Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeawseh-Vlaanderen.
No. 2889.
Woensdag 18 Januari 1893.
33e Jaargang.
BKtiKNUMAKlNG~
Openbare Vergadering
Binnenland.
iBONNEMENT:
advestentiEn,
Bij deze counuit behoort eea bijvoegsel.
Earner van Koophandel en Fabrieken
te Ter Neuzen.
FEUILLETON.
TER
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVo
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Yoor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven
bushoaders.
COIIRANT
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Dit blurt verscliijnt Uinsrfagr- en Vrijrtagavoad bij den uitgever
•E* A M HE I i Hf D E te Ter Meuzen*
In den loop der maand Februari a. s. moeten,
ter voldoening aan art. 8 der betrekkelijke veror-
dening, alle mannelijke ingezetenen, woneude in
de koin der gemeente, geboren inhetjaar\')i§Z,
en ook die van ouderen leeftijd, voor zoover
sij hun 50e jaar nog niet zijn ingetreden, die
in het vorige jaar zich in de gemeente hebben
gevestigd, ter geineente-secretarie aangifte doen
om voor deu dienst bij de brandweer te worden
ingeschreven.
Die deze aangifte verzuiunen worden, onvermin-
derd de daartegen bedreigde boete, ambtshalve
ingeschreven, of, wanneer bet verzuim eerst na de
luting wordt ontdekt, zonder loting in dienst gesleld.
Ter Nenzen, 13 Januari 1893.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVBN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
op Ilonderdag 19 Januari 1893, 's namiddags
7 uur.
Te behandelen
a. Verkiezing voorzitter en diens plaatsvervanger,
alsook van een bode.
b. Installatie herkozen leden.
c. Rekeuing afgeloopen dienstjaar.
d. Verslag toestand handel en scheepvaart in deze
gemeente gedureude het afgeloopen jaar.
e. Ingekomen stukken.
H. C. E. VAN IJSSELSTEIJN, Voorzitter.
H. J. VOOREN, Secretaris.
f?olitieli Overzicht.
De eene treffende gebeurtenis na de andere
overvalt den Franschen. De oud-Minister Baihaut
ziuspeelt in zijn verhoor op den president Carnot
en de Gaulois inaakt daarvan handig gebruik, om
Carnot in het schandaal te betrekken. Dat zouden
er dan drie zijn, die door het publiek met een
verdachten blik worden aangekeken. (Rouvier is
door het volk al lang gevonnist.) De Freycinet
en Loubet vertrouwde men al lang niet meer.
Naar het Italiaansch van Tommasina Guidi
door H. C.
5)
Er kwamen onderscheidene brieven uit de stad,
welke de graaf onverschillig inzag en hier en daar
op tafel liet slingeren. De winter werd hoe langer
hoe strenger, doch overschreed geenszins den drem-
pel van het grafelijke buis, dat verwarmd en van
alle gemakken voorzien was. De schoonheid der
gravin, ddnig als de zon, omdat zij daar in het
gebergte geene mededingsters had, en haar gelijk-
matig humeur moesten, zou men gezegd hebben,
het hoogste genot van haar echtvriend uitmaken,
die verstoken was van elke verstrooiing. Eene
norsche uitdrukking evenwel benevelde zijn oog,
zoodra dit toevallig op de kleine Santinella geves
tigd was of haar midden in de kamer recht overeind
zag staan in eene weerbarstige bui, druk in de
weer papier te verscheuren, te schreeuwen of zonder
ophouden te roepen ,/Mama, mama I" Dan werd
de graaf ongeduldig en liep de kamer uit, en de
gravin, die hem verwonderd naoogde, sprak bij
zichzelve
*Het is vreemdVroeger placht hij aldekin-
dertjes uit de buurt aan te halen en tegenwoordig
wil hij niet de minste toegevendheid gebruikeu
tegenover Santinella, die als ons eigen kind aan
huis is."
De vrouw van den portier Lorenzo, wie de eer
te beurt viel een streepje voor te hebben boven de
In de oogen van het Fransche volk is het zeker,
dat hun handen niet rein zijn. De regeering zelf
heeft geoordeeld, dat waar twee verdachten scholen
onder de kudde, de gansche kudde wordt geacht
te zijn besmetheeft daarom besloten, hen uit te
stooten, die met den vinger konden worden aange-
wezen en om dat te kunnen doen heeft het gansche
ministerie zijn ontslag gevraagd. 's Morgens werd
het ontslag aangeboden, 's avonds stond een nieuw
ministerie op de been, op een eukel trekje na
sprekend gelijkend op het vorige.
