Landbouwberichten.
Gemengde berichten.
Wat een reserves in dat edne beriehtDit
alleen blijkt er zonder eenige reserve uit, dat wij
nog alien tijd hebben, voordat wij zullen vernemen
hoe dat de minister over kiesdwang denkt.
Op Maandag 13 dezer zal aan Middelburg een
bezoek gebracht worden door een 200 a 300tal
studenten. Dit uitstapje is georganiseerd door
de Societe generate des Etudiants Catholiques
van Gent.
De batterij der artillerie van de burgerwacht
te Charleroi zal met de aanstaande Pinksteren een
officieel bezoek brengen aan Walcheren en speciaal
Middelburg. De commandant, de advocaat Th.
de Wandere, zoon van den vroegeren vice-president
van den Belgisclien Senaat, benevens de officieren
en het muziekkorps, zullen de reis medemaken,
evenals vele notabelen en dames. Hun aantal zal
ongeveer 300 bedragen.
De generaal heeft toestemming gegeven om in
uniform gekleed te zijn.
Met een extra-trein zullen zij den 2en Juni
's morgens vroeg van Charleroi over Brussel het
uitstapje aanvaarden.
Per //Prins Hendrik" arriveerde Vrijdagmid-
dag te Amsterdam een aantal gepasporteerde en
zieke militairen, waaronder tal van gewonden uit
den Lombokschen krijg. De gewonden waren
de sergeant der infanterie A. Schar, die deel had
uitgemaakt van den colonne Lindgreen en die
driemaal gewond werdde fuseliers B. Dorenbos,
P. Strijbos, G. Post en A. M. J. Tikkel, die tot
de zwaarst gewonden bekoorden. Tikkel had bij
Tjakra-Negara een kogel door de knie gekregen
en zijn been was tweemaal geamputeerd. Strijbos
had door beide beenen een schot gekregen; een
been was weer in orde gekomen, doch aan het
andere had hij voortdurend pijn. Ilij had deze ver-
wondiug gekregen bij gelegenheid der expeditie
naar 't zoogenaamde buskruitmagazijn bij Mataram,
waarbij ook kapitein Van Erpecum sneuvelde.
Verder waren nog gewond geworden de fuseliers
J. van Asten, M. Molenaar, J. C. Meijer, de
kanonnier 1" kl. L. Stoker (voor zijn moedig gedrag
eervol vermeld) en J. Mulder.
Het was een droevig gezicht, vier hunner te
zien aanstrompelen op krukken, daar schotwonden
in de beenen hun het loopen beletten, maar aan
den anderen kant was het treffend te zien, hoe
zij door hunne kameraden liefderijk werden gesteund
en de trappen naar het afmonsterings lokaal werden
opgeholpen. Een man was er onder, die aan
berri-berri leed en gedragen moest wordeneen
sergeant kon loopen, maar het ging maar zoo zoo,
want aan het eene kunstbeen dat men hem had
gegeven, was hij nog niet zoo bijster gewend
overigens was hij flink gezond.
Als men die mannen lioorde vertellen wat zij
in den krijg geleden hebben en hoe warm het
voor Tjakra-Negara geweest is, dan kreeg men
eerbied voor die jongens, die daar Holland s roem
hoog hielden te midden der gevaren
Zooals men weet, was generaal Yetter ook met
de //Prins Hendrik" medegekomen en te Genua
op 26 April aan wal gegaan. Gedurende de reis
was hij dagelijks //voor" geweest onder deze mannen,
die onder zijne bevelen hadden gediend en telkens
had hij zich met hen onderhouden en moed inge-
sproken voor de toekomst.
Denzelfden dag van aankomst vertrok generaal
Yetter reeds weer van Genua naar Milaan.
