Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. TE HULST, op Maaniai (tea 6 October 1890, doom™ vehwamsciiap. Jaar-, Paarden- en tfeemarkt No. 2645. Zaterdag 20 September 1890. 30e Jaargang. Cement-ijzerwerken. Binnenland. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushonders. advertentiEn. Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zicb abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. Kit blad verMchijnt Ulnsdat- en Vrljdasavond bij den nltgever P. J. VAN BE SANDE te Tee Nenzen. Itij (leze courant behoort een Itijvoegsel. (3e kerniisdag), aanvang des voormiddags om 10 uur, met uitloving van 9 verscliillende premien voor aangebracht vee. Ook dat voortaan, elken Maandag op de week- markt, plaats en gelegenheid zal bestaan tot het aanvoeren van vee ten verkoop op het marktplein, waarvan geen staan— of marktgeld zal worden geheven. Be Burgemeester van Hulst, Ls. VAN WAESBERGH E-JANSS ENS. Toen nu ruim twee jaar geleden in Sas van Gent eene fabriek werd opgericht van een nieuw en in Nederland nog geheel onbekend artikel, zal menigeen zich afgevraagd hebben „hoe lang dat wel zou dureu", doch de uitkomst bewijst dat de onderue- mers het bij het rechte eind hadden, hetgeen voor onze streek, waar tot nu toe weinig industrie bestaat, gelukkig mag genoemd worden. Niet alleen de particulieren maar ook en vooral de polder- en gemeentebesturen hebben getoond prijs te stellen op het bestaan in deze streek van eene fabriek van voorwerpen, waaraan inderdaad beboefte blijkt te bestaan. De Middelburgsche tentoonstelling die in het leven werd geroepen om de provinciale nijverheid te bevorderen, heeft ontegenzeggelijk aan deze fabriek een grooten stoot gegeven, maar was tevens de oorzaak dat wij haar bijna zouden hebben verloren omdat van uit Amsterdam het voorstel werd gedaan de fabriek daarheen over te brengen. Men besloot op grond van het steeds toenemend debiet de fabriek aldaar te laten en een nieuwe onderueming te Amsterdam op touw te zetten. De AmsterdarnmerDagblad voor Nederland, heeft Dinsdag jl. een zeer waardeerend artikel over het fabrikaat geschreven waaraan wij het volgende ontleenen, dat voldoende aantoont dat ook daar kans van slagen bestaat In Amsterdam, Groote Wittenburgerstraat 108, op het terrein der Maatschappij tot hontbereiding tegen bederf, is een fabriek opgericht van Cement- IJzerwerken, volgens het systeem-Monier, onder directie van de heeren mr. L. Stevens en J. A. van Ommen van Guylik. Het systeem-Monier, dat in den zomer van 1888 door het oprichten van een fabriek te Sas van Gent in ons vaderland meer bekend werd, wier voort- 3) FETJIL LETO N I. ZONNESCHIJN. Mijn oom was zeer verheugd mij weder te zien, en drukte zijn hartelijk genoegen uit, dat ik reeds met mijn nichtje vriendschap had gesloten. Hij scheen het nooit moede te worden, het kleine meisje in de sprekende zwarte oogen te zien denkelijk herkende hij in haar gezicht de trekken, die hem eens zoo dierbaar waren geweest. Zij was niet ouder dan twaalf of dertien jaren; doch daar zij zich als de eenige dame in huis gevoelde, begon zij spoedig-zekere vrou- welijke waardigheid aan te nemen. Het was wezen- lijk aardig te zien, met welk een zelfbewustzijn zij voor het ontbijt en de thee zorgde, en op hare kin- derlijke wijze een waakzaam oog op de huishouding hield. Oom Mark behandelde haar aitijd als een vol- wassen meisje. Het scheen hem voornamelijk een groot genoegen te doen, als hij haar met al de hoffelijkheid van een ridder van den ouden stempel, den sleutelbos toevertrouwde. Hare tegenwoordig- heid bracht nieuw leven in huis, en voornamelijk was zij mij, die niet aan vrouwelijk gezelschap gewend was, zeer aangenaam. Met het grootste genoegen kon men naar haar luisteren, wanneer brengselen op de Zeeuwsche Nijverheidstentoon- stelling zoo algemeen de aandacht trokken, bestaat uit een netwerk van meer of min dunne of dikke ijzeren staven, door ijzerdraad aan elkander ver- bondenhet aldus gevormde geraamte komt in een laag cement te