Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2663.
Zaterdag 22 November 1890.
30e Jaargang.
DE VON DELING.
Binnenland.
ABONNEMENT:
^EUILLBTON.
TER NEIIMSCHE 01RAYT.
Per drfe maanden binnen Ter Neuzen 1,Eranco per postYoor
Nederland f 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushonders. t
ADVERTENTIEN.
Yan 1 tot 4 regels/0,40. Yoor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Uit blad verschijnt ninsdag- en Vrijdngavoud bij den nitgever P.
JPolitiel* Overzicht
De Duitsche minister van landbouw, vrijheer
Von Lucius, heeft ziju outslag gevraagd. Dit
schijnt in verband te staan met de regeerings-plannen
tot verlaging der invoerrechten en de opheffiug
der maatregelen tot afsluiting der grenzen, waar
mede Von Lucius het niet eens is. In het colle-
gie voor luudhuishoudkunde duidde Yon Hammer-
stein hierop in de toelichting op een voorstel tot
bestrijding der voorgenomen vernietiging van
invoerrechten op granen en vee en van de
ontheffing der greusafsluiting, welk voorstel met
nagenoeg eenparige stemmen werd aangenomen.
Mag men de bericbten gelooven, dan zal Von
Lucius het gevraagde ontslag op de meest eervolle
wijze worden toegestaan en zal hem eene hooge
ridderorde worden verleend. Als opvolger wordt
genoemd Von Hayden, regeerings-president te
Frankfort aau Oder. Voorloopig zullen de functien
van den minister worden waargenomen door den
onder staatssecretaris Von Marcard.
De Keizer heeft den voorzitter en de beide
onder-voorzitters van den Pruisischcn Landdag
ontvangen. Wilhelm zeide, dat het hem genoegeu
deed, dezelfde personeu weer te zien, welke het
lluis reeds sedert elf jaren had verkozen. Hij
wees er met nadruk op, dat aan den Landdag eene
zeer oinvangrijke taak was voorgelegd, en hoopte,
dat de afgevaardigden het over de wetsontwerpeu
eens zouden worden. In den ijver en de toewijding
van den Landdag stelde hij het grootste verlrouwen.
Daarua sprak de Keizer over den algemeeneu
toestaudhij verzekerde, dat hij zeer stellig
geloofde aan het behoud van den vrede. De heeren
werden vervolgeus ook door de Keizerin zeer
hartelijk ontvangen. Men blijft te Berlijn het
schip van staat in den uieuwen koers stureu,
geheel verschilleud van dien welke Bismarck,
Puttkamer en Cie met huune reactionair-agrarische
beschouwingen hebben gevolgd. De gematigde
socialislen trekken naar deze lijn en betuigen zich
ingenomen met vele ontwerpen, die aan de orde zullen
komen. Het hoofdorgaan van Liebknecht c. s. ver-
eenigt zich ook geheel met hfet schoolwetoutwerp.
Schoolplicht en schoolgeld met elkander te ver-
binden is eene monsterachtige onrechtvaardigheid,
zegt het blad. Het onderwijs moet kosteloos zijn
de weg tot kennis moet voor ieder open staan.
De Pruisische Minister-president, tevens Duitsch
Rijkskanselier heeft de socialisten-wet en iedere
uitzouderingswetgeving veroordeeldmaar tevens
doen weten van den strijd, welke den staat be-
dreigende elementen onophoudelijk schijnen te
willen voeren tegen het bestaan van den staat en
van de beschaving. Wat en wie de premier hiermee
op 't oog had is duidelijk genoeg en het schijnt
dat de anarchistische vleugel der sociaal-democratie
dit ook heeft begrepen.
5)
Of zij zich dat herinnerde? Zij glimlachte toe-
stemmend en bedacht dat die woorden niet de
eemge waren, die haar trouw in het geheugen
waren gebleven.
Men nam afscheid. De graaf deed dit met
eenigen spoed, omdat hij zich zijn afspraak met
Campella herinnerde. De oude Jensen die op
eenigen afstaud, over de duineu liep, zag tot zijn
groote verbazing, dat de reeder en de graaf een
handdruk wisselden, toen de laatste zich verwijderde
met de belofte, het paar weldra in de villa te zullen
opzoeken.
De graaf liet het niet bij die belofte, maar
bracht werkelijk een bezoek bij den reeder. Niet
eukel het voorname clubje was daar verwonderd
over, maar al de badgasten waren een en al ver-
bazing, die nog toenam, toen men hem daarop
iederen dag met het paar in gezelschap zag.
