Binnenland.
(iemengde berichten.
In de zitting der Tweede Kamer van gisteren
wercl de beraadslaging voortgezet over het wetsont-
werp, houdende instelling van Kamers van Arbeid
en wel over het voorstel van Dr. Kuyper, om de
Kamers van Arbeid bevoegd te verklaren voor
bepaalde bedrijven vaste commissien te benoemen,
met recht deskundige adviezen in te winnen en
om schriftelijk of door afgevaardiging met andere
arbeidsraden over arbeidsaangelegenheden in over-
leg te treden.
De Minister van Waterstaat bestreed die uit-
breiding van bevoegdheid der Kamers omdat de
regeering) het stelsel zoekt in het lokaal karakter
der Kamer, gezwegen nog van de kosten voor de
adviezen.
Daarvoor, antwoordde de voorsteller, wenscht hij
geen gelden beschikbaar te stellen. Zijn amen
dement betoogt een votum der Kamer te ver-
krijgen om te vernemen of zij het wan-
trouwen der Regeering in de werklieden deelt.
Intusschen maakte voorsteller het overleg van meer
dan 10 kamers in een samenkomst afhankelijk
van de machtiging der regeering.
De lieer Lohman wilde eerst de werking der
wet afwachten en kwam op tegen de verdachtmaking
en het dreigement van Dr. Kuyper, die zijnerzijds
tegen zoodanige opvatting protesteerde, maar de
heer Tydeman hield zich aan de eerste uitlegging,
welke in het afwijzend votum der kamer wantrouwen
legde tegenover de arbeiders, zonder haar echter
te willen aanvaarden.
Met 38 tegen 18 stemmen werd het amende-
ment verworpen.
Een ander amendement van Dr. Kuyper tot
instelling van een bureau van arbeidsstatistiek
gelijk buitensland bestaan werd ondersteund o. a.
door de heeren Gerritsen en Kerdijk en bestreden
door den heer Lohman en den Minister van water
staat, maar ten slotte nam de voorsteller zijn
amendement terug onder voorbehoud daarop bij
een ander artikel terug te komen.
De Grieksche marine is, of was althans,
bezig met een ijverig politie-toezicht te oefenen
op de wateren der Engelsche zee, blijkens een
verhaal in de Gooi- en Eemlander over de aan-
houding van het Nederlandsche stoomschip Castor,
op reis van Samos naar Nauplia, in den morgen
van 13 Februari jl. Geheel als in oorlogstijd
werd door kananschoten uit een Grieksch oorlogs-
schip de aandacht van de Castor gevraagd, waaiop
gelast werd te stoppen, met bevel om de papieren
te laten zien. Toen deze in orde bleken en er
geen Turksche troepen of ammunitie aan boord
waren, kon de Castor hare reis voortzetten.
Men is maar weinig gesticht over dit eigen-
gerecht optreden van Griekenland.
TER NEUZEN, 3 Maart 1897.
De Staatscourant van 3 dezer meldt, dat op 1
Maart jl. te Brussel de uitwisseling heeft plaats
gehad der akte van bekrachtiging van de aldaar
op 29 Juni 1895 gesloten overeenkomst betreffende
de verbetering van het kanaal van Gent naar
Ter Neuzen.
Philanthropic et Agrement zal zoo ver
nemen wij a. s. Maandag 8 Maart, een soiree
geven met medewerking van mej. Albertine Heijblom
uit Rotterdam en den heer Bertram uit Breda.
Heeft men ons juist ingelicht, dan zal o. a. gegeven
worden //Lied aan de Zee van Helene Swarth",
betrachting van Justus van Maurik en het blijspel
,/Een gezellig Prater van Hoefnagels".
Waar de Vereeniging zich weer zooveel moeite
geeft, mag zij, dunkt ons, op een ruim bezoek
rekenen.
Heden werd alhier in de herberg//de Zwaan"
in het openbaar aanbesteed het bouwen van een
school en onderwijzerswoning, met bijlevering der
daarvoor benoodigde bouwstoffen, bij het gehucht
Driewegen, gemeente Ter Neuzen.
Hiervoor schreven in de heeren A. Klaassen
en M. Wisse voor 4619; J. A. Rijnberg voor
4495Joris Kolijn voor 4275; A. Nijssen
en A. Faas voor /4184; H. C. Kaijser voor
f 4040 P. van Hoeve voor 4020 J. K. Vink
voor 3925 en P. A. Mielen voor 3880.
Koewacht. De vastenavonddag is in vele ge-
meenten, voornamelijk in de Zuidelijke provincien
van ons vaderland, min of meer een feestdag.