liggen. Dit systeem heeft men thans reeds voor verschillende doeleinden aangewendlangs dien weg heeft men niet alleen regenbakken eu beerputten, riolen en duikers, maar ook spoorwegreservoirs, reservoirs voor gashouders en bruggen vervaardigd het tal van kleinere voorwerpen, zooals voerbakken en plantenkuipen, dat de fabriek aflevert, is zeer groot. Daken, vloeren, gewelven, trappen en bekleedingen van ijzeren balken worden van cement-ijzer gemaakt. Naar het ons voorkomt heeft het systeem- Monier groote voordeelen. IJzerdraad toch laat zich tot allerlei verschillende vormen verwerken, en, daar ijzer en cement zich sterk verbinden, vormen zij een geheel en hebben daardoor bij een geriug eigen gewicht een zeer groot weerstands- vermogen. Het ijzer dat in het cement geheel en al ligt opgesloten kan niet oxydeeren, blijft hard en veerkrachtig, terwijl het cement zelf door den tijd al harder en harder wordt. Te Weenen is gedurende dezen zomer een landbouwkundige tentoonstelling gehouden, waarop ook een brug, volgens het stelsel-Monier gebouwd, was te zien. Zij had een spanning van 10 M. en was slechts op het midden acht cM. dik. Bij eeu belasting met een gewicht van 2000 K.G. per vierk. meter toonde zij niet het minste gebrek. Te Offenbach a/M. werd een riool, dat 800 M. lang en slechts 5 cM. dik was, een hoogte van 4,50 en een doorsnede van 1,50 M. had, op verschillende plaatsen belast met een gewicht van 150,000 K.G. en ook hiertegen bleek het systeem- Monier bestand te zijn. In het buitenland werd de bijzondere waarde van dat fabrikaat dan ook reeds erkend. Zoo worden o. a. de plafonds van het in aanbouw zijnde Post- en Telegraafkantoor te Brussel daarvan vervaardigd. Onder de groote werken kunnen we noementwee reservoirs te Sevres-aux-Bruyeres voor La Compagnie generale des Eaux de Paris, elk hoog 5 meters, 16 meter middellijn en der- halve met een inhoudsvermogen van 1,000,000 liters, drie overwelfde reservoirs elk van 200,000 liters voor de waterleiding te Villiers Bretonneux, een reservoir voor La Cotnpagnie du Chemin de fer de l'Ouest te Alemjon, groot 200,000 liters, een reservoir van 200,000 liters op het kasteel te Fontenay sous Bois, enz. De uitvinding is nieuw en onze bekende Hol- landsche voorzichtigheid is ons een waarborg, dat de toepassing niet al te snel zal geschieden. Wij wezen reeds vroeger op de „kracht der gewoonte"; maar waar elders gebleken is, dat de resultaten zij met hare muzikale stem van Calcutta en den Oost verhaalde, of de tropische bloemen eu gewassen beschreef, of het leven schilderde der donker- kleurige bewoners van Bengalen. Dan weder schiep zij er behagen in, uit te weiden over hare indrukken gedurende de lange zeereis, of wel over de denk- beelden, die zij zich gevormd had van haar nieuw vaderland, van oom Mark en van mij. Zoo ging ons leven zeer rustig en geregeld voort. Ons scheen het toe, alsof Polly aitijd bij ons was geweest, en alsof wij niets zonder haar konden beginnen. Het was reeds eenige maanden later, eer oom Mark mij mededeelde, waarom hij zich zoo lang in Londen had opgehouden. Hij had namelijk beschikkingen moeten maken voor Polly's opvoeding; hij had eene gouvernante aange- nomen, die nu spoedig verwacht werd. Er was ook in de nabij gelegene stad Hetherington eene uitmuutende school, waar het nichtje verder lessen kon nemen. Gedurende zijn verblijf te Londen, was mijn oom ook op de gedachte geko- men, dat ik nu lang genoeg t'huis geweest was, en het dus tijd werd, dat ik wat van de wereld zag. Met dit denkbeeld vervuld, ontmoette hij een ouden academievriend, die gaarne als gouverneur van een jongeling een paar jaren op het vaste land wilde reizen. De beide vrienden werden het eens over deze zaak, en nu vernam ik, dat ik binnen veertien dagen naar het huis van den heer Ellis in Louden vertrekken zou. Daar ik zeer verheugd I uitstekend waren, daar zullen ook in Amsterdam, nu aldaar een fabriek is gevestigd, de cement- ijzerwerken, systeem-Monier, hun weg wel vinden. Jr*olitieli Overzlcht. Wilhelm