Slechts De Freycinet en Loubet hebben hun
zetel verlatende eerste, omdat hij er genoeg van
had ondank te oogsten, nadat hij twintig jaar den
lande diensten had bewezen de laatste omdat het
hem verdroot, steeds over de tong te gaan. Twee
slachtoffers van het Panamakanaal, waarvan men den
een als Minister van oorlog ousterfelijk waande en
dezen verdacht dat hij een jaloerschen blik sloeg
op de tegenwoordige betrekking van Sadi Carnot.
Een ander slachtoffer is Floquet. Hij zat zoo
mooi op zijn voorzittersstoel en hij leidde zoo
braaf de vergaderiugen en iedereen beweerde, dat
men in de Fransche Kamer een president had uit
duizenden. Doch daar verklaarde hij, dat hij een
wakend oogje had gehouden op de gelden, die
de Panama-maatschappij voor publiciteit had be-
stemd men beweerde dat een wakend oogje gelijk-
luidend was met een lonkend knipoogje en sedert
dien tijd was Floquet nog wel een presidentje uit
duizenden, doch hij zelf vreesde, dat men hem
slechter zou vinden dan een uit de duizenden en
hij bedankte als president. Sedert dien tijd ontstond
er een strijd wie president der kamer zou worden.
Men beteurde deD ongelukkigen Floquet en prees
heraelhoog zijn deugden, doch Floquet bleef bij wat
hij gezegd had Ik stel mij niet meer candidaat.
Alzoo geschiedde het dat met veel lawaai, nadat
vooraf vuisten waren gezwaaid en kernachtige uit-
drukkiugen door de zaal waren geslingerd, Casimir
Perier de voorzittersstoel werd aangeboden. Zoodat
men, wanneer de Gaulois niet zijn zin krijgt en
Carnot onbevlekt is en blijft, thans hoopt aan het
hoofd van de zaken mannen te hebben, onschuldig
als toen zij ter wereld kwamen, die nooit een franc
van de een of andere maatschappij hebben aange-
nomen en van wie nooit iemand iets slechts zal
kunnen vertellen.
In dat geval moet worden erkend, dat zij gansch
andere mannen zijn dan menigeen, die vroeger vol
zelfbewustzijn een portefeuille onder den arm nam.
Dat blijkt uit het verhoor van Ferdinand de Lesseps
voor de rechtbank. Politiek is nooit eerlijk. Maar
andere dienstboden, kon soms zoo zeggen tot hare
meesteres
ffWat zou het oneindig beter wezen, mevrouw,
indien u het kind bij mij aan huis liet en dat u
met mijnheer den graaf weer naar stad ging
Het woord eens onwetenden bevat in sommige
gevalleu weleens ongezocht eene waarschuwing, en
de gravin van nature tot overdenking gestemd,
nam steeds gretig een goeden raad van wien dan
ook aan.
,/Zou deze vreemde afzondering wezenlijk geheel
verkeerd zijn Zou Rodolfo onder den invloed
van een gril handelen en per slot van rekeuing
berouw hebben van hetgeen hij begonuen is P
Laat ik hem op de proef stellen."
Zij wachtte den avond af en zeide toen
„Wij zijn ternauwernood tot Kerstmis genaderd
Wij kunnen nog lang wachten eer wij de zon, het
groen en al het moois van het buitenleven zullen
zien. Openhartig gesproken, Rodolfo, ik ben het
rnoede, ik heb er overgenoeg van. W ilt gij niet
de gelofte van eenzelvigheid verbrekeu die gij in
een ongewoon oogenbltk hebt afgelegd
De graaf zag haar vol verbazing aan.
,/Gelooft gij mij misschieu niet, omdat ik tot
heden morgen nog u verzekerde gaarne hier te
willen blijven P Maar daar liep wat grootspraak
onder. Thans leg ik de wapenen neder met de
verklaring, dat ik eene vrouw ben die zichzelve
niet gelijk blijft, en ik vraag om weer naar stad
te mogen gaan."
