Alg emeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeawsch-Vlaanderen.
v&s»aovso9a
No. 3042.
Woensdag 4 Juli 1894.
34e Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,324-
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busboaders.
AD VEBTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Bij deze conrant behoort een bijvoegsel.
f'olitieli Overzicht.
In de Kamer van afgevaardigden te Home zijn
nu, door de regeering, verschillende voorstellen
gedaan tot vervolging van hen, die tot misdaad
ophitsen en den moord verheerlijken. De heer
Crispi verzocht de behandeling der voorstellen
dringend te verklaren, en de Kamer stond dit toe,
in weer wil van den tegenstand der uiterste linkerzijde.
De minister-president deelde mede, dat een jour
nalist, de heer Bandi, die den slag van Marsele
medestreed, in den ochtend door een anarchist met
dolksteken was doorboord, omdat hij een artikel
tegen de anarchisten had geschreven.
Tengevolge van zijn wonden is het slachtoffer
bezweken.
Iemand, die in de laatste dagen te Parijs was,
zegt dat de stad in een wonderlijke stemming
verkeerde; na de verpletterende tijding van den
moord gaf de presidenlverkiezing een geheel andere
soort van drukte. Alle belangstelling concentreerde
zich op den nieuwen president.
't Meest kwamen daarbij de bevoegdheden van
den president ter sprake. De socialistische tegen-
standers van den heer Perier zijn beducht dat bij
een #persoonlijke regeering" zal voeren, en ook
rallies en conservatieven vreezen dat hij zijn wil
te veel zal doen gelden. n
Het is niet goed te zien hoe de heer Lasimir
Perier dit zou kunnen. De grondwet zooals die
onder de drie presidenten na 1875 geleidelijk
ontstaan is, geeft hem het recht, de ministers te
benoemen, deel te nemen aan den wetgevenden
arbeid, het recht van veto, van verdaging of (in
overleg met den Senaat) ontbiuding der Kamer,
de bevoegdheid tot het sluiten van politieke ver-
dragen zonder medewerking van de Karners.
Zijn recht van veto is minder uitgebreid dan
dat van den president der V. S., die er vrij dikwijls
gebruik van maakt, daar in de V. S. bij de tweede
beraadslaging een meerderheid van twee derden
der stemmen in de Kamer noodig is, terwijl in
Frankrijk de gewone meerderheid voldoende is.
Tegen den wil der Kamer te regeeren is in
Frankrijk onmogelijk. Mac Mahon beproefde het
in 1876, maar bereikte niets anders dan dat zijne
Ministers Broglie en Fourtou in staat van be-
schuldiging gesteld werden, terwijl hij zich door
de nieuwe verkiezingen verplicht zag het repu-
blikeinsche ministerie-Dufaure, dat de meerderheid
in de Kamer had, terug te roepen.
Het presidentschap is dus evenmin onbeteekend
als gevaarlijk, de president is noch een Zwitserseh
bondspresident, noch een constitutioneel Koning.
;/Een volk is alleen vrij wanneer zijne afge
vaardigden een teugel dragen," zeide eens een
vrijzinnig man als Benjamin Constant. Een schrijver
in de Figaro die hieraan herinnert, merkt op, dat
de socialisten niets dwazer en gevaarlijker doen dan
wanneer zij het gezag van den president pogen te
verzwakken, waardoor de parlementaire anarchie
vrij spel krijgt.
Evenmin als van Grevv en Carnot is van presi
dent Perier te verwachten, dat hij in geval van
een ministerieele crisis door een staatsgreep zijn
wil zou doordrijven. Even ongegrond is de vrees,
dat hij de plannen der Orleanisten zou willen
bevorderen. De rijke en machtige bourgeoisie, tot
welke hij behoort, is na 1871 onder leiding van
Thiers zonder voorbehoud tot de republiek over-
gegaan.
Een avontuurlijke buitenlandsche politiek is des
te meer uitgesloten, na de bijzonder politieke daad
van den Duitschen Keizer, die op den dag der
begrafenis van Carnot genade heeft geschonken aan
de twee als spionnen veroordeelde Fransche officieren.
Die grootmoedige daad maakte te Parijs diepen
indruk.
Indien de telegrammen der Times juist zijn,
dreigt een oorlog tusschen China en Japan. De
Japanneezen hebbeu zich genesteld op Korea. Zij
weigeren niet alleen dat land te verlaten, maar
pogen zelfs den koning van Korea te bewegen,
de gehoorzaamheid aan China op te zeggen. Er
is reeds een aanzienlijke troepenmacht, die Japan
dezer dagen, ondanks het protest van Engeland en
Rusland, met 3000 soldaten heeft aangevuld. Ook
China heeft nu soldaten gezonden.