heeft ook te Breslau weder van zich laten hooren. In eene toespraak zeide hij o. a. dit »Ik hoop, dat het goede voorbeeld der provincie Silezie, wat betreft de verwezenlijking van mijne plannen tot verbetering van het lot der werklieden zonder onderscheid van partij of gezindte, door alle provincien zal worden gevolgd. Ik hoop, dat de burgers eindelijk wakker zullen worden en het niet alleen aan den staat en diens organen zullen over- laten, de revolutionaire elementen te bestrijden, maar dat zij daartoe ook zelven krachtig zullen medewerken. Als dit geschiedt, ben ik overtuigd, dat het zal gelukken in het geheele land den eer- bied voor de kerk, de wet en de kroon te her- stellen." Later bracht hij een dronk uit op Silezie, dat in de dagen der vernedering te Tilsit en Merael tot op heden een sehitterend voorbeeld had gegeven van trouw en dapperheid tot in den dood. De Keizer hield zich overtuigd dat deze gezindheid, het schoonste edelgesteente in de kroon der provincie, erfelijk zou blijken van geslacht tot geslacht. De jonge Keizer weet juist wat hij zeggen moet om geestdrift en sympathie op te wekken. De Franschen praten zich moe over de jongste ontdekkingen, een ware cronique scandaleuse. De oneenigbeid tusschen de Boulangisten wordt hoe langer hoe ergerlijker. De hertogiu d'Uzes had eenige dagen geleden gezegd, dat zij generaal Boulanger geld gegeven had om iemand om te koopen, die goede diensten daarvoor bewezen had. Blijkbaar werd daarmede Rochefort bedoeld. Thans heeft deze geantwoord dat hij nooit iets gevr.iagd noch gekregen heeft, zoodat, als de hertogin geld gegeven heeft, de tusschenpersoon het gestolen heeft. Hij zegt verder, dat de haat der hertogin tegen hem veroorzaakt is door zijne aanvallen op den jeugdigen hertog van Orleans, wieos tocht naar Parijs geschiedde op aanstoken van de hertogin d'Uzes. Zij wilde den graaf van Parijs afstand laten doen van zijne aanspraken ten behoeve van zijn zoon. Eenige bladen komen voor 'tlichtmet eene uota, afkomstig van Boulanger, in antwoord op de beschuldiging van de hertogin d'Uzes, dat Boulanger haar schriftelijk zou hebben verzekerd de monarchie te zullen herstellen. Deze nota is zeer beleedigend gesteld; daarin wordt gezegd, dat de hertogin gehoor heeft gegeven aan gevoelens, die meer menschelijk dan staatkundig zijn. Het is, volgens de nota, slechts vrouwelijke perfidie, deze brieven niet te publiceeren, die niets bevatten van hetgeen men beweert. Boulanger wil deze gedragslijn niet volgen, niettegenstaande de hertogin zeer goed weet, dat hij brieven zou kunnen was over deze tijding, liet ik mijne vreugde den vrijen teugel. De kleine Polly, die volstrekt niet begreep hoe ik zoo vergenoegd kon zijn omdat ik nu toch ook zoo tevreden was in haar gezelschap, keek mij met hare groote zwarte oogen zeer ver- wonderd aan. Toen de tijd daar was, reisde ik naar Londen. Daar deze stad mij nieuw was, had ik telkens meer stof tot verwondering. Maar reeds na een vroolijk verblijf van vier weken in Engelands hoofdstad ver- trokken wij naar Parijs, van waar wij over Brussel langs den Rijn naar Italie onze reis voortzetten. Wij bleven twee jaren op het vaste land, gedurende wel- ken tijd ik de ontdekking deed, dat Engeland niet de wereld is, en de ruwe zijden van mijnkarakterbehoor- lijk werden afgeschaafd. Mijn oom schreef mij gere geld en nu en dan voegde ook Polly er een paar woordjes bij. Eindelijk brak het oogenblik van terug- keer aan. Het was mij vreetnd te moede, wanneer ik er aan dacht, dat ik, nu ik zoo vele landen gezien en zoo vele talen geleerd had, mij weder met den kleinen beperkten familiekring tevreden moest stellen, hoewel het mij aan den anderen kant een troost was mijne oude lievelingsplekje terug te zien, en de wel- bekende stem van oom Mark en zijnen vriendelijken lach weder te hooren. Het was omstreeks Kerstmis toen ik thuis kwam. Welk een zalig gevoel bevat niet louter het woord geboortegrond Het was avond toen ik aankwam, en miju oom ontving mij reeds op den