Algemeen
Nienws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
bekendmakingT"
MESTSPECIEN.
No. 3305.
Zaterdag; 16 Mei 1896.
36e Jaargang.
Kermis te Hulst,
BEZ1SDUAKIVQ.
de inzameling der Mestspecien
Onder geheimzinnige bescherming.
Binnenland.
ABONNEMENT
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postYoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika 1,32|.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVESTENTIEN:
lan 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
aanvang nemende Zaterdagavond 16 Mei en
eindigende Woensdag 20 Mei 1896, des nachts
te 12 uur.
Burgemeester en Wethouders van Hulst,
En. VAN WAESBEBGHE, Burgemeester.
J. E. BOTTIER, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders der gemeente GOES
zullen op Zaterdag 18 Juli aanstaande in het
openbaar, des voormiddags een ure, ten stadhuize
tracbten te verpachten of uit te besteden
IN DIE GEMEENTE
zulks van af 1 Juli 1800 zeven en negentig.
Op franco aanvrage zijn de voorwaarden ten
stadhuize verkriigbaar.
Goes, 12 Mei 1896.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
J. G. d. W. HAMER.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
lr*olitieli Overzicht.
De Belgiscbe Kamer heeft art. 1 van het wets-
ontwerp, waarbij de waarborg van den Belgischen
Staat wordt verleend voor de uitgifte der obliga
tion van den Congo-spoorweg, aangenomen met
61 tegen 57 stemmen en 10 bianco.
De verjaardag van den vrede van Erankfort is
in Erankrijk met stille berusting herdacht. Enkele
bladen bevatten artikelen, waarin zij herinneren
aan den treurigen toestand van Erankrijk bij het
FEUILLETQN.
Vrij bewerkt door AMO.
81)
XX.
Op het kasteel Eiselle gingen de zaken nu bun
gewonen gang. Marie kreeg als tevoren geregeld
onderricht in de teekenkunst en de beide minnenden
werden nog meer aan elkaar gehecht, nu ze elkaar
nog beter leerden kennen. Zij waren zoo gelukkig,
als slechts mogelijk is. Natuurlijk kwam het ge-
heim van Eduards afkomst dikwijls tusschen hen
ter sprakedit bleef nog steeds duister en daar-
door werden de gedachten der gelieven niet weinig
beziggehouden.
Op den vierden morgen na het bezoek van
graaf de Maures was het weder bijzonder zacht. Na
afloop der teekenles had Marie haar vader tot
aan de middagtafel gezelschap gehouden. Toen
de maaltijd was afgeloopen, keerde Eduard terug
naar /;de studeerkamer," om een paar schetsen
te ontwerpen voor de les van den volgenden
morgen, en Marie ging naar den tuin, om haar
eigen rozenperkje te verzorgen.
Zij was daar misschien tien minuten mee bezig,
toen zij in hare nabijheid voetstappen hoorde.
Zij wendde het hoofd om en zag nog juist een
onbekenden man, toen haar plotseling een doek
over het hoofd geworpen en voor den moiid ge
houden werd, zoodat zij niet zien of spreken kon.
Tegelijkertijd werd zij opgenomen en weggedragen.
I/ervolgens werd zij met behulp van nog een
sluiten van den vrede en waarin zij er op wijzen
hoe Erankrijk, dank zij der kracbt, der energie en
der offervaardigheid van bet toen levend geslacht,
zich over al die moeielijkheden heeft heengezet.
Het Journal schrijft„De wonde bloedt nog
steeds, zij is nog even pijnlijk. Wij vergeten niets
daarvan kunnen de Duitschers zich verzekerd
houden. Wij blijven hun getrouw, die na een
kwart eeuw nog even aanhankelijk zijn aan Erank
rijk, als op den dag der losscheuring."
En het Petit Journal komt tot het merkwaardige
besluit, dat alleen Engeland voordeel heeft genoten
van den vrede van Frankfort. Frankrijk en Duitsch-
land zijn beide slachtoffers van de moorddadige
annexatiepolitiek van Bismarck. En dat is het
geheim van de uitdagende houding van lord Salis
bury en van den overmoed van Chamberlain.
De Duitsche rijksdag heeft eergisteren, de be-
raadslaging over de suikerbelastings-voordracht
voortzettend, overeenkomstig het voorstel der com-
missie besloten de belasting per 100 kilo netto
van 18 tot 21 mark te verhoogen.
