Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2823.
Woensdag 1 Juni 1892.
32e Jaargang.
Cf
BEKLNUMAKING.
Nty-Si
S0SliA'S
I)e Burijemeester der gemeente Ter Xeuzen
Binnenland.
ABONNEMENT'
FEUILLBTON
\ElZEASilE C01RA1
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per post: Voor
Nederland t 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32^.
Men abonueert zich bij alle Boekhaudelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIlN.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
■Sit Iliad verscliijnt Dinsdasr- en Vrijilagavond liij denr
maakt bekeud, dat eene Openbare Vergadenng van
den Gemeenteraad is belegd tegen Vrijtlug den
Juui IJS'JaS, des voormiddags ten 10 ure.
Ter Neuzen, den 31 Mei 1892.
De Burgemeesler voornoemd,
J. A. VAN BOVEN.
folitieli Overzicht.
De Fransche Minister van justitie heeft een
scberpe wet op de drukpers ingediend. Opruung
tot moord, plundering en brandstichting worden
zwaar met gevaugenisstraf en geldboeten geslratt,
6ok als die opruiing geen rechtstreeksche gevolgen
heeft gehad. Misdaad tegen den Staat en poging
om soldaten te verleideu tot ongehoorzaamheid
worden eveneens zwaar gestraft. Over in beslag-
nemiug van geschriften en drukwerken, van strooi-
en aanplakbiljetten bevat de wet mede storage
bepalingen. In de Code Penal komt een artikel
voor, waarin de doodstraf wordt geeischt voor hen,
die door het duen springen van een mijn, gebouwen,
schepen of schuiten zullen vermeld hebben. Nu
zal de poging tot zulke misdrijveu ook gevoelig
strafbaar worden gesteld. Dat er over het ontwerp
des Ministers veel praats zal komen in Kamer,
Senaat en daar buiten, dit is zeker.
Hondderdduizenden in Engelaud lijden onder de
werkstaking der Durhamsche kolendelvers, maar
hunne middelen zijn nog niet uitgeput en zij houden
den strijd vol, ofschoou in Engeland bijna alle
werkstakmgen dit jaar ten nadeele van de werk-
lieden zijn afgeloopen. De mijnwerkers verlangden
eene loonsverhooging van 5 pet. en thans zijn zij
bereid zich in eene loonsverlagmg van 10 pet. te
schikken, maar de mijndirectien willen eene ver-
laging van 13£ pet. Eenige direction willen onder
geene voorwaarden laten werken, voordat de om-
standigheden gunstiger zijn geworden.
Het mislukkeu der werkstakingen heeft het goede
resnltaat gehad, dat de Londensche dokwerkers er
van hebben afgezien, den arbeid neder te leggen
om hunne positie te verbeteren. Hun leiders
brachten hun onder het oog, dat tegenwoordig
voor elken werkstaker een dozijn plaatsvervangers
zich zou aanbieden.
Thans neemt de beweging ten gunste van den
werkdag van acht uren in kracht toe. De voor-
naamste Engelsche staatslieden zijn er tegen den
duur van den arbeid door eene wet voor te schrijven,
maar op de aanstaande parlementsverkiezingen
kunnen de werklieden grooten invloed oefenen en
zij zullen hun stem onthouden aan candidaten, die
zich niet willen verbinden, den achtuurswerkdag
aan te nemen.
DOOR
<J. J. VAS DF.Il HOEVEW.
15) rmr,
Aan een der meisjes, Sofie Molenaar, sloot Dora
zich in 't vervolg van tijd nauwer aan. Sofie was
levendig en vroolijk, maar had eeuig ontzag voor
de kuren van Dora, zooals de andere meisjes haar
afwijkende gedragingen soms oneerbiedig betitelden.
Allengs werden de beide meisjes vriendinnen,
die elkander heure kleir.e geheimen toevertrouwden.
Maar toch van Enno sprak Dora ook zelf tot Sofie
nooit.
De ouders van Sofie woonden te Amsterdam. En
als Sofie van Amsterdam vertelde, spitste Dora
bizonder de ooren, niet slechts omdat het die
groote stad gold, van wier heerlijkhedeD zij zich geen
te groote voorstellingen scheen te kunnen maken,
maar vooral omdat het dfiar was, dat Enno ademde,
leerde en speelde.
Zou hij als de andere jongens ook zoo vroolijk
spelen vroeg zij meer dan eens zich zelve af. Zij
kon het zich niet voorstellen, dat hij recht vroolijk
was zonder haar. Hij moest haar missen, meende
het meisje.
