(iemengde berichten.
izich verstaan om deze werken gezamenlijk uit te
voeren, zoo zou daarrnede een work van onbereken-
baar nut voor de zich steeds uitbreidende scheepvaart
op de Zeeuwsche stroomen tot stand gebracht
worden.
Scbrijver dezes geeft zijn oordeel gaarns voor
beter, doch gelooft dat de zaak belangrijk genoeg
is, om van bevoegde zijde eens grondig te worden
onderzocht."
Naar men verneemt, zou ook dit jaar geen
examen voor kommiezen der belastingen plaats
hebben, daar het getal vacante plaatsen, ofschoon
in 1894 en '95 geen examen plaats had, nog
zeer gering is, en men zich voorloopig met kom
miezen te water zal behelpen. Het getal liefhebbers
zou meer dan 560 bedragen.
Voor de oprichting van een afzonderlijk
departement van landbouw bestaat naar het oordeel
der Regeering geen genoegzame grond, doch zij
blijft bereid te overwegen in hoever, meer dan
tot hiertoe, concentratie van het bestuur en beheer
der landbouwaangelegenheden ware te bevorderen.
In den gemeenteraad van Middelburg is
Woensdag, na langdurige beraadslaging, met 12
tegen 3 steminen besloten, dat men in principe
geen volksbadhuis wil.
Ook is zonder discussie aangenomen een voorstel
van Burg, en Weth. tot intrekking van het toen-
maals ook door ons medegedeelde voorstel tot
heffing van straatgeld.
De gemeenteraad van Zierikzee heeft Dinsdag,
met 7 tegen 5 stemmen in prinospe besloten tot
de heffing van een kaaigeld van alle in de haven
geladen en gelost wordende goederen. Dit besluit
werd genoinen na langdurige en levendige discussie
tusschen voor- en tegenstanders.
De uitvoer van gist naar Engeland het
is een bedroevend feit is het vorige jaar eenige
percenten lager geweest dan het daaraan voor-
gaaude, hoewel erkend moet worden dat Belgie
meer getrokken heeft.
Omtrent de reden van den achteruitgang op
Engeland vertelt men te Schiedam, volgens de
Maasbode, het volgende Men weet, dat de heer
Van Marken voor korten tijd een aantal Engelsche
gistverbruikers op zijne kosten heeft doen over-
koinen, hun zijne fabrieken te Delft, zijue
machinerieen, wijze van werken, kortoin alles
heeft laten zien. Doch ouder deze schijnbaar
onschuldige bakkers enz. bevonden zich eenigen
knappe technici, die van deze naiveteit van den
directeur gebruik maakten, hunne oogen en schets-
boekjes de kost gaven, en nu in Engeland zelf
de gistfabricatie met hoe langer hoe beter succes
gaan beproeven.
garnisair veroordeeld tot 10 boete of 10 dagen.
hecht.
P. v. d. B., oud 41 j., schoenmaker te Philippine,
is wegens mishandeling van een dier vrijgesproken.
A. v. d. B., oud 49 j., werkman te Clinge, is
wegens wederspannigheid veroordeeld tot 14 dagen
gevang.
TER NEUZEN, 31 Januari 1896.
Woensdagavond werd alhier de eerste uit-
voering gegeven in het lokaal der //Vereenigde
Handswerkslieden" door de uit die vereeniging
gevormde Zang- en tooneelafdeelingen. Het
publiek was zoo talrijk opgekomen dat geen plaatsje
onbezet bleef. De zangafdeeling, die een viertal
nummers ten gehoore bracht, gaf blijk, onder
leiding van den heer J. Bierle op korten tijd goed
vooruit te zijn gegaan. Het door de tooneelafdeeling
opgevoerde drama ,/De wraak der twee weezen"
werd met belangstelling door de hoorders gevolgd.
Nadat het programma was afgeloopen bleef men
nog gezellig bijeen en werd het samenzijn opge-
vroolijkt door verschillende bijdragen. 't Was een
genoegelijken avond waaraan velen aangename
herinneringen zullen bewaren, en waarop de ver
eeniging met welgevallen kan terugzien.
