Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
GELDLEENING.
f 16000,-.
No. 2913.
Woensdag 12 April 1893
33e Jaargang.
BEK.ENDMAKING.
De Burgemeester tier gemeente Tor Aeuzen
Binnenland.
ABONNEMENT
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandclaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushonders.
ADVERTENTIEN.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elkenregelmeer/"0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zicb abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Bij deze courant behoort een bijvoegsel.
maakt bekend, dat eene Openbare Vergadenng van
den GemeeDteraad is belegd tegen Donderdag den
13 April 1893, des voormiddags ten 10 ure.
Ter Neuzen, den 10 April 1893.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. VAN BOVEN.
Burgemeester en Wethouders van SAS VAN
GENT maken bekend, dat met 1 Mei a. s. ten
behoeve dier gemeente eeDe geldleening, groot
verdeeld in aandeelen van f 400,— rentende
4 pCt., zal worden aangegaan
dat de inscbrijvingsbiljetten voor die leening
vdor Donderdag 20 April 1893 vrachtvrij aan hen
moeten ingezonden worden en
dat het plan van leening op de gemeente-secretane
ter lezing ligt.
Sas van Gent, den 30 Maart 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
JOH. VERSCHAFFEL.
De Secretaris,
L. N. STUBB&
Jr*olitieli Overzicht.
Een Fransch kabinet dient zich v6or alles te
omgorden met het pantser der absolute onver-
schTlligheid als 't niet van nature onkwetsbaar is,
moet 't zich langs kunstmatigen weg vrijwaren
tegen aantijgingen en beleedigen, geheime en
openlijke, en het nieuwe kabinet-Dupuj moet
evenzeer deelnemen aan de wandeliug door de
spitsroeden, welke de verschillende bladen in den
vorm van arllerlei hatelijks voor de nieuw-aange-
tredenen bereids houden. llet ministerie, dat er
niet voor teruggedeinsd is de erfenis van Ribot c. s.
te aanvaarden, wordt opvallenderwijs meer genegeerd
of onbeduidend geheeten dan veroordeeld, voor
FEUILLBTON
Naar het Italiaansch van Tommasina Guidi
door H. C.
28)
De vrouw sprong overeind, maakte de deur open
en vluchtte. In den hoogsten graad versohrikt,
drong mevrouw Marr*** nu de kamer binnen,
ijlde met uitgebreide armeu naar hare vriendin toe
en ving haar nog juist bijtijds op, daar zij op het
punt was ineen te zakken en op den grond neer te
storten. Intusschen, sterke, flinke karakters ver-
liezen zelden lang hunne zelfbeheersching; zoo ook
herwon gravin Ilario oogenblikkelijk hare geest-
kracht en kwam weldra weder tot zichzelve.
„Waar is de min vroeg zij en zag met doffen
blik rond.
,/Maar wat overkomt u, Innocenza? De min
liep mij bijna onderstboven in hare overhaaste
vlucbt."
„Laat haar terstond terugkomen en roep mijn
man Ik ga de kamer niet uit. Dadelijk, Geltrude,
dadelijk
De gravin stond op haar stuk, en mevrouw
Marr*** begreep de zaak maar al te goed. ijf
minuten later, gedurende welken tijd de gravin de
linten van haar goed gescheurd had om dien des
te spoediger van zich af te kunnen werpen en met
de tanden hare handschoenen had uitgetrokken,
naderde van den eenen kant de voedster, biunen-
geleid door mevrouw Marr***, en van den anderen
kant de graaf verwonderd en ongerust. De gravin
welke ontvangst ook wel iets te zeggen valt.
