Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2637.
Zaterdag 23 Augustus 1890.
30e Jaargang.
Binnenland.
DE ZWARTE HltlEVENTASCll.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1-. Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amenka 1,324-
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busbouders.
Bit bind
advertentien.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
lr»olitieli Overzicht.
Neuzen.
uitgever
Vrtjdatavond
versehljnt
Dinsdag-
Wii hebben in ons vorig overzicht gewag ge
maakt van de scheuring der socialistische parti] in
Duitschland. Be Temps schrijft: Het verdient
de aandacht, dat de mannen tegen welke thans de
aanvallen zijn gericht, met slechts de strijders zijn,
die huune proeven hebben afgelegd in de volks-
vergadermgen, in de pers, in de katners en zelfs
in de gevangenissen van Hunne Majesteiten de
koningen van Pruisen en van Satan, maar dat
zij in het algemeen zich onderscheideu hebben in
de scholen van het wetenschappelijke socialisme
van een Lasalle, een Marx en een Engel, terwijl
hunne tegenstanders, wier verleden met
verdenking is verheven, het onvoldoende hunne
wetenschap gaarne trachten goed te maken door
de stelselmatige heftigheid van hunne redevoermgen
en hunne handelingen. Bebel, Liebkuecht en Sing
u.tgeworpen, en thans is de Chemmtzer atgevaar-
digde Schippel, bij welken zich ook de Munchener
Von Vollinar heeft aangeboden, de messias.
Be ruzie van Eugeland met de Vereemgde
Staten van Noord-Amerika over de robbe.,vangst
in de Behringzee is nog met uit. Leu lijvig
boekdeel, bevattende de diplomatieke brietwissehiig
tusschen de beide Staten, is aan de leden van het
Parlement rondgedeeld. Lord Salisbury protesteert
met nadruk tegen den eisch van Amenka, de
booten van Engelsche visschers te mogen verjagen
en in beslag te mogen nemen. Hij iveigert stall
de uitsluiteude junsdictie van Noord-Amerika in
de Behringzee te erkennen. Engeland is bereid
aan de Vereenigde Staten gehjke jurisdictie toe te
kennen als het indertijd aan Ruslaud toegekend
heeft. Stemt de regeering te Washington hierm
niet met de Engelsche in, dan stelt de laatste
voor de zaak door een scheidsrechter te doen
beslissen.
Het Engelsche Lagerhuis gaat nu ook op reces.
De heeren schijnen naar de vacaiitie te verlangen
en naar afdoening te streven. Een der laatste
zittingen eindigde den volgenden morgeu te 7 uur.
Merkwaardig is, dat er een conflict is ontstaan in
den boezem der Iersche partij. Ben door de
regeering inged.end wetsontwerp betreffende de
spoorwegen in lerland werd door den heer Sexton
met warmte verdedigd en door den heer Healy
met niet minder warmte bestreden. V oor het
oogenblik ligt hierm nog geen gevaar, zoolang
Parnell de leiding in handen houdt, maar eene
scheuring is niet onwaarschijnlijk wanneer Parnell
zich terugtrekt, zooals velen beweren dat hij weldra
zal doen, en een nieuwe leider voor de parti] moet
worden aangewezen.
De Eranscben zijn over de grensregeling in
Afrika maar zoo matig tevreden. Zij meenen,
dat John Bull hun wat te slim af geweest is en
FEUIBBETON.
op dat idee is men vooral gekomen, nadat de
Engelsche premier in het Huis met zoovpel vol-
doening sprak over het vergelijk met Erankrij
betrekkelijk de verdeeling van Afrika. Over het
deel der Sahara aan Erankrijk toegewezen sprak de
Lord tegen de andere Lords zoo'n beetje railleerende;
de eerste Lord sprak van lichte gronden aan den
buurman toegewezen en de andere. Lords grinmk-
ten de eerste Lord wilde kennelijk niet spreken
over een stuk woestijn, een stuk woestijn zooals
een stuk woestijn behoort te zijn. De eerste Bord
en de andere Lords verkneukelen zich nu over het
cresloten accoord en houden zich overtuigd, dat En
geland aan't grootste eind trekt. En dat bespeuren de
Eranschen ook. 't Staat lang niet gelijk, aeggen ze,
Engeland's protectoraat over Zanzibar en het onze
over Madagascarwij hadden op Madagascar wat men
nu voorgeeft ons te hebben toegestaauterwijl Enge
land voor zijn protectoraat onze toestemming noodig
had; voorts dat gelijk recht der zendelingen, de
Anglikaansche godsdienstleeraars op Madagascar
hebben de Eranschen altijd zooveel kwaad gedaan
als maar mogelijk was; dan die woestijn met
onbereikbare oasen tegenover het aan Eugeland
gekomen deel, waar dichtbevolkte, bloeiende en
gemakkelijk te bereiken landen liggen als Sokotoe
en Bornoe. De Eranschen keken wel wat op hun
neus, te scheeler naar mate de sceptische Lord
Salisbury zijn ingenomenheid over het traktaat
liet blijken in het Hoogerhuis en wat veel zegt,
naarmate de veeleischende Engelsche Niger-company
zich meer tevreden betoonde. Wie John Bull een
vlieg afvangt, moet slim zijn
Een deel der Eransche vloot houdt zich gereed
om naar de kust van Marokko te stevenen. _De
Sultan is thans wel te gebruiken in zijn hachelijke
positie, dat heeft Spanje ondervonden, want hij
heeft spoedig op de voor Spanje bevredigendste
wijze voldoening gegeven, zoodat de incidenten van
Melilla en Agadis afgeloopen zijn. De Sultan ver-
klaart het gebeurde te betreuren hij zal de Spaausche
vlag salueeren de schuldigen straffen en eene schade-
vergoeding betalen.
