Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeawsch-Vlaanderen.
m Ter Neuzen Daar Gen
No. 2594
Woensdag 26 Maart 1890.
m
30e Jaargang.
81 8t§18jfli®s
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden bi'nnen T«er Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,324-
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
oushoaders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Dit blad verschijnt Dtnadag- en Vrijdngavond blj den nitgever P. J. VAN BE SANDE te Ter Neuzen.
U,
DE COMMISSARIS DES KONINGS IN ZEE-
LAND raaakt bekend dat, te beginnen met 22
April it.s., het peil op bet bovenpand van het kanaal
van TER NEUZEN gedurend t w a a 1 f achter-
eenvolgende dagen met 1 meter zal worden verlaagd.
Middelburg, 15 Maart 1890.
De Commissaris des Konings voornoemd,
DE BRAUW.
folitioli Overzicht.
Het aftreden van vorst Bismarck wordt door de
Nordd. Allg. Ztg. uitvoerig besprokeu en zij
bevestigt, dat een geschil over het verkeer tusschen
de Pruisische ministers en den keizer de naaste
aanleiding is geweest.
Verder verhaalt Bismarcks orgaan, dat buiten
het Pruisisch ministerie geene pogingen zijn gedaan,
noch door den keizer, noch door andere vorsten,
om hem tot blijven te bewegen.
De Nordd. spreekt tegen, dat het onderhoud
van vorst Bismarck met Windthorst over het
vermogen van den hertog van Cumberland zou
hebben geloopen. Dit gesprek is voor de crisis
alleen in zoover van gewicht, als de kanselier
geweigerd heeft zijn verkeer met afgevaardigden
aan eene controle te ouderwerpen.
Hieromtrent deelt de Voss. Ztg. nog het vol-
gende mede
De keizer was zeer ontevreden over de onder-
kandelingen van Bismarck met Windthorstbij
reed naar zijn paleis om hem te vragen, wat die
onderhandelingeu beduidden. Vorst Bismarck lag
te bed hij haastte zich op te staan en antwoordde
den keizer, dat zij particuliere zaken betroffen.
De keizer merkte op, dat hij van onderhandelingen
met een partijaanvoerder als Windthorst bij tijds
behoorde te zijn ingelicht, waarop Bismarck hernam,
dat hij zijn omgang met afgevaardigden aan geene
controle kon onderwerpen. Hij voegde er bij, dat
hij, alleen omdat hij aan keizer Wilhelm I had
beloofd, diens kleinzoon te dienen, in dienst was
geblevenhij was gaarne bereid heen te gaan,
wanneer de keizer hem wilde missen.
Goed ingelichte bladen verzekeren, dat graaf
Herbert Bismarck zijn ontslag als minister van
buitenlandsche zaken heeft gevraagd en het schijnt
dat het spoedig, te gelijk met de benoeming van
zijn opvolger zal worden verleend.
Of graaf Bismarck ambassadeur te Londen of
te Konstantinopel zal worden, is nog onzeker
sommigen zeggen dat hij vooreerst eenigen tijd
rust wil nemen.
Graaf Herbert von Bismarck is den 28 September
FEUILLETON.
3)
Zoo stonden de zaken, toen op zekeren dag weer
een oefening in den pionniersdienst werd gehouden,
waartoe ook 't bataljon, waarbij Joachim behoorde
was uitgerukt. Tegen't middaguur liep een gerucht
door de kleine vesting, dat veel ontsteltenis ver-
oorzaakte de officier, die met de leidiugder oefening
was belast, was door een ondergeschikte, dien hij
hoogst onrechtvaardig bejegend had, gewond gewor-
den. En inderdaad werd kort daarna luitenant
Sarvier met verbonden hoofd door vier soldaten
langzaam op een draagbaar naar zijn woning gebracht,
terwijl tegelijkertijd een andere troep een arrestant
naar de citadel vervoerde. 't Was de ongelukkige
Murat. Zijn medeminnaar had hem ook nu iets
gelast, dat bij den besten wil onmogelijk door
een persoon kon worden uitgevoerd. Hij veroor-
loofde zich zeer bescheiden, daarop aanmerkiug te
maken, maar beleedigende en beschimpende
Woorden waren het antwoord, dat hem ten aanhooren
zijner kameraden gegeven werd. Zijn bloed kookte;
evenwel beheerschte hij zich nog en wendde zich
schouderophalend af, om aan zijn werk te gaan.
