Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 2874.
Zaterdag 2(5 November 1892.
32e Jaargang.
Het Huis Altenbrak.
Binnenland.
ABONNEMENT'
Politielz Overzicht.
FEU ILLETON
26) ~rir~
TER VUZhVM'llh <01 RUT
Per drie maanden binneu Ter Neuzen 1,Pranco per postVoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,82£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Biieven-
bushouders.
ADVERTENTIlN.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Hit blntl verve li ij nt IBin vil 1.1;- en Vrijdag'avonit bij den liifgever
JK. XX W IB E Si V IB E te Ter Meuzen.
Bij deze count nt behoort een bijvoegsel.
In de Woensdag gehouden zitting van den
Duitschen Rijksdag zijn de voorzitter en de onder-
voorzitters herkozen.
De rijkskanselier Von Caprivi gaf eene toelichting
van de militaire voorstellen. Het betrof hier, zeide
hij, de toekomst van Duitschland. Een aanvalleode
of preventieve oorlog zal nimmer door Duitschland
gevoerd worden.
Hij verklaarde verder, dat Duitschland nimmer
Frankrijk had getart, en dat Bismarck de Emser
depeche niet heeft vervalscht.
De persoon van den Czaar biedt de beste waar-
borgen voor het behoud van den vrede. Wat de
militaire ontwikkeling van Ruslaud betreft, deze
wekt vooralsuog geen bezorgdheid, maar zij kan
gevaarlijk worden.
Duitschland moet den voornaamsten militaireu
last op zich nemen, omdat het in staat moet zijn
naar twee kauten front te maken.
De rijkskanselier besprak daarna het hervormings-
plan en de middelen welke tot dekking der hoogere
uitgaven zijn aangewezen.
Hij besloot met een beroep op de vaderlands-
liefdehij wees ook op hetgeen men verschuldigd
was aan de nagedachtenis van hen die het Duitsche
rijk hadden gegrondvest en daarvoor gestorven zijn,
opdat men later niet kunne zeggen De gevallenen
hadden hun bloed veil, maar het tegenwoordige
Duitschland wil voor het behoud van het rijk niet
de noodige middelen verschaffen.
Bij den Rijksdag is een wetsontwerp op
de landverhuizing ingedieud. Het bepaalt dat
hij, die zich belast met het vervoer van land
verhuizers naar vreemde landen, de vergunniog
behoeft van den Rijkskanselier, dat hij rijksburger
moet zijn en in Duitschland ziju verblijf moet
hebben. De vergunniog wordt niet verleend voor
het verder vervoer uit niet-Duitsche havens, doch
kan worden toegestaan voor niet—Duitsche tusschen-
stations. Ook de agenten behoeven vergunning
zij moeten rijksburgers zijn en door de toegelaten
ondernemers gemachtigd worden. De verdere be-
palingen bemoeilijken de landverhuizing, wegens
de vastgestelde voorafgaande aaumelding bij de
politie. De landverhuizing is verboden, wauneer
vreemde regeeringen of vreemde maatschappijen
het vervoer geheel of ten deele betalen of voorschot
verleenen. Passagiersbiljetten van overzeesche
plaatsen mogen niet verkocht worden.
Naar het Duitsch van O. Elster.
bewerkt door AMO.
En Margherita Montelli had den raad van den
eerlijken vriend opgevolgd. Haar geest kwam lang-
zamerhand op verhaalvan ganscher harte was zij
Hendrik dankbaar. Hij had haar sedert dieri tijd
niet meer verlaten. Door ijver en voorkomendheid
was het hem gelukt het vertrouwen zijner klanten
te winnen en zoo bracht hij de zaak op zulk een
hoogte, dat hij weldra een welgesteld man kon
genoemd worden. Hij kocht een huis in de Nieuwe
Friedrichstraat en ruimde de derde verdieping daar-
van in aan mevrouw Montelli. De kleine villa te
Friedrichshagen werd voordeelig verkocht, zoodat
Margherita onbezorgd de toekomst te gemoet kon
gaan. Een gedeelte van haar vermogen was belegd
in solide staatspapieren, de kinderen groeiden voordee
lig op, ook nadat de oude Dorothea het tijdelijke
met het eeuwige verwisseld had. Eduard werd een
bekwaam ingenienr en Greta studeerde muziekzij
had veel talent voor deze schoone kunst. Zoo leefde
men stil en tevreden in het huis van oom Hendrik,
zooals de brave Tiedemann door de kinderen genoemd
werd. De voormalige bediende was thans Marghe-
rita's beste vriend en raadsman gewordenzij
ondernam niets zonder zijn oordeel te vragen en
wat hij haar aanraadde, kwam bijna altijd goed uit.