Men zou zich daarover niet zoo bizonder hebben
verwonderd want men wist hoe onverschillig hij
over het maken van kennis aan badplaatsen was,
als niet de graaf er zoo vooruaam had uitgezien,
terwij) de reeder zoo alledaagsch was. Die beiden
pasten bij elkander, zeide men, als een ploegpaard
bij een fier Arabisch ros. Toch konden de beide
De geheele republikeinsche pers in het Westen
der Vereenigde Staten, zoo verzekert de New-York-
sche correspondent der Daily News, eischt de
intrekking of eene doortasteude wijziging der Mac-
Kiuleywet. Deze aandrang en de veelvuldige aan-
koudigingen van winkeliers, dat zij, als bun tegen
woordige voorraad is opgeruimd, hunne prijzen
weder zullen moeten verhoogen, boezemen president
Harrison en zijuen raadslieden ongerustheid in.
Ook is het der republikeinsche regeering gelukt
een deficit in de schatkist mogelijk te maken.
Door hare pensioenwet zal, om aan de velerlei
aanspraken te voldoeu, dit jaar 135 en het volgend
jaar 200 millioen dollars moeten worden uitgegeven.
Woensdag heeft de nationalistische partij in
Ierland eene vergadering gehouden te Dublin.
Het parlementslid John Redmond verklaarde, dat
het onzin zou ziju te veronderstellen, dat het tegen
Parnell gevoerd proces eenigen iovloed kon hebben
op zijne politieke positie. Zijne collega's in het
Parlement, zoo ging de heer Redmond voort, zijn
aan hem verbonden door banden van persoonlijke
vriendschap en door politieke trouw. Niets van
hetgeen in het proces is aan het licht gekomen,
kan die banden verzwakken. Wij zijn overtuigd,
dat als Parnell als leider zou willen aftreden, het
Iersche volk hem zou smeeken terug te komen op
dat besluit. Ierland blijft vertrouwen stelleu in
den leider, wiens bekwaamheid en toewijding den
triumf zijner partij waarborgen.
Verreweg de meeste aanwezigen waren het eens
met den heer Redmond.
Den 29 October werd uit Kaapstad het volgende
gemeld
De hoofdkraal van Madjadje was door de Trans-
vaalsche troepen ingenomen en verbraud. Daarna
schijnt door Madjarije's krijgers een aanval op het
wageukamp der Transvaiers te ziju gedaan, maar
zij werden door kapitein Schie), den commandant
der Naturellen te Spelonken afgeslagen. Kranskop
was bezet en de krijgers van Madjadje op de vlucht
geslagen
In de Transvaal waren zware regenhuien gevallen,
die groot verlies in levens en aan eigeudom ten
gevolge hadden. De rivieren waren buiten de
oevers getreden, bruggen weggespoeld en een groot
gedeelte van het laud onder water gezet.
In Pondoland en op de grenzen van Natal werd
ook tusschen twee stammen gevochten.
Tijdiugen uit Damaraland vermelden, dat de
Duitschers Hendrik Witbooi, het eenige opperhoofd
dat hun gezag tot dusverre niet wilde erkennen,
eerstduags tot onderwerping zouden dwiugen.
De voorwaarden, waarop de Britsche Zuid—Afri-
kaansche maatschappij (de z. g.gecharterdecoinpagnie
van den heer Rhodes) het zoeken naar delfstoffen
in haar gebied zou toelaten, zijn bekend gemaakt.
De heer Rhodes heeft 200 p. st. toegezegd aan
mannen, die zooveel verschilden, weldra zeer goed
met elkender over weg, en de vriendschap was
volstrekt niet, gelijk de badgasten geloofden, voor
den graaf het middel tot het doel om de mooie,
jonge verloofde het hof te maken, of werd zij door
den reeder enkel uit ijdelheid geduld, omdat hij
met den voornamen bekende wilde bluffen De
graaf sloeg geeu acht op de eigenaardige manieren
van den reeder, omdat hij weldra ontwaarde met
een voortreffelijk man te doen te hebben en den
reeder hiuaerde het voorname optreden van den
graaf niet, omdat dit niinmer kwetsend voor an-
Geren werd. Zoodra hij vertrouwen in Fabrie had
gekregenhad hij dadelijk met hem over zijne
verhouding tot Straudgoed gesproken.
Denk niet, zeide hij, toen zij eens onder vier
oogen waren, dat ik zoo'n ingebeelde zot ben, dat
ik geloof dat Mona uit pure genegenheid heeft
toegestemd mijne vrouw te worden. Toen ik
iudertijd het jonge, onervaren meisje op een plaats
en in een omgeving vond, waar zij niet thuis be-
hoorde, en ik mij uit menschlievendheid over
haar ontfermde, bekende Mona dat zij het eiland
had verlaten met het doel om den dood te zoeken
zij was echter gered door de bemanning van een
schoener, die haar in haar schuitje zag ronddrijven
en in het water springen. Zij had toen hardnekkig
geweigerd te zeggen wie zij was en vanwaar zij
kwam, en gesmeekt dat men haar te Hamburg,
waar zij eene betrekking wilde zoeken, aan wal
de Hollandsche gereformeerde Synode te Kaapstad
om een predikant te zenden naar Masjonaland.