Na een vijfdaagsck debat heeft eergisteren het
Britsche huis der gemeenten met 423 tegen 156
stemmen, dus eene meerderheid van 267, bij
tweede lezing de nieuwe onderwijswet goedgekeurd.
In datzelfde Lagerhuis werden eergisteren eenige
krokodillen-tranen vergoten over het heengaan van
den heer Jacobus de Wet. Met leedwezen
verklaarde Minister Chamberlain had hij diens
besluit om onbepaald verlof aan te vragen vernomen;
maar sedert acht maanden was zijne gezondheid
nu al voor de vierde maal ernstig aangetast en
zoo blijft den heer Chamberlain niet anders over
dan de rechten op pensioen van den scheidenden
ambtenaar aan de schatkist aan te bevelen.
Aangaande Rhodes verklaarde Chamberlain, dat
deze in Matabelenland geenszins met een onafhan-
kelijk commando is belast. Tot de komst van
Carrington is de heer Martin opperbevelhebber.
Rhodes verdedigt alleen, gelijk elk ander kolonist
zou kunnen doen, Gwelo tegen den vijand en zulks
aan het hoofd van een korps mede-kolonisten.
Het is maar wat men koloniseeren noemt.
De colonne, die onder kolonel Beal uit Buluwayo
Rhodes tegemoet trok, is volgens een telegram uit
Kaapstad, verleden Zaterdag te Movene, bij Gwelo,
met de Matabelen slaags geraakt, die, naar gerneld
wordt, werden uiteengedreven zonder dat de Eu-
gelschen verliezen leden.
Het hoofd van 't Eransch gemeenebest heeft
weder reisplannen, ditmaal naar het Noorden, waar
hij zeker kan wezen van ongepaste demonstraties,
paar andere personen over een omheining getild
en daarna op een paard gezet. Iemand kwam
achter haar zitten, omvatte haar met zijn armen,
en nu ging het voorwaarts in vliegenden galop.
Na een rit van een half uur hi eld men stil en
het verschrikte, bijna bewustelooze meisje werd
van het paard getild. Zij werd een trap opge-
drager en op den grond gezet. De doek werd
nu van haar hoofd genomen en daar stond zij
tegenover Leon de Maures.
//Wei, jonkvrouw, wat zegt ge van mijn be-
leetdheid P vroeg hij op een toon, die schertsend
en te gelijk beleedigend klonk. //Wat zal uw
vader in zijn schik zijn over mijn inval
z/Graaf de Maures mompelde het meisje met
een vragenden blik, alsof zij haar oogen niet ver-
trouwde.
z/Ja, ik ben het, lieve jonkvrouw I"
Een geruime poos stond Marie als bedwelmd
zij trachtte zich een helder denkbeeld van haar
toestand te vormen, en dit gelukte haar ook.
Haar vader en Eduard hadden haar gesproken
over het^laatste bezoek van den graaf en daarbij
nadden zij niet gezwegen van de bedreigingen, die
hij bij zijn vertrek had gedaan.
.//Heer graaf, wat beteekent deze lage liandel-
wijze vroeg zij eindelijk met een onverschrok-
kenheid, waarover zijzelf verbaasd was.
z/Och, de zaak is zeer eenvoudig, lieve schoone,"
antwoordde de graaf op spottenden toon. //Reeds
lang geleden beloofde uw vader mij uw hand.
Ik heb hem aan zijn woord gehouden en mijn
hruid gehaald. Ge ziet dus, hoe eenvoudig de
zaak is."
//Maar mijn vader is van zijn besluit terugge-
als laatstelijk in het Zuiden plaats vonden, ver-
schoond te zullen blijven.
President Kriiger is alles behalve gesticht, over
de wijze waarop de heer Chamberlain in het Lager
huis de Chartered Company en Cecil Rhodes heeft
verdedigd. Hij heeft in een telegram aan sir
Hercules Robinson er op gewezen, dat de Char
tered, met haar tegenwoordig beheer, een voort-
durend gevaar is voor geheel Zuid-Afrika en dat
het toch te dwaas is als //personen die voorafhet
geheele plan van den inval gekend en gesteund
hebben, verdedigd worden met de verklaring dat
zij handelen in het belang der uitbreiding van
het Imperialism in Zuid-Afrika". De Taansvaalsche
regeering gelooft niet dat het doel de middelen
heiligt, of dat de Engelsche regeering gediend is
van misdadige handelingen. En in een onderhoud
met een vertegenwoordiger van Reuter zeide presi
dent Kriiger nog//Ik wilde dat ik Yrijdag in
het Lagerhuis aanwezig was geweest om de argu-
menten van sommige sprekers persoonlijk te kunnen
bestrijden. De beweerde intriges tusschen de
Repuhliek en Duitschland zijn slechts zeepbellen.
