t
Gemengde berichten.
Jt
h
RECHTSZAKEN.
Arrondissements-rechtbank te Middelburg.
toegesproken, waarna alles werd medegenomen, wat
maar eenigszins van de gading kon zijn, alseen
nieuwe klok, bierpomp, kleederen, sigaren, karaffen
enz. Ter plaatse waar zulks behoort te geschieden
is aangifte van den diefstal gedaan.
Ka
r i
I
TER XEUZEN, 16 Juni 1891.
Bij de heden gehouden verkiezing van 7 leden
van de Kamer van Koophandel en Fabrieken alhier,
was de uitslag als volgt
Getal kiezers 176. Uitgebracht werden 111
stemmen. Van onwaarde 0. Volstrekte meerder-
heid 56.
Gekozen de heerenH. C. E. van IJsselsteijn
met 93 en J. A. van Rompu met 73 stemmen.
Herstemming moet plaats hebben tusschen
de heerenP. A. van de Velde die 44, J. C.
Ilarte die 41, J. A. de Jonge die 41, F. S. P.
Wijnman die 39, C. van der Hooft die 37, A.
Tholens die 34, P. van Wijck die 32, A. Hamelink
die 29, L. Schalk die 29, M. van den Hoek die
27 en Arie H. Donze die 27 stemmen bekwam.
Yerder verkregen de heeren G. Wieland 26,
R. Walraven 24, J. Tollenaar 22, J. van de Ree
19, Adr. H. Donze 12, C. van Haelst 10, E. J. L.
Nolson 8, J. A. Tazelaar 6 en A. B. de Meijer 5
stemmen. De overige stemmen waren op verscheidene
personen verdeeld.
In de op Yrijdag 19 Juni a. s. alhier te houden
vergadering van den gemeenteraad komen de volgende
punten in behandeling: adres bewoners Kerkhof-
laan aau Gedeputeerde Staten betrekkelijk uitweg
reclames hoofdelijken oraslag; id. hondenbelasting;
af- en overschrijvingen in begrooting 1890 aan-
wijzen stembureau verkiezing leden gemeenteraad;
ingekomen stukken enz.
Bij resolutie van den Minister van Financien
zijn met ingang van 1 Juli a. s. verplaatstde
heer J. W. Verhoeven, verilicateur, van Ter Neuzen
naar Rotterdamde beer H. L. Wijchgel van
Schildwolde, adspirant-verificateur, van Nijmegen
naar Ter Neuzende heer P. Oomen, kommies-
verificateur, van Hulst naar Culenborg.
De heer P. L. Los alhier, benoemd tot
onderwijzer aan de tweede Christelijke school te
Ylissingen, heeft voor die benoeming bedankt.
Naar men meldt, zijn de aandeelhouders in
de spoorweg-maatschappij Gent-Ter Neuzen tot
eene buitengewone vergadering op 6 Juli a. s.
bijeen geroepen, om te beslissen over de deel-
neming aan het oprichten eener nieuwe stoomvaart-
maatschappij voor een geregelden dienst tusschen
Londen en Ter Nenzen.
Door het postkantoor alhier is in de tweede
helft der maand Mei de volgende onbestelbare
brief verzonden, aan het adres van Mevr. Nier-
meyer, Den Haag.
7/aamslng. D". Kouwenhoven, predikant bij de
Christ. Ger. gemeente alhier, heeft voor het beroep
naar die gemeente te Middelharnis bedankt.
Philippine. Tegenwoordig wemelt de Wester-
Schelde van ribbenkwallen, waardoor het werk van
de garnalenvisschers niet alleen bemoeilijkt, maar
ook zeer benadeeld wordt. Dit slijmachtig zeedier
wordt met de garnalen tegelijk opgevischt en doet
de laatste boven water gekomen oogenblikkelijk
stikken. Dat daardoor de vangst niet aan de
verwachting beantwoordt is licht te denken.