Sarvier had die beweging gezien en werd zoo
woedend, dat hij de hand ophief, als wilde hij den
vrijwilliger een slag in T aangezicht geven. Nu
1849 geboren en is, als vertrouweliug zijns vadera
diens plaatsvervanger in de buitenlandsche politick
geworden, doch 't is hem niet gelukt de overtuiging
te vestigen dat hij de aangewezen opvolger zijns
vaders was. Hem worden de misslagen der Duitsche
diplomatie in de Samoa-kwestie toegeschreven. In
het parlement heeft hij een paar redevoeringen
gehouden, zonder veel succes. Aan goeden wil en
ijver ontbrak het hem niet, maar voor een staats-
man en diplomaat is dat nog niet voldoende.
Ofschoon het groote voldoening geeft in Enge-
laud, dat de werkstaking van ruim 300,000
werklieden in de kolenmijnen is geeindigd, zien
sommigen daarin eene nieuwe reden van ongerustheid.
Twintig, ja zelf tien jaren geleden, zegt de Times,
zou het niet mogelijk zijn geweest 350,000 werk
lieden zoo te besturen, dat zij op een bepaald
oogenblik ophouden te werken en op een ander
den arbeid hervatten. Dat zulk eene macht in
weinige, slechts half verantwoordelijke handen is,
is een groot gevaar. Er zullen niet vele schokken
als na de groote werkstaking in de Londensche
dokken, meer noodig zijn om den handel te gronde
te richten. Nu de kolenwerkers hun zin hebben
gekregen, zullen anderen volgen. Reeds hoort
men, dat pogingen worden gedaan om eene alge-
meeue werkstaking van het personeel der spoorwegen
te organiseeren.
De Prins van Wales is met zijn zoon Prins
George te Berliju gekomen en ontvangen met
alle eer en luister, welke aan een regeerend vorst
bij zijn bezoek aan vreemde hoven wordt bewezen.
De Keizer, Keizerin Frederik en de Prinsessen
hare dochters, benevens andere leden van het
Koningshuis, bevonden zich aan het station om
hun bloedverwanten welkom te heeteu. De Prins
droeg de Pruisische generaalsuniform met het lint
van den Zwarten Adelaar. De begroeting was
allerhartelijkst. Bij het binnenloopen van den trein
speelde de kapel van het tweede garde-regiment
bet Engelsche volkslied. Op den weg van het
station naar het paleis was een groote menigte
toeschouwers op de been. De Keizer reed met den
Prins van Wales in een open rijtuig, dat vooraf-
gegaan werd door een half escadron curassiers. In
het volgende rijtuig zaten Prins Leopold van Pruisen
en Prins George van Wales. Daarop reed een
ander half escadron curassiers en vervolgens kwamen
de rijtuigen met 's Prinsen gevolg, de Engelsche
ambassade en vele hooggeplaatste personen, waarbij
zich ook graaf Herbert von Bismarck had aangesloten.
De Keizer moet zich herhaaldelijk in het oog
loopend vriendelijk jegens graaf Herbert betoond
hebben.
Te Lissabon is een bericht ontvangen, dat niet
zonder erustige beteekenis is. Twee Portugeesche
ambtenaren, Vaiadin en Castro, zouden met drie
honderd iuboorlingen bij het Njassa-meer zijn
verloor Joachim alle zelfbeheersching die be
weging te zien en zijn sabel te trekken, was't
werk van een oogenblik, en daar lag zijn
tegenstander ter aarde, met een gapende wond over
't van woede vertrokken gelaat.
Een uur later zat Joachim achter slot in een
eel van de gevangenis der citadel. Hoe weinig
had hij dien morgen kunnen denken, dat zijn lot
zoo spoedig zulk een noodlottigen keer zou nemen
en wat stond hem nu te wachten P Hij had in
den dienst tegen zijn kommandant de sibel ge-
trokken en hem gewonddat zware vergrijp tegen
de krijgstucht zou, zelfs als Sarvier niet aan de
wond mocht sterven, met den dood gestraft worden,
of ten minste met een jaren lange galeistraf, dat
wist hij maar al te goed. Niettemin was hij vast
besloten, bij het verhoor van zijn verhouding tot
Irene en van Sarviers ljverzucht geen woord te
spreken, hoewel hij zich dan van zijn eenige reden
van verontschuldiging beroofde. Ook wilde hij,
liever dan dat tegen hem het lichtere vonnis der
galeistraf werd uitgesproken, waarbij hij langzaam
bij zwaren arbeid als een verstooten en veracht
lid der maatschappij zou verkwijnen dat een
kogel zijn arm hart doorboorde, dat in jeugdigen
overmoed hooger wenscben had durven voedeu
dan betaamde.
