A1 g em ee d
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch- Vlaanderen
No. 316(5.
am*
Paarden- en \ieemarkt
Kermis of Jaarmarkt
Zaterdag 22 Juni 1895.
35* Jaar^ana;.
aanbesteden:
fOj? HIT BjtTiB&lfl.
Bi
nnen
land.
abonnement-
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
Het vervangen der klinkerbestrating
in het dorp, door eene mac-adam-
bedekking.
FfiUILLETON.
TER \EimsrUE lOlRAYT
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederlaud J 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /"0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruiuite berekend.
Men kan zich abouneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verininderden prijs.
■tit hliul verseliijut Ilaamliii;-, UoensilaK- en frijilagattn"! '»'J «>en ultgever
V A i%T II K S A 1' II K) te Ter Keuzen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
ZAAMSLAG rnaken bekend
1°. dat de gewone jaarlijksche
alliier zal worden gehouden op Dinsdag den 2den
Juli 1895, aanvangende des vooi'niiddags te 9-
en eindigende des liamiddags te 3 uren.
Vanwege de gemeente worden uitgeloofd elf
premien, naar welke geene mededinging wordt
toegelaten aan de eigenaren van het grootste getal
paarden en vee, die daarvoor in het vorige jaar
zijn bekroond, alsmede voor paarden en vee wegens
welke alhier reeds vroeger eene premie is toegekend
en voor paarden en vee, na 11 uren aangebracht.
Geen liedjeszangers, orgehlraaiers en dergelijken
worden tijdens de markt toegelaten.
2°. dat de
in deze gemeente zal plaats hebben op Dinsdag
den 2den Juli e. k. tot en met Donderdag den
4den dier maand en, dat geene nadagen zullen
worden toegelaten.
Zaamslag, 7 Juni 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. DE BOKX, Voorzitter.
E. H. WORTMAN, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van ZAAMSLAG
zullen op Vrijdag den 5den Juli 1895, des voor-
middags te 9 uren, in het gemeentehuis aldaar,
in het openbaar, bij enkele inschrijving,
Het bestek ligt ter lezing ter Secretarie der
gemeente en bij den heer J. C. Eijke, werkbaas
aan den Eendragtpolder, bij wie nadere
inlichtingen te verkrijgen zijn.
De inschrijvingsbiljetten, die gezegeld moeten
zijn, kunnen tot het uur der besteding ten Raad-
huize worden ingeleverd.
Aanwijs op het terrein op Vrijdag 28 dezer,
voormiddag 9 uren.
Zaamslag, 18 Juni 1895.
C. DE BOKX, Burgemeester.
E. H. WORTMAN, Secretaris.
#r*olitiel£ Overzicht.
Gisterenmorgen ten 3 u. 45 m. passeerde de
Hohenzollern met den keizer van Duitschland en
zijne vier oudste zonen aan boord de feestelijk
TWEEDE DEEL.
Bij de oudjes Wegener zat Rosalie in ernstig
onderhoud met Eeodora's pleegouders, die stil en
verschrikt naar hare woorden luisterden.
„Lieve hemel riep julfrouw Wegener uit,
//dat is voor onze Eeodora voorzeker een groot
gelukmaar wat wij nu op onzen ouden dag
zullen aanvangen, weet ik waarachtig niet, juffrouw
Erstein Wat zegt gij er van, man?"
Ilij schudde slechts het hoofd en deed alsof
hem iets in de keel zat.
»Gij zult immers niets verliezen," troostte
Rosalie hen//Eeodora zal hier te Hamburg
blijven wonen en hare goede pleegouders na als
voor liaar liuwelijk beminnen en eeren."
//Ja, dat zegt u wel, maar als zij gravin is
z/Zij zal met een koopinan trouwen. Wilhelm
Tauft'er is de beste man, dien ik voor liaar zou
versierde westelijke sluis van het Noord-Oostzee-
kanaal onder donderende hoera's van de vereenigingen
van oud-strijders, de schooljeugd en een talrijk
publiek. De militaire muziek speelde het nationale
lied en het publiek stemde in.
De keizer stond op het dek en dankte, zichtbaar
aangedaan, naar alle kanten.
Ten 4 uur sneed de Hohenzollern den kabel
door, die over het kanaal was gespannen en ma-
jestueus begon het trotsche keizerschip de vaart
door het kanaal.
