Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Verkoop Plantsoen,
Het Kaphout
No. 3096.
Zaterdag 5 Januari 1895.
35e Jaargang.
feuilleton
Binnenland.
Vlissingen in 1809.
ABONNEMENT:1
Per drie maanden binnen Ter Neuzen I,—, franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32*.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elkenregel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
■tit
^r^rschijnt naandae-, Woensdaff- en Vrijd»ffav..nd bij den ultgever I». J. VAX PB A M 1» K te Ter Menxen.
De Burgemeester van SAS VAN GENT, zal
op Donderdag den 24«*» Januari 1895, des
voormiddags te 10 uur, in het openbaar verkoopen
der langs den Westdam en op de algemeene
begraafplaats te Sas van Gent staande tronken.
Inlichtingen omtrent den verkoop zijn te be-
komen ter gemeente-secretarie.
Sas van Gent, den 3 Januari 1895.
De Burgemeester voornoemd,
JOH. VERSCHAFFEL.
Jr*olitieli Overzicht.
Bij de gebruikelijke Nieuwjaarsreceptie, welke
de vorsten en staatshoofden van Europa ook dit
jaar hielden en die, uit den aard der zaak, wel
een officieel maar geen eigenlijk politiek karakter
dragen, was, zooals gewoonlijk, belangrijker hetgeen
werd verzwegen dan hetgeen werd gezegd.
Zoo verklaarde de koning van Italie in vleiende
bewoordingen aau de voorzitters van Senaat en
Kamer, dat hij in de moeielijke tijden, welke het
koninkrijk beleeft, rekent op den steun van beide
lichamen. Wat echter meer dan deze woorden,
die slechts woorden waren, opviel, was de buiten-
gewoon hartelijke wijze waarop Z. M. den beer
Crispi ontving. Men maakt daaruit op, dat de
koning er niet aan denkt, Crispi te laten schieten,
en dat vermoedelijk de Kamer zal worden ontbonden.
Keizer Frans Jozef liet zich op zijne receptie
te Buda-Pest niet veel uit over de ministerieele
crisis in Hongarije, uoch over de richting, welke
hij denkt in te slaan.
Algemeen echter houdt men het er voor, dat
de vriend en geestverwant van dr. Wekerle baron
Banffy, thans voorzitter van het Huis van afge-
vaardigden, met de vorming van een nieuw kabinet
zal worden belast, in welk geval eene eerlijke uit-
voering van de met zoo veel moeite en strijd ver-
kregen kerkelijk-politieke wetten is verzekerd.
De receptie van president Casimir Perier, op
welke de pauselijke nuntius als doyen van het
corps diplomatique het woord voerde, kenmerkte
zich door niets. Het waren de gewone phrasen
van vriendschap, vrede, trouw en onwankelbare
liefde jegens elkander, die men te hooren kreeg,
en waarvan niemand dupe is.
De toespraak, welke Z. H. de Faus tot het
college van kardinalen hield, bepaalde zich uit-
sluitend tot kerkelijke aaugelegenheden.
Wat Keizer Wilhelm bij deze ongezochte
gelegendheid om zich voorbij te praten heeft gezegd,
is nog niet bekend. Er worden echter allerlei
geruchten verspreid, te onwaarschijnlijk, en te
onbeduidend bovendien, om er notitie van te nemen.
Dit staat wel vast, dat Z. M. geen toespraak
heeft gehouden, waaraan bijzondere politieke betee-
kenis moet worden gehecht.
De Koning van Wurtemberg heeft ter gelegenheid
van Nieuwjaar aan Keizer Wilhelm een hartelijk
telegram van gelukwensching gezonden, waarin hij
zijnen oprechten dank betuigt „voor de onvergetelijk
schoone dagen", die hij in de Oost- en W estpruisen
heeft doorgebracht, en den wensch uitspreekt, dat
het nieuwe jaar den Keizer en het vaderland
dagen moge brengen, die rijk aan zegen zijn, en
hem het genoegen mogen verschaffen den Keizer
opnieuw persoonlijk te ontmoeten.
Keizer Wilhelm betuigde zijnen oprechten dank
voor het telegram, welks inhoud hem „met waar-
achtige vreugde had vervuld" en verklaarde, dat
ook hem de dagen van trouwe kameraadschap
onvergetelijk waren, en ook hij op een weerzien
in het nieuwe jaar hoopte.
