Gemengde berichten.
Teiegrafische berichten.
Rechtbank te Zierikzee bepaalde bet bedrag op
/"375, daarbij de visites ad f 15 berekende, en
veroordeelde den arts in de kosten. Deze kwam
nu in booger beroep bij het Gerechtshof te
's Gravenhage.
Bij de behandeling aldaar concludeerde het
Openbaar Ministerie tot bevestiging van het vonnis
der Rechtbank, met veroordeeling van den arts in
de kosten, ook van bet hooger beroep.
TER NEUZEN, 14 October 1896.
Bij Kon. besluit is bevorderd tot opziener
3de klasse bij de visscherijen op de Schelde en de
Zeeuwsche stroomen E. Lauret, thans scbipper
lste klasse bij de visscberijpolitie op die wateren.
Ds. W. H. Oosten te Middelburg heeft voor
bet beroep naar de Gereformeerde kerk te Ter
Neuzen bedankt.
Zaamslag, 14 Oct. Bij de heden gebouden
herstemming voor lid van den raad tusscben de
heeren W. de Mul en 1). Dekker Sr. werden
uitgebracht 191 stemmen.
Gekozen werd de heer De Mul met 97 stemmen
de heer Dekker verkreeg er 83, terwijl 11 van
onwaarde waren.
Yenlo, 14 Oct. Bij de beden gehouden ver-
kiezing voor een lid der Tweede Kamer, werden
uitgebracht 2096 stemmen. Gekozen werd de heer
Nolens met 1396 stemmen. De heer Hafmans
verkreeg er 699.
RECHTSZAKEN.
Arrondissementsrechtbank te Middelburg.
De rechtbank heeft in hare zitting van 13 Oct.
de volgende vonnissen uitgesproken
1°. A. M. J., oud 25 j., huisvrouw van P. K.,
arbeidster. 2°. M. P. S., oud 15 j., arbeidster,
beiden te Axel, zijn wegens strooperii veroordeeld
ieder tot 50 cent boete of 1 dag hechtenis.
J. v. L., oud 20 j., broodbakker te Stoppeldijk,
is wegens mishandeling veroord tot 2 maanden
gevangenisstraf.
Onder 's Heer-Arendskerke heeft een land-
bouwer niet minder dan 36 hectaren (ruim 80
Gentsche gemeten) suikerbieten, die gemiddeld
50,000 K.G. per H. zullen opleveren.
Na eene afwezigheid van ongeveer 14 dagen,
is de gemeente-veldwachter van Noordgouwe
Zaterdag-avond aldaar teruggekeerd. Met de
Zierikzeesche stoomboot is hij uit Rotterdam ge-
komen en is te Zijpe afgestapt, om van daar zijn
reis naar Noordgouwe voort te zetten.
Wat den man bewogen heeft terug te keeren
zal wellicht een raadsel blijven. Na den afscheids-
brief, die zijne vrouw Yrijdag ontving, had niemand
hem meer terugverwacht.
Te Rotterdam zijn volgens de Nederl. twee
politieagenten in dienst, die zoo sprekend elkaars
evenbeeld zijn, dat niet alleen een ieder zich in
hen vergist, maar dezer dagen zelfs de moeder
van den een, toen zij den ander tegenkwam, dezen
voor haar zoon aanzag en hem toesprak.
Uit Harlingen worden jaarlijks met de Lon-
densche booten zwarte jonge hengsten naar Louden
overgebracht, waar zij voor de lijkkoetsen worden
gebruikt. Zoo ook Zaterdag weer met de Widgeon.
Onder de paarden was er een, die men met
de bezending van de vorige week tevergeefs ge-
met zijn leerling in het ledige huis vierdemaar
deze nieuwe levenswij'ze was bijzonder geschikt om
zijn aandacht meer op zijn wetenscbap te vestigen.
Na nieuwjaar verwief hij met een schitterende
dissertatie den doctorsgraad en begon nu aan een
philologisch werk, waarvoor hij reeds lang de
noodige bouwstoffen had verzameld. Hij voltooide
dit in korten tijd en verwierf daarmee grooten
roem hij had daar niet op gerekend, want zijn
eenig doel was geweest bezigheid te hebben.
Snoward scheen niet teleurgesteld te zullen
worden in de verwachtingen die hij bouwde op
zijn verbintenis met de alotn gevierde barones
Yon Ellerich. Hoewel men over Elvira de schouders
ophaalde, toch werd door deze verloving de kracht
van zijn naam grooter. Hij werd beschouwd als
een Midas, voor wien alles in goud veranderde,
wat hij in handen nam. Groote en kleine ka-
pitalisten kwamen tot hem, zijn naam was geworden
als een tooverwoord; waarmee men toegang kon
krijgen tot de schatten van een nieuw goudland.
