Aigemeen
Meows- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 3364.
Zaterdag 3 October 1896.
(iemengde berichten.
3 3 33 3 3 2 3 3;
36e Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—Pranco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
sleehts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bij deze courant belioort een bijvoegsel.
Het vroeger wegens een vormbezwaar verwor-
pen voorstel om het voormalige groot-arsenaal te
Grave in te richten tot een gesticht van rustige
krankzinnigen werd gisteren aan de Tweede Kamer
onderworpen.
Ondanks de opheffing van het forineele bezwaar,
bestreed de heer Vermeulen den maatregel als
zullende leiden tot groote en meerdere kosten,
vooral bij oprichting aan de universiteiten van
leerstoelen in psjchiatrie. Ook de heer Seret achtte
den maatregel niet noodzakelijk en uitbreiding van
de staatsbemoeiing voor de krankzinnigenverpleging
niet gewenscht.
Daarentegen beriep zich de heer Harte op de
hoofdgebreken der rijkskrankzinnigenverpleging in
het gesticht te Medemblik, waarvan plaatsgebrek
het voornaamste is, ten betooge dat deze onhoud-
bare toestand moet eindigen door plaatsing van
patienten elders opneming van rustige en onrustige
lijders.
De heer Van Bylandt (Apeldoorn) verzette zich
mede tegen oprichting van meer filiaals tot ver-
plegiDg van krankzinnigen ook omdat provinciate
en particuliere gestichten daartoe ruimschoots
gelegenheid bieden.
De Minister van Binnenlandsche Zaken ontkende,
dat de maatregel uitbreiding van de rechtstreeksche
staatszorg voor krankzinnigenverpleging beoogt en
verdedigde den voorgestelden maatregel als eene
noodzakelijke, door 'de krankzinnigenwet geoor-
loofde verbeteritig der rijksverpleging.
Het eerste ontwerp dat beslissend was voor
den voorgestelden maatregel werd aangenomen
met 54 tegen 11 stemmen, waarna ook de ver-
bandhoudende bepalingen werden goedgekeurd.
Daarna werd behandeld het ontwerp tot wijziging
der bepalingen van het Wetboek van Koophandel
omtrent scheepsverklaringen.
De heer Plate betoogde, dat deze wijzigingeu
niet overeenstemmen met het stelsel in het buiten-
land en dat zij strijden met de eischen van de
practijk, dat zij tot gevolg zullen hebben, dat
alles bij het oude blijft. De tegenwoordige wijze
bestempelt hij als een wettelijk kluchtspel. Hij
wil afschaffing van de gewone verklaring, verruiming
van tijd en beperking van het aantal personen,
die de verklaring afleggen.
FEUILLETON
21)
,/Wij begrijpen elkaar, zie ik," zeide hij, met
een buiging dankende voor haar glimlach. „Nu
durf ik hopen, dat ge mijn aanzoek zonder voor-
oordeel in overweging neemt. Ik geloof, dat
vele huwelijken worden gesloten met minder uit
zicht op een voortdurende goede verstandhouding.
Wij kunnen ons stellig niet in elkaar vergissen.
Ik verlang niets van u, dan dat ge uw leven in-
richt, zooals dat betaamt aan de echtgenoote van
Ralph Snoward. Op mijn eerbiedige toege-
negenheid kunt ge steeds rekenen. Terwijl wij
ieder aan ons eigen karakter getrouw blijven,
kunnen wij toch met elkaar in overeenstemming
zijn. Ge zult den triomf uwer schoonheid ge
nieten, en ik zal mij daarin verheugenin het
voldoen aan uw stoutste wenschen zal ik mijn
bevrediging vinden. Laat gerust uw trots gelden,
omring u met alle mogelijke prachtwees
verkwistend en werp het goud met voile handen
weg, dat zult ge steeds met smaak weten te
doen En hoe grooter uw lust is om te heerschen
in alle heerlijkheden dezer wereld, hoe meer mij
dat zal aansporen om de middelen daartoe aan
uwe voeten neer te leggen. Ge moogt gerust ge-
looven, dat ik de krachten heb om den schat,
waarin ge naar hartelust moogt rondwoelen, on-
uitputtelijk te maken."
Elvira geraakte in verwarring, echter niet door
deze verlokkelijke voorspiegelingen. Misschien
De door de Staten van Zeeland in hunne
vergadering van 15 Juli j. 1. vastgestelde rekening
der provincie over 1894 heeft thans de Koninklijke
goedkeuring verkregen.
