Algemeen
Sieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderon
No. 3189.
Donderdag 15 Augustus 1895.
35e Jaargang.
EEN UTBIA&ITSCEB PRINSIS.
abonnement
Binnenland
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,824-
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
t*olitieli Overzicht.
Maandag is te Brussel in het Kamergebouw de
zesde ,/interparlementaire conferentie" geopend.
Gelijk men weet is die conference verleden
jaar te 's Gravenhage gehouden een samenkomst
van volksvertegenwoordigers uit allerlei landen
tot het beraadslagen over middelen ter bevordering
van den wereldvrede.
Tot de punten van bespreking behoortde
mogelijkheid van het stichten van een iuternationaal
centraal gerechtshof, een //Hoogen Raad der Mogend
heden." De vraag, waar de volgende conferentie
zal gehouden worden, zal voorts aanleiding geven
tot eenige discussie. Budapest is voorgesteld
maar de Rumaansche afgevaardigden zullen daar-
tegen protesteeren.
Onder de deelnemers aan de conferentie worden
genoemd de Nederlandsche Eerste Kamerleden
Rahusen en Pijls.
Na ongeveer twaalf uur reizen is Prins Ferdinand
van Coburg eergisteravond uit Ebenthal, waar hij
vrouw, kind en moeder heeft achtergelaten, te
Sofia aangekomen een heuglijke gebeurtenis
voor de vele diplomaten en politici, die telkens
weer 's prinsen spoor bijster waren en dan
niet wisten of hij gezocht moest worden te
Karlsbad, te Ebenthal, te Sofia of te Weenen.
Deze onvindbaarheid van den zooveel bes|)roken
jongen man zal wel geleid hebben tot de sensatie-
geruchten aangaande ziju plannen en al die profetien
zullen wel uitloopen op nietseergisten hield
Ferdinand van Coburg zijn joyeuse rentree in de
hoofdstad van het vorstendom en heden zal de
Sobranje heel plechtig door hem worden geopend,
en dan ja, dan kan Ferdinand doen wat hem
goeddunkt, zelfs zijn verheffing tot Koning wordt
door deskundigen mogelijk geacht. Er is en te
Weenen en te Petersburg een groote behoefte aan
rust, alleen de anarchie in Bulgarije zou aanleiding
geven tot een gewapend optreden en de Turksche
sultan heeft al niet veel meer lust zich de Bul-
gaarsche dingen al te sterk aan te trekken alles
tie samen dus voor de Prins van Coburg heel
voordeelige omstandigheden. Nu of nooit kan hij
zeggen nimmer wellicht is de neiging om Bul
garije aan zijn lot over te laten, om ten aanzien
van het vorstendom het //laisser aller" toe te passen,
zoo groot geweest als thans.
De ontvangst te Sofia heeft plaats gehad met
een uiterlijk vertoon van geestdrift en blijdschap,
dat hem wel heeft kunnen versterken in de hem
toegedichte avontuurlijke plannen daar waren te
zijner ontvangst aan het station de leden der
FEUILLBTON.
Een historische schels.
In 1607 zond de London Company", die ten
behoeve van de kolonisatie van Noord-Amerika de
hooge ondersteuning van Koning Jacobus I genoot,
kapitein Edward Smith met drie schepen en vijf
honderd kolonisten uit. Tot bestemming hadden
zij dezelfde streken, waar twintig jaren vroeger
Walker Raleigh eene kolonisatie beproefd had, de
streken, die hij ter eere van koningin Elizabeth
//Virginia" gedoopt had.
Door sterken wind werden de schepen echter de
Chesapeakebaai binnengedreven, en daar aan de
oevers van den Powhattan, stichtte de leider der
expeditie de kolonie. Ter eere van den Koning
werd de rivier Jamesriver, en de nieuwe neder-
zetting Jamestown genoemd.
Het land is uiterst vruchtbaar en rijk aan
natuurschoonheden, vooral aan liefelijke dalen
langs de rivieren, die op het Alleghanygebergte
ontspringen. 't Was een uitgezochte plek voor
eene kolonie.
Spoedig sloeg men ijverig de handen aan het
werkmen richtte huizen op, kapte boomen om
en bebouwde het land. De landverhuizers waren
voor het ineerendeel arme, eenvoudige lieden, maar
hier in het nieuwe land mochten zij op een vol-
doend bestaan hopen.
