Alg emeen
Nieuws- en Advertentieblad I
voor
Zeeawsch- Vlaanderen.
No. 3047.
Zaterdag 21 Jul! 1894.
34e Jaargang.
gemetselden put met uitlooper
^£2,353 "5333
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bnshoaders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
nit blari verscliijnt Dinitilai;- en Vrij<lH{f»von«t '•■J rten nitgever I". J. V A Hf li K Si A Hi II K te Ter 1'euzen.
Bij deze courant behoort een byvoegsel.
Ten Raadhuize der gemeente HONTENISSE
ligt ter lezing een bestek van het maken van een
voor een te plaatsen weeghrug en het maken van
een GEBOUWTJE met toegang voor den weger,
op den Haven weg te Walsoorden, waarvan de
open bare aanbesteding ten Raadhuize voormeld zal
geschieden op Zaterdag den 28 Juli 1894, des
namiddags 3,30 uur.
AanwijziDg Donderdag den 26 Juli 1894, des
namiddags 4 ure.
Burgemeester en Wethouders van Hontenis3e,
K. J. A. G. COLLOT d'ESCURY, Burgemeester.
P. J. VAN BR A BAND, Secretaris.
Jr*olitieli Overzicht.
Er is een groot verschil tusschen het wetsvoorstel
van Salisbury, dat Dinsdag door het Hoogerhuis
van Engeland bij tweede lezing is aangenomen en
de verscherpte maatregelen tegen de anarchisten,
zooals die nu in artikelsgewijze behandeling komen
in de Kamer van afgevaardigden van Frankrijk.
Ook is de houding der regeeringen van beide landen
tegenover die beide zeer uiteenloopende, doch in
hun doel en strekking toch wel eenige overeen-
komst hebbende wetsvoorstellen, een gansch ver-
schillende. Terwijl FraDkrijks regeering met hand
en tand vasthoudt aan een wetsontwerp, dat de
democratische vrijheidsbegrippen niet geheel en al
onaangetast laat, bestrijdt Engelands bewind het
voorstel der oppositie op grond van de vrijheids
begrippen, die in Groot-Brittannie zich soms heel
zonderling uiten. Salisbury's wetsplan beoogt in
de eerste plaats een beperking van de immigratie
der onvermogenden en in de tweede plaats wil
't den anarchisten hun bedrijf op Engelands bodem
minder gemakkelijk maken. Rosebery s oppositie
tegen Salisbury's plan is eigenlijk een vrij wat
aemakkelijker beginnen dan de verdediging van
de maatregelen tegen de anarchisten, tegenover de
de geweldige aanvallen der oppositie, zooals het
Fransche kabinet-Dupuy dat heeft ondernomen.
En de aanneming van de //bil door Engelands
Hoogerhuis met 89 tegen 37 stemmen, Rosebery s
krachtigen betoogen er tegen, ten spijt, is eigenlijk
van heel wat minder beteekenis dan voor Frankrijks
regeering een zege met geringe meerderheid zou zijn
en
FBXJILLBTON.
Agnes haalde de schouders op, zij begreep de
bedoeling van die woorden niet. Maar Koenraad
trad op den rechter toe en vroeg zacht„Zijn er
dus tot heden nog geen gronden gevonden
„Geen voldoende," antwoordde deze. ,/Ik geloof
het ambtsgeheim niet te schenden, als ik u mede-
deel, dat er geen vergift gevonden is in de flesch
met bessensap, waarvan uwe moeder gedronken
heeft."
„Nu, daar hebben wij het al, nep mevrouw
Von Beeren uit, aan wier scherp geboor de zacht
gesproken woorden niet ontgaan waren. //Zal u
haar nu niet in vrijheid stellen
,/Spoedig, naar ik hoop," antwoordde hij ont
wijkend. ^Neem mij niet kwalijk, mevrouw, ik
moet nog verscheidene menscheu verhooren. Mag
ik u verzoeken, mijnheer Rechling
tfMet uw verlof, mijnheer. Ik zal eerst mevrouw
Von Beeren naar haar rijtuig brengen," antwoordde
deze, en na een toestemmend hoofdknikje verliet
hij met Agnes het vertrek.
Van alles wat die leelijke vent met zijn schel-
vischoogen gepraat heeft, heb ik niets begrepen,
dan dat hij Valentine gevangen houat en geen
zonnestraaltje tot haar wil laten doordringen. Wat
meent hij eigenlijk vroeg Agnes, terwijl zij aan
Koenraads arm voortliep. Hij trachtte haar duidelijk
te maken, hoe de loop van een strafvervolgings-proces
is, terwijl hij zelf vreeselijk leed onder de gedachte,
Evenmin als Dinsdag, is bet eergisteren in de
fransche Kamer tot eene beslissing gekomen in zake
het wetsontwerp tegen de anarchisten.
