Gemengde berichten.
Advertentien.
Openbare Verkooping
11 Kanada- en Wilgen boornen,
eene partij Huisraad, als:
maar ook eene voor de rijksveldwachters gunstiger
regeling wordt bedoeld.
Enkele duizenden guldens zouden daarvoor noodig
zijn, maar eene goede justitie en de veiligheid juist
daar, waar zoo moeilijk op andere wijze hierin kan
worden voorzien, zijn wel eenige duizenden waard.
Op de algemeene vergadering der vereeniging
voor lijkverbranding zal het boawen van eeu crema
torium hier te lande worden bebandeld. Het
hoofdbestuur vraagt machtiging tot aankoop van een
terrein in de gemeente Hilversum, deel uitmakende
van de aan de naamlooze vennootscbap ffde Trom-
penberg" toebehoorende bosschen, of tot buur van
een terrein in de gemeente Loosduinen, behoorende
tot de begraafplaats ,/Nieuw Eijk en Duinen", ten
einde daarop te doen stichten
1°. een gebouw tot crematorium en colum
barium, en
2°. in dat gebouw een crematie-oven naar het
systeem van den ingenieur Bourry, volgens plannen
door dien ingenieur op te maken.
De Minister van binnenlandscbe zaken beeft zicb
in zijn antwoord op 'tjongste Kamerverslag, als
een voorstander van de zoolang te vergeefs verlangde
vrijbeid van lijkverbranding doen kennen, natuurlijk
onder de noodige waarborgen.
TER NEUZEN, 20 November 1891.
Gisteren gaf de Wielrijders-club alhier de
geannonceerde soiree. Door buitengewone omstandig-
lieden was de ruime zaal van het Nederlandsch
logement niet zoo gevuld als gewoonlijk. Wij
telden slechts een zeventig of tacbtig bezoekers.
De voordrachten, vooral de *Dokteres en Mode-
maker", mochten algemeenen bijval vinden. Her-
haalde malen werden dan ook acteur en actrice
teruggeroepen. Ook ffeen pleizierreisje" en „de
schoenmaker en zijn bruid" mocht een welverdiend
applaus ten deel vallen.
Op verzoek werd nog een extra-nummer ge-
geven. Daar het schoone geslacht slecht vertegen-
woordigd was, kon natuurlijk het bal niet zijn, wat
men gewoon is geanimeerd te noemen. Toch
hebben velen eeD genoeglijken avond doorgebracht.
Wij lezen in het Gentscbe dagblad ^De Strijd"
dd. 14 November
De gevallen van pokken en keelontsteking zijn
zeer talrijk in onze stad. Yerscheidene scholen
werden reeds gesloteu, op bevel der geneeskundige
overheid. Elken dag worden verscheidene pokzieken
in het hospitaal aangenomen.
Negen zieken worden op dit oogenblik verpleegd.
De ziekte heeft een zeer ernstig karakterreeds
werden verscheidene sterfgevallen gecoustateerd.
Vooral in de wijk van den Dok woeden de pokken.
In de 2de helft der maand October zijn door
het postkantoor alhier de volgende onbestelbare
brieven verzonden aan de adressen van J. Wolfer,
te GoesMej. P. Daalman te MiddelburgW.
van der Noordt te Rotterdam en Laurence Egelie
te Antwerpen.
Philippine. In de gemeenteraadszitting van
Woensdag jl. is de heer W. H. Muijrers, onder-
wijzer te Wijlrd (Limburg) met algemeene stemmen
als zoodanig aan de open bare school alhier benoemd.
St. Jansteen. Een man uit het gesticht St.
Joseph te Clinge (Belgie), De Bock geheeten, was
Maandag bezig met stroo laden, toen hij het onge-
luk had van de kar te vallen. Hij bleef op de
plaats dood.
210 Kg. zout in zes zakken werden door
de gezamenlijke rijks-ambtenaren van St. Jansteen
in den nacht van 16 op 17 November bemachtigd
op zes smokkelaars. Een viel den ambtenaren in
handen, terwijl overigens vier anderen werden
herkend en dus ook tegen hen proces verbaal op-
gemaakt werd. Een is den dans ontsprongen.
zijn omdat zij dien krans om het portret der over-
ledene had gehangen Zich langzaam uit zijn om-
helzing losmakende stond zij op. 0, mijn voet,
en met een uitroep van pijn viel zij weder op de
canape neder.
De majoor zond terstond om den dokter. De
voet was verstuikt en werd in koude omslagen
gewikkeld. Laura moest blijven liggen en het was
te voorzien, dat zij gedurende geruimen tijd de
kamer niet zou kunnen verlaten.
