Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
2
voor
Zeeuwsch- Vlaanderen.
AANBESTEDING
No. 2751.
Woensdag 23 September 1891.
SCHOOLBEHOEFIEN.
31 e Jaargang.
aanbesteden
Binnenland.
ABONNEME N"T
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVEBTENTIlN.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Bit blad verftchljnt Bluwdag- en Vrljdagavond bij den nlttever P. J. VAN BE S A N D E te Ter Neuzen.
Burgemeester en Wethouders van HONTENISSE
zullen op /atei'dasr den 3 October 1891, des
namiddags 3 ure, ten Gemeentenhuize,
De levering van SCHOOLBE-
HOEFTEN, voor de scholen in die
gemeente.
Het bestek is van af den 24 September e. k.
tegen betaliug van 0,25 verkrijgbaar ter Ge
meente—secretarie.
Hontenisse, den 21 September 1891.
Bargemeester en Wethouders voornoemd,
COLLOT d'ESCURY, Bargemeester.
P. J. VAN BRABAND, Secretaris.
folitieli Overzlcht.
De gewezen president van Chili is niet door
een muilezeldrijver vermoord en ook niet, als
matroos vermond, op het Amerikaansche admi-
raalschip ontkomen, maar bij heett zich met een
revolver doodgeschoten.
Hij had te Santiago een schuilplaats gevonden
bij den gezant der Argentijnsche republiek en hetzij
hij plotseling reden bad aan zijn redding te wan-
hopen, hetzij dat hij den val zijner partij niet
langer wilde overleven, hij heeft het spel verloren
gegeven. Zijne partij bestaat niet meer; zijn
laatste aanhangers, voor zoo ver zij niet voort-
vluchtig zijn, hebben zich aan de overwinnende
partij onderworpen.
Nog altijd behandelen sommige bladen de kwestie
der Dardanellen en ontdekken daarbij allerlei
onrustwekkende teekenen. Zij vinden het een
ernstig geval, dat de Engelsche vloot, die zich bij
Mytilene heeft vertooud, uit niet minder dan 13
schepen bestaatdat het niet bekend is, waar
die vloot zich thans ophoudtdat vier Italiaan-
scbe pantserschepen in de baai van Saloniki voor
anker zijn gegaan en dat dit najaar geen Duitsch
oefeuingseskader naar verre gewesten zal worden
gezouden.
Van Saloniki, zegt de Vos. Ztg., is de weg
naar de Dardanellen niet veel langer dan van
Mytilene.
Ook de Parijsche correspondent der Times, wiens
gewichtige mededeelingen gewoonlijk later onwaar
blijken, maar wien om de oude, thans niet meer
gerechtvaardigde reputatie van zijn blad altijd nog
aandacht wordt geschonken, tracht de ongerustheid
gaande te houden. Hij heeft gehoord, dat in de
FEUILLETON.
Het was onmogelijk, dit hartelijk lief schepseltje
te weerstaan. Zij vroeg zoo dringend en vriendelijk
om de gonegenheid van het teruggetrokken meisje,
dat deze, gehoor gevende aan een onwillekeurigen
drang, zich eensklaps vooroverboog en een der
kleine witte handen aan de lippen drukte.
O, wat doet ge daar riep Bianca verschrikt en
terwijl zij op de teenen ging staan, kustten haar
roode lippen Aniela's bleeke wang.
Wat zijt ge mooiging zij vol bewondering
voort. Veei mooier dan ik gisteren bij onze eerste
vluchtige ontmoeting kou zien. Conrad heeft geluk
gehad u als model te kunnen krijgen. O, maar
daar komt mijn rijtuig al. Het onweer is opgehoudeD
en de koetsier schijnt te denken, dat die zachte
regen mij geen kwaad zal doen. Ik mag de paarden
niet lateu wachten. Vaarwel, lief kind 1 Wij zien
elkander spoedig weervergeet mij niet in dien tijd
De jonge dame sloeg haar mantel om, knikte
nog eens vriendelijk, trok de kap over het blonde
haar en liep toen vlug de deur uit naar het rijtuig.