De gravin had deze woorden haastig uitgesproken,
hare oogen schitterden en een glimlach speelde
om hare lippen, die haar innige goedhartigheid
verraadde, waarmede zij aanstonds gereed stond den-
dat politiek zoo laag staat als De Lesseps heeft
verteld, zal menigeen verwondereu. Een staaltje
De Lesseps werd gevraagd, wat er gedaan is met
het geheime fonds dat ter beschikking stond van
de directie der Panama-maatschappij. De advocaat-
generaal verzette zich tegen deze vraag, omdat De
Lesseps in de instructie reeds voldoende inlichtingen
had gegeven. Het hof besliste echter anders en tot
groote verbazing legde de administrateur der maat
schappij deze verklaring af#In 1886, tusschen
het aanbieden van het ontwerp en de uitgifte der
leening, heeft Baihaut, de vroegere minister van
publieke werken, die ook reeds in een eel kan
peinzen, voor zijn ourechtvaardig verkregen 275000
francs.
Een millioen had hij gevraagd, te betalen op
verschillende tijden, doch de andere 725,000 francs
zijn hem niet gegeven. „Maar," vroeg de voor
zitter, ,/waarom hebt u geen weerstand geboden
aan deze aanvragen P" En kenschetsend voor de
politieke zeden onder de derde Fransche Republiek
klonk het antwoord //Het was onmogelijk te weige-
ren als men het vroeg met de pistool op de borst."
De voorzitter merkte wel op, dat dan de hulp
der politie had moeten worden ingeroepen, doch
dit neemt niet weg, dat den administrateurs door
de regeeringspersonen het mes op de keel is gezet
en dat meuige honderdduizend francs gestort is bij
de maatschappij, om van daar te worden gedragen
naar een of ander ministerieel bureau.
De nieuwe Minister van financien van Rusland,
Witte, heeft aan zij ne begrootiug eene memorie van
toelichting toegevoegd. Hij spreekt niet als zijn
voorganger van de onuitputtelijke hulpbronnen van
Rusland, maar erkent, dat het rijk in een moeilijken
toestand verkeert en hij verwacht alleen van eene
verbetering van den economischen toestand redding.
Dit boezemt meer vertrouwen in, wat de door
hem opgegeven cijfers betreft, dan zijn voorgangeT
ooit heeft genoten.
Het is nu slechts de vraag, of zijne plannen
voor de bevordering van handel, nijverheid en
landbouw zullen worden uitgevoerd. Van betee-
kenis is, dat ook in dit stuk de vredelievende
gezindheid wordt uitgedrukttrouwens zijn inhoud
is, wat het gevaar van oorlog betreft, zeer gerust-
stellend. De Minister zegt, dat door eene crediet-
operatie 68,562,333 roebels moet worden verkregen;
hieronder zal wel een binnenlaudsche leening moeten
worden verstaan, die gedeeltelijk door het in de
spaarbanken gedeponeerde geld, dat ongeveer 50
millioen bedraagt, zou kunnen worden gedekt.
Ook in Belgie wenden de werkliedeu dynamiet
gene ter hulp te Snellen die min of meer twijfel-
rnoedig en zwak van karakter was. Graaf Rodolfo
zag zijne vrouw doordringend aan en begreep haar
volkomen.
„Goede Innocenza 1" zeide hij, gij hebt een
schiju van verveling bij mij ontdekt en ten einde
mij nu de moeielijke taak te besparen mijne wispel-
turigheid te moeten bekennen, komt gij mij zeggen
Ik ben het moede, laat ons naar stad gaan. Welnu
ja 1" riep hij lachend uit en sloot hare hand in de
zijne, »laat ons naar stad gaan laat ons vertrekken
wanneer
//Over een dag of twee, drie."
,/En en de kleine meid P"
//Santinella zal hier blijven."
z/Zeer goed."
//Zij zal hier blijven om mij in het voorjaar op
te wachten", zeide de gravin, vastberaden en koeltjes.
z/Zeer goed 1" herhaalde haar man.
VI.
Hij wachtte tot de gravin naar bed was om, voor
zijne schrijftafel plaats nemende, een brief te schrij-
ven, welken hij aan den knecht gaf met bevel
dien den volgenden morgen zoo vroeg mogelijk op
de post te bezorgen.
De brief was gericht aan mevrouw Marr***.
zrLieve mevrouw Marr***, mijne vrouw heeft
begrepen, dat ik deze eenzaamheid, welke ik be
sloten had mijzelf op te leggen, niet langer kan
verdragen. Gij weet waarom ik het deed
Binnen een paar dagen zullen wij in de stad zijn
draag zorg dat gij er u verwonderd over betoont
en denk er aan met al die omzichtigheid te werk
te gaan, waarvan gij mij tot nu toe blijken hebt
aau om #het kapitaal" schrik aan te jagen en zij
meenen hierin reeds voldoende te zijn geslaagd om
den zeer hoogen toon te kunnen aanslaan. Te
Gent hielden zij b. v. eene sterk bezochte verga
dering, waar werd besloten, dat voortaan de werk-
loozen geene bedeeling meer zouden aannemen. Als
grond voor dit besluit werd aangevoerd, dat de
uitgedeelde levensmiddelen niet goed genoeg waren.