De ontvangsten hebben bedragen 467,47 i,9o,
de uitgaven J 426,531,16, zoodat het voordeelig
saldo bedraagt f 40,940,77.
Gedurende de afgeloopen maand werden door
de stoomschepen der Maatschappij Zeeland tusschen
Vlissingen en Engeland vervoerd 9260 passagiers,
of 600 meer dan in September 1895. Tot op
30 Sept. jl. bedroeg het meerdere vervoer 9270
personen.
TER NEUZEN, 2 October 1896.
Benoemd tot voorzitter van het bestuur
der visscherijen op de Schelde en de Zeeuwsche
stroomen mr. A. J. E. Eokker, lid van dat bestuur
te Zierikzee.
Westdorpe. Laatstleden Woensdag vierden
de echtelieden Alexander Craene en Arjette Han-
joul alhier, hun vijftigjarige bruiloft.
Van vele woningen wapperde de driekleur en
's avonds werd den jubilarissen door het muziek-
gezelschap een serenade gebracht waarbij zij door
den heer eere-voorzitter werden geluk gewenscht.
De feestvierenden waren zoo in hun schik dat
zij hunne dankbaarheid niet genoeg in woorden
konden uitdrukken de groote belaugstelling welke
hun ten deel viel, trof hen te veel.
Terwijl de jubilarissen en familieleden de eerste
H. Mis waren gaan bijwonen, ter hunner iutentie
door den ZeerEerw. heer pastoor opgedragen, om
God te bedanken voor deze jarenlange echtvereeni-
ging, hadden de buren eenige versieringen bij
deszelfs woning aangebracht en hun een aangename
thuiskomst bereid, terwijl ook dezen 's avonds
voor een flinke verlichting, (brandende teerton en
fakkellicht) hadden gezorgd wat bij de tusschen-
poozende opgaande kleurige lichtjes op de vroolijke
massa volk die bij de serenade tegenwoordig was,
een niet onaardig effect maakte.
De oudjes zijn intusschen door milde handen
goed bedacht, vele verrassingen vielen hen ten
deel en alles kwam hen ook ten goede, want, de
gift welke ook geofferd is was hier geenzins
overbodig.
Nog vele gelukkige dagen worden Craene en
echtgenoote toegewenscht.
zou zij nog aan een oogenblikkelijke opwelling
van den Amerikaan gedacht hebben, die hem tot
dit verrassende aanzoek bracht. Doch hoe meer
zij nu begon te beseffen, dat hij in ernst sprak,
hoe meer zij zich beklemd gevoelde.
Alleen om iets te doen te hebben, sloeg zij den
muzieklessenaar dicht en s'loot de piano. Haar
gelaat was zeer bleek, haar blik was peinzend.
Snoward bemerkte, dat hij niet langer over deze
zaak kon spreken, en dat hij er wel wat haastig
over begonnen was. Hij deed eenige schreden
achterwaarts.
,/Nu, zooals ik zei, ge liebt al den tijd om een
besluit te nemen, barones. Ge kunt het mij
mededeelen, wanneer het u goeddunkt."
Zij knikte, ofschoon ze hem liefst dadelijk had
afgewezen. Zij vreesde echter, dat zij op dit
oogenblik niet kalm genoeg was om hem haar weige-
rend antwoord te zeggen zonder hem te beleedigen.
En beleedigen wilde zij hem niet, ze wilde ook
in het vervolg nog gaarne met hem omgaan,
Met een gewoon effen gelaat trad Ellerich op
dit oogenblik binnen en richtte tot Elvira
eenige spottende woorden over haar woest klavier-
spel. Dit bracht het gesprek weer in het gelijke
vaarwater, dat men de conversatie noemt.
Snoward nam weldra afseheid, Ellerich deed
hem uitgeleide en keerde niet tot zijn dochter
terug. Hij vermoedde volstrekt niet, dat de
Amerikaan het werkelijk reeds gewaagd had Elvira
zijn aanzoek voor te dragen. De man zag er
zoo gelijkmoedig uit als ooit te voren.
RECHTSZAKEN.
Arrondissements-rechtbaiik te Ilidtlelburg.
De rechtbank heeft in hare zitting van 2 Oct.
de volgende vonnissen uitgesproken
P. B. E. O., oud 50 j., landbouwer te Sas van Gent,
is wegens mishandeling veroordeeld tot f 5 boete
of 5 dagen hechtenis.
