Algemeen
Nieuws- en Advertentiebiad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 2673.
Zaterdag 27 December 1890.
Binnenland.
30e Jaargang.
a 4 0 CENT.
DE VONDELING.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,324.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
advertentien.
Van 1 tot 4 regels/ 0 40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden pnjs. v
iHt bind vcrwchljnt ttliwdag. en Vrijdagavond blj den nltcever P. J. v A M E H i> Y te Ti p \cazen
Nieuwjaarsadvertentien
voor het buitengewoon
nummer van 1 Januari 1891, worden
weder geplaatst
De inzendingen kunnen geschieden
tot uiterlijk Woensdag 31 dezer, des
namiddags 4 ure.
Ter Neuzen, 26 Dec. 1890.
De TJitgever,
P. J. VAN DE SANDE.
folitieli Overzicht.
Te Berlijn wordt op het oogenblik weder druk
over Bismarck gespiokeu, van wien verteld wordt
dat hij zich weder daadzakelijk in de politiek zou
willen mengen. Men vermoedt dit, omdat dezer
dagen in het blad, dat voor zijn orgaan doorgaat,
de outbiuding van den Duitschen Rijksdag en de
Pruisiscbe Kamer van afgevaardigden werd aanbe
volen, opdat de natie omtreut de nieuwe tolpolitiek
met Oosteurijk gepolst worde.
Naar aanleiding van een en ander laat de National
Zeituug zicb in afkeurendeu geest uit. Het blad
ziet met leedwezen, dat prins Bismark zich weer
met de politieke kwesties van den dag gaat bemoeien.
De verwijdering tusschen Bismarck en den keizer
wordt daardoor grooter en Bismarck's historische
roem moet er onder hjden.
Uit de nadere berichten betreffende de verkie-
zing in Noord-Kilkenny blijkt, dat sir John Pope
Hennessy 2503 stemmen heeft verkregen, terwijl
op den candidaat ven Parnell slechts 1356 stemmen
werden uitgebracht. Met het volste recht kan
dus de door den laatste geleden nederlaag ver-
pletterend genoemd worden, te meer daar alles den
ffongekroonden koniug" gunstig scheen. Hij was
het slachtoffer geworden van een lagen aanslag,
wat de sy input hie van veleii, die nog weifelden,
naar zijne zijde deed overhellen hij werd gesteuud
door de conservatieven, die Gladstone den voet
dwars wildeu zetten, en daarbij had men in Ierland
eigenlijk nog niet den tijd gehad oin den zedu-
lijkeu val van Parnell te overzien, zoodat tal van
Ieren hem nog altijd kouden beschouwen als huu
grooten, talentvollen leider, zonder meer. Zoo scheen
FEUILLETON.
14)
Ik was diep ongelukkig, want ik bemerkte aan
het schrijven, hoe groot de invloed van haar broeder
was geweest, en begreep dat het bericht van haar
sterveuden vader slechts een voorwendsel was om
ons te scheiden. Mijne veronderstelling bleek juist
te zijn. Ik wachtte twee, drie, vier dagen. Toen
er gcen bericht kwam, reisde ik naar Weenen,
waar de familie mijner vrouw zich des winters
ophield. Toen ik er kwam, hoorde ik dat die
familie zich reeds sedert verscheidene jaren in het
buitenland bevond, maar niemand wist of wilde mij
zeggen waar. Mijn vertwijfeling, mijn aan't krauk-
ziunige grenzende klagen en jammeren, werden
beantwoord met een medelijdend schouderophalen
en onverschillige mededeelingen. Niemand wilde
den stouten kunstenaar vergeven, die tot in de
hoogste kringen was doorgedrongen om tegen den
zin van haar familie, eene prinses Hohenheim tot
zijne vrouw te maken.
Prinses Hohenheim riep graaf Fabrie die in
de grootste spanning het verhaal had gevolgd.
Maar dan heet gij Karel EsmarlIk herinner
mij heel goed het opzien, dat die geschiedenis in-
dertijd maakte, toen ik nog een kfnd was hoorde
ik haar vaak ten huize mijner ouders, die verre
bloedverwanlen der Hohenheim's waren, bespreken.
Ja, ik ben Esmarl, zeide Campella, de arme
4 4
uitkomsten echter hebben anders bewezen. Parnell
is van zijn voetstuk gestort. De liefde voor eene
enkele vrouw heeft hem de liefde van een geheel
volk gekost een volk, dat hem trouw aanhing
en in hem den grooten redder zag. En het valt
zeer te betwijfelen, of het Parnell ooit zal gelukken
het oude standpunt te heroveren.
