Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch- Vlaanderen.
No. 2951.
YVocnsdag 23 Augustus 1893.
33" Jaargang.
fkuilleton.
16 8, &i$@Hl[)ili8i[l3
Binnenland.
ABONNEMENT-
1)
I.
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
I»it lilad v.-rsrl.ij.it Dinidag- en Vrijdagavon.l bij den ultgever 1-. J. V A M I» E S A K 1> E te Ter »e«ten.
Jr*olitieli Overzicht.
Eergisteren hebben de verkiezingen in Frankrijk
plaats gevonden en wat er van te verwachten was,
eukele vage bedreigingen met verschrikkelijke
onthullingen ten spijt, is geschied zoowel te Parijs
zelve als allerwegen in de departemeuten, is 't kalm
gebleven, voor Frankrijk wonder kalm zelfs, ge-
durende de gelegenheid tot stemming en de mede-
deelingen van incideuten, die door de telegraaf
overgebracht worden, lijken inderdaad een parodie
op de gebeurtenisseu van vorige maleu, dat de
natie werd opgeroepen om te ricbteu over de manuen
wier mandaat geeiudigd is.
Nu was er dan ook weinig reden tot emotie of
seusatiewat in deze nog vodr korten tijd is
geprobeerd, was eigenlijk een hopeloos pogen, zouder
kans op welslagen. Zoo is ook de spanning met
betrekking tot den uitslag minder groot de zesje
der republikeinen is immers boveu alien twijfel
verbeven en 't is dan ook op enkele bepaalde
candidaturen, dat alle belangstelling zich concen-
treertuoch de conservatieven, zooals in 1884,
noch de boulangisten zooals in 1889, behoeft men
te duchteu en wie in deze dagen inderdaad twijfel
mocht uitspreken in 't voortbestaan der Republiek
zou zich inderdaad blootstellen aan spot en hoon.
Strijd is er alleen tusschen de republikeinen in
verschilleude kleurschakeering oDderling. Districten
waar de candidaten program ma's hebben samenge-
steld, bepaald tegen de republikeinsche instellingen
gericht zijn er eigenlijk nietde zuivere monarchis-
tische candidaten moeten met een lantaamtje ge-
zoclit worden. Ongerept of wel versterkt zal de
Republiek uit de algemeene verkiezingen te voorschijn
treden en zoo zal 't dan alleen intressant zijD,
wie der direct of indirect in de politiekeschandalen
betrokkeneu, door het kiezerscorps aan den dijk
zullen worden gezet wat definitief eerst over
twee weken zal blijken.
Gekozen zijn, voor zoover tot dusver bekend,
Lockroy, Mathe, Brisson, Ronannet, Labat, Burdeau,
Siegfried, Mesureur, Berger en in herstemmiug
komen Goblet, Guyot, Berry, Emile Ferry, Lerolle
(couservatief), de radicaal Irebault en Audrieux,
Floquet, Lagasse en Barres. Om 10 uur eergister-
avond waren 18 resultaten bekend 5 defiuitieve
en 13 herstemmingenom 11 uur bekend 39
resultaten: 15 defiuitieve, 24 herstemmingen, (in
het Seiue-departement de meeste herstemmingen,
Peytral gekozen, Drumout geslagen)om 12 uur
112 resultaten bekend, waarvan 46 definitief en
66 herstemmingen (de boulangisten Laguerre, Lalou
en Dumonlil konden toen als geslagen tfordeu
beschouwd. Lafargue, de bekende socialistische
leider, kan ook voor geslagen worden gehouden
herkozen zijn daarenten Paulin Mery, Richard en
Ernest Roche, alien boulangistenRouvier en
Reijnal zijn herkozen Clemenceau hadte Draguigiion
om middernacht 438 stemmen, zijn tegenstander
583. Om kwart vdor vier gisterenmorgen waren
311 resultaten bekend, 196 waren definitieve en
de overige 115 waren herstemmingen. Toen hadden
de gematigde republikeinen 66 zetels veroverd, de
gerallieerdeu 12, de niet radicale republikeinen 42,
de radicalen 55, en de socialisten 7, terwijl de
rechterzijde zich mocht verheugen in 18 definitief
veroverde zetels, bij een verlies van 11 mandaten.
Voor deze verkiezingen was de stand van zaken
aldus2060 was het getal der candidaten en
514 leden der vorige kamer stelden zich opnieuw
candidaat, zoodat er een 1546 candidaten waren
bijgekomen, 53 volksvertegeuwoordigers stelden zich
met meer candidaat, 't zij vrijwillig of door den
nood gedwongen.