De Europeesche vorsten hadden destijds een
ongegeneerde manier om over vreemde landen te
beschikken. Zonder eenigen omslag matigden zij
Heilige Synode en daar was de gemeenteraad met
aan 't hoofd den hurgemeester, die den orst
welkom heette, en daar waren niet de metropolitaan
Clement en het corps diplomatique. De Prins
meende in deze ontvangst een hooge beteekenis
te moeten zien en met behulp van goedhartige
menschen en veel vlaggen was er waarlijk zoo iets
van geestdrift en men neemt zoo gaarne den schijn
voor de werkelijkheid, als die schijn goed is
Engelands Parlement is eergisteren geopend met
de gewone formaliteiten en in den morgen, heel
vroeg reeds, begon de gewone kamp om een zetel.
De minderheid van 259 leden was ditmaal in een
reel wat betere conditie dan de meerderheid van
411 leden, die plaats moesten zoeken daar, waar
slechts 200 zetels disponibel zijn. Om 4 in den
v roegen morgen kwam als eerste Ernst Hatch, een
anderhalf uur later kwam nummer twee en toen
aegon't langzamerhand te stroomen tot om 2 uur
de zitting kon worden geopend door den lord-
kanselier met de mededeeling (gedaan in het Huis
der Lords, zooals dat gebruikelijk is) dat onmid-
dellijk moet plaats vinden de verkiezing van de
//speaker." Gully werd herkozen met algemeene
stemmen, hij bedankte, werd gelukgewenscht en
om ruim half drie vond plaats de verdaging.
Gistermorgeu vonden de beeedigingen plaats en
Donderdag komt dan de openingsrede, die geen
politiek program zal zijn, doch een eenvoudige
opsomming van 't geen met spoed moet worden
afgedaan.
De Christenmoord te Kucheng zal zonder twijfel
niet de laatste gruweldaad van dien aard in China
zijn. De Times-correspondent te Tientsin weet
echter een middel om dergelijke gruweldaden tot
het geringst inogelijke aantal te beperken. En
dat zou al veel zijn
Op een vergadering van vreemdelingen te Tientsin
is de meening uitgesproken, dat de betrokken
mogendheden drastische plaatselijke maatregelen
van tegenweer moeten nemen. Men wilde, dat de
provinciale overheden, van den gouverneur tot den
minsten in rang, in wiens rechtsgebied de vreem
delingen werden aangevallen, ahsoluut verantwoorde-
lijk gesteld en ontslagen zouden worden.
De Times-correspondent verwacht van een derge-
lijken maatregel veel heil, daar ze in overeen-
stemming met Chineesche beginselen is. De positie
der regeering te Peking zou daardoor versterkt
worden en de bevolking zou den maatregel toe-
juichen, verzekert hij.
Zijns inziens zijn de jongste moorden voorteekenen
geweest van een anarchie, die nog in staat van
er zich souvereiniteitsrechten over aan, en stonden,
tegen een behoorlijke vergoeding, geheele streken
af aan gunstelingen of aan speculanten. Natuurlijk
vonden de oorspronkelijke bewoners het alles be-
halve aangenaam, zoo benadeeld en in hunne rechten
gekrenkt te worden. Op sommige plaatsen waren
de verblufte Indianen stompzinnig genoeg, het
terrein zonder strijd aan de indringers over te laten,
maar meestal bezaten de Indianenhoofden genoeg
scherpzinnigheid, om het gevaar van zulk eene
volksplanting in te zien, en zij lieten zich niet
door vriendschapsbetuigingen en prullige geschenken
om den tuin leiden, maar beproefden met zeldzame
volharding en heldhaftige dapperheid het kwaad
in de kiem te verstikken.
Dat was vooral het geval in Virginia, en later
in Kentucky. De roodhuid was zeer gesteld op
de heerlijke jachtgronden aldaar, en hij verdedigde
ze met den moed der wanhoop. Bijna tweehonderd
jaren lang duurde die strijd. Aan beide zijden
werden stroomen bloeds vergotenmenig koene
pionier stierf onder ontzettende pijnigingen aan
den martelpaal en moest zijn scalp laten dienen
tot versiering van de lans van een Indiaan
Menige blanke vrouw viel met verbrijzelden schede
onder de slagen van den tomahawck, menige
zuigeling werd meedoogenloos in de vlammen van
het brandende blockhouse geworpen. Doch de
z/beschaving" beliaalde eindelijk de overhand en
verdreef het kleine overschot der Indianen van
hunne geliefde jachtgronden en recht.uatige
eigendommen.
In die schoone streken woonde destijds de
machtige Indianenstam der Oneidas. De eersten
hunner, die met de blanken in aanraking kwamen,
wording is. Zij zullen door meer ergerlijke tooneelen
gevolgd worden, als de mogendheden tegenover
%!hina niet krachtig optreden.
