Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeawsch-Vlaanderen.
TEEKEN-CURSUS.
No. 2643.
Zaterdag 13 September 1890.
30e Jaargang.
DOOBELIJKE VEKWANTSGDAPT
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postYoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82£.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
ADVERTENTIfiN.
Yan 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Hit blad vergehljnt Dln.daj- en Vrljdagavoud bij den nltferer P. J. VAN BE 8 A N D E te Tee Neuzen.
Toelating tot de avondscholen A en B,
in de kom der gemeente, en 0, op
Sluiskil, zoomede tot de herha-
aan school A.
lingsklasse
Zij, die met 1 October aanstaande wenscben te
worden toegelaten tot bovengenoemae inrichtingen,
worden verzocht zich daartoe, voor 36 (lezer, aau
te melden, betzij ter gemeente-secretarie, of bij
het hoofd der betrokken school.
Ter Neuzen, 12 September 1890.
Burgemeester en "VVethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Zij, die met 1 October aaustaande tot boven-
genoemden cursus wenscheri te worden toegelaten,
worden verzocht zich daartoe, voor 36 (lezer, aan
te melden bij den GEMEENTE-BOUWMEESTER.
De cursus is alleen toegankelijk voor jongelieden,
die het gewoon schoolonderwijs genoten hebben en
I 14 jaar zijn of dien ouderdom voor het einde des
jaars bereiken.
Ter Neuzen, 12 September 1890.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELIiMAN, Secretaris.
Tijdens de aanstaande kermis alhier mogen de
tapperijeu voortdurend openblijven, onder dien ver-
stande evenwel, dat zij ten alien tijde dadelijk
moeten worden gesloten, wanneer de politie dit
mocht bevelen, terwijl op den laatsten kermisdag,
des Zuterdngs, zoowel de kramen, tenten, enz.,
als de tapperijen moeten worden gesloten uiterlijk
des nachts te 12 uren.
Ter Neuzen, 12 September 1890.
De Burgemeester,
J. A. YAN BOVEN.
Ir»olitiel£ Overzicht.
Wilhelm heeft bij het te Gravenstein gegeven
officieele diner een toast uitgebracht op de marine
en daarbij grooten lof toegezwaaid aaD de bekwaam-
heid der manschappen in het schieten, terwijl de
torpedo-flotille mee van den honig kreeg te slikken.
Alles natuurlijk tot roem en welvaart van het
Duitsche vaderland, dat zoo „ruhig" kan zijn onder
den last van honderdduizenden bajonetten. Aan
een wederwoord met geestdrift uitgesproken ontbrak
FETJIEEETON.
i)
i.
ZONNESCRIJN.
Ik was een eenige zoon. Mijne ouders stierven,
toen ik nog te jong was om raij iets van ben te
herinneren, en ik werd toevertrouwd aan de zorg
van mijnen oom Mark Haughton, zoo als men
hem in de omstreken van Haughton-Tower noemde.
Diep in een bosch, in het noorden van Yorkshire,
lag Haughton-Tower, een groot vierkant, ouder-
wetsch kasteel, waar de familie Haughton van
geslacht tot geslacht geleefd had. Mijn vader en
zijn broeder Mark, die zeer veel van elkauder
hielden, waren hier opgevoed, en toen de eerste
stierf, hracht mijn oora al zijne liefde op mij over.
Niettegenstaande hij een oude vrijer was, behandelde
hij mij toch als een eigen zoon, hoewel ik rooet
zeggen, dat hij voor mij nog meer een deelnemende
makker en hartelijke vriend was. Alleen in mijn
bijzijn voelde hij zich gelukkig tot mijn zestiende
jaar droeg hij ook zelf zorg voor mijne lichamelijke
ontwikkeling en verstandelijke opvoeding. Hij
hield veel van visschen en jagen, en ik moest
hem altijd op zijne uitstapjes vergezelleu. Daar
hij ook tamelijk bedreven was in de wiskunde en
het niet, dat spreekt; zoo'n Keizer heeft het beste
volk der wereld en dat volk heeft den besten vorst
van alle vorsten. Bij het diner te Gliiksburg werd
de Keizer geprezen als de verdediger van den
binnen- en buitenlandschen vrede en die mooie
bal werd teruggekaatst op even hoffelijke manier.
De Keizer zeide namelijk, dat bij aan de provincie
den edelsteen had te danken, die aan zijne zijde
schitterde (keizerin Augusta Victoria). Wilhelm
II heeft iets geleerd van zeker Corsikaan, die zich
iramer van toespelingen bediende, die op de indi-
viduen, wie ze golden, een diepen indruk maakten.
