Gemengde berichten.
BURGERLIJKE STAND.
Telegrafische berichten.
zullen worden behandeld, mits voorzien van een
bewijs van den pastoor en den burgemeester hunner
gemeente.
Deze tijding maakte den besten indruk op het
publiek, dat ook dezen avond de zaal weer gehee
vulde. De beer Davenport is ook voornemens,
als volksvertegenwoordiger op te tredenHet
Nederlandsche volk heeft hij leeren waardeeren en
liefhebben op zijne rondreis door ons laud.
In hartelijke bewoordingen nam hij afscbeid en
sprak woorden van lof, zoovvel wat betrof het
Maastrichtsch publiek, alsook de geneesheeren dier
stad, wier houding jegens hem hij ten hoogste
prees, in vergelijking met andere plaatsen. Onder
daverende toejuichingen, werd met ontdekt hoofd
het Nederlaudsch Volkslied aangehoord en Sequah's
rijtuig rolde onder het gejuich des volks naar
zijn hotel.
TER NECJZEN, 10 December 1892.
Woensdag werd alhier door de commissie
van beheer over den grindweg Ter Neuzen-Hoek,
in het openbaar, bij enkele inschrijving, aanbesteed
Het leveren van 475 M8. grind en het vervoeren
van 325 M3. grind langs voornoemden weg.
Levering en vervoer werden in afzonderlijke per
ceelen aanbesteed.
Voor de levering schreven in de heeren Gebr.
Pieters, te Nijmegen, voor f 2,07voor fijne
Holl. en f 2,32^ voor grove DuitscheA. B. A.
Quack, te Nijmegen, voor f 1,99T. Gort, voor
fl,94; P. A. van de Velde, voor f 1,92 P.
Dobbelaar, voor f 1,90 D. de Doelder, wed. J.
de Lege en P. A. Dolk, voor f 1,89 ieder per M3.
De zes laatste inschrijvers zijn alhier woonachtig.
Yoor het vervoer schreven in de heerenG.
Scheele, te Hoek, voor f 0,39D. de Witte, te
Ter Neuzen, voor 0,34£ en L. Kolijn, te Hoek,
voor f 0,34 per M3.
Uit den mast van een van Antwerpen naar
zee bestemd stoomschip viel gisterennamiddag, terwijl
het de haven alhier voorbij stoomde, een man te
water.
Hoewel het ongeval dadelijk door de overige
bemanning werd bemerkt en het stoomschip
stopte waardoor een boot kon worden uitgezet, bleken
de pogingen om den man te redden vruchteloos.
Daar men geen spoor van hem kon vinden ver-
moedt men dat hij door den stroom is medegevoerd.
Heden middag had alhier aan de Westsluis
eene vechtpartij plaats tussohen een matroos T. B.,
van de Engelsche schooner Elisabeth Hampton, en
E. d'H., zoon van schipper d'H., alhier. Laatst-
genoemde kreeg bij de worsteling een vrij ernstige
wonde in den rug, toegebracht door een mes. De
politie, spoedig aanwezig, ging met toestemming
van den gezagvoerder aan boord, waarop de matroos
gevlucht was.
Na een hevige worsteling met den matroos en
den stuurman, door wie de twist moet zijn ont-
staan, mocht het de politie geholpen door een
twintigtal burgers gelukken de eerste geboeid in
het huis van arrest te brengen.
23 dezer zullen verschillenae winkeliers alhier
verschijnen voor 't kantongerecht wegens over
trading der boterwet.
Uit Philippine wordt aan het N. v. d. D.
geschreven
Met belangstelling werd door de handelaren en
visschers alhier kennis genomen van het ver-
handelde in de Tweede Kamer op Donderdag jl.,
waarin de heer Hennequin opnieuw de kwestie der
visscherij in den Brakman ter sprake bracht.
In het tractaat van 1843, tusschen Belgie en
Nederland gesloten, werd Philippine als de eenige
losplaats voor mosselen in den Brakman aange-
wezen. In de laatste jaren evenwel scheen het of
meer, maar een vrouw, die door des levens bittere
teleurstellingen gerijpt is, vast besloten tot den
strijd, zelfs ten koste van haar geluk en haar liefde.