Op 't gebied der internationals politiek is er weer
't een en ander te melden door de treurige inci-
denten te Aiguesmortes, die vermeld zoudeu zijn
geworden onder rubriek „buitenlausch gemetigd
nieuws" als de meeste slachtoffers der ongeregeld-
heden niet waren geweest Italianen (volgeus officieele
cijfers zijn 6 Italianen gedood en 22 gewond tegen
1 doode aan de zijde der Franschen en 7 gewonden).
Terwijl de regeering der Republiek nog druk met
haar ouderzoek bezig is en als eerste resultaat van
haar bemoeiingen mededeelt, dat de Franschen zijn
aangevallen door de Italianen en de twist ontstaan
is in droukenschap en opgewondenheid, is 't in tal
van Italiaansche gemeenten tot heftige betoogingen
gekomen tegen Frankrijk, te Rome zoowel als te
Napels, Turijn, Como, Bologna, Genua en Messina,
waar het Duitsche volkslied even luiden bijval vond
als 't Italiaansche. Met het oog op de geweldige
agitatie allerwegen (dank zij den oujuiste, onvol-
ledigen mededeeling) heeft de regeering van Italie
alle maatregelen genomen ter vermijding van ernstige
incideuten en ter beschermitig van 't gezantschap
en de consulaten van Frankrijk. 'tis immer ge-
vaarlijk de hartstochten op te wekken, doch dubbel
gevaarlijk is dit, waar 't twee naties betreft, in zoo
eigeuaardige verhoudingen levend als Italie en
Frankrijkmen weet immers hoe spoedig 't tot
geweldpleging komt en dan is gematigdheid en
kalmte van weinig nut meer: dan komt de politiek
op 't appel.
Eergister heeft het Zwitsersche volk door het
referendum uitspraak gedaan over de vraag, of het
TJIT DE
vorige eeuw.
slac'nten van vee, naar de joodsche manier, 't is
te zeggen zonder het eerst te hebben verdoofd,
verboden moet worden of toegelaten mag blijven.
Deze kwestie betreft de ritueele handelingen der
Joden, wien hun godsdienst verbiedt vleesch te
eten, dat bloed bevat. Nu is het een feit, dat,
wanneer men de beesten eerst door een slag op de
hersens verdooft, de bloetvaten niet meer zoo goed
krimpen en dus bij het slachten zekere hoeveelheid
bloed behouden. De beweging tegen die manier
van slachten is voornamelijk in de Duitsche kantons
ontstaan en berust op eene weekelijke gevoeligheid
der overdreven diereubescherming. Het voorwendsel,
dat de dieren te veel gekweld worden bij het
slachten zonder verdooving, is niet houdbaar, daar
de wetenschap heeft aaugetoond, dat het doorsuijden
der aderen tusschen den romp en den kop alle
werking der hersenen doet ophouden.
Op een zoelen avond in de maand Februari van
het jaar 1729 heerschte in de stad Agen aan de
Garonne eene ongewone drukte.
In de groote stadszaal werd een bal masquti
gegeven, waaraan door de voornaamste ingezeteuen
van de stad en hare omstreken werd deelgenomen.
Daar schitterden honderden lichten, daar hoorden
men vroolijk gelach en opwekkende muziek, daar
zag men het bonte gewoel der gemaskerden
en slechts bonderd schreden verder lag in den
helderen maueschijn het groote kerkhof met zijn
witte marmeren grafmonumenten waaronder de
dooden stil en vreedzaam den eeuwigen slaap sliepen,
nadat zij het bal masque des levens hadden door-
leeft en den schuimenden beker der vreugde
geledigd hadden.
Jean en Pierre, twee mannen, die samen met
een draagkoets hun brood verdienden, hadden juist
een adellijke dame in het costuum van een Spaansche
danseres naar het bal gebracht en stonden uit te
kijken naar een nieuw vrachtje, toen zij door een
heer met een zwart masker werden aangesproken
met de vraag //Ben jelui vrij
,»Ja wel, mijnheerantwoordde Jean met een
beleefde buiging.
„Dan moet je een dame gaan afhalen en naar
het bal brengen. Hier is een tweefrancs-stuk. De
dame betaald natuurlijk niets en ze zal geen woord
met je spreken."
„Best, mijnheer En waar moeten wij de dame
afhalen? "Welk buis?"
,/Volstrekt niet uit een huis. Je ziet daar ginds
het hek wel van het kerkhof, niet waar? Daar
wacht je en doet het portier van je draagkoets open.
