Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch- Vlaanderen.
AANKONDIGING.
No. 2546.
Woensdag 9 October 1889.
29e Jaargang.
AAHBESTEDIMG.
Binnenland.
voetpaden met de kunstwerken.
In en om Parijs in 1889.
De Dochter van den Handelsraad.
ABOMNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
ADVERT ENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Hit blad verschljut Dlnsdag- en Vrijdagavond bij den nitsever P. J. V A N WE S A M E te Ter Kenzen.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
zullen op Dinsdag, 15 dezer, 's morgens 11 ure,
in het openbaar op het gemeentehuis, bij enkele
insckrijving
AAN BESTEDEN
Het uitvoeren van eenige VERF-
WERKEN.
Bestek en voorwaarden liggen ter iuzage op de
gemeente-secretarie.
Meerdere inlichtingen zijn te bekomen bij den
gemeen te-bou w m eester.
Ter Neuzen, 4 October 1889.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
ZAAMSLAG, brengen ter kennis van belang-
hebbenden, dat te beginncn op Ilonderdag' 17
October 1889, van wege de gemeente eene alge-
rneene opneming zal worden gehouden van de
Zaamslag, 4 October 1889.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. DE BOKX, Voorzitter.
E. H. WORTMAN, Secretaris.
(Rorte afdrukken van indrukken.)
(Vervolg en slot).
De Nederlandsche afdeeling, die klein maar
smaakvol is, wordt natuurlijk door een Hollander
met belangstelling gadegeslagen. Gelukkig komt
men er tot de overtuigiug, dat onze iudustrie nog
niet zoo gering is, en dat men in het buitenland
dikwijls over onze krachten beschikt. Wie zou
b. v. denken, dat de keurige prentenboeken, die
in Engeland met Kerstmis worden uitgedeeld, en
de- mooie alrnanakken, die er tegen nieuwjaar wor
den verkocht, in de drukkerijen van ons Haarlem
kant en klaar worden gemaakt.
Maar wie eenmaal in Parijs is, in het moderne
Babel, zooals Da Costa het gelieft te noemen, wil
ook wel eens verder zien dan de tentoonstelling.
En daar is gelegenheid
De pleinen en boulevards en avenues zijn talrijk
en schoon. Wie eenmaal b. v. de Place de
FEUILLETON
AMO.
20)
Er verliepen weder verscheidene dagen voor de
ongelukkige uit zijn bewustelooze sluimering ont-
waakte. Hij sloeg de oogen op en met een zalig
lachje herkende hij de pleegzuster, die naast zijn
bed zat. Allengs keenle het bewustzijn in hem
terug. Hij sprak verward, zoodat Sabine reeds
begon te vreezen, dat de oude dokter toch gelijk
zou hebben. Maar allengs kwam er meer helder-
heid in zijn rede. Hij liet zich door Sabine ver-
halen, hoe hij gevonden en na een paar dagen
door Arthur White herkend was als zijn bediende
en reisgezel. Dit verhaal bracht den zieke echter
niet tot kalmte. Hij vloog op en riepNeen,
neen, dat is niet waar, het is een leugen. Mijn
God, hoe kan men hier gelooven, dat ik John
Muddle ben Arthur White, mijn vader, zond
mij uit Chicago naar hier omdat hij aan zijne
stervende moeder beloofd had, dat hij zijn vader
zou opzoeken. Maar mijn vader is oud en door
een beroerte kon hij zijn belofte niet vervullen. Hij
zond mij naar Duitsc'uland en gaf mij John Muddle
mee. John is een goede, maar lichtzinnige man,
die hier een fatsoenlijk bestaan wilde zoeken. Wij
la Concorde heeft gezien, vergeet den indruk nooit.
Evenzoo zal zeker de herinnering aan de Champs
Elysees met de Arc de Triomp'ne aan het einde,
aan de boulevards des Italiens, lang bijblijven.