Luister nu eens naar mij, Greta, sprak hij toen,
en het beven van zijn stem verried zijn hevige
ontroering, ook ik ben zwak geweest, nog zwakker
dan jij, want ik wist welk een onrecht dat geslacht
ons had aangedaan. Ook ik b< miude een meisje
uit het geslacht der Altenbraks, de zuster van den
man, die met zijn vleiende woorden gepoogd heeft
je liefde te winnen. Ik hoopte, door de liefde den
ouden strijd te kunnen beslechten en verzoening
tot stand te brengen. Ik heb moeten erkennen,
dat dit onmogelijk is, even als jij, heb ik die
liefde met geweld uit mijn hart gerukt. Ik wil
haar niet wederzien, die mijn zinnen door haar
schoonheid betooverdeik zweer je, ik zal niet
eerder rusten, voordat dit rampzalige geheim is
opgehelderd en wij volledige genoegdoening hebben
verkregen Geef me de hand, Greta, en beloof
me, dat je mijn oprechte, trouwe bondgenoote zult
zijn
Greta stak haar broeder beide handen toe en
sprak met trillende maar luide stem Dat beloof
k je, Eduard
Dank je, GretaLaten wij nu voor vandaag
scheid nemen. Ik wil alles nog eens met oom
ndrik bepraten. Morgen begint de strijd
yoen de deur achter hem dicht was, zonk Greta
it de sofa neder en verborg het gelaat in de
en. Ilaar hart kromp ineen van weedom.
zij wilde een standvastige bondgenoote zijn
i strijd, maar zij wist, dat haar hart in dien
zou breken.
deze bepaling niet meer bestond. Eerst bedekt en
daarna openlijk losten de Belgische visschers ge-
regeld in de op ongeveer 100 M. van de grens
gelegen Bouchautsche haven, die slechts als
vluchthaven aangelegd is voor de visschers in den
Brakman. Toen zij deswege evenwel bekeurd en
door het gerechtshof te 's Gravenhage veroordeeld
en dus van ons goed recht overtuigd waren, scheen
het of het lossen aldaar voor goed uit was.
Maar nu ging het een anderen weg op. Met
alien aandrang vroegen thans de Belgische visschers,
daarin krachtig gesteund door vertegenwoordiging en
pers, aan hunne regeering alles te willen aanwenden
om die bepaling uit het tractaat te schrappen.
Het antwoord, dat de Minister den heer Henne
quin gaf, zal den Belgen ook thans voor de zooveelste
rnaal overtuigd hebben, dat Nederland zijne rechten
in deze zaak niet prijsgeeft.
Nu, de regeering kon niet anders antwoorden.
Toe te staan in de Bouchautsche haven te lossen,
zou gelijk staan met den doodsteek te geven aan
den toch reeds kwijneuden handel alhier. Het staat
zoo vast als een paal boven water, dat de handel
in mosselen zich dan geheel verplaatsen zou en in
handen komen van de Belgische visschers.
Onze handelaren lijden toch reeds genoeg schade
door de oneerlijke en moordende concurrence, hun
door de collega's van over de grenzen aangedaan.
Het is een feit, dat deze nog geregeld de wet
ontduiken. Onlangs deed een bericht in de Belgische
bladen de roude dat de Nederlandsche regeering
het lossen oogluikend toeliet. De Belgen geven
dus zelf toe, dat het toch nog in strijd met de wet
geschiedt.
Vroeger, toen er zich hier een detachement
militairen bevond, was er natuurlijk geen sprake
van sluikhandel, omdat er destijds aan bedoelde
haven een waehtpost uitgezet werd en de schepen
bij overtreding der wet in beslag genomen werden.
Sedert dat toezicht echter door rijks-en gemeente-
politie uitgeoefend wordt, is't aanmerkelijk verslapt
en wordt er nooit eene bekeuring gedaan.
Dit laatste verwondert ons niet.
Zijn de mossels gelost, dan zijn zij gauw over
de grens gebracht, die zich op nauwelijks 100 M.
van de haven bevindt, terwijl de schippers door het
uitzetten van wachtposten er voor zorgen niet door
de politie overvallen te worden. Slechts door een
versterkt en verscherpt politie-toezicht zal't mogelijk
zijn te beletten, dat de sluikhandel eene te groote
uithreiding neemt.