Koewacht. De kippendieven, die gevreesde
nachtelijke bezoekers van boerenbofsteden, hebben
verleden week onze gemeente weder eens bezocht.
Hoorde men in den afgeloopen winter telkens van
diefstallen van hoenders en konijuen nu had men
er in lang niet van vernomen. Yrijdag morgen
echter bemerkte P. B., die zijne hoenders 's mor-
gens wilde aflaten, dat er slechts een kwam opdagen,
ofschoon er 's avonds te voren 7 het rik opgegaan
waren. Zijn buurman bracht het er nog slechter
af; want deze zag zijn kippental met twaalf ver-
minderd. De politie, hiermede in kennis gesteld,
doet een streng onderzoek.
Hontenisse. De Zeer Eerwaarde heer Schoen,
pastoor te Groenendijk, mocht dezer dagen de
zeldzame gebeurtenis herdenken, dat hij 50 jaren
geleden, in die parochie zijne intrede deed, ver-
vullende alstoen reeds 10 jaren de priesterlijke
Hij zette het mes tegen zijn ontbloote borst, stiet
toe, stortte bloedend neer en blies weldra den
laatsten adem uit. Albertine was naast hem
neergezonken. Haar hand bloedde. Op het
oogenblik, dat hij toe zou stooten, had zij naar
het mes gegrepen en zich zoodoende verwond.
De gedachte, dat haar man zonder den zegen der
kerk in ongewijde aarde zou moeten rusten, was
voor Albertine verschrikkelijk en zou haar den
dood hebben gedaan, naar zij verzekerde. De
oude gids kwam toen op den inval om het te doen
voorkomen of de ongelukkige vermoord was, en
daarom werden de kostbaarheden aan het lijk ont-
nomen met uitzondering van den ring, dien men
zonder snijden niet los kon krijgen. De boven-
kleeren werden in een kuil achter den bouwval
begraven, het lijk echter naar de kapel gebracht,
waar het spoediger gevonden zou worden. De
oude bracht Albertine naar een dokter. Op weg
door de eenzame wildernis drukte zij er op, dat
haar vader nooit mocht vernemen, dat zij tegen
zijn wil nog met Herman gesproken hadzij zelve
zou zwijgen tot in het graf. Hij, getuiga, en de
waardigheid. Daar op verzoek van den jubilaris
geen feestvertoon plaats had, droeg men buitenaf
ook minder kennis van dit feest.
Iiruispolder. Heden morgen 12 Juni hadden wij
het genoegen het prachtig gebouwde stalen rijnschip
Margarieta Maria, schipper P. de Rooij, in onze
haven te zien binnenkomen met een lading kolen
dit is wel het grootste schip dat ooit deze haven
heeft bezocht. Eere dus aan den flinken schipper
maar ook eere aan de ingelanden van den Kruis-
polder.
Oostlmrg". De heer J. Kop, deurwaarder bij
de directe belastingen alhier, is met ingang van
1 Juli a. s., overgeplaatst naar Leek, proviucie
Groningen.
Middclburjr, 16 Juni. In eene gisterenavond
alhier gehouden vergadering der liberale kiesver-
eeniging is Mr. E. Fokker, Griffier der Staten van
Zeeland met 103 van de 146 aanwezige kiezers
als voorloopig candidaat voor lid van de Tweede
Kamer waarvan de nieuwe vrije verkiezing op
25 dezer plaats heeft, gekozen.
Yrijdagavond a. s. zal van wege genoemde
vereeniging, na overleg met de overige in Walcheren
bestaande liberale kiesvereeuigingen, een definitieve
candidaat worden geproclameerd.
De rechtbank heeft in hare zitting van 16 Juni
de volgende vonnissen uitgesproken
J. D., oud 59 j., landbouwer te Hontenisse, is
wegens het dooden van een dier veroordeeld tot
f 5 boete of 5 dagen hechtenis.
C. E., oud 60 j., zonder beroep te Hontenisse,
is wegens bedelarij veroord. tot 12 dagen hecht.