Uit Bulgarije wordt gemeld, dat de verkiezin-
gen voor de regeering guustig zijn uitgevallen en dat
de orde nergens is verstoord geworden, spijt Rus-
land's intrigues. Eene toeuadering tusschen Grieken-
land, Servie en Montenegro moet als een bedreiging
tegenover Bulgarije geacht worden, want het Griek-
sche element is verstoord over de voorrechten, die
de Sultan aan de Bulgaarsche geestelijken in
Macedonie heeft geschonken. De Grieksche regeering
is ook ontevreden over Engeland en Duitschland,
die de Porte hierin oudersteuden. Over die onte-
vredenheid zal echter geen dier mogendheden een
oor vertrekken.
Alsof er in Spanje nog niet genoeg onrust
heerscht en het land nog niet genoeg ter prooi
is aan partijschap, komt de kroonpretendent Don
Carlos ook weer opduiken. Hij heeft de leden
der Carlistische comite's in de Baskische proviocien
opgeroepen voor eene aaustaande bijeenkomst. Te
Barcelona ontstonden weder eenige wanordelijkheden
veroorzaakt door werklieden, die anderen het werken
wilden beletten. Er hadden verscheidene inhechte-
tenisnemingen plaats en de gendarmerie herstelde
de orde.
De Italiaansche premier heeft nog altijd te doen
met zijn tegenstanders, die elk middel aangrijpen
om hem eene onaangenaamheid te debiteeren. Wij
weten, dat het plan bestond, dat de president der
Fransche republiek een eskader naar Spezzia zou
zenden, bij gelegenheid van het afloopen van een
groot zeekasteel, waarbij ook Umberto zou tegen-
woordig zijn. Een contra-beleefdheid voor de eer
aan president Carnot bewezen door een Italiaansch
eskader, bij zijn tocht naar Corsica. Nu gaat de
Koning niet naar Spezzia en de radicalen zeggen
Crispi vreest voor een demonstratie hunnerzijds ten
gunste der Franscbgezinde politiek. Crispi en zijn
vrienden zeggen, dat daar niets van aan is, wijl
Frankrijk en Italie op zeer goeden voet staau. 't Gaat
hier eigenlijkvoor of tegeu de triple alliantie. In de
Kamer ging Cavallotti (Crispi's grootste tegenstander
in het parlement) er hard over uit„Het bezoek van
het Fransche eskader", zeide hij, /»zou de houding
van Oostenrijk raaar des te sterker hebben doen
uitkomen". Italianen en Frauschen zouden zich
hebben verbroederd. En dat wilde de heer
oude klassieken, lazen en studeerden wij met el
kauder zijne voornaamste liefhebberij, wanneer
hij zich tusschen zijne vier muren bevond, was
echter natuur- en scheikunde, en ik schrijf het
aan deze omstandigheid toe, dat eene dezer weten-
schappen als 't ware de overheerschende harts-
tocht van mijn leven uitmaakt.
Haughton-Tower zag slechts zelden gasten uit
de omstreken, en wanneer mijn oom bezoeken bij
zijne buren aflegde, liet hij mij meestal 't huis.
Ik kwara niet veel in aanraking met makkers
van mijne jaren, en door deze afzondering verdiepte
ik mij in bespiegelingen en studien van rijperen
leeftijd, waardoor men mij in mijne vroege jeugd
den bijnaam van een ouderwetsch, later dien van
een overspannen mensch gaf. Dit bleef alles zoo
tot mijn zestiende jaar, toen mijn oom op een
ochtend een brief ontving, die onze rustige huis-
houding in groote opschudding bracht.
Om deze omstandigheid te verklaren, moet ik
terugkomen op eene gebeurtenis uit de jeugd van
Mark Haughton. Hij had eene zeer schoone nicht
willen huwen, beide familien waren het eens, en
ook de jonge lieden schenen elkauder zeer genegen.
Het hoe en waarom is nooit duidelijk geworden,
maar zeker is het, dat de schoone nicht zich op
een morgen schaken liet door een officier, kapitein
Maurice, dien zij op een bal had leeren kennen.
Haar vader werd hierover zoo vertoornd, dat hij
nooit iets meer van zijne dochter wilde weten.
Crispi niet, hij die de belangen en de toekomst
van zijn land licbtvaardig in de waagschaal stelt.