De koning heeft aan de Vereenigde Staten om
bescberming gevraagd, doch een weigerend antwoord
ontvangen. Wei zijn uit Washington bemiddelaars
gezonden. Volgens de Pall Mall Gazette is een
oorlog onvermijdelijk.
FEUILLETON.
13) -
De schijnbare onverschilligheid, waarmee het
meisje zulk een ouverwachte aangrijpende tijding
opnam, maakte op den beambte een zeer slechten
indruk dat was zoo goed als een halve bekentenis
van haar schuld.
„Is mevrouw Rechling heden morgen bij u
geweest?" vroeg hij verder.
Valentine antwoordde toestemmend.
pHebt ge een woordenwisseling met haar
gehad
,En hebt ge haar toen bessensap gegeven r
*Ja"
,1s daar nog iets van voorhanden .J"
„0, de flesch is nog voor meer dan de helft
vol, mijn nicht ontkurkte ze eerst om mevrouw
Rechling er van te geven," riep tante Constance.
Heeft u dat gezien?" vroeg de commissaris,
zich tot de oude dame wendende.
Ja, zij trok er de kurk af, toen ik in de
keuken kwam om het scheerwater van mijn broeder
te laten wegloopendadelijk daarop ging ik weer
naar binnen."
„Mag ik die flesch eens zien En ook het glas,
waar de dame uit gedronken heeft?"
„De flesch, met genoegen," antwoordde de
spraakzame tante. „Maar het glas dat zal
moeilijk gaan, want mijn nicht heeft het spoedig,
nadat het gebruikt is, afgespoeld en weer bij de
andere glazen gezet."
Bij het bestuur van het departement Vlissingen
der Maatschappij tot Nut van Jt Algemeen is be-
richt ontvangen, dat de Koningin-Regentes in
ernstige overweging neemt tegenwoordig te zijn bij
de hernieuwde onthulling van het standbeeld van
De Ruyter, en dat eerstdaags eene definitieve be-
slissing zal worden genomen.
De commissaris wierp een doordringenden blik
op Valentine. ,/Laten wij dan de flesch halen
Waar staat die Mag ik u verzoeken, mejuffrouw
Met de grootste beleefdheid beduidde hij Valentine
met een gebaar zijn wensch, dat zij de flesch zou
halen en dat hij met haar mee wilde gaan. Zonder
een woord te spreken voldeed zij aan dit verlangen,
voerde hem naar de keuken en liet hem zelf de
flesch uit de kast nemenhij hield de flesch
even tegen het licht en knoopte ze toen onder zijn
jas. In de kamer teruggekeerd, vorderde hij, dat
Valentine met hem naar Berlijn zou gaan.
Nu kon tante Constance zich nietlanger stilhouden.
Wilt ge mijn nicht gevangen nemen?" snikte zij.
„Hoe komt ge toch op die gedachte, mevrouw
De oude dame begreep, dat zij een domme streek
had begaan en trachtte er om been te praten.
„Als de politie komt, krijgt men spoedig zulke
gedachten."
De commissaris lachte fijntjes en bedacht de keuze
zijner woorden om haar nog meer in het nauw te
brengendoch nu kwam Adolf er tusschen. Hij
maakte zich aan de commissaris bekend als de
rentenier Bauerlich, een bloedverwant des huizes
en stelde met de grootste voorkomendheid den
commissaris voor gebruik te maken van zijn rijtuig,
dat nog voor de deur wachtte, om met zijn nicht
naar Berlijn te rijden.
„U staat mij dat wel toe mee te rijden dan
ga ik bij den koetsier op den bok zitten, zeide
hij tot Valentine met een veelbeteekenden blik op
den commissaris, die gaarne dit voorstel aannam.
Wilt ge ook naar Berlijn, Adolf kreet Constance
met tranen in de oogen. Moet ik dan bij het
lijk alleen in huis blijven
Ter te IJzendijke gehouden classicale verga-
dering der Ned. Herv. kerk waren tegenwoordig
38 predikanten en ouderlingen. De aftredende leden
werden alien herkozen voor het prov. kerkbestuur
ds. A. Scholte en diens secundus ds. S. G. Geert-
sema Beckeringh voor het class, bestuur ds. G.J.