Hare Majesteiten de Koninginnen zullen den
5 September om 11 uur des voormiddags haar
lezoek aan Drente aanvangen met te Meppel af te
stappen, waar zij door den commissaris der Koningin
en plaatselijke autoriteiten zullen ontvangen worden.
Om 4 uur 18 vertrekken zij naar Hoogeveen en
van daar verder naar Assen, waar zij in het gou-
vernementshotel een paar dagen logeeren.
Hare Majesteiten vertrokken gisteren naar Arolsen
om tegenwoordig te zijn bij den intocht van den
regeerenden vorst en de vorstin van Waldeck en
Pyrmont.
Den 16 Augustus keeren zij op het Loo terug.
Menigeen, die de Koningin op haar reizen
door het land volgde, heeft wel eens bij zich de
vrees voelen opkomen, dat zulk een tocht, om de
groote daaraan verbonden vermoeienissen, voor
haar weinig bekoorlijks hebben moet. Mag men
den Haagschen correspondent der N. Gr. Ct.
gelooven, dan is er voor die vrees niet de minste
reden. Zoo schrijft hij o. a.
Onze jonge Koningin geniet op het Loo met
voile teugen van haar vacantie, die met de reis
naar Overijsel en Drente zal worden besloten.
Naar ik hoor, ziet de jeugdige Vorstin deze wel
drukke, doch voor haar steeds zeer aantrekkelijke
triomfdagen met groot verlangen tegemoeten
toen dan ook dezer dagen een der dames van de
hofhouding haar vroeg, of zij niet tegen die drukke
woelige reis opzag, antwoordde de Koningin
z/Volstrekt niet, het spijt me integendeel, dat
't met deze reis met den tocht door het land voor-
loopig gedaan is. Als het van mij afhing, zou
ik wel dadelijk weer van voren af willen beginneu."
Blijkens een bij het Departement van Bui-
tenlandsche zaken uit Tanger ingekomen telegrafisch
bericht, is van de schadevergoeding, welke door
Harer Majesteits Regeering, naar aanleiding van
den overval van het Nederlandsche schip //Anna"
door de Riffeensche zeeroovers, van Marokko geeischt
was, aanvankelijk een bedrag van 95 percent aan
den tijdelijken consul-generaal der Nederlanden te
Tanger uitbetaald.
Te Maastricht loopt het gerucht, dat de
levering der nieuwe geweren aan de Oostenrijksche
wapenfabriek zou worden opgedragen.
stonden onder den hoofdman Powhattan, die zijn
naam aan de rivier gegeven had of er dien aan
ontleende. In elk geval duidde zijn naam reeds
aan, dat het hoofd van dien stam gegronde rechten
had op het dal van den Powhattan (Jamesriver).
Het dorp der Indianen lag eenige mijlen landwaarts
van de nederzetting, aan de andere zijde van de
rivier.
Edward Smith besloot, in het belang van den
bloei der jeugdige kolonie, de vijandelijkheden,
waartoe reeds aanstalten gemaakt werden, te
voorkomen en den hoofdman Powhattan een be-
zoek te brengen om met hem duurzame vriend-
schap te sluiten. Hij vertrok, vergezeld van twintig
manschappen en een tolk, en kwam behouden bij de
wigwams der roodhuiden aan.
Kapitein Smith was een man van 36 jaren,
waardig en ernstig in zijne houding, met iime-
mende manieren en volkomen eerlijk en braaf in
zijne bedoeling. De ontvangst bij de roodhuiden
was niet hartelijk, eer koel. De hoofdman Pow
hattan sprak onverholen zijn misnoegen over de
vestiging der kolonie uit.
//Wrat willen de bleekgezichten in het land der
roode mannen vroeg hij met aandoening. //Ze
zijn in bun groote kano's over de zee gekomen
en verjagen met den donder en bliksem hunner
wapenen het wild uit onze wouden. Mrij hebben hen
niet geroepen. Waaroin komen ze dan onze rust
verstoren Zij kunnen terugkeeren naar liun laud
en de Groote Geest zij met hen
z/Hu riepen de oude leden der Indiaansche
vergadering ten teeken van goedkeuring enbijval
De kapitein verdedigde zich nu met behulp van
zijn tolk tegenover de rede van den aanvoerder
Als men de zaak goed beschouwt, dan zou zulk
een tijding geen te groote verwondering moeten
baren, schrijft het L. N.vooreerst, omdat de
eigenaar van die fabriek de uitvinder van 't aange-
nomen geweer is, vooral als men nagaat, dat de
te Maastricht gevestigde wapenfabriek, die sedert
een lange reeks van jaren onafgebroken, dat is
nu ook nog, orders voor ons ministerie van oorlog
en kolonien uitvoert, geen pogingen tot het bekomen
der leverantie voor de nieuwe geweren gedaan heeft.