Volgens een telegram van Reuter aan de
St. James's Gazette heeft de Russische regeering
besloten, de Pamir-kwestie op te lossen. Zij heeft
belangrijke concessies aan Groot-Britannie toege-
staan. De grens zal, volgens Reuter, zoo geregeld
worden, dat de Chitralweg en de weg bekend onder
den naam generaal Jonoff'sweg aan Engeland zullen
komen. Deze laatste is, naar men zegt, de eenige
goed begaanbare weg op de Pamirhoogvlakte.
De Chineesche regeering heeft bij het begin
van den oorlog met Japan verzuimd een der
groote latente hulpbronnen van het Hemelsche
rijk te exploiteeren om de schatkist te vullen,
en misschien ook zou ten gevolge van de schraap-
zucht der Chineesche ambtenaren de schatkist
daarvan geen voordeel hebben gehad.
Het Rijk moest zich toen in het buitenland geld
zien te verschaffen, maar voerde, zooals men zich
herinneren zal, de onderhandelingen over de uitgifte
van de laatste leening op zoo ongewone wijze,
dat de Londensche bankiers, die op zich hadden
genomen de leening te plaatsen, het beter achtten
zich verder met deze onderneming niet in te laten.
Het gevolg is niet uitgebleven. Een Reuter-
telegram meldt, dat het China aan de benoodigde
geld en ontbreekt om een flink leger te organiseeren
tot bestrijding der Japanners. Het plan daartoe
is dus voorloopig opgegeven, zoodat de strijd zal
voortgezet worden met de slecht bewapende, onge-
oefende benden, die of pas aangeworven of overge-
oleven zijn van de verslagen afdeelingen.
Bij circulaire van 31 Dec. 1894, stelt de
Commissaris der Koningin in Zeeland de burge-
meesters in deze provincie in kennis met de
beschikking van den Minister van binnenlandsche
zaken, waarbij bepaald is, dat de kenteekeneu
gebezigd om hoeven, erven, stallen of weiden aan
te wijzen, waar zich door besmettelijke ziekte
aangetast of daarvan verdacht vee bevindt of
bevonden heeft, zullen bestaan uit borden van ruw
hout, die den vorm hebben van een rechthoek,
waarop in zwarte verf de naam der ziekte te
plaatsen en daarboven ingeval de districts-veearts
dit noodig acht, de woorden „verdacht vee".
Deze borden moeten minstens 21/3 meter boven
den beganen grond aan daartoe geschikte voorwerpen
of aan te plaatsen houten palen worden vast-
gehecht.
De beschikking is op 1 Januari 1895 in werking
getreden.
Gedeputeerde Staten van Zeeland hebben
tot provinciaal veearts der 3' klasse benoemd den
heer W. F. Hilwig te Bergen op Zoom en hem
tot staudplaats aangewezen de gemeente IJzendijke,
terwijl zijn dienstkring zal omvatten de gemeenten
IJzendijke, Schoondijke, Waterlandkerkje, Biervliet,
Hoofdplaat en Breskens.
Onder de militieplichtigen, behoorende tot
deze provincie en de lichting 1894, die in dat jaar
achterbleven van de oproeping ter inlijving, komen
o. a. voor
Izaak Cuvelier, geboren te Oostburg, 15 Dec.
1874, veldarbeiderFredrikus Matthijs, geboren
te Retranchement, 18 April 1874, veldarbeider;
Petrus August Antheunis, geboren te IJzendijke,
22 October 1874, veldarbeider en Dominicus
Franciscus Heireman, geboren te Philippine, 20
Februari 1874, landbouwerskuecht, die alien het
jaar of eenige jaren te voren naar Noord-Amerika
vertrokken.
Uit Weltevreden ontving de Tel. het volgende
telegram
Generaal Vetter is hier aangekomen.
Hij werd verwelkomd door den Gouverneur-
Generaal.
Men zal zich herinneren, dat voor enkele dagen
(op 27 Dec. '94) hier te lande het bericht is
ontvangen dat de Gouverneur-Generaal de Lombok-
expeditie heeft ontbonden verklaard een
heuglijke tijding, welke als het einde van den
met succes bekroonden krijg is te beschouwen.
De terugkeer van generaal Vetter mag een be-
vestiging van dit bericht geacht worden, nu hij
immers als zijn voomemen had te kennen gegeven
de expeditie tot een goed einde te willen brengen,
ofschoon het om gezondheidsredenen wenschelijk
ware geweest hat hij reeds eerder Lombok had
verlaten.