Het was prachtig weer. De hoogten aan beide
zijden van het kanaal waren met guirlanden versierd.
Ongedeerd passeerde de Hohenzollern de burclit
Dittmarschen.
De Fransche kruiser Surcouf is niet mede geko-
men, ofschoon hij, na een tijd lang op de Beneden-
Elbe aan den grond te hebben gezeten, men zegt
opzettelijk, weer vlot was geraakt.
De avondbladen van gisteren, met name de Voss.
Ztg., het Berl. Tageblat en de Volkszeitung, roemen
de redevoering, door den Keizer aan het feestmaal
te Hamburg gehouden, als een politiek manifest
van hooge beteekenis wegens den beslisten nadruk,
dien de Keizer op de Duitsche vredespolitiek
legde, zal de rede indruk maken in de verste
landen der aarde.
De Volksztg. hekelt daarbij de houding der
Franschen, die in Kiel met de Russen „Kroon-
stad wilden spelen" en de vriendelijke uitnoodigingen,
van Duitsche zijde gedaan, afsloegen. Dit komt
niet te pas voor uitgenoodigde gasten. Wie de
uitnoodiging voor Kiel aanneemt, moet zich ook
entsprechend gedragen, zegt het blad, anders iniskent
hij de gemeenschappelijke taak der Europeesche
volken om slechts te werken in het belang der
beschaving.
De berichten aangaaude de vermoedelijke op-
lossing der crisis blijven zeer tegenstrijdig luiden.
Het is de nationaliteits-quaestie, in Oostenrijk
alien en alles beheerschend, die het vraagstuk
schier onoplosbaar maakt. De Bismarck, die in
Oostenrijk de eenheid van het Duitsche Rijk kan
doen geboren worden, moet nog worden gevonden
Wie zal prins Windischgratz opvolgen Men
weet het niet. Thans wordt weer beweerd, dat
de Keizer een gereconstrueerd kabinet aan het
bewind zou wenschen, om vervolgens, tijd en kalmte
winnend, te pogen uit de gistende elementen van
het oogenblik een schijn van eenheid, althans
samenwerking met de regeering te bereiken.
Zekerheid daaromtrent bestaat echter geenszins.
De Russische gezant te Belgrado, Persiani, is
ontslagen en zal niet meer naar Belgrado terug-
keeren. Zijn opvolger, baron Roman Rosen, zal
zijne brieven van terugroeping overhandigen. Naar
aanleiding van dit lang verwachte ontslag schrijft
de Vossische ,/De tijd der Persiani's en Hitzowo's
schijnt voorbij te wezen. De Russische politiek
op het Balkanschiereiland schijnt opgehouden te
hebben een politiek van woelen en drijven te zijn
daarom is Persiani te Belgrado even onmogelijk
geworden als Hitzowo te Boekarest. Wij staan
in alien gevalle voor een keerpunt in de Russische
kunnen bedenken. En graaf Chlumecky, Feodora's
vader, is u buitengewoon dankbaar voor alles wat
gij voor zijn dierbaar kind deedthij zal u
hoogachten en ik ik zal uwe grenzenlooze
goedheid voor de arme Eeodora nimmer vergeten.
Laat mij nu uwe pleegdochter voorbereiden op
de komst van haren vaderik heb haar sedert
het uitstapje naar Flensburg nog niet teruggezien."
Toen Eeodora alles wist, toen zij eindelijk het
voile geluk van het wedervinden haars vaders
in al zijn omvang begreep, vergat zij al het andere
hier op de wereld, zelfs den beininden man.
Slechts weinige oogenblikken nog, en zij stond
voor de hooge edele gestalte, welke zij eerst diep
bewogen, maar met schuchteren eerbied aanblikte.
Dan strekte zij zwijgend de armen naar hem uit
als hem uitnoodigend om zijn kind aan het vader-
hart te drukken
i,0, mijne Eeodora evenbeeld mijner arme
Regina Ach, dat gij gelukkiger moogt worden
dan zij, gelukkig aan de zijde van een geliefden
man Spreek, mijn kindmag ik dezen man
voor u kiezen
Feodora kleurde en verbleekte
Oostersche politiek. Noch te Belgrado, noch te
Boekarest, noch te Cettinje zijn thans nog de middel-
punten van Russische oprui'ing."