Voor de levering van 130 M3. grind ten
behoeve van den polder Oud-Westenrijk waren
jl. Woensdag ten kantore van den ontvanger-griffier,
den heer J. Sturm, ingekomen 7 inschrij vingsbiljetten
en wel vanH. Berrevoets te Zierikzee, voor
1,95P. Dobbelaar te Ter Neuzen, voor 1,90
C. Vel te Colijnsplaat, voor 1,89wed. J.
de Lege te Ter Neuzen, voor 1,85 P. Meeusen
te Ter Neuzen, voor 1,84C. Bakker Wz. te
Sliedrecht, voor 1,83 en P. Korporaal te
Sliedrecht, voor f 1,83. Bij het lot is de levering
aan laatstgenoemde gegund.
Ten zelfden kantore werden voor de levering
van 260 M3. grind ten behoeve van het waterschap
Loven- en Willemskerke ingeleverd 5 biljetten en
wel van G. Leunis te Ter Neuzen, voor 2
C. Bakker Wz. te Sliedrecht, voor 1,98; wed.
J. de Lege te Ter Neuzen, voor f 1,97 C. Vel
te Colijnsplaat voor 1,95 en P. Meeusen te
Ter Neuzen, voor 1,89. Aan laatstgenoemde
is de levering gegund.
R ECKTSZAKE ~N
Arrondissemeuts-rechtbank te Middelburg.
De rechtbank heeft in hare zitting van 31 Jan.
de volgende vonnissen uitgesproken
V. v. C., oud 63 j., huisvr. van P. C. L.,
bierhuishoudster te Sluiskil, is wegens om-
kooping van een ambtenaar veroordeeld tot f 5
boete of 5 dagen hechtenis.
1°. P. H., oud 19 j., schippersknecht, 2°. C.
J. v. W., oud 19 j., schildersknecht, 3°. J. C. B.,
oud 16 j., zonder beroep, alien te Ter Neuzen,
zijn wegens huisvredebreuk en mishandeling de
le bovendien wegens vernieling veroordeeld de le
tot 14 dagen gevangenisstraf, de 2e en 3e ieder tot
7 dagen gevang.
C. L. W., oud 73 j., zonder beroep te Philippine,
is wegens het weigeren van voedsei aan een
Nadat de Rotterdamsche rechtbank Maandag
te 5 uren de invrijheidstelling van Catharina van
Hoogsteden gelast had, was zij denzelfden avond
te 7 uren op vrije voeten.
Het is thans gebleken, dat alleen overeenkomst
tusschen haar schrift en dat van eenige brieven
o. a. die, waarin voorkomt„Willem, beken maar,
lk kan het niet langer uithouden" tot hare
arrestatie^ geleid heeft. Gedurende de zes weken,
dat zij in de eel was opgesloten, is zij dan ook
slechts 4 maal in verhoor genomen, en met niemand
anders geconfronteerd dan met de deskundigen
die belast zijn met de vergelijking van het schrift!
Ook zij zelf moest erkennen, dat er wel eenige
overeenkomst bestond. Het blijft dus de vraag
of de schrijver der brieven niet getracht heeft
haar handschrift na te bootsen, ten einde de justitie
op een dwaalspoor te leiden, dan wel of hier
alleen van een toeval sprake kan zijn.
Er schijnt alle kans te bestaan, dat ook Van
Berkel vrij zal komen, wanneer over 16 dagen
zijn preventieve hechtenis geeindigd zal zijn.
Als te 's Hertogenbosch een huis, waarin de
pokken zijn uitgebroken, ontsmet wordt, bepaalt
de pohtie, met dat werk belast, er zich toe om
het vertrek, waarin zich de pokleider bevoud met
carbol te zuiveren en het beddegoed door den
pokleider gebruikt, te vernietigen.