Het telegram zegt niet, dat de troepen ook zijn
teruggekeerd. Waarschijnlijk is de opperbevel-
hebber vooruitgereisd en zullen de anderen ook
wel spoedig volgen.
Zooals men weet, blijven voorloopig twee bataljons
op Lombok.
Omtrent de ramp te Schevingen houden de
mededeelingen steeds aan. Zoo heeft de gep. dir.
off. v. gez. B. G. van der Hegge Zijnen, die over
bovenstaand onderwerp reeds het een en ander in
't midden had gebracht, van een zeer ontwikkeld
inwoner van Scheveningen het volgende vernomen,
dat hij in het Vad. publiek maakt
Een zeer voorname reden, waarom het weer-
standsvermogen der duinen, en bijgevolg ook het
strand, afneemt, bestaat in de schelpvisscherij.
Herhaaldelijk worden daardoor 5 vierk. meter en
meer schelpen van de zeekust weggehaald. Wanneer
men nu (hetgeen een axioma is denk maar aan
de koraalriffen en eilanden) nagaat, dat, als die
laag schelpen onaangeroerd blijft, langzamerhand,
door den invloed van lucht, zonnewarmte, zeewater,
rotting der in die schelpen aanwezige organische
zelfstandigheden, euz. een scheikundige verandering
ontstaat, waardoor zij tot een lijmachtige, taaie
weerstandbiedende, het rulle zand bedekkende laag
wordt, die bij hoog water de duinen bespoelt,
daaraan blijft kleven en ze meer weerstandbiedend
maakt, dan is het duidelijk, dat door het beletten
van de vorming van die laag de duinen minder
weerstandbiedend moeten worden, omdat de kanten
alleen uit mul zand bestaan.
De heer Zijnen kan zich met die redeneeriug
volkomen vereenigen. De schelpenvisscherij on-
middellijk aan de kust zou dus verboden moeten
worden.
De strandhoofden te Terheiden zijn hoofdza-
kelijk zooals zijn zegsman hem mededeelde
daardoor noodig geworden.
HOOFDSTUK II.
HISTORISCHE NOVELLE
noon
GEORGE KEPPER.
16)
Deze dag, de 28 Juli, liep zonder ongeval af.
Schoon Van Praet zijn meer ernstige opvatting
van de zaak voor zijne vrouw verheelde, begafhij
zich naar zijn kamer en sloot de deurhij scheen
nu overtuigd te zijn, dat er ernstige gebeurtenissen
te wachten waren. Hij opende een secretaire en
zocht zijne papieren bij een geen lade bleef onaan
geroerd. Hij had de klep laten vallen, en voor
het meubel plaats genomenalle lichtvaardigheid
was verdwenenhij besefte thans den geheelen
omvang van de beproeving, die de stad te wachten
stond. Eiiulelijk opende hij eene lade met afzon-
derlijke sluiting, die weinig scheen gebruikt te
wordenhij woelde in de papieren, welke daarin
lagen zoolang hij bezig was deze te rangschikken,
was de laatste zweem van tevredenheid verdwenen.
Bij het geringste gedruisch kon hij een onwille-
keurige beweging niet bedwingen hij haastte zich,
het stuk uit te zoeken, dat hij noodig had, waarna
hij dit vernietigde, de lade sloot, en de overige
papieren bij elkander voegde. In gedachten ver-
zonken, sloot hij de secretaire en stond op, om
zijne minder aangename overpeinzingen te ver-
drijvenmaar nog een geruimen tijd duurde het,
vodr hij het vertrek verliet en de huiskamer durfde
binnentreden.
En gij spot met mijne liefde
En lacht mij vriend'lijk aan!..."
Bellamy.
Niettegenstaande men van verschillende zijden
de onrustbarendste vermoedens hoorde opperen, had
men geen reden om zich al dadelijk aan wanhoop
over te geven en velen waren van oordeel, dat het
geval misschien met een loos alarm zou afloopen.
Ten minste de familie Dumont trok zich de om-
standigheden niet bijzonder aan, maar wachtte den
avond van den 28en eenige gasten, die evenmin zich
lieten weerhouden, een aangenamen avond door te
brengen. Of waren de jonge officieren zoo gaarne
bij den heer Brand, omdat men daar altijd een
aardig gezichtjen ontmoette Dien avond toch be-
hoorde Fraw;oise tot de genoodigdenook zij had
geen oogenblik geaarzeld, om van de uitnoodiging
gebruik te maken.
