r
r
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2665.
Zaterda«: 29 November 1890.
Binnenland.
30e Jaargang.
DE VONDELING.
FEUILLETON
7)
TER I
ABONNEMENT:
Voor
Per drie raaanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven
bushouders.
ADVEETENTIEN,
Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elken regel mejer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
I»lt hlad vrr»ehH«H l>ln»da». en Vrltdnjavond bli 'Ien nlt^evep P. J. VAN l> F. S A IV I) E te Ter Ncazen.
folitiel* Overzicht.
T)e Engelsche bladen hebben het nog altljd
druk over Parnell en zijne amourettes. Parnell
zal zich wel moeten terugtrekken, want de geeste
lijken beginnen zich in de zaak te mengen, wat
tengevolge zal hebben, dat Gladstone ea Parnell
niet in dezelfde zaak compagnons kunnen blijven.
Zonder twijfel speelt de leelijke geschiedenis Parnell
slechte parten en de heele Home-Rule" zaak tevens.
De zaakjes in Afrika worden zoowat gelikwi-
deerd, voor zoover de zwarte zonen er op den duur
vrede raede hebben. Duitschland is het eens met
den Sultan van Zanzibar betreffende het afgestane
gebied Frankrijk zal zich er bij neerleggen en
wederkeerig zal Duitschland Frankrijk's protectoraat
over Madagascar erkennen. De .modus vivendi"
tusschen Engeland en Portugal is van den volgenden
inhoud Op de rivieren Zambesi, Shire en Pungue
staat Portugal de vrije scheepvaart toehet
transito-verkeer zal niet worden beraoeilijkt; post-
en telegraafverbindingen worden gemakkelijker
gemaakt, terwijl over de grensregeling later zal
worden beschikt. Uitstel van executie, anders
niet. En het wordt er voor het machtelooze
Portugal met zijn blazende studenten niet beter
op, nu de Brit zich nog wat vaster in die streken
gaat nestelen. Daar ligt een tijdstip in't verschiet,
waarop de Portugeezen kunnen terug zien op een
tijd, dat zij nog bezittingen hadden in andere
werelddeelen. Uit de Nieuwe Wereld verjaagd,
in Azie nauwelijks meer tegenwoordig, in Australia
onbekend, in Afrika nog geduld, zoolang het den
Brit belieft. Voor Portugal ook geldt het
,/sic transit gloria mundi."
De belasting-ontwerpen in den Pruisischen
Landdag zijn aan de orde gesteld. De minister
toonde aan, dat zichtbare bronnen van inkomsten
werden getroffen en onzichtbare onbelast bleven
dat groote inkomens werden gespaard en de kleine
te zwaar belast, dat de grondbelasting aan de
gemeenten diende te komen. Eugen Eichter heeft
den minister dr. Miquel bestreden. Eichter heeft
mede reeds eene hjkrede gehouden op het inge-
diende ontwerp eener nieuwe algemeene schoolwet,
voor nog de beraadslaging er over begonnen is.
Flij meent, dat het centrum wegens kerkelijk poli-
tieke redenen tegen het ontwerp zal zijn en de
vrijzinnige partij het beginsel der confessioneele
school niet kan huldigen en er zoodoende geene
meerderheid voor te vinden is.
Volgens een Parijsch blad is de moord, ge-
pleegd op den Eussischen generaal Seliwerstoff,
eene wraakneraing. Hij moet zich hebben beroemd
15000 Eussische revolutionairen naar Siberie te
hebben gezonden. Seliwerstoff verscheen in Juni van
dit jaar te Parijs, juist toen het proces begon tegen
Zij keek hem ter sluiks aan. Hij zag dien blik
die een zonderlinge gewaarwording in hem opwekte
en 't hem onmogelijk maakte het gesprek op de
gewone wijze voort te zetten. Beiden liepen eenigen
tijd naast elkander voort. Dat zwijgen hinderde
hem even goed als haar en hij deed het eerst een
poging om het te doen eiudigen en het gesprek
op een ander onderwerp over te breugen.
Weet ge dat de oude Jensen u herkeud heeft?
merkte hij verstrooid op.
Heeft hij dat werkelyk? vroeg zij, terwijl haar
gelaat betrok. Misschien houdt ge mij voor laf
en ondankbaar, dat ik liever als eene gestorvene
betreurd, dan in de herinnering der visschers
teruggeroepen word.
Ik houd het ten minste vergeef mij dat
ik zoo openhartig spreek voor onnatuurlijk en
onverstandig.