P. J. S., oud 24 j., werkman te Axel, is wegens
verduistering vrijgesproken.
De Officier van Justitie bij bovengenoemde
rechtbank zag heden af van het hooger beroep aange-
teekend tegen de vonnissen, waarbij de van meineed
beschuldigden uit Borssele werden vrijgesproken.
In de varkensfokkerij' vanj den heer E. Bannet
te Vlissingen waren in 'tgeheel aanwezig 157
varkens, die alien zijn onteigend, wegens de daarbij
uitgebroken ziekte. De gezonde dieren zijn afge-
maakt, 50 van de zwaarste naar Engeland vervoerd,
de overige werden Woensdag te Vlissingen verkocht
tegen prijzen, varieerende tusschen 5 en 20.
De zieke, 16 in getal, zijn gedood en in den put
gestoken.
Bij den jongsten storm is een der oudste,
zoo niet de oudste eik in ons land, staande op
den heuvelkling tusschen Mechelen en Nijswiller,
nabij Vaals, op een der hoogste punten van
Nederland, gevallen. Bedoelde boom was bijna
20 Meter hoog en aan den voet 5 Meter in
omtrek. Op alle oude landkaarten stond hij aan-
gegeven.
Om eenigszins een denkbeeld te vormen
hoe de muizen hebben huisgehouden in het koren
te Staphorst moge dienen, dat een landbouwer
bij het ombouwen van 12.5 are, een hektoliter
boekweit in den grond verborgen vond in ver-
scbillende zeer net uitgeholde gaten. De boekweit
was goed droog en zeer gaaf. Moet men het
instinct dezer dieren bewonderen, die op die
manier voor de winterprovisie zorgen, het neemt
niet weg, dat de landbouwer er enorme schade
door lijdt.
Uit Delfzijl meldt de Volksstem
Bij de politie alhier is aangifte gedaan dat bij
den winkelier J. van Betum, wonende in de
Mosterdgang alhier, jeugdige en ook meer opge-
schoten knapen op de hoogte gebracht worden met
het kaartspelen. Van B. doet zelf ook mee en wel
zoo, dat hij wel zorgt winner te blijven en de
VI.
Tegen het einde van die week werd de groote
ijsbaan op het Schonauermeer, in de nabijheid
der residentie, reeds geopend. Zoo vroeg was
het winterseizoen in lang niet begonnenhet was
nog pas November.
Het schoone park van het koninklijk jachtslot
Schonau stond het geheele jaar voor het publiek
open. Vooral trokken de inwoners der residentie
gaarne naar het heerlijke, uitgestrekte meer, waarop
men in den zomer ging spelevaren, terwijl het
in den winter ruime gelegenheid tot ijsvermaak
aanbood.
De eerste dag, dat de ijsbaan voor het publiek
werd opengesteld, wat steeds een dag van belang.
Er waren dan ook zeer velen naar buiten ge-
trokken, hetzij om met gevleugelde voeten over
het ijsvlak te zwieren, hetzij om de kunstvaardig-
heid van anderen te bewonderen.
Barones Elvira begroette deze gelegenheid voor
een nieuw tijdverdrijf als een aangename afwisseling.
Zij reed daarom dien middag uit naar Schonau,
en wel, als geemancipeerde dame, alleen, tenminste
wanneer men den koetsier en den knecht niet als
gezelschap beschouwt. Den dag van de openstelling
was de aristocratie nog weggeblevendoch juist
daarom had Elvira besloten heden te gaan. Zij
hoopte een ontmoeting te ontgaan met al haar
gewone bekenden, die zij vandaag weer niet kon
uitstaan. Geheel alleen en onbekend zich tever
maken, dat had nog iets aantrekkelijks voor haar.
Om de aandacht niet op zich te vestigen, liet zij
haar schaatsen niet door den livreiknecht aan-
binden, maar deed dit zelf. Doch nauwelijks had zij
knapen hun geld in zijne woning laten zitten.
Hoe de jongens aan het geld komen om te kunnen
spelen is reeds begrijpelijk dat wordt op oneerlijke
wijze door hen verkregen uit het ouderlijk huis.
Wij hoorden dat een knaap sedert eenigen tijd
wel een bedrag van f 25 van zijne ouders heeft
ontvreemdhet juiste bedrag kan men in die ge
vallen niet te weten komen.
