iiemengde berichten.
Telegrafische berichten.
De Etoile Beige komt op tegen de klachten
van Engelsche kapiteins, die de haven van Antwerpen
verdacht maken, door te wijzen op de slechte ver-
lichting van de Wielingen en het ontbreken van
boeien. Het blad zegt dat onze regeering met
lofwaardige nauwgezetheid haar verplichtingen ten
aanzien van de Wielingen nakomt, en dat er
tusschen de Wielingen en Vlissingen aan de
noodzijde twaalf boeien liggen. Ook aan de zuid-
zijde liggen boeien, en het blad zegt, dat men
beelemaal geen begrip van scheepvaart moet hebben,
om aanmerkingen op de bebakening te maken.
De klachten over de slechte verlichting van de
vaarwaters door de Belgische regeering, hebben,
naar het blad zegt, even weinig waarde.
TER NEUZEN, 10 Februari 1897.
Gisteravond werd alhier op de bovenzaal van
het //Nederlandsc'n logement" een soiree gegeven
door de vereeniging //Concordia" met medewerking
van de orkestvereeniging //De Volharding."
De leden dier vereenigingen waren druk opge-
komen, en de dames en heeren die hunne krachten
voor deze uitvoering hadden ten beste gegeven
verdienden dit dan ook ten voile.
Het glanspunt van den avond was de opvoering
van het zangspel //het Prinsesje," dat uitstekend
slaagde. Eveneens voldeden zeer goed eenige
uitgevoerde tableaux.
Naar we vernemen zal deze uitvoering biunen
kort herhaald worden en zal de opbrengst alsdan
bestemd zijn voor een liefdadig doel.
Heden werd alhier door het bestuur van den
Pierssenspolder aanbesteed
Het leveren voor 15 April 1897 van 300 M3.
grind van 2 tot 6 c. M., franco op twee aan te
wijzen plaatsen op den wal van het kanaal van
Ter Neuzen.
Hiervoor werd ingeschreven door de heeren
P. Meeusen voor 2,00, J. A. Ajlriaansen
voor 1,95, P. A. Dolk voor 1,86, J. J.
Streefland voor 1,85, P. de Lege voor f 1,82,
C. Bakker voor 1,82 en J. Dobbelaar voor
/1.77*.
Aan den minsten inschrijver is de levering
gegund.
Bij een gisteren te Aardenburg gehouden
aanbesteding van kunstmeststoffen werd de leve
ring gegund als minste inschrijver voor 33,800
Kg. ammoniak superphosphaat voor f 5,42 aan
den heer P. J. Yersluijs, alhier.
Maandag had de aanbesteding plaats van
het platten en effenen van den Wilhelminadijk,
onder Biervliet. Dit werk, met inbegrp van het
maken van een rijweg en opritten, werd door het
bestuur van den Helenapolder voor 291 gegund
aan een ploeg arbeiders, die in de nabijheid van
den dijk wonen, en de laagste inschrijvers waren.
De heer Ed. de Bonte te St. Kruis, die
zonals bekend is, met Kerstdag op den openbaren
weg zoodanig werd mishandeld dat men aanvan-
kelijk voor zijn leven vreesde, is thans geheel
liersteld.
Hillst. J.l. Maandag werd op iuitiatief van
den heer Mr. P. H. W. v. Alphen, in het Wapen
van Zeeland eene vergadering gehouden van bieten-
agenten en bietenverbouwers. Reeds voor den
aanvang was de zaal niet meer te bereiken en
inoesten verscheidenen zich te vreden stellen met
een plaatsje buiten. De heer Van Alphen begon,
na de opening der vergadering, met een sehets
van den treurigen toestand van den landbouw
eigeuschappen had, die haar aan den rand des
verderfs konden brengendat haar wildheid en
haar heerschzucht, haar hoogmoed van haar niet
het ideaal van vrouwelijke zachtheid maakten,
maar juist haar energie en hartstochtelijkheid, in
vereeniging met haar groote schoonheid ketenden
hem. Dit drit'tig kloppende hart te veroveren,
dezen trots te veranderen in zachtheid, de trotsche
lippen woorden van zachtheid en liefde te hooren
fldisteren, dat was een prijs, die waard was, dat
men er met volharding om vocht. Tot nog toe
mocht het hem echter niet gelukken, Constance
gunstig voor hem te stemmen. Voor haar gloeiende
fantasie zweefde een gansch ander beeld. Soms
scheen het wel, alsof zij iets voor hem gevoelde,
doch reeds in het volgende oogenblik deed een
spotachtig gfzegde, een koele verbaasde blik dezen
indruk weer verzwijgen. Zij verheugde zich in de
macht harer bekoorlijkheid en werd spoedig ge-
prezen als de meest gevierde schoonheid van den
omtrek.