Blijkbaar had men anders verwacht, althans
ditmaal was de opkomst zeer talrijk. Verscheidene
afgevaardigden waren opzettelijk uit hunne departe-
menten, werwaarts zij reeds vertrokken waren,
teruggekeerd, teneinde de zitting bij te wonen.
Onder de sprekers trok vooral de socialistische
afgevaardigde Goblet de aandacht. Hij ging, gelijk
zich denken laat, heftig tegen het wetsontwerp te
seer, hetwelk hij in den volsten zin van het woord
een »uitzonderingswet" achtte. Ook deze spreker
beschuldigde het kabinet, dat het de anarchie als
voorwendsel te baat nam om zich den politieken
strijd gemakkelijker te maken. Maar men begaat
daardoor een onrechtvaardigheid Bovendien, de
nieuwe wet zoo meende spreker zal meer
anarchisten maken, dan zij er onderdrukt. Ten
slotte hield de heer Goblet alien republikeinen
voor, de vrijheid niet te verloochenen, en bezwoer
hij der Kamer, het wetsontwerp te verwerpen.
De uiterste linkerzijde juichte den spreker
donderend toe.
De Minister van justitie, de heer Guerin, ver-
volgens het woord nemende, verdedigde de wet
op juridische gronden. Hij verzocht der Kamer de
voordrac'nt aan te nemen, welke door de Regeering
is ingediend met het doel de veiligheid te verzekeren,
waaraan het land behoefte heeft.
Door de openbaarheid van de debatten bij processen
te verbieden zoo zeide de Minister willen
wij den anarchisten een middel tot propaganda
ontnemen. De nieuwe wet is noodig, daar het
gevaar steeds grooter wordt. De Kamer zal ons
helpen het land te verlossen van deze afschuwelijke
secte.
De voorzitter Burdeau liet daarna stemmen over
de sluiting der algemeene beschouwingen. Met
253 tegen 194 stemmen werd da'artoe besloten.
Hierop verzocht de Minister-president,, de heer
Dupuy, de voordracht driugend te verklaren. Ook
hiertoe werd besloten, met 279 tegen 167 stemmen.
De voorzitter deed alsnu het voorstel, over te
gaan tot de artikelsgewijze behandeling. Het werd
aangenomen met 289 tegen 162 stemmen.
Verworpen werden daarentegen een voorstel, van
den conservatieven afgevaardigde Baudry d'Asson,
om de zitting permanent te verklaren, en een ander
voorstel, om ook avondzittingen te houden.
De discussie werd daarop verdaagd.
Te Parijs blijft men vrij algeraeen gelooven,
dat het wetsontwerp onveranderd zal worden
dat Valentine zijn geliefde Valentine, daarin de
hoofdrol moest vervullen.
Agnes luisterde aandachtig naar hem. Met haar
vlug begrip zag zij weldra de zaak in, maar daardoor
gevoelde zij haar hart niet verlicht.
Juist wilden zij het gerechtsgebouw verlaten,
toen zij een kleine oude dame in rouwgewaad aan
den arm van een heer ontmoetten. Zoodra de
dame Koenraad bemerkte, bleef ze staan en stotterde
„mijnheer Rechling
jMejuffrouw Zierriep deze uit en greep haar
hand. //Oh, dat wij elkaar zoo raoeten wederzien
Geloof het nietgeloof het nieten de arme
oude, die sedert gisteren al zooveel geschreid had,
barstte weer in tranen uit.
„Ik durf op haar onschuld te zweren," sprak
Koenraad met nadruk, en zeker zou Constance uit
dankbaarheid voor die woorden zijn handen gekust
hebben, als hij ze niet snel had weggetrokken.
Ook de heer, die haar geleidde, gaf door een
beweging zijn misnoegen te kennen.
De oude dame bemerkte nu, dat zij vergeten
had haar geleider voor te stellen en zeide#Dit
is mijnheer Adolf Bauerlich, onze neef en tegen
woordig mijn eenige steun."
Terwijl mevrouw Von Beeren zich vriendelijk
aan de oude dame voorstelde en haar eenige
troostende woorden toesprak, maakten de heeren
een stomme buiging en kekeu elkaar koel vijandig
aan. Daarop ging mejuffrouw Zier aan den arm
van Bauerlich het gerechtsgebouw binnen en Koen
raad bracht Agnes naar haar rijtuig.
