liemengde berichtei
Vrijdagnamiddag is de Generale Synode
van de Gereformeerde Kerken in Nederland, na
34 zittingen te hebben gehouden, te Middelburg
gesloten. Alvorens werd aanwijzing gedaan tot
roepende Kerk voor de volgende Generale Synode
de Kerk van Groningen.
Tot de opzending van de resolutie naar de
Armenische Christenen, welke resolutie in ons
vorig nuinmer bereids is medegedeeld, werd besloten.
Men schrijft uit Rotterdam
Met de vorige maand is geeindigd de levering
van grindballast door de Rotterdamsche Ballast-
maatschappij ten behoeve van de banen van den
voormaligen Nederlandschen Rhijnspoorweg. On-
geveer 400,000 kubieke meters van dat materiaal
zijn op de verschillende baanvakken verwerkt.
Het publiek heeft reden tot dankbaarheid dat het
thans op den vroegeren Rhijnspoorweg evenals
op den Centraalspoorweg reizen kan zonder
de onaangename gevolgen te ondervinden van de
dikke stofwolken, welke, zelfs bij gesloten raampjes,
aangezicht en kleederen bezoedelen.
De heer M. Prumers te 's Gravenpolder, is
Dinsdag voor de dertiende maal tot wethouder her-
kozen. Reeds 39 jaar neemt hij die betrekking waar.
TER NEUZEN, 7 September 1896.
Bij koninklijk besluit is benoemd totgezworen
voor den Bontepolder, gemeente Ter Neuzen, de
heer J. C. Cortvriendt.
Bij koninklijk besluit is met ingang van 7
dezer herbenoemd als burgemeester van Axel de
heer D. J. Oggel.
Ds. M. Schuurman te Alphen a/d Rijn heeft
voor het beroep naar de Gereformeerde kerk te
Ter Neuzen bedankt.
De opbrengst der Unie-collecte heeft alhier
ditmaal bedragen 189,28y2, tegen 169,35
ten vorigen jare. De opbrengst strekt ten bate
van het suppletie-fonds der Christelijke school alhier.
Het bestuur van den polder Kleine Zevenaar
besteedde jl. Zaterdag te Sluiskil, ten huize van
J. B. van Sele, bij enkele inschrijving aan het
maken van eene doorgraving van den dijk tusschen
genoemden polder en den Pierssenspolder, met
bemetselingen en eenige verdere bijkomende werken.
Voor deze werken kwamen in 3 biljetten, die
de volgende inschrijving inhieldenA. de Keuning
te Hoek, voor /218; A. Kooman te Sluiskil,
voor f 189 en J. Nieuwelink te Hoek, voor 185.
Aan den minsten inschrijver is het werk gegund.
Westdorpe. Onze geachte heer burgemeester
vierde Vrijdag jl. zijn zilveren ambtsbetrekking als
raadslid. Door medeleden, secretaris en ontvanger
werd ZEd. een fraai inktstel als aandenken aange-
boden.
's Avonds werd ZEd. door het muziekgezelschap
in fakkeloptocht, een serenade gebracht.
""rechtszaken.
Te Dordrecht stond Vrijdag terecht een jong-
mensch met bleek uiterlijk, die op de aan hem
door den president gedane vragen opgaf te zijn
Cornelis van K., oud 24 jaren, zonder beroep,
geboren en wonende te Oud-Beierlandhij was
gedagvaard ter zake dat hij op of omstreeks 25
April jl. de 19jarige Anneke Polderdijk, zonder
den wil van hare ouders, doch met hare toestemming
heeft weggevoerd, met het oogmerk zich haar bezit
in of buiten echt te verzekeren, door haar ter
hoogte van Zuid-Beierland, waar hare ouders wonen,
in een wagen mede te nemen naar Rotterdam, en
den volgenden dag met haar naar Belgie te ver-
trekken, met het oogmerk om in dat land later
met haar in het liuwelijk te treden.
In deze zaak waren 4 getuigen gedagvaard
de ouders Jan Polderdijk en Annigje Mondriaan,
het geschaakte meisje Anneke en de koetsier Dodder
uit Oud-Beierland.