De gegoeden uit den kleinen bqjgerstand waren
even goed bekend met de bepalingen voor de
Argentijnsche leening als de groote heeren van
de beurs, aan wier hoofd de Amerikaan een sterke
rijzing van deze effeclen wist te bewerken. Doch
Snoward richtte zijn veldheersblikken niet alleen
op de Argentijnen, hij opereerde op alle linien.
Een hoofd-manoeuvre, die ook baron Von Ellerich
tot slachtoffer zou gehad hebben, wanneer Elvira's
verloving hem niet voor totalen ondergang had
behoed, was den Amerikaan gelukt met zijn ont-
worpen //Maatschappij voor Binnenlandsche scheep-
vaart." Zijn naam en zijn millioenen hadden hem
dadelijk voor dit plan een grooten aanhang bezorgd.
tracht had aan boord te krijgen, maar die zich
toen tegen het inschepen zoozeer verzette, dat
hij maar voor een volgenden keer werd terug-
gehouden. Ook ditmaal volgde hetzelfde verzet,
en nu sprong het paard van de loopbrug te water
en verdronk.
De eigenaar zal, zegt men, hierdoor eene schade
lijden van wel f 400.
Naar men van goed ingelichte zijde verneemt
heeft zich te Gees (Drenthe) een geval van cholera
voorgedaan. Op last van Dr. Fledderus te Dalen
is het lijk (de lijder is reeds bezweken) dadelijk
naar het lijkenhuisje op de begraafplaats vervoerd.
Een 8jarig meisje te Rotterdam ging Zon-
dagmiddag liggen slapen op beddegoed, dat op
twee naast elkander geplaatste stoelen was gelegd
in haar slaap weken de stoelen uit elkaar, het
kind geraakte onder het beddegoed, heeft blijkbaar
de kracht gemist om de dekens en kussens van
haar hoofd te verwijderen, en is gestikt.
Eenige dagen geleden werd een ingezetene
van Leiden de dupe van een sluwen oplichter
van 14jarigen leeftijd. Op een avond kwam te
diens huize een jongeheer met Indisch uiterlijk,
overhandigde een gesloten brief, welke bij opening
het verzoek inhield aan een vriend f 50 te
leenen.
Geen kwaad vermoedende, sloot hij twee bank-
biljetten van 25 in een couvert, dat aan dien
jongenheer overhandigd werd.
De leener, enkele dagen daarna zijn vriend
sprekende, gaf dezen te kennen niemand om geld
gezonden te hebben, zoodat bedrog moest zijn
gepleegd. De 14jarige oplichter was nu spoedig
gevonden.
Een inwoner van Arnhem kwam eergisteren
in gezelschap van zijn zwager naar Rotterdam om
zijn vrouw, die met een andere man was gevlucht, op
te sporen. Het was den bedrogen echtgenoot
blijkbaar minder te doen om zijn vrouw, dan wel
om de f 1300 die zij uit zijn huis had mede-
genomen, terug te krijgen. Na lang zoeken werd
eergisteravond de vrouw gevonden in een huis op
de Boerenvischmarkt waar zij met haar geliefde
voor acht dagen een gemeubileerde kamer had
gehuurd, onder voorgeven dat zij man en vrouw
waren. Toen de wettige man het verblijf zijner
vrouw ojitdekt had, wist hij met zijn zwager, door
bemiddeling van de bewoonster van het huis toegang
tot haar kamer te krijgen. Zoodra de deur daarvan
openging, zag de man in een hoek van de kamer een
valies van hem staan en vermoedende dat de
f 1300 zich daarin bevonden, vlogeii hij en zijn
zwager er op aan om er zich meester van te maken.
Bij het openen er van rolde er een geladen
revolver uit, die de zwager opraapte, doch nu
kwam ook de minnaar der vrouw te voorschijn en
bang, dat men hem met het wapen te lijf zou
gaan, greep hij de revolver ook beet. De bedrogen
echtgenoot, zijn zwager in gevaar ziende, kwam
er nu eveneens bij te pas, waarop alle drie aan
het wapen stonden te trekken om het te bemachtigen.
Hoewel geladen stond het gelukkig voor hen, in
de rust, zoodat geen schot kon afgaan. Te midden
van dit gevecht stond de weggeloopen vrouw te
schreeuwen en om hulp te roepen en kwam een
politieagent, die intusschen gewaarschuwd was, de
trap op.