De Hollanders in Genua waren op zoo'n vlugge
afreis niet bedacht en velen hebben het genoegeu
moeten missen hem persoonlijk te zien, terwijl
een prachtige mand met bloemen, die nainens de
Maatschappij ,/Nederland" door den heer Tiedeman
Ik lag lang daar nederhij was natuurlijk ge-
vluchtdoch mijne vrouw durfde mij niet
naderen, alhoewel geen eigenlijke schuld de
arme kon treffen, daar zij den verleider fier had
afgewezen
Toen ik zoover hersteld was, dat lk eene waudehng
kon doen, werd ik op zekeren dag in alle stilte
gevangen genomen, in een gesloten wagen geplaatst
eu naar Siberie getransporteerd Men had mij
te St. Petersburg als samenzweerder aangewezen
en de bewijzen er voor geleverd. Mijne veroor-
deeling volgde met den grootsten spoed, en alleen
aan de voorspraak van mijnen vader had ik het
te dauken dat mijn leven gespaard bleef
Dat is juist achttien jaar geleden.
Dien Zweedschen graaf Svenson dankte ik na
drie jaren zware gevangenisstraf mijne vrijheid.
Mijn vader was van kommer gestorven, mij 11 moeder
hem spoedig gevolgd, de rijke bezittingen
waren verbeurd verklaard. Ik was een ellendige
balling, een vluchteling zonder vaderland, zonder
vaderhuis.
De Zweed zond mij over den Oceaan hi] zorgde
voor mij als een broeder en wilde mij in Amerika
opzoekenHij is niet gekomen, ik zag
hem nimmer weder
Na vele jaren trof ik eenen man, wien ik eens
weldaden had bewezen hij herkende mij en schreide
van vreugde. De arme man volgde mij als een
hond, tot hij voor mij in een messenstrijd het
leven liet. Hij deelde mij mede, dat Dumler de
tijding van mijnen dood verbreid en dan, na den
dood mijner ouders, op den wensch harer moeder,
mijne weduwe geliuwd had. Kort daarna had lnj,
daar hij onder de verdachten was gevallen, St. 1 e-
tersburg moeten verlaten, en wat er verder van
hem en de ongelukkige Regina was geworden, kon
hij mij niet zeggen 1" (V? °rdt vervolgd.)
zou worden aangeboden, zijn doel miste. De
generaal zag er goed uit, maar was toch niet
volkomen gezond. Van Milaan is hij aaustonds
naar Lugano vetrokken en gaat van daar naar
Montreux.
De stoomboot-maatschappij //Overflakkee en
Goedereede" keert over het jaar 1894 een dividend
uit van 30 op een aandeel van f 260 nominaal.
De //Zierikzeesche stoomboot-maatschappij" keert
over 1894 geen dividend uit.
TER NEUZEN, 6 Mei 1895.
In de eerste helft der maand April is door
het postkantoor alhier de volgende onbestelbare
brief verzonden, aan het adres van J. de Kuning,
Terdonck.
Zaamslag, 4 Mei. In den nacht van Vrijdag
op Zaterdag zijn bij den landbouwer J. de Putter
Corn.z. een 25tal kippen gestolen.
Zuiddorpe, 2 Mei. Heden werd aan den heer
A. van Haelst bij zijn aftreden als burgemeester
door eene commissie, bestaande uit de leden van
den gemeenteraad en andere notabelen, alhier, een
prachtig bouquet aangeboden, onder dankbetuiging
voor de vele en gewichtige diensten, aan de gemeente
bewezen gedurende zijn vier en twintigjarig burge-
meesterschap. Tot den aankoop van dat geschenk
was door verschilende gemeentenaren bijgedragen.
Het was den aanwezigen bij de aanbieding van
dit huldeblijk aan te zien, dat zij den geachten
burgervader noode missen. Moge de oude man
nog geruimen tijd als rustig burger in ons midden
blijven, is ons aller wensch.