De vader verklaarde dat hij er op tegen was,
En behoorde misschien de barones Von Ellench
tot die dames Had zij misschien ook schik in
die pikante babbelpraatjes, welke Riimmel als
gezellig prater overal rondbabbelde
Natuurlijk van Elvira had de boosaardige
zwetser geen eigenlijk kwaad weten te vertellen.
Dit deed Prederik eenigszins goed; maar toch
bleef hij in een verbitterde stemming. Hij voelde
vermoeidheid in al zijn ledematen en een akelige
leegte in zijn binnenste. Besluiteloos stapte hij
tusschen de gasten voort.
Wat wilde hij hier eigenlijk? Was hier dan
wel, een plaats voor hem Maar hij had immers
menschenkennis willen opdoen En was hij dan
niet lijker geworden aan belangrijke ervaringen?
Hij sloop langs de wanden voort door verschei-
den vertrekken. Overal dezelfde heete, verstik-
kende lucht, dezelfde opgesmukte dames en met
ridderorden getooide heeren. Er werd gelachen
en gespot, bij limonade en ijs werd menige goede
naam beklad. Hier werd over de politiek ge-
sproken, ginds over geld en beurszaken en dit
alles werd verbonden door zekere harmonie, die
hij niet kon begrijpen, maar die hem toch weinig
goeds deed vermoeden. Hij voelde, dat hij hier
op vijandelijken bodem, en hoe zwak zijn zucht
naar het goede stond tegenover dit gezelschap.
Hij haalde veel vrijer adem, toen hij in een kleine
kamer kwam, waar de lucht koeler en het licht
jiiet zoo helder was. Hoe hij daar gekomen was,
dat zijn dochter met beklaagde verkeering had,
dat hij van de buitenwacht had gehoord, dat bekl.
van plan was zijn dochter met zich mee te nemen
naar het buitenland en dat dit op 25 April zou
geschieden van uit Zuid-Beierland, waar zijn dochter
op dien dag zich bij hare tante zou vervoegen en
door bekl. worden afgehaald om dit plan te doen
mislukken was hij (getuige) op dien dag met zijn
dochter meegegaan naar Zuid-Beierland en toen
hem bleek dat bekl. daar werkelijk was met een
rijtuig, verbood hij zijn dochter zich van hem te
verwijderenin den middag vernam hij, dat bekl.
alleen was weggereden en toen het gevaar geweken
achtende, had hij zich op aanraden van zijn dochter
naar huis begeven, terwijl zij hem dadelijkzou volgen.
Van die gelegenheid had zijn dochter gebruik
gemaakt om, in plaats van naar hare woning, zich
ijlings te begeven naar een weg aan de zuidzijde,
om aldaar het rijtuig waar bekl. in zat, af te
wachten. Zij was althans niet meer thuis gekomen;
in het laatst van Mei heeft hij zijne dochter met
behulp van de justitie te Gent, in Belgie terug
gevonden en mee naar huis genomen.
Beklaagde had hem nooit om de hand zijner
dochter gevraagd.
De 2e getuige, de moeder, verklaarde dat bekl.
nooit hare dochter ten huwelijk had gevraagd, dat
zij zelfs ongenoegen met hem had gehad en zij
hem had verboden hare woning te bezoeken, dat
bekl. zooals zij vernam, met hare dochter dikwijls
te zamen kwam bij hare zuster te Zuid-Beierlant.
