AlgemeeD
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch- Vlaanderen.
DE ZONDEN DER VADEREN
No. 2976.
Zaterdag 18 November 1893.
33e Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor olken regel meer f 0,10Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zicb abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Bij deze conraut behoort een bijvoegsel.
lr*olitieli Overzicht.
Na een lange parlementaire regeeriugloosheid,
tijdens welke de algemeene verkiezingen hebben
plaats gevonden en teveus de zoo bekende ver-
broedering tusschen Russen en Iranschen, is
Frankrijks wetgevend licbaam weer aan 't werk
getogeu. De combinatie-Dupuy heeft zich, ondanks
de geruchteu op 't laatste oogenblik, aangaaude de
mogelijkheid op een aftreding van den titularis
van justitie, aau de nieuwe Kamer gepresenteerd,
zooals zij afscbeid had geuomen van de oude.
Omtrent den mogelijken of waarschijnlijken levens-
duur van T kabiuet kan, in verband met de eerste
ziltiDg, weinig of uiets worden gezegd bereke-
ningeu op grond van de cijfers der stemming voor
het presidium, hebben geen bepaalde waarde.
Buiten het Palais Bourbon was 't druk en
levendig, doch er binnen, in de couloirs, heerschte
een bijua ongekende opgewektheid, er werd keunis
gemaakt tusschen de „groenljes" (die zijn er nogal
in de nieuwe Kamer) en de oud—gediendeu, er
werd gediscussieerd en geintrigeerd tot om twee
uur Pierre Blanc, de oudste afgevaardigde en daarom
waarnemeud president, de zaal binnen trad, gevolgd
door de dito secretarisseu. De traditioneele rede-
voering bleef niet uit, Blanc had zich te kwijten
van de op hem rustende taak een lofzang aau te
heffeu, doortrokken van vaderlaudsliefde en in
hoofdzaak gewijd aan de Fransch—Russische feesten,
terwijl in den Senaat de president Challemel—
Lacour hetzelfde deed, loegejuicht als zijn tijdelijke
collega in de Kamer. Die forinaliteiten afgeloopen,
werd in de Kamer overgegaan tot de presidents-
verkiezing. Van de 581 afgevaardigden namen
515 aan de stomming deelvan dit aantal werden
er 295 op den ex-president Casimir Perier uitge-
bracht, 195 op den radicaal Brisson en 25 stemmen
waren op anderen uitgebracht. 'lot eersten vice-
president werd gekozen De Mahy, doch tot de
verkieziug van een tweeden vice—president kwam
't nietde stemmen waren te zeer verdeeld. Indien
men nu de zekerheid had, dat de 295 stemmen,
op Perier uitgebracht, alle zuiver republikeinsch
waren, zou de tegenwoordige regeering 't met de
uitwerping der radicale elementen kunnen wagen
en dan zou men dus tevens tot de gevolgtrekking
moeten komen, dat 195 stemmen 't non plus ultra
was van de macht van radicalen en de socialisten.
Deze berekening nu is lang niet oufeilbaar1: in de
nieuwe Kamer zetelen zooveel nieuwe mannen, dat
elke voorspelliug gemakkelijk falen kan, bovendien
worden eerst de groepen gevormd en tegen Maandag
zullen de poppen eerst recht aan 't dansen gaan,
tenzij de radicalen en socialisten,'t door interpella-
FEUILLETON
Bewerkt door AMO.
18)
Bodenich opperde bedenkingen, elk uur nad nu
waarde gedurende zijne afwezigheid kon er te Z.
iets gebeuren, dat zijne tegenwoordigheid vereischte.
Maar Stella gevoelde zich plotseliug vermoeid en
toonde neigiug om het vriendelijk aanbod aan te
nemeu. Zoo werd dan besloten op Rosenhain te
overnachten. Onder Felsheim's geleide wandelde
men nu het bosch door. Het begon reeds donker
te worden, toen zij het dorp doorgiugeu en de
rotstrappen bestegen.
c/Mijn vrouw zal aangenaam verrast zijn, dat ik
vandaag nog gasten meebreng," zei Felsheim daarbij
sloeg hij Stella opmerkzaam gade, om den indruk
waar te nemen, die de woorden ffmijn vrouw" op
haar zouden inaken. Zij toonde echter daarbij een
effen gelaatreeds lang had zij den trouwring aan
zijn vinger zien glinsteren. Daarenboven behoorde
zij niet tot die vrouwen, die een gehuwd man
voor een kruidje-roer-mij-niet houden. Het was
liaar onverschillig of eene andere vrouw rechtmatige
aanspraak op zijn liefde en trouw had, deze
man boezemde haar belangstelling in en dan kende
zij geen bedenkingen.