Het is Mei en als de Mei in het land is wordt
door den boer de rekening eens opgemaakt. Alles
in aanmerking genomen hoort men zeggen, hebben
we dit jaar geen reden tot klagen. En de boeren
klagen anders nog al licht. De oude leus //met
Mei de velden groen", is geen ideaal maar ook
geen minimum-eisch. En daar staan we nu een
heel eind boven, nu er volop gras en zelfs bier
en daar al klaver is. De oogst is met het
oog op den laten winter, het streng en langdurig
vriezen in Februari en het daarop gevolgde dooi-
weder al spoedig gepaard gaande met regenvlagen
en Maartsehe buien thans voorspoedig opge-
schoten en beloofd inderdaad veel. Alleen het
vlas is tengevolge van den natten zomer '94
toen het lijnzaad verwaterde te dun uitge-
komen op de meeste akkers. Dit is geen gering
nadeel.
In de vorige week werd te Biervliet de
huwelijksband gelegd tusschen een doofstom meisje
en een persoon, van beroep hardlooper,
Vragen en antwoorden gingen schriftelijk.
Voor de naamlooze maatschappij Kattendijke
werd verkocht een oesterput met loods en erfpachts-
recht op den grond, voor f 10, aan den heer
Lindenberg. Zegge voor tien gulden, terwijl aanleg
van put en bouw van de loods elf duizend gulden
hebben gekost. Een belangrijke winst voor de
aandeelhouders
Donderdag, bij aankomst van den trein te
Rozendaal van 8,40 uur uit Esschen, ontdekte
men, dat uit een 1" klasse rijtuigde fluweelen
zittingen waren gestolen.
Sedert Zondag j. 1. werd te's Hertogenbosch
een jongrnensch vermist, die met een vriend dien
dag uit rijden was gegaan. In den avond keerde
die vriend alleen met het rijtuig terug, zonder
hem en zonder den koetsier.
De koetsier kwam in den nacht te voet naar
huisde ander bleef zoek.
Thans is zijn lijk opgehaald uit de Zuid-Willems-
vaart. Op het aangezicht bevindt zich eene snede.
De justitie doet onderzoek.
Een bakkersknecht geraakte Vrijdagavond
verdwaald in de Zandstraat te Rotterdam onder
een gezelschap, bestaande uit vier bekende straat-
schuimers. Deze lieden werden alras gewaar dat
de bakker eene goed gevulde portemonnaie bij zich
droeg, waarom zij besloten hem in hun gezelschap
te houden en mee naar buiten te lokken. Dit
gelukte hun volkomen. Nabij de Van Stolkstraat
in de gemeente Hillegersberg gekomen, grepen zij
hem aan, beroofden hem van zijn geld (ongeveer
17) en zetten hem daarna op zijn hoofd in eene
sloot, zich verder niet om hem bekoinmerende.
Met veel moeite gelukte het den bakker naar den
kant te spartelen en zich te redden, waarna hij
der politie van het voorgevallene kennis gaf. De
straatroovers hadden inmiddels een goed heenkomen
gezocht.
Engeltje (in de wandeling genaamd Aaltje)
de Wijzer, in leven bankbewaarster in de Groote
Kerk te Rotterdam, heeft voor een bedrag van
2650 aan legaten gemaakt, waaronder aan het
Nederlandsch Zendeling-Genootschap te Rotterdam
1000 en aan het Nederlandsch Bijbelgenootschap,
afdeeling Rotterdam, en de inrichting voor doof-
stommen-ouderwijs te Rotterdam, ieder 500.
Van het garnizoen te Venlo zijn Donderdag
25 huzaren tegelijk naar Pruisen gedeserteerd, om
aldaar een betrekking te zoeken.
Te Utrecht heeft terecht gestaan een oude
juffrouw, omdat haar zoontje die jonger dan 16
jaar is, toch reeds een hondenkar bestuurd had.