Tegen den avond zat Tancred naast haar en met
haar hand in de zijne trachtte hij haar te troosten.
Laura hoorde nauwelijks naar zijn woordenhaar
gedachten verwijlden in de opera, die des te ver-
leidelijker voor haar verbeelding oprees, daar zij er
nog nooit geweest was. In gedachten hoorde zij de
muziek en de prachtige stemmen der zangers en
zangeressen. En daar lag zij nu ellendig naar ziel
en lichaam ter nederEn alles, alles door de
schuld van de overleden Louise.
Plotseling barstte zij uit in tranen.
Doet je arme voet zoo'n pijn, beveling? vroeg
Tancred deelnemend.
Zij zweeg, want liegen wilde zij niet en zij kon
hem niet zeggen, wat haar deed schreien.
Met de grootste teederheid verzorgde Tancred
haar. Hoe schoon was zij, zooais zij daar bleek
en afgetobd in de witte kussen lag.
Lieveling, fluisterde bij teeder, van jou wil ik ook
een geschilderd portret bezitten. Werkelijk klonk
het verrukt van haar lippen. Maar op eens vloog
een schaduw over haar gelaat. Had hij er niet
het woord ,/Ook" bijgevoegd
Heb je daaraan getwijfeld, beste Laura
Schoondijke. Voor het beroep naar de Chr.
Ger. gemeente alhier is door den heer C. Steketee,
predikant te Veere, bedankt.
De tandmeester P. te Aken die gelijk men
zich herinneren zal vroeger door de rechtbank te
Maastricht veroordeeld werd, omdat hij een pater
elf tanden had uitgetrokken, met het doel den
goeden man daarna een valsch gebit te verkoopen,
is voor eenige weken, na drie maanden in de
gevangenis vertoefd te hebben, ontslagen.
Deze gewetenlooze kiezentrekker heeft nu te
Aken dergelijke praktijken uitgehaald.
Vrijdag stond hij terecht, beschuldigd van licha-
melijke mishandeliug van verscheidene zijuer patien-
ten. Zekere Katharina H. zaagde hij, na haar te
hebben bedwelmd, negen tanden af en zeide haar
dat zij den volgenden dag moest terugkomen, daar
hij nog twee tanden moest weg nemen.
In plaats van twee tanden zaagde hij nog tien
af en zette de vrouw een kunstgebit in den mond
waarvoor hij driehonderd gulden vroeg. Juffrouw
H. werd ernstig ziek en moest naar het hospitaal
worden gebracht waar men de wortels wegnam die
waren blijven zitten.
Een andere juffrouw P. kwam bij den beschul-
digde om twee kiezen en een wortel te laten weg-
nemen. Hij bedwelmde haar en trok haar nog
zeven tanden uit. Eene vrouw uit Linnick, die
drie tanden wilde kwijt zijn, ontnam hij drie en
twintig en hij zou geen enkele hebben laten staan
als zij niet uit haar verdooving was ontwaakt en
hem had weggeduwd. In beide gevallen was 't er
hem om te doen een valsch gebit te verkoopen.
Nog verscheidene andere gevallen kwamen ter
sprake. De als deskundigen gehoorde geneeskun-
digen en tandartsen noemden de haudelwijze vol-
komen in strijd met de tandheelkuude en ruw en
wreed. Tegen E. werden negen maanden gevaugenis-
straf en zeshonderd gulden boete geeischt.
Tijdens het onverwacht verblijf van koningin
Nathalie van Servie te Parijs, heeft men getracht
eene verzoening tusschen haar en den ex-koning
Milan tot stand te brengen. De poging is echter niet
geslaagd, zooais bbjkt uit eeu brief, die koningin
Natalie aan een harer aanhangers te Belgrado heeft
geschreven. Deze brief was van den volgenden
inhoud
De Almachtige God zelf zou mij er niet toe
kunnen brengen mij met dit levende monster te
verzoenen, want ik ken geen man, die ellen-
diger, lager en meer karakterloos man is dan
hij. En geloof vrij dat ik elken avond, voordat
ik ter ruste ga, God bid dat Hij zelfs in mijn
droom dit monster niet voor mijn oogen doe
verschijnen.
Wanneer ik slechts de gedachte gekoesterd had
dat individu, dat niets menschelijks heeft, nog
eenmaal te ontmoeten, zou ik de verachting vau
geheel Servie en van de beschaafde wereld verdienen.
Ik verzoek u dit aan al mijn vrienden te zeggen.