Flora en Franz waren niet weinig verbaasd, toen
Felsheim met Bodenich en Stella het salon binnen-
tieu over de politiek der regeeriDg tegenover het
Vaticaan of over de houding vis-hvis de democratic,
reeds vroeger tot een incident mochten doen komen.
Hoe nader men in Italie tot de hervatting van
den parlementaireu arbeid komt, des te talrijker
worden de geruchten omtrent een kabinetscrisis
terwijl de een nog altijd beweert, dat Giolitti de
premier, over het voorstel betrekkelijk de betaling
der douane—rechten in goud, een votum van ver-
trouwen zal stellen, dus tot het einde zou strijden
voor zijn ministerieel leven, vertelt de ander dat
Giolitti reeds vast tot aftreding is besloten en alleen
het bewind blijft voeren zoolang er nog geen ge-
schikt opvolger is gevonden. Nu zou een votum
van vertrouwen over de betaling der douaue-rechten
in goud, vrij wel gelijkstaan met politieken zelf-
moord en 't is dan ook op grond van dit. feit, dat
men aan Gioliti's aaublijven niet recht meer gelooft
en zelfs reeds nieuwe bewindvoerders noemt, met
Zanardelli als premier aan 't hoofd.
De kanscn van admiraal Mello op de overwinning
zijn op eens aanmerkelijk verbeterd. Admiraal
De Gama, die algemeen als de besto vlootvoogd
in Brazilie beschouwd wordt, heeft zich bij de
opstandelingen aaugesloten, en dit voorbeeld is door
vele officiereu te land en ter zee gevolgd.
De Gama leidt de bewegingen voor Rio-de-
Janeiro. De opstandelingen beschikken nu over
3000 goed gewopende mannen te Desterro, terwijl
6000 opstandelingen Peixoto's troepen te Rio
Grande, alsook te Porto Alegro omsingeld houden.
Bovendien verkrijgt admiraal Mello door het
toetreden van De Gama tot zijne zaak de eilanden
Cobras en Inchadas.
Intusscheu blijft de handel te Rio—de—Janeiro
zwaar gebukt gaan onder den toestaud. De meer-
derheid der kooplieden aldaar is de tneening toe-
gedaan, dat de beste manier om aan den oorlog
een einde te maken zou zijn, admiraal Mello als
oorlogvoerende partij te erkennen en hierbij zou
geen gevaar zijn, daar hij eenmaal verklaard heeft
alleen de haven te willeu blokkeeren en het leven
en den eigendom der inwoners te zullen sparen.
Dit laatste geschiedt niet, nu admiraal Mello
zich genoodzaakt ziet Rio—deJaneiro te bombar-
deeren.
Een te Washington ontvangen telegram, bevat,
dat de commaudanten der vreemde schepen admiraal
Mello verwittigd hebben, dat het lossen van alle
ladingen door schepen, die onder vreemde vlag
waren, beschermd zal worden. Admiraal Mello,
hierover verstoord, heeft nog niet geantwoord.
De World verneemt uit Rio—de—Janeiro van 8
dezer, dat de opstandelingen het arsenaal van
Santa Lucia aangevallen hebben. Een uur lang
werd in de nabijheid van het ziekeuhuis aldaar
tradmaar zij waren toch verheugd hun gastvrij-
heid te kunnen toouen. Franz en de bankier
waren weldra in gesprek. Flora nam hare plichten
als vrouw des huizes waar en de heer des huizes
ging met Stella op het balkon.
Het was nacht geworden uit de diepte liet zich
geen geluid meer hooreu. Het dorp lag vredig
aau den voet der rotsen en bijna elk huis was
verlicht, hetgeen een fraai effect maakte.
„Dat alles behoort mij sprak Felsheim zacht,
met een stembuiging alsof hij bedoelde
„Wees de mijne en dat alles zal ik aan uw
voeten leggen". Voor de eerste maal, sedert hij
heer van Rosenhain was, verheugde hij zich van
ganscher harte over zijn rijke bezitting.
„Hoe gelukkig moet u deze bezitting maken
antwoordde Stella. „Rijkdom geeft macht en macht
is het eenige wat voor mij waarde heeft in dit
leven."
,1k geloof, dat gij tot heerschen geboren zijt,
zei Felsheim daaropin zijn oogen geleek de
schoone een kouingin.
Het glinsterde wonderlijk in Stella's oogen.
Macht hebben Heerschen Ja, dat zou ik
willen, maar ik ben slechts eene vrouw en door
haar geboorte wordt haar reeds de grens aange-
wezen, waarbuiten zij niet mag treden, zonderaan
fatsoen te kort te doen."