De vrouw was hardhoorend en kwam daarom ook
dicht bij den kantonrechter staan, aan wien zij op
de volgende wijze het gebeurde verhaalde //Het
jongetje meneer, gaat nog op school meneer, en
toen is hij gaan rijden, meneer, hij heeft de stel
stil weggenomen, voor de aardigheid, meneer, zooals
kinderen dat doen, meneer, u en ik binnen ook
kinderen geweest, meneer, en toen kwam die agent,
meneer, en toen ik het hoorde, meneer, heb ik
hem geslagen, meneer, dat het bloed er van langs
liep, meneer
Hier viel de kantonrechter de juffrouw in de
rede met de opmerking, dat mag je niet doen,
daar doe je heel verkeerd aan, om zoo'n kind te
mishandelen.
Deze vermaning bracht de juffrouw aan het
schreien en toen het O. M. eene boete van 0,50
tegen haar eischte, stak zij, in haren ijver om
maar spoedig van de zaak af te zijn, hare hand
in den zak en vroeg wil ik u maar dadelijk be-
talen, meneer, dan hoeft u er niet om te loopen,
meneer
Vroeger werden de standplaatsen voor draai-
molens en dergelijke inrichtingen op de Dordtsche
kermis onder de liefhebbers verloot, met dien
verstande dat stadgenooten het voorrecht hadden,
eenmaal ingenomen standplaatsen te behouden
of onderling te verwisselen. De gemeenteraad
achtte 't evenwel verkieslijk om, naar het voor-
beeld van andere gemeenten, die standplaatsen
in het openbaar te verpachten. Dit jaar is
dit voor de eerste maal geschied en met uit-
stekend succes. Terwijl vroeger vijf standplaatsen
slechts f 500 opbrachten (het marktgeld bedroeg
toen van f 150 tot f 50 per standplaats), zijn
deze thans gegund voor f 1941,75, zoodat de
gemeente door de nieuwe regeling een voordeel
geniet van f 1441,75.
Voor het Koningin Wilhelmina-Zeebad, dat
aan het strand te Loosduinen een Kurhaus doet
verrijzen, waarvoor de werkzaamheden reeds zijn
aangevangen, wordt door de firma Vogels Dolhain
te 's Gravenhage een eigen electrisch station aan-
gelegd. Voor de nabij het Kurhaus gelegen
perceelen bestaat reeds gelegenheid, zich voor de
electrische verlichting daarbij aan te sluiten, doch
het is natuurlijk niet onmogelijk, dat voor het
gansche dorp Loosduinen die gelegenheid ook eens
wordt opengesteld. Niet alleen worden alle kamers
van het Kurhaus electrisch verlicht, maar ook het
strand daarvoor, wat reeds iets eenigs in ons land is.
Ook is vermeldenswaardig, zegt De Residentie-
bode, dat op Kijkduin een der hoogste toppen
aan 't Loosduinsche strand een Belvedere wordt
opgericht in vorm van den Eiffeltoren, doch na
tuurlijk niet zoo hoog. Dit zal evenwel niet
beletten, dat men van die Belvedere af't gansche
Westland zal kunnen overzien, bij gunstig weder
misschien zelfs de Engelsche kust zal kunnen
onderscheiden. In ieder geval zal het een interes-
sant kijkje over den omtrek wezen.
Hoe steedsch ons plaatsje ook mag worden,
wat er ook verandere of verdwijne, dus wordt uit
Valkenburg geschreven, eene gewoonte houdt nog
met kracht stand ik bedoel het Meilief afroepen.
Weliswaar worden de oude verplichtingen der jonge-
lingen jegens hun Meilief niet meer opgevolgd, maar
de groote pret, het afroepen der paren, geschiedt nog
steeds. Zoo ook verleden nacht.
Omstreeks middernacht trok een schare jonge-
lingen met den versierden Meiboom onder vroolijk
gezang door de straten. De jolige troep werd
dapper terzijde gestaan door de Harmonie, wier
vroolijkemuziek alle jonge harten blij moest stemmen.
Zij, wier jonge jaren reeds in 't verre verleden
liggen, voelden zich misschien onaangenaam ge-
stoord in hun eerste nachtrustnochthans troostten
zij zich zeker met de gedachte, dat ook zij eens
dien lentetijd des levens vol poezie genoten hadden.