In Spanje's hoofdstad hebben ook weer standjes
plaats gehad door ontevredenen in de kwestie der
accijnzen. Verscheideu gendarmes en manifestanteu
zijn gekwetst. Nadat een aantal personen in
hechteuis geuomen zijn, is de orde hersteld.
Te Vlissingeu is eergister ochtend ten 8 ure
50 min. per extra-trein H. M. de Keizerin van
Oosteurijk in streng incognito aangekomen.
De Keizerin heeft daarna, vergezeld van den
burgemeester van Vlissingen, een wandeling door
de stad en op den Noordzee-boulevard gemaakt.
Van andere zijde wordt nog uit Vlissingeu gemeld,
dat de Keizerin met het jacht „Chazalie" hare
groote zeereis zal maken. Dit jacht is, naar men
verneemt, eigendom van den Deenschen Minister
Ealbe, en was reeds Maandag namiddag in de
haven te Vlissingen gekomen.
De „Chazalie" is een groot jacht, ingericht om
te zeilen en om te stoomenhet bezit drie masten
die alien veel zeil kunnen dragen; de schoorsteen
kan, indien niet van stoomkracht gebruikt wordt
gemaakt, in elkaar worden geschoven. Het geheel
ziet er zeer netjes uitop het dek bevindt zich
een fraai salon.
Het circus-Carrti, dat ter gelegeuheid van den
IQden verjaardag van Prinses Wilhelmina op Het
Loo eenige voorstellingen zal geven, is, naar het
N. v. d. D. meldt, in aanbouw. Het circus zal
door 500 gasvlammem worden verlicht. Lit vrees
voor te geringen druk, wordt op last des Konings
het buizennetder gasleiding gedeeltelijk vernieuwd
en worden de nauwe buizen door wijdere vervangen.
De kosten hiervan zullen ongeveer f 600 bedra-
gen. Hoogstwaarschijnlijk zal Zondagmiddag op
den verjaardag de eerste uitvoering voor de vorste-
lijke personen en genoodigden gegeven worden.
Vermoedelijk zal ook dienzelfden avond het vuurwerk
voor het Paleis ontstoken worden.
Men deelt aan het VI. Bl. v. A. mede, dat
Keizer Wilhelm heeft te kennen gegeven, dat 't
hem aangenaam zou zijn een bezoek te brengen
aan onzen Koning en ons land. De Koning moet
daarop geantwoord hebben, dat hoe aangenaam
't hem ook zou geweest zijn den Keizer te onl-
vangen, zijn gezondheidstoestand niet van dien
aard is om zich te verplaatsen.
Misschien wisten de buitenlandsche bladen,
naar aanleiding daarvan, te vertellen, dat de ge-
zondheid des Konings in den laatsten tijd weder
I achteruitgaande is.
I De klacht, die volgens de Stand, door den
minister van Binnenl. Zaken bij den officier vau
justitie te 's-IIage is ingediend tegen Recht voor
Allen, wegens een in dat blad opgenomen artikel,
waarin Z. Exc. geweldpleging werd ten laste gelegd,
zal, volgens het D. D., waarschijnlijk slaan op een
drietal artikelen, dezer dagen in geuoemd blad
verschenenonder den titel „Rustverstoorder
Open brief aan Z. Exc. den minister van Binnen-
landsche Zaken, den heer De Savornin Lohman."
Daarin werd hennnerd aan hetgeen indertijd
door Jhr. Mr. A. F. de Savornin Lohman in de
kerkelijke quaeste te Amsterdam in de Nieuwe
kerk is verricht en aan het oordeel, daarover uit-
gesproken door verschillende personen, o. a^ door
den tegenwoordigen voorzitter der Tweede Kamer,
Jhr. Mr. Beelaerts van Blokland.