In den nacht van jl. Yrijdag op Zaterdag
heeft het nog gevroren, en werden op de Friesche
kusten en wadden nog vriesganzen waargenomeu.
Een inwoner van Ridderkerk schonk, uit
erkentelijkheid voor den voor de liberalen zoo
gunstigen uitslag der verkiezing aldaar f 100 aan
de Hervormde armen te Rijsoord en f 50 aan die
te Ridderkerk.
Het volgende is te Koekanje gebeurd, dat
het verhaal van Ouden Barend uit de Camera in
herinnering brengtEen landbouwer kreeg zijn
knecht ziek hij legde hem op een wagen en bracht
hem daarmede naar Ruinerwold, om hem aan het
armenhuis af te geven. De vader van die instelling,
daartoe geen orders hebbende, weigerde den man
op te nemen, waarop de boer den patient bij het
huis in het gras legde en zich verwijderde. De
menschlievendheid eischte nu, dat men zich het
lot van den zieke moest aautrekken. Andermaal
op een wagen geladen, vervoerde men den onge
lukkige naar den burgmeester van Ruinerwold en
daarna naar De Wijck, de gemeente waartoe Koe-
kauje behoort. Die behandeling heeft evenwel de
arme stakker niet kunnen verdragen, want onder-
weg is hij bezweken.
In de grensgemeente Heugen (nabij Kerkrade
in Limburg) is weer eene afschuwelijke misdaad
gepleegd. Terwijl de mijnwerker Frings van de
mijn huiswaarts keerde, schijnt hij overvallen te
zijn. Met gapende wonden aan hoofd en hals
werd zijn lijk gevonden, houdende een bebloed
mes in de hand. Men vermoedt, dat hem dit
in zijn hand gestoken is door den moordenaar.
Of die gruwelijke daad enkel uit geldzucht ge
pleegd is, en of bet op Frings of op een ander
mijnwerker gemunt was, is tot nog toe onzeke^
Bij de stemopneming voor de verkiezing van
een lid der Tweede Kamer te Zierikzee deed zich
het geval voor dat een der ingekomen stembussen
niet beantwoordde aan het voorgeschreven model.
Het was de bus der gemeente Serooskerke. Aldaar
was onlangs de stembus verloren gegaan en men
had verzuimd zich tijdig van een nieuwe te voorzien.
Nu was een blikken trommel gebruikt, die ook
behoorlijk gesloten en verzegeld aan het hoofdbureau
te Zierikzee was ingeleverd. De stemopneming is
intusschen toch doorgegaan, naar men verneemt op
telegraphisch ingewonnen advies van den Minister.
De bus bevatte 20 briefjes, die dus in geen geval
gids, Florian K. uit het dorp Z. moesten haar
beloven te zwijgen, zoolang haar vader leefde.
Door den president ondervraagd, bevestigde
Albertine het geheele verhaal van haar redder
ook de oude gids leefde nog en bevestigde het
ook. Zelfs de bovenkleeren van den doode werden
nog in den kuil gevonden.
Het late verschijnen van den bergraad werd
gerechtvaardigd door zijn eigen lotgevallen. Hij
nam in den herfst van het jaar zijn ontslag als
officier en keerde tot het bergvak terug, onder-
scheidde zich weldra en werd ger oepen een geologische
onderzoekingsreis in Brazilie mee te maken, waarvan
hij juist teruggekeerd was, toen de couranten mede-
deelden, dat mevrouw Albertine Piener, wier vader
juist was overleden, voor een rechtbank van ge-
zworenen terecht stond wegens moord, gepleegd
op haar echtgenoot.
Het is gemakkelijk te begrijpen, dat het proces
nu eindigde met vrijspraak.
E I M D E.
van invloed konden zijn op den uitslag, daar de
heer Yan Kerkwijk met eene meerderheid van 862
stemmen boven den tegencandidaat is gekozen.
De warmte, waarmede te Amsterdam in de
verkiezingen gewerkt is, schijnt aanleiding te zullen
geven tot een merkwaardig proces.