De Repuhliek wil met iedereen bevriend blijven,
doch de samenzwering tegen liaar was onverdedig-
baar, en zij die deze op 't getonw zetten moeten
gestraft wordenzoolang dat niet gebeurt, zal de
rust in Zuid-Afrida niet hersteld worden.
De krijgsraad, waarvoor de Italiaansche gene-
raal Baratieri zal terechtstaan, zal worden voor-
gezeten door generaal Gerbaix de Sornnaz, kom-
mandant van het vierde legerkorps. De advocaat-
fiscaal concludeert in zijn rapport tot ontzetting
van Baratieri uit zijn rang en stand wegens schuld
aan verraad door onachtzaamheid.
Het debat zal voornamelijk loopen over de
volgende puntenWas de vijand al dan niet
verwittigd van de plannen van generaal Baratieri
Is de brigade Albertone in den strijd gegaan on-
danks de gegeven bevelen, of was zij gemaclitigd
den strijd te beginnen Wanneer is zij den aan-
val begonnen Heeft de opperbevelhebber haar
terstond versterkingen gezonden
Eergisteren-namiddag 4 uur ontving de Telegr.
het volgende telegram uit Nederl.-Indie
De toestand in Atjeh is onveranderd. Dinsdag-
avond werd van Landjamoe uit eene verkenning
ondernomen. De stellingen van Toekoe Oemar
konden evenwel niet bereikt worden, daar tenge-
volge van de overvloedige regens de bruggen
komendat heeft hij u duidelijk genoeg gezegd."
,/Waarde jonkvrouw, om een koop te sluiten
zijn twee personen noodig, en om dien te ontbinden
eveneens. En tot het ontbinden van den koop
heb ik mijn toestemming niet gegeven, ik ben
niet van besluit veranderd daarin ligt het verschil
tusschen uw vader en mij. In dergelijke om-
standigheden doet elk der partijen haar best om
te winnen en ditmaal heb ik gewonnen, ge-
loof ik. Dit is allhans zekerik heb den vogel
en wil dien behouden. Ge zult nog heden avond
mijn echtgenoote zijn."
z/Dat nooitriep Marie, ten uiterste veront-
waardigd. //Maar neen, ge meent niet, wat ge
daar zegt."
//Zoo zeker als ik leef, zult ge mijn vrouw zijn,
voor deze dag ten einde is. En dan zullen we
zien, of uw vader u nog zal willen terugvorderen."
De beteekenis van deze woorden was duidelijk
genoeg om Marie vreeselijk te doen ontstellen.
In haar angst keek zij rond, alsof zij hulp zocht,
en bemerkte nu eerst, dat ze in een kamer zonder
eeriig meubel stond en dat alleen in de hoogte
bij de zoldering een venster was.
z/Waar hen ik riep zij handenwringend.
z/Ge zijt goed bewaard, liefste. Uit deze kamer
kan uw hulpgeroep niemands oor bereiken. Maar
ik zal een nog veiliger plaats voor u kiezen, waar
de hitte der zon niet zoo hinderlijk is." Met deze
woorden verliet de graaf de kamer en sloot zorg-
vuldig de deur.
Zoodra hij vertrokken was, riep Marie zoo luid
mogelijk om hulp maar als eenig antwoord daarop
hoorde zij een hoonend gelach.
Spoedig begreep zij, dat haar roepen vergeefsch
vernield zijn. De stellingen van Toekoe Oemar
zijn nog hezet en ondervinden weinig nadeel van
het bombardement. De regens houden aan en
verhinderen de operation.
De liberate kiesvereeniging //Eendracht maakt
Macht" te Middelburg stelde als voorloopig
candidaat voor de Prov. Staten den heer Yan
Teijlingen, oud-lid van Gedeputeerden.
Ze zijn slecht, onze muntjes. Niet dat ze,
zooals veel buitenlandsch papieren geld, minder
waarde hebben dan muntspecie „Ze zijn zoo goed
als de Bank" die ze dagelijks moet verzilveren.
