Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 2536.
Woensdag 4 September 1889.
29e Jaargang.
AAMBBSTEDIMG.
KERMIS
De Dochter van den Handelsraad.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. "Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
Itit bind verctchljnt Dinndag- en Vrijdagavond bij den nligever P. Jl. VAN DE SANDE te Ter \eu/.cn.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
zullen op liinsdag, 10 September a. s., 's mor-
gens 11 uren, op het gemeenteraadhuis, bij enkele
inschrijving,
AANBESTEDEN
het maken van klinker- en keibe-
strating met bijbehoorende werken
en het bijleveren van materialen,
met uitzondering der keien.
Bestek en voorwaarden liggen op de gemeente—
secretarie ter inzage.
Nadere inlichtingen kunnen worden verkregen
bij den gemeente—bouwmeester.
Ter Neuzen, 23 Augustus 1889.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
te TER NEUZEN op de gewone wijze van
Maandag, 16 tot Zaterdag 21 September 1880.
Ter Neuzen, 2 September 1889.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
folitielt Overzicht.
In diplomatieke kringen, zoo zegt een telegram
uit Weenen, praat men veel over een besluit van
het gouvernement van Oostenrijk, alleen de militaire
attaches van Duitschland en Italie bij alle groote
manoeuvres uit te noodigen en de overige attaches
slechts toe te laten bij de manoeuvres, die geacht
worden van minder belang te zijn.
Buitendien gesckiedt de reis des Keizers ditmaal
met meer dan gewonen luister en wordt hem in
alle plaatsen, die hij bezoekt, een bizonder plechtige
outvangst bereid.
Morgen komt de Keizer in Galicie, waar hij de
nieuwe barakken langs de grenzen zal inspedeeren
en de oefeningen te Jaroslaw zal bijwouen.
Zondag is in Eraukrijk de verkiezingsperiode
begonnen en daarinede is de strijd om het Sestaan
der republiek officieel geopend.
De republiek zal overmorgen negentien jaren
hebben bestaan, terwijl sedert de groote revolutie
geen regeeringsvorm langer dan achttien jaren heeft
geduurd.
FEUILLETON.
AMO.
12)
Voor het postkantoor aangekomen, verzocht
White den jonkman een oogenblik op hem te
wachten, terwijl hij naar binnen ging en het raampje
opzocht voor de brieven die afgehaald moeten
worden. Toen greep hij uit zijn borstzak een ver-
zegelden brief, die geen gewoon adres had. De
beambte nam den brief in ontvangst en met een
glimlach om den mond voegde Arthur White zich
weer bij den luitenant.
In de nabijheid van het postkantoor waren een
menigte kleiue herbergen. In een dier kroegen
had een groot deel van den dag een matroos aan
het venster gezeten, met een glas brandewijn voor
zich. Aanhoudend gluurde hij door de ruiten,
totdat hij eindelijk Arthur White zag naderen.
Zijn trekken helderden toen op, maar hij bleef
rustig nog een poos zitten, dronk vervolgens zijn
glas leeg, betaalde zijn gelag en stevende nu ook
naar het postkantoor.
Hij begaf zich regelrecht naar het raampje voor
brieven die afgehaald moeten worden, en vroeg
den ambtenaar of er voor hem ook een brief was
die als adres het opschrift voerdeDankbaarheid I.
De republiek is evenwel niet dezelfde gebleven,
sedert Thiers verklaarde, dat zij conservatief moest
zijn om te bestaan. Verschillende fractien der
republikeinsche partij zijn aan het bewind geweest
en nog zijn er, die aan de mogelijkheid gelooven,
dat Boulanger, missckien met een ministerie van
orleanisten en bonapartisten, aan het hoofd der
republiek zal komen.
Nagenoeg alien in Engeland, die sympathie
hebben getoond voor de Londensche werkstakers,
hebben het afgekeurd, dat zij alle werklieden hebben
uitgenoodigd met het werk uit te scheiden, totdat
aan de eischen der dokwerkers is toegegeven.
De algemeene afkeuring heeft ten gevolge gehad,
dat het comite der werkstakers nog Zaterdagavond
die uitnoodiging introk.
Zondagmorgen was het buiteDgewoon druk in de
straten van Londen. Aan alle kerker. werd voor
de werkstakers gecollecteerd. Uit Australia is
bericht ontvangen, dat de werklieden van Melbourne
geld voor hen bijeen brengen.
In 't Oosten komt nooit rust. Thans pakken
zich weer dreigende wolken samen in Armenie.
Daar vrageu de mogendheden een einde van het
Turksche wanbestuur, volgens het traktaat van
Berlijn, en het is vooral Engeland dat aandringt op
nakoming der beloften om hervormiDgen aan te
brengen. Gladstone weet van allerlei gruwelen in
Armenie te verhalen en sedert zijn de Engelsche
bladen vol van vreeselijke verhalen over wanbestuur
en willekeur, knevelarij en uitzuiging, roof, moord
en doodslag in de Turksche provincie. Aan de
grenzen van Russisch en Turksch-Arinenie is eene
aanzienlijke troepenmacht saamgelrokken. Rusland
weet, dat het huis des Sultans kraakt in zijn voe-
gen en zoekt door een reet binnen te dringen.