Er is in de laatste dagen eenige kentering te
bespeuren in den toon der Engelsche bladen over
de Armenische quaestie. Men komt nu ook meer
algemeen tot de overtuiging, hoe de alarmkreten
van de Times c. s. schromelijk overdreven waren.
De Porte wil natuurlijk talmen en dralen en uit-
stellen en op de lange baan schuiven, maar positief
weigeren wil zij toch niet. Het jongste antwoord
wordt thans, volgens den Reuter-correspondent te
Stamboel, beschouwd als een „stap naar het aan-
nemen der voorstellen". Eergisteren heette het
dat dit antwoord met „een weigering" gelijk stond.
Subjectiviteit is gelukkig niet het //euvel" waaraan
de Reuter-berichtgevers lijden
Dit schijnt vast te staan, dat Engeland, mocht
het werkelijk tegenover Turkije hard van leer willen"
trekken, //einsam und allein" zou blijven staan.
Voor het oogenblik zijn noch Rusland noch Erank-
rijk tot meedoen geneigd. Deze ervaring zal gaande-
weg den alarmistischen toon der Engelsche pers
wel wat tot bedaren brengen.
Een Eransch provincieblad, de Depeche de
Toulouse, beweert, dat het Fransch-Russische
verbond reeds sedert 1893 bestaat en onderteekend
was door grootvorst Constantijn voor Rusland en
door President Carnot voor Erankrijk. Alexander II
heeft dringend verlangd, dat het niet aan de
Kamer zou worden overgelegd, „want zou hij
hebben gezegd met eene vergadering van advo-
caten wil ik niet onderhandelen". Carnot heeft
eerst gemeend, dat hij door de onderteekening
zijn constitutioneele bevoegdheid te buiten zou
gaan, doch zou uit vaderlandsliefde ten slotte
toch besloten hebben het verdrag te bekrach-
tigen
Volgens den door Ged. Staten aan de Prov.
Staten ingedienden staat, bevattende eene opgave
van het aantal vervoerde personen en de daarvoor
ontvangen vracht- in 1894,- blijkt dat gewoonlijk
in de beste zomermaanden het aantal passagiers
van Breskens naar Vlissingen bedraagt ongeveer
1600 per maand. In "Aug. van 1.1. jaar bedroeg
het 5070 van Ter Neuzen naar Vlissingen bedroeg
het aantal in diezelfde maand 2837 gewoonlijk
varieert het in de drukste maanden van ruim 1000
tot 1400.
Er werden in het geheel vervoerd 75020 per
sonen, opbrengende 45965,35, en wegens ver
voerde goederen en vee f 12384,05.
De heer J. K. W. Quarles van Ufford komt in
het Vaderland op voor het denkbeeld om een
standbeeld voor Constantijn Huvgens op te richten.
Hij vertrouwt dat de warine aanbevelingen van de
hoogleeraren Ten Brink en Verdam op de jongste
vergadering der maatschappij van letterkunde, waar
reeds een bijdrage voor het vervaardigen van het
monument bescliikbaar werd gesteld, spoedig tot
het vorinen van een commissie zal leiden.
,/Nauwelijks gevonden en reeds weer tot last
z/De vader nam lachend den arm zijner dochter
en geleide liaar naar de groote zaal, waar zoovelen
beider komst verbeidden Eranz en juffrouw We
gener, de bankier Erstein en zijne dochter Rosalie,
Wilhelm Tauffer
//Wilhelm sprak graaf Chlumecky, //ik verzoek
u, aan mijne lieve Eeodora te verklaren waarom
ik liaar, nauwelijks gevonden, reeds weer wil weg
geven
Gij staat verlegen en zwijgt, mijn vriend
Eeodora, dierbaar kind, is hij niet de ware
Jozef
Het meisje bleef stom en zag verlegen in het
rond, terwijl haar gelaat de hoogst mogelijke kleur
aannam, tot zij eindelijk het smeekend oog op
Rosalie bleef vestigen.
Deze trad naar voren, omarmde haar teeder als
een moeder en fluisterde //Gij bemint W ilhelin
toch
z/Hij is immers met u verloofd stot-
terde Eeodora.
