Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2814.
Zaterdag 30 April 1892.
32e Jaargang.
«u deze couraut behoort een bijvoegsel.
PQKKEN-EPIDEMIE.
Binnenland.
ABONNEMENT-
FEUILLETON
TER M.I/TYSdlE (OIRAYT.
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Yoor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32^.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN.
Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
■•it bla.ct verscliijnt ■Musclar- en Vrijda^avond bij den nitg^ever
Jf. VIS II E s A A II E te Ter Meuzen.
Uit overweging dat in meerdere gemeenten van
het Rijk en ook elders de pokken epidemisch
verbreid zijn, wordt inenting en herinenting, waar-
toe thans minstens eeninaal 's maands gelegenheid
wordt gegeven, bijzonder aanbevolen.
Ter Neuzen, 29 April 1892.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
folitieli Overzicht.
De Belgische regeering neemt omvangrijke voor-
zorgsmaatregelen, zoowel in het Henegouwsche als
in het Luiksehe gebied, ter zake der Mei-betoo-
gingen. Op vele plaatseu van het Maasdal heeft
het den schijn, alsof er een staat van beleg heerscht,
daar alle wegen, die naar Luik voeren, bewaakt
worden. Gewapende patrouilles doen dienst bij fabrie-
ken en kolenmijnen de scbutterij is tegen Zondag
mede onder de wapens geroepen. Het oordeel der
bevolking is ongunstig, daar zij van meening is,
dat de overheid door haar overdrijving geweldda-
digheden als 't ware uitlokt.
Over 1 Mei schijnt men voorloopig althans te
Berlijn vrij gerust te zijn. Het zal er wel zeer
druk wezen, en aan betoogingen voor den achturigen
werkdag zal geeu gebrek zijn, maar men vleit zich
met een rustigen afloop. De Keizer is weer aan
't rondtrekken. Na zijn visite aan den Saksischen
groothertog te Eisenach, is hij naar het Saargebied
gereisd oin het beloofde bezoek bij den vrijheer
Von Stumrn, een der groote industrieelen der
streek, op het kasteel Halberg te brengen. Aan
de halte Bischmisheim stapte hij af en werd door
talrijke deputaties en „Kriegervereine" feestelijk
outvangen. Hij bezichtigde de werkplaatsen en
logeerde op Halbergden volgenden rnorgen deed
hij natuurlijk in de vroegte het garnizoen van het
naburige Saarbriicken alarmeeren, dat hierop langs
het kasteel Halberg voorbijtrok. Tegen den middag
reisde Wilhelm II over Bingerbriick terug. Eerst
werd nog een bezoek-te Schlitz bij Graaf Gorrtz
gebracht, daarna vertrok hij van daar naar Schwerin
voor de begrafenis zijner tante, vervolgens wordt
de reis naar Meppen voortgezet.
Uit Sofia maakt men melding van de ontdekking
van een complot, dat ten doel had een aanslag
tegen den sultan en tegen vorst Ferdinand te
ondernemeu. De politie vond te Roestschoeb in
de woning van een Armenier 14 bommen, die
met een ontplofbare stof en met ijzerspiinters waren
gevuld. Tengevolge daarvan werden 15 personen
in hechtenis genomen. In andere plaatsen zijn
DOOR
G. J. V AX IIKU IIOEVEK.
6)
Stil, Thor zei de jager tot den dog, die bij
het zien van vreemdelingen, zij het ook onder ge-
leide van zijn meester, woest uitvielstak met zijn
gezelschap het geplaveide binnenplein over en klopte
toen aan een klein poortje, gesloten door een stevige
eikenhouten deur, terzijde van den half verwoesten,
breeden hoofdingang. De deur ging open en op
den drempel vertoonde zich de bejaarde knecht,
wiens gelaat, schier geheel met een stoppeligen
grijzen baard overdekt, er zeer weinig uitlokkend
nitzag.
Mijnheer klonk het op verbaasden toon uit zijn
mond, en hij wees tegelijk op de kinderen.
Ja wel, ik ben het zelf, Hendrik zei de jager
zacht glimlachend. Laat mij met mijn gezelschap
binnen, als je wilt.
Hendrik ging in klimmende verbazing ter zijde
en liet zijn heer met de zijnen door.
Voorafgegaan door den ouden heer kwamen de
kinderen thans in een nauwen donkeren kronkelenden
overwelfden gang. Hoe verblijd ook dat aan hare
nieuwsgierigheid werd voldaan, vond het meisje
het hier toch wel wat akelig en dachtouwillekeu-
mede huiszoekingen gedaan. De Armeuier die
gearresteerd is, onderhield gemeenschap met twee
Bulgaarsehe uitgewekenen. Het onderzoek moet
hebben getoond, dat een deel der bommen te
Konstantinopel zou worden gebruikt voor een
aanslag tegen vorst Ferdinand.