Een jonge man te Cummingsville, in Noord-
Amerika, had reeds zooveel van huwelijken gehoord die
in luchtballons, mijnen enz. enz., gesloten waren,
dat hij besloot om ook op heel bijzondere wijze te
trouwen en wel te paard.
Op den trouwdag reden bruid, bruidegom geeste-
lijke en getuigen te paard naar de uitgekozen
plaats. De bruid en de geestelijke hadden nooit
te paard gezeten en de bruigom was ook een alles
behalve goed ruiter maar toch kwamen zij gelukkig
aan het einddoel en nu zou de plechtigheid beginnen.
Bruid en bruigom konden elkaar de hand niet
reiken, omdat zij de paarden met geen mogelijkheid
naast elkander konden houden. Na heel wat
gesparrel kon eindelijk de geestelijke beginnen te
Neen, neen, antwoordde zij snel, reeds berouw
gevoelende over die slechte gedachte.
De avond eindigde in de beste overeenstemming,
een hartelijk, teeder woord van hem en zij was
tevreden. Zij scheen zich zelve als een ziek kind
toe, dat door den vader verpleegd wordt. En zij
liet zich zoo gaarne verplegen dus liep de avond
beter af dat het zich eerst liet aanzien.
Den volgenden morgen kwam Von Ring om de
beveleu van zijn commandant te halen en met opzet
sprak hij niet van de voorstelling om de jonge
vrouw niet nog meer leed te doen. Laura gevoelde
zich beklemdhad zij maar iemand gehad, om
haar hart eens aan te luchten. Toen de majoor
even de kamer verliet, was zij op het punt te spreken,
maar de woorden bestierven haar op de lippeD.
Hoe kon zij den jongen officier tot vertrouwde
nemen Zij vroeg dus slechts naar de voorstelling
van Lucca.
Met hoeveel oordeel sprak Von Ring over hetgeen
hij gehoord had, en hoe klonk uit elk woord, hoezeer
hij het schoone en veredelende in alle kunsten wist
te waardeeren.
Hoe jammer, lieve mevrouw, dat gij er niet
geweest zijt.
Hij zeide dit op zoo hartelijken, deelnemenden
toon, dat Laura de tranen in de oogen schoten.
Weldra kwam Tancred terug.
Hier is een uitnoodiging voor Zondag om bij
overste Von Hechtritz te komen dineeren, zeide
hij op achteloozen toon. Wij zouden er natuurlijk
toch niet zijn heengegaan, maar nu hebben wij
met uw ongesteldheid een geldige reden.
(Wordt vervolgd.)
vragenWeet iemand een reden op te geven,
waardoor dit paar niet wettig gehuwd kan worden,
dan moet mij
Verder kwam de man niet, want zijn paard had
hem uit het zadel gegooid. Alle paarden werden
door dit voorbeeld opgewouden en liepen in alle
richtingen uiteen. De bruigom moest later uit
een moddersloot worden opgedolven en de bruid
lag midden op den straatweg en moest met een
rijtuig naar huis worden gebracht.
Zoodra de jougelui weder op de been zijn zal het
huwelijk worden ingezegend maar ditmaal op heel
gewone en bedaarde manier.
De jonge schoone Servische rooverhoofdvrouw,
Haidukin Mila, sinds 1880 door de justitie overal
vervolgd en nagespoord, is eindelijk gearresteerd
en veroordeeld. Mila, die als een prachtige vrouw
wordt geroemd, was jarenlang de schrik van de
Servische dorpen, waar zij met haar bende tallooze
misdaden bedreef.
Met eigen hand heeft de hoofdvrouw, die stipt
gehoorzaamd werd door haar geheele bende, meer-
malen menschen vermoord.
En toch viel deze vreeselijke vrouw als een
offer van hare liefde. Haar vrieud, een van de
bende, was ernstig ziek in een grot gebracht,
waar zij hem met onuitputtelijk geduld en met de
zachtheid van een moeder verpleegde.
Ofschoon herhaaldelijk door haar bende gewaar-
schuwd, dat de politie uit een naburig dorp op
den loer lag, weigerde zij haar zieke te verlaten.
Aan zijn sterfbed werd Mila gearresteerd na eeu
wanhopigen strijd, waarbij zij twee soldaten dood-
schoot. Zij verdedigde zich zelf voor de rechtbank
in eene rede, die anderhalf uur duurde. Geen
woord van berouw kwam over hare lippen en met
onverstoorbare kalmte hoorde zij haar doodvonnis
uitspreken.