En de schoone trotsche gebouwenWeemoedig
wordt men soms gestemd, als men bij het zien
van al dat majestueuse zich de geschiedenis der
laatste jaren herinnert. Men stelle zich voor de
Arc de Triomphe, gesticht ter eere van de Fransche
dapperen, in 1870 bezet door de Duitsche troepen,
het overschoone stadhuis, in datzelfde ongeluk
kige jaar in brand geschoten, de Tuilerien, die
trotsche blok paleizen, nauwelijks voor algeheele
vernieling bewaard, zoo dat een der vier zijden
niet meer te herstellen viel en in een bloementuin
werd herschapende Kapel, gesticht door den
Heiligen Lodewijk, om er in te bewaren de heilige
relequien, die hij in de 13e eeuw uit Palestina
meebracht, en daarachter het Paleis van Justitie
met de tombe van den advocaat Berver, die in de
troebele dagen van 1792 het leven derven mnest,
omdat hij het wagen dorst den ongelukkigeu Lodewijk
XVI te verdedigen, de Lieve Vrouwe kerk,
waarin men een gedenkteeken heeft geplaatst ter
eere van den aartsbisschop van Parijs, die in 1871
het oproerige volk tot kalmte vermanende, door
een kogel getroffen, stervend de woorden stamelde
z/Moge dit het laatste bloed zijn, dat vergoten
wordthet Louvre, met zijn kunstschatten,
waaronder de schilderijen der Hollandsche en Vlaam-
sche school uitmunten, in 't voorjaar van 1793,
kort na de onthoofding van Lodewijk XVI voor'i,
publiek opengesteld.
De geschiedenis van Frankrijk, van Parijs is
schoon, maar geweldig. Van den Mont-Valerien
schoten in 1871 de Parijsche soldaten de Parijsche
burgers neer, die zich bevonden op de Buttes
Chaumont, een berglandschap, op last van Napoleon
III gemaakt, om ledige handen werk te verschaffen,
en sedert een openbare wandelplaats voor den
minderen man.
In de Tuilerien te Versailles, ziet men bij de
kostelijke schilderijen en fresco's, die bijna alien
episoden uit het Napoleontische tijdvak herinneren,
de geheirne trap, waarlangs Marie Antoinette in
1792 te vergeefs trachtte te ontvluchten. Te St.
Cloud staan nog slechts de puinhoopen van het
lustverblijf van Napoleen III, in 1871 in brand
geschoten. Ongeschonden staan nog Grand Trianon,
het buitenpaleis van de Bourbonsche koningen, waar
Lodewijk XIV leefde met zijn madame de Main-
tenon, en zijn opvolger met eene de Pompadour.
In dezelfde kamer, waar keizerin Eugenie sliep,
stond eens het bed van de vrouw, die den ouden
roi soleil en geheel Frankrijk regeerde. In de
ontvangkamer staat de heerlijke groep twee
elkaar kussende vrouwen na de affaire van
Solferino door Italiaansche dames aan Eugenie ge-
kwamen hier, namen onzen intrek in het hotel,
gingen dienzelfden avoud uit en John drong mij,
om met hem een kofiiehuis te bezoeken maar
verder weet ik niet meer.
Sabine schudde het hoofd.
Ge moet u ontzien, wind u toch niet zoo op,
zei ze. Mijn God, hoe is het mogelijk, wat ge
daar vertelt
Het is toch de waarheid, ik bezweer het u,
bevestigde de zieke, die bijna in tranen uitbarstte.
Iu den nacht, in het water werd ik plotseling
wakker, ik voelde hevige pijn in de borst en zag
een man met een vreeselijk uitzicht. Tot mijn
laatsten snik zal ik dat duivelsche gelaat onthou-
den Toen vielen er zware slagen op mijn
hoofd o, het doet mij nog pijn het dreun-
de in mijn hoofd het water sloot zich rand
om mij en ik verloor het bewustzijn
Nu ben ik hierU zegt, dat is reeds sedert
maanden enen daar buiten is het lente.
O, zuster, ik bezweer u bij God spreek
en zeg
Sabine had onbewegelijk stil zitten luisteren
naar het telkens afgebroken verhaal. Ondanks
haarzelve, kwam er bij haar een vreeselijk ver-
rnoeden op. Het bleeke, open gelaat van den
jonkman tegenover haar kon niet liegen, dat
was onmogelijk. En van het eerste oogenblik af
had zij wantrouwen gekoesterd tegen den beleefden
Amerikaan, die schijnbaar zoo veel belangstelling
schonken. En aan de anctere zijde het Petit Trianon,
door de misschien te wufte vrouw van den laatsten
Lodewijk gesticht, als om haar volk, dat haar te
groote uitgaven verweet, te tarten, met hetjuweel-
kastje, waarin eenmaal het beruchte collier werd
bewaard, doch dat nu prijkt met de overblijfselen
der bijlslagen en sabelhouwen vau de mannen van
1789. Van het balcon heeft men eeu heerlijk
uitzicht op het park en op den Temple de l'Amour,
den tempel der Liefde, eenmaal door het weelderige
Fransche hof daar gesticht. Als de Liefde, daar
op haar voetstuk geplaatst, eens klappen kon
Het Fransche volk heeft zijn zin. Het Hof is
wegde weelde, de soms hemeltergende, is ver-
dwenen maar de schoone hotels staan ledig, de
parken geraken in vervalde handen, die daar
vroeger werk vonden, waar komen ze terecht
Paris daar hoort Versailles bij Paris,
c'est le rnonde. Parijs is de wereld, de menschen-
wereld in haar lioogte en diepte, grootheid en
laagheid, eer en schande, weelde en gebrek Schaam-
teloos speelt er de zonde, brooddonken brast er de
weeldemaar liefelijk verheffen er zich de stich-
tingen der Wetenschap en der Menschenmin, om
op te nemen hen, die zich zelf vergaten Paris,
c'est le monde
September 1889.