De 3e getuige, Anneke Polderdijk, gaf op di,t
zij j.l. Maandag 20 jaren was geworden, dat :ij
verkeering had met bekl. tegen den wil haiA
ouders, dat hij met haar wilde trouwen, dat l[j
naar het buitenland wilde en zij toen tegen hen
had gezegd mee te willen gaan, hetgeen hij hsAr
afraadde, dat zij op 25 April j.l. bij hare tante;' e
Zuid-Beierland was, alwaar bekl. van haar afsch <d
kwam nemen, zeggende naar Belgie te gaan, "it
hij niet wilde hebben dat zij met hem medegDg
en hij alleen is vertrokken, dat zij kort na tij
weggereden was en na haar vader, die bij lair
was, naar huis te hebben gezonden, langs0 m
binnenweg met de schoenen in hare hand, op Aar
kousen het rijtuig is achtervolgd en dit naipn
half uur geloopen te hebben had ingehaald, at
zij toen in het rijtuig is geklommen en met bltl.
naar Rotterdam is gereden, daar den nacht -jet
hem in het logement de Kroon heeft doorgebrc!ht
en den volgenden morgen per //Telegraaf'-'1 is
gevaren naar Antwerpen, dat zij later naar Br°Ael
en Gent zijn gereisd, onderweg handel drijf-r de
in lepeltjes, vorken enz. terwijl zij nog als d*" st-
bode in een cafe is werkzaam geweest, en ten tte
door haar vader is teruggehaald. r-
De 4e getuige, de koetsier Lodder, bev ;de
de verklaring van Anneke, dat zij onderwe)m het
rijtuig was gekomenterwijl het op h'ei) len
indruk maakte dat het afgesproken werk i,'d(
Beklaagde die weduwnaar is, bekende em
ten laste gelegde feiten, doch beweerde cik rijn
meisje hem was nageloopen, dat hij van pr was
in Belgie met haar te trouwen, zoodra a; 21
jaren oud zou zijn, dat hij veel van haa)e ield
en nog houdt. Hij heeft het feit geplee z uit
vrees dat Anneke hare bedreigingen om ei; i te
verdrinken zou ten uitvoer brengen.
Eisch9 maanden gevangenisstraf met mild' ring
der preventieve hechtenis. rt
Onder vele bewoners te Borssele hiei<chte
Vrijdag voormiddag groote vreugde bijhetb'kend
worden van het telegrafisch bericht uit Middeburg,
dat de rechtbank de vijf personen uit Bjrssele
had vrijgesproken, die sedert 29 Juni 1.1. ge{ ngen
zaten onder beschuldiging van meineed. 'ooral
de ouders en verdere familie der jeugdige beklfigden
stortten tranen van blijdschap, doch ook ee; groot
aantal ingezetenen toonden hunne ingenonkiheid
met het uitspreken dezer vrijspraak.
wist hij eigenlijk zelf niet. Hij had een ortiere
opeugetrokken en was opeens uit het geidel op
een rustig plekje. Hij was alleenOj/.er de
omlaaggetrokken gaslampen stonden eenig Rpel-
tafels, ginds in de vensternis een sofa. V moeid
als een nagejaagd stuk wild nam hij daaro Jaats.
Van links en van rechts troffen gelu ;n uit
het gez£ chap zijn oor nog, daar beide
ingangen m dit vertrek slechts waren a Moteii
door dichtR^ssgeude fluweelen portieres, maar,
Goddank, hi,^>ehoefde toch niemand te n.
Hij liet het^oofd achterover op de so rusten
en onwillekeuri^ sloot hij de oogen. et was
reeds laat; hij V.^s niet gewoon zoo la 0p te
blijven en dan al drukte en dat gcv R
Half ingedommelu ,^luisterde hij naar et ver-
warde geluid der velev«temmen in zijn bijheid.
Soms klonk het h<Vi in het oor ls het
bruisen der zee of het ^raas van een 0rm in
de verte, soms ook als het ^jreunen vaD n groot
stoomwerktuig of als de z- ^e ademb ng van
een monsterachtig dier^isschiei vel van
z/het gouden kalf," waarover mijniYer Vo Aiimmel
had gesproken. Het kwam al na8> r er nader en
wilde zich nu op zijn borst te i vst Y leggen.
Benauwd sloeg hij de armen uit om l^t kalf af
te werenen opende de oogen.
Wat? Daar was hij bijna ingeslapen! loedom!
Dan kon hij toch veel liever naar bed
Hij wilde opstaan, doch zijn armen
man!
n beenen
De gereformeerde kerk te Nieuwdorp, ge
meente 's Heer-Aarendskerke, vierde Zondag 6
dezer haar 60jarig bestaan.