Zoo begreep Margherita dan ook hedeu, dat Hen
drik gelijk had. Zij beantwoordde zijn handdruk
en vervolgde toen
Een vraag is 't, die op het oogenhlik alles in
Frankrijk overheerschtDahomey hoort men bijna
niet meer noemenalleen de korte mededeelingen
omtrent de werkzaamheden van de douane-commissie,
leveren zoo af en toe het bewijs, dat het met
Zwitserland te sluiten handelsverdrag nog in be-
raadslaging is de perswel, die gisteren in de lezing
der Kamer op 't bureau van den Seuaat is gede-
poneerd, interesseert eigenlijk niemand, want
de Panama-zaak vraagt aller aandacht, 't is de
zitting van Maandag, die alle vraagstukken van
anderen aard heeft verdrongeu en de boulangist
Delahaye doet de voor hem aangename ervaring
op, dat de brutalen en de onbeschaamden Jt in den
regel toch nog 't verst brengen in de wereld. Hij
heeft den laatsten stoot gegeven en't is nu mogelijk,
dat de laagste aantijgingen tegen mannen van naam
en geboorte onvoorwaardelijk geloof viuden, onver-
schillig wie er de verspreider van is.
't Is geen klaarheid, die er gevraagd wordt in
deze zoo ernstige zaak, neen 't is licht, zijn stralen
werpend tot in de donkerste schuilhoekenalles moet
onderzocht worden, want 't geldt de eer van
Frankrijk, op 't spel gezet voor de oogen van
gansch de beschaafde wereld. Dagbladen waren
begonnen de gemeenste beschuldigingen uit te
spreken tegen een aantal staatslieden van naam en
al spoedig hebben diezelfde woorden geklonken in
het Parlemeut, zoodat het gerechtelijk onderzoek
van de onmiddellijk bij de Panama-zaak betrok-
kenen (De Lesseps c. s.) lapwerk zou zijn, alleen
voldoening kunnende schenken aan de aandeel-
houders. 't Is de openbare meeuing, die licht
vraagt en alleen een parlementair onderzoek, geleid
door een speciale commissie, kan dat geven, alleen
haar resultaten kunnen de verdenkingen opheffen,
in rijken overvloed op de hoofden van vele tientallen
volksvertegenwoordigers opgestapeld. Of die mo-
gelijkheid en wenschelijkheid werkelijkheid zal
worden? J a wellicht, maar 't kan ook anders
zijn, wanneer de commissie zich namelijk bepaalt
tot het hooren der betichten en alleen van hen
eischt de verzekering onder eede, dat geen geld
door hen is ontvangen.
Heel veel verder is men eigenlijk niet gekomen,
de noodzakelijkheid van vlug en kort proces in
deze zoo ernstige zaak, ten spijt. De afgevaardigde
De Olagny sprak de hoop uit, dat de regeering
maatregelen zal nemen om de Panama-concessie
verlengd te krijgen en een ander wilde de zittingen
der te vormen enquete-commissie toegankelijk stellen
voor alle afgevaardigden. Nadat dit laatste voor-
stel begraven was met 400 tegen 120 stemmen,
Ik geloof, dat je gelijk hebt, Hendrik. Binnen
een paar dagen ga ik naar Neurode. En als je
Greta nog eenigen tijd bij je wilt houden, dat
is me zeer aangenaam. Zij moet den cursus van de
muziekschool ten einde brengen, dan kan zij naar
Neurode komen en wachten, tot ze een gepaste
betrekking gevonden heeft.
Maar mevrouw, dat is niet noodig Waarom
zou het kind zich zoo plagen Bij vreemde men-
schen aan huis U is niet arm, mevrouw,
en ik ik ben ook niet arm meer.
Neen, neen, Hendrik, ditmaal bekeer je me niet
van mijn voornemen. Greta moet op haar eigen
beenen leeren staan, zij moet den ernst des levens
leeren kennen. Een strenge opvoeding door het
practische leven zal haar goed doenzij mag niet
als ik in mijn jeugd het slachtoffer van onervaren-
heid worden. Je hebt het kind een beetje verwend,
mijn vriend! Zij schijnt mij een weinig luchthartig
en oppervlakkig. Maar stil, daar komt Greta.
Hendrik Tiedemann bromde iets in zijn baard,
maar hij wist, dat hij op dit punt niets kon uit-
richten. Ja, Greta was zijn heveling, dat wilde
hij niet ontkenuen. Maar het was toch onzin, dat
lieve kind de hardvochtige wereld in te zenden.
Nu, dacht Hendrik eindelijk, komt tijd, komt raad.