Bij de jongste verkiezing in Denemarken hebben
de radicaleu den slag verloren. In het Folkething
bezat de rechterzijde 25 zetels en won uu 5 de
gematigd liberalen kwamen van 38 op 43, terwijl
de radicalen van 39 op 28 daalden. De gematig-
den zijn nu het sterkst, de radikalen het zwakst
vertegeuwoordigd. De groote meerderheid van
gematigden en conservatieven zal nu samen regeeren
en zonder twijfel zal Estrup huu naar de oogen
zien. De radicaleu hebben vooral bun ondergang
bewerkt door zich tegen alles te verzetten wat
maar van de regeering uitging, zelfs tegen de
wetsontwerpen van vooruitstrevenden aard. De
rnacht der radicalen is geheel gebroken, te meer
daar zij zich ook nog gesplitst hebben. Drie
sociaal-democraten, die tot dusverre lid van het
Folkething waren stemden met de linkerzijde.
In de Zuid-Amerikaansche republiek Venezuela
staan de zaken voor den president Palacio zoo,
dat hij veel gevaar loopt het lot van zijn collega
Balmaceda in Chili te moeten deelen. Ofschoon
Palacio in 1892 moet aftreden, is hij niet van
plan zulks te doen. Nu wil generaal Crespo zijn
zetel inuemen en heeft eene macht om zich heen
verzameld. De op Palacio afgezonden officieren
liepen over, in vele regimenten hadden muiterijen
plaats, bommen ontploften in het paleis van den
president te Caracas en de aanbangers van generaal
Crespo maakten van de verwarring gebruik om de
gevangenissen te opeuen en hunne vrienden in
vrijheid te stellen.
Palacio stelde zich zelf aan het hoofd van een
leger en rukte op tegen generaal Mora, een onder-
bevelhebber van Crespo. Vele gevechten hadden
plaats en volgens de laatste tijdingen zouden de
regeeringstroepen volkomen zijn gestagen en zich
in wanorde naar het zuiden hebben teruggetrokken,
terwijl hun aanvoerder de wijk nam naar de haven-
plaats Puerto-Cabello. Alle weerbare manschappen
zijn opgeroepen, handel en bedrijf staan stil en
vele maunen hebben de wijk genomen om aan de
conscriptie te ontsnappen. Ook daar dus weer
een strijd van geueraals tegen generaals, die elk
voor zich belust zijn op den presidentszetel,
De correspondent der N. R. Ct. te Londen seint,
dat H. M. de Koningin-Regentes aan Koningin
Victoria, die eergisteravond te Darmstadt is aan-
gekomen, eene dringende uitnoodiging gezonden
heeft, om op hare doorreis naar Vlissiugen aan
rig aan de spookgeschiedenissen, welke de kinder-
meid haar natuurlijk had verteld zag rond of zij
ook al geesten zag en drong zich dichter aan tegen
Enno, die, hoewel ook wel een beetje bang, zich
als een kloek ridder wel wachtte zulks aan zijne
dame te laten bemerken. Aan het einde van dien
gang ontsloot de oude heer voor hen een deur en
zij betraden een ruime, kille zaal, die er ook alles
be halve vriendelijk uitzag, want de hooge boog-
vensters bijna geheel dichtgemetseld, lieten slechts
een spaarzaam licht door, en de naakte steile
wanden met hun ledige nissen zagen dreigend op
den voorbijganger neder, alsof zij zich zoo aanstonds
op hem wilden werpen. En toch, wie weet, welke
schitterende festijnen in een vroegere eeuw deze
waDden hadden aanschouwd hoe zich daar binnen
een bontkleurige menigte van hoofsche jonkers
en jonkvrouwen verdrong, terwijl wellicht uit die
nissen de standbeelden der geharnaste voorvaderen
op dat gewoel nederzagen. Zeker is het evenwel
dat thans van dat alles hier niets te bespeuren
was en de kinderen het hier nog akeliger vonden
dan in den donkeren gang, en steeds schuwer om
zich heen zagen.
Hun begeleider evenwel stapte zonder naar rechts
of links te zien, stevig voorwaarts de lange zaal
door en opende toen weder een lage deur, die in
een hoek was aangebracht, en toegang verleende
tot een ander vertrek, ook nog ruirn op zichzelf,
maar klein in vergelijking der reusachtige zaal.
een luncheon of een middagmaal de gast van
Koningin Emma te zijn. Koningin Victoria heeft
deze uitnoodiging aaugenomen, en er worden nu
schikkingen getroffen omtrent den loop der treinen,
om de sainenkomst der beide Koninginnen mogelijk
te maken.