's Morgens verliet zij dikwerf, misschien wel
om Alexandra te tarten, het park. Zij wandelde
dan naar den molen, viaar zij soms Hildegard
ontmoette, die, terwijl Rainer nog sliep, het haar
lief geworden plekje bezocht. Eerst wilde het
jonge meisje haar ontwijken, maar langzamerhand
kwam ook zij eenigszins onder den indruk van
de bekoring welke Constance wist uit te oefenen.
De herhaalde vragen naar den toestand van den
gewonde troffen haar en lieten duidelijk zien hoe
ourechtvaardig de haat jegens de slotbewoners
was. Zij hield van freule Von Arnheim, doch
vreesde haar ook een weinig, want deze wist haar
te imponeeren. Steeds klonk er iets bevelends
in de vriendelijke woorden, en Hildegard was
evenals hare overledene moeder, gewoon zich te
schikken. Zij wilde haar vader niet ongehoorzaam
en toonde in den breede aan op welke wijze, n. 1.
door cooperatie, eenige verbetering kon worden
aangebracht. Door voorlezing van een onlangs in
de Middelburgsche Courant geplaatst hoofdartikel
z/Niet op den goeden weg", trachtte hij duidelijk
te maken, dat niet alien, die zeggen hart te
hebben voor den landbouw, werkelijk als redders
zijn te beschouwen.
Na eene opwekking tot de landbouwers, om over
te gaan tot het benoemen eener commissie om
eenige stappen in die richting te doen, hetgeeu
staande de vergadering even wel niet gelukte,
sloot de heer Van Alphen zijn belangwekkende
toespraak.
Nadat eenige inlichtingen waren gegeven en
een enkel spreker, die zich teleurgesteld had ge-
voeld nu hij in de vergadering van geen aanbod van
prijs der bieten had hooren spreken, was beant-
woord, ging de vergadering uiteen.
IJzentlijke, 10 Eebr. Gisteren werd alhier
de ook in dit blad vermelde lezing gehouden van
den heer F. A. Kerstens te Ter Neuzen, over den
socialen en politieken toestand onzes lands.
De tijd ontbreekt me een uitvoerig verslag te
geven. Alleen zij gezegd, dat de rede van den
spreker algemeene iustemmiug vond, door een talrijk
publiek werd aangehoord en een 300tal aanwezigen
zich aanmelden als lid der R. K. kiesvereeniging.
'S Gravenhage, 10 Febr. Bij de heden ge
houden herstemming voor een lid der Tweede
Kamer in het district Hilversum, waren uitgebracht
2176 stemmen, waaronder 80 van onwaarde.
Gekozen is de heer Quarles van Ufford, met
1069 stemmen; de heer Van der Borch had er 1024.
RECHTSZAKEN
Arrondissenients-reclitbank te Middelbnrg.
De rechtbank heeft in hare zitting van 9 Febr.
de volgende vonnissen uitgesproken
C. v. K., oud 33 j., kleermaker te Ter Neuzen,
is wegens huisvredebreuk vrijgesproken.
M. Th. B., oud 24 j., metselaar te Hulst, is
wegens mishandeling veroordeeld tot f 8 boete of
8 dagen hechtenis.
In de gisteren gehouden openbare zitting van
den schuttersraad werd uitspraak gedaan in vier
zaken tegen den schutter J. K. v. d. V. te Middel-
burg, beklaagd dat hij, behoorlijk opgeroepen om
zijn wapenen in ontvangst te nemen, aan dat bevel
niet heeft voldaan.
Hij werd veroordeeld tot vier geldboeten van
1 5, alsmede in de kosten der procedure.
Te Maassluis ligt in quarentaine het stoom-
schip Deepdale, bestemd voor Rotterdam, welk
stoomschip zonder eene andere haven te hebben
aangedaan uit de Perzische Golf is aangekomen.
Door een persoon te Haarlem is bij den
ontvanger der rijksbelastingen de aanslag betaald
van 7 personen, die daartoe niet bij machte waren
en daardoor niet op de kiezerslijsten zouden zijn
geplaatst.