Dit is om Transvaalsche boeren in het gebied der
Zuid-Afrikaansehe maatschappij te lokken.
De plechtigheid, die tengevolge van 's Konings
zware ziekte gisteren plaats hadde tocht van
H. M. Koningin Emma naar de hofstad en de
vergaderzaal des Rijks, om er, als Regentes, Haar
belofte van trouw aan Koning en Grondwet af te
leggen, had eene groote menigte nieuwsgierigeu
naar de residentie doen komen bracht drukte en
bewegelijkheid in de Haagsche straten, van den
vroegen ochtend af.
Met gespanneu ongeduld werd het oogenblik
verbeid, dat men de edele A rouw, die 's Konings
ouderdom verlichtte en zijn hevig lijden door hare
liefde en toewijding verzachtte, zou zien.
Eene groote menigte was tegen kwart voor
twaalf, het uur van aankomst van den Koninklijken
trein, aan het Staatsspoor-station vereenigd.
Bij aankomst aan het station drukte H. M. den
Ministers, den burgemeester en den Commissaris
des Konings de hand, en onderhield zich eenigen
tijd met den premier, baron Mackay.
Daarna besteeg de Koningin het met twee paarden
bespanneu gesloten rijtuig en reed naar het Paleis.
Eerbiedig ontblootten zich de hoofden. Maar de
kalmte en de stemming, bij de droeve plechtigheid
passende, werden geen oogenblik gestoord.
Toen de Koningin-Regentes tegen een uur het
gesloten hofrijtuig weder besteeg, teneinde naar de
vergaderzaal der 1 weede Kamer te worden gebracht,
werd het Wilhelmus aangeheveu. Het kanon
begon te dreunen, en de lange, plechtige stoet
zette zich in beweging.
Overigens behield de tocht, door de treurige
omstandigheden genoodzaakt, het streng en stil,
weemoedig karakter, dat de Regentes, in haar adel
des gemoeds en liefdevolle trouw voor den kranken
Gemaal, heeft bevolen en gehandhaafd.
Na eenig verwijl laat de voorzitter door den
grittier der Eerste Kamer, den heer Star Numan,
voorlezing doen van het besluit van den Raad van
State, waarnemende het Koninklijk Gezag, waarbij
bepaald is dat op heden zal worden gehouden de
Yereenigde vergadering van de Staten-Generaal,
waarin de bij artikel 43 der Grondwet omschreven
eed door Haar Majesteit de Koningin als Regentes
van het Kouinkrijk zal worden afgelegd.
Na die voorlezing benoemt de voorzitter een
comissie, samengesteld uit leden der beide Kamers,
om Haar Majesteit in- en uitgeleide te doen.
Ten 1 uur verschijnen in de Vergaderzaal de
Ministers, de KanSelier der Orden en de leden van
den Raad van State, die zetels innemen, geplaatst
zou zetten. Dit was ook geschied, eene betrekking
vond zij echter zoo speedig niet, maar wel gewe-
tenlooze menschen die, op de schoonheid van het
meisje speculeerende, haar in hun netten trachten
te verstrikken. Om kort te gaan ik zag het arme
kind, erbarmde mij over haar en deed haar op
een school opdat zij, ingevolge haar wensch,
ouderwijzeres zou kunnen worden. Toen ik een
paar jaar later van mijn laatste, groote zeereis
terugkeerde en ik haar zoo bleek terugvond, be-
merkte ik wel dat zij vrijheid noodig had. Ik
had haar nu bij mij kunnen nemen om mijne
huishouding waar te nemen, maar in de eerste
plaats zou mijne oude getrouwe Ursula daar machtig
veel tegen hebben gehad, en dan kende ik ook de
wereld te goed om niet te weten dat een zoo
rnooi meisje als Mona is bij een ongetrouwd heer,
zelfs van mijn leeftijd, niet het huishouden kan
waarnemen of als pleegdochter doorgaan, zonder
in opspraak te komen. Er kwam nog bij dat ik
bloedverwanten had, die haar ter wille van de rijke
erfenis die zij van mij wachtten, heel gaarne uit
mijn huis zouden hebben verwijderd en die alles
wat ik in haar belang deed met wangunst beschou wden.
Bij andere personen wilde ik haar niet zenden,
daar was zij te zwak voorzij zag er uit alsof
men haar met een enkel ruw woord kon dooden.