De man der wet had het drietal spoedig ge-
scheiden, de revolver in zijn zak gestoken en nam
de drie mannen en de vrouw mede naar het
bureau in de Lange Torenstraat om daar het
pleit te laten beslissen. Na veel loven en bieden
en door de tusschenkomst van een welbespraakten
politieinspecteur, kwamen de Arnhemmer en zijn
weggeloopen vrouw overeen de f 1300 samen te
deelen. Aldus geschiedde en de man vertrok in
Door ernstige mannen werd er tevergeefs op ge-
wezen, dat die ontworpen inaatschappij weinig
kans had om de noodige concessie te verkrijgen
het feit alleen, dat Snoward de zaak in handen
had genomen, was reeds voldoende om de thans
bestaande //Stoombootreederij" groote afbreuk te
doen. Ieder verkocht zijn aandeelen, waarvan de
koers al meer daalde en Snoward liet door
verschillende agenten, die hun eigenlijken lastgever
niet kenden, op vreemde beurzen alle aangeboden
aandeelen opkoopen. Zoodoende kreeg hij de
oppermacht van de //Stoombootreederij" op sluwe
manier in handen, en nu viel de slagHij trok
zijn plan tot oprichting van een //Maatschappij
voor Binnenlandsche scheepvaart" weer terug, de
koers van de aandeelen der //Stoombootreederij"
rees op een gegeven bevel op de vreemde beurzen
tot een onzintiige hoogte, en al het geld, dat de
vroegere aandeelhouders verloren hadden, vloeide
nu door verschillende kanalen in de kas van den
bankier Ralph Snoward.
Met denzelfden goeden uitslag werkte de slimme
financier op binnen- en buitenlandsche beurzen.
Te Rio de Janeiro misleidde hij de speculanten,
door hun de schitterendste winsten voor te spiegelen,
welke men zou trekken van aandeelen in goud-
mijnen te Cordoba; te New-York deed hij het
zelfde met aandeelen in maatschappijen voor grond-
bezit in Mexico, die hij te Montevideo had opge-
kocht voor een appel en een eimeer waren ze
dan inderdaad ook niet waard. Ja, op de wereld-
markt kwamen geen groote rijzingen of dalingen
in den koers voor, of Snoward had er de hand
in en wist er geld uit te slaan. Een wet, waarbij
zijn roof op groote schaal strafbaar werd gesteld^
gezelschap van zijn zwager. Zijn vrouw, daar
moest hij niets meer van hebben.
De //ordelievende" Rotterdamsche burgerij
heeft weer eens een lief proefje van haar //goed-
gezindheid" gegeven.
Een agent van politie, ter assistentie geroepen
in het kosthuis aan de Kipstraat, om een man
te verwijderen, die zonder aanleiding eene dienstbode
had mishandeld, bracht dien man, omdat hij zich
verzette en spektakel maakte, geboeid naar het
politiebureau, toen in de Kipstraat drie kerels
hem gelastten, zijn arrestant in vrijheid te stellen.
Toen de agent hieraan niet voldeed, grepen zij
hem beet en sloegen, trapten en mishandelden
hem zoolang, tot hij den arrestant moest loslaten,
die zich nu uit de voeten maakten, waarop het
drietal de vlucht nam, geholpen door de saam-
geloopen menigte, die de politie op een valsch
spoor bracht.
Men schrijft aan de N. R. Ct.
Een bewoner van een der buitenwijken onzer
stad (Rotterdam) wilde zich, 'twas reeds 12 uren
geslagen, te bed begeven, toen hij, nog een blik
naar buiten slaande, twee personen bemerkte, die
tegenover zijn huis stonden, daarna een paar passen
vooruit gingen en een deur opende van een boven-
huis. Binnen zijnde, werden zij door een derden
persoon gevolgd, die haastig kwam aanstappen en
eveneens naar binnen ging, waarna de deur be-
hoedzaam gesloten werd.
De overbuur, wetende, dat in het bovenhuis op
de eerste verdieping een bejaarde dame alleen
woonde en op de tweede een kinderloos echtpaar,
dacht terstond aan dieven.
Hij greep zijn zakrevolver en sloop de deur uit,
vreezende zijn vrouw te wekken, die zonder twijfel
hem van de gevaarlijke excursie zou teruggehouden
hebben.
Buiten gekomen, spoorde hij twee agenten van
politie op, aan wie hij zijn ontdekking mededeelde.
Een der agenten liep de eene zijde van de bewuste
straat in, terwijl de andere agent den verslaggever
op een looppas op den voet volgde, om aan de
andere zijde de straat te bereiken, ten einde alzoo
bij eventueele ontvluchting den dieven den pas af
te snijden.