Na den Meiboom geplant te hebben, verzamelt
zich de schare op een hoogte aan den Z. \Vkant
van Valkenburg. Hier heeft 'tgebruikelijke afroepen
plaats. Een stentorstem laat de namen der paren
in het hoist van den nacht over geheel Valkenburg
weerklinken. Interessant is het dan aan menig
venster een bescheiden lichtje te bespeuren, dat de
aanwezigheid van een jong hartje verraadt, van
ongeduld kloppend om den naam van haar vriend
te hooren. Eindelijk daar wordt haar wensch
vervuld, het lichtje dooft uit en in haar
zoeten sluimer droomt //zij" natuurlijk van hem.
Maar niet iedere hartewensch gaat aldus in
vervulling. Menigmaal heeft een koddige, onver-
wachte combinatie van personen plaats. Lieve,
jonge dames hooren haar naam vereenigd klinken
met dien van oude, vaak grijze celibatairs, en
omgekeerd. Hierbij wordt op leeftijd, noch stand,
noch bijzondere hoedanigheden gelet. Zoo gaat
het afroepen door, nu en dan onderbroken door
de luide goedkeuringen of de vroolijke liederen
der verzamelde jongelingen.
Hoezeer dit gebruik ook in den loop der jaren
gewijzigd is, toch heeft het nog altijd zijne poezie
behouden en, zonder twijfel, verschaft het den
jongelieden veel vermaak.
Woensdag ontspoorde de Noordwijker-stoom-
tram, welke te 4 u. 24 m. van Rijnsburg was
vertrokken. Door een drietal elfjarige knapen van
Noordwijk waren in een bocht zware graszoden op
de rails gelegd. De locomotief viel van den weg
in het een meter lager gelegen land. De machinist,
die met de machine meeviel, is er gelukkig goed
afgekomen.
De jongens zijn door den brigadier-commandant
der rijksveldwacht, die toevallig in de tram zat,
achtervolgd en gevat. Zij verklaarden, dat zij
eens wilden zien, of de tram er uit zou gaan of j
de zoden zou doorsnijden.
Wanneer is de schelvisch het schoonst In I
den tijd waarin hij het minst wordt gegeten en
het goedkoopst isDat is, zegt een Duitsch I
visschersblad, het eenvoudigste antwoord op die
vraag. Immers, bij vele liefhebbers van visch, j
en inzonderheid bij vele huisvrouwen geldt het i
als eene algemeene vaste regel, dat men alleen
schelvisch moet eten in de maanden, in wier naam I
eene r voorkomt, dus van September tot einde
April, en dat de visch later slecht wordt en I
worm en heeft. Op deze meening heeft het blad 1
het volgende aan te merken. In den herfst begint
bij den schelvisch de voorbereiding tot de voort- I
teling, die in Februari en Maart plaats heeft.
Dat wil zeggen in dien tijd van voorbereiding
ontwikkelen zich de eieren en de horn, waartoe
zij een gedeelte tot zich nemen van het voedsel,
hetwelk de visch gebruikt. In December en
Januari begint de trek der schelvisschen naar de i
grootere diepten en streken, die hun wel niet j
zulk eene volheid van voedsel opleveren als de
kuststreken, maar die ze toch in afwachting der
voortplantings-periode opzoeken.
Hebben zij onder de mindere gelegenheid tot
voeding reeds te lijden, na afloop der voortplantings-
periode zijn ze geheel uitgeput. Vandaar dat ze,
om weder te bekomen, in Maart en April slap en
mager naar de kust terugkeeren, waar zij rijkelijk
voedsel vinden en in Juni en Juli het vetst en
stevigst zijn. Het is bekend, dat er naar schelvisch
het meest wordt gevraagd in den vastentijd, alzoo
in een tijd, waarin het kuitschieten pas is afge-
loopen. Na den vastentijd en wel juist in den
vollen zomer, wanneer de schelvisch zich goed
heeft gemest aan het vele gewormte, hetwelk hij
in den zomer rijkelijk aan den zeebodem vindt,
wordt hij niet aangekeken en dientengevolge dik-
wijls voor spotprijzen verkocht, ofschoon de visschen
alsdan veel frisscher ter markt komen dan in den
winter en ook veel vleeziger en steviger zijn.