Hij zelf, inlusschen, scbijnt daaraan niet te
wanbopen, want, naar gemeld wordt, heeft hij zich
niet uit het veld laten slaan en wil hij den strijd
met alle kraeht voortzetten. Hij gaat dus de
heillooze verdeeldbeid bestendigen en aldus de
oplossing der Iersche kwestie vertrageu. In plaats
van zich thans als een man te schikken in het
onvertnijdelijke en op waardige wijze de vesting
over te geven, die hij dan toch moedig verdedigd
heeft, maakt hij zich gereed met geweld te tracnten
zijn haan koniug te doen kraaien. Inderdaad, wij
hadden beter van hem gedacht Thans laadt
Parnell den schijn op zich, dat hij de rol van een
Boulanger wil spelen, en zal ook de sympathie
van menigeen, die zijne menschelijke afdwaling
zou hebben kunnen vergeten ter wille van zijne
groote verdiensten als kampvechter voor de be-
langen van Ierland, hem ontvallen.
Tengevolge van de werkstaking der spoorwegbe-
arabten in Schotland, is het vervoer van goedereu
gestaakt.
Reeds geruimen tijd gelelen had het Schotsche
spoorwegpersoneel gedreigd den arbeid te staken
indien niet een geringe loonsverhoogiug en vooral
vermindering van den werktijd werd toegestaan.
De algeineene verwachting was, dat de maatschap.
pijen aan het niet onbillijk verlangen zouden toe-
geven en het was derhalve eene ouaangename ver-
rassing, toen het besluit bekend werd, dat op eene
vergadering van spoorwegbeambten te Glasgow
was genomen.
Op die vergadering was een sterke minderheid
tegen werkstaking, maar zij heeft zich onderworpen
aan het genomen besluit.
Het geschil tusschen rnajoor Wissman en Emin
Pacha en de terugroeping van den laatste, leveren
den bladen in Duitschland stof tot meestal weinig
opgewekte besch'ouwingen, die een groot contrast
vormen met de overspannen verwachtingen, die
geuit werden, toen Emin had besloten in Duilschen
dienst. te treden.
In den Franschen senaat is het hypnotisme ter sprake
gekomen. De heer Lebreton wees er op, dat een
hoogleeraar in de rechten te Nancy voor het hof
van assises der Seine de leer der onverantwoorde-
lijkheid eener beklaagde heeft gepleit, op grond
dat zij onder hypnotischen invloed kan geweest
Esmarl, wien men zijn vrouw ontstal, dien men
met de voeten trad, dien men o, mijn God i
Hij zweeg, en sloeg, overstelpt door de droevige
herinneringen, de handen voor het gelaat.
Arme Campella, zeide Fabrie op meewarigen
toon en legde de rechterhand op zijn schouder.
Ik begrijp thans dat ge ontzettend veel moet hebben
geleden en nog steeds lijdt. Laat echter, dit
verzoek ik u, de herinnering aaD dien versclirik-
kelijken tijd rusten en zeg mij enkel dit eene
Hebt ge nooit weder iets van vrouw en kind
gehoord P
Ja, ik heb van hen gehoord, zeide Campella
treurig. Op zekeren dag stuurde men mij de
bewijsstukken dat beiden dood waren men deelde
mij mede, dat mijne vrouw, die naar mij gevlueht
was, door de wraak des hemels was getroffen, en
dat zij, met haar kind, met het stoomschip Urania
is vergaan.
Graaf Fabrie sprong eensklaps op. Mijn voor-
gevoel, o mijn God, mijn voorgevoel riep hij in
de grootste ontroering.
Spreek graaf, spreek, zeide Campella. Martel
mij niet, zeg wat gij weet
Ik weet enkel, antwoordde Fabrie, met moeite
zijn kalmte bewarende, dat de eenige geredde van
de Urania de beschermelinge van den reeder is,
en dat, als wij haar gelijkenis met het portret
uwer ongelukkige vrouw in aanmerking nemen,
er geen twijfel kan bestaan, of de jonge dame is
uwe dochter.