Voorloopig blijft het kind bij mij en dat is
voldoende.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
Als Eduard 's namiddags vrij was, placht hij
gaarne in het naburige bosch aan den oever der
Elbe rond te dolen. Zijn moeder, die sinds eenige
weken bij hem woonde, vergezelde hem bij die
wandeling slechts zelden, haar zwakke krachten
kwamen er twee afgevaardigden met de bevoegdheid
der commissie op de proppen, welk onderwerp na
de eigenlijke benoeming zal behandeld worden.
Zoodra de stemming geopend was, deed de afgevaar
digde De Boissin het voorstel der commissie dezelfde
bevoegdheid toe te kennen als aan de rechters van
instructie is toegekend, namelijk de volmacht om
de opgeroepen getuigen te dwingen tot hun plicht
en hen te kunnen beeedigen tevens. Onmiddellijk
vond dit voorstel bestrijding en't eind was verdaging
tot Zaterdag. Met de samenstelling der com
missie kwam men niet gereed. Slechts 26 van de
33 leden werden gekozen en van dat aantal hebben
nog 9 voor de eer bedankt, zoodat bijna de helft
der commissie nog moet gekozen worden.
De Kamer van Frankrijk heeft door de benoe
ming der commissie en door de vervolging van
de administrateurs a gezegd en moet nu ook b
zeggen, ja kan zelfs door de omstandigheden ge-
dwongen worden het gansche alphabet af te gaan
en onderwijl dient de regeering der groote Repuhliek
de belangen van de aandeelhouders in de Panama-
Maatschappij wel in 't oog te houden, opdat men
haar, als 't te laat is, niet kan verwijten 't eene
te hebben gedaan en 't andere te hebben verzuimd.
't Is nu aan de justitie en aan de enquete-com
missie, om uit te maken in hoeverre de vele en
velerlei aantijgingen waar zijn, 't is aan de regeering
om een middel te vinden ter voltooiing van 't
Kanaal met waarborg van de belangen der onge-
lukkige slachtoffers, die vele duizenden zijn. En
onderwijl duren de beschuldigingen voort en zelfs
loopen er geruchten, dat 500 of 600 persouen in't
zaakje betrokken zijn, afgevaardigden en journalisten.
Dat lijkt dan wel een Augias-stal, welks op-
ruiming zelfs een Hercules zou hebben doen ver-
bijsterd staan 1
Het Militaire Huis der KoniDgin
Enkele Kamerleden drongen bij het sectie-onder-
zoek der oorlogshegrooting aan op afscbaffing van
het Militaire Huis van H. M. de Koningin, dat
geen beteekenis meer heeft nu eene vrouw het
hoofd van den Staat iszelfs zagen zij daarin
een gevaar met het oog op de mogelijkheid van
den invloed door dit Huis uit te oefeuen op de
leiding der militaire belangen anderen deelden in
die bezwaren niet, maar achtten inkrimping wen-
schelijk en aanneming van't systeem dat verhooging
van rang niet kan plaats hebben, tenzij weer
eenigen tijd in gewonen dienst worde getreden.
lieten zulke verre tochten niet toe, als Eduard
gaarne maakte. Dikwijls keerde hij eerst laat in den
avond terug, als de maan reeds aan den hemel stond.
In de eerste weken was de nabijheid van het
slot Altenbrak voor Margherita zeer onaangenaam
geweest, maar zij gewende er aan in de nabijheid
te leven van die menschen, die haar met of zonder
opzet in haar rechten te kort deden. Zij had de
de gedachte aan wraak, aan strijd ora de rechten
van haar en haar kinderen reeds lang laten varen
en toen Eduard daarover begon te praten, maande
zij hem tot onderwerping aan.
Laten wij geduldig af wachten, wat er boven
onze hoofden besloten is, zei ze. Onze krachten
zijn te zwak om ons lot te besturen denk maar
eens aan je vader Welke plannen had hij, en
hoe nabij was de uitvoering en toch greep het
noodlot met ruwe hand in en verstoorde alle
plannen, die zijn edele geest gevormd had.
Maar juist om vaders nagedachtenis wilde ik zoo
gaarne openlijk zien aangetoond, dat uw bewering
gegrond is. Het schijnt mij anders toe, dat er een
smet op zijn nagedachtenis kleeft, dat hij niet eerlijk
tegenover u gehandeld heeft. Evenmin als u ge
loof ik aan zulke oneerlijke handeling, maar de
wereld, de menschen
De wereld Wie denkt nu nog aan Eduard
von Altenbrak Onder je moeders naam heb je
een zelfstandige positie in de maatschappij ver-
worven draag dien naam ook voortaan in het
bewustzijn, dat het een eerlijke naam is.