Wij hopen dan ook, in 't belang van de Neder
landsche visschers, dat dit het gevolg inoge zijn
van de gewaardeerde woorden, door den geachten
afgevaardigden van Oostburg uitgesproken.
'S Gravenhage, 16 Dec. Tweede Kamer. Aan-
genomen zijn de ontwerpen der provinciale be-
lastingen en de wijziging der schoolwet, waardoor,
tengevolge der aanneming van het amendement
Travaglino-Mutsaers met 76 tegen 14 stemmen,
de verplichte invoering van het leervak vrije— en
ordeoefeningen wordt verdaagd tot 1897.
Bij hoofdstuk Marine werd de aanbouw van nieuwe
schepen bestreden door de heeren Van Vlijmen en
Lieftinck en verdedigd door den heer Van der
Oye en den Minister, die verzekerde dat ze voor
Indie en Nederland geschikt zijn. Met den Mi
nister van Oorlog zou hij overleggen om een
eergerecht in te stellen, ten einde een duel te
voorkomen.
Miildelburg, 16 Dec. Heden is alhier aan het
gebouw van het provinciaal bestuur aanbesteed:
1°. Het verbeteren van den aardeweg en het
verharden van twee gedeelten van den weg langs
het zijkanaal naar Hulst, behoorende tot de werken
van het kanaal van Ter Neuzen. (Raming f 1750)
2°. Het onderhoud van het kanaal door Wal-
TWINTIGSTE HOOEDSTUK.
Harry von Altenbrak bevond zich in een zeldzaam
opgewonden stemming, die hij zich zelf niet wist
te verklaren. Harry bezat een gevoelig hart, een
levendig eergevoel en als het er op aankwam zijn
eigen eer of die van zijn familie te verdedigeu,
ontzag hij geen offer. Zijn grootste trotsch was
zijn oude, eervolle naam, niet de minste vlek mocht
op het blanke schild zijner eer rusten. Maar hoe
jong hij was, hij had toch reeds alle genietingen
van het leven in de groote stad, alle passions der
groote wereld leeren kennen. Harry was de ver-
weude Beveling der dames ait de groote wereld
alle harten kon hij veroveren en als een vlinder
fladderde hij van de eene bloem naar de andere.
Op de renbanen der hoofdstad was hij de held van
den dag, op de feestmaleu na de wedrennen strooide
hij het good met voile handen uit, en in dollen
overmoed had hij reeds meermalen een klein ver-
mogen op den enkele kaart gewaagd. Langen tijd
was alles goedgegaan, het geluk had den overmoe-
digen jongeling niet verlaten. Had hij een enkele
maal geldgebrek, dan hielp zijn moeder hem uit
den nood, of ook wel goede vrienden, die hun geld
gaarne ter leen gaven tegen kleine wisseltjes,
natuurlijk, niet zonder goede winst, dat spreekt
van zelf. Harry dacht er nauwelijks aan, als die
goede vrinden voor drie raaauden twintig procent
winst opstreken.
Tot heden was het Harry nog altijd gelukt,
die woekeraars op den bepaalden tijd te betalen
maar nu was zijn positie verre van aangenaam.
Oat zijn vader ziek was geworden, kwam hem nu
cheren, gedurende de jaren 1893, 1894 en 1895
(Raming 37,850).
Voor het eerste werk werd het minst ingeschreven
door den heer D. de Doelder, te Ter Neuzen, voor
1427, voor het tweede door den heer Verbrugge,
te Waddinxveen, voor f 36,169.
Begunstigd door een dikke sneeuwlaag, zijn
in de omstreken van Ginneken verscheidene wilde
konijnen gevangen. Zooals men weet laten de
konijnen, die niet in hunne holen schuilen, de
sueeuw over hun lichaam heengaan en blijven
daaronder eenigen tijd rusten. Doch de warme
adem dezer dieren doet de sneew juist boven het
neusgat eenigszins smelten. Zij die bekend zijn
waar deze dieren zich meestal ophouden, zoeken
die gaatjes opslaan dan met een stok op de
plaats waar dat luchtgat gevonden wordt, en ranselen
het dier zoolang totdat het dood is.