Weet je, Dora, wat ik wel aardig zou vinden
Home rule is een bijzaak geworden, zeide dezer
dagen lord Roseberryde werkmau heeft tegen
woordig in Engelaud een stem hij verlangt, dat
voor hem zal worden gedaan, wat hij voor zijn
welzijn uoodig acht en het Parlement zal den weg
vau experimenteele wetgeving inslaan betgeen
voor de positie van het industiieele Engeland gevolgen
kan hebben, die nog niet zijn te voorzien.
Wat er van het Dieuwe Italiaansche Ministerie
terecht zal komen, kan de tijd spoedig leeren.
Giolitti, Minister-president, heeft het program van
het Kabinet ontvouwd en verklaarde, dat het
Ministerie den weg zal volgen door het Parlement
aangewezen, zich zal bezig houden met verbetering
van den financieelen toestaud en tot de ecouo-
mische verheffing des lands zal medewerken
nieuwe lasten zal men trachten te vermijden en
bestaande uitgaven te verminderenvoor oorlog
zal men zich bescheidenlijk binnen een uitgaaf
van 246 millioen houden. Een reeks van ont-
werpeu liet Giolitti de revne passeeren, welke voor
het uiteengaan der Kamer behandeld moeteu
worden. De indruk, door den Minister gemaakt,
was van dien aard, dat eene stormachtige zitting
volgde en het in de couloirs niet beter giug.
Ware de zitting niet vroegtijdig gesloten, misschien
ware het Kabinet nog staaude de vergaderiug ge-
vallen. Een latere zitting was mede rumoerig en
werd onder groote beroering gesloten. Het parle-
mentaire schijnt meer en meer te verdwijnen en
dat naar mate men de volksvertegenwoordiging
meer uitbreidt. Zooveel hoofden, zooveel zinnen.
De meeste, zoo niet alle parlementen tellen veel
te veel leden.
Den 23 Mei is de Czaar met zijne familie te
Kopenhagen aan wal gestapt zonder eenig ceremo-
nieel. Dat kwam al heel toevallig. De Kouing
van Denemarken was aan het station den Groothertog
van Luxemburg gaan begroeten, moest vervolgens
in den Raad van State zitting nemen en daarna
eenige deputaties ontvangen, die hem bruilofts-
geschenken kwamen brengen. Daarom was de
aankomst van de Poolster, die den Czaar met zijne
familie aan boord had, op 4 uur bepaald. De
Czaar echter wilde schoonvadtr verrassen en onver-
wacht de familie op Amalienberg overvallen. De
Poolster nadert de kust en de telefoon gaat dit
verklikken aan de vergaderde heeren, die de zitting
opheffen. In een wip trekt de oude monarch zijn
Russische uniform aan, pakt zijn oude vrouw in
den arm en komt nog juist bij tijds om de
kinderen en kindskinderen in ontvangst te nemen
bij het aan wal stappen. De Beheerscher aller
Russen lachte hartelijk om deze scene en was er
ter dege mee in zijn schik dat de receptie een
zoo weinig officieel karakter droeg. Ook de Prins
van Wales is reeds aangekomen om het gouden
feest mee te vieren.
zei Sofie op zekeren dag kort vo6r de vacantie
tot hare vriendin. Als ik ma eens vroeg, of je bij
ons mag logeeren.
Dora bloosde. Ja, dat zou zij ook wel aardig
vinden.
Zou je ma het goedvinden, denk je, Sofie
O ja, zeker wel. Ik zal terstond schrijven.
Zou jou ma je permissie geven
Dora meende, dat zulks wel gaan zou.
De meisjes schreven en de respectieve mama's
gaven beiden hare goedkeuring van het plannetje
te kennen.
Vol blijdschap omhelsden de vriendinnetjes el
kander en zagen thans met nog grooter verlangen
den tijd tegemoet, waarop het vacantie zou zijn.
Zij rekenden samen niet alleen uit, hoeveel dagen
het nog zou duren, maar zelfs de uren, de minuten
en eindelijk de seconden. En iederen keer was t
nu nog maar zooveel dagen, zooveel uren, minuten,
seconden
Eindelijk was het vurig gewenschte oogenblik
aaugebroken. Sofie's papa kwam haar en haar
vriendinnetje afhalen en weldra zaten zij in den
trein, die hen regelrechtnaar de hoofdstad voeren zou.