Toen de vurige paarden over de hobbelige
bestrating van het stadje rolden, werd er liier en
daar een venster geopend en nieuwsgierige gezicliten
zagen het rijtuig vol belangstelling na. In een
hooge kringen te Berlijn niet onopgemerlH is ge-
bleven, dat de president der Fransehe Republiek
zich niet alleen populair maakt bij het leger, maar
door het houden eener revue tot besluit der manoeu
vres het bevel over de strijdmacht des lands heeft
op zich genomen. Dit is zonder voorbeeld voor
een president der republiek. Eerst sedert men
wist, dat Keizer Wilhelin kennis had gekregen
van Carnots voornemen, heeft men begrepen, dat
's Keizers toast te Erfurt een antwoord was op de
handeling van den burgerlijken president der derde
republiek.
Te Berlijn schijnt van dat alles niets bekend
te zijn.
Russiscke bladen daarentegen verzekeren, dat de
kausen van den vrede dit jaar veel beter staan dan
eenige maanden geleden, en zij schrijven dit toe
aan de goede verstandhouding tusschen Rusland en
Frankrijk, die eene froutverandering van Engeland
zou hebben ten gevolge gehad, dat na zelfstandiger
durft optreden tegen Duitschlaud, terwijl kleiuere
Staten zich nu ook aan den overheerschenden invloed
van Duitschland durven onttrekken.
Op den verjaardag van de bezetting van Rome,
heeft de Koning van Italie de gelukwenschen
van den burgemeester ontvangen en daarop uit
Monza geantwoord met een telegram, waarin hij
zegt, dat hij gelukkig is, te zien, dat de viering
van dezen dag, die voor ieder, die zijn vaderland
lief heeft, geheiligd is, eene blijvende instelling
is geworden, niet alleen te Rome, maar in geheel
Italie.
Na herinnerd te hebben aan hen, die zich heb
ben opgeofferd voor de Italiaausche eeuheid, zegt
hij Altijd zullen wij gereed zijn, onze rechten
to verdedigen. Door standvastiglieid en het besef
van onzen plicht zullen wij de moeielijkheden te
boven komen, die op economisch gebied den voor-
uitgang van Italie hebben vertraagd.
In Servie begint zich verzet te openbaren tegen
de Russische politiek der thans aan de regeering
zijnde radicale partij. Zondag zou die partij een
groote vergadering houden en het werd verwacht,
dat ook bij die gelegenkeid stemmen tegen eene
onwaardige onderwerping van Rusland zouden
opgaan.
Inmiddels verheugt men zich in Bulgarije, dat
de wijziging van het Tnrksch ministerie geene
wijziging in de welwillende gezindheid der Porte
heeft gebracht.
De Koningin van Rumenie zal zich aan de door
de geneesheeren na onderling overleg voorgeschreven
behandeling onderwerpen en binnen kort naar een
geschikte plaats in Noord-Italie of in het zuiden
van Zwitserland vertrekken. Door het nauwkeurig
onderzoek der hierheen ontboden artsen, zoo wordt
uit Venetie gemeld, is niet slechts de aard der
kwaal vastgesteld, maar ook de oorzaak van de
plaatsje, waar men zich dood verveelt en over niets
kan praten dan over zijn medemenschen en hetgeen
er dagelijks in het stadje zelf gebeurt, is de verschij-
ning van eene elegaDte equipage altijd een groot
evenement.
Ook mijnheer Windier, de apotheker, rekte zijn
langen hals uit om het rijtuig den hoek te zien
omslaan, hij wreef zich toen in de handen en
morupelde
Zoo, zooDus waren wij bij den school meester.
Daar moet toch wat achter steken. Zoodra de regen
ophoudt, wip ik eens over naar den oude om te
hooren, wat de reden is van dat bezoek.
Aniela sloeg een donkeren doek over het hoofd
en liep den tuin in.
De regen had nog niet opgehouden, maar frissche
geureu vervulden de lueht. De verkwikte natuur
stroomde een heerlijk aroma uit.
Zij ging langs het kiezelpad naar den grooten
kastanjeboom aan het eiude van den tuin en zocht
bescherming onder zijn takken. De doek was haar
van het hoofd gegleden en de warme, groote
droppels vielen van de takken op heur haar en langs
haar slapen.
Zij haalde diep en zwaar adem, als leed zij
lichamelijke pijnen en bedekte het gezicht met de
handen. Afgebroken, onsamenhangende klanken
kwamen over haar lippen, geluiden die getuigden
van de vreesehjkste zielesmart. Zij wist dat zij
hier alleen was en nieraand haar zag want bloeiende
ziekte* teruggebracht tot zeer bepaalde invloeden,
welker radicale verwijdering slechts mogelijk is
door eene ingrijpende wijziging in de omgeving der
ongelukkige vorstin. Deze wijziging is nu bezegeld
door de verwijdering van een heer (den particulieren
secretaris Schaffer?) die het middelpunt was van
de Russisch-Fransche hof-intrigues en van de veel-
besproken, voor den gezondheidstoestand der Konin
gin zoo noodlottig geworden spiritistische seances.