Is het waar, wat verteld wordt, dan zou nl. een
dezer dagen overleden particulier daar ter stede,
zijn vrij belangrijk vermogen hebben vermaakt
voor zevenachtste gedeelte aan het dagblad De
Amsterdammer en voor het overige achtste aan
het Handelsblad.
De hartstochtelijke belangstelling, waarmede de
oude rentenier in de laatste dagen zijner ziekte al
wat in zake de verkiezingen door Amsterdammer
en Handelsblad werd geschreven volgde, schijnt
aanleiding to hebben gegeven tot deze vreemdsoor-
tige beschikking, waarvan de beide bladen profiteeren.
Een verre nicht en neef moeten verzet hebben
aangeteekend tegen de uitvoering dezer wilsbeschik-
king, op grond dat de oude man in zijn laatste
levensdagen leed aan hersenverweeking.
Tusschen Knollendam en Spijkerboor (N.-H.)
staat het water zoo hoog, dat de Starnmeerdijk in
den nacht van Woensdag op Donderdag voor den
drang van het water zou zijn bezweken, indien
niet een ploeg polderjongens, die daar bezig zijn
aan eene sluis, bijtijds het zwakke gedeelte van
den dijk hadden versterkt.
Als het water blijft wassen, zal het moeite
kosten de Starnmeer voor overstrooming te behoeden.
Donderdag werd te IJmuiden door een Engelsch
visscherman ter markt aangevoerd een kolossale
haai, metende 14 Ned. voeten en wegende ongeveer
260 Ned, ponden. In het gewone vischnet gevangen,
kan men nagaan met welke moeite 't monster aan
't dek werd gebracht. Met handspaken, bijlen,
enz. bewusteloos geslagen, woelde het dier zich in
het net bijna dood, hoewel bij aankomst te IJmuiden
bleek, dat er nog leven in was. Zeker door den
grooten aanloop van nieuwsgierigen was de En-
gelschman er nogal gek mede; hij vroeg f 60,
het aanbod was f 5, door een die er mede
ter kermis wil reizen. Als voedsel voor den mensch
heeft de haai geen waarde.
Tot de 80 Russische Joden, die dezer dagen
weer van Amsterdam de reis naar de Vereenigde
Staten aanvaard hebben, behoorde ook een deco-
ratieschilder uit Reval, een knap werkman, die 40
jaren te Reval had gewoond en daar ruimschoots
zijn brood verdiende.
z/Op een goeden dag zoo vertelde hij
ontving de gouverneur van Esthland bevel van
de regeering, Reval, een stad met 120,000 inwoners,
waar ongeveer 600 Joodsche gezinnen woonden,
van Joden te zuiveren. Onmiddellijk ging de
politie aan den arbeid en werden aan tal van
gezinnen andere woonplaatsen aangewezen. Mij
werd gelast te verhuizen naar een stadje met 2000
inwoners, maar natuurlijk kon ik daar als deco-
ratieschilder geen brood vinden en derhalve had
ik geen andere keus dan het land te verlaten
of, gelijk reeds vele Joden hebben gedaan, tot de
Grieksche kerk overgaan. De Joden, die Christeneu
willeu worden, zijn onmiddellijk van alle vervolging
ontslagen en worden in het bezit gesteld van alle
rechten, welke de Grieksche Russon bezitten."
Willen de Joden echter niet van geloof ver-
aoderen, dan moeten zij heengaan, maar dit wordt
niet een ieder gegund, want om het land te kunnen
verlaten, moeten de Joden een reispas bezitten,
waarvoor zij 35 roebels moeten betalen. Wie dit
geld niet heeft, moet dus kiezen om of Christen
te worden, of zich te begeven naar de nieuwe
woonplaats, welke hem is aangewezen en waar
hem een leven van ontbering en ellende te
wachten staat.