Maar hoewel de gastvrouw het onmogelijke deed
om zoo min mogelijk over het alom gevreesde onheil
te spreken, onmerkbaar kwam telkens het gesprek
daarop terug en te vergeefs trachtte men minder
bezorgd te schijnen dan men werkelijk was. Ver-
sohillende officieren van het garnizoen waren ge-
vraagd de dreigende houding der Engelsche vloot,
die onophoudelijk vermeerderde, was echter oorzaak
dat zij zeer tegen hun zin hadden moeten bedanken,
zoodaf men zelfs de eer miste, den divisie-generaal
Monnet op de soiree te aanschouwen. Monnet,
die het bevel in Vlissingen voerde, zag de zaak
ernstig in, en had besloten, den volgenden dag de
Nationale garde in oogenschouw te nemen; die
bedrijvigheid van den generaal verminderde natuur-
lijk de vrees niet.
Evenwel waren de toebereidselen der vloot niet
van dien aard, dat dezen avond reeds een algemeene
wapening werd noodig geacht, zoodat twee officieren
bij de familie Brand tegenwoordig waren. De
oudere schudde onophoudelijk het hoofd en sprak
met de grootste bezorgdheid over de toekomst
de jongere gaf om Engelschen, gastheer, noch
wapenbroeder, en was in druk gesprek met een
krullekopje, dat antwoord op den naam van
Framjoise gaf. Zoo druk hadden zij het, dat de
gastvrouw reeds voor de tweede maal liaar echtvriend
veelbeteekenend aanzag.
Er waren nog drie jonge dames, die zeer ont-
sticht. waren over de vrijmoedigheid van het tweetal,
dat al heel weinig notitie van het overige gezel-
schap nam, en goed beschouwd hadden die dames
zoo geheel en al geen ongelijkwant de wijze,
waarop onze krijgsman zijne schoone het hof maakte
en de ongedwongen wijze, waarop zij met hem
lachte en snapte, was wel een weinigje onbeleefd
tegenover anderen. Vooral ook de bijzonder oude
luitenant, die met zijn rosachtige knevel een zeer
militair voorkomen had, wierp meermalen met al
het gewicht zijner tallooze dienstjaren een door-
borenden blik op zijn jongen collega, welke blik
dan door de kleine heks beantwoord werd op een
wijze, die hem ernstig er aan deed denken, liaar
arrest op te leggen.
Daar wenken noch fluisteren eenigen invloed op
hen had, besloot men ten laatste, ze maar te laten
doorpraten, en verdiepte zich verder in het alge
meene gesprek. Welk een contrast vormde dit
met de schersende taal van het meisje.
//Hoe komt het, dat ge hier zijt, terwijl al de
officieren rond loopen, alsof het land in gevaar
is," vroeg Franc;oise.
wIk had een reden, waarom ik liever hier wilde
wezen," gaf hij ten antwoord.
z/Zeker ter eere van die jonge juffrouw," zeide
zij met het meest effen gezicht, terwijl zij wees
op een dame van middelbare jaren met geplakt
haar en grauwe oogen, die juist op den bewegelijken
gastheer gevestigd waren.
z/Moeten we weer een complimentje maken
z/Neen, houd dat maar voor je," liet zij er
snel op volgen.
z/Dat was ik ook voornemens."
z/Heb je niets anders te zeggen
z/Ja, heel veel 1"
z/Ga je gang dan maar."
z/Dat gaat zoo gauw niet, en ik weet ook uiet,
of u dat wel zou aanstaan, juffrouw Framboise
z/Dat zou best kunnen gebeuren, luitenant Henri.
- Is het zoo naar je zin voegde zij er onge
dwongen bij.
z/Wanneer ge goed vindt, dat ik je bij den
naam noem, zal ik niet laug tegenspartelen,"
zeide Henri.
vWie zegt dat Haar glimlach maakte, dat
hij in die vraag niets zag als een herstel van de
aanmoedigende woorden, die haar ontvallen waren,
en die voorzeker door het aanwezige personeel sterk
gegispt zouden zijn geworden, wanneer dit het niet
zoo volhandig had gehad met zwaarmoedige veron-
derstellingen, die maar al te veel waarheid zouden
bevatten.
//Zoo spoedig heb ik nog nooit iets zien terug-
trekken. Gij neemt een vergunning terug, voordat
TER NEIIZENSCHE C011A1VT