^Bauerlich, Adolf Bauerlich, waar heb ik" dien
naam vroeger gehoord zei ze, terwijl hij haar hielp
by het instappen. //Koenraad, bedenk u eenstoen
goedgekeurd. Er zal echter een heele strijd zijn
de socialisten hebben niet minder dan 26 amende-
menten ingediend.
De regeering der Zuid-Afrikaansche Republiek
scbijnt droeve ervaring te hebben opgedaan, wat
liet drijven der Engelschgezinden betreft. Trouwens,
tijdens de kwestie van het ronselen van vreemde-
ingen voor den oorlog tegen de wederspannige
kaffers onder Malaboch is daarvan reeds een en
ander gehoord buiten de grenzen van Transvaal.
Zelfs heeft het, naar men zich zal herinneren, niet
veel gescheeld, of het was tot een formeele botsing
gekomen, door de Engelschen uitgelokt.
De Transvaalsche regeering heeft het thans
wenschelijk geacht maatregelen te nemen tegen de
gevaarlijke handelingen van hare Engelsche onder-
danen, voor zoover het houden van vergaderingen
betreft, en door den Volksraad een wetsontwerp
doen aannemen, waarbij haar buitengewone bevoegd-
heden worden gegeven tot het onderdrukken van
oproerige bijeenkomsten (gelijk er onlangs een door
de Engelschen te Johannesburg werd gehouden.)
Alle vergaderingen in de open lucht, waaronder
te verstaan zijn bijeenkomsten van meer dan zes
personen, zijn verboden de politie mag de vergade
ringen bij wonen, verbieden en desnoods gewapender-
hand uiteendrijven, als naar hare meening het doel
der bijeenkomst tegen de openbare orde is gericht.
Overtreders worden met strenge straffen bedreigd.
Wat den oorlog met de kaffers betreft, wordt
gemeld, dat generaal Joubert, nu dynamiet niet
heeft geholpen, zal trachten den vijand door middel
van brandende paraffine en zwavel uit zijn holen
te vrooken"
Volgens eene briefwisseling in de Middelburgsche
courant is er geen sprake van een koninklijk bezoek
aan Zuid-Beveland. Alleen heeft er nog wel een
oogenblik plan bestaan het voormalig vierde en
vijfde district een vluchtig bezoek te brengen,
doch dit is, zoo men vernam, opgegeven. Alleen
Walcheren wordt met een koninklijk bezoek
vereerd.
Men schrijft uit Middelburg dd. 18 Juli
De toebereidselen voor de ontvangst der Ko-
ninginnen worden hier en elders op Walcheren
ijverig voortgezet. Er is hier o. a. sprake van
eene kindervoorstelling in den schouwburg te geven
en van een gondeloptocht. Men is niet karig met
het geld. De Lange Delft (de voornaamste straat)
wij nog kinderen waren, moet er bij ons thuis
over hem gesproken zijn
Koenraad haalde de schouders op. Zijn arm
hoofd was zoo vervuld met de dingen van heden,
dat hij zich niet kon bezighouden met onbeduidend-
heden uit het verleden.
Agnes dacht er langer over, maar liet het
eindelijk glippen. „Jk kom daar wel op terug,
maar voor het oogenblik heb ik iets anders te doen,"
dacht ze en herhaalde bij zich zelf nog eens, wat
Koenraad haar van een strafvervolgings-proces
gezegd had. Zij overdacht ook nog eens, wat zij
over merkwaardige processen in de courant had
gelezen. ,/Naar de terechtzitting verwezen, en door
de rechters en gezworenen ter dood veroordeeld
riep zij uit. ,/Dat overleeft zij niet, en Koenraad
ook niet 1 Zoover mag het niet komenMaar
als het eens zoover komt vervolgde zij peinzend.
^Sedert ik dezen rechter ken, ben ik op alles
voorbereid Zij moet een verdediger hebben, -
nu herinner ik mij op hem komt alles aan,
den beste die er is of misschien meer dan een, als
dat kan. Daar moet ik maar dadelijk naar omzien.
Koenraad zal zeker zeggeu //Dat heeft den tijd
nog, als wij weten hoe de zaak loopt," maar ik
kan niet wachten. Men wacht niet met den dokter
te halen totdat de zieke zoo erg is, dat herstel
onmogelijk wordt, en zoo zal het met zulk een
verdediger ook wel zijn. Wie weet, of hij wel
tijd heeft, en of hij niet lang te voren moet zijn
aangenomen. Ik zal mijn ouden vriend om raad
vragendie zal mij wel een goeden verdediger
kunnen aanbevelen, sprak ze en ze trok aan het
koord, dat diende om den koetsier een teeken tot
stilhouden te geven.
heeft alleen al f 20,000 bijeengebracht voor de
feestviering.