Vooral des Zondagsavonds trok Van Betum vele
van die jeugdige bezoekers. De hartstocht voor
het spel is bij die knapen zoo groot g^worden,
dat zij zelfs tijdens de godsdienstoefening op de
gaanderij in Her v. Kerk aan het kaartspelen zijn.
De landbouwer L. Heeroma te Eochtelo
heeft bij wijze van proef knollenzaad gezaaid
tusschen de paardenboonen. Hij zaaide dit na
het tweede schoffelen. De resultaten zijn gunstig.
De oogst van boonen is goed, ook de knollen
hebben flink loof en een niet mindere grootte dan
op gewoon land. Naast het bekomen van een
dubbele vrucht was het ook een proef om //schoon
land" te krijgen. Daarin is H. mede geslaagd.
Uit Eriesland vertrekken in den laatsten
tijd niet alleen vele mannen, maar ook ongehuwde
vrouwen naar Westfalen, om zich bij de boeren
aldaar te verhuren. Als ze goed op de hoogte
van de melkerij zijn, verdienen ze, behalve kost
en inwoning, een loon van f 20 a f 25 per
maand.
Te Rotterdam is door de politie aangehouden
zekere R., bijgenaamd Haarlemsche Frans.
Reeds als knaap wilde hij niet deugen en bestal
hij zijn moeder en zusters, en niet lang duurde
het dan ook of hij viel in handen der justitie.
Opmerkelijk is het dat hij zich, in de gevangenis
zijnde, steeds zeer goed gedroeg, doch nauwelijks
was hij ontslagen of zijn kwade aard kwam weer
boven, en geen maand duurde het in den regel
of de deuren der gevangenis openden zich weder
voor hem, daar hij zich had schuldig gemaakt
aan allerbrutaalste diefstallen, gepleegd om te
kunnen voldoen aan zijn zucht tot de vrouwen.
In 1892 brak hij te Haarlem in bij den heer
Paul van Vlissingen, en alleen de securiteit waar-
mede de adjunct-inspecteur Wolffram bij het
onderzoek was te werk gegaan, maakte het mogelijk
het bewijs te leveren. Deze legde ill. beslag op
de punt van een mes, en die punt paste juist
aan dat mes, dat R. bij zich had.
Tot 4 jaar veroordeeld, gedroeg hij zich te
Rotterdam in de gevangenis ook nu weer zeer
goed en beloofde zijn familie, brave knappe lieden,
de tent verlaten en was zij op het ijs, waar een
vroolijke zwerm schaatsenrijders door elkaar war-
relde, of tot haar groote verbazing werd zij aan-
geroepen en nog wel bij haar voornaam.
Elvirariep een heldere jongensstem.
,/Wat Ben jij daar ook, Robert
//Wel ja antwoordde de jonge baron lachend.
Aan zijn hoogroode wangen en schitterende oogen
kom men zien, hoeveel genoegen het schaatsenrijden
hem verschafte. //Het is vandaag immers Zaterdag,
dus heb ik den namiddag vrij en nu heb ik mijn-
heer Schwerdtner overgehaald om met mij naar
het ijs te gaan. Is het hier niet prachtig
Elvira antwoordde niet, doch haar gelaat toonde
een eigenaardige uitdrukking.
z/Ga je een beetje met ons rijden
z/Met wie vroeg Elvira een beetje ontsteld.
z/Wel met mij en mijnheer Schwerdtner.
Hij rijdt best, hoor Kijk eens ha, hij heeft
bemerkt, dat ik hem ontsnapt ben, nu komt
hij hierheenZie eens, wat mooie bogen hij
beschrijft
Elvira volgde de uitnoodiging om de kunst
van Schwerdtner te bewonderen niet op. Zij
keerde zich om, voordat zij van dien man notitie
moest nemen en reed pijlsnel wegin tegen-
overgestelde richting.
Robert wenkte zijn gouverneur reeds in de
verte vroolijk toe, en naar zijn zuster wijzende,
verontschuldigde hij zijn weggaan, doch nu bemerkte
hij, niet weinig verbluft, dat zij verdwenen was.
z/Wat moet dat beteekenen?" zei hij zonder
erg. //Ik vroeg, of zij met ons wilde rijden, en
nu is zij opeens weg."
(Wordt vervolgd.)
NElIZEISCflE (0HU\T.
nit Mad verscbijnl Maandag-, Woe..d.K- ea Vrijdagavond, ultge.onderd op K eestdagen, bij den »i«geve. V. J.
V I »K 8AIDE te Ter Kenzen.