De definitieve verwijdering van deze geheele
clique is niet slechts van groote beteekenis voor
de gezondheid der Konioging, maar, naar het
oordeel der hier aanwezige en zich zeer onomwonden
uitlatende Rumeensche staatslieden, ook voor het
lot van Rumenie en zijne dynastie. Mejuffrouw
Vacaresco, die voor de komst van koning Karel
Venetie had verlaten, bevindt zich thans met hare
ouders in het Grand Hotel te Milaan.
Met betrekking tot de Vrijdag in de Tweede
Kamer door den Min. van Financien uitgesproken
millioenenrede zegt de N. R. Ct.
Uit deze op aangename wijze uitgesproken rede
bleek, dat de uitgaven en inkomsten in 1892
tegen elkaar zullen opwegen en dat, wegens het
ongedekte tekort van 36 miliioen van vorigejaren,
de kas blijvende versterking zou noodig hebben.
Wat in vele jaren niet gebeurd is, geschiedde
thans weder. Reeds dadelijk bij zijne millioenenrede
gal' de Minister omtrent eenige hoofdpunteu van
oris belastingstelsel zijne denkbeelden ten beste.
Rond kwarn hij er voor uit, dat de minvermogenden
te zwaar worden gedrukt, en in de personeele
belasting en de accijnzen huiten verhouding tot
de meer gegoeden betalen. Sommige belastingen,
met name de patentbelasting, noemde hij onbillijk
geregeld. Van de evenredige registratierechten, die
ook na de regeling van 1882 te zwaar drukken,
achtte hij eene grondige herziening noodig.
Aangaande de gemeentelijke financien verklaarde
hij, dat de gemeenten groote uitgaven moesten
doen voor niet zuiver plaatselijke belangen en niet
alien konden treffen, die in de kosten der gemeen
telijke huishouding behoorden bij te dragen. Aan
sommige belastinghervormingen zou pas na grondig
onderzoek, aan andere pas na het voorafgaan van
andere hervormingen, de hand kunnen worden
gestagenandere evenwel zouden onverwijld ter
hand worden genomen.
Eene ministerieele verklaring, die blijkbaar met
belangstelling werd vernomen. De minvermogenden
zullen dus met de personeele belasting en de ac-
cijusen geholpen worden, de neringdoendeu met de
patentbelasting, de landbouwers met de mutatie-
rechten, en de gemeenten door eene betere regeling
der gemeentelijke belastingen. Een belangrijke
heesters onttrekken haar geheel aan het gezicht en
wie zou in den regen ook naar buiten gaan!
Maar toch 1 naderden daar geen voetstappen
langs het kiezelpad P harde, vaste schreden, die zij
maar al te goea kende, maar juist nu en hier het
allerminst had verwacht te hooren.
Zij klemde de tanden op elkander, richtte zich
in haar voile lengte op en wischte zich de regen-
droppels en misschien ook tranen van het gelaat.
Het volgende oogenblik stond een breede
mannengestalte voor haar op het plekje onder den
kastanjeboom. Zijn haar, vroeger blond, maar nu
bijna grijs, kleefde op zijn voorhoofd en maakte
het onvriendelijke, rimpelige gezicht nog terugstoo-
tender. Zijn trekken getuigden van een ijzeren wil,
maar alle zachtere aaudoeningen scheuen dezen man
vreemd te zijn.
Ik zocht u, Aniela. Ik heb wat met u te
bespreken.
En dat moet zeker iets gewichtigs zijn, vader,
want gewoonlijk vermijdt ge deze plek aan het
meer. Zullen wij naar huis gaan
Neen, wat ik te zeggen heb, kan hier gezegd
worden en wel dadelijk.
En wat kan het zijn
Er was van middag een man bij mij. Hij kwam
om met laf gewauwel zijn tijd te verdrijven en ik
moest hem wel aanhooren. Later bleek dat zijn
gebabbel niet geheel nutteloos was geweest, want
ik heb door hem dingen gehoord, die achter mijn
leemte bestond er echter in de ministerieele rede-
voeringde vraag, hoe op andere wijze in het
tekort, dat door verlaging of afschaffing van bestaande
belastingen zou ontstaan zou worden voorzien,
bleef onbeantwoord. Waarschijnlijk zal de beraad-
slaging over het adres van antwoord op de troonrede
den Minister wel de gelegenheid geven zich daar-
omtrent nader te verklaren.