De verslaggever liep vlugger dan de agent,
zoodat een paar heeren, die huiswaarts keerden,
den indruk kregen, dat de agent een vluchteling
nazat en daarom eveneens een looppas aanvingen,
om den agent in het vangen behulpzaam te zijn.
Beide heeren zagen hunne vergissing in, toen de
verslaggever voor het door hem bedoelde huis
stilhield.
Inmiddels was ook de tweede agent gekomen
en gezamenlijk trad men op het huis toe om de
vogels te knippen. Een der agenten belde aan
en belde nog eens, waarop de bewoner der tweede
verdieping half gekleed zich vertoonde en met
een verschrikt gezicht vroeg wat er gaande was.
Gevraagd werd hem of hij wist dat even te voren
drie personen bij hem waren binnengekomen.
z/Jawel", antwoordde hij, //dat was mijn vrouw,
mijn zwager en ik."
Tableau
Krachtens een besluit van B. en W. van
Achtkarspelen werd jl. Maandag te Surhuisterveen
door den burgemeester eene schutting weggenomen,
die een geheele week den openbaren weg in de
Heide had ^versperd. De schutting was in den
nacht geplaatst, zoo dat de toegang tot de school
er door werd weggenomen eenige weinige kinderen
konden er langs een omweg in komen, maar de
groote meerderhgid niet, en evenmin de onderwijzer.
De bedo^ling van deze versperring van den
weg zegt de //Eriesche Ct." kan geen
andere zijn geweest, dan te dwingen tot het leggen
van een kunstweg. Hoewel de belangstellenden
daartoe f 600 wilden bijdragen, kon aan hun
verlangen geen gevolg worden gegeven, omdat
er in de andere dorpen van Achtkarspelen nog
zoo veel andere zandwegen zijn, die dan ook in
behandeling zouden moeten worden genomen, wat
y 40 k f 50,000 zou kosten.
De wegruiming, waarbij ook de wethouders
tegenwoordig waren, liep zonder moeilijkheden van
de zijde van het talrijke publiek af. Maar toen
de burgemeester vertrokken was, heeft men den
weg opnieuw voor het openbaar verkeer onbruik-
baar gemaakteen groote menigte volks heeft
hem nu vergraven, in akkers gelegd en daarin
rogge gezaaid en er weer een schutting op geplaatst.
De onderwijzer moest weer terug, zonder in de
school te kunnen komen.
De gemoederen geraakten in gansch Acht
karspelen door deze zaak zeer in beroering.
De heer J. M. Giilcher verplichtte ons door
de toezending van het volgende uittreksel uit
een brief van den tijdelijken gezagvoerder der
//Paramaribo", den heer E. .Juta, betreffende de reis
De //Paramaribo" verliet IJmuiden 26 September
bij vrij goed weder, dat echter weldra veranderde
in het Kanaal was het voortdurend stormachtig
uit het noordwesten, waardoor het noodig werd
bestond niet, en al noemden duizenden hem in
het geheim een schurk, toch waren er honderd-
duizenden, die hem bewonderden wegens zijn
scherp doorzicht en groote slimheid, en de meeste
lieden uit de gegoede kringen der residentie bogen
voor den goeden uitslag zijner ondernemingen en
noemde hem een genie.
(Wordt vervolgd.)
onder den Engelschen wal te houden. Den 28sten
Sept. werd Prawlepoint gepasseerd, en om bij het
steeds ongunstige weer op de ruimte te blijven
eerst bij be Scilly-eilanden een meer zuidwestelijke
koers genomen.
Trots voortdurende stormen en hooge zeeen
hield het schip zich uitstekend en bereikte op den
achtsten dag na het vertrek uit IJmuiden zonder
averij de reede van Eunchal-eiland Madera.
Van de Scilly-eilanden af had het schip eene
vaart gehouden van 10£ mijl.
Het aandoen van Madera lag niet in het oor-
spronkelijke planmaar het werd wenschelijk
geacht de machines behoorlijk na te zien, wiji door
veelvuldig doorslaan van de schroef bij het aan-
houdend stormachtige weer veel er van gevergd
was geworden.
Er bleek gelukkig niets te haperen, zoodat reeds
Maandag 5 October de reis naar Suriname kon
worden voortgezet, nadat op Madera nog een
zevental passagiers waren opgenomen.
Het verdere gedeelte der reis levert, zooals be
kend is, menschelijkerwijze gesproken, geen gevaren
meer op. Hbl.