Daarrnede is de ^ontsmetting" geschied
Dat de pokziekte zich aldaar uitbreidt en telkens
meer offers vraagt, is dan ook geen wonder. Win-
kelwaren in besmette woningen aanwezig, behoeven
volgens de opvatting der Bossche politie, noch
ontsmet, noch onteigend en vernietigd te worden
die worden, als ware er van geen besmetting
sprake, onaangeroerd gelaten en door den eigenaar
op de gewone wijze verkocht
Een bezwaard gemoed vroeg aan het A.
Hbld. of de houten badkoetsjes aan het strand
met met ijzer moeten gepantserd worden uit vrees
voor onbescheiden photografen, die, nu hout door-
zichtig nlijkt te zijn, met X-stralen aan het werk
gingen.
Het antwoord is dat deze pantsering no°- wel
can uitgesteld worden, omdat men toch enkel
geraamten zou afgebeeld krijgen.
Heusden hebben een aantal landbouwers
zich laten beetnemen door agenten in kunstmest
van de firma Nivette Co. te Parijs. Zij hebben
dezen mest gekocht voor 10 per 100 kilo, terwijl
bevoegde beoordeelaars verzekeren, dat hij slechts
eene waarde vertegenwoordigt van 3 per 100
kilo, altijd nog onder voorbehoud, dat de kunstmest
het aaugekondigde gehalte bezit.
Ook niet de boeren, ditmaal vooral de kleinere
landbouwers in Zeeuwsch-Vlaanderen, van wie be-
riclit wordt, dat zij bestellingen gedaan hebben en
er nu verlegen mee zitten wat er mee te doen.
Het door ons ingewonnen rechtsgeleerd ad vies
luidde, zooals men weet„Den bloedmest wei
geren. Acceptatie van wissels weigeren. Betaling
weigeren." y> d 1} 5
Een bewoonster van de Leidschestraat te
Amsterdam hield Woensdagochtend, naar de Echo
meldt, een lijfstraffelijke rechtspleging tegen haar
1 Jjarigen zoon. Terwijl de executie in vollen gang
was, kwam een heer binnen en vroeg naar de
reden waarom de knaap straf kreeg.
Omdat hij vier uur lang was weggebleven, om
een boodschap te doen, luidde het antwoord.
Dan ben ik terecht en vraag dien jongen om
in mijn dienst te treden, was de repliek van
den vrager.
Maarom de heer dien jongen wilde in dienst
nemen
De knaap was vroeg uitgegaan om voor zijn
moeder iets te verrichten.
In de Lange Leidschedwarsstraat zag de knaap
een oude vrouw strompelen met een juk waaraan
twee bussen petroleum.
Bij elken stap kreunde het oudje en waggelde,
betrekkelijk weinig verder komende.
Wat deed nu de knaap
Vrouw, vroeg hij, weet jij je klanten
Die wist ze.
Nou, geef mij dan die bussen maar, dan zal
ik ze dragen.
En zoo gebeurde het dat de knaap de geheele
clientele van de vrouw bediende, en de heer dit
opmerkende, in hem een goeden jongsten bediende
verwacht. Dat deze verwachting nimmer be-
schaamd worde
Op het gebied der paardenfokkerij wordt
tegenwoordig in Groningen door verschillende ver-
eenigingen ter veredeling van het paardenras als
het ware tegen elkaar gewedijverd, om de schoonste
en edelste fokdieren in te voeren. Pas kocht de
vereeniging te Nieuwolda een hengst voor 2880
of reeds werd tot aankoop van een tweeden in
het buitenland besloten. Wat ecliter de zuster-
vereeniging in het naburig Beerta de laatstejaren
deed, overtreft misschien alle vereenigingen in
Groningen. Drie hengsten worden reeds gestald
een daarvan, een Hackney uit Engeland, werd
verleden jaar voor een kleine f 4000 aangekocht.
En thans is nog een driejarige, zwartbruine hengst,
met twee witte voeten en 1,64 M. hoogte, voor
f 4500 aangekocht.