Dit gesprek vond plaats in de eerste dagen van
haar verblijf te Neurode en sedert dien tijd was
hierover tusschen moeder en zoon geen woord meer
gewisseld. Het leek wel of Eduard bang was er
In eene der afdeelingen der Tweede Kamer
kwam bij de begrootings-discussie ter sprake de
voeding in Rijks strafinrichtingen.
Het eten, dat daar verstrekt wordt, is volstrekt
niet kwaad, zelfs wauneer de kok eens goed werkt
is het uitstekend, veel beter, dan de meesten der
veroordeelden het zich thuis kunnen laten bereiden.
Het gevolg hiervan is, dat velen de aangenaamste
herinneringen uit hun gevangenisleven medenemen,
daar zij voor weinig werk goed verwarmd en goed
gevoed werden.
Het is zeer de vraag of de philantropie in deze
niet te vergaat, of de misdadigers, die leven op
kosten der samenleving die hen uit haar midden
verbande, wel recht hebben wegens hun vergrijp
op zulk eene milde behandeling en daarom zij
gewezen hoe in het buitenland het aantal vegeta-
riers hand over hand toeneemt en velen zich wel
beviuden bij het zich geheel onthouden van vleesch.
Zou het nu geen overweging verdienen die goed-
koopere voeding in toepassing te brengen in's Rijks
strafinrichtingen.
Waarom moeten de misdadigers met vleeschspijzen
gevoed worden, terwijl zoovele nijvere, eerlijke
werklieden door gebrek aan werk, dus mindere
verdiensten, zich uitsluitend met plantaardig voedsel
moeten tevreden stellen?
Uit de regeeringsantwooTden
Kiesrecht. Naar het oordeel van de regee
ring moet het kiesrecht voor de gemeenteraden in
verband worden geregeld met een herziening van
de Gemeentewet, waarbij de regeling van het plaat-
selijk belastingstelsel vanzelf op den voorgrond
zal treden.
Arbeidswetgeving. In gereedheid worden
gebracht de wetsvoorstellen tot verzekering van
gezoudheid en veiligheid van volwassen werklieden
in fabrieken en tot regeling van het recht van
onteigening. In voorbereiding is nogde voor-
ziening in het lot van oude en verminkte werklieden.
De Regeering acht het niet raadzaam vooralsnog
ingrijpende wijzigingen te brengen in de sinds
ruim een jaar werkende regeling, betrekkelijk de
verplichling bij de aanbesteding van rijkswerken,
tot verzekering van de onderbazen en werklieden
tegen ongelukken waarbij mededinging van buiten-
landsche maatschappijen niet is uitgeslotea. Het
stellen van dergelijke voorwaarden bij leverantien
gaat niet aan. Overigens wordt een wettelijke
regeling van het geheele onderwerp voorbereid.
Tijdregeling. De Regeering acht nog steeds
eenheid van tijd wenschelijk, maar is geenszins
overtuigd dat deze bij invoering van den Midden-
weer over te beginnen. In de laatste weken was
hij erg veranderd, hij was stiller en zachter gewor
den, er lag iets droefgeestigs in zijn wezen en meer
dan vroeger zocht hij de eenzaamheid van het bosch.
Zoo lag hij ook nu weer aan den zoom van het
woud op dezelfde plaats, waar hij Gerda von Alten
brak het eerst ontmoet had. Het beeld van dit
schoone meisje had hem sedert dien dag steeds
voor den geest gestaan. Ouwillekeurig vertoefde
hij met zijn gedachten in de eerste dagen op de
plek waar hij de jonge barones ontmoet had en
met toovermacht werd hij naar die plaats onder
den grooten beukenboom getrokken.
En vreemd een dergelijk gevoel scheen ook
de schoone paardrijdster te beheerschen. Verschei-
dene malen hadden de jongelieden elkaar hier of
dieper in het bosch aangetroffen en telkens hadden
zij eenige vriendelijke woorden gewisseld. Ook
heden was hij naar die plek gegaan in de hoop
Gerda te zien en zijn hart bonsde, toen hij haar
zag naderen. De hond kwam in groote sprongen
nader en toonde zijn blijdschap, door al kwispel-
staartend tegen Eduard op te springen. Hij streelde
het dier over den kop en nam toen den hoed af
om Gerda te groeten, toen zij haar ros deed stilstaan.
Een vluchtig rood kleurde haar wangen, toen zij
zijn groet glimlachend beantwoordde.
Het lot schijnt bepaald te hebben, dat wij elkaar
steeds op deze plaats zullen ontmoeten, zei ze.
Ik ben het lot dankbaar voor die gunst.
Ei, ei, mijnheer Montelli, u vleit even als een
officier van de gardedat had ik nog niet van u
opgemerkt. U heeft daar in Neurode een lief
huis tot wooing gekozen. Ik reed gisteren door
het dorp en zag uw naam op de deur,