Door de rechtbank te Winschoten is Mr.
D. M. Hoen, kassier te Hoogezand, op eigen ver-
zoek in staat van faillissement verklaard.
Uit Harlingen schrijft men dat aldaar een
gezin bestaande uit man, vrouw en 6 kinderen,
nu reeds 4 a 5 weken lang dag en nacht onder
den blooten hemel vertoeft. Het gezin heeft zijn
bivak opgeslagen in de onmiddelijke nabijheid van
een aan de algemeene armvoogdij toebehoorend
gebouw, hetwelk bestemd is voor armen, die tijdelijk
zonder woning zijn. Ook dit gezin vond tijdelijk
een heenkomen, maar daar de armvoogdij, naar
men zegt, van meening is, dat het hoofd van het
gezin, van beroep zeeman, voldoende in staat is,
om bij eenigen goeden wil een woning te kunnen
huren, werd verder verblijf in genoemd gebouw
verboden. Niettegenstaande de hevige regens der
laatste dagen blijft de echtgenoot en vader, een
man van 33 jaar, zijn gezin aan ellende blootstellen
en de armvoogdij schijnt hij op die wijze te willen
dwingen zich hunner aan te trekken.
Zaterdagvoormiddag omstreeks half elf uur
werd in de Maliebaan te 's Gravenhage een heer
bij het oversteken van de rails van de Staatsspoor-
tramlijn door een naderend tramrijtuig, dat hij niet
scheen te hebben zien aankomen, overreden, met
het gevolg dat de ongelukkige zwaar verminkt
aan de beenen en hevig gekwetst werd aan het
gelaat. De politie zond dadelijk om een geneesheer
die in de nabijheid woonde en kort daarna ver-
leende Dr. Coronel de eerste heelkundige hulp
door de verminkte lichaamsdeelen een voorloopig
verband aan te leggen nabij de plaats waar het
ongeluk voorviel.
De overreden heer werd herkend als de met
rang van generaal-majoor gepensioneerde kolonel
Pereboom.
Op last van den dokter werd hij naar het
ziekenhuis gebracht, waar hij kort daarop is
overleden.
Een der meest bekende doktoren te Amsterdam
beleefde dezer dagen een historie die hem nog
lang heugen zal.
Zijn praktijk nitoefenende in een der volkswijken,
kwam hij in kennis met een arm gezin, waaraan
de vrouw eerlang naar alle menschelijke bereke-
ning eenige uitbreiding zou geven.
De man, een vroegere patient van den dokter
in een andere gemeente, vroeg hem zoo dringend
om zijn vrouw te helpen, dat hij, nogal goedhartig
op dat punt, besloot haar de gevraagde hulp te
verleenen.
Op het beslissende oogenblik kwam de arts en
weldra kon hij den gelukkigen vader een drietal
welgeschapen dochters aanbieden.
De arts liet het niet alleen bij het verrichten
van dit liefdewerk, maar liet zelfs nog voor ver
schillende middelen voor de vrouw een klinkende
herinnering achter.
Maar wie beschrijft des dokters verbazing, toen
hij acht dagen later bezoek ontving van een
ambtenaar van het gemeentebestuur, die hem rnede-
deelde, dat hij in strijd had gehandeld met de
wet, wijl hij verzuimd had van de geboorte der
drie kinderen aangifte bij den burgerlijken stand
te doen, wat zijn plicht was, wijl de ouders der
kinderen niet gehuwd waren.
Ofschoon hij alle moeite deed om de mannen
der wet van zijn onwetendheid in deze te over-
tuigen en niettegenstaande men zijn positie zeer
goed begreep, werd de arts door den kantonrechter
veroordeeld tot "het betalen van driemaal 25 boete.
De arts zal voortaan stellig in dergelijke ge-
vallen de trouwacte der ouders verlangen te zien,
waarin iedereen hem stellig gelijk zal geven.