In diep en zwaarmoedig gepeins verzouken, had
hij niet bemerkt, dat de gevaugenbewaarder door een
kleine klep in de deur een kruik water en een stuk
vermoord. Men vreest hierin het gevolg te moeten
zien van het Engelsch-Portugeesch conflict en dat
men hier te doen heeft met een uitbarsting van
anti-Portugeesche gevoelens der inboorlingen, aan-
gewakkerd en aangemoedigd, nu zij zagen, dat de
beide Europeesche mogendheden lang niet een lijn
trokken.
Men schrijft van Het Loo i. d. 22 Maart.
H. M. de Koningin en het Prinsesje ontvingen
hedenmiddag te 2 uur mevrouw de Douairiere
gravin Bentinck met twee kleindochtertjes bij zich
ten paleize.
Reeds te half drie stelde prinses Wilhelmina
hare jeugdige bezoeksters, met haar in een open
rijtuig gezeten, in de gelegenheid hare schatten te
bewonderen. Allereerst de vijf ponnies, die tot
dat doel in de rijbaau werden binnengeleid. Daarop
werd een bezoek gebracht aan de witte damherten
in de hertenkamp en aan de zich in de nabijheid
daarvan bevinde talrijke rashonden. Yervolgens
werd het chalet der Prinses bezichtigd met zijn rijken
inhoud van allerlei aard en met zijn leveudige
omgeving van kippen, duiven, eenden en konijuen,
alsook de bijbehoorende bloemen— en druiven-
trekkassen.
Per Koninklijk Nederlandsch Locaalspoor aan
het station't Loo aangekomen, keerden de bezoeksters
te 4,48 per Oosterspoor naar Middachten terug,
waartoe een hofrijtuig haar naar het station te
Apeldoorn overbracht.
Blijkens eene opgave in de Staatscourant
bestond de bevolking van Zeeland op 1 Januari
1890 uit 99,754 in. en 101,913 vr. totaal 201,667,
tegen 201,847 (99,877 m. en 101,970 vr.) op 1
Januari 1889. De bevolking van Middelburg be
stond op 1 Januari 1890 uit 7767 m. en 9342
vr., totaal 17,109.
Uit Bruinisse scbrijft men
De handel in de eertijds schijubaar waardelooze
zeesterren (vijfhoeken), die doodsvijanden van oester-
en mosselkweekerijen, is sedert de laatste weken
hier weer in vollen gang. Toen deze diertjes, voor
omstreeks vier a vijf jaren, het eerst werden opge
kocht voor een proefbemesting van landerijen,
werden ze gaarne geleverd voor drie cent per mossel-
mand, waarvan 80 manden een wagenvracht vormen.
Nadat bij die proef gebleken was, welk een uitste-
kende bemesting die dieren opleveren en die bemesting
meer algemeene bekendheid heeft verkregen, betaalt
men thans voor een kleine mosselmand, waarvan
eerst 120 een wagenvracht zijn, gaarne zeven a acht
cent per mand, dat is 9 in plaats van vroeger
f 2,49 per voer.
Volgens globale berekening worden hier jaarlijks
brood in de eel geschoven en hem daarbij een
medelijdenden blik toegeworpen had; ook lette hij er
niet op dat de dag langzamerhand verstreken was en
een volslagen duisternis hem omgaf. Als beseffeloos
zat hij op zijn krukje doch eensklaps ontroerde
hij zoo hevig, dat hij over zijn geheele lichaam beefde;
hij had een stem gehoord, een liefelijke, zachte stem
die hem als hemelsche muziek in de ooren klonk.
Tegelijk werd nauwlijks hoorbaar op zijn kerker-
deur geklopt. Hij stond op, doch had moeite
om de deur te bereiken, zoo hevig bonsde hem
't hart.
Joachim 1 werd aan de andere zijde der deur
gefluisterd, en hij hoorde weder die hem goed
bekende, melodische stem, naar welker zilveren
toonen hij zoo vaak met verrukkiug had geluisterd.
Irene stamelde hij.
O, ik bid u om alles in de wereld, lispelde
Irene door het sleutelgat, houd u stil en bedaard.
Ik wilde alleen weten of gij in deze eel zijt.
Toen hoorde hij voorzichtig den sleutel in't slot
steken en de grendels langzaam verschuiven en
zag, daar zijn oogen reeds aan de duisternis geweud
waren, dat de deur zich langzaam bewoog. Een
doukere gedaante sloop in zijn eel, en Irene stond
voor hem met een kleine dievenlantaarn in de
hand, die echter nog licht genoeg doorliet, dat
hij haar schoone, doch outzetteud bleeke gelaat-
strekken kon herkenneu.