Krol en diens secundus ds. A. Timmerman ds.
S. G. Geertsema Beckeringh en diens secundus
ds. W. H. H. Dijkman, de ouderling J. F. Hen-
nequin, de quaestor ds. G. P. Wijnmalen en diens
secundus ds. H. C. van Riet. In de plaats van
den ouderling Iz. Risseeuw als secundus van den
heer J. F. Hennequin, die wegens vergevorderden
leeftijd als zoodanig zich onttrok, werd verkozen
Mr. Van den Broecke te Aardenburg. De synodale
voorstellen werden alle gunstig beoordeeld.
Op voorstel van het voorloopig bestuur is in
eene vergadering, op j.l. Vrijdag avond, be-
sloten tot het kiezeD van een definitief bestuur,
tot oprichting van eene vereeniging „Ons Huis"
te Middelburg, even gelijk als er in andere steden
bestaan, ingericht voor verschillende standen, met
plan om het in October a. s. te open en.
Dank zij een zeer heusch aanbod van den
tegenwoordigen eigenaar van het huis op de Balans,
burgemeester Jhr. Mr. L. Schorer, die dit pand
voor drie jaren in huur wilde afstaan voor een
zeer geringe som, terwijl hij nog de belasting en
het onderhoud voor zijne rekening nam en de
vereeniging altijd in de gelegenheid bleef om het
huis voor een bepaald bedrag over te nemen.
Alzoo werd door den krachtdadigen steun van
Jhr. Mr. Schorer het tot stand komen dezer
inrichting verzekerd.
Aan uitvoerige staten, de uitkomsten aan-
gevende van 't onderzoek naar de kennis van het
lezen en schrijven der ingelijfden bij de militie in
1892, is ontleend, dat Zuid-Hollana boven de
andere provincien uitsteekt met nauwelijks 2 pCt.
analphabeten, waarop Noord-Holland volgt met ruim
4 en Utrecht met bijna 5 pCt.Drenthe komt achter-
aan met 84 pCt. Wat de arrondissementen aangaat
spannen Zutfen en Zwolle de kroon, omdat al de
daar ingelijfden konden lezen en schrijven. Het
ongunstigst staan Oostburg, Borger en Sittard,
waar meer dan 15 pCt. analphabeten waren, te
Sittard zelfs bijna 20 pCt.
In de afgeloopen week hebben zich te Rotter
dam 17 nieuwe gevallen van pokziekte voorgedaan.
In de laatste tien dagen deden zich te'sGraven-
zande geen nieuwe gevallen van pokziekte voor,
zoodat zij daar geweken schijnt te zijn.
Van Zaterdag op Zondagnacht hadden te
Monster ongeregeldheden plaats bij gelegenheid van
let sluiten van het telegraafkantoor. Eentalrijke
menigte, door een viertal personen opgeruid, trok
telkens het dorp door en wierp bij den burge
meester, die ongesteld is, eenige ruiten in, waarna
ook de glasruiten van het telegraafgebouw en ge-
meentehuis het moesten ontgelden.
De politie, tot 12 man versterkt, was niet in
staat de opgezette menigte te bedwingen. Eerst
te twee uur was de rust hersteld. De mililaire
macht bleek, daar zij laat in den nacht aankwam,
onnoodig.
De aanleiding moet, zooals men verzekert, ge-
zocht worden in eene handeling van het gemeente-
bestuur tegenover het departement van Waterstaat,
Handel en Nijverheid.
Minder ingenomen met den directeur van het
telegraafkantoor te Monster trachtte men de ver-
plaatsing van dien ambtenaar op verschillende
mauieren te verkrijgen en toen dit niet gelukte
weigerde de gemeente verder het huis beschikbaar
te stellen voor den telegraafdienst.
De regeering, die geen enkele aanleiding had
gevonden om den directeur te Monster te ver-
plaatsen of te ontslaan, bracht daarop het telegraaf
kantoor naar 's Gravensande over, hetgeen met
ingang van 1 Juli geschiedde. \andaar het
opstootje, gericht tegen het gemeentebestuur, dat
echter geeindigd was voor de aankomst der nit
Den Haag opgeroepen militaire macht.
- Zaterdag vervoegden zich aan het stadhuis
te Utrecht een 7 0 tal arbeiders om den burgemeester
te spreken. Een drietal werd bij den burgemeester
toegelatenzij overhandigden een adres aan den
gemeenteraad, waarbij o. a. werd verzocht om van
gemeentewege eenige werkzaamheden te doen ver-
richten. Verder werd verzocht, dat een openbaar
gemeentegebouw beschikbaar zal worden gesteld
voor het houden eener openbare vergadering.