Men herinnert zich het aanbod, voor eenigen
tijd gedaan door een Amerikaan, Makkenzie, aan
de Schiedamsche branders, om tegen betalingvan
een zekere som het geheim eener gistbereiding
bekend te maken, waardoor men in staat zou zijn,
niet alleen een hoogere percentage, doch ook een
betere kwaliteit gist voor te brengen, dan tot
heden 't geval was, uit een gelijke hoeveelheid
grondstof. In den beginne meenden de branders
om verschillende redenen van de aanbieding geen
gebruik te moeten maken. Het aanbod moet
echter door genoemden Makkenzie zoo aannemelijk
zijn gemaakt en zijne verklaringen omtrent de
uitkomsten zijner werkwijze zooveel waarschijnlijk-
heid hebben gekregen, dat men de onderhandelingen
met hem opnieuw heeft aangevangen. Donderdag
zijn dan ook drie heeren naar Londen vertrokken,
teneinde de zaak met den Amerikaan namens de
Schiedamsche branders nader te regelen.
voelden loodzwaar. En die rust was zoo heerlijk
Nog slecht vijf minuten op de sofa! Hij zou wel
oppassen, dat hij niet weer sliep en daar slapende
werd gevonden. Zijn geest was weer wakker, zijn
hoofd was weer volkomen in orde. Duidelijk
hoorde hij de stemmen in de aangrenzende kamer
drie of vier heeren praatten met elkaar. Nu
sprak er een alleen; hij kon de woorden verstaan.
z/De Argentijnsche leening, zeg ik, biedt een
zeer schoone gelegenheid tot het beleggen van
Duitsch kapitaal. Deze staat is bijzonder rijk
aan natuurlijke hulpbronnen, waarvan men tot
heden geen partij heeft getrokkendat land gaat
een tijdperk van ontwikkeling en van grooten
bloei te gemoet(Wordt vervolgd).
Eergisternacht is ingebroken in een pakhuis
van aardewerk op de Nieuwehaven te Rotterdam,
en uit een gesloten lessenaar, staande op een
kantoor in dat pakhuis, ontvreemd een bedrag van
175. Heel gelukkig was het voor den eigenaar
dat, terwijl de inbreker bezig was zijn slag te
slaan, een agent van politie zich wilde overtuigen
of de deur van het pakhuis wel was gesloten,
omdat het zijn aandacht trok dat de grendel er
af was. De deur was echter door den inbreker,
nadat hij den grendel er afgedaan had, aan de
binnenzijde gesloten, zoodat de politieman, geen
onraad vermoedende, door liep. Maar de stoornis
schijnt den dief zoo verschrikt te hebben dat hij
een bundeltje bankpapier, ongeveer f 3000 a
f 4000, niet opmerkte, hoewel het vlaknaasthet
bakje lag waarin de gestolen 175 waren. In
het pakhuis heeft de dief achtergelaten een koevoet.
't Was een arm, oud man, die te Yeendam
j.l. Woensdag overleed. Wie hem in den laatsten
tijd zag, als hij een kar met kruidenierswaren langs
de huizen schoof, terwijl hij slechts met moeite
vooruit scheen te komen, maar altijd nog, zij't met
trillende hand, beleefd de pet van het grijze hoofd
lichtte als men hem aansprak, gevoelde onwille-
keurig medelijden met den stumper, die 't was
aan alles te zien betere dagen gekend moest
hebben. En zoo was het ook.
In de Yeend. Ct. wordt zijn levensloop als volgt
geschetst
Gerhardus Petrus van Orbeck had vroeger in
geheel andere omstandigheden verkeerd dan waarin
wij hem hebben gekend. Zijn leven was in waarheid
veelbewogen geweest. Hij werd in 1817 te Kampen
geboren. Zijn vader was een regimentsbakker en
liet hem een opleiding geven aan het toenmaals
zeer gunstig bekende gymnasium van Van Wijk.