Ik peinsde dus eens over de zaak en achtte het
ten slotte het best om haar tot vrouw te nemen
dan kondeu mijne bloedverwanten haar de erfenis,
voor het bureau van den president, tegenover den
Troon.
De Koningin-Regentes neemt Haar zetel in
naast den Troon.
De voorzitter richt hierop tot Haar Majesteit
de volgende toespraak
z/Mevrouw,
Ik heet Uwe Majesteit welkom in dit plechtig,
maar smartelijk oogenblik.
Nederland gedurende meer dan veertig jaren
tevreden en gelukkig door de grondwettige Regee
ring van zijn geeerbiedigden Koning is sedert
eenigen tijd met diepe droefheid vervuld door de
langdurige ziekte van Zijn geliefden Vorst, waarvan
de genezing hoezeer ook afgebeden steeds
onzeker blijft.
In deze donkere dagen is het een heldere lieht-
straal, dat iedereen Uwe Majesteit heeft leeren
hoogachten en liefhebben als Gemalin, als Moeder,
als Koningin.
Daarom ziet het Nederlandsche Volk met vol
vertrouwen tot I we Majesteit op, omdat het vast
overtuigd is, dat Uwe Majesteit met geheele toe
wijding van hart en geest, het goede voorbeeld van
I wen Koninklijken Gemaal zal volgen, nu Uwe
Majesteit geroepeu is in Ziju plaats te regeeren.
Daarom ook verheugt de volksvertegeuwoordiging
zich zeer, dat Uwe Majesteit, aan haar eenparige
roepstem gehoor gevende, bereid is het Regentschap
te aanvaardeu. Als haar voorzitter neem ik thans
de vrijheid Uwe Majesteit eerbiedig te verzoeken
den door de Grondwet van den Regent gevorderden
eed in mijne handen te willen afleggeii."
Haar Majesteit spreekt hierop met heldere stem
den eed uit, in artikel 43- voorgeschreven en aldus
luidende
„Ik zweer trouw aan den Koning; Ik zweer dat
Ik in de waarnemiug van het Koninklijk Gezag,
zoolang de Koning buiten staat blijft de regeering
waar te nemen, de Grondwet van het Rijk steeds
zal onderhouden en handhaven.
Ik zweer, dat Ik de ouafhankelijkheid en het
grondgebied des Rijks met al Mijn vermogen zal
verdudigen en bewarendat Ik de algemeene en
bijzondere vrijheid, en de rechten van alle des
Konings onderdanen, en van elk hunner, zal be-
schermen, en tot iustandkouding en bevordering
van de algemeene en bijzondere welvaart alle mid°
delen aanwenden, welke de wetten ter Mijner
beschikking stellen, gelijk een goed en getrouw
Regent schuldig is te doen."
Onder het opsteken van de twee voorste vin^ers
der rechterhand eindigt Haar Majesteit mef de
sacramenteele woorden
//Zoo waarlijk helpe Mij God Almachtig
Na deze eedsaflegging richt de voorzitter de
volgende woorden tot de Kouingin-Regentes
,/Moge de Almachtige God steeds U we Majesteit
die ik haar had toegedacht, niet ontrooven en er
konden geen booze praatjes loopen. Toen ik de
eerste maal over het huwelijk sprak, bestond haar
antwoord in een tranenvloed. Nu dat is bij de
vrouwen nu eenmaal gewoonte en ik kon wachten
totdat zij de zaak behoorlijk had overlegd. Dat
deed zij dan ook en toen ik haar eenige dagen
later aan de school afhaalde om een wandehng
met haar te maken, legde zij onderweg haar handje
in mijn hand en zeide: Ik wil trachten een
goede vrouw voor u te worden. Ik antwoordde
daarop dat ik niet meer van haar verlangde en op
die manier kwam onze verloving tot stand.
Ik wenschte enkel maar, dat zij er wat beter
uitzag, voor ik met haar trouwde, zeide hij ten
slotte zuchtend, maar de wijsheid der geneesheeeren
wordt aan haar te schande gemaakt en zij kunnen
haar niet helpen. Toen kwam ik op de gedachte
hierheen te trekken. Zij is niet bizonder op het
eiland gesteld en is er letterlijk bang voor om
met menschen die zij vroeger kende, in aanraking
te komen niemand schijnt trouwens in de aanstaar.de
van den rijken reeder de arme Mona te herkennen.
ik heb echter een bizonder doel met mijn oponthoud
alhier, en zij moet dus nog wel een poosje blijven.
Met groote belangstelling had Fabrie naar het
verhaal van den wakkeren man geluisterd en zijne
achting voor hem was er nog door gestegen.
Mona zelve vermoedde niet dat deze vertrouwe-
lijke mededeeling had plaats gevonden, Met een.