„Maar toch bezit gij een macht, waar voor ieder
een zich moet buigen schoouheid
Op dat oogenblik hoorden zij het geluid der
dorpsklok, dat door het bosch werd weerkaatst
gestreden, waarbij dit laatste door talrijke kogels
geraakt is en vele zieken gewond werden.
Tot verdediging van zijn voorstel tot afsc'naffing
der tollen op de provinciale wegen, welk voorstel
met groote meerderheid werd verworpen, zooals
onzen lezers bekend is, sprak de heer Van Waes-
berghe-Janssens in de laatste zitting, o. m. het
volgeude
„In het 4e district bedraagt de opbrengst der
tollen f 2933,33 over 18442 strekkende meters
of ongeveer 16 cent per strekkenden meter.
In het 5° district is die opbrengst 6330 over
21448 m. of 44 cent per strekkenden m. tegen
16 cent op Zuid-Beveland en in het 4e district
en 11 cent op Schouwen-Duivelaud.
De atkoopsommen in Zuid-Beveland en Schouwen
en Duiveland plus de opbrengst der tollen in het
4* en 5" district, dus 800 -f- f 1400 -f-
f 2933,60 f 6330 of 11463,33 samen, is de
som, die volgeus het rapport van Gedeputeerde
Staten in 1892 in de provinciale kas is gevloeid.
Den 30 Mei 1845 werd bij besluit van Gedeputeerde
Staten bepaald dat de wegen in het 4e en 5"
district van eene kunstbedekking zouden worden
voorzieu. In de eerste jaren werd daarvoor tol
geheven bij gaarderiug en ik weet niet hoeveel dat
voor 1857 heeft opgebracht. Ook is mij niet
bekend wat de boomen langs de wegen toen op-
leverdeu.
Maar wat ik wel weet is dat sedert 1857 de
tollen in het 5e district, toen de tollen publiek werden
verpacht. de opbrengst geweest is f 225,859,80.
Daardoor zijn, als mijne becijferiug juist is, de
kosten voor aanleg van wegen in het 5" district
meer dan voldaan. Daardoor is meer terugbetaald
dan van de wegen in de proviucie die aangelegd
zijn met rentelooze voorschotten. Ik wijs daarop
omdat in de vorige vergadering gezegd is, dat bij
aanneming van het voorstel tot afschaffing der
tollen ook de rentelooze voorschotten zouden
moeten geschonken worden.
In het rapport van Gedeputeerde Staten wordt
gezegd dat de tollen in de provincie in 1892 op-
brachten 11463,33. Maar, mijnheer de voorzitter
indien werd goedgevonden dat de wagendienst
HulstWalzoorden geen tol meer betaleu zou,
dan verminderde de subsidie aan dien wagendienst
met f 2277,60 bij de concessie voor dien wagen
dienst is bepaald dat bij afschaffing der tollen het
subsidie zoude verminderd worden met dat bedrag
als aan tollen moet worden betaald.
Blijkeus een rapport van Gedeputeerde Staten
van 1888 zou het ouderhoud van tolhuizen f 2000
„Dat is de klok voor het avondgebed,"zei Felsheim.
Met deze woorden opende hij de vleugeldeuren
en trad het helder verlicht salon binnen. Men
praatte gezellig en vroolijk, tot een bediende meldde,
dat er in de eetzaal was opgediend. Bodenich
bood Flora den arm, Felsheim geleidde Stella en
zoo zette mijn zich aan tafel. Franz nam plaats
tusschen Bodenich en Stella. De gevangen snoek
werd voorgediend en scheen voortreffelijk te smaken
Bovendien bewees men alle eer aan een gebraden
haas en vervolgens verdween een pudding, die a
l'auglaise werd voorgediend. In het huis haars
vaders had Flora zeker nooit gelegenheid gehad
voorname gasten te onthalen, maar verbazend snel
was zij thuis in haar nieuwe rol. Bij de vrouwen
is veel aangeboren, wat de mannen met groote
moeite leeren moeten. Het gesprek aan
tafel werd grootendeels door Bodenich en Franz
gevoerd. Het viel in het oog, hoe weinig Stella
sprak en Felsheim gaf nu en dan slechts eene
opmerking ten beste.
Na den maaltijd keerde men in het salon terug
Flora en Stella gingen op den divan zitten en de
heeren namen aan de tafel plaats. De vrouw des
huizes werd nu ongewoon levendig. Zij sprak van
het aangenaam vooruitzicht prettige bnren te
krijgen, roemde de landstreek en gaf Stella goe-
den raad omtrent deze en gene aangelegeuheid in
de huishouding.