Mensch graafCampella greep in de grootste
opgewondenheid Fabric's arm vast. Dat zegt ge
zijn. Die theorie, vervolgde de heer Lebreton,
schijnt geen individueele meer te ziju. Zij wordt
geleerd in een staatsfaculteit. Voortaan zouden
de schuldigen niet meer toerekenbaar zijn, en
gaat men op dien weg voort, dan zijn "het de
gendarmen en wetgevers die strafbaar zijn. Spreker
vraagt, of de staat dergelijk onderwijs mag be-
zoldigen. De Minister Bourgeois antwoordde, dat
de regeering heeft gemeend zich met die zaak niet
te moeten bemoeien. De hoogleeraar Liegois heeft
niet van eene algemeene ontoerekenbaarheid ge-
sproken. Hij is een overtnigd spiritualist en heeft
als zoodanig gesproken en slechts van bijzondere
gevallen gewaagd. Dat is het recht van een ieder,
die hooger onderwijs geeft. Een hoogleeraar heeft
volledige vrijheid om zijne meening te verkondigen.
Over de vraag, waar de toerekenbaarheid ophoudt,
is lang getwist. De eene hoogleeraar meent, dat
er in zekere gevallen geen toerekenbaarheid is;
de andere meent het tegendeel. De staat kan en
mag in dergelijke zaken geen meening hebben.
Hij mag geen staatsphilosophie er op nahouden.
Hiermede was dit incident afgeloopen.
H. M. Koningin Wilhelmina zal indien het
desbetreffend wetsontwerp tot wet verheven wordt
een jaarlijksch inkomen genieten van 600,000,
hetzelfde bedrag dat haar Vader genoot. Deinkom-
sten der Kroondomeiuen, die haar eveneens ten deel
vallen, worden begroot op ruim 646,000'sjaars,
samen alzoo ougeveer 1,246,000.
Ingevolge machtiging van II. M. de Regentes
heeft de Minister van Buitenlandsche Zaken, onder
dagteekeuing van 22 dezer, een schrijven tot den
Minister van Buitenlandsche Zaken in Brazilie
gericht, houdende erkenning der republiek der
Vereenigde Staten van Brazilie door de Nederland-
sche regeering.
De Minister van Waterstaat, Handel en
Nijverheid maakt het volgende bekend Bij den
buiteugewonen toevoer van brieven en andere stukken
voor den Nieuwjaarsdag is vertraging in de bestel-
ling ouvermijdelijk. Door vroegtijdige ter postbe-
zorging kan daaraan ecliter worden tegemoet ge
komen. Bij wijze van proef zullen dit jaar de
brieven welke men op den Nieuwjaarsdag wenscht
besteld te zien, reeds van den 27 December af ter
post kunnen worden bezorgd. Opdat die brieven
in het oog vallen, moet daarover op de adreszijde
op in het oog vallende wijze met inkt, een kruis
zoo kalm, als kunt ge u niet voorstellen, dat ge
een paradijs voor mij opentO, mijn hemel,
hij liet den arm van den graaf weder los, drukte
de handen tegen het voorhoofd, als begreep hij
niets van de gedane mcdedeeling, en riep Dat
is een te groot geluk na een reeks droevige, in
eenzaamheid doorgebrachte jaren
Graaf Fabrie, die evenzeer alles behalve kalm
was, maar de kunst verstond om het te schijnen,
zeide zoo bedaard mogelijk Laat u niet te zeer
door uw gevoel medeslepen waarde Campella, ge
moet thans kalm overleggen om de zaak goed na
te gaan.
Ge gelooft toch niet, dat
Dat Mona niet uwe dochter zou zijn? O, neen!
Monariep Campella verheugd. Maar zoo
heette mijne vrouw, mijn kind....
Dien naam herinnerde de kleine zich, toen men
haar vroeg hoe zij heette. Ik geloof dat de over-
leden visscher Willems, die de papieren in bezit
heeft gehad, die men bij het kind vond, heel goed
heeft geweten wie Mona was. Op eene hooge
belooning rekenende, heeft hij zeker in 't geheim
met Mona's hooggeplaatste bloedverwanten onder-
handeld, en deze zullen hem hebben omgekocht
om de zaak stil te houden, daar ik na al het
gehoorde, de overtuiging koester, dat zij het kind
liever niet als bloedverwante erkenden.
Dat zal zeker zoo wezen, antwoordde Campella.
O, het is vreeselijk op welke gewetenlooze wijze
men mij mijn levensgeluk heeft ontroofd.
Laat die treurige herinneringen varen, riep de
graaf. Denk thans aan de geliefde dochter, die op
zijn getrokken. De bedoelde wijze van verzending,
te rekenen van 27 Dec. e. k. ook wat hetaange-
W°ur\ merk °P de adreszijc'e betreft, gelieve het
publiek mede toe te passen op de gedrukte nieuw-
jaarswenschen en kaartjes. Op de bestelling dier
stukken op 1 Januari, althans voor zooveel zij be-
stemd ziju voor de groote plaatsen, mag echter niet
worden gerekend.