Welnu indien wij in de plaats waren van
den heer Crispi (hetgeen men allerminst als
een wensch, maar alleen als eene onderstelling
gelieve te beschouwen) dan zouden wij precies
zooals hij handelen, overtuigd als wij zijn, dat inder-
daad de nijvere bevolking van La Spezzia de
Fransche zeelieden zou toejuichen, indien zij daar-
voor gelegenheid vond. Want als men »Leve
Frankrijk 1 Leve Italie roept, dan is dit onge-
twijfeld de beste manier om //Weg met Crispi
te roepen." De Riforma, Crispi's orgaan, waar-
schuwt tegen die opwinderij, waaruit juist incidenten
kunnen ontstaan en hoopt, dat men kalm zal
blijven, dan zal er een einde komen aan de praatjes
en de verzinzels, die tot nu toe zoo vaak in omloop
zijn gebracbt, tot groote voldoening der nieuw-
tjesjagers, maar zonder een voordeel op te leveren.
H. M. de Koningin en de Priuses zijn te 10,43
gisteren aan het Rijnstation in Den Haag aan-
gekomen.
Een dichte menigte in en buiten het station
wachtte de Vorstelijke personen op. De Koningin
en het lieve, aanvallige Prinsesje zagen er uitstekend
uit. Zij groetten uiterst beleefd en vriendelijk.
De Groothertog van Saksen trad haar naar den
salonwagen tegemoet en kuste H. M. en de Prinses
hartelijk. Aan den ingang van de Hol-wacht-
kamer omhelsde de Hertogin van Mecklenburg ook
de Vorstelijke personen.
Vele officieele personages waren aan het station
om H. M. en de Prinses te begroeten, o. a. graaf
Schimmelpenninck, de generaals Verspijck en Klerck,
de waarn. gouverneur der residentie, de Ministers
Mackay en Ruys, de Commissaris des Konings, de
burgemeester, enz.
De Vorstelijke personen vertoefden slechts korten
tijd in de wachtkamer. Buiten gekomen, wachtte
haar een deputatie van de Nationale Vereeniging
met hanier. De dicht opeengepakte menigte langs
het stationsplein en aangrenzende wegen geschaard,
juichte H. M. en de Prinses hartelijk toe. De
Groothertog en zijne dochter volgden Hr. Ms. rijtuig
mede in een open berliner. De voorgenomen tocht
door en om de stad werd toen aanvaard.
Dadelijk na aankomst maakte de Koningin met
de Prinses een rijtoer door het Bosch naar Voor-
burg, waar algeraeen de vlag was uitgestoken. De
bevolking juichte de Vorstelijke bezoeksters hartelijk
toe. De Koningin, de Prinses en haar gevolg
brachten een bezoek aan het voormalige paleis van
Kroonprins Willem, thans bestemd voor de Kroon-
prinses. Daar werden eenige zalen bezichtigd,
zoomede een daar aanwezige collectie fraaie
De arme Mark sprak slechts weinig over de zaak,
en liet zich nooit ten nadeele uit van zijne
vroegere verloofde, hij dulde ook niet, dat anderen
dit in zijne tegenwoordigheid deden. Toen later
de arme gevluchte eenige hartroerende brieven
naar huis schreef met het bericht, dat haar echt-
genoot naar Indie moest en zij hem zou vergezellen,
moet oom Mark haar geantwoord hebben, hoewel
niemand dan zij alleen immer iets van den inhoud
van dit schrijven te weten kwam. Reeds waren
er twintig jaren sedert deze gebeurtenissen ver-
loopen, eer ze mij ter ooren kwamen, maar de
brief, welke nu op de Haughton-Tower ontvangen
werd, scheen het verledene in het geheugen terug
te roepen. De brief droeg den stempel van een
Londensch hotel, en was door een kapitein Flem-
ming geschreven, die om zijne zwakke gezondheid
van Calcutta naar Engeland teruggekeerd was.
Men had een jong meisje aan zijne hoede toevertrouwd,
hetwelk hij mede naar het vaderland had gebracht.
Daar hij zich te ongesteld gevoelde om zelf naar
Haughton-Tower te komen, verzocht hij mijnen
oom hem te bezoeken, ten einde zijn pleegkind
mede te nemen. In zijn schrijven sloot hij een
brief, die, volgens hem, het overige wel verklaren
zou. Het ingeslotene was een klein briefje, door
een vrouwenhand geschreven en aan het adres
van Mark Haughton, de inhoud was aldus
Neef MarkToen iedereen mij hard en wreed
behandelde, beweest gij, dien ik toch hetzwaarste
aquarellen, waarvan eerlang op verlangen van H. M.
eenige naar Het Loo zullen worden overgebracht.
Voor het paleis in het Noordeinde was een talrijke
menigte geschaard, die H. M. en de Prinses bij
haar komst hartelijk toejuichte. De Prinses be-
antwoordde die blijken van genegenheid door een
vriendelijk wuiven met haar zakdoek.