De prijs dezer beesten beloop gewoonlijk 50 cents,
zoodat de sneeuw in dat geval al wederom eene
goede uitkomst geeft, voor hen die's winters geen
werk hebben.
Bij het weggraven der aarde aan de Kil of
den boezem van den Zuidpolder onder Papendrecht
komen tal van meikevers voor den dag. Het is
in deze dagen van sneeuw en ijs niets ongewoons
kinderen met doosjes molenaars te zien spelen, of
we midden in Mei of Juui zijn.
Deze insecten zitten in hun verstijfden toestand
niet diep onder de oppervlakte, Hieruit en uit
hun aantal voorspellen weerprofeten (die brood eten
een zachten winter.
Anderen meenen, dat we in Mei eene groote
hoeveelheid van dit goedje te wachten hebben,
wat om de 3 jaar gebeurt. Immers de meikever
leefc 36 maanden, van welke eene boven den grond
en 28 als larve of engerling onder den grond.
Deze engerling, om zijn vraatzucht bekend, is zeer
taai, verdrinkt niet, al zet men hem twee maanden
onder water en blijft leven, al is hij zoo stijf-
bevroren, dat men hem in stukken kan breken.
Op Terschelling leeft de oud-onderwijzer T.
R. Zwaal, die thans ruim 93 jaren telt en nog in
staat is flinke wandelingen te maken. Deze heer
werkt nog meermalen 's avonds bij kunstlicht en
gebruikt nimraer een bril. Niet zelden heeft hij
nog lust rekenkundige vraagstukken op te lossen.
De heer Zwaal heeft een veelbewogen leven achter
den rug. Van 1815 tot 1822 was hij zeeman
en van 1823 tot 1874 onderwijzer. Ook had de
kranige oude heer, ontreveer 40 jaren geleden, een
school voor zeevaartkundig onderwijs te Oude
Schild op Tessel. Die inrichting stoud zeer gunstig
bekend en er zijn vele stuurlieden en kapiteins der
koopvaardijvloot door den heer Zwaal bekwaamd.
Herhaaldelijk doen in den laatsten tijd be
richten de ronde dat de burgemeester van Amsterdam
het plan heeft ontslag uit zijn hooge betrekking
aan te vragen. Nu die geruchten telkens weder
voorkomen en ook in de laatste dagen druk bepraat
werden achtte de redactie van het aldaar ver-
schijnend Vlgd. Blad het zaak ZEd.Achtbare op
nieuwerwetsche wijze te laten intervieuwen of, om
Hollandsch te praten eens te doen uithooren.
Het blad zegt
Wij belastten een onzer handigste verslaggevers
met de eervolle taak om te trachten achter de
geheime bedoelingen van het hoofd onzer stad
te komen.
Onze verslaggever liet zich bij den burgemeester
aandienen en werd op zeer hupsche wijze ontvangen.
ZEd.Achtbare wees hem, met een beleefd hand-
gebaar een stoel aan en zeide niets.
Het zou mij hoogst aangenaam zijn EdelAchtbare
sprak onze afgezant, om het blad dat ik de eer
heb te vertegenwoordigen, een belangrijk nieuws
juist slecht van pas. Waar zou hij nu de vijf-
en-twintig duizend mark vandaan halen, die hij
binnen drie dagen moest betalen? Zijn moeder
had hem geschreven, dat hij zijn schuldeischer
voor korten tijd tot uitstel moest bewegen, daar
zij op het oogenblik, dat zijn vader zwaar ziek lag,
hem onmogelijk die som gelds kon verschaffen.
Harry moest maar acht dagen geduld hebben,
dan zou alles in orde zijn. Maar die acht dagen
waren voorbij, en er kwam geen geld.