Het koninklijk jacht //Victoria en Albert"
komende van Portsmouth, wordt a. s. Zondag te
lissingen verwacht, en zal Maandag avoud waar-
schijnlijk in de haven komen, ten einde Dinsdag
de Koningin van Engeland in te schepen.
De circus van Carre te Amsterdam leverde
Woensdagmiddag een feestelijken aanblik op. De
Koninklijke loge schitterde van rood en goud en
prijkte met kroon en wapens. In de arena waren
in gekleurd zaagsel kunstig de wapens van Nederland,
Waldeck-Pyrmont en Amsterdam geteekend, zoodat
het geheel een schitterend tapijt geleek en aan
beide zijden van het tooneel waren tropheeen van
vlaggedoek en wapens aangebracht.
Kort nadat de vorstelijke personen hadden plaats
genomen, werd een aanvang met de voorstelliug
gemaakt. De Romeinsche Post met 8 tijgerhengsten
door Adolf Carre gereden, viel zeer in den smaak
der jonge Koningin, die levendig in de handen
klapte.
Daarna was aan de beurtde opvoering van eenige
episodes uit het bekende Rembrandt-ballet. Terwijl
met de gewone vaardigheid de toebereidselen werden
gemaakt, raadpleegde de kleine Koningin, door
hare moeder hierop opmerkzaam gemaakt, geruimen
tijd het haar overhaudigde keurig bewerkte pro-
gramma. Voorgesteld zouden worden //Het
•Sprookje," de groote optocht en het kinder-orkest.
Schepte de jeugdige Koningin in /,het Sprookje"
reeds veel behagen, vooral nam de optocht haar
aandacht geheel in beslag. Bij het verschijnen
van den zegewagen met het borstbeeld van Rem
brandt gaf zij het sein tot een algemeen applaus.
Meermaien raadpleegde zij hare moeder omtrent de
beteekenis van een of anderzoo vroeg zij bij de
verschijning van Rembrandt in de zwarte kleeding
te paard nieuwsgierig „Wie is dat P" En ook
hier waren het de kleine pony's waarin de kleine
Koningin in het bijzonder behagen schepte.
Gedurende de pauze deed de Regentes den heer
Carre bij zich ontbieden en betuigde hem hare
hooge tevredenheid.
Maandagavond overleed te Zierikzee op 63ja-
rigen leeftijd Mr. J. Moolenburgh, lid der Eerste
Kamer voor de provincie Zeeland. Eene langduri<*e
ziekte sleepte den waardigen man ten grave, door
wiens afsterven zijne woonplaats Zierikzee niet
alleen maar de geheele provincie Zeeland een zeer
groot verlies lijdt. Voor Mr. Moolenburgh in 1883
lid der Eerste Kamer werd, was hij tal van jaren
lid van de Prov. Staten waartoe hij in 1853 was
verkozen. Bovendien bekleedde hij de betrekkingen
van notaris en voorzitter der Zeeuwsche landbouw-
maatschappij, terwijl hij voorts nog ijverig werk-
zaam was in verschillende betrekkingen van meer
plaatselijk belang. In alien echter onderscheidde
hij zich door zijne heldere adviezen, zijn onpartijdig
oordeel, zijn humanen omgang en zijne groote
kennis van zaken. Hij was bovendien een krachtig
voorstander van de liberale beginselen. Mr. Moo
lenburgh zal dan ook ongetwijfeld in zijne omgeving
zoowel als daar buiten diep betreurd worden.
Naar aanleiding van feiten, ter kennis geko-
men van de eerste afdeeling der Staatscommissie
van arbeids-enquete, aangaande het beheer van
sommige fondsen en maatschappijen tot uitkeering
bij ziekte en overlijden, roept de afdeeling voornoemd
alien op, die in staat mochten zijn, uit eigen er-
varing bijzonderheden mede te deelen omtrent be-
paalde te dier zake betrekkelijke feiten, met name
royement ondanks geregelde betaling der contributie
en niet-uitbetaling van een deel of van het geheele
bedrag der bedongen uitkeering, om daarvan voor
den 15 Mei e. k. opgave te doen hij desver-
kiezende ongefrankeerden brief aan het adres
der Staatscommissie van arbeids-enquete, le af
deeling, 's Gravenhage, 36 Parkstraat. De afdeeling
zal vermoedelijk voor de laatste maal op deze wijze
aan belanghebbenden gelegenheid geven, haar met
feiten van bovenbedoelden aard in kennis te stellen.