In alle bestekken van rijkswerken zal voortaan
worden opgenomen de verplichting van den aan-
nemer om den opzichthebbenden ambtenaar alle
hem noodige inlichtingen te verstrekken, waardoor
deze in staat wordt gesteld om bij het einde van
elke maand aan het daarbij betrokken departement
opgave te doen van
1°. de namen der werklieden, aan het werk
gebezigd 2°. het vak, waarin zij werkzaam waren
3°. of de arbeiders behooren tot dea vol-
wassen, bekwame arbeidersb volwassen, minder
bekwame arbeiders; c jongens en jeugdige personen
4". het loon per uur of per week5°. het aantal
werkuren, na aftrek van den schaftijd6°. de
bijzondere omstandigheden, die op het loonbedrag
of den werktijd van invloed zijn geweest.
Op deze wijze hoopt men eene statistiek samen
te stellen, welke vertrouwbare gegevens aan de
hand doet tot eene eventueele vaststelling van een
maximum-arbeidsdag en een minimum-loon.
Bovendien wordt de aannemer verplicht zijne
werklieden in tegenwoordigheid van den opzicht
hebbenden ambtenaar het verschuldigde loon uit
te betalen.
Door dezen maatregel maakt de regeering een
einde aan den tot heden bestaanden toestand,
waarbij de werkgever, als niet verplicht de bedoelde
opgaven te verstrekken, somtijds geene of onjuiste
cijfers en inlichtingen gaf.
Naar men weet werd in de jongste algemeene
vergadering van de //Maatschappij tot Nut van't
Algemeen" besloten, dat in den aanstaanden winter
door sprekers, uit te noodigen door het hoofdbe-
stuur, voordrachten zouden gehouden worden over
onderwerpen, welke in verband staan met het
streven der Maatschappij.
Thans heeft het hoofdbestuur aan de departe-
menten een lijst gezonden van sprekers, die zich
bereid hebben verklaard op te treden en te spreken
over de achter hunne namen gevoegde onderwerpen.
Met nadruk wordt daarin herhaald, dat deze
voordrachten geen volksvoorlezingen en evenmin
zoo goed hij maar kon. Ilet land aan gene zijde
van het groote zoute water was overbevolkt, en
moest daarom een deel zijner bewoners over de
zee zenden naar de vruchtbare kusten van Amerika,
dat veel minder bevolkt was en ruimte genoeg
bood aan millioenen vlijtige menschen. Hij kwam
niet als vijand, maar als vriend tot de machtige
en edele Oneidas, en het was zijn vurige wensch
door geschenken te toonen, hoezeer hij hen achtte
en hunne vriendscliap op prijs stelde.
Na deze speech liet de kapitein de medegebrachte
geschenken dekens, messen, bijlen, glaskoralen en
andere kleinigheden, uitpakken en ronddeelen aan
het Indianenhoofd en de andere roodhuiden dre de
vergadering bijwoonden. Deze mildheid maakte
voor het oogennblik blijkbaar een goeden indruk
zelfs Powhattan vergat zijne ergernis en bracht den
vreemdeling in zijn eigen hut om hem eenige
ververscliing aan te bieden.
Hier bevond zich Pokahontas, de dochter van
den hoofdman, een bekoorlijke Indiaansche van
achttien jaren. Ze was een beeldschoon meisje,
zacht en gedwee als alle Indiaansche vrouwen, de
trots van den stam, de vreugde haars vaders en een
voorwerp van vereering voor vele zonen van andere
stamhoofden. Vele huwelijksaanzoeken waren haar
gedaan, maar Pokahontas had ze tot dusverre alle
afgewezen. Haar lot zou het zijn, een romanheldin
te worden, zooals Amerika er geen tweede kon
aanwijzen. Haar naam zou beroemd worden, haar
loopbaan kort, schitterend en ellendig zijn
Tot dusver had zij dit in de stilte van haar dorp
niet kunnen droomen, maar van het oogenblik
dat haar vader kapitein Edward Smith in zijn
wigwam bracht en zij den knappen vreemdeling
-
m
"I'BtZElSSCBE COIR A NT
■»it hind verscl.ijnt Maamlsg-, Woensctag- en Vrijdagavonil bij_rtfu_^itsever_
V A mr II K I <t S II K te Ter I'ruzrn.
6,16