Te Preszburg had Donderdag een hoogst
aandoenlijke terechtzitting plaats. De welgestelde
boerin Vatessy, uit Alvar, had, tien jaar ge-
leden, haar man, met wien zij in eeu ongelukkig
huwelijk leefde, verworgd en het lijk begraven,
waarbij zij geholpen werd door hare dochter, die
toen eerst veertien jaar oud was.
Tengevolge van het ontzettend geheim dat haar
drukte, werd het meisje droefgeestig en verviel
tot godsdienstwaanzin. Zij drong zoo lang bij
haar moeder aan, dat deze haar alle bizonderheden
van de daad mededeelde, en trad, toen na een
tijdsverloop van tien jaren het geraamte van den
vermoorden man gevonden werd, als eerste getuige
tegen haar moeder op.
Gedurende de behandeling der zaak hadden
schokkende tooneelen plaats. Het meisje smeekte
haar moeder geknield om de waarheid te zeggen
en stiet de moordenares van zich af. Toen de
vier kinderen der beschuldigde boerin het ge
raamte zagen, barstten zij in snikken uit.
De verdediger vroeg vrijspraak op grond van
verjaring. De rechtbank veroordeelde de schuldige
echter, onder verzachtende omstandigheden, tot zes
jaren tuchthuisstraf.
I N G E Z 0 N D E N STUKKE N.
Onze grenzen.
Onlangs las ik in een der Belgische couranten,
dat er bij de Tweede Kamer daar te lande een wetsont-
werp zou worden ingediend om den vrijen invoer
van varkens uit Nederland wederom toe te laten
evenwel met de bepaling, dat daarvoor inkomende
rechten zullen geheven worden en gekeurd zijn door
een gediplomeerd veearts. Volgens het bericht van
die courant zullen de rechten niet hoog loopen.
Voor onze Nederlandsche landbouwers zal het zeker
voordeeliger zijn, dat de varkens met betaling van
rechten mogen worden ingevoerd, dan dat zij zonder
dit oogluikend kunnen worden binnengesmokkeld,
want van eene dergelijke smokkelpartij zijn voor
spionnendienst, omkooperij enz. vele onkosten ver-
bonden. Het gevolg van de belemmering van den
varkensbandel is, dat in Belgie de varkens duurder
zijn dan in Nederland. Om het smokkelen van
varkens zonder gevaar te kunnen uitoefenen, heeft
men een Belgisch grensbewoner noodig op wiens
erf de biggen kunnen gestald worden, want hij
moet een bewijs geven, dat ze van hem afkomstig
zijn. Dat hij dit bewijs voor niets niet afgeeft is
licht te begrijpen, de onkosten beloopen daarvoor
meestal 1 h 2 frank per bigge. Die onkosten
komen natuurlijk ten laste van den Nederlandschen
landbouwer. Sedert eenige weken is het toezicht
op den frauduleuzen invoer van varkens zeer ver-
scherpt. Het bewijs, dat de varkens in Belgie
geteeld zijn, moet ook bij het vervoer, door eene
verklaring van den burgemeester van de gemeente
waarin het vervoer plaats heeft, gestaafd worden.
Dit bewijs wordt door den rijksontvauger geviseerd,
de vervoerder krijgt een geleibiljet, waarna de
kommiezen het aantal biggen nog eens komen
nazien. De frauduleuze invoer van varkens, wordt
alzoo steeds moeilijker en hoe meer gevaar er aan
het smokkelen verbonden is, hoe meer de koopman
op schade rekent en dit doet natuurlijk den prijs
der biggen dalen. Indien Engeland zijne havens
sluit voor het Nederlandsche vee, dan regent het
verzoekschriften van verschillende landbouwmaat-
schappijeu, dat de regeering pogingen zou aanweuden
om dea vrijen invoer van vee wederom te verkrijgen.
Leden van de Tweede Kamer en van de Provinciale
Staten bemoeien zich met de zaak. Geheel anders
is het gesteld als de vrije invoer van vee naar
Belgie is verboden, zooais sedert ettelijke jaren met
de varkens reeds het geval is. Onze landbouwers
hebben door den verboden invoer van varkens reeds
veel schade geleden, want meer dan zes duizend
biggen worden hier jaarlijks gefokt en naar Belgie
uitgevoerd.
Ik ken een landbouwer, die in een jaar voor
2000 gulden biggen heeft verkocht. Niemand
echter bekommert zich om de verliezen, die de
grensbewoners door het verbod van invoer van
varkens lijden. Noch de Maatschappij van Land-
bouw, noch de leden van de Provinciale Staten
en der Tweede Kamer, die altijd veel beloven als
zij moeten gekozeu worden, maar op stuk van zaken
bitter weinig uitvoeren, hebben pogingen aangewend
om den vrijen invoer van varkens te verkrijgen.