Naar men verneemt, zullen de buitengewone
opzichters van den waterstaat, waaronder er velen
zijn die, eveneens als de opzichters in het vaste
korps, groote districten hebben, langzamerhand
opgeruimd worden, waarmede eene districtsver-
vmi de opzichters in het vaste korps
gepaard zal zijn. Wanneer deze laatsten hunne
werkzaamheden niet afkunnen, of wanneer nieuwe
werken onder huu toezicht uitgevoerd zullen
worden, zullen gedurende den duur dier werken aan
hen worden toegevoegd buitengewone opzichters,
waarvan de bezoldiging op f 50 's maands is
vastgesteld.
De voorgenomen vereeniging van Christ. Ge-
reformeerden en Ned. Girefermeerden (doleerenden),
waaromtrent men op de in Juni a.s. te Amsterdam
te houden Synode zal beslissen, schijnt naar
men ons doet opmerken nog niet zoo zeker te
zijn als men zoo oppervlakkig wel zou meenen.
Bhjkens de stemmen, die er in sommige bladen
dier richtingen opgaan, laat het zich aanzien, dat
men een nieuwe afscheiding, als die van 1834, te
gemoet gaat bij de Christ. Ger. Kerk. Reeds
heeft de Christ. Ger. gem. van Waddingsveen zich
van de Christ. Ger. Kerk afgescheiden en zich bij
den Minister van Justitie als zelfstandige Christ.
Ger. gemeente naar het Reglement van 1869 be-
kend gemaakt. Het laten vallen van dat reglement
uamelijk, hetwelk de rechtszekerheid van de kerke-
lijke goederen der Christ. Gereformeerden waar-
Het was hier iets vroolijker, daar de zonnestralen
hier konden doordnngen door twee boogvensters,
die evenwel zoo hoog waren aangebracht, dat een
volwassen man van middelbare lengte zelfs staande
er oumogelijk door kon zien naar buiten. Overi-
gens zag het er ook eenigszins gezelliger uit, daar
een tapijt op den vloer was gespreid en de noodigste
meubelen niet ontbraken. Zelfs waren er eenige
sieraden. Zij bestonden in een wapenrek boven
den schoorsteen met zeer fraaie geweren en sabels
en in een prachtig gebeeldhouwde schrijftafel. Daar
boven hing aan den wand een oragekeerde schilderij.
Hendrik riep oom, hebben we voor de kinderen
ook wat in huis
Wat verlangt mijnheer? was Hendriks niet
onnatuurlijke vraag.
lets lekkers, Hendrik
Koude hazenpeper, mijnheer 1
Kom, Hendrik, is dat nu kinderkost?
Anders weet ik niets te bedenken, grommelde
de oude.
Koekjes of zoo iets, bedoel ik.
Dat weet mijnheer wel, dat wij geen mannen
zijn om koekjes te eten.
Zoo is t, Hendrik. Nu, kinderen, komt dan
morgen weer aan de poort. Dan zu! je lekkers
van mij hebben. Is dat goed?
Heerlijk, oom juichte Dora. Maar, ging zij
voort, wat vind ik dat raar, dat u die schilderij
verkeerd hebt hangen.
Oom verbleekte en de hand, waarin hij de buks,
die hij van den schouder genomen had, vasthield,
trilde.
Zoo, kind zei hij somber en terstond daarop
Gaat nu maar weer spelen. Hendrik zal je buiten
de poort brengen, en morgen zal ik je een zak
met lekkers geven. Maar komt geen van beiden
o°it de poort binnen zonder mijn verlof, <*oed
verstaan
Dora en Enno knikten toestemmend bij de laatste
woorden, die hen verschrikten door den strengen
toon op welken zij werden uitgesproken. Toen
drukte oom een kus op Dora'tS voorhoofd en
beval Hendrik de kinderen naar buiten te brengen.
Zij zeggen, dat oom zoo raar is, maar ik vind
hem goed, verklaarde Dora aan haar jeugdigen
vriend met groote deftigheid en beslistheid. °Vindt
jij dat ook niet, Enno
Enno betuigde, dat hij van helzelfde ge-
voelen was.
Ik vind alleen raar, dat oom die schilderij
verkeerd hangt. Zoo kan niemand er iets van
zien.
Daar zal je oom zeker zijne redenen voor hebben,
verklaarde Enno op een toon, die niet geheel van
wijsneuzigheid was vrij te pleiten.
Daarop liepen de kinderen op een draf naar huis,
om nicht Christine te vertellen wat hun overkomen
was en inzonderheid van den zak met lekkers, die
hun was beloofd.