Men deelt uit Arnhem aan het Utr. Dagblad
mede omtrent het bezoek van H. M. de Koningin
Vooral op Bronbeek heeft Hare Majesteit door
Hare beminnelijkheid ieders hart gestolen. De
Koningin bezocht ook de ziekenzaal en onderhield
zich daar belangstellend met de kranken. Een
Franschen kolonialen invalide, die zoo goed als
blind is, las zij een gedeelte voor uit een Fransch
blad; voor alien had zij een opwekkend woord
over. Geen wonder, dat het bezoek iets langer
duurde dan op het programma stond. Aan den
Planten- en Vogeltuin tegenovor Bronbeek bood
het dochtertje van eene Rotterdamsche familie, die
daar vertoefde, H. M. en H. K. H. bloemruikers
aan. Allerwege werden der vorstelijke bezoeksters
bloemen vereerd.
Het verblijf van den Prins en de Prinses
van Thurn und Taxis te Scheveuingen heeft in het
bij zonder voor Den Haag goede vruchten gedragen.
De vorstelijke veeeradelingen nemen twee waggon-
ladingen goederen mede, welke tijdens hun verblijf
door hen zijn aangekocht en voornamelijk bestaan
in oudheden en kostbare lijfsieraden, waaronder vele
van belangrijke waarde aan edelgesteenten. Voor
eene damesparure o. a. werd 120,000 mark besteed.
Ook te Amsterdam werden onderscheidene aan-
koopen gedaan.
De Staatscourant bevat een besluit van 9
dezer, waarbij wordt bepaald, dat de tegenwoordige
zitting der Staten-Generaal zal worden gesloten op
Zaterdag 13 dezer, des namiddags te 3 uur. De
Minister van Binnenlandsche Zaken is gemachtigd
zich op dat tijdstip naar de vergadering der Staten-
Generaal te begeven, ten einde in eene vereenigde
zitting der beide Kamers, de zitting in's Konings
naam te sluiten.
In de gemeente Het Bildt blijft de toestand
onveranderd.
Men ziet zooveel mogelijk arbeiders uit andere
gemeenten te verkrijgen voor den tijd benoodigd
tot het inzamelen van den oogst. Het geheele
aautal werkstakers bedraagt ruim 130, die thans
een treurigen winter tegemoet gaan. Het bestuur
van Broedertrouw ziet dit natuurlijk ook in. Om
nu al dien werkstakers in dezen toestand te gemoet
te komen, heeft dat bestuur een sterk opgeschroefd
schrijven gericht aan alle democratische vereenigin-
gen, waarbij haar steun voor de noodlijdenden ge-
durende den aanstaanden winter wordt ingeroepen
ten einde hun zooveel en zoo doelmatig mogelijk
werk te verschaffen.
beleedigd had, mij alleen nog medelijden en goed-
heid. Lw brief, dien ik voor mijn vertrek uit
Engeland ontving, is mij met zijne beloften altijd
een dierbare herinnering gebleven. Gij verzekerdet
mij toen, dat ik altijd op u rekenen kon, wanneer
het in uwe macht was mij te helpen. Deze tijd
is nu gekomen. Mijn man, majoor Maurice, wien
het ongeluk tot speelbal schijnt gekozen te hebben
is niet meer, en de dokter zegt, dat ik hem niet
lang overleven zal. Mijne kinderen zijn alien dood
behalve de kleine Marie, die ik als weeze achter-
laat. U vertrouw ik haar toe. Naar mijn ouderlijk
huis kan ik haar niet zenden, want waar men de
dochter zoo hardvochtig terugstiet, heeft ook haar
kind geen vriendelijke behandeling te verwachten.
Ik bouw op uwe edelmoedigheid en goedheid met
het voile vertrouwen, dat mijne verwachtingen na
mijnen dood verwezenlijkt zullen worden. God
behoede u, neef Mark! vergeef mij, en moge de
hemel u beloonen. Marie.
Ik wist toen nog niets van de vroegere betrekking
van mijnen oom en was dus niet weinig verbaasd,
na de lezing van dezen brief tranen in zijne oogen
te zien, mijne verwondering steeg echter ten top,
toen hij deze spoedig wegwischte, en zeide God
trooste de arme vrouwWat ter wereld mag
haar toch bewogen hebben zoo aan mij te schijven?
Het is niet mogelijk, zij kan niet dood zijn. Maar
in ieder geval moet ik thans naar Londen, Voor
haar kind zorgen, voor het kind van Marie? Of
TE1 BZWdBE CIUBANT