Te Loo, het dorp in de Lijmers, werd Zondag
na afloop van den kerkdienst door den dorps-
aflezer een gedeelte der hoofdbepalingen voor-
gelezen van de nieuwe kieswet. Het auditorium,
anders voor aflezing van verkoopingen geheel oor,
vond de stof zeker te taaihet Hep weg, en de
zijn, maar evenmin Constance beleedigen, die tocli
immers ook niets met den onzaligen twist had
uit te staan. Bovendien wilde de grootmoeder
met, dat zij steeds thuis zat. Zulk een jong ding
moest beweging hebben. //Wanneer gij vader den
tijd wilt helpen verdrijven, zorg dan dat, zoolang
hij slaapt, gij uw gewone wandeling naar den
molen doet," zei zij en dulde geen tegenspraak.
Hildegard ging dan en keerde telkens bedrukt
terug, wanneer zij freule Von Arnheim niet had
gezien. De morgen, toen zij naar de oude Lize
waren gegaan bleef bij haar nog altijd in aange-
name herinnering.
Rainer herstelde spoedigde gedwongen rust
begon hem te vervelen. Hij gevoelde behoefte,
met den ouden ijver weer werkzaam te zijn en
het verzuiinde in te halen. Op zekeren dag ver
liet hij veel vrosger dan anders het bed, met het
plan de arbeiders op het veld te verrassen en zoo
geschiedde het dat hij de meisjes in een druk
gesprek betrapte. Niet ver van den molen stond
een eeuwenoude eik, welks stam door een houten
bank was omgeven. Hier zat Constance, het
schoone hoofd achterover geleund en het sierlijke
voetje geplaatst op een met mos begroeiden steen.
Haar houding had iets voornaam-onverschilligs.
Hildegard reikte haar juist eenige rozen toe, die
zij zeker in den tuin had geplukt; toen zij echter
haar vader bemerkte schrok zij en gloeiend rood
kleurde haar gezichtje. Hij bemerkte dat en zijn
wrevel werd daardoor nog grooter. Zij was zich
dus bewust, dat zij tegen zijn wil handelde en
toch deed zij het en de andere zat daar als
een vorstin, die zich laat huldigen en zag hem
zoo onverschillig aan, als wist zij in het geheel
niet, hoe hij over de bewoners van het slot dacht
en toch was dat voor niemand een geheim zij
bekommerde er zich blijkbaar niet overhet
aflezer, geen lust hebbende om als een roepende
in de woestijn te staan, rolde zijn matje op.
Gelukkig dat even te voren afgelezen was, dat
een kastelein 's avonds eene verklaring zou geven
van de nieuwe kieswet. Daar werd ruitn gebruik
van gemaakt. De kastelein had nl. Woensdag
te voren den heer Kolkman te Zevenaar gehoord
en wist heel wat mede te deelenonder het aan-
hooren van die mededeelingen werd menige borrel
geledigd. Verder noodigde hij ieder uit, die nog
iets aangaande de wet wenschte te weten, in den
loop van de eerstvolgende weken maar bij hem
te komen. Zoo weet een verstandige tapper de
belangen van vreemd en eigen te vereenigen.
Dezer dagen had volgens. de N. Bred.
Crt. het volgende plaats te Princenhage
Mevrouw L., des avonds ruim 11 uur nog
rustig bezig in hare huiskamer, terwijl de meid
reeds naar bed was, hoorde de kat, in de keuken,
miauwen. Denkende dat poes verlangde naar een
open-lucht-meeting, ging mevrouw naar de keuken,
en zag daar tot hare verbazing het raam open,
en tot haar schrik twee hurkende kerels er onder.
Zij behield hare tegenwoordigheid van geest,
liet bedaard de poes uit en ging naar binuen.
Zachtkens wekte zij de meid, die door de voordeur
het huis verliet, en een buurman waarschuwde,
die op zijne beurt de politie lietroepen. Intusschen
ging mevrouw weer even kalm de kat inlaten,
overtuigde zich dat de kerels er nog zaten,
als muisjes zoo stil en toen de politie door
de opengelaten voordeur, vergezeld door buurman
met een geladen geweer, was binnengekomen, wees
zij bedaard de kerels aan, die werden gearresteerd.
In de onderaardsche gangen van den St.
Pietersberg heeft sinds eenigen tijd een zonderling
zijn intrek genomeu. Deze holbewoner, zekere
Louis Wijnands, 25 a 30 jaar oud, woont reeds
seder^ jaren in de gemeente St. Pieter, ofschoon
tot voor korten tijd boven den grond. Verstan-
delijk abnormaal en lijdende aan toevallen als hij
is, werd hij ongeschikt voor zijn werk bij den boer,
zoodat hij ontslagen werd. In een gedeelte van
den berg heeft hij zich een bedstede gemaakt en
hij leeft daar nu rustig en ongestoord. Des daags
gaat hij rond om voor eten en kleeren te zorgen,
waaraan het hem dan ook niet ontbreekt.