Twee bekende kasteleins uit de Zandstraat
te Rotterdam, F. en B., tegen wie elken avond
proces-verbaal werd opgemaakt omdat zij in hun
inrichtingen muziek lieten maken zonder van
B. en W. vergunning daartoe te hebben, en die
deswege ontelbare malen veroordeeld zijn, hebben
de wijk naar het buitenland genomen, om de
tenuitvoerlegging dier vonnissen te ontgaan.
Nadere berichten omtrent het onderzoek be-
treffende het kantoor van den plotseling over-
leden rijksontvanger te Tholen, jhr. Trip, doen in
twijfel trekken of dit geheel in orde was. Ver
schillende belastingschuldigen te Poortvliet en te
V osmeer moeten althans aanmaningen hebben
ontvangen voor reeds betaalde posten.
Aan een particulieren brief uit Steyr (Opper-
Oostenrijk), de plaats waar de nieuwe geweren voor
onze infanterie vervaardigd worden, ontleend de
N. Bred. Ct. het volgende
Steyr is een stadje van 17000 zielen. De
bevolking bestaat uit zeergemoedelijke Oostenrijkers
en Duitschers.
De omstreken zijn prachtig en boeien vooral
de leden der //Hollandsche Kolonie", zooals wij
ons betitelen.
Deze Hollandsche Kolonie" bestaat uit de
officieren en mindere militairen van het Neder-
landsche leger, die te zamen uitmaken de keurings-
commissie.
De fabricatie van de geweren is thans begonnen,
en wat wij er van zien (hier is een deskundige
aan het woord. Red.) wettigt de overtuiging, dat
wij goede waar zullen krijgen.
Het materiaal en de gereedschappen zijn reeds
door ons gekeurd.
Alles wordt machinaal vervaardigd, zoodanig,
dat de stukken gelijk en verwisselbaar zijn.
De fabriek is verdeeld in afzonderlijk staande
groote gebouwen.
In elk van die gebouwen (objecten genaamd)
staat een werkmeester aan't hoofd. Het werkvolk
is verdeeld in ploegen, elk onder een ploegopzichter,
wien een controleur ter zijde staat. Om een
denkbeeld te geven van de capaciteit der fabriek,
zij hier vermeld, dat het productievermogen 56,000
geweren per maand bedraagt.
Twee man smeden per dag 8000 kolfplaten
onder een stoomhamer, 2 man idem 3000 kordon-
platen, enz.
Alles wordt eerst gekeurd vanwege de fabriek
en daarna komt het bij ons.
Er worden plannen uitgewerkt om te Dus-
seldorf een brug over den Rijn te leggen, welke
dan de langste Rijnbrug zal zijn en heel wat
kosten zal. Het grootste bezwaar is nog gelegen
in de onteigening van het noodige terrein op den
linker Rijnoever in de gemeente Heerdt.
Bij de politie te Maastricht is aangifte ge
daan van een diefstal van 24 theelepeltjes ten
nadeele van de commissaris der Koningin jhr. Ruijs
de Beerenbroeck. De diefstal is gepleegd bij
gelegenheid van een bal, dat in het gouvernements-
gebouw werd gegeven.
Bij eene te Oud-Beierland gehouden collecte
voor de nagelaten betrekkingen van de verongelukte
visschers te Zwartewaal deed een gegoed ingezetene,
in plaats van geld, een knoop in de bus. Jam
mer voor hem bleef de knoop in de gleuf vast-
zitten en werd het feit spoedig ontdekt, waarna
het weldra algemeen bekend werd. Een groote
menigte volks liep nu te hoop en begon het
huis van den karigen gever met steenen te bombar-
deeren, terwijl deuren en vensters met hatelijkheden
werden volgeschreven.
De politie slaagde er in door beleidvol optreden
de orde spoedig te herstellen.
Later is de volgende publicatie verschenen
De ondergeteekende verklaart de knoop te heb
ben geworpen in de bus voor de Zwartewaalsche
collecte, en daarvoor in de plaats gegeven te
hebben vijf gulden, voor gezegde Zwartewaalsche
weduwen en wezen. (Volgt de handteekening.)