Het voorstel van den heer Bahlman ter voor-
ziening in den kwijuenden toestand van somraige
takken van landbouw, moet bij het onderzoek in
de afdeelingen der Tweede Kamer door de leden
der rechterzijde niet ongunstig zijn ontvangen,althans
wat betreft de heffing van invoerrecht op tarwe.
Door den Minister van Binnenlandsche Zaken
is aan de Commissarissen des Konings een schrijveu
gericht, inhoudende, dat op de staatsbegrooting
voor 1890 is uitgetrokken voor tegemoetkoming
aan de gemeenteu in de kosten der zevende algemeene
volkstelling een bedrag van 163,000. Het is
's Ministers bedoeling, dat van dit bedrag aan elke
gemeente zal worden uitgekeerd eene som, berekend
naar den maatstaf van 3| cent per gestelden
persoon der werkelijke bevolking volgens de volks
telling.
Aan de Commissarissen des Konings is door
den Minister verzocht, dit mede te deelen aan de
gemeentebesturen in hunne provincie, opdat deze
daarmede bij de voorbereidende maatregelen voor
de volkstelliug (bepaaldelijk het aanstellen van ge-
schikte tellers) rekening kunnen houden.
De heer J. Dijksterhuis, vroeger onderwijzer
te Finsterwold, sedert twee jaren klerk aan het
Ministerie van Onderwijs in de Transvaalsche
Republiek, is aldaar benoemd tot inspecteur van
het lager onderwijs op een salaris van 9000.
toonde in het lot van zijn jongeren reisgezel. Ech
ter bestond er bij haar nog twijfel. Sabine be-
richtte den ouden dokter alles, wat de zieke haar
had medegedeeld.
Ik heb het reeds in den beginne gezegd, beste
Sabine, dat de ongelukkige op het allerminst be-
hebt zou blijven met de eene of andere valsche
inbeelding. Nu ziet ge het toch zelf.
Weer wakkerde de twijfel bij haar aan. Zulk
een kolossaal bedrog was ondenkbaar. Als zij
echter tot den jonkman terugkeerde en hem zoo
verstandig hoorde sprekendan kon zij niet begrijpen,
hoe hij in waanziu zoo zou kunnen spreken.
Dagen lang bleef Sabine aldus in de onzekerheid.
De zieke begon ongeduldig en boos te worden, als
hij bemerkte, dat zelfs Sabine aan zijne woorden
twijfelde. Hij keerde zich van haar af en lag
dagen in dof gepeins verzonken, toen wendde hij
weer het woord tot haar, om vergiffenis te vragen
voor de harde woorden, die hij tegen haar gesproken
had. Maar zij moest hero gelooven, smeekte hij
want hij sprak niets dan de zuivere waarheid.
Telkens weder herhaalde hij alles tot in de kleinste
bijzonderheden en dit geschiedde op zoo'n over-
tuigenden toon, dat zij niet kon begrijpen, hoe
een waanzinnige zoo zou spreken. Daar bracht Arthur
White onverwachts een bezoek en de ontmoeting
tusschen hem en den zieken jonkman bracht haar
tot een inzicht van den waren stand van zaken.
Haar hart trilde in haar binnenste van verontwaar-
De oeverafschuiving aan den Anna Frisopolder
eindigt bij den Sopkiapolder. Zij doet geen gevaar
vreezen. Had de oude zeedijk er gelegen dan was
deze bij den val over een groot gedeelte verdwenen
geweesteeu gedeelte van de vroegere kuip is
meegevallen.