Er komt dan een dame, die instapt zonder een
woord te spreken. Je brengt haar naar het bal,
begrepen
„Zeer goed, mijnheer
Jean en Pierre sloegen de zeelen van de draagkoets
over hunne schouders en richtten hunne schreden
naar het aangewezen hek van het kerkhof, terwijl
de heer met het zwarte masker de trap van de
stadszaal besteeg, boven in het portaal staan bleef
en achter een zuil verscholen hen naoogdehij
hoorde in de zaal de dansmuziek en vroolijk
gelach weerklinken.
Toen Jean en Pierre voor het hek waren, zetten
zij de draagkoets neer en opende het portier. De
maan scheen helder; zij keken rechts den weg
over, die langs den kerkhofmuur liep, en links in
de nauwe straat, naast de St. Sulpitius-kerk, doch
er was geen dame te zien. Daar keek Jean toevallig
door het hek van het kerkhof enplotseling
rilde hij van angst, en schrik.
Nog bevend tluisterde hij zijn kameraad toe
,/Kijk, daar komt ze!"
Bij een groot, prachtig grafmonument, niet ver
van het hek, stond eene in het zwart gekieede
dame met een zwart masker. Zij keerde zich om,
schreed langzaam naar het hek voort, opende dit
Bij Prov. blad no. 81 deelt de Commissaris
der Kouingin in Zeeland aan de burgemeesters in
die proviucie mede dat, blijkens ambtsbericht van
den districts-veearts, in de Noord-Brabantsche ge
meenten Klundert en Zevenbergen de schaapspokken
zijn uitgebroken.
Hij verzoekt den burgemeesters, de veehouders
ten hunnent te wijzen op het gevaar dat er bestaat
voor overbrenging dezer verwoestende ziekte, en
hun aan te bevelen vreemde schapenhouders of
kooplieden niet bij hunne schapen toe te laten,
en zoo mogelijk geene schapen in Noord- Brabant
aan te koopen, of althans de aaugekochte niet
onmiddellijk met hunne kudden in aanrakking te
brengen, indien de herkomst niet volkomen onver-
dacht is.
De waarschuwing tegen het toelaten van vreemde
kooplieden in stallen en weiden is boveudien zeer
uoodig, omdat in Belgie, en voornamelijk in de
proviucie Oost-Vlaanderen, de besmettelijke long-
ziekte zich in de laatste dagen op verschillende
plaatsen heeft vertoond.
Naar de Tijd verneemt, is de post op de
Staatsbegrooting over 1892/93 bijdragen aan de
gemeenten in de kosten der stichtiug van school-
lokalen, geheel uitgeput, en wachten tal van ge
meenten sedert maanden te vergeefs op de uitbe-
taling der rijks-bijdrage.
De pokken breiden zich te Charlois langzaam
uit. Behalve dat er te Hillesluis vele gevallen
zijn bijgekomen, vooral op Rotterdamsch gebied,
en sloot het ook weer achter zich, zonder eenig
gedruisch te maken, en stapte zwijgend in de
draagkoets.
Dit kwam den beiden dragers zeer vreerad voor,
maar in de vele jaren, dat zij hun beroep hadden
uitgeoefend, waren zij gewoon geraakt aan vreemde
avonturen met //voornaam volk" en verdiepten zich
niet verder in het geval.
Zij namen de draagkoets op en brachten de dame
naar het portaal van de stadszaal, waar zij uitstapte
zonder iets te zeggen.
De zwart gemaskerde heer, die op haar scheen
gewacht te hebben, trad uit de schaduw der zuil
te voorschijn en zeide tot de dragers
ffIk huur jelui voor twee uren. Hier zijn zes
francs."
ffDauk u, mijuheer!" riep Jean. „Wat moeten
wij daarvoor doen Moeten wij nog eene dame
gaan halen
(/Neen Je moet hier wachten tot middernacht.
Je blijft ter beschikking van deze dame, als zij
terugkeert en in je draagkoets plaats neemt, breng
je haar naar de plaats, waar zij ingestapt is."
»Dus aan het hek van het kerkhofBest,
mijnheer 1"
,/En je zwijgt er over!"
wO, wij weten wel, wat ons past, mijuheer
U zal over ons tevreden zijn
De heer knikte, nam den arm der geheimzinnige
dame en ging met haar naar de balzaal.
,Dat is merkwaardig," sprak Pierre tot zijn
makker. Tegenwoordig loopen de voorname dames
bij nacht op het kerkhof en laten zich dan naar
het bal brengen. Als koetsdrager beleeft men
toch vreemde dingen 1"
en er enkele personen aan zijn overleden, heeft
ook aan het Sluisje zekere Mastenbroek, een alleen
wonend man, ze gekregen.