De burgemeester beloofde hetgeen verzocht werd
ter behoorlijker plaatse in behandeling te brengen
en onderhield zich ongeveer een half uur met
de arbeiders.
Een verzoek, mede door de afgevaardigden gedaan,
om dadelijk eene raadsvergadering te beleggen,
werd om geldige redenen van de hand gewezen.
Volgens telegram aan de N. R. Ct. is de
expeditie naar Lombok vertrokken. In deskundige
kringen verwacht men een korten, levendigen
tegenstand. Generaal-majoor J. A. Vetter zal als
kommandant optreden.
De commissaris keek verwonderd en ontsteld op.
Toen Bauerlich hem gezegd had hoe de zaken
hier in huis gesteld waren, gaf mijnheer Kiihnel
dan ook zijn oprecht leedwezen te kennen, dat hij
op zoo'n treurigen dag hier als verstoorder had
moeten optreden. Een oogenblik stond hij in zijn
gedachten verdiept en zeide toen „Ik hoop u
van dienst te kunnen zijn, mevrouw Er wacht
iemand buiten op me, dat is een vertrouwbaar man
Ik zal hem binnenroepen en hem last geven hier
te blijven tot aan de terugkomst van uw nicht.
Hij zal niet lastig zijn, u niet storen, en mocht
het wat laat worden, ga dan gerust slapen,
want ge zijt onder goede bescherming."
Zonder een antwoord af te wachlen, ging hij de
deur achter zich open latend in de gang, riep
een naam en keerde terug met een eenvoudig
gekleeden, iets jongeren man, wien hij zacht eenige
bevelen gaf. Zonder dit te laten bemerken, hac
hij op die wijze meteen gezorgd voor de be waking
van het huis en van de eenige daarin blijvende
bewoonster.
„Mag ik u nu beleefd verzoeken, mejuffrouw
zeide hij daarop tot Valentine. Terwijl zij haar
hoed opzette en haar mantel omsloeg, week hi
geen oogenblik van hare zijde.
Gaarne zou Valentine nog even bij het lijk van
haar vader gegaan zijn ora het een laatst vaarwe
toe te roepen, want zij had een voorgevoel, dat zij
niet zou terugkeeren, zoo lang haar vader nog
boven aarde stond. Zij begreep echter, dat de
commissaris haar niet alleen iu de andere kamer
zou laten gaan, en wilde liever heengaau zonder
een laatsten kus op het voorhoofd van den geliefden
doode te drukken, dan dit te doen in tegenwoordig-
heid van een vreemden man, die haar wantrouwend
bewaakte. Volgens haar uiterlijk geheel bedaard,
omhelsde zij haar weenende tante en fluisterde
haar toeffTot spoedig wederziensZelf ge-
loofde zij daar echter niet aan.
De commissaris bood haar zijn arm, geleidde
haar naar het rijtuig, opende het portier, hielp
haar instappeu en kwam tegenover haar zitten,
terwijl Bauerlich op den bok plaats nam en wegens
den kouden Februari-wind den kraag van zijn jas
omhoog haalde.
In Snellen draf reed men den langen weg van
Wilmersdorf naar het commissariaat van politie in
de wijk Moabit. Gedurende den rit werd tusschen
den commissaris en Valentine geen woord gewisseld.
Zij had haar sluier voor het gelaat getrokken en
in een hoek van het rijtuig plaats genomen
tusschenbeide meende de commissaris haar tanden
te hooren klapperen.
Toen het rijtuig voor het portaal stilhield en
Valentiue uitstapte, vond Bauerlich, ondanks de
waakzaamheid van den commissaris, toch nog ge
legenheid haar toe te fluisterenalentine,
voor het laatst vraag ik u wilt ge mij toebe-
hooren
ffNeen, nooitfluisterde zij met een gebaar,
dat duidelijk haar afkeer verried.
„Dan gaat uw noodlot in vervulling," mom-
pelde hij.
Bauerlich wachtte todat de deur achter hen
dichtviel en stapte toen in het rijtuig, dat hem in
draf wegvoerde.
TER NEOZENSCli ('91RANT
»it blad verschijnt »lnSdaS- en Vr.J.lagavo.ul bij den uitgeve, P. J. V A M S A M W E te Ter Aeuzen.
"Ja" u O,