Het was daarom een goed id6e van de vereeniging
,/De ware Vriendschap" alhier, om op dien dag
een feest te organiseeren voor de arme kinderen.
Plotseling vloog een herinnering hem door den
geest. Morgen is het haar sterfdag, en zeker
denkt niemand er aan haar graf te bezoeken. Maar
toch mag het der ontslapene niet aan een bewijs
van herinnering ontbreken.
En den volgenden morgen plukte de vrijheer
de schoonste witte roos uit het park en wandelde
naar het stille, eenzame kerkhof. Langzaam
naderde hij den groep dennen, die het graf ver-
borgdaar meende hij een zacht weenen en
snikken te hooren hij zag een meisjesgestalte over
den grafsteen gebogen.
,/Hildegard klonk het van zijn lippen, zonder
dat hij wist of deze uitroep de doode gold of haar
evenbeeld.
(Wordt vervolgd).
Door eenige milddadige ingezetenen in staat ge-
steld, kocht de vereeniging een 30tal schoone
prijzen, hoofdzakelijk bestaande in kleedingstukken,
en vele kinderen, die bij het mastklimmen, zak-
loopen, hoepelbollen, haringhappen en strooplikken
blijken van vlugheid en bekwaamheid gegeven
hadden, gingen 's avonds verheugd met een of
ander kleedingstuk huiswaarts. De volksspelen
werden afgewisseld door komische voordrachten
en zang. Er was veel volk op de been. Alles
liep in de beste orde af, zoodat de vereeniging
en voornamelijk hare voorzitter, de heer D. Meerte,
alle eer heeft van haar werk.
Zuiddorpe. De heer P. van Nieulande alhier,
is benoend tot gemeente-veldwachter te Roozendaal
(N.-Brabant).
Kloosterzande, 1 Maart. Heden had alhier
het aangekondigde concert plaats, van de harmonie
//St. Cecilia" in de openbare school in de Molen-
straat dat met een druk bezoek werd vereerd.
De uitgevoerde muziek- en zangstukken vonden
alien zeer veel bijval, wat zij dan ook alien ver-
dienden, daar zij op een uitstekende wijze ten
gehoore gebracht werden.
Na afloop daarvan werd door de tooneelafdeeling
opgevoerd het tooneelspel //Tono, of de wraak van
den Zigeunerknaap" en het kluchtspel Geen lik-
doorns meer." Het tooneelspel werd goed opge
voerd, doch wij meenen te mogen zeggen dat door
enkelen niet alle toestanden daarin geschetst, vol-
komen begrepen werden waardoor zij wel eens wat
afbreuk deden aan het samenspel. Doch voor het
geheel werd het flink afgespeeld. Het kluchtspel
werd zeer goed gespeeld en daarin kwam de rol
van Sukkeling vooral zeer goed tot haar recht.
Van de voordrachten vond vooral veel bijval
»Hansworst in het verboor" wat dan ook zeer ver-
diend was, doch ook de overige werden telkens
met luid applaus beloond.
Zeer voldaan zijn wij weer van dit concert
teruggekeerd en wij gelooven, alien met onster-
wijl wij hopen nog meer zulke genoeglijke avonden
met de vereeniging te mogen doorbrengen.
RECHTSZAKEN.
Arrondisseinents-rechtbank te Middelburg.
De rechtbank heeft in hare zitting van 2 Maart
het volgende vonnis uitgesproken
B. W., oud 48 j., onbezoldigd rijksveldwachter,
buitengewoon agent van politie te Sluiskil, Ter
Neuzen, is wegens mishandeling vrijgesproken.
Te Scherpenisse woont een vrouw, die vol-
gens het doopboek den ouderdom van 99 jaren
heeft bereikt. Volgens hare dochter, die 70 jaren
telt en haar moeder, welke nog over de voile
geestvermogens beschikt, verpleegt, is dit echter
niet juist. //Ze weten der niks van, beweert zij,
want moeder mot noe meer dan 103 jaren wesen,
daar ze in 1794 is geboren.
Davy Blitz, directeur der //Algemeine
Premien- und Renten-Bank," is eergisteren in zijn
kantoor aan de Boompjes te Rotterdam gearresteerd
en naar de celgevangenis gebracht.
Naar men verneemt, heeft er op groote schaal
oplichterij plaats gehad met premieloten.
Vervalsching van zegels moet aanleiding tot de
arrestatie hebben gegeven. De firma beschikte
over bekwame adviseurs, waardoor het haar ge-
lukte, langen tijd buiten het bereik der justitie
te blijven.