//O, gij booze meid lachte Rosalie vroolijk
z/gij kleine huichelares, die den verrader, trots zijn
Daar den Haag de plaats is geweest waar Huvgens
leefde en arbeidde, aclit de heer Quarles die stad
als aangewezen voor het beeld. Doch geleerd door
de ondervinding met Torbecke's monument, wil hij
spoedig een Haagsche commissie in het leven zien
geroepen, die zich de zaak aantrekt. Als plaats
voor het standbeeld geeft hij in overweging het
grasveld op het hoogste punt van den Vijverberg
of in het breede van het Lange Voorhout tegen
over het Tournooiveld.
Eigenaardiger z. i. ware nog het borstbeeld van
den man, aan wien de aanleg van den fraaien
Ouden Scheveningschen weg voor een goed deel te
danken is, zoo noodig te plaatsen op den middelsten
pijler van het statige hek aan den aanvang van
dien weg. Ten slotte heeft hij in overweging, den
nog meer beroemden zoon, den natuurkundige
Christiaan Huygens, te gelijk met den vader van
Constantijn op een monument te gedenken.
De laatste zitting der Tweede Kamer telde
slechts twee leden meer dan de helft, zoodat zij
maar juist bevoegd was om besluiten te nemen.
Acht en veertig leden ontbraken. Daaronder zijn
er zeker eenigen, die door ziekte of om wettige
redenen afwezig kunnen geweest zijn, maar ruim
een veertigtal mannen verschenen uit vrijen wil
niet in de vergadering, die zij behoorden bij te
wonen. Dit wegblijven is vooral te laken nu de
Kamer betrekkelijk weinig werk had en den langsten
tijd vacantie kon nemen.
Tegenover het feit dat aangedrongen wordt op
uitbreiding van het kiesrecht, terwijl zoovelen zich
onthouden van dat recht gebruik te maken, staat
nu blijkbaar, dat velen van hen, voor wier verkie-
zing zoo sterk geijverd werd, hun mandaat slecht
vervullen.
Ook dit kan niet strekken om het prestige der
Tweede Kamer te verhoogen.
Als een gevolg van het bezoek van generaal
Hennus te Vlissingen, zullen de klassianen niet
meer de wacht aan hunne kazerne betrekken. Dit
is thans opgedragen aan het aldaar liggend bataljon
infanterie.
Het feest te Leiden, waarvan het glanspunt
was eene maskeradeoptocht met prins Maurits als
hoofdpersoon, werd door een ontzettende menigte
bezocht. Uit den Haag alleen liepen 84 extra-
treinen. Als men daarbij de bezoekers uit Haarlem,
Amsterdam, Rotterdam enz., die per spoor of an
dere gelegenhedeu derwaarts gingen, voegt, kan
men zich begrijpen dat de oude academiestad een
zeer ongewoon beeld van drukte vertoonde.
De optocht was niet groot 105 studenten
en 80 anonymi of gehuurde personen maar
zeer fraai. Prins Maurits schitterde in een koperen
harnas, terwijl de graaf van Mansveld, in zwart harnas,
nog kraniger figuur maakte. Overigens waren de
costumes prachtig. Alleen was het jammer, dat
zij te Antwerpen werden gemaakt, zoodat weer
veel geld onnoodig naar het buitenland ging.
Alles ging gelukkig geregeld, en in den laten
avond zaten, na het diner, de edelen even flink
en rustig te paard als in den ochtend. Het weer
verraad, toch bemintTot straf zult gij zijne
vrouw en wil ik uwe moeder worden
Feodora uitte een kreet van verrassing, zag
beurtelings haar vader en Rosalie aan en sta-
melde
,/Mag ik dat hopen, gij en mijn vader
„Ja,"kind! Zoo God wil zullen wij alien ge
lukkig worden."
„0 jubelde Feodora, //mijn geluk is reeds
volkomen."
Zij viel Rosalie met beide armen schreiend van
vreugde om den lials en riep uit//Gij zijt steeds
mijne moederlijke vriendin geweest, gij zult
mijne goede moeder zijn in de toekomst en van
mijnen armen vader eene gade, die de zon zal
worden van zijn leven
Plotseling trad Wilhelm Tauffer nader en om-
helsde zijne braid. Aan zijn hart vergat Feodora
de geheele wereld, in het gevoel van dat onbe-
schrijfelijk geluk, hetwelk der reine liefde is
beschoren.
(Slot volgt.)