Eindelijk bevatte gisteren de Staatscourant de
mededeeling, dat van den Nederlandschen consul
te Tunchal (Madera) bij het departement van
kolonien telegrafisch bericht is ontvangen, dat de
//Paramaribo" den 5dcn dezer van Madera naar
Suriname vertrokken is.
Gistermorgen kregen we, alzoo schrijft het
Nieuws, bezoek van een jongen man, die door zijn
niet alledaagsche Jengte een ongewone verschijning
maakte. Hij sprak Engelsch met een eoht Ameri-
.kaanschen neusklank, en beweerde tot onze ver-
wondering dat hij een Amsterdammer van geboorte
was en eerst in 1889 zijn reizen als athleet in
Amerika en Australia was begennen.
De jonge Goliath maakte een zeer gunstigen
indruk en langzamerhand vernamen we zijn levens-
geschiedenis, waarbij een groot aantal knipsels en
portretten in Engelsche bladen ter bevestiging
dienden.
Hij daagt den naam H. J. J. Placke en werd
als de zoon van een gezagvoerder ter koopvaardij
in 1870 geboren. Yan zijn vroegste jeugd af
deed hij veel aan zwemmen en haalde daarbij
sterke stukje uit. Zoo zwom hij eenmaal een
afstand van driekwart Engelsche mijl in het
Noord-IIollandsch kanaal.
Hij ging op zijn dertiende jaar naar zee en
voer eenige jaren in Indie op een kustboot, die
van Java geregeld Bali en Lombok aandeed. In
1888 was hij aan boord van de Russische bark
Atlanta van Zuid-Amerika naar Antwerpen, welk
vaartuig op een afstand van 16 mijl van de
Hollandsche kust zonk. De geheele equipageymi
30 man verdronk, maar Placke zwom op cfen
voor hem gedenkwaardigen 22sten November van
's morgens 8 uur tot 's avonds halfnegen en be
reikte toen uitgeput de kust van Goeree.
Later is hij, zooals gezegd, op reis gegaan en
had overal veel succes als zwemmer over lange
afstanden. In Auckland op Nieuw Zeeland ver-
sloeg hij een beroemd Engelschman en maakte
een wereldrecord door een afstand van 3x/2 Eng.
mijl (5400 M.) in 7 kwartier af te leggen. Ook
in San Erancisco en elders in Amerika behaalde
hij vele overwinningen. De bladen die daarvan
spreken zijn vol bewondering over den Young
Dutch giant, en alien roemen om strijd zijn
eenvoudig, natuurlijk optreden, zijn bescheiden-
heid en zijn innemend, haast jongensachtig uiterlijk.
Behalve als zwemmer heeft Placke, die bij zijn
lengte tevens zwaar gebouwd is, naam gemaakt
als bokser, want hoewel hij met zekere goedigheid
vertelt van een geval waarin hij de nederlaag
leed, in verschillende andere ontmoetingen is hij
de baas gebleven. Hij heeft tevergeefs getracht
met Eitz-Simmons, een kampioen in //the noble
of selfdefence," in het perk te tredenhij reisde
hem overal na en kwam zoo onlangs in Engeland.
Nu is hij even over gestoken om zijn oude moeder
op te zoeken.
Jammer dat het zwemseizoen voorbij is, en het
boksen hier te lande verboden, zoodat wij wel
niet in de gelegenheid zullen zijn dezen landgenoot
in zijn voile kracht te zien. Yoorloopig kan men
alleen over zijn lengte en gewicht oordeelen.
Placke heeft een lengte van 6 voet 5j inch
(bijna 1,97 M.) en weegt 225 pond.
Een zeer leelijke concurrence hebben de
fabrikanten Timm en Reyscher, te Iserlohn, een
messenfabriek te Solingen aangedaan.
Zij maakten namelijk slechte messen en zonden
die met het merk en den naam der Solinger firma
de wereld in. Daardoor kreeg die firma een
slechten naam, zoodat zij van hare goede messen
weinig meer verkocht en groote schade leed. Eerst
na verloop van twee jaren werd het bedrog ontdekt.
Thans zijn de twee genoemde fabrikanten ieder
tot zes weken gevangenisstraf veroordeeld en aan
het vonnis moet de grootst mogelijke publiciteit
worden gegeven.
De Czaar moet te Parijs 1| millioen francs
hebben uitgegeven, waarvan ruim de helft ten
goede kwam aan de Parijsche firma's, die belast
waren met de versiering en de meubileering van
de Russische ambassade.
Daar de gemeente Parijs ook een anderhalf
millioen besteedde, en de staat nog meer uitgaf,
kan men wel nagaan, dat er in de laatste weken
geld is verdiend.