Het was alsof haar een schok door de leden
ging. Wilde hij te kennen geven dat zij, door
haar handelwijze, bij de eenvoudige lieden argwaan
deed ontwaken omtrent een tijdperk van haar leven
dat tusschen haar vlucht en den dag van heden lag
de liussen, bij welke bomineu waren gevondeu en
die als samenzweerders werden vervolgd.
De verkiezing in Italie is zoodanig uitgevallen,
dat men met alle recht kan zeggen *het gaat
Crispi naar den vleesche." De premier zelf is op
Sicilie viermalen gekozen, terwijl de ministerieelen
met eene groote meerderheid uit de stembus komen.
Uit Beru meldt men, dat in het Zwitsersche
kanton Tessiuo de overeenkomst tusschen de beide
partijen is tot stand gekomen op den grondslag
der proportioneele vertegenwoordiging.
Na de opening van de Belgische Kamer
sprak de voorzitter, Minister van Staat De Lants-
heere, de volgende woorden, die door de Kamer
staande werden aangehoord
,/Mijne heeren De geschiedenis van Belgie en
die van Nederland tellen zoovele gemeensckappelijke
bladzijden, de banden welke beide landen verbinden
zijn zoovele, zoo innig en zoo nauw, dat ik zeker
de tolk ben van alle leden dezer vergaderiug, als
ik zeg, dat Belgie zich, met voile sympathie,
aansluit aan den rouw dieu de dood van Z. M.
Willem III over het Koninkrijk der Nederlauden
gebracht heeft. Onze wenschen stemmen in de
toekomst samen met die der naburige natie voor
de doorluchtige Prinses, op wie hare hoop ge-
vestigd is. (Zeer goed van alle kanten).
De Minister van Buitenlandsche Zakeu (Prins
de Garainan-Chimay)Mijne heeren, de regeering
vereenigt zich geheel met de woorden, welke de
geachte voorzitter zooeven gesproken heeft. De
zelfde gevoelens, ik twijfel er met aan, zullen door
de Kamer en door het geheele land worden gedeeld.
Ik behoef u niet de geestdriftvolle ontvangst te
herinneren, welke den Koning der Nederlauden
bereid werd, toen Z. M. in 1884 te Brussel aan
onze doorluchtige souvereinen het bezoek kwam
beantwoorden, hetwelk HH. MM. hem tijdens de
tentoonstelling te Amsterdam gebracht hadden.
De ontvangst was de duidelijke uitdrukking der
vriendschappelijke verhouding tusschen beide naties
en de diepe deelneining van Belgie's regeering en
volk in den rouw van de Nederlandsche Koniuklijke
familie en natie zal er een nieuw getuigenis van
zijn. Onzen gevolmachtigden Minister in den
Haag is reeds opgedrageu de tolk dezer gevoelens
te zijn bij de Nederlandsche regeering. (Leven-
dige toejuiching.)
Uit Apeldoorn schrijft men
Dinsdagavond tusschen 9 en 10 uur is Z. M.
gekist.
Ten 8 uur kwam uit de residentie de reeds
beschreven lijkkist aan. Nadat de kist per wagen
Voor de eerste maal viel het haar op dat hij ook
steeds vermeden had om vragen omtrent dieu tijd
te doen. Was dat uit bescheideuheid of uit vrees
haar aan een treurig tijdperk van haar leven te
herinneren Hoeveel lager moest hij haar, juist door
dat tijdperk, stellen dan andere vrouwen uit zijn
omgevmg, zelfs al was hij van haar onschuld over-
tuigd en al schreef hij den treurigen toestand van
toen aan haar jeugdige onervarenheid toe. Dit
smartte haar zoo diep dat. onwillekeurig heete
tranen in haar oogen opwelden. Hij had niet
gedacht dat zijn woorden, die werkelijk, buiten
zijn wil, een bitter verwijt hadden bevat, die
uitwerking zouden hebben. Haar tranen deden
hem bijna zijn zelfbeheersching verliezen, maar
toch wilde hij niet bezwijken. Hij wilde het ver-
trouwen van een man niet onwaardig worden, die
hem zoo vriendsckappelijk gezind was, hij wilde
in Mona's hart geen strijd brengen en haar ontrouw
maken aan den plicht der dankbaarheid.
Weent ge zeide hij, zijn ontroering met moeite
bedwingende. Is de aanleiding daarvan, dat ik
het verstand deed spreken ten koste van het ge-
voel Het leven eischt zoo iets van ons, zelfs
al moeten wij de vervulling van een plicht met
ons hartebloed betalen.
