Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 3144.
Dinsdag 30 April 1895.
Herbesteding.
t®f iif QOmtVB.
35* Jaargang.
herbesteden
Binnenland.
ABONNEMENT;
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,824-
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
Burgemeester en Wethouders van PHILIPPINE,
zullen op Zaterdag deu 4en Mei 1895, des
namiddags te 3 uur, op het gemeentehuis in
het openbaar
De verdieping der haven in
de gemeente.
De aanwijzing zal plaats hebben op denzelfden
dag, des voormiddags te 11 uur.
inlichtingen te bekomen bij den Rijksopzichter
te Sas van Gent.
Gewijzigde bestekken zijn verkrijgbaar bij den
Gemeente-secretaris tegen 0,60.
Philippine, den 24en April 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
J. B. DHOOGE.
De Secretaris,
L. N. STUBBti
lr*olitieli Overzicht.
Het optreden der mogendheden tegen Japan heeft
niet nagelaten indruk te maken in China. De
Chineesche oorlogspartij steekt het hoofd weder
op, en rekenend op den steun van Rusland, wil zij
de vijandelijkheden voortzetten. De censoren, wier
oordeel Li-Hung-Chang meende ontgaan te hebben,
door de bekrachtiging van het tractaat over te
laten aan den keizer, keuren ook dit af. Zij
vinden het verschrikkelijk, dat Li zulke vernederende
voorwaarden heeft kunnen aannemen.
Thans heeft de Russische gezant, te Peking aan
de regeering verzocht het tractaat voorloopig niet
te bekrachtigen. Dit verzoek zal er zeker toe
bijdragen om China in zijn verzet te sterken.
De beslissing van den Keizer moet uiterlijk
bekend zijn den 8"ten Mei, den dag waarop de
wapenstilstand eindigt. Het is nog onzeker wat
Japan doen zal, indien het tractaat niet goedgekeurd
mocht worden. Zal de oorlog worden voortgezet,
of zullen onderhandelingen aangeknoopt worden
over een nieuw tractraat. Het eerste is het meest
waarschijnlijk. In Japan is men zeer ingenomen
met de houding van Engeland, en men rekent
zelf op den actieven steun van de Vereenigde Staten
en van Engeland, wanneer dit noodig mocht blijken
FB UILLBTON.
TWEEDE DEEL.
20)
„Hoe Chlumecky Stanislas Chlumecky Hij
gaf zich voor een Pool uit?"
„Ja! Hij sprak echter zeer goed Duitsch,
waardoor wij in de meening kwamen, dat hij uit
Pruisisch-Polen stamde, alhoewel hij beweerde
een volbloed Pool te zijn. Kent ge wellicht
iemand met dezen naam
nNeen verder maarhij sloot zich bij
de goudgravers aan
//Ja, alhoewel hij geen middelen bezat; de
avonturiers namen hem in hunnen bond als
technisch leider, als deskundige. Mijne beden-
kingen werdeu niet geteld, mijne waarschuwingen
in den wind geslagen. Ik gevoelde een onverklaar-
baren, maar onoverwinnelijken af keer van Chlumecky
en liet hem dit, dwaas genoeg, merken. Toen
hij mijuen naam hoorde, schnkte hij letterlijk
terug en staarde mij als verbijsterd aandaarna
barstte hij in een luiden lach en vroeg of ik
wellicht familie was van den koopman Tauffer te
Hamburg, die een jeugdige hupsche weduwe had
achtergelaten Zoo vernam ik op wel vreemde
wijze uit den mond van dien man den dood mijns
vaders, alsinede het tweede huwelijk zijner weduwe
met een- rijken Zweedschen graafvernam verder
dat zij in Zweden verdronken en het vermogen
mijns vaders in handen van dien graaf overgegaan
wasIk had gezworen slechts als een rijk
man de vaderstad weer te willen zien, alhoewel
De Times verklaart, in hoofdzaak reeds het
antwoord van Japan op het protest der drie mogend
heden te kennen. Het zou verklaard hebben, dat
het Japansche volk in opstand zal komen, wanneer
de regeering aan de eischen der mogendheden
voldeed. Intusschen houdt men vol, dat Rusland
in geen geval met deze afwijzing genoegen zal
nemen. Zeker is 't, dat de Russische pers het
scherpst en het meest beslist een kras optreden
tegen Japan bepleit. De Novosti bijvoorbeeld zet
op den voorgrond, dat Rusland, Prankrijk en
Duitschland niet slechts hunne eigen belangen
verdedigen, maar die van gansch Europa, die be-
dreigd worden door de toekomstige worsteling met
het gele ras. Het blad betreurt't, dat „sommige
mogendheden, die er later berouw van zullen hebben,
den ernst van het huidige historische oogenblik
niet hebben begrepen."