drempel van het huis. Zijn publiceeren, die volledig bewijzen, dat de hertogin op dat tijdstip monarchie en prinsen geheel vergat, en dat zij toen alleen droomde van hem dien zij groot wilde maken. De onbeschaamde balling van Jersey gaat insinueeren, dat de hertogin d'Uzes hem alleen „pour l'amour de ses beaux yeux" met schatten heeft overstroomd, en dat hij tegenover haar geenerlei verplichtingen van politieken aard op zich had genomen. De #brav" general" lijkt op een kapitein, die in de koffiehuizen der gar- nizoensteden zijn hof maakt aan de buffet-juffrouw, zegt een voormalig vriend. Wat in Frankrijk al niet kanMen kan er door omkooperij de grootste fielten bovenop halen. Stel u Frankrijk voor in handen van dien avon- turier en van de klaploopers, die hij met zich voerde. Hoe gelukkig, dat de regeering toepakte en het proces voor het Hoog—gerechtshof begon. Vele maanden lang hebben tal van medewerkers van de Figaro Boulanger bewierrookt en het publiek op de hoogte gehouden van de nietigste bijzonder- heden in zijn avontuurlijk bestaan, alleen niet van zijne gewetenlooze samenzweringen en zijne jammer- lijke bedriegerijen. Omhoog gestoken heeft de Figaro een gewetenloos avonturier, iemand die zich zelf als een schaamtelooze ploert heeft onl- maskerd, door zijn schrijven ^pour l'amour de ses beaux yeux." Men moet er versteld over staan, 't is een raadsel voor tijdgenoot en nageslacht, hoe zulk een jammerlijke en nietswaardige figuur bijna twee jaren lang het middelpunt is geweest van eene beweging, die geheel Frankrijk dreigde mede te slepen en bij velen de stem van het gezond verstand maar al te lang heeft onderdrukt. Met zoo'n rijke hertogin d'Uzes, een brav' general en wat bezoldigde hand- langers maken vele kiezers goede zaken. Over de positie, die de Engelschen in Afrika innemen, heerscht hier en daar nog veel ontevreden- heid. In Lissabon moest de politie zelfs maat- regelen nemen tot voorkoming van ongeregeldheden bij de meetings, die zijn belegd om tegen de EugelschPortugeesche conventie te protesteeren. De gisting, die op vele punten van het koninkrijk heerscht, schijnt tot de Azorische eilanden overge- slagen te zijn en daar een zeer bedenkelijk karakter te hebben aangenomen. De regeering heeft be- sloten troepen te zenden om daar de orde te handhaven. In de gisteren gehouden zitting der Tweede Kamer heeft de minister van ftnancien de staats- begrooting voor 1891 aangeboden. Daaruit blijkt dat, tengevolge van de spoorwegovereenkomsten en de afschaffing der rechten op het Noordzeekanaal, met berekening van het gewone accres der middelen, gezicht riep mij dadelijk een vroolijk welkom toe, en hoewel hij wat grijzer was dan bij mijn vertrek, kwam hij mij toch nog voor als dezelfde lieve, oude, hartelijke oom. God zegene u, mijn beste jongen, waren zijne eerste woorden, toen hij mij met zich nam naar zijne studeerkamer. Kom binnenPolly en ik hebben gedurende de twee laatste maanden bijkans uitsluitend over u gesproken. Waar is de kleine heks nu ge- bleven Zij heeft toch, God weet hoe lang, buiten voor de deur met mij op u gewacht. Polly Polly Mijn oom ging haar toen halen, en keerde spoedig met haar terug. Maar welk eene verandering trof mijne oogen! Het kleine meisje was tot eene bloeiende jonkvrouw opgegroeid. Het lange, voile, gitzwarte haar en de donkere oogwimpers herkende ik nog wel, maar de verandering van het klimaat en de versterkeode buitenlucht hadden zulk een bios van gezondheid op hare wangen getooverd, dat het waarlijk niet te verwonderen was, dat ik haar bijna als eene vreemde beschouwde. Maar voor de avond voorbij was, stonden wij weder op den ouden voet. Ik had veel te vertellen en voerde dus bijna uitsluitend het woord, maar hoewel ik hoofd- zakelijk tot mijn oom sprak, kwam het mij toch in mijn binneuste voor, alsof ik mij alleen met Polly onderhield. Zoo dikwijls mijn oog het hare zocht te ontmoeten, sloeg zij hare wimpers neder, ea COURAIVT

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1890 | | pagina 1