Eene bij tractaat geregelde beperking der
snelheid waarmede op zee gevaren mag worden,
bestaat niet, doch indertijd werd op voorstel van
Engeland algemeen bepaald, dat elk schip, hetzij
zeil- of stoomschip, bij mist, nevelachtig weer of
indien het sneeuwt, slechts eene matige vaart zal
mogen loopen.
De conference van Washington van 1889 heeft
hierin geene verandering voorgesteld, daar i het
niet wel mogelijk scheen meer stellige voorschriften
te geven.
De minister van buit. zaken zal omtrent dit
punt nader met zijne ambtgenooten in overleg
treden.
Achtereenvolgens heeft de justitie zich alle
wapens, die zij dacht te hebben gekregen, uit de
handen zien slaan en machteloos staat zij. Dat is
ontzettend treurig en een misschien weinig aan-
genaam maar toch zeer dikwijls gevolg daarvan is
dat het vertrouwen in de justitiiiele bemoeiinmrn
er niet grooter op is geworden.
In de twee en een halve maand, die na het vinden
van het lijkje verloopen zijn, is het publiek aan-
houdend in spanning gehouden. Het laatst was
het de arrestatie van Catharina Hoogsteden die
de gemoederen schokte en de hoop deed ontstaan
dat men gevonden had wat men zocht. Daarna
een tijd van kalmte, tot de briefjes, ontvangen
door den officier van justitie, Mr. Boot, opnie°uw
beweging bracht in de rijen der wachtenden.
Maar ook dit bloeide dood en met de invrijheid-
stelling van Catharina Hoogsteden is waarschijnlijk
alles voorbij.
Of de officier van justitie op zijn oproeping
per advertentie van den schrijver der beide door
hem onvangen briefjes antwoord gekregen heeft,
het is niet met zekerheid bekend. Men vermoedt
dat dit het geval was en dat er verband bestaat
tusschen de invrijheidstelling bovenbedoeld enj de
mededeelingen van dengeheimzinnigenbriefschrijver.
Maar welk verband is niet duidelijk.
l'eit is het, dat de justitie verder dan ooit van
haar doel af is, en dat een toevalligheid alleen
haar helpen kan. Ik hoop dat deze toevalligheid
gebeurd zal zijn, als deze brief mijn lezers onder
de oogen komt, maar ik twijfel er hard aan.
Een der, mijns inziens, meest betreurenswaardige
gevolgen van de zaak-Hoogsteden is, dat men in
Rotterdam en daar buiten een beweging op het
getouw heeft gezet tot wederinvoering van de dood
straf. Men wil een terugkeer tot de dagen der
lijfstraffelijke rechtspleging, een wederaanstelling
van een beul, een wederaankoop van werktuigen,
men wil, in het kort, de toestand der strafrechts-
pleging der vorige eeuwen opnieuw doen herleven.
Ik geloof en hoop dat de volksvertegenwoordiging
nooit aan deze agitatie mee zal doen en dat'ook
het overgroote deel der bevolking zich tegen het
nemen van een dergelijken maatregel zal verzetten.
Maar ik vrees tevens dat het oppervlakkig-gezien-
juiste, dat er in een wederinvoering der doodstraf
ligt, velen daarvoor zal winnen, die dan in elk
geval beweging genoeg zullen kunnen maken, om
voor een wijle aller aandacht te trekken en de
kwestie tot een brandpunt van discours en debat
in pers en vergadering te verheffen.
Bekwamer pen dan de mijne heeft reeds de
nadeelen van een doodstraf in het licht gesteld,
terecht is opgemerkt dat de kans op het vonnissen
en dooden van onschuldigen alleen al verschrik-
kelijk genoeg is, om elk denkend wezen daartegen
heftig in te nemendat een mensch zijn mede-
mensch niet brengen mag in de groote duistere
onbekendheid die het zijn na dit, ons aardsche zijn
omhultdat een mensch zijn medemensch niet
ontnemen mag, wat hij hem niet gegeven heeft
en niet geven kan.