Deze taal steekt scherp af bij die van de
Fransche bladen, waarin evenals in de Duitsche
wordt betoogd, hoe Frankrijk, door mee te
doen aan de interventie, de kastanjes voor anderen
uit het vuur haalt en zichzelf benadeelt.
Evenmin als de Vereenigde Staten, hebben
Oostenrijk-Hongarije en Italic, die toch ook belangen
hebben in Oost-Indie, zich tegen het tractaat verzet,
Japan heeft daar nadrukkelijk de aandacht op
gevestigd. Uit Tokio wordt ook gemeld, dat de
Japanners vooral pijnlijk getroffen zijn door de
tusschenkomst van Duitschland, daar zij overwegen,
dat de oorlogsopleiding door Duitschland de
Japansche legers tot de overwinning heeft gevoerd
De Japansche regeering blijft hopen, dat de drie
mogendheden, wier nota's trouwens afzonderlijk
overhandigd zijn, niet eendrachtig zullen kunnen
blijven. In bedoeld protest wordt betoogd, dat
de afstand van het schiereiland Liautong als een
gevaar voor Peking, de onafhankelijkheid van
Korea en den vrede in Oost-Azie moet worden
beschouwd. Het is meldt Reuter uit Yokohama
in zoodanigen vorm ingediend, dat het eer als een
vriendschappelijke raad dan als eene bedrieging
moet worden opgevat.
De Engelsche regeering heeft in het Lagerliuis
verzekerd, dat er van eene geheime overeenkomst
tusschen Engeland en Japan geen sprake is. Wel
bestaat er een tractaat van 1858 tusschen Engeland
en China, dat aan eerstgenoemden Staat de rechten
van meestbegunstigde verschaft.
In den Duitschen Rijksdag werd verzekerd, dat
in het centrum eene sterke strooming tegen het
Umsturz-ontwerp ontstaat, tengevolge waarvan dit
in geen enkelen vorm zal worden aangenomen.
ik na die mededeelingen grooten lust kreeg om
naar Duitschland terug te keeren. Ik bedwong
het heimwee, want ik wilde goud verwerven en
ging naar de ^Sierra Nevada," waar mijn lot een
ongedachte wending zou nemen."
,,Goud goud riep de kluizenaar op verachte-
lijken toon. ^Hoe kunt ge de menschen haten
en toch hunne dwaasheden en ondeugden bemin-
nen Bah Man, die vrouw welke u
verliet, om den geldbnidel uws vaders te huwen,
verdient noch liefde, noch haatGij waart een
onrijpe knaap, die de wereld inliep, in plaats van
te blijven en te strijden om de erfenis Haha
hoe zot, den haat te begraven en naar goud te
zoeken Gij zijt het medelijden niet eens waard,
onzinnig menschenkind
//Gij oordeelt hard en onrechtvaardig. Kon ik
ginds blijven, en haar aan wie mijn hart met
iedere vezel hing, zien als de vrouw mijns
vaders, haar moeder noemen en als zoodanig
achten en eeren Neen, dat had alleen een idioot
of een schurk kunnen klaar spelen
„Neen, gij kondt er niet blijven, gij zijt er
reeds te lang gebleven, gij hebt uw vlucht te
traag genomen Laat die vrouw rusten, die haar
loon ontvingverhaal mij uwe avonturen in
California."
Wilhelm streek zich met de hand langs het
voorhoofd en ademde diep op de spot en de hoon
van den man, aan wien hij zijn leven dankte, hadden
hem gewond en vernederd, en toch durfde hij fier
het hoofd omhoog houden, omdat hij, de zwakke
knaap, de onvolwassen man, den strijd met het
leven aanvaard en als een held gestreden en
gezegevierd had.
De gouverneur Achenbach, die (gelijk men weet)
den Berlijnsclien Raad verbood eene protest-motie
tegen het ontwerp aan den Rijksdag te zenden,
vindt in de Nordd. Allg. Zeitung eene verdedigster.