Indringers duldt hij niet in zijn gebied komen
er vreemdelingen, dan weet hij ze spoedig te ver-
jagen. Een brandend bosje stroo verspreidt zulk
een verstikkenden rook, dat de nieuwsgierige over-
haast de vlucht neemt.
Daar het gedeelte der gangen waar hij verblijf
houdt, privaat eigendom is van een groudbezitter
die den zonderling zijn leven niet misgunt, heeft
men hier met een permannente holbewoner te
doen.
In een woning in de Haarlemmerstraat te
Amsterdam waren twee kinderen op een bovenkamer
aan het spelen. Ongelukkigerwijze kwamen zij te
dicht bij het raamze zagen het gevaar niet en
vielen bij het stoeien door de ruiten op straat.
Het eene kind, 10 jaar oud, viel met het hoofd
op de steenen en was terstond dood, het andere,
een meisje van 14 jaar, werd ernstig verwond op-
genomen en per brancard naar het Binnen-gasthuis
gebracht.
In een der te Amsterdam verschijnende bladen
werd Vrijdag medegedeeld, dat de f 130,000 in
zijn geheel was ten deel gevallen aan een bekend
stalhouder alhier. Dit heeft een van hen, die
spoedig om de faain als zoodanig was aangewezen
heel wat onaangenaamheden bezorgd.
Van alle kanten krijgt hij gelukwenschen, maar
deed haar misschien genoegen hem te ergeren.
Welnu dan zou hij haar toonen, dat zijn wil
tenminste in dit opzicht even veel macht had als
de hare en dat haar voorname afkomst en haar
trots hem niet den minsten eerbied inboezemden.
Hij groette hoffelijk, maar koel en beval zijn
dochter hem te volgen. Deze maakte zich dadelijk
daartoe gereed toen Constance den wensch uitsprak,
dat Hildegard haar nog een eind zou vergezellen.
Gewend, dat ailes geschiedde, zooals zij Let ver
langde, voelde zij een onweerstaanbaar verlangen,
den somberen, onvriendelijken man eveneens tot
toegeven te dwingen. Zij wendde zich daarom
met dit verzoek tot hem, doch sprak het uit op
zulk een bevelende wijs, dat het veeleer een bevel
geleek.
Dat prikkelde Rainer. Tamelijk ruw antwoordde
hij, dat zijn dochter geen gezelschap was voor de
freule van het slot.
Constance wist zeer goed, hoe hij dat meende,
doch zij wilde hem niet begrijpen. De verzoeking
hem iets vernederends te zeggen, deed haar met
zekeren trots hem toevoegen Ik geef niemand
het recht, mijn handelingen te beoordeelen. Wan
neer het mij behaagt om te gaan met een meisje
uit den burgerstand, dan doe ik dat, a] mag men
mij nog zoo berispen."
z/U vat mijn woorden verkeerd op riep hij
toornig. //Ik zou niet weten waarom men zou
meenen dat mijn dochter een onverdiende gunst
en eer ten deel viel, wanneer zij naast u mag
wandelen. //De //Edelhof" is door eerlijken arbeid
gebracht tot hetgeen zij nu ishet slot werd
geerfd van geslacht tot geslacht en heeft zijn
eerbeidwaardig aanzien verloren, sedert de rijk-
dom moet dienen om phantastische huizen te
bevredigen. Hildegard Rainer staat geen trede
lager dan freule Von Arnheim. Dat is mijn mee-
ook bedelbrieven, en toen hij zich Zondag met een
nieuwe jas op straat vertoonde, riepen een paar
straatbengels hem na //een nieuwe jas van de
centen van de loterij I"
En het ergste is, dat er geen sprake is van het
trekken van den hoogsten prijs, zelfs niet van een
klein prijsje op een twintigje.
De hoogste prijs viel niet te Amsterdam, maar
op een lot oorspronkelijk uitgegeven door een
collecteur, wonende te Tiel. Bovendien is het
lot niet in zijn gpheel in iemands bezit geweest.
Een inwoner van Beusichem, bij Tiel, had er o. a.
een tiende van.
Te Tiel heeft een werkman, die zich niet
als loonkiezer kon aanmelden omdat hij minder
dan f 7 in de week verdient, aan zijn huisbaas
gevraagd de huishuur met een kwartje per week
op te slaan, ten einde zoodoende huurkiezer te
worden.
Nu, zoo een verdient het kiesrecht wel.