Ook klaagde de man zeer over den korten ver-
huistijd, die wordt toegestaan. Nadat hun is
aangezegd, dat zij hun woonplaats moeten verlaten,
moeten zij reeds weinige dagen later vertrekken.
Dat zij al hun schulden betalen, daarvoor wordt
wel gezorgd, maar hun wordt geen tijd gegund
de kleinere en grootere sommen, welke zij in en
buiten hun woonplaats hebben uitstaan, in te
vorderen. Yandaar dat deze gedwongen verhuizing
voor de meesten met financieelen ondergang
gelijk staat.
Een ander staaltje van willekeur. De Joodsche
gemeente te Reval was twee jaren achtereen van
een voorganger verstoken geweest. Er bestond
dus geen gelegenheid de kinderen in de registers
te doen inschrijven. Na twee jaren gaf de re
geering eindelijk weer vergunning om een rabbijn
te benoemen, maar deze mocht de kinderen, die
gedurende die twee jaren geboren waren, met in
schrijven. De Israelietische kinderen, die in dien
tijd het levenslicht aanschouwden, moesten dus als
onwettige en buiten huwelijk geboren kinderen
beschouwd worden.
De decoratieschilder, een knap man, die geen
ondersteuning noodig had, maar nog zooveel geld
had gered, dat hij zelf voor zijn geziu de reis
kon betalen, is nu ook op reis naar de Vereenigde
Staten, waar hij een nieuw bestaan hoopt te vinden.
In Engeland zijn 300 gezinnen teruggekoinen
uit de Argentijnsche republiek, dewijl ze het
daar niet langer konden uithouden.
Wie er vooral slecht aan toe zijn door het
ongunstig weer, zegt de Gazette van Gent, zijn de
duiveumelkers. Yan geheel dit jaar, de 31 Mei
daargelaten, hebben zij nog geen goed weer gehad
voor hunne prijskampen. Duizende duiven zijn
verloren. Verleden Zondag moesten overal groote
prijskampen plaats hebben, en gansche wagons duiven
waren ver in Frankrijk gezonden. Het weer scheen
goed, doch bij de terugreis hebben de vliegende
reizigers een afgrijselijk weer gehad, dat nog voorl-
duurt, en 'tis niet overdreven het verlies op 70
pet. te rekenen.
Een handelaar te Antwerpen zag zich vereerd
met een bezoek van een fijn gekleed heer zich
noemende Vicomte de Labonniere (fijne naara).
Deze vicomte verklaarde den koopman, dat, hij er
over dacht, zich een rijwiel aan te schaffen, doch
dat het leeren rijden hem te moeilijk scheen. O,
neen, zeide de handelaar, het is hoegenaamd niet
lastig, ik ben overtuigd, het u in een uur te kunnen
leeren. De vicomte liet zich eerst niet overtuigen
doch werd ten slotte overgehaald, een uurtje les
te nemen bij een der bedienden vau het huis.
Deze nam hem mede naar een stille plaats, en daar
werden, gedurende een half uurtje, allerlei bokke-
sprongen gemaakt.
Eindelijk opperde de instructeur het denkbeeld,
dat zijn leerling het nu eens alleen moest beproeven.
Hij stapte op, slingerde een weinig, en reed toen
met een flinken gang weg, zijn onderwijzer achter-
latende, om het gebeurde over te brengen.
Een ontzettend spoorwegongeluk heeft Zondag
bij Bazel plaats gehad. Een trein met een duizendtal
Zondagsreizigers, die zich naar het zangersfeest te
Bazel wilden begeven, is verongelukt. De door
twee locomotieven getrokken trein bevond zich op
de viaduct van Mouchenstein, die tusschen twee
bergen over de Yierse geslagen is, toen de viaduct
eensklaps ineenstortte. Met donderend geraas
stortten de beide locomotieven in de rivier, het
voorgedeelte van den trein met zich sleepende.