Maar de stof waarvan ze gemaakt zijn, is zoo
slecht, dat men vaak, als een muntje eenigen tijd
in den vestzak gezeten heeft, verbaasd is er twee
te vinden twee halve wel te verstaan.
Met zorgvuldige teederheid worden die aan-
eengeplakt, wat de sierlijkheid verhoogt en de
degelijkheid bevordert; een reepje postzegelrand
is daarvoor het aangewezen middel. Dat dan twee
verschillende helften worden te zamen gevoegd,
komt nog al eeus voordan moet de ontvanger
maar goed toezien, en doet hij dat niet des
te erger voor hem.
En zoo langzamerhand komt een stel muntjes
in de wandeling, dat de sprekende bewijzen toont
zeer vaak gebruikt te zijn. Een ongeschonden
muntbiljet wordt allengs een zeldzaamheid, dat
door een verzamelaar met zorg wordt bewaard,
zooals men het een buitengewone postzegel doet.
In hoeverre dat strekt om het aanzien van het
papieren betaalmiddel van den Nederlandschen
Staat te verhoogen, is niet de vraag. Wel echter
of de Minister van financien niet goed zou doen,
alle oude en gebrekkige muntjes in te trekken,
en nieuwe uit te geven, vervaardigd van een
papiersoort, die niet de slechte gewoonte heeft
zich steeds te willen verdubbelen.
Het //Rott. Nbl." acht 't niet goed, dat het
Rijk en de banken als wettig betaalmiddel erkennen
twee helften van muntbiljetten goed aan elkaar
geplakt, doch van verschillend nummer. Wanneer
helften van waarde werden verklaard, dan moesten
kwarten ook van waarde zijn, en waarom dan
tiendedeelen ook niet zegt bet blad.
De redeneering is juist. Maar er komt een
kleinigheid bij het Rijk draagt, door het aan-
nemen van het volslagen onbruikbaar papier, de
schuld dat binnen enkele maanden bijna al de
muntjes zijn doorgesleteD. En voor dien buiten-
gewonen toestand zijn nu ook buitengewone maat-
regelen geoorloofd.
Naar wij intusschen vernemen zijn de nieuwe
muntbiljetten genoegzaam gereed. Vermoedelijk
zal dan wel eene algemeene intrekking van de
onbruikbaar geblekene volgen. En naar wij ver-
trouwen, zal alsdan, om overwegingen van billijk-
heid, voor ditmaal wel eens de maatregel worden
toegepast om voor elke twee halven een nieuw
heel biljet te geven.
Ten einde die nieuwe biljetten dan verder in
goeden staat te houden, zal, hopen we, de Minister
was. Zij zweeg dus en begon rond te zien, ofer
geen mogelijkheid was om te ontvluchten. Het
venster aan de zoldering kon zij niet bereiken,
het Was te hoog, en er was niets om tegen den
muur bij op te klimmen. Zij rukte aan de deur,
maar die was goed gesloten. Helaas, alle hoop
op redding was voor liaar verloren.
Zoo waren omstreeks twee uren verloopen en
al dien tijd werd Marie door vreeselijken angst
gekweld. Het was intusschen avond geworden,
het begon in het vertrek reeds te schemeren en
nog altijd was zij met haar grievende smart alleen.
Zij kermde en riep weer luid om hulp; doch als
eenig antwoord meende zij weer denzelfden hoonen-
den lach te hooren.
Toen het geheel donker was geworden, kwam
de graaf terug en zeide haar dat zij moest volgen.
Zij aarzelde, docli hij greep haar bij den arm en
trok haar met zich voort. Nadat zij een trap
waren afgegaan, bond hij haar een doek voor
de oogen, greep haar handen vast en voerde haar
in de open lucht. Nu moest zij met haar geleider
een langen weg afleggen, en aan het nat, dat
haar voeten bevochtigde, bemerkte zij, dat bet
gras reeds vochtig was van den avonddauw.
(Wordt vervolgd.)
NEIIZESSCHE (OIBUT.
Dit blad verschijnt riaiiiiiliiK-i IVohinilajj- en VrijdagaroDd, uitgeionderd op Feestdagen, bij den uitgever I*. J. VAl DE 8AKDE te Ter I'emen.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat eene Openbare "Vergadering van den
Gemeenteraad is belegd tegen Jlaandag den 18 Mei
1896, des voormiddags te 10 ure.
Ter Neuzen, den 15 Mei 1896.
De Burgemeester voomoemd,
J. A. VAN BOVEN.