't Is toch menigwerf gebleken, dat ook in t artikel
kabinetten, krakende wagens wel eens heel lang
duren kunnen, terwijl juist die combinaties, welke
door een geestdriftige ontvangst't beste deden ver-
wachten en alle gedachten aan een kortstondig
bestaan deden verdwijnen als sneeuw voor de zon
na een korte spanne tijds gedwongen werden er
't bijltje bij neer te te leggen. Juist het feit, dat
men zijn verwachtingen niet bovenmatig hoog
spant, zou het kabiuet-Dupuy wel eens enorm tot
voordeel kunnen zijnde banaliteiten, welke de
nieuwe regeering in haar programma heeft opeen-
gestapeld, mogen den lach wekken van den kaltnen
waarnemer, en van hem, die met de toestanden in
de Groote Republiek vertrouwd is, in Frankrijk
houdt men wel van phrases en opschroeverijtjes,
ook al klinkt 't wat dwaas hoog te hooren opgeven
van 's lands ongeschokt vertrouwen in de Republiek
en van de ongerepte rechtschapenheid en eer,
waarop Frankrijk zich zoo na als vdor dezen mag
verheffeu Of het nieuwe bewind er in slagen
zal de hoofdpunten van zijn programma (geen
Kamerontbinding en vaststelling van de begrooting
1894 zoowel als van die van 1893) tot
van
verwezenlijking te brengen, is een vraag, welker
beantwoording wel voor een groot deel berust bij
den Senaat, die evenzeer ontstemd is over de
samenstelling van het nieuwe bewind als over de
minachtende houding van den president der
Republiek tegenover de Eerste Kamer.
Opnieuw kan in Frankrijk blijken, dat een
Minister zich niet gehonden behoeft te wanen als
hoofd van een of ander departemeut alles tot ver
wezenlijking te brengen, waarvoor hij als doodgewoon
afgevaardigde heeft geijverd en gestreden de
nieuwe titularis van justitie, Guerin, heeft in 1891
toen hij candidaat was voor den Senaat, zich bij
eerewoora verbonden te zullen ijveren voor een
wet, waarbij het geven van onderwijs wordt ver-
boden aan alle niet nadrukkelijk daartoe gemachtigde
godsdienstige genootschappen en haar leden voorts
er voor te zullen strijdeu dat den leden van alle
godsdienstige vereenigingen, het kiesrecht zal worden
onttrokken.
Minister Guerin zal 't zich heel wijselijk over
zijn in oubedachtzaamheid uitgesproken woorden,
wel niet zoo heel druk maken
Na de inleiding, door Gladstone uitgesproken
bij den aanvang van de tweede lezing van het
home—rule—voorstel een herhaling eigenlijk van
'tgeen reeds zoo menigwerf gezegd is heeft
de zitting van 't Lagerhuis weinig belangwekkends
wenkte mevrouw Marr*** ten teeken dat zij de
kamer zou verlaten.
„Ik bid u, Innocenza, mij de reden mee te deelen
van deze opschudding Yergun mij toch binnen
te blijvenik ben immers geene vreemde
Tot eenig antwoord wees de gravin met de hand
naar de deur en mevrouw Marr***, ten hoogste
gegriefd, vertrok en vatte post in de aangrenzende
kamer, vast besloteu om het fijne van de zaak te
weten te komen.
„Wat gebeurt hier?" vroeg de graaf, den schijn
aannemende als wilde hij zich volstrekt niet inlaten
met dienstbodenpraatjes of gehoor geven aan ver-
halen en mededeelingen van ondergeschikten. ,/Gij
hebt mij met eene schrikverwekkende haast laten
halen. Maar vddr alles vraag ik wat heeft Anuun-
ziata hier te maken Ik dacht dat zij reeds lang
vertrokken was."
De gravin richtte het woord tot haren echtgenoot.
Alles wat mij bijzonder gewichtig of zonderling
voorkomt, wensch ik aan het oordeel van anderen
te onderwerpen. Ik heb u doen roepen om mij
te helpen een geheim op te klaren. Ziehier I"
vervolgde zij, den zakdoek uitspreidende en de ge-
borduurde punt aan haren man toonende. //De
min is in het bezit geraakt van een zakdoek van
Amalia Veber."
De graaf kreeg geen schok, stokte niet in zijn
adem, veranderde niet van kleur. De minste be-
weging, de geringste verandering van tint zou tot
zijne beschuldiging hebben kunnen strekken, en
hij begreep de dringeude noodzakelijkheid van zich
goed te moeten houden. Doch hij rilde van het
hoofd tot de voeten, alsof hij een schep koud water
over het lichaam kreeg.
geboden. Dat is eigenlijk een herhaling van het
reeds zoo menigwerf geconstateerde wanneer de
debatten over voorstellen zooals home-rule voor
Ierland, zoover gekomen zijn dat het beslissende
votum aanstaande is, dan is door 't eindelooze
gepraat en geschrijf de belangstelling van't publiek
verslapt. Maandag a. s. begint eigenlijk eerst de
groote kamp, die een beslissing zal moeten brengen,
welke sommigen eerst tegen 26 of 28 dezer
verwachten. Gladstone is onderwijl weder naar
Brighton gereisd om nieuwe krachten te verzamelen
voor de heftige vermoeienissen, die hem beiden.