Het officieuse blad betoogt, dat de raadsleden een
der adressen tegen het ontwerp hadden kunnen
teekenenals stedelijke corporatie hebben zij er
echter niets mee te maken. Alleen dan hebben
zij zich met de groote politiek te bemoeien, wanneer
het wetsontwerpen geldt, voor hunne gemeenten
van bijzondere beteekenis. Dit is volgens de
Norddeutsche hier niet het geval.
De strijd is thans eerst recht ontbrand. Want
ondanks het nadrukkelijk verbod van den gouverneur,
op straffe van 300 mark boete, is het adres (luidens
berichi uit Berlijn) nu toch in zee gegaan. De
Raad van Charlottenburg heeft er zich met algemeene
stemmen bij aangesloten. Men verwacht nu, dat
de regeering tot ontbinding van den gemeenteraad
zal overgaan. Tegen het voornemen om de Umsturz-
Vorlage op 1 Mei in behandeling te nemen, hebben
de sociaal-democraten protest aangeteekend, en wel
op grond, dat de voorzitter van den Rijksdag ver-
plicht is, rekening te houden metde viering
van den l"len Mei-dag
De rijkskanselier Von Hohenlohe moet de moeilijk-
heden over de Umsturz-ontwerpen thans op rekening
schuiven van den Pruisischen Minister-President
on Koller, die numero edn zou worden van de
slachtoffers van het onder rampspoedig gesternte
geboren ontwerp, waarvan men vreest, dat het
nog wel meerderen in zijn aanstaanden val zal
meesleuren.
Omtrent de reis onzer Koninginnen naar
Engeland, meldt men uit Queensboro
De Koninginnen zijn eergister te 10 uur 15 min.
geland. De steiger was geheel met Nederlandsche
vlaggen versierd. Voor de vorstinnen het schip
verlieten, wisselden zij enkele woorden met de
officieren van het schip en kapitein Lucas. De
muziekkapel, welke aan boord der ,/Valk" was,
speelde het Nederlandsche volkslied. Evenals
het havenhoofd, was ook het station met vlaggen
versierd.
De kade was tot aan den Koninklijken salon
met een rood tapijt belegd. De burgemeester van
Queensboro en de hooge autoriteiten der spoorweg-
maatschappij wachtten H.H. M.M. op; in den
eere-salon stonden twee prachtige bouquetten,
Hij vervolgde: ;/Mijn Duitsche landslieden
hadden niet te veel beloofdwij vonden niet
alleen een rijke mijn, maar tevens in een geheime,
misschien nog slechts door de Roodhuiden betreden
rotskloof een beek, die buitengewonen buit beloofde.
De Pool Chlumecky verstond voortreffelijk de
kunst, al de eigenlijke arbeiders te exploiteeren en
zonder verdere complimenten het ambt van kassier
voor zich te nemen, terwijl hij geen hand aan het
werk sloeg. Toch was het mij niet mogelijk, mijnen
verbliuden landgenooten maar een vonkje van het
wantrouwen in te blazen, dat mij van het begin
af tegen den dagdief vervulde. Ik moest daaren-
tegen maar al te spoedig tot de ervaring komen,
dat hij de spits op mij gericht had en mijne eer
op zoodanige wijze aanrandde, dat mij slechts de
keus bleef been te gaan of den verdachtmaker ter
verantwoording te roepen.
Mijne medearbeiders begonnen mij allengs te
wantrouwen en zich van mij terug te trekken.
Ik maakte kort proces, vroeg hen regelrecht op
den man af om opheldering, en kwam achter de
waarheid. Chlumecky was naar Sacramento afge-
reisd, om een deel van onzen buit bij een bankier
te beleggen. Ik had daar uitdrukkelijk tegen
geprotesteerddoch men had mij uitgelachen
Ik was onmacktig tegenover den schurk en de
lichtgeloovigheid der arbeiders Dat hij mij uit
den weg moest en wilde hebben, was natuurlijk,
ik moest op alles voorbereid zijn. Maar ik twij-
felde sterk aan zijn terugkeer.
Ik had mij verrekendde si uwe vos kwam
weerom, omdat hij den buit geheel en onverdeeld
wilde hebben. In tegenwoordigheid mijner landge
nooten riep ik hem ter verantwoording, wijl hij
versierd met linten in de Nederlandsche kleuren,
een attentie van den president en de directeuren
der spoorwegmaatschappij.
Om 10 uur verscheen H. M. de Koningin, ge-
kleed in een langen mantel, op de brug der „Valk"
H- M. de Koningin-Regentes bevond zich in haar
nabijheid en vriendelijk groetten zij de menigte
op het havenhoofd. De Koningin volgde met
aandacht de toebereidselen voor de ontscheping.