Terugkomende op de vraag, of de titel
Commissaris des Konings al of niet veranderd dient
te worden, wijst het Alg. Handelsbl. op de wette-
lijke bepalingen, waarin die tit^l voorkomt.
De grondwet spreekt er in twee artikelen van.
erst in art. 96, waar gezegd wordt dat een lid
van de Staten—Geueraal niet te gelijkertijd. ziju
kan o. a. Commissaris des Konings in eene provin
ce. Verder in art. 19 4, dat onder de hooge
ambtenaren, die wegens ambtsmisdrijven voor den
Iloogen Raad terechtstaan, uoemtde Commissa-
rissen des Konings in de provincien.
In de provinciale wet, die verder steeds van
tfonzen commissaris" spreekt, wordt die titel zelf
genoemd in het opschrift van het derde hoofdstuk.
Len bepaald voorschrift omtrent den titel zou
men echter eerst kunnen vinden in art. 72 der
grondwet, het formulier voor de afkondiging van
weUen bevattende en waarvan de slotbepaling
Inge val eene Koningin regeert of het Koninklijk
gezag door een Regent of door den Raad van
State wordt waargenomenwordt de daardoor
noodige wijziging in dit formulier gebracht."
De eenige practische reden om den titel te laten
zooals die tot dusverre was, vinden wij in het voor-
laatste artikel der instructie, bij Kon. besl. van 27 Sept.
1850 vastgesteld, bepalende Hij (de C. d. K.) ge-
bruikt by het verzenden van stukken, die hij, buiten
medewerking der Staten of Ged. Staten, behaudelt, als
zegel, net Rijkswapen, met het randschrift: Coramissa-
ns des Konings in De zuinigheid zou dus kun
nen rneebrengen dit zegel ook thans nog te gebruiken
en met andere te doen vervaardigen, waarop het
woord Koning is veranderd in Koningin. De hoop
dat onze jonge Koningin eene lange reeks van jaren
door de commissarissen zal worden vertegen woordi<ul
mag er echter wel toe leiden, dat men tegen deze
mtgaaf met zal opzien, indien men het overmens
redelijk en niet in strijd met de wet acht°der
Koningin te geven wat der Koningin is.
- Blijkens bericht van Harer Majesteits gezant
te Louden is een order of council uitgevaardigd,
waarbij het Nederlandsch vee wederom in England
wordt toegelaten, op voorwaarde dat het een tien-
daagsche quarantaine zal ondergaan, wanneer het
met aan de losplaats geslacht wordt.
zoo wonderbaarlijke wijze op uw levensweg is
eruggebracht. Ik meen te mogen vertrouwen
dat zij van haar ziekte zal herstellen, en u -
en ons, voegde hij er zachtjes bij zal worden
teruggegeven.
't Is waar, dat vergat ik Mijn kind is ziek
riep Lampella angstig.
Ja zeide Fabrie neerslachtig, want de hoop
maakte weder plaats voor bezorgdheid. Sedert den
avond van het concert is uwe dochter ernstigziek
en als zij ljlt is uw naam voortdurend op haar
hppen. I w vionlspel moet eene herinnering aan
het verleden in haar hebben doen ontwaken, en zij
martelt zich thans af om zich die herinnering juist
voor te stellen.
Campella's oogen schitterden. Was miin
viool spel daartoe in staat, riep hij, dan hoop ik
waarde graaf, dat de wijzen, die ik eenmaal aan
het bedje speelde, haar die herinnering zullen
teruggeven. Kom, beste vriend, hij nam zijn viool
op laten wij naar mijn arm dierbaar kind gaan.
Ja laten wij gaan, antwoordde Fabrie, wiens
hart luider klopte bij de gedachte aan de gewaagde
proeve, en moge God u bijstaan en u de juiste
toonen aan uw viool laten ontlokken.
Met door koorts roodgekleurde wangen en starende
oogen rustte Mona op de sneeuwwitte kussens Er
was een bovenaardsche glans in die oogen en
laar hppen fluisterdon onophoudeJijk de namen
van I a brie en Campella. De blonde lokken waren
naar achteren gestreken en omhulden haar hoofd
a s met een stralenkrans. De uitgeteerde handen
plukten onophoudelijk aau de dekeus of werdea
TER \EIZE\NCHE COIIRAHT.