Zooveel mogelijk worden door de bevoegde macht
maatregelen genomen om het verbreiden tegen te
gaan, doch eigenwijsheid en domme overmoed
van buren en familie zijn dikwijls oorzaak, dat de
beste bedoelingen van de overheid worden verijdeld.
Zondag werd de „nationale" meeting gehouden,
ten gunste van de „afschaffing van het privaat-
bezit", zooals het programma meldde. Het weer
was prachtig, wel wat zonuig en warm, doch er
was nog al wat wind, die het hoofd koelde tijdens
den tocht van Heerenveen naar het meetingsterrein.
Te 11 uur werd de stoet te H. opgesteld, meer
dan 120 vaandels en vlaggen alle rood
wapperden in de lucht, de muziek liet zich hooren
en voorwaarts ging het, zeer geregeld.
De burgemeester van Schoterland, de heer Engel-
wandelde aan het hoofd van den tocht en
man,
zorgde, met weinig politiemacht, voor het geregeld
voorttrekken.
Op het terrein aangekomen kreeg het groot getal
vaandels een plaatsje langs de tribunedie aldus
versierd, een aardig gezicht opleverde. De meeste
banieren waren van afdeeliugen van den S. D. B.,
die voor A. K. S. in de provincie Friesland en
Groningen, verder uit Overijsel, Gelderland, Noord-
en Zuid-Holland.
De meeting werd geopend door den heer Y.
Kuyper, voorzitter van het comitti, die hulde bracht
aan den burgemeester van Schoterland en wees op
het sterk aangroeien der socialistische partij.
Daarna traden achtereenvolgens als spreker op
Emmenes, Troelstra, Van der Zwaag, Polak, Domela
Nieuwenhuis, mej. Keller, Van Helsdingen, Spiek-
man, Heimans en Van Vlaardingen. Men sprak over
de afschaffing van het privaat bezit, dat de oorzaak
was van alle maatschappeliike kwaleu, die thaus
te aanschouwen waren. Dat was de eenige oorzaak
en daarom moest daartegen met alle kracht ge-
streden worden. Vooral Domela Nieuwenhuis,
Heimans en Van Emmenes hadden een aandachtig
gehoortoen men wist waar D. N. zou optreden
stroomde het publiek derwaarts.
In de pauzen lieten zich socialistische zangver-
eenigingen hooren.
Te vijf uur betrad de secretaris van het comite
de tribune en las 15 telegrammen van adhsesie
voor, in den loop van den dag ontvangen van
Van Kol uit Zwitserland, uit Amsterdam, Goes,
Dordrecht, Wormerveer, Rotterdam, Haarlem, Mid-
delburg, Maastricht en Vlissingen.
vOch, als je er over nadenkt, is het toch zoo
vreemd niet," antwoordde de ander." In Parijs
gaat het er tegenwoordig nog heel anders uaar
toedat weet ik van den koetsier van een prins,
die hier een poosje geleden doorgereisd is. Daar
hebben tegenwoordig op het kerkhof van de
St. Medardus-kerk geestverschijningen plaats, en
dooden worden weer levend. In den nacht komen
daar vele Parijzenaars bij elkaar, voorname dames
laten zich gemaskerd daar heen dragen en ze vallen
bij hoopen in zwijn, als ze de geesten zien."
#Dat is bijna niet te gelooven."
ffDe koetsier van den prins heeft het me plechtig
bezworen, toen we met een groot gezelschap bij
den ouden Perrin zaten," verzekerde Jean op
stelligen toon.
De koetsdrager had werkelijk gelijk. Sedert het
jaar 1727 waren vele dweepzieke gemoederen
onder den bedwelmendeu invloed van zeker bijgeloof
eerst in Parijs, later in geheel Frankrijk. Het
boven natuurlijke oefende een demonischen invloed
uit. Op het graf van Framjois de Paris op het
St. Medardus-kerkhof geschiedden teekenen en
wonderen, naar men beweerde. De geesten van
afgestorvenen verschenen, zieken werden plotseling
genezeu en gezonden vielen in hevige stuiptrekkingen
neder. De vurigste ijveraars voor deze geestver-
storende ziekte noemde men, ,/Convulsionaires."
Tallooze geschriften voor en tegen werden in het
licht gegeven. Zij, die meer verlicht waren en de
vrijdenkers spotten er te vergeefs mee, het hielp
niets, de dweepzucht was overmachtig.