Zij antwoordde niet, maar weende zonder op-
houden. Het was haar niet mogelyk, meester te
worden over haar smart, en met groote inspanuing
zeide zij snikkendeVergeef mij, dat ik mij zoo
van Apeldoorn, naar het Paleis was vervoerd,
begon de treurige plechtigheid even voor 9 uur.
De heer Vlaanderen, 's Konings arts, was er bij
tegenwoordig. In de sterfkamer werd het lijk,
gekleed in admiraalsuniform, van het doodsbed op
het laken in de kist neergelegd, waarna deze op
eene kleine handbaar werd geplaatst door vier
lakeien, twee kamerdienaars, twee onder-adjudanten-
ordonnancen, en een sergeant-raajoor-geweermaker
werd gedragen naar de audientiezaal. Dit vervoer
geschiedde onder toezicht van den hofarts J.
Vlaanderen Cz., terwijl de adjudanten graaf Du-
monceau en Jhr. De Eanitz daarbij tegenwoordig
waren.
In de audientiezaal waren aanwezig de heeren
Jhr. Eoell, adjudant, Baron V. de Pol, adjudant,
Baron Tuyl van Serooskerke, ordonnance—officier,
Baron van Amerongen van Natewitz, kamerheer,
en Jhr. Gevers Dijnoot, referendaris bij het kabinet.
De architect, de heer P. F. W. Mouton, ver-
leende bij de overbrenging zijn bijstand. De looden
kist is Woensdag rniddag dicht gesoldeerd, terwijl
het eikenhouten omhulsel tijdelijk is dichtgeschroefd
en met de burnou van Z. M. bedekt is, waarop
de sabel en de steek zijn gelegd.
En hiermede was in een klein uur dit treurige
werk verricht.
De kist is geplaatst jr. 't midden van de
audientiezaal, die als rouwkamer is ingericht, op
een zwart kleed, dat over een Smvrna'sch tapijt is
gespreid. Het benedeneind van de kist staat recht
tegenover den ingang; achter het boveneind is
een berceau van opgaande gewassen aangebracht.
Ter zijde van het berceau staan twee kandelabres
met 12 kaarsen ieder. Op den schoorsteen mantel,
die met zwart laken is bekleed, staan 3 cande-
labres, met 6 kaarsen ieder. Links op consoles
aan den wand, staan 3 candelabres met 6
kaarsen ieder en dan nog naast de deur 2 cande
labres met 8 kaarsen ieder.
Twee kamerheeren blijven in de zaal ter bewaking.
Het lijk van Z. M. is niet gebalsemd, noch
geopend. Alleen hebben de beide geneesheeren
van den Koning, de heeren Dr. Vinkhuizen en
Vlaanderen, eenige inspuitingen gemaakt. Het
bericht, dat Dr. Ten Kate en Dr. Eoesingh daarbij
tegenwoordig waren, was onjuist.
Zondagavond 8 uur houdt prof. Beets eene
oraison funebre in de Hofkapel, voor het Hof,
alsmede het hof— en stalpersoneel.
Maandag half tien vertrekken de beide Konin-
ginnen, vergezeld van de groothertogin van Saksen
Weimar, naar "*s Hage.
Maandag circa 1 uur wordt het lijk van Z. M.
overgebracht naar den Haag, om Donderdag te
Delft te wordon bijgezet.
zwak en dwaas betoon, maar het leed drukt mij
geheel ter neder.
Hij gaf geen antwoord. Ook hij kon, niet-
tegeustaande hij uiterlijk kalm sclieen, zijn aan-
doening niet overmeesteren, en gedurende eenige
minuten wist hij uiets te zeggen. Hij was echter
geen jongeling meer, die zich met gebonden handen
eu voeten aan de macht eener schoone vrouw
onderwerpt. Hij had geleerd met zijne gevoelens
rekenschap te houden en zijn hartstochten te be-
heerschen, zelfs als zij hem, gelijk op dit oogenblik,
de bezinning dreigden te doen verliezen.
Het is een heerlijk voorrecht der vrouw, haar
troost in tranen te zoeken en te vinden, terwijl,
als een voor hem onbestaanbare zwakheid, de man
ze moet onderdrukken, zeide hij met moeite, maar
ernstig en vertroostendmaar belangstelling,
groote belangstelling mag hij toonen, waar hij
voor het overige zwijgen moet.