De wet van 9 Mei jl., betreffende het dragen
van wapenen (zie Stbl. no. 81), brengt bij hare
toepassing tal van belemmeringen mede. Zoo nu
weer voor die plaatsen in ons land waar men van
oudsher prijs— en koningsvogel placht te schieten
op z. g. schuts- of schietboomen, die in de meeste
plaatsen op publiek terrein zijn opgericht. Ieder
der deelnemers aan zulk een schuttersfeest, zoowel
als aan de oefeningen, die hieraan voorafgaau,
moet thans voorzien zijn van een machtiging van
den Commissaris des Konings tot het bij zich hebben
van een wapen. In Limburg, Noord-Brabant en
Gelderland zouden de Commissarissen des Konings
wel haast een specialen ambtenaar mogen aanstellen
voor het in orde brengen der te vragen vergunningen
en het onderzoeken of de personen, die ze vragen
werkelijk tot een schuttersgilde behooren.
De heer T. J. Baron van Pallandt, lid van
Gedep. Staten van Overijsel is, terwijl hij Dinsdag-
namiddag op de eeudenjacht was, uit eene roeiboot
gevalleu en in de rivier de Regge verdronken.
De heer van Pallandt was sedert eene reeks
van jaren als lid der Staten en als lid van het
college van Gedeputeerden voor de belangen van
Overijsel werkzaam. Hij werd in 1874 voor het
hoofdkiesdistrict Ommen tot lid der Staten benoemd
en in 1880 in het college van Gedeputeerden
gekozen.
Omtrent den uitslag van het onderzoek der
Haagsche politie in zake het gefingeerde telegram,
meldende de arrestatie van mevrouw Bulkley, meldt
men nader, dat niet alleen bekend was dat een
jongetje van omstreeks 10 jaren dit bericht had
aangeboden, maar hoe ook dit ventje heette. De
telegraaf beambte te Arnhem, die't bedoelde telegram
in ontvangst nam, scheen reeds te hebben vermoed,
dat er daarmee iets niet in den haak was en
vroeg daarom Daam en woonplaats van den jongen,
toen deze zp; j het van een op den Singel loopend
heer te hebben ontvangen. Aan het opgegeven
en gevonden adresJan Dijkman, Heijenoord, was
evenwel geen jongetje te vinden. Blijkbaar, had
de afzender zoozeer met sluw overleg gehandeld,
dat hij zelfs dit kind een valschen, maar een
bestaanden naam in den mond had gegeven, voor
'tgeval men hem mocht vragen, wie hij was.
Men schrijft uit Sint Anna Parochie, dat
de toestand in de gemeente Het Bildt steeds rustig
is, doch er geen verandering in den staat van
zaken komt. De boeren en de arbeiders blijven
op hun stuk staan, geen van beide partijen wil
iets van toegeven weten. Bij enkele der geboycotte
boeren wordt met arbeiders van elders gewerkt,
doch bij anderen ligt het graan en het vlas op
het land te verrotten. Schade zullen deze boeren
er echter niet door lijden, daar deze, ingevolge
het met de landeigenaren onlangs gesloten contract
door dezen worden vergoed.
Een verhaal uit de papier en der hertogin
van Nottingham.
11)
Te gelijker tijd als de rijke en zich van zijn on-
recht bewuste Jonas alle nachten op een
bed lag, en alle dagen het brood der bitterheid at
smaakte de arme en onbewuste erfgenaam eene veel
hoogere mate van geluk. Hoe nader hi] bekend
was geworden met het karakter van Marv, des te
meer redenen vond hij, om zich zelf te verheugen
over zijn keuze en zelfs had hij Lane liet gekregen.
Want al de piiulijke vermoedeus, die hi] ten opzichte
van Aldridges" dood en de brieventasch tegen hem
had opgevat, werden ten eenenmale weersproken
door de onmiskenbare armoede der famihe. W ant
nadat zij het weinige gereede geld, dat Ephraim
hun had geschonken, hadden uitgegeven, bezaten
zij, naar alien schijn geene geheime hulpbronnen,
waarmede zij die behoefte hadden kunnen weren.
Mary's winkel begon in tusschen al meer en meer
klanten te winueu en haar kleine winkelvoorraad
groeide steeds aan, toen voor de eerste maal haar
geluk werd verstoord. Het regiment waarbij T racy
behoorde, moest naar elders vertrekken, en dit was
in hunne tegenwoordige omstandigheden zoo goed
als eene scheiding. Want al had zij er toe kunnen
besluiten om den kleinen winkel, waarin zij al hun
vermogen hadden gestoken, te verlaten, dan toch-zou
het haar nog onmogelijk zijn geweest, haar altoos zwak-
ken en zieken vader achter te laten. Niet alleen was
al het geld dat Tracy bijeen had gespaard, om daar-
mede zijn vrijheid te koopen, reeds uitgegeven, maar
hoe goed het hun ook thans ging, zij hadden al
de schulden die zij gemaakt hadden, om huisraad
aan te schaffen, nog niet geheel afbetaald. Daarom
zat er niets anders op dan zich naar de omstandig
heden te schikken, hoe zwaar 't hun ook viel, en dit
viel hun te zwaarder, daar zij niet wisten hoe lang
het nog zou duren, eer zij de som hadden bespaard
die vereischt werd om Tracy los te koopen. Dok
Lane was zeer aangedaan en wilde zich van zijn
schoonzoon niet scheiden.