De heeren uamen ook deel aan het gesprek en
weldra zaten die vijf menschen zoo gezellig te
schertsen en te praten, also! zij oude keunissen
per jaar bedragen. Rekent men dit alles bijeen,
dan blijft de bate voor de provinciale kas niet
meer dan f 7185,73.
En nu, mijnheer de voorzitter, komende tot het
derde punt van mijn voorstel, den verkoop van
tolhuizen, tolboomen en wat daarbij behoort, dan
meen ik dat die verkoop wel zooveel zal opbrengen
dat de afschaffing der tollen in 1894 geen invloed
op de provinciale begrooting voor dat jaar zal
uitoefenen.
Maar aangenomen dat dit zoo uitkomt, dan kan
men mij tegenwerpen dat er na 1894 nog altijd
f 7000 op de begrooting zal moeten worden
gevonden.
Ik geloof echter, mijnheer de voorzitter, dat dit
bedrag later wel zal te viuden zijn op eene be
grooting toch van f 515,420,994, zooals voor
1894 is geraamd, ziju 7000 wel te vinden te
meer als ik er aan denk aan het zuinig beheer
van Ged. Staten, en dat blijkens de provinciale
rekeuing over 1892 pm, 54000 als batig saldo
overbleef.
En mocht dat nog te bezwarend tegen de f 7000
worden geacht, dan, mijnheer de voorzitter, zie ik
in de memorie van toelichting tot de begrooting
dat over een bedrag van f 995,841,92 of nagenoeg
een millioen opcenten worden geheven en zou ik
het niet bezwaarlijk achteu die opcenten met een
opc. te verhoogen, wat reeds f 5000 meer in
opbrengst geven zou.
Uit het rapport van Ged. Staten zie ik dat
en vermoedelijk is dat een gevolg van het in deze
vergadering een vorig maal gesprokene al ware
men genegen tot afschaffing der tollen op de
provinciale wegen over te gaan, toch het rijk in
deze diende voor te gaan.
Dat begrijp ik echter niet. Ieder regelt zijn
eigen huishoudingook ben ik er beslist tegen
dat de provincie zoude vergoeden de opbrengst
voor tollen, geheven door gemeenten, polders en
particulieren.
Ik wensch dien alien de vrijheid te laten te doen
wat zij noodig oordeelen.
Er is in eene vorige vergadering op gewezen,
dat bij afschaffing der tollen de wegen in een
toestaud zouden komen als in Belgie het geval is.
Daarvoor heb ik geene vrees. Bij afschaffing der
tollen zullen de wegen evengoed worden onderhouden
als thans het geval isdaarvoor is het reglement
voor de wegen en voetpaden met zijne artikeleu
54 en 55.
Sedert 1888 is door deze vergadering gedecreteerd
dat de tollen zouden worden geheven als belasting.
Natuurlijk komt het er niet op aan of het belasting
of iets anders genoemd wordt als men het toch
betalen moet maar wat ik tegen die belasting
waren, die nu van elkanders gezelschap genoten.
Eindelijk kwam ook de muziek ter sprake.
Bodeuich verried, dat Stella een kunstenares op het
klavier was, Flora bestormde haar dadelijk met
verzoeken en haastte zich de bougies aan te steken.
Stella liet zich niet tevergeefs bidden. Zij nam
plaats op het geborduurde tabouret en haar vingers
vlogen over de ivoren toetsen van het prachtige
instrument. Zij tooverde als het ware. De touen,
die zij deed hooren, verbonden zich tot machtige
accoorden, die als op een stroom de harten der
hoorders meevoerden. Stella had geen muziek voor
zich liggen, het waren fantasien, die zij gaf. Het
was haar eigen ik, dat zij in klanken afmaalde
haar leven trok langs haar voorbijwilder klonken
de tonen, krachtiger werden da accoorden, totdat
die bonte mengeling van tonen overging in een
zachte, klagende melodie, die plotseling met een
paar schrille dissonanten eindigde.
Niemand verroerde zich, alien zaten stil.
Flora poogde de tranen te drogen, die langs
haar wangen stroomdeu. Felsheim's wilde natuur
was bedwongenhij begon deze vrouw als een
hooger wezen te beschouwen. Als zij vroeger zijn
levenspad gekruist had, dacht hij wat zou er dan
veel anders zijn geworden. Hij vermoede niet,
hoe zij met haar engelachtig gelaat reeds in het
rijk van den Booze was afgedaald.
De marmeren pendule op den schoorsteenmantel
sloeg elf uur, toen men scheidde en een bediende
den gasten een paar prachtig ingerichte kamers als
nachtverblijf aauwees.
TER NEMSCME (OIRAVT
Hit Mad verscl.ijnt Uinsdag- en VrijdaSavond bij den nitgever 1». J. V A K K W A K «e Ter Xensen.