Terwijl van de Fransche zijde over Bucharest een
sensatie-nieuwtje de wereld is ingezonden, volgens
hetwelk de Russische regeering niets meer of minder
zou voornemens zijn dan om Bulgarije te bezetten
indien de groote SobraDje de voorgestelde wijzigingen
der grondwet goedkeurt, zijn de berichten omtrent
den politieken toestand in Servie van dien aard,
dat men bijna geneigd wordt te sprekeu van een
soort anarchie. Zooals men weet, hebben de
radicale afgevaardigden op den eersten dag der
samenkomst en corps de vergaderzaal verlaten en
indien de heeren binnen een bepaalden tijd hun
zetels niet hebben ingenomen aldns is hun van
regeeringswege aangezegd dan wordt hun mandaat
vervallen verklaard en zal de regeering de noodig
geworden nieuwe verkiezingen uitschrijven tegen de
derde week dezer maand. Voor 't oogenblik is
alles rustig: de Skupchtina is met Paaschvacantie,
maar hoe 'l gaan zal als de liberalen eenvoudigweg
de radicalen negeeren en daardoor eigenlijk alle
besluiten door hen te nemen, anwettig maken, blijft
de vraag.
Een adres, voorzien van 461 handteekeningen
van veehouders en veehandelaren in de provincien
Friesland en Groningen, is aan den Minister van
Buitenlandsche Zaken ingediendwaarin wordt
verzocht het daarheen te leiden dat de drie noor-
delijke provincien wederom vee naar Duitschland
mogen invoeren, en wel uitsluitend langs de lijn
Leeuwarden-Nieuweschans.
Iudien het verbod tot invoer nog langen tijd
van kracht blijft, dan wordt, naar het oordeel van
de onderteekenaren, een der voornaamste takken
van bestaan der (tegenwoordig toch niet bijzonder
welvarende) provincien Friesland en GroniDgen met
algeheelen ondergang bedreigd.
Men schrijft aan het Vad. uit de Molukken
dat de resident van Ternate en de controleur van
De gravin hernam
„Deze zakdoek is van Amalia Veber."
Spreken was hem niet mogelijk daarom keerde
hij zich tot de min en zag haar vragend aan.
#Ik ben maar een arm, onwetend sehepsel, mijnheer
en mevrouw Hetgeen ik gezegd heb moet ik
herhalen
,/Herhaal dan!" beval de gravin.
„Ik vond den zakdoek op de wieg van het kind"
^Ga voort 1"
,/s Nachts was er eene vreemde dame ge
komen
z/En toen
uZij bleef in de kamer tot de dag aanbrak, en
toen zij vertrokken was, vond ik den van tranen
doorweekten zakdoek-"
Op deze woorden volgde een pijnlijke stilte. De
graaf was geheel van zijn stuk gebracht, zijn hoofd
bonsde, de grond wankelde onder zijne voeten.
Het feit, 't welk hem onbekend was, maakte op
hem den dubbelen vreeselijken indruk van verbazing
ten opzichte van Amalia Veber en van angst ten
opzichte zijner vrouw.
Een donkere bios bedekte zijn mannelijk gelaat,
en aangezien zijn geweten hem niet toeliet onbe-
vooroordeeld en bedaard het geval te beoordeelen,
riep hij de overmoedigheid, de onbeschaamde ver-
metelheid te baat, die veelal dengeoen ten dienste
staan die zich hunne vastberadenheid voelen ont-
zinken. Hij trad op de vrouw toe en hief zijn
arm dreigend op.
z/Gij zijt een lage bedriegster die leugens uit-
strooit, of wel gij hebt gedroomd
//Mijnheer riep de vrouw geheel onthutst.
#Gij hebt den zakdoek gestolen, die hier wellicht
Batjan door den gouverneur-generaal per telegram
naar Batavia zijn ontbodenzeer waarschijulijk
naar aanleiding van de groote wanordelijkheden
welke volgens aanklacht bij de justitie te Macassar
van 1888 tot en met '91 op de eilanden Kasiroeta
en Mandioli zouden hebben plaats gehad, zonder
dat het bestuur van Ternate, waaronder die eilanden
behooren, daarvan ooit iets geweten heeft.