H. M. de Koningin-Regentes, in het zwart
gekleed, droeg een bouquet van gele rozen.
Alle officieren van de Valk waren gekleed in
groot tenue.
Om half elf vertrokken H.H. M.M. van Queensboro.
Londen De Koninginnen zijn te 11 uur 45 min.
aan het Victoria-station aangekomen. Het perron,
met een rood kleed bedekt, was afgesloten door
barrieres, waarachter honderden personen zich
verdrongen.
Toen H.H. M.M. uit den trein waren gestegen,
werden zij begroet door den hertog van Saksen-
Coburg, Prins Alfred van Edinburg, de hertogin
van Albany met twee kinderen, Baron en Barones
Goltstein, het personeel van het gezantschap, den
consul-generaal en het personeel van het consulaat.
Het kleine dochtertje van de hertogin van Albany
overhandigde de jonge Koningin een bouquet van
roode rozen.
Het hooge gezelschap begaf zich daarna naar
de koninklijke wachtkamer, waar H.H. M.M. har-
telijk werden begroet door den Prins van Wales,
die zich een kwartier lang met haar onderhield.
Er werd opgemerkt, dat de Koningin en Prins
Alfred een langdurig gesprek met elkander voerden.
Onder hoera-geroep van het publiek geleidde
de Prins van Wales H.H. M.M. naar haar rijtuig,
waarmede zij onmiddellijk naar het Brown-Hotel
reden.
Het Brown-Hotel was prachtig met bloemen
versierd. De Koninginnen gebruikten met de
hertogin van Albany en haar kinderen een lunch
in het hotel en bezochten daarna het Britsch
museum.
H. M. de Koningin en de Koningin-regentes
hebben bij haar vertrek uit Amsterdam aan den
burgemeester de volgende giften ter hand gesteld
van de Koningin voor de algemeene armen 2000,
voor het Nederl. Tooneel 100, voor het weduwen
en weezenfonds van „Arti et Amicitiae" 250,
voor de Diamantslijpers weduwen- en weezenfonds
50 van de Regentes voor het Politiefonds /400,
voor het Brandweerfonds 100, voor de jongelin^s-
vereeniging Exelsior 60, voor de Leemansmls-
gezegd had, dat ik mij in mijn vaderland aan
roof had schuldig gemaakt en toen gevlucht
was.
,/Nu antwoordde hij boosaardig, ^is het
gelogen, dat gij uw grijzen vader bestolen hebt en
toen heimelijk de wijde wereld zjjt ingegaan? Ik
ken den ouden man, die uit hartzeer over den
eerloozen zoou
Verder liet ik hem niet komen; buiten mij
zelven van toorn en drift wegens zooveel laaghar-
tigheid en laster, wierp ik mij op den schurk en
wilde hem de keel toeknijpen, hem verwurgen
maar tien vuisten tegelijk grepen naar mij, en in
het volgend oogenblik gevoelde ik een hevige pijn
in de zijde, die mij bewusteloos maakte
I°en ik weer tot mij zelven was gekomen zag
ik een jongen man naast mijn hard leger gekuield
het was de jongste van ons gezelschap, de achttien-
jarige neef van een oilzer beste mijnarbeiders.
Deze jonge man, Weiss was zijn naam, kwam uit
het Beiersche gebergte, waarnaar zijn eerlijk hart
een onverwinnelijk heimwee koesterde. Hij was
heimelijk tot mij gekomen en deelde mij mede,
dat ik een dolkstoot in de zijde had ontvangen
en dat geen van alien het gedaan wilde hebben;
dat hij echter vast en zeker geloofde dat dit het
verraderlijk werk was geweest van den Pool, die
altijd een dolkmes bij zich droeg.
Zijn oom, de oude Lucas, die mij verbonden en
voor mij gezorgd had met vaderlijke liefde, was
van hetzelfde gevoelen, maar te vredelievend om
Chlumecky bepaald aan te klagen.
Ik gevoelde mij buitengewoon zwak en bereidde
er mij reeds op voor, om in dezen lioek der wereld
als een bond verstooten, te sterven. Wondkoorta
TER lEllZENSCHE (OIRWT.
Ilit lilad verscliijnt Jlanndag-, lVoensdas- en V'rijdagavoDd bij den uitgever I*. J. V A S II K g A N D E te Ter Keuien.