Naar men verneemt zullen de Vorstinnen o. a.
ook Domburg bezoeken.
Daar bij de onthulling van het standbeeld van
De Ruyter in 1841 een tenloonstelling gehouden
werd van voorwerpen, boeken, platen medailles
enz. betrekking hebbende op het leven van De
Ruyter, vond de commissie van de Oudheidskamer
het eigenaardig om bij de heronthulling van het
beeld te trachten een dergelijke tentoonstelling te
organiseeren, te meer omdat H.H. M.M. de Konin-
ginnen daardoor in de gelegenheid worden gesteld
een overzicht te hebben van voorwerpen, die, hier
en daar in particuliere handen, bijna nimmer ter
bezichtiging zijn.
Waarschijnlijk zal deze tentoonstelling worden
gehouden in een der lokalen van het raadhuis.
De heer Joh. van't Lindenhout te Neerbosch
deelt omtrent het jaarfeest op de Weesinrichting
het volgende mede
De tombola, in het huis j,Elim" gehouden,
bracht f 220 op, bestemd voor aankoop van
geneeskundige instrumenten. Eenige vrienden uit
Amsterdam zonden een groote kist met spriugtouwen,
ballen, tollen, poppen, eau-de-Cologne enz. Deze
zaken werden een dag naar het jaarfeest onder
de weezen verdeeld. De weezen werden ont-
haald op honderd tulbanden, ieder 1 K.G. zwaar
en op 300 K.G. roode bessen met suiker. De
Nijmeegsche broodfabriek zond 1500 krenten-
broodjes.
Zooals men weet, is reeds bij de rechtbanken
te 's Gravenhage en Middelburg een vervolgiug
tegen de heer Van Deth op het getouw gezet.
Thans heeft ook de arrondissements-rechtbank te
Breda rechtsingang tegen hem verleend met ver-
wijzing naar de correctioneele terechtzitting, ter zake
vanin den a vond van den 27>ten Mei j.l. te
Bergen op Zoom in eene door hem belegde openbare
vergadering in het lokaal De Hollandsche Tuin
aldaar, sprekende over den officier van justitie te
Arnhem met betrekking tot diens ambtelijk optreden
in het strafproces /Neerbosch", dezen ambtenaar
ten aanhoore van talrijke bezoekers, opzettelijk te
hebben beleedigd.
Het schijnt echter dat de heer Van Deth deze
rechtbanken bevoegd genoeg acht om ook zonder
zij ne tegen woordigheid die zaken te beslissen. Althans
volgens zijn eigen mededeeling geeft hij den strijd
tegen Neerbosch hier op, om dien strijd te gaan
voortzetten //aan de andere zijde van den Oceaan,
,/Naar den raadsheer Ring, in de Markgraven-
straat no. 48," gebood zij den bediende, die aan
het portier haar bevelen was komen vernemen.
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Ofschoon mijnheer Zier reeds lang lijdende was
geweest, zoodat zijn plotselinge dood geen verwon-
dering kon baren, vond de overheid in het samen-
vallen van zijn dood met die van mevrouw Rechling
aanleiding om zijn lijk te laten onderzoeken. Deze
maatregel achtte men nog te eerder noodig, aan-
gezien Constance aanhoudend jammerde, dat haar
broeder reeds zoo lang bessensap gebruikt had
zonder eenig nadeel daarvan te ondervinden. Het
was dus mogelijk, dat een ongelukkig toeval in
het spel was, 't welk den dood der beide overledenen
had veroorzaakt. Het onderzoek bevestigde echter
het oordeel van den huisdokter lijdende aan een
hartkwaal, was de heer Zier gestorven, ten gevolge
van een heftige gemoedsaandoening. Van vergift
was geen spoor te ontdekken en daardoor werd
tegen Valentine de verdenking nog versterkt, dat
zij mevrouw Rechling vergift had ingegeven.
Behalve het vergift, dat in het lichaam van het
ongelukkige slachtoffer gevonden was, viel nergens
iets te ontdekken, dat als een bewijs voor die
verdenking kon gelden. Volgens de bestaande
voorschriften had men Valentine's kleeren nauw-
keurig onderzocht, voor zij in haar eel werd opge-
sloten, doch men vond geen fleschje bij haar of
iets, dat atropine kon bevat hebben. Een huiszoeking
in de woning te Wilmersdorf had eveneens niets
opgeleverd, en de flesch bessensap, die de commissaris
in beslag had genomen, was ook vrij van vergift
bevouden.
TER \E17,E\S(HE (OIRAVT