Het verbod van invoer van varkens door de Bel
gische regeering, is een represaille-maatregel,
omdat de Belgische grensbewoners de kosten der
keuringen en der vergunningen moeten betalen,
alvorens zij met hun vee op Nederlandsch groud-
gebied mogen gaan weiden.
Herhaalde malen zijn er klachten door de
Belgische grensbewoners wegens de kosten van
keuring en tot verkrijging der vergunningen bij
hunne volksvertegenwoordigers ingediend. De leden
der Tweede Kamer voor Eecloo en St. Nicolaas
hebben die kwestie meermalen in de Kamerzittingen
besproken. Zij beweren dat, volgens de tractaten
met Nederland, het keuren van vee en het geven
van vergunningen kosteloos moet geschieden. De
Nederlandsche regeering schijnt met die zienswijze
zich niet te kunnen vereenigen en de dupe van
die kwestie zijn natuurlijk onze Nederlandsche
grensbewoners. Het geld, dat de veeartsen in de
provincie van de Belgen opstrijken, wordt op eene
zeer spitsvondige wijze, door de Belgische regeering
wederom onze grensbewoners uit den zak geklopt.
Zooais ik reeds heb aangehaald zal de invoer van
varkens inisschien worden toegestaan behoudens
inkomende rechten en keuring, wat ook met de
schapen het geval is. De onkosten der keuring
komen natuurlijk ten laste van den Nederlandschen
landbouwer. Bij inlading van vee in schepen,
bestemd voor Engeland, geschieden de keuringen
ten koste van het rijk, door gouvernements—
keurmeesters. Bij invoering van vee in Zeeland
uit eene andere provincie van ons laud wordt het
vee door provinciale veeartsen op kosten der
provincie gekeurd. Mijns inziens ware het niet
meer dan billijk, dat ook ons vee, hetwelk aan
keuring onderworpen is, vdordat het in Belgie
mag worden ingevoerd, op kosten van het rijk of
de provincie werd gekeurd.
In het belang van onze grensbewoners ware het
wenschelijk, dat de vee-keuringen, alsook de invoer
van varkens, indien deze niet wordt toegestaan, in
de volgende landbouwvergaderingen, zoowel van het
vijfde als van het vierde district werden besproken.
EEN GRENSBEWONER.
Heden viert onze geliefde vader
L. VAN DIXBOORN
zijnen 80sten verjaardaff, tot vreugde der zijnen,
die hem nog lang in hun midden hopen te behouden.
Uit aller naam,
F. VAN DIXHOORN.
21 Nov. 1891.
De Heer en Mevrouw HOTZ-Niek-
mans betuigen hunnen hartelijken
dank voor de vele bswijzen van belangstelling,
bij de geboorte van hunne dochter ondervonden.
Ter Neuzen, 20 November 1891.
Voor de deelneming en belangstel
ling die ik gedurende het langdurig
lijden en bij het overlijden van mijn geliefde echt-
genoote van zoo vele vrienden en kennissen heb
mogen ondervinden, betuig ik mijn oprechteu dank.
Ter Neuzen, 20 November 1891.
P. J. KLAAIJSSEN.
TE OTHENE.
De Notarissen C. J. A. Fercken, te Ter Neuzen,
en I'. Uregmans, te Axel, zullen ten verzoeke
van MARIA DE RUIJTER en de erven van haren
ecntgenoot PIETER DE KRAKER, op Vrijdag
den 27 November 1891, des voormiddags ten 10
ure, in het openbaar verkoopen
1 PAARD, 7 VARKENS, 2 RUNDEREN,
1 STIER, 1 KALF, 4 KOEIEN, HOENDERS
en HANEN, PEENMOLEN, KAR, WIND-
MOLEN, GRAANZAKKEN en BALEN,
SNIJBAK, CHAIS, BUIL voor vlaszand,
eene partij TARWE- en HAVERSTROO,
WIT en KLAVERHOOI,
GEREEDSCHAPPENeenig GOUD- en
ZILVERWERK,
1 Kabinet, Tafels, Dampen, Pluimen Bed-
den met toebehooren, Kasten, Naaimachine,
Glas- en Aardewerk, Stoelen, Spiegels, Gor-
dijnen, Kachel met toebehooren, Ketels,
Emmers, Tobben, Ladders, Kruiwagen en wat
verder zal worden geveild.
Koopen tot en met f 4,kontant.