Wat zag Dora op, toen zij de straten en grachten
der Amstelstad doorkruiste. Zij, die van de wereld
nooit iets anders als Heusloo en nu laatst het
kleine stadje, waar de kostschool gevestigd was,
had gezien. Ma^r te midden van al de wonderen,
die thans hare oogen aanschouwden, werd toch
J. TAW n K
AIDE te Ter Neuzen*
Men meldt uit Sand van 28 Mei
Gisternamiddag vijf uur reden Hare Majesteiten
met Prinses Elisabeth en groot gevolg voor de
laatste maal uit. Prachtig weder begunsligde dezeu
tocht. Men reed naar Uuterssmatt en Hunds-
bach. De Koningiu-Regentes had bevel gegeven
voor de vorstelijke dames het diner op het balcon
te dienen en bleef daar met hare zuster Prinses
Elisabeth geruimen tijd vertoeven. Hare Majesteit
scheen met moeite van deze plek te kunnen
scheidennimmer heeft zij zoolang daar gezeten.
Het gevolg verpoosde zich tot donker in het bosch
achter het hotel.
Hedenmorgen waren de Koninginnen reeds vroeg
op het balcon en genoten met blijkbaar welge-
vallen de heerlijk zuivere dennenlucht, geruimen
tijd lieten zij den blik waren over het landschap,
het dal en de boschrijke dreven en toen het uur
van vertrek naderde, trokken zij zich blijkbaar
met weemoed terug. Elf uur zou men wegrijden
en alle gasten en bedienden uit het hotel stonden
geschaard om den Hoogen gasten nog een hartelijk
atrwel toe te wuiven, toen de Koningin buiten
trad werden haar en ook der Regentes prachtige
bloemen aangeboden. De Vorstinnen waren zeer
oldaan over deze hartelijke begroeting. Om elf
uur reed de extra-trein weg van het station Biihl.
In den salonwagen van Hare Majesteiten had de
bezitter vau het hotel, de heer Maier,een reusachtigen
bouquet laten plaatsen, die smaakvol was samen-
gesteld uit de bloemen, die in het Schwarzwald
in het wild groeien. De hotelhouder had in den
trein een keukenwageu, want Hare Majesieit de
Koningin-Regentes had den Koning en de Koningin
van Wurtemberg, die Hare Majesteit de Koningin
te Bruchsal kwamen begroeten, genoodigd een
dejeuner te gebruiken, dat dan ook onder weg
naar Heidelberg werd opgedragen.
Bij Biihl waren weinig menschen aan den trein,
daar de Koningin-Regentes uitdrukkelijk iedere
ovatie verboden had.
De dienstbaren in het hotel en de regeerings-
beambten, die buitengewone diensten moesten ver-
richten, zijn alien ruim beloond de familieleden
van den eigenaar vau het hotel ontvingen als
aandenken rijke geschenken.
De vereeniging Nederland en Oranje te
Berlijn zal aan H. M. de Regentes, ter gelegenheid
van het bezoek der Koninginnen aan het Duitsche
Hof, een prachtig hulde-adres aanbieden.
Dit pronkstuk schrijft de Berlijnsche corres
pondent van de N. R. Ct. afkomstig uit den
bekenden kunsthandel van Haker alhier, bestaat
uit een album van blauw fluweel. Op de voorzijde
is op een zilveren schild de letter E., met eene
gedurig iedere andere gedachte verdrongen door
dezeZou zij Enno niet spoedig ergens tegen
komen Ja, zij zou hem thans zeker zien.
Het onervaren meisje berekende niet, hoe toe
vallig dat wezen zou in een stad als Amsterdam.
Maar het toeval was haar werkelijk gunstig. Zij
was nog maar een paar dagen in de stad, toen
Sofie's mama een bezoek ontving van mevrouw
Duits. Beiden dames zagen elkander zelfs veel.
Mevrouw Duits herkende Dora niet aanstonds.
Maar Dora herkende Enno's moeder wel. Nauwe-
lijks was mevrouw Duits binnen gekomen, of Dora,
hoogelijk verrast, vloog op haar toe met den uit-
roepO, mevrouwEn toen mevrouw Duits
bevreemd haar aanzag Herkent u mij niet Ik
ben Dora
Nu volgde eene hartelijke omhelzing en velerlei
vragen werden er wederzijds gewisseld. Mevrouw
Duits vroeg Dora met Sofie een dagje bij zich.
Ik wist niet, dat je mevrouw Duits keude, zei
Sofie later.
Ik wist immers niet, dat zij een vriendin van
je ma was, antwoordde Dora met een bios op de
wangen.
Thans zou zij Enno zienWeer werden de
uren, de minuten, de seconden zelfs uitgerekend,
maar nu niet in gemeenschap met haar vriendinnetje.