Te Enschede bestond bij de Rijksambtenaren
sinds eenigen tijd het vermoeden, dat een tapper,
zekere G., zich schuldig maakte aan het binnen-
smokkelen van belastbaar goed uit Duitschland,
door het uit den trein te werpen voordat het
douane-station werd bereikt, en het dan later
weer op te rapen.
Dezer dagen kwam genoemde G. weder met
den spoortrein terug en begaf zich dadelijk naar
de plek, waar hij zijn pak uit den wagen had
geworpen, niet wetende, dat de ambtenaren in de
laatste dagen waren overgegaan tot het afzetten
van de gedeeltelijke spoorlijn. Thans hadden zij
ontdekt, dat hij een pak uit den wagen wierp.
Zij stelden zich daarom verdekt op en wachtten
geduldig den eigenaar af, die dan ook weldra
verscheen, om zich van het pak meester te maken,
doch door het plotseling te voorschijn treden
der ambtenaren zijne gesmokkelde //rolmops" in
de blikjes in hunne handen moest laten. Er
werd proces-verbaal tegen hem opgemaakt, en
hij kon zonder zijne //rolmops" huiswaarts trekken.
Aan eene particuliere correspondentie van
een der opvarenden op de //Prins Willem I," van
de Kon. West-Ind. mail, is het navolgende
ontleend
Een paar dagen voor wij de Westereilanden
passeerden, zagen wij het wrak van een houten
bark drijven. De groote mast stond nog, fokke-
en bezaansmast lagen omver, verschansing en houten
waren weggeslagen, maar er woei een groote lap
in het grootwant. Dit wekte onze achterdocht.
De l!te officier en ik gingen samen in een boot
er heen, en wat we toen zagen was afgrijselijk.
In de kajuit, die gedeeltelijk ingeslagen was, vonden
wij drie menschenlijken, waarvan een nog onbescha-
digd. De man was hoogstens een dag dood. Allen
waren uitgeteerd van gebrek. Een hond, met geen
pond vleesch meer op zijn ribben, leefde nog.
De drie lijken hebben wij met alle eer begraven
in den oceaan en den hond meegenomen. Uit de
papieren bleek, dat het was de bark //Ulf" van
Grimsby, op 18 Nov. van Pensacola met hout ver-
trokken naar Londen. Op 25 Dec. waren zij over-
overvallen door een orkaan, die 9 van de 12
opvarenden overboord sloeg en het schip tot een
wrak maakte. De drie anderen waren door gebrek
omgekomen. A1 dien tijd hadden zij geen schip
gezien. De arme hond is den tweeden dag na zijne
redding overleden. Het was eene verschrikkelijke
ontmoeting.
Een weduwe te Brienne-le-Chateau (Belgie)
heeft door verstikking met kolendamp een einde
gemaakt aan haar leven en dat van hare beide
zoontjes, 9 en 7 jaar oud. Lasterpraatjes over
de vrouw, die na den dood van haren echtgenoot
in kommervolle omstandigheden verkeerde, hebben
haar aanleiding gegeven tot deze wanhopige daad.
De Berlijnsche president van politie, de heer
Von Windheim, maakt op last van de Duitsehe
regeering een reis door Europa om in de ver-
schillende groote steden de inrichting der politie
te bestudeeren.
Hij wordt daartoe ook verwacht te Amsterdam.
Naar men wil, zal hem hier te lande een album
worden aangeboden met de vergeefsche pogingen
om moordenaars van oude en jonge vrouwen en
kinderen te ontdekken.
Een Amerikaansch rechter stelt voor, de
doodstraf af te schaffen en in plaats daarvan alle
moordenaars te dwingen, levenslang te werken
voor het onderhoud der nagelaten betrekkingen
van hunne slachtoffers.
Dat is de Chineesche methode. Als in China
iemand gestolen heeft, dan wordt de schade ver-
haald op zijne familie, die dan maar moet trachten,
't van den dief terug te krijgen, waartoe haar
overigens volkomen vrijheid van handelen wordt
gelaten.
Sinds eenige maanden werden te Hamburg
een aantal inbraakdiefstallen gepleegd, zonder dat
de daders ontdekt werden. Eerst kozen de dieven
uitsluitend pastoorswoningen, maar toen die buiten
gewoon werden bewaakt, pleegden zij hunne in-
braken in villa's en tuinpaviljoens enz. De politie
zocht lang tevergeefs, maar eindelijk ontdekte zij
een spoor. Twee welgekleede jongelieden die ge-
regeld het cafe Royal en St. Pauli bezochten,
werden verdacht van de diefstallen, nagegaan en
eindelijk 's nachts betrapt op een poging tot iu-
braak. Zij vluchten toen zij de politie bemerkten,
de een, die een sabelhouw kreeg, viel blijkbaar
gewond op den grond. De ander schoot zich dood
toen hij was achterhaald en in de daarop volgende
verwarring maakte de schijnbaar zwaar gewonde
zich uit de voeten.