De beweriug dat schelvisch in den zomer met
wormen is bezet, is eenvoudig een gevolg van het
feit, dat toen er nog enkel onuitgesneden schel
visch ter markt kwam, men daarin wormen heeft
gevonden. Maar die waren dan toch alleen in de
maag. En wanneer de visch pas kort geleden was
gevangen, dan was dat gedierte in de maag nog
levend en poogde bij het opensnijden er uit te
kruipen. Zoo is het gekomen dat menige huis-
vrouw zich verbeeldt dat de geheele schelvisch
des zomers met wormen is bezit.
Toen de eerste //iiickel-in-de-gleuf" machine
werd ingevoerd, leverde ze terstond een heerlijk
gebied op voor de Amerikaansche vindingrijkheid
om haar te bedriegen. Men probeerde 't met
allerlei soort van knoopen en een man, die er
bijzonder lang over nagedacht had hoe hij zich kon.
laten wegen zonder er voor te betalen, kwam op
het denkbeeld om een cent te plakken op een
rond stukje bordpapier, ter grootte van een nickel.
De uitvinders hielden echter gelijken tred met de
vindingrijkheid der gebruikers en brachten het
eindelijk zoo ver dat de groote, zwaarte eu vorm
van het valsche stuk precies met een echte nickel
moesten overeenkomen om de machine te doen
werken. Nu is nog alleen een vijf dollar goudstuk
in staat om een nickel te vervangen en de eenige
persoon, die hiervan gebruik maakte, was dezelfde,
die een retourkaart kocht en, om den conducteur
te bedriegen, het retourbiljet verscheurde en over een
anderen spoorweg naar zijn woonplaats terugkeerde.
Tot op onlangs zijn alle pogingen om de nieuwste
uitvindingen der //cent-in-de-gleuf"-maohines te
bedriegen, ook vruchteloos gebleken. De uitvinders
waren den bedriegers in vindingrijkheid altijd een
beetje vooruit. Het eenige middel om de machines
te bedriegen bestaat in het vinden van een
muntstuk, dat in alles gelijk is aan de Amerikaansche
cent, behalve waarde. Dit vraagstuk is, volgens
de Arnh. Cour., nu opgelost. De machines, die
gom, sigarettes, chocolade enz. verkoopen, hebben
in den laatsteu tijd groote hoeveelheden Neder-
landsche centen opgeleverd. Zij zijn zoo groot en
dik als Amerikaansche centen, maar eventjes lichter.
De waarde is omstreeks twee vijfde van een
Amerikaansche cent, maar ze kunnen ten gevolge
van den gunstigen wisselkoers in Suriname gekocht
worden de 400 voor een Amerikaanschen zilveren
dollar. Groote hoeveelheden er van zijn in den
laatsten tijd in Amerika ingevoerd met Zuidameri-
kaansche stoombooten en ook uit NederlaiuL
Sommige van de importeurs verkoopen ze aan
courantenjongens en anderen de drie voor een cent.
Als men dus in Nederland zou vragen waar de
centen blijven, dan heeft men hier het antwoord i
in de Amerikaansche cent-in-de-gleuf-machines.
Volgens de Revue scientifique worden de
menschen bijna nergens zoo oud als in Rusland,
althans in de Russische provincie Rostow.
In 1880 stierven daar een grijsaard van 120 I
jaar, een vrouw van 106 en vier mannen van
resp. 118, 116, 105 en 103 jaar.
In 1882 overleden een man van 120 jaar, een
vrouw van 116 en 6 mannen van 102 tot 114
jaar; in 1886 3 personen, tusschen de 103 en
115 jaar en in 1889 zes personen van 101 tot
110 jaren.