Ik dank u, zeide zij zeer zacht, gij zijt zoo
goed, zoo buitengewoon goed P Meer waagde zij
niet te zeggen. Wederom liepen zij eenigen tijd
zwijgend naast elkander voort en zij had tijd om,
voor zij het dorp bereikten, meesteres over haar
tranen te worden. Het scheen alsof zij stilzwijgend
waren overeengekomen, dat hij haar niet tot" aan
haar wouing zou brengen en bij het dorp gekomen,
namen zij met een handdruk en een treurigen blik
afscheid. Langzaam ging zij verder, liep om het
dorp heen en begaf zich naar het strand. Nn
Naar aan de Inddpendauee uit den Haag gemeld
wordt, zal de Levensverzekering Maatschappij
e/Caisse Paternelle" aan H. M. de Koningin eene
som van 3 millioen hebben te betalen.
De laatste oogenblikken des Konings, meldt het
Nbl. v. N., moeten blijkbaar weinig pijnlijk zijn
geweest.
Hij is zacht ontslapen.
Ook in zijne laatste levensdagen was hij be-
trekkelijk kalm en rustig.
Na den nacht van Donderdag op Yrijdag jl. is
de Koning niet meer bij kennis geweest, maar
dat laatste oogenblik gaf nog getuigenis van den
sterken wil en van de onverzettelijkheid, die altijd
het kenmerk van Konings karakter is geweest.
Ook toen waakte Van den Bosch ('s Konings
trouwe kamerdinaar) aan zijne sponde. Verscheiden
uren achtereen had de Koning stil en rustig
neergelegen. Eensklaps begon hij zich te bewegen
en aanstalten te maken om op te staan. Van
den Bosch schikte het dek terecht en trachtte
den Hoogen Lijder tot kalmte te brengen.
Maar dit baatte niet. Met een forschen greep
wierp de Koning de dekens ter zijde en voor de
kamerdienaar er op bedacht was, stond hij recht
overeind voor het ledikant.
Zelfs toen maakte zijne forsche gestalte nog
indruk.
De Koning was weinig vermagerd zijne voeten
waren gezwollen en belemmerden hem in de poging
tot loopen, die hij toen aanwendde.
Van den Bosch schoot toe en wilde den Koning
beduiden, dat hij zich weer rustig neer moest
leggen. Met een krachtig gebaar wees de Koning
hem terug.
//Wie beveelt hier, gij of ik?
Dit zijn de laatste woorden geweest, die de
Koning heeft gesproken.
Schuchter gaf Van den Bosch ten antwoord
„Uwe Majesteit, en die alleen," terwijl hij den
Koning ondersteunde.
Toen, ziende dat de pogingen om te gaan ijdel
waren en dat de Koning gevaar liep te vallen,
voegde Van den Bosch er bijMaar uw kamer
dienaar weet, dat een Koning niet vallen mag",
en een lakei wenkende, legde hij, met behulp van
dezen, den inmiddels weder willoos geworden lijder
neder op het ziekbed, waar deze onmiddellijk
insluimerde.
Bescherming van spek
De Minister van Binnenlandsche zaken poogt
een regeling te treffen, waardoor het bij den
uitvoer van echt Nederlandsch spek naar Duitsch
land mogelijk zal zijn, door het geven van een
kenteeken aan het Nederl. product, de burgemeesters
in de gelegenheid te stellen bij het afgeven van
en dan spatten de golven wit schuim op haar
sierlijke laarsjes en lieten schelpen eu zeedieren
aan het strand achter. Zij zag er echter niets
van, want er was een licht voor haar opgegaan
dat haar als het ware verblindde.
Middelerwijl was graaf Fabrie een anderen weg
ingeslagen en hij doolde tusschen de klippen rond.
Tevergeefs trachtte hij de muziek der golven niet
te hooren die hem onophoudelijk Mona in de
herinnering brachten. Het was hem onmogelijk
om niet aan haar tranen te denken, en tot het
voile besef te komen dat de geliefde de bruid van
een anddr was, en dat zij, al was zij volkomen vrij,
nooit een passende partij voor hem zou zijn ge
weest. Het geheim dat haar geboorte omsluierde
en het tijdperk, waarover de reeder met zooveel
kieschheid had gesproken, waren reeds voldoende
om den trotschen, adellijken man te doen terug-
schrikken voor eene verbintenis, die hem in aller-
pijulijkste toestanden kon brengen. Maar al die
overwegingen van het verstand waren niet in staat
het gezang der golven te overeenstemmen. Heer
lijk en rein stond haar beeltenis voor de oogen
van zijn ziel, zoo rein, dat het treurig tijdperk uit
haar leven niet in staat was er een vlek op
te werpen.
Het concert was ten acht uur begonnen en alle
plaatsen waren bezetreeds een uur voor het
begin waren de badgasten er heengestroomd, de
dames in gezelschap-toilet en de heeren in het