Slecht geluimd liep Harry in zijn fraai ge-
meubeleerde kamer heen en weer. Hij had het
geld zoo dringend noodig. Niet alleen om zijn
schuldeischer tevreden te stellen, maar ook voor
de reis naar Baden-Baden, wat binnen weinige
gen de eerste herfstwedrennen zouden plaats
hebben. Daar kon hij onmogelijk van weg blijven
Hij had zich voor drie races aangegeven, ook voor
de groote hunting-race voor officieren aller wapens,
waarvoor de Keizer een prachtigen eereprijs had
uitgeloofd. Dien prijs moest hij winnen 1 Den
geheelen zomer had hij zijn Engelschen halfbloed
daarvoor getraineerd Als het dier hem op het
beslissende oogenblik maar niet in den steek liet
In den laatsten tijd had het reeds dikwijls zulke
vreemde kuren gehadsoms stond het zonder
eenige reden op eens voor een hiudernis stil, waar
het anders spelende overheen vloog.
Hoe kwam Harry toch in die vreemde, zenuw-
achtige stemming Zou de schuld werkelijk liggen
aan den brief van Greta, waarin zij hem in
eenvoudige, waardige woorden herinnerde aan de
vervulling van zijn belofte herinnerde, neen,
dat was het rechte woord nietGreta had hem
te kunnen verschaffen. Daarom kom ik tot u
met de ronde vraag of't werkelijk waar is dat u
het voornemen heeft ontslag aan te vragen
De burgemeester glimlachte fijntjes, maar zeide
niets.
Aangemoedigd door dit vriendelijk tegemoet-
komen, vervolgde onze verslaggeverMen zegt
dat u gemeend heeft den Amsterdamschen gemeente-
raad naar uw hand te kunnen zetten, dat dit u
mislukte en die inislukking u ergernis baart. Wat
moet van die stemme des volks gedacht worden
De burgemeester glimlachte nog fijner en zeide
niets.
Ik zal u EdelAchtbare wel niet behoeven te
zeggen, zeide de verslaggever van hoe groot gewicht
ik de door u gegeven inlichtingen beschouw.
Ongetwijfeld zal er bij u geen bezwaar bestaan,
dat ik die in mijn blad aan de Amsterdamsche
burgerij oververtel.
De burgemeester glimlachte thans z66 fijn, dat
geen pen in staat is er de fijnheid van te beschrijven,
en zeide niets.
Hoogst voldaan over den uitslag van zijn rnoeite-
vollen arbeid, stond onze afgezant op.
Zwijgend begeleidde de burgemeester hem tot
aan de deur.
Gewoonlijk, wanneer over zeer samengestelde
slingeruurwerken wordt gesproken, bepaalt men
zich tot eene beschrijving van het torenuurwerk
te Straatsburg of te Bern, maar er bestaan nog
meer uurwerken, die waard zijn genoemd te
worden.
Zoo bijv. bezit ook het Stadhuis te Jena een
zeldzaam kunststuk en sommigen hebben zelfs
beweerd, dat het een der oudste en zonderlingste
der wereld is.
Boven de wijzerplaat ziet men een grijnzenden
bronzeu kop, die, als de klok slaat, zijn grooten
mond wijd opent. Aan zijn rechterzijde staat het
beeld van een grijsaard, die een gouden appel aan
het eind van zijn stok houdt. Zoo dikwijls de
mond zich opent, steekt hij den kop den appel toe,
maar trekt terstond terug wanneer deze in den appel
schijnt te willen bijten. Ter linkerzijde staat een
engel met een boek in de hand, die bij elken
klokslag met eene hand zijn boek opheft en met
de andere een schelklokje luidt. De bronzen kop
heet door geheel Duitschland Hans van Jena, en
die naam wordt aan alle nieuwsgierigen gegeven,
die zich met de zaken van anderen bemoeien.
Deze zinnebeeldige voorstelling had dus ten doel,
het schadelijke van dat bedrijf voor te stellen.
Naar het volksverhaal is deze kop het afbeeldsel
van zekeren Klauss, den nar van Ernst, keurvorst
van Saksen, die zich met alles bemoeide, maar dat
ten opzichte zijner meerderen met zooveel voor-
zichtigheid, dat bij het overlijden van den keurvorst
een der erfgenamen het kunststuk tot den buiten-
sporigen prijs van f 600,000 kocht, en daarmede
het bewijs gaf, dat Klauss de gunst zijner heereu
had weteu te behouden.