De politie kende hem echter als de boekdrukker
Paul Holtje en hij werd weldra in hechtenis ge-
nomen. In zijn woning vond men nagenoeg al
het bij de inbraken gestolene terug. De andere
inbreker, die zich doodschoot, was de beeldhouwer
Willi Hoffman, een jonkman die te Altona woonde
bij zijn moeder, een welgestelde weduwe, die van
haar rente leeft. Geen van beide dieven werd
door nood op het hellend vlak der misdaad ge-
dreven. Men gelooft, dat zij er alleen toe werden
gebracht door een zucht naar het avontuurlijke.
De politie te Londen deed eergisteren een
mooie vangst en maakte daarbij tevens een record,
dat waard is, opgeteekend te worden in de annalen
der politie-vlugheid. Twee netgekleede heeren
maakten een fietstochtje naar het welbekende Ge
orge-hotel aan den weg van Londen naar Epsom,
afstapten om eenige ververschingen te gebruiken.
Kort na de aankomst der heeren kwame en derde
fiietser ten tooneele, die niet minder fashionable
gekleed was dan zijn voorgangers, en een brandy-
and-soda bestelde.
Goeden morgenmerkte een der twee fietsrij-
ders op.
Goeden morgen, repliceerde de wielerman met
opgewekte stem.
Wij hebben al bijna een uur op u gewacht,
zeide de eerste spreker.
Op mij gewacht? riep de aangesprokene ver-
baasd, hoe bedoelt u dat
Wel, ziet u, was het antwoord, die machine
waarop ge rijdt, hebt u gestolen, en wij wisten,
dat u hier laugs zoudt komen
De wielrijder snelde naar de deur, doch voordat
hij deze bereikte, was hij reeds bij den kraag ge-
nomen.
Drink eerst uw glas maar leeg, merkte een
een der twee detectives op, dat zal u versterken
En nu, wilt u nu zoo goed zijn, met ons mee te
gaan
En voort ging het met den verbaasden rijwieldief
en de gestolen machine naar de plaats der ver-
gelding.
Ooggetuigen hebben het volgende feit be-
vestigd, dat gebeurd moet zijn te Lippa in
Hongarije met den 25jarigen boerenzoon Mitru
Popa uit Teresova.
Popa was op weg naar het nabijgelegen Zigrad
om daar het huwelijk bij te wonen van zijn vroegere
beminde. Over den berg heen was het dorp in
twee uren te bereiken, terwijl door den tunnel de
weg veel verkort wordt. Popa ging met het oor
op de rails liggen en daar hij niet het minste
geluid hoorde, greep hij moed en vervolgde zijn
weg door den tunnel. Hij was daar ongeveer
tien minuten in, toen hij tot zijn ontzetting het
geluid van een naderenden trein mesnde te hooren.
Het geluid werd steeds sterker en weldra was er
geen twijfel meer aan. Popa liep nu, wat hij
loopen kon.
In zijn angst meende hij, dat de trein reeds
dicht achter hem was. Toen hij eens omkeek,
zag hij inderdaad reeds de lichten van de locomotief.
Met alleruiterste krachtsinspanning zette hij het
op een loopen, maar van seconde tot seconde kon
hij waarnemen, dat de afstand tusschen hem en
den trein steeds kleiner werd. In ontzettenden
doodsangst bereikte hij toch nog het einde van
den tunnel, juist op het oogenblik dat de trein
hem rakelings voorbijsnelde. Uitgeput viel Popa
neer en kon eerst een uur later zijn weg vervolgen.
Toen hij in Zigr&d aankwam, herkenden de gasten
hem nietzijn haar was grijs geworden.