Maar er is gelukkig meer. Het thans levend
menschengeslacht staat moreel hooger dan dat
BRIEVEN UIT DE MAASSTAD.
XVIII.
Rotterdam, 30 Januari 1896.
De zaak die langen tijd geheel Nederland heeft
bezig gehouden, de moord op den kleinen Hoogsteden,
met al de aankleve van dien, gaat langzaam, maar
zeker de vergetelheid tegemoet. De vrouwelijke
verdachte is op vrije voeten gesteld en 't zal met
den mannelijken verdachte over enkele dagen wel
evenzoo gaan. Vast is bij ons de overtuiging, dat
hier alleen een toeval helpen kan en dat de justitie,
als zij louter af moet gaan op wat zij weet, wel
nimmer den bedrijver van den latfen moord
vinden zal.
Alweer een de doofpot in, dus, een bij velen
daarvoor leefde. Ondenkbaar is het, dat nu dames
uit louter belangstelling en met veel genoegen (sic)
een terechtstelling zullen bijwonenondenkbaar
zelfs is het bijna, dat een rechter een doodvonnis
zou uitspreken.
Wij staan Goddank moreel wat hooger, dan de
mensehen die strop en galg en pijnbank en duim-
schroeven noodig hadden, om de vrees voor het
openbaar gezag te handhaven.
Zeker, een man die zijn medemensch vermoordt,
moet heel, heel zwaar gestraft worden, en misschien
is er iets ongerijmds in, dat juist die man op
staatskosten voort zal leven. Maar wij hebben
niet het recht hem te vermoorden, absoluut niet,
en in den grond is de moord die wij dan met ons
alien zouden plegen op den gevonnisde, even gemeen
als die welke de ,/straf" tot gevolg heeft gehad,
Bovendien, wij weten niet of ,/doodmaken" een
straf is. Heel licht is de kans dat juist dit
volstrekt niet ernstig is en dat de idee gerechtig-
heid te oefenen en het beleedigd rechtsgevoel des
volks voldoening te geven, verloren gaat. Wij
weten niets van den dood, dus ons is doodstraf
niet toebedeeld.
Als wij den man levenslang of voor een duur
van vijf en twintig jaren in de gevangenis brengen,
weten wij zeker dat wij straffen, vooral de nieuwe
wetten, die daarbij vijf jaren cellulair eischen,
geven ons die overtuiging. In zijne eenzaamheid
zal de misdadiger lijden en ongelukkig zijn, dit
is zonder twijfel en, wat ook niet vergeten mag
worden, hij heeft tijd tot berouw.
De humane beginselen van heden zien in den
misdadiger meer een ongelukkige met afwijkingen
in zijn denkvermogen, dan een gruwelijk monster,
een ondier dat alleen het vertrappen waard is.
Nog eens, en tenlaatste, het is betreurenswaard
dat de zaak Hoogsteden tot dit resultaat heeft
geleid en het is wel te hopen (gelukkig ook we'n
te verwachten) dat het bij de beweging tot weder
invoering der doodstraf blijven zal.
Onze beschaving duldt geen terugkeer tot'de
verschrikkelijke dingen die de rechtspleging der
vorige eeuwen opleverden.
Merkwaardig is het dat juist uit Rotterdam het
eerst stemmen opgaan voor deze dingen, Rotterdam
dat juist heel sterk ondervonden heeft tot welke
akeligheden de doodstraf voeren kan.
In het laatst der vorige eeuw werd op een
nacht een nachtwaker in een twist met enkele
heeren officieren van de schutterij overhoopgestoken.
Een zekere Costerman, een wijnkooper, werd als
eene
besta
strev
//de
dat
der i
Hand
Da
tijd
zal o
het i
de bi
niet
weten
laatst^
ik de
ceeren
zij, di
zoo j
menig
eens t
eenige
i willen
wij tv
in haa
maar i
niet h
waaraa
van
niet
hooger,
Was
Ii