Bij het gevecht aan de Tamaiang-rivier tegen
de Atjehers, moeten van de Nederlandsche marine
2 korporaals der mariniers en 2 mariniers zijn
gesneuveldde luit. ter zee le kl. D. A. Mensert
en 6 minderen werden zwaar, twee luitenants ter
zee 2e kl., J. F. B. van Dijk en J. H. Leeman,
en 9 minderen licht gewond.
Voorts is gesneuveld, zooals reeds werd mede-
gedeeld, de le luit. der inf. C. van der Schroeff, j
post-commandant van Seroeway.
In Coenraad van der Schroeff verliest het Indisch
leger een flink, dapper officier, die zich reeds bij
verschillende krijgsverrichtingen had onderscheiden
door zijne taktvolle wijze van aanvoeren en zijn
moedig gedrag. Verleden jaar werd hem het bevel
opgedragen van den post Seroeway, welke de hoogst
moeilijke opdracht had, het Delische tegen de
invallen der Atjehers te beschermen. In die be-
trekking sneuvelde hij bij de verdediging van den
hem toevertrouwden post.
De Utrechtsche Universiteit heeft een groot
verlies geleden. Professor Friedrich August Sal-
zer, hoogleeraar in de chirurgie, vroeger assistent
van Prof. Billroth, heeft zich in een hotel te
Dresden van het leven beroofd door zich van
de derde verdieping naar beneden te storten.
De dood volgde onmiddellijk.
Prof. Salzer trad den 16 Sept. 1890 te Utrecht
als hoogleeraar op, als opvolger van prof. Van
Goudoever. In 1892 zag hij zich wegens ziekte
verplicht, eenigen tijd naar een Duitsche bad-
plaats te gaan.
Teneinde lotsverbetering te verkrijgen, ver-
trekken tegenwoordig herhaaldelijk een aantal der
beste arbeiders uit het zuiden van Drenthe naar
steen- en pannenbakkerijen langs den Rijn. Met
de vervening in Drenthe staat het er dit jaar
treurig bijmenig arbeider kan daar nog geen
werk bekomen, zoodat den a. s. winter wederom
veel gebrek te wachten staat, tenzij op andere
wijze daarin voorzien wordt.
Onder de bescherming van Z. M. den
Koning der Belgen, zal den 5 Mei 1894 te
Antwerpen een wereldtentoonstelling worden ge-
Ja,
in de eene of andere doos is blijven liggen
beken het maar. En aldus...."
»Neen, bij God 1 neen, ik heb hem niet gestolen,
mijnheer de graaf 1"
z/Hoe zou freule Veber in mijn huis hebben
kuunen komen Freule Veber die hier zoover
vandaan is 1" voegde hij er bij, de stem hoe langer
hoe meer verheffende.
,/Zij is in den nacht gekomen het was erg koud
zij liet haar mantel in de voorkamer en begon te
weenen en het kindje te kussen."
„Dat is niet waar 1" klonk donderend de stem
van den graaf.
,/Waarom zou dit on mogelijk waar kunnen zijn
sprak de gravin, met zwoegende bost, terwijl haar
gelaat al de kenmerken droeg van de iunigste
verontwaardiging.
ffWaar was Rosa ging de graaf voort.
,/Rosa was bij mij en smeekte mij toch te zwijgen
O, ik zou ook niets gezegd hebben, ik ik heb
gesproken om dien zakdoek." En zij snikte en
verborg haar gelaat in de handen.
De graaf doorgondde aanstonds de ware toedracht
der zaken. Amalia Veber was, eer zij hem den
laatsten brief had geschreven, in zijn huis geslopeu,
had het knaapje gezien en had zich dus niet aan
hare belofte gehouden om nimmermeer onderzoek
naar het kind te doen. Dat zij zich niet om zijnen
wil bekreund had, was niet het ergste wat hem
kwelde, maar een namelooze angst maakte zich
van hem meester bij het denkbeeld dat zijne vrouw
ougetwijfeld de noodige opheldering in deze zaak
van hem vorderen zou. Alles dreigde ineen te
storten 1 Rust, fatsoeu, geluk, met moeite slechts
behouden ten koste van allerlei bedriegerijen, waardoor
TER SEIIZENSCHE (OIRAM
Hit lilad verscliijnt llinsda^'- en Vrijdagavond liij den nit^ever 1*. J. I A D E i A H' II E te Ter TVeuzen*