Korporaal B. G., van de koninklijke Itali-
aansche marine, gedomicilieerd aan boord van het
oorlogsschip //Sardegna," dat zich op het oogen
blik in de Genueesche wateren bevindt, werd
Zondag jl. op het rapport ontboden, waar de ad-
miraal, graaf Candiani, hem in opdracht van den
Amerikaanschen consul ineedeelde, dat zijn oom
in Amerika overleden was en hem een aanzienlijk
vermogen had vermaakt. De admiraal verzweeg
voorloopig het feit, dat dit vermogen 18 millioen lire
(pi. m. f 8,460,000) bedroeg, daar hij vreesde
dat deze onverwachte tijding een al te groote
blijdschap met noodlottige gevolgen zou kunnen
in het leven roepen. Hij sprak dus eerst van
een erfenis van 18000 francs, doch de zeeman
scheen hoegenaamd niet verheugd te zijn. De
vermelding van dit buiteukansje riep slechts een
onnoozelen glimlach op het gelaat van den ge-
lukkigen erfgenaam te voorschijn. De admiraal
verbeterde nu trapsgewijs zijn eerste mededeeling
en deelde ten slotte de voile waarheid aan den
fortuinlijken korporaal mede. De man bleef echter
onverschillig, het scheen zelfs, dat hij onverschilliger
werd, naarmate de admiraal het cijfer van zijn
vermogen de werkelijkheid liet naderen en toen
het hooge woord er uit was, scheen de korporaal
zijn chef in 't geheel niet te verstaan. De onge-
lukkige was gek geworden van vreugde, zoodra de
admiraal het eerste bedrag had genoemd.
Het stoffelijk overschot van Blondin is plechtig
begraven op het kerkhof te Kensal Green (Londen),
in het praalgraf, dat de vermaarde koorddanser
daar liet bouwen en waarop in bas relief, zijn
overloopen van den Niagara-waterval is afgebeeld.
Een paar stukken van het laatste koord, door
Blondin gebruikt, werden op de kist gelegd.
Vele inwoners van Ealing, waar de overledene
zeer geacht was en een groot aantal andere be-
langstellenden woonden de begrafenis bij. De
predikant Richardson hield de lijkrede, waarin
hij den moed en de burgerlijke deugden van den
overledene roemde.
Blondin laat een vermogen van 900,000 na.
Volgens een correspondentie aan de Frankfurter
Zeit. is men er in Rusland in geslaagd wijn te
bereiden uit beetwortels. Deze wijn heeft niet
den smaak van den een of anderen //vruch ten wijn",
maar werkelijk als van druivennat. Indien dit
bericht waarheid bevat, zou het misschien een
uitkomst kunnen worden voor onze beetwortel-
industrie.
Een meisje te Brussel, Marie de Wolf, was
door den vader van haar kind in den steek ge
laten, terwijl hij betrekkingen met eene andere
jcnge vrouw aanknoopte. De verlatene kocht
Zaterdag een flesch vitriool en ging, door hare
moeder vergezeld, naar het atelier, waar hare
medeminares werkte, om deze op te wachten.
De jonge man kwam er ook, en op straat
ontstond een heftig dispuuteen aantal fabrieks-
meisjes en andere toeschouwers omgaven de
twistenden. Het kwam tot dadelijkheden Marie
haalde plotseling de flesch voor den dag en wierp
den inhoud in 't gezicht van haar trouweloozen
minnaar, die hevige brandwonden kreeg. Het
bijtende vocht, dat naar alle kanten heenspatte,
raakte verscheiden van de toeschouwerseen
meisje en een jongen werden gevaarlijk gewond,
anderen licht.
Een officier van het Amerikaansche leger
heeft met goeden uitslag de proef genomen met
een nieuw luchtvaarttoesteleen stel vliegers.
Hij koppelde er vier aan elkaar en liet ze op aan
een sterk koord, dat om een kaapstander gewikkeld
was. Toen ze genoeg lucht vingen, werden ze
zooveel mogelijk teruggetrokken en bevestigde de
officier een toestel, waarop hij zitten kon, aan
het koord. De vliegers gingen nu weder de
lucht in, en na eenig heen en weer schommelen
bleef de aeronaut rustig zitten. Een valscherm
was aan zijn toestel verbonden.
Hij stelt zich veel voor van zijne vliegers voor
waarneming in oorlogstijd.
GEMEENTERAAD VAN AXEL.
Zitting van 2 Maart 1897.
Tegenwoordig de heeren C. N. Jansen van Rosendaal,
M. A. Smies, L. Lamaitre, P. Koster, P. Dregmans, P.
Dieleman, 6. VVeijns, J. Wolfert, P. van Fraaijenhove en
D. J. Oggel, leden en J. A. van Vessem, secretaria.
Afwezig met kennisgeving de heer P. van Hoeve.
Het nieuw benoemde lid, de heer P. van Fraaijenhove, legt
in handen van den Voorzitter de vereischte eeden af.
De Voorzitter wenscht hem geluk met zijne benoeming en
spreekt den wensch uit dat hij evenals wijlen zijn vader tal
van jaren voor de belangen der gemeente moge werkzaam zijn.
Hierna neemt de heer van Fraaijenhove zitting.
De notulen van de vorige vergadering worden gelezen en
zonder aanmerkingen goedgekeurd.
Mededeeling ingekomen stukken.