Op het te 's Gravenhage gehouden inter-
nationaal landbouw-congres werd op voorstel van
den heer D'Hont uit Kortrijk- o. a. de conclusie
aangenomen, dat „de voortbrengers van suikerbieten
zich zullen vereenigen, om aan de suikerfabrikanten
een model-contract te onderwerpen, waarin rekening
wordt gehouden met de wederzijdsche belangen
van beide partijen."
Wel zelden zullen de wenschen, op eenig congres
uitgesproken, zoo spoedig een begin van verwezen-
lijking hebben ondergaan als met deze conclusie
het geval blijkt te zijn.
Naar aan de N. R. Ct. wordt medegedeeld toch,
heeft reeds in de vorige week te Roosendaal eene
bijeeukorast plaats gehad van invloedrijke hieten-
verbouwers en enkele andere personen om geza-
rnelijk de grondslagen van zulk een model-contract
te bespreken.
Hoewel het behandelde op het genoemde congres
eigenaardig overeenkomt met deze bespreking,
schijnt toch het iuitiatief te zijn uitgegaan van
eene commissie, die zich dezen zomer op het
Landhuishoudkundig Congres te Zwolle heeft
gevormd.
Men schrijft aan de Arnh. Ct.
Dat het den laudbouwer in Nederland niet voor-
spoedig gaat in de laatste jaren, is van algemeene
bekendheid en dat heeft zelfs bij volksvrienden in
Amerika deelneming verwekt.
Een intelligent, vermogend, invloedrijk predikant
Hollander van geboorte Rev. A. Wormser, die een
20 jaar in Amerika heeft gewoond, besloot het
vorige jaar vergezeld van negen vrienden, een
onderzoekingsreis te maken tot het vinden van nog
ongebruikt land. Hij stelde dezen vrienden reis-
kaarten ter hand en men doorkruiste Mexico, het
rotsgebergte van Noord-Amerika en ten deele
California. Zij zochten vooral naar goed land en
dat in een gezond klimaat zou zijn gelegen. Hij
kwam tot 't besluit, dat een 800 a 900 mijlen
ver zich uitstrekkend grasland, in den staat Montaua,
voor een kolonisatie het meest geschikt zou zijn
vervolgens sloot hij overeenkomsten, regelde nadere
bepaliugen van bestaande compagnieeu, ten opzichte
van wateraanvoer enz. en besloot toen eveD naar
Holland te gaan en belangloos elk die wil, die
Nederlander is en liefst van Protestantsche belij-
denis, 60 bunder van dat land voor niet aan te
bieden.
Toegerust met tal van kaarten, photographieen,
rug gebeurd zijn. Ik begrijp niet, hoe die zoo
lang voor mij verborgen konden blijven.
Ondanks de gedwongen kalmte, waarmee hij sprak,
klonk zijn stem toornig en fonkelden zijn oogen.
De meeste vrouwen zouden bang voor hem geweest
zijn, maar Aniela was zijn eigen vleesch en bloed
en een waardige tegenpartij voor hem. Zij zag hem
onbevreesd aan en zei koud
Wat kunnen dat voor dingen zijn
Wilt ge u zoo onnoozel houden vervolgde de
vader op driftigen toon tot zijn dochter. Of
wilt ge misschien ontkennen, dat ge dag aan dag
dien schilder in de kerk zijt nageloopen en dat ge
zijn model geweest zijt voor de muurschilderiug.
Iedereen zal met de vingers naar u wijzen en u
en mij uitlachen, als zij in de kerk komen P Kunt
ge dat loochenen
Neen, ik loochen niets.
De schoolmeester was gewend aan de eigenaar-
dige spreekwijze van zijn dochter, maar die koele
bedaarde bekeutenis bracht hem toch een oogen
blik in de war. Toen hief hij dreigend de hand op.
Meid!
Maar hij bedwong zich en deed moeite kalm te blij
ven. Ik heb u altijd in vrijheid uw gang laten gaan,
omdat ik zag, dat ge anders waart dan de gewone
meisjes hier uit de plaats en omdat ik onderstelde, dat
ge geen misbruik zoudt maken van uw vrijheid.
Zeg liever dat ge er niet het minste belaug iij
steldet wat ik deed.
.VIEIISE
(OIRAM
8) ^wrTT-.