Van 1 tot en met 15 December.
niet aan zijn belofte herinnerd, neen, dat was
het rechte woord niet Greta had hem niet aan
ziju belofte herinnerd; zij had eenvoudig geschreven,
dat het haar vast besluit was hem niet weer te
zien, totdat het hem mogelijk zou wezen zijn
belofte te vervullen. Dat verwenschte beloven
ook Hoe dikwijls belooft men niet de zon van
den hemel te halen. En even onmogelijk het zou
zijn die belofte te houden, even onmogelijk scheen
het Harry von Altenbrak, die kleine Greta
Montelli, de nicht van den slager Tiedemann, te
huwen. Nu, dat had Greta zelf wel kunnen be-
grijpen Zij was in Berliju opgegroeid, daar wisten
de jonge meisjes toch wel, dat een garde officier
uit een oud adellijk geslacht niet trouwen kon
met de nicht van een slager. (Wordt vervolgd.)
LI
■i,
Ter It'euzen. Huwelijks-aangiften. 8 Dec. Gelein
Buijze, oud 22 j., jm. en Neeltje Donze, oud 21 j., jd.
9 Dec. Leendert Anthonie van der Bent, oud 25 j., jm. en
Adriana Anthonia Bolier, oud 29 j., jd.
Huwelijks-voltrekkingen. 1 Dec. Jan Gerardus de Reus, oud
21 j., jm. en Maria Wilhelmina Riemens, oud 21 j., jd.
Willem van Aalst, oud 19 j., jm. en Jauna Elisabeth Dooms,
oud 20 j., jd.
Geboorten. 2 Dec. Daniel Pieter, z. van Jan de Doelder
en van Elisabeth Dieleman. 3 Dec. Francina Adriana, d.
van Abraham Jacobus Faas en van Wilhelmina Janna van
Drongelen. Janna Jacomina, d. van Adriaan Marinus de
Doelder en van Sophia Pietemella Kroon. 4 Dec. Jacomina
Jansje, d. van Jacob Hendrik Mielen en van Francoise
Berbera Dieleman. 5 Dec. Petrus Adriaan, z. van Johannes
Cornelis Eekman en van Krina Cornelia Harms. 9 Dec.
Cornells, z. van Pieter van de Wege en van Elisabeth
Dieleman. 10 Dec. Cornelia Catharina, d. van Dirk van
Alten en van Adriana Dieleman. Leendert, z. van Dirk
van IJk en van Wilhelmina Maria van Rees. 11 Dec.
Henri Godfried Josephus. z. van Josephus Koch en van
Florentina Maria van Overloop. 13 Dec. Prudent, z. van
Augustus de Bock en van Louisa Versluijs. 14 Dec. Hu-
brecht, z. van Johan Karel Ribbens en van Lubbegien de
Koning. Cornelis en Adriaan, z. van Pieter Hofman en van
Adriana Dubbeldam.
Overlijden. 1 Dec. Marinus Thomas Korporaal, ond 19
u., z. van Gerrit Karel en van Pieternella Cornelia Leunis.
3 Dec. Joris Cornelis Kolijn, oud 5 j., z. van Cornelis en
Janne van den Hout. 4 Dec. Johannes Benedictus Catha-
ms Schirris, oud 4 j., z. van Alphonsus Jacobns en van
Sophia Maria Anna van Rossuin. 14 Dec. Maria Jacobs
van Doeselaar, oud 2 m., d. van Willem Hendrik en van
Elisabeth Johanna Andriessen.
C'liiiSfe. Huwelijks-voltrekkingen. 1 Dec. Charles
Louis Kindt, oud 35 j., jm. en Emelinde Geevaert, oud 35
j., jd. 14 Dec. Ferdinandus Johannes de Keijser, oud 24
jm. en Seraphina Beennaert, oud 28 j., jd.
Geboorten. 12 Dec. Augusta Maria, d. van Johannes
Francies Pluijm en van Maria Louisa de Munck.
Overlijden. 7 Dec. Stephania Justina de Bleijser, oud
10 d., d. van Johannes Baptist en van Frederics Engels.
10 Dec. Euphrasia Clothilda de Cock, oud 2 j., d. van
Carolus Ludovicus en van Maria Theodora Dansaert.