Hoe sprak hijis het maar om twintig pond te
doen en als hij dan de tranen zijner dochter zag,
placht hij dikwerf uit te roepen O, Mary, als lk
bedenk dat het met twintig pond gedaan ware
En meer dan eenmaal zeide hij dat Tracy niet moest
gaan dat hij besloten had dat hij niet zou gaan
en dan smeekte hij Mary, dat zij hare tranen zou
droogen, hij zou er wel een einde aan maken.
Maar desniettemin kwam het bevel om op te
marcheereii. Op zekereu morgen vroeg marcheerde
het regiment onder het speleu van een vroolijk
deuntje^ door de Thomasstraat, waar Mary treung
en verslagen voor het venster van haar winkel
stond, terwijl de oogen van den jongen echtgenoot
zoo lang naar het oude huis gericht waren, dat
hij het niet meer kon zien. Dat was wel een treurige
dag in hun leven en daarop volgden nog vele treu
rige dagen. Slechts nu en dan kreeg zij tijding
van Tracy want te dien tijde was dat zeer moeiehjk,
en weldra zou zij moeder worden. Het eenige
genoegen, waaraan Mary zich thans overgaf, was
liet bij elkander hoopen van geld. Hoe ijverig
betoonde zij zich daarinHoe telde zij s avonds
hare winst van den dag over en nog eens over
Hoe spaarde zijHoeveel zelfverloochening legde
zij aan den dag! O, kon zij eens twintig pond
bij elkaar brengen om haar man vrij te maken en
hem weder in haar armen terug te voeren
Zoo vervlogen er twee jaren hare oiAstandigheden
verbeterden maar nog altoos was het doel, dat haar
zoo na aan 't hart lag, nog niet bereikt, toen er
plotseling een brief kwam van Tracy, die haar
berichtte, dat zijn regiment naar buiten 's lands
moest vertrekken en dat, aangezien hij geen verlot
meer kou krijgeu, hij haar niet meer zou kunnen
zien, indien zij niet bij hem kwam. Wat stond
I haar nu te doen Als zij ging, kon zij al wat zij
I had bespaard, op reis verteeren, en de hoop van
haar man te kunnen vrij koopen, zou weder tot
in het onzekere uitgesteld zijn. Bovendien, wie
zou intusschen haar vader verzorgen en op den
winkel passen? Haar vader kon wellicht verkwij-
nen, uit gemis aan goede verpleging en haar winkel
zou verloopen. Maar lag het in haar macht dit
ongeluk af te wenden? Wellicht kon haar man
niet terugkeerenmogelijk zagen zij elkander nooit
weder en wat had hij zich dan te verwijtenDaar-
enboven, Tracy had het kind nog niet gezien, en
dit besliste liier alles. Op alle gevaar af moest
zij vertrekken, en toen zij dit besluit had genomen
vatte zij het voornemen op om den winkel te
sluiten en een meisje te huren, dat haar vader
moest bedieuen. Nadat zij deze maatregelen had
genomen, begaf zij zich met haar klein kind op
den arm op de lange reis.
Ten tijde, waarin ons verhaal voorviel, was een
reiziger niet alleen onderworpen aan groote onaan-
cenaamheden, maar de middelen vau vervoer waren
toen ook zeer duur. Mary bereikte eindelijk de
plaats harer bestemming, en in de vreugde des
wederziens van haar gade, vergat zij alle moeielijk-
heden en wederwaardigheden, die zij had aoorgestaan
tot de noodzakelijkheid haar drong om afscheid
van hem te nemen. Zij mocht wel vreezen dat
de klanten van haar winkel zouden wegblijven, en
hoe zou zij dan de volgende huur kunnen betalen
Het jonge paar zeide elkaar vaarwel onder vele
zuchten en tranen en Mary ving de terugreis weer
aan. Eu te gelijkertijd gevoelde de arme Tracy
zich zoo ongelukkig en ter neer gedrukt, dat
dikwerf het onbestemde denkbeeld van te deser-
teeren hem door het hoofd maalde, ofschoon, in
die dagen een deserteur werd doodgeschoteu. Maar
MCHE COURAST.