De vrees voor overloopen van den inlaag, thans
zeedijk van den Vlietpolder, bij stormvloed, is
thans zoo goed als geweken, daar het bestuur als
voorbehoedmiddel er eene kade op heeft doen
aanleggen en die over de geheele lengte en hoogte
heeft doen bekrammen. G. C.
Men schrijft uit Rotterdam
Nu de werkstaking als geeindigd kan beschouwd
worden, zal spoedig het plan tot oprichting van
loodsen voor aauwerving en uitbetaling van sjou-
wers op uieuw ter hand genomen worden. Reeds
zijn door het dagelijksch bestuur twee plaatsen
aangewezen, een aan de Zalmhaven en een op
Fijenoord, waar de loodsen eventueel neergezet
kunnen worden. Eventueel, d. w. z. als particuliere
bijdragen voor den bouw, volgens de reed's gemaakte
teekeningen gevonden kunnen worden. De commissie
wenscht de exploitatie te doen bekostigen door de
sjouwers en deze hebben daartegen, naar't schijnt,
geen bezwaar gemaakt. Komt de zaak tot stand,
dan zullen inderdaad vele misbruiken vallen. Sterke
drank zal daar natuurlijk niet getapt worden het
is te hopen, dat er koffie mag geschonken worden.
Zooals men weet bepaalt het wetsontwerp betref-
fende de vrije beschikking over het loon, dat geen
uitbetaling mag plaats hebben in een lokaal, waar
een nering gedreven wordt.
De sociaal-democraten te Amsterdam hebben
de boot-, scheep- en dokwerkers opgeroepen tot
het houden eener vergadering, die Vrijdagavond in
het Volkspark heeft plaats gehad.
Er waren een paar honderd personen opgekomen.
Door een twintigtal werden grieven aangevoerd
(ongeveer dezelfde als te Rotterdam.) Er werd
bij herhaling op gewezen, dat men niet tot werk
staking moest overgaan dan na overtuigd te zijn
van de rechtmatigheid der grieven. Men moest
dan trachten met de patroons in overeenstemming
te geraken en eerst wanneer wegneming der grieven
geweigerd werd, moest men, als uiterste, tot werk
staking overgaan.
Len honderdtal traden toe tot eene vereemging
om de grieven te verzamelen en, daarmede gewapend,
handelend op te treden. Er zal later een bestuur
worden benoemd om de beweging te leiden.
Zaterdag ochtend is de eerste groep van
werklieden, ten getale van 10, vertegenwoordigende
verschillende vakken, van den Haag naar de Parijsche
tentoonstelling uitgezonden, onder geleide van den
heer Bourgonjon, beeldhouwer.
De kosten van deze eerste uitzending worden
geheel gedragen door iudustrieelen, terwijl het be-
diging, zij nam zich voor den schurk te ontmaskeren.
In eigen persoon wilde zij naar den handelsraad
W aldmann gaan, om hem alles te zeggen, wat zij
wist. Zij twijfelde niet, of deze stap zou groote
gevolgen hebben. Deze zieke, die haar voornemen
uit liaren mond vernam, kuste haar de handen,
onder het storten van vele tranen.
O, zusterik zal u eeuwig dankbaar zijn, fluis-
terde hij. O God die ellendeling heeft mij alles
ontstolen, zelfs mijn naarn. Maar gij zult hem
ontmaskeren, niet waar, zuster P O," dat ik hier
nu ziek en ellendig moet nederliggen en mijne
rechten met zelt kan verdedigen als een man
Zuster Sabine troostte hem, zoo goed zij kon.
Reeds den volgeuden dag verkreeg zij eenige uren
verlof en richtte vol hoop hare schreden naar het
paleis van den handelsraad. Haar hoop zou echter
niet vervuld worden. De handelsraad ontvino1
haar, hoorde haar verhaal aan met een ongeloovig
lachje en viel haar toen in de rede met de woorden:
Ja, ja, beste zuster, dat weet ik reeds, mijn broeder
heeft het mij gisteren verteld. Het is een treurig
geval met den jonkmanik geloof, dat zulke ge-
krenkte hersenen moeielijk genezen kunnen worden.
Maar u kunt oubezorgd zijn, want mijn broeder
zal voor hem zorg dragen, zoo lang hij leeft.
Maar ik verzeker u, mijnheer de handelsraad,
dat gij in dwaliug verkeert riep de pleegzuster op-
gewonden uit De man dien gij uw broeder noemt
is een bedrieger uw ware neef ligt in ons ziekenhuis.
TER \EIZEVS(IIE COIIRANT
NAAR HET DUITSCH DOOR