Enno was nog niet t'huis, toen Dora en Sofie
op visite kwamen bij zijne moeder. Hij was reeds
geruimen tijd op het gymnasium, hoorde het meisje
sroon daarboven gegraveerd, terwijl een gouden
kraus van laurier— en eikenbladeren het schild
omgeeft. Inweudig is bet album met wit satijn
bekleed en, in sierlijk schrift, bevat het het volgende
adres van hulde, omlijst door schoone teekeuingen
en versieringen
vAan Hare Majesteit Emma,
Koningin-Regentes der Nederlanden,
de vereeniging van Nederlanders te Berlijn, tot
onderhouding van de betrekkingen met het vader-
and, door beoefening der Nederlandsche taal,
iustandhouding van Nederlandsche gewoouten, be-
vorderiug van het gezellig verkeer, door het ver-
leenen van hulp aan behoeftige landgenooten, onder
de leus Nederland en Oranje, brengt Uwer Ma
jesteit hare eerbiedige hulde.
Zij is innnig overtuigd, dat de band, die Nederland
en Oranje samenvat, onverbreekbaar is, een band,
die door Uwer Majesteits wijs en mild bestuur,
door de liefde voor het dierbare Nederland, die de
edele moeder kweekt in het gemoed van het
vorstelijk kind, onze geeerbiedigde jeugdige Ko
ningin, bevestigd wordt.
God zegene Nederland en onze geliefde Koningin
Berlijn, 30 Mei.
Het Bestuur."
De letters van den naam Emma zijn met de
lievelingsbloemen der Regentes, madeliefjes, raei-
doornbloesem en edelweiss smaakvol doorvlochten.
Boven het adres houden de Nederlandsche en
Waldecker leenwen de wapenschilden van Nederland
en Waldeck, terwijl aan de beide zijden het Ber
lijnsche stedelijk wapen, de zwarte beer op zilveren
grond, en de Duitsche rijksadelaar op gouden grond
zijn afgebeeld. Verder eene reeks van goed uitge-
voerde teekeningen van gezichten uit Postdam en
uit Berlijn, genomen van de punten, waar de
Koninginnen verblijf zullen houden, zooals het
nieuwe paleis te Postdam, het oude Nederlandsche
paleis te Berlijn, met het gedenkteeken van den
ouden Fritsverder het koninklijk paleis te Berlijn
met het park en de beroemde oranjerie en het
tarras van Sans-Souci te Postdam.
Voor zoover tot dusver bepaald is, zal het boven-
genoemd bestuur van de vereeniging Nederland en
Oranje Dinsdag-namiddag in de fraaie zalen van
het paleis te Berlijn door H. M. de Regentes per-
soonlijk worden ontvangen.
Op de reis naar Berlijn zal de extratrein, die
koninklijke bezoeksters brengt, te Maagdeburg een
oogenblik stilhouden, waar de Koninginnen door
den Nederlandschen gezant, jhr. Van der Hoeven
begroet worden. Voor het station zal eene militaire
eerewacht zijn opgesteld, welke Koningin Emma
op de gebruikelijke wijze inspecteeren zal.
In de Nederlandsche kolonie heerscht groote
geestdrift over de komst der Koninginnen.
nu en tevens dat hij de eerste in zijne klasse was.
Daar wordt opeens ontstuimig aan de schel ge-
trokken en Enno met zijne boeken onder den arm
stormde de huiskamer binnen, maar bleef toen
plotseling verbaasd staan.
Was dat zijn zijn zusje Dora Zoo groot gewor
den Eene heele dame alEn hij kneep en
trok aan zijn pet, die hij eerbeidig had afgenomen.
Dora moest hem 't eerst toespreken
Dag, Enno zei zij, hem de hand toestekende.
Ken jij mij ook niet meer?
Er was iets pijnlijks in den toon, waarop zij
deze woorden uitbracht. Zij had zich die ontmoeting
na zulk een lange scheiding anders voorgesteld.
Hoe zou zij ook hebben kunnen rekenen met de
blooheid, die jongens van Enno's leeftijd in zulke
gevallen pleegt eigeu te zijn
Doch Enno, bemoedigd door Dora's toenadering,
drukte nu hartelijk hare hand en heel spoedig
waren zij samen aan het keuvelen en het ophalen
van de voorvallen uit den tijd vtoen zij nog kin
deren waren."
Hoe genoot thans Dora wat vond zij het akelig,
dat Enno 's middags weer naar die nare school
moest, waarom had hij ook geen vacantie? Na
schooltijd evenwel kwam hij ijlings weer aange-
sprongen en het dagje was om, voordat men het
wist.
Dora was spoedig weer geheel t'huis bij mevrouw
Duits. En toen zij ten laatste naar Hensloo terug