De liberale en de clericale bladen van Gent hadden
geld voor de werkloozen bijeengebracht, maar de
vergadering der werkloozen besloot, dat geld te
weigeren en de manifestaties op straat voort te
zetten.
Het is zeker vreemd, dat menschen, die bitter
klagen over hun nood, voedsel en geld, dat hun
wordt aangeboden, weigerenmen moet wel
veronderstellen, dat de Geutsche werkloozen nog
niet van alle middelen zijn onthloot, of dat zij van
andere zijde worden ondersteund.
Het socialistisch orgaan Vooruit voert in de
laatste dagen een zeer heftige taal.
In Belgie en ook elders, trachten deaanvoerders
der socialisten hun invloed te handhaven door
storing der openbare orde.
De schrijver der brieven uit de residentie aan
het N. v. d. D., schrijft o. a. het volgende
Terwijl allerlei aantrekkelijkheden de menschen
's avonds naar buiten lokkon en geld doen verteren
alsof de vermogens- en bedrijfsbelastingen de wereld
niet met den ondergang bedreigden, reeds voordat
Taks kieswet er den genadeslag aan toebrengt,
stroomt het des daags zoolang de zon haar licht
over de aarde doet schijnen naar de Boschvijvers,
waar de schaats heerschappij voert, en naar de sloot,
gereserveerd voor H. M. de Koningin, waar deze
elken dag een uurtje, ten aanschouwe van de
menigte, op de smalle ijzers tracht te rijden.
Malle vleierij wist dezer dagen te verhalen, dat
H. M. reeds sierlijke zwaaien over het ijsvlak
maakt. Mai want iedereen kan zien, dat ons
Koninginnetje heel aardig op haar schaatsen staat
en zelfs al redelijk vooruitkomt, maar dat het
zwaaien zich bij haar, evenals bij ieder gewoon
sterveling in zijne eerste schaatsenrijdersperiode, tot
de armpjes bepaalt.
Maar wat ik met genoegen zag is de onge-
dwongenheid, waarmee het meisje zich bewoog,
alsof er niet een aantal oogenparen naar haar
keken iets dat toch waarlijk wel in staat is om
een ander kind van 12 jaar verlegen te makeu.
gegeven. Sta mijne vrouw ter zijde met het vaste
voornemen elke kans tot gebabbel van haar af te
wenden. Stel gij u voortdurend tot een onover-
komelijken hiuderpaal tusschen mijne vrouw en
een ieder die haar wil naderen
z/Ik keer terug omdat ik hier zou sterven van
verveling, maar ik zou niet terugkeereu, al moest
ik sterven, indien ik niet overtuigd ware, dat ik
in u een onfeilbaar middel bezit om deu vrede
in mijn gezin heilig te bewaren.
#Mijn gezin is vermeerderd in aantaler is een
klein kindje bijgekomen, dat, uit de ellende opge-
raapt, mijn huis in beslag neemt en eene blinde
liefde aan mijne vrouw inboezemt.
Ach Ik zal alles doen wat ik kan en
gij moet mij bijstaan, opdat Innocenza dit bede-
laarskind uit ons huis verwijderd, dat door een
toevalligen samenloop van omstandigheden de plaats
inneemt die aan een ander toebehoort. Wij zullen
hierover sameu spreken, lieve Geltrude Ik moet
u zeggen, dat het denkbeeld van naar stad terug
te keeren op mij de uitwerking maakt eener groote
vertroosting. Ik zal mijzelf nooit meer eene op-
offering op de schouders leggen, sinds ik onder-
vonden heb hoe ongeschikt ik ben om die ge-
trouw te vervullen. Vaarwel, waarde mevrouw
Marr***."
Zij vertrokken 's middags te twaalf uren, toen
het vale licht der zon eene geelachtige tint wierp
over het voetpad dat onder hunne voeten kraakte.
De gravin, in fluweel en bont gehuld, liep gearmd
met haar echtgenoot, wiens blikken vragend op
haar rustten.
,/Neen", antwoordde zij bitter, //het is niet de
koude die mij hiuderthet is iets waarvan ik geene