Een treurig voorval rneldt de N. R. Ct. uit
Rotterdam. In de Leeuwensfeijnstraat no. 117
was de 27jarige dochter van W. H. sinds eenigen
tijd lijdende aan melancholie. Zondag heeft zij
zichzelve met petroleum overgoten en zich toen
in brand gestoken. Op haar hulpgeroep snelden
hare beide broeders en vader toe, die, door een
wollen deken om haar te wikkelen, de brandende
kleederen wisten te blusschen. Zij werd naar
het ziekenhuis vervoerd en is eergisteren aldaar
bezweken.
Nieuws op het gebied der pers-reclame is
wel het middel door de Echo, een neutraal volks-
blad te Amsterdam, aangewend om van zich te
doen spreken. Elk abonne op het blad is n.l.
in de gelegenheid gesteld gratis een voorstelliug
te kunnen bijwonen van het stuk ,/De Hofkunste-
naar" Belachine, met concert enz. alles in /Arena"
te Amsterdam.
De Verzekeringsbode bevat het volgende
Het gemeentebestuur van Kampen heeft een
aanbesteding (sic uitgeschreven voor de verzeke-
ring van het gemeente-ambtenaars- en bedienden
personeel tegen ongelukken.
Geen Kara per ui
Een der lezers van De Telegraaf, die een
jongsten bediende voor zijn handelskantoor zocht,
ontving o. m. den volgenden sollicitatiebrief
z/Als opmerking in het advertentie in de Courant:
Stel ik mij gaarne in de vrijwilligheid om mij
in uwe ten dienste te zijn.
Zoo u s. v. p. mij de vrijwilligheid wilt ver-
lenen.
Dan verlang ik de prijs van Salarus liefst Kost
en inwoning.
Deze brief zelfstandig geschreven Oud 22 jaar.
Na een vriendelijk groete enz."
En nu zijn er nog, die beweren dat het
onderwijs in de Nederlandsche taal op onze
lagere scholen geen goede resultateu oplevert
zegt het blad.
Te Vianen doet zich een vreemd ziektegeval
voor. Een 15jarig meisje aldaar is overdag al's
eene krankzinnige. Ze lacht, danst, praatalles
door elkander, of is zeer in zichzelve gekeerd en
neemt van niets notitie. Tegen 9 uur 's avonds
evenwel komt er verandering in haar toestand
dan wrijft ze zich de oogen uit en zegt,/He,
wat heb ik weer lang geslapen." Het verdere
gedeelte van den dag is zij volkomen helder, en
ook 's nachts slaapt ze rustig. Ontwaakt ze
's morgens, dan is ze weer als den vorigen dag.
Deze treurige toestand duurt nu al 4 weken de
moeder is dood, en de vader heeft nog 7 meeren-
deels kleine kinderen te verzorgen.
ning, en die verheel ik u even weinig als anderen,
die lust hebben haar aan te hooren."
Constance verbleekte. Zij stond op en verwij-
derde zich, zonder de haar toegestoken hand van
het jonge meisje aan te raken of het trotsche
hoofd ook slechts te buigen tot een groet. De
rozen, welke zij van Hildegard had gekregen, gleden
haar uit de vingers, vielen op het gras en zij
vertrapte ze, zonder dat men kon zeggen, dat het
met opzet of toeval gebeurde.
Rainer geloofde het eerste en maakte er zijn
dochter opmerkzaam op. Deze trachtte de ver-
toornde vriendin te verdedigeij, dooh deed dit met
een zekere schuchterheid, want zij wilde haar
vader nog niet meer vertoornen.
z/Hoogmoedig en zonder hart, zoo zijn zij alien,
die daar uit en ingaan riep hij, de hand uit-
strekkende naar het slot. //Of zij bloemen ver-
trappen of het geluk van een mensch, het gaat
hun niet aan. Welnu, wie weet het? Misschien
heeft het noodlot nog wel een duchtige les voor
de hooggeboren nietsdoeners, die groote leegloopers.
Misschien komt er eens een einde aan al die
heerlijkheid, voor men er op bedacht is. Op den
dag, waarop dat zou geschieden, zou het er lustig
toegaan op den //Edelhof
Terwijl Hans Rainer zich hoe langer hoe meer
opwond, dook achter het kreupelhout naast hem
de gestalte eener vrouw op. Het was de oude
Lize, die kruiden had verzameld en thans naar
het dorp wilde gaan, om ze te verkoopen. Vrien
delijk groetend sloop zij nader en bood het meisje
eenige kleine planten aan, terwijl zij zei
//Die brengen geluk, wanneer u ze in het corset
innaait."
(Wordt vervolgd).
dtwwwwiMiu i 1