Op mannelijken leeftijd kwam Yan Orbeck aan
't hoofd eener tabaksfabriek. Wegens achteruitgang
van zaken vertrok hij naar Amerika. Daar maakte
hij den struggle for life in alle mogelijke phasen
mede. Boekhouder op een leerlooierij, officier in
een staatsgevangenis, stemmenwerver bij de ver-
kiezing van een president tijdens den oorlog tusschen
de Noordelijke en Zuidelijke Staten, waarbij hij
tot de verliezende partij behoorde, in alle die
functien trad Van Orbeck in de nieuwe wereld op,
soms gesteund door hooggeplaatste personen, dan
weer drijvend op eigen wieken. Als verkiezings-
agent hield de man vaak ook redevoeringen, en
werd daarbij, volgens zijn eigen mededeelingen,
soms naar Amerikaanschen trant met een
regen van kurken, rotte appelen, ja flesschen en
glazen begroet.
Later vinden wij Yan Orbeck, met zekeren
Salvador, een Groninger student, die wegens een
ontgroeningsgrap men had namelijk een groen
met eau-de-cologne overgoten en deze in brand
gestoken' zijn land had moeten verlaten, als
uitgever van een dagblad. Ook dit schijnt niet
gerendeerd te hebben. Want eenigen tijd daarna
kwam onze man terecht bij de Roodhuiden. Aan
de dochter van een opperhoofd gaf hij les in
vreemde talen, tot welke interessante taak hij zeker
wel bevoegd was, daar hij behalve't Nederlandsch,
ook het Eransch, Duitsch en Engelsch machtig
was. Zijn kennis van talen stelde hem ook
in staat met de wilden naar New-York te gaan,
als zij daar hunne huiden gingen verkoopen.
Terwijl hij zoo op zekeren keer weer in de
hoofdstad der Vereenigde Staten vertoefde, beving
hem het heimwee naar het oude vaderland. Van
Orbeck hield het niet langer in Noord-Amerika
uit en vertrok naar Europa. Te Groningen ves-
tigde hij zich als bakker, maar vertrok, nadat
zijn zaak was verloopen, naar Sappemeer, waar
hij commissionair werd. Maar ook dit mislukte.
En tot overmaat van ramp overleed nog zijn moeder,
die hem steeds had gesteund. Zij liet hem niets na.
doodarm verscheen hij te Yeendam, met drie
zusters. Gelukkig vond hij hier 't was in
1863 werk als pakhuisknecht bij den heer K.
Groeneveld, die toenmaals een zeer beklante krui
denierszaak dreef, aan 't Boven Oosterdiep. Trouw
en eerlijk diende hij zijn patroon, tot deze in
1885 de zaak overdeed. In den loop der jaren verloor
hij zijne zusters en bleef zoo eindelijk alleen achter.
Maar zijn vroegere meester liet hem, tot het einde
toe, niet zonder steun, het armbestuur der Herv.
kerk en sommige goede menschen verleenden ook
eenigen onderstand en zoo bleef Yan Orbeck tot
zijn dood voor broodsgebrek bewaard. Bij on-
derzoek van de kleine kamer, waarin hij den
laatsten tijd van zijn leven doorbracht, vond men
nog een bedrag van 150, wat, na aftrek der
begrafeniskosten, het Hervormd Armbestuur ten
goede komt.
Uit Malta wordt het vertrek van een eskader
van 14 Engelsche oorlogsschepen naar de Turksche
wateren gemeld. Engeland schijnt een aanzienlijke
vloot daar samen te trekken.
De Manhattan Spoorweg-Maatschappij in
New-York is voornemens hare verkeersmiddelen
door het maken van twee verdiepingen boven het
bestaande bouwwerk uit te breiden. De beide
onderste verdiepingen zullen voor spoortreinen
worden gebruikt, terwijl de derde verdieping ter
beschikking van wielrijders zal gesteld worden.
De breedte van het voor rijwielen bestemde pad
zal in het geheel 22 voet bedragen. De grond
zal over 20 voet met Georgiadennenhout belegd
worden. In het midden zal een hek zijn met
openingen, op een kwartmijl afstand van elkander,
waardoor men van de eene baan naar de andere
a
'ib
anwii'iW