De reizigers, die in den eersten waggon hadden
plaats genomen, zijn verdronken, zoo zij al niet
reeds door de wagens, die boven op de eerste
vielen, waren verbrijzeld. In het geheel stortten
drie wagens op den bodem der rivier, twee bleven
aan de verbindingsstangen hangen, rustende op de
overblijfselen der eerste coupd's.
De andere wagens bleven nog in de rails, doch
ook daarin werden vele passagiers gekwetst met
arm— en beenbreuken. Van de machinisten en
stokers bracht geen enkele er het leven af, de
treinchef werd verbrijzeld gevonden, terwijl nu
reeds vijfendertig gedoode passagiers ter herkenning
bij de plaats des onheils zijn nedergelegd. Het
reddingswerk wordt steeds voortgezetmen vreest
dat het aantal dooden over de honderd zal bedragen.
Deskuudigen verklaren, dat bet een geluk is, dat
de machinisten blijkbaar niet hard over de viaduct
gereden hebben met meer vaart zouden de achterste
wagens over de overblijfselen der eerste heen zijn
gestort en zou de romp nog meer reizigers hebben
getroffen.
Het aantal licht en zwaar gekwetsten wordt als
150 opgegeven, doch is niet met zekerheid bekend.
De dienst van Frankrijk naar Bazel is door dit
ongeval gestremd de directeuren der Jura-Simplon
vergaderden gisteren reeds om te bespreken, welken
weg de directe wagens van Parijs, Calais en Miihl-
hausen moeten nemen.
De directio legde een voorloopig rapport over
van den ingenieur van den weg, waarin verklaard
wordt, dat het ongeval onbegrijpelijk is, daar deze
viaduct eerst onlangs geconstrueerd en afgeleverd
werd, nadat zij grondig was beproefd, terwijl in
den laatsten tijd geen aardschokken gevoeld zijn,
die vrees konden doen ontstaan, dat het werk
minder hecht was geworden.
De reizigers van den beroofden Oostertrein
die te Belgrado zijn aangekomen, deelen nog vele
merkwaardige bijzonderheden betreflende hun verblijf
bij de roovers mede.
Het afscheid, dat de roovers van de reizigers
namen, was bijzonder hartelijk. Ze omarmden ons
en kusten ons op beide wangen zegt een der
reizigers alsof we elkaars beste vrienden waren,
en toch hebben we het zeer slecht gehad. In acht
dagen zijn we niet uit de kleeren geweest, en daarbij
moesten we zware marschen langs onbegane wegen
maken. Er werd natuurlijk alleen 'a nachts ge-
marcheerd, maar dan ging het ook rechts en links
over bergen en rivieren, door bosschen en moerassen,
door het gelieele gebied tusschen Adrianopel en de
Zwarte Zee. Overigens waren de roovers niet
onbeleefd. Ze droegen de reizigers over de rivieren
droogden hun schoenen, als deze bij het doorwaden
der moerassen nat waren geworden en verstelden
hun kleeren, die natuurlijk bij het wringen door
de struiken veel te lijden hadden. De roovers
waren alien gekleed als hun hoofdman Athanasius
ze hadden sandalen aan de voeten en mantels, die
er uitzagen als oude Turksche soldatenmantels
voorts droegen zij in olie gedrenkte buizen en hun
hoofddeksel bestond uit de zwarte Grieksche pal-
charenmuts. Ze waren gewapend met Martinigeweren
en hadden pistolen en sabels in den gordel.
Als kinderen speelden de roovers met de hor-
loges welke zij den reizigers hadden afgenomen
en waarvan ieder er twee of drie had. Ze wisten
niet hoe het uurwerk moest opgewonden worden,
maakten de binnendeksels open en vermaakten zich
door met stroohalmen in het werk te peuteren.
In een half uur tijds waren alle Berlijnsche
horloges, waaronder zeer fraaie kunstwerken, geheel
bedorven. Een der Berlijnsche heeren, de heer
Kotsch, verzocht zijn horloge terug, omdat dit
een herinnering was, waarop hij hoogen prijs stelde
en dit verzoek werd terstond ingewilligd.