Ylucht, stamelde Irene, of ge zijt verloren. Vader
voor circa f 1200 van die zeesterren als meststof
in den handel gebracht en is dit artikel voor de
visschers een nieuwe niet te versmaden bron van
inkomsten, die echter, voor zoover bekend, den
schippersknechts boven hun gewoon loon ten goede
komt, waaraan in vroeger jaren nooit gedacht
werd.
Blijkens een door ons ontvangen circulaire tracht
de heer Mr. Th. M. Verster te Amsterdam, met eenige
andere heeren, een fonds bijeen te brengen, ten
einde zich het rechtskundig advies te verschatfen
van een of meer juristen van erkende kunde en
onaf hankelijkheid, om, gewapend met die adviezen,
tot herstel te geraken van het onrecht, dat den heer
Ketjen zou zijn aangedaan.
Naar het Vad. verneemt, bestaat het voor-
nemen, dat de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen
en de Vereeniging ,/Volksonderwijs", naar aanleiding
van het tot stand komen der nieuwe schoolwet,
zullen samenwerken, om de nadeelige gevolgen dier
wet voor het openbaar onderwijs zooveel mogelijk
te neutraliseeren.
Aangezien in den laatsten tijd de dolheid
bij honden in Noord-Brabant eene verontrustende
uitbreiding heeft verkregen, de Commissaris des
Konings dezer provincie bij besluit van 20 Maart
een bevel tot het muilkorven der honden uitge-
vaardigd voor de geheele provincie.
De Kamer van Koophandel te's Gravenhage
heeft een buitengewone vergadering gehouden, ter
bespreking van het feit, dat het Koninklijk rijtuig,
waarmede dezer dagen een ongeval plaats had,
weinige dagen geleden door een buitenlandsche
firma, die van Peters te Londen, was geleverd.
De voorzitter had aan den in deze bevoegden
persoon verklaard, dat door het gebeurde opnieuw
was bewezen, dat het buitenlandsch fabrikaat ook
op dit gebied niet beter was dan het Nederlandsche.
De hooggeplaatste ambtenaar in 's Konings dienst,
tot wien de voorzitter zich wendde, beloofde, alles
wat in zijn vermogen was te zullen doen, opdat
voortaan zooveel mogelijk alles wat vooi het stal-
departemsnt noodig is, met uitzondering van voor-
werpen, die hier te lande niet te verkrijgen zijn,
in Nederland zou worden be.Jeld en aangekocht.
Volgens het thans verschenen elfde jaarverslag
van de Unie ffEen school met den Bijbel" is het
aantal locale comittis met 6 verminderd en bedraagt
nu 588. De Aug.-collecte bedroeg over 1889
91.805.134 of ongeveer f 1400 minder dan
in 1888.
Het aantal scholen met den bijbel is in 1889
met 8 vermeerderd, waardoor haar aantal geklommen
is tot 488 met 80.889 leerlingen.
Twaalf scholen zijn in aanbouw, die waarschijnlijk
in den loop van dit jaar nog zullen geopend worden.
zeide mij, dat niets of niemand u van het dool-
vonnis zal kunnen redden.
En gij komt om mij te bevrijden Hij greep
hare hand, waarin zij sidderend de lantaarn hield.
Ik weet, dat ik jegens mijn vader slecht handel,
maar ik kan niet anders, en ook geloof ik niet.
dat gij een moordenaar zijt, zooals Sarvier beweert.
Moge de eeuwige gereehtigheid het zoo beschik-
ken, dat ge eens erkennen zult, hoe waar en
rechtvaardig uw hart nu oordeelt.
Ik heb al mijn moed verzameld, den sleutel
genomen, dien de gevangenbewaarder des avonds
aan mijn vader moet afgeven, alsmede een touw-
ladder, en ben door den achtergang onzer woning,
die met den korridor der gevangenis in verbinding
staat, hierheen geijld, om voor u de kerkerdeur
te openen. Ik hoop, dat niemand zal te weten
komen wie u in vrijheid heeft gesteld. Kom,
volg mij, dan zal ik de deur weer sluiten'k weet
zeer goed, hoe Jk daarbij te werk moet gaan, 'k
heb het me als kind zoo vaak laten voordoen,
Zonder 't minste gedruisch verlieten beiden de
cel. Irene sloot behoedzaam de deur en ging
Joachim voor in den langen gang. Aan 't eindo
van den gang opende zij een kleine deur. Nu
waren zij in de woning van den kommandant.
Toen ook die deur weer op slot en gegrendeld was,
bleef zij een oogenblik staan en baalde die adem.
God zij dank, zeide zij, nu zijn we 't grootste
gevaar te boven.
TER UlZIVSrill (OIRWT