De Turksche garnizoenen in die streken zijn zeer
ontevreden, omdat hunne soldij niet uitbetaald
wordt en men verhaalt, dat het deficit in de kas
van een aantal officieren op welwillende wijze met
Russisch goud wordt aaugevuld. Dat Engeland
zoo op den voorgrond treeat, vindt zijn oorzaak na-
tuurlijk in ijverzucht tegenover Rusland, want John
Bull ziet ongaarne, dat de Czaar die zaken daar
in orde gaat brengen.
Van ijverzucht gesproken, die openbaart zich
ook meer en meer tusschen Servie en Bulgarije.
De Serviers hebben de riederlaag bij Slivnitza niet
vergeten en nu bij hen de Russophilen de overhand
hebben, wordt de betrekking tusschen de beide
staten er niet beter op, vooral sedert Oostenrijk
meer op de hand der Bulgaren is gekomen. De
Serviers noodzaken de Bulgaren om zich tegen
onwelkome verrassingen te dekken en hebben van
mobilisatie reeds aan de Porte kennis gegeven.
De Russische Czaar met zijn gezin is te Kopen-
hagen en zal tot October op Eredensborg vertoeven.
Die reis is al bijzonder stil in haar werk toegegaan.
Verbaasd keek de beambte hem aan, want toen
mijnheer White zijn brief afgaf, had hij vluchtig
het adres gelezen en nu verwonderde hij zich ten
hoogste dat zulk een ruw, verloopen matroos den
brief opvraagde van een fijnen, voornameu heer.
Onwillekeurig draalde hij een oogenblik. Ja,
ja, het is wel in orde, viel de matroos barsch
uit: Dankbaarheid met het Romeinsche cijfer I
er achter, de duivel zal mij haleu, als het
adres anders is.
Hoofdschuddend gaf de beambte hem nu den
brief over. Zijne verbazing steeg echter ten top,
toen hij zag, hoe de matroos den verzegelden
brief openbrak en er een pakje bankbiljetten uit-
haalde en in zijn za.k stak.
Terwijl Arthur White zich zoo huiselijk mogelijk
inrichtte in de wooing van den handelsraad, lag de
jonkman in het ziekenhuis nog altijd in gevaar
van sterven. Hij was echter taai, zijn kracht was
zelfs door de vreeselijke verwonding niet geheel
gebroken. De ongelukkige kwam weinig tot be-
wustzijn, dagen lang gaf, van tijd tot tijd, zijn
kermen het eenige bewijs aan leven. Soms echter
had hij hevige, ijlende koortsen en ondanks het
groote bloedverlies gedroeg hij zich dan als een
razende. Het schuim stond hem op de lippen,
zijn oogeu rolden in hunne kassen en men had
eenige sterke mannen noodig, om hem in zijn bed
te houden. Zulke aanvallen kwarneu slechts weinig
voor, doch zij traden met zeer veel kracht op en
Er wordt verhaald, dat koning Christiaan, die
liever had gezien, dat de Czaar de reis over Berlijn
gedaan en aldaar een bezoek ten Hove afgelegd
had, hem wegens het nalaten dezer visite schert-
sende heeft gezegd „dat is eene halve oorlogs-
verklaring Ofschoon men in de Deensche hof-
kringen meent, dat de Czaar de volgende week in
Duitschland zal komen, wordt dit in goed iugelichte
kringen te Berlijn niet geloofd.
Op Creta schijnen de zaken niet gunstig te
loopen. De opstandelingen weigeren met Charkir-
Pacha te onderhandelen. Tot nu toe zijn alleen
in de omstreken van Heraklion 35 dorpen verbrand
terwijl er voortdurend berichten komen van gruwelen
door de Turken gepleegd. De Porte heeft naar
Athene geseind, om opheldering te vragen over
het vertrek van de Grieksche vloot naar de kust
van Creta. De Grieksche regeeringsbladen beweren
dat de vloot alleen is uitgerust en bemand om
den Keizer van Duitschland te verwelkomen. Die
heer komt evenwel eerst in October, vandaar dat
de Porte nader komt aanvragen. 't Zou me dan
ook nog ai wat zijn, een vloot uit te rusten, die
anderhalve maand te laten manoeuvreeren en exer-
ceeren om een man waardig te kunnen ont
vangen. Als men er in Griekenland zoo over
denkt, dan behoeft niemand te vragen, waarom
men ook daar zoo met de fiuancien achterop is.
Wie ziet met ons niet gaarne eene einde aan al
dat noodeloos geldverslindend vertoon, aan al die
vergoding van enkelen, aan al dat voedsel geven
ter bevrediging van eer- en heerschzucht
Z. M. de Koning heeft, bij gelegenheid van den
9den verjaardag van H. K. H. Prinses Wilhelmina,
haar onderwijzer, den heer E. Gedeking, hoofd der
gemeenteschool aan de Scheepskade te's Gravenhage,
benoemd tot ridder 5de klasse der Orde van den
Gouden Leeuw van Nassau.
Prinses Wilhelmina ontving van Hare Ko-
ninklijke ouders, behalve kleinere geschenken, reeds
vroeger gegeven, een paar prachtige vospaarden van
Engelsch-Hongaarsch ras. Tallooze bouquets werden
der jarige Prinses aangeboden o. a. een van de
gemeente Apeldoorn.
In Den Haag is bericht ontvangen dat de
heer Mr. W. A. A. J. baron Schimelpenninck v.
d. Oije, voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-
Generaal, Vrijdag op zijn buiteuverblijf te Voorst
(Gelderland) is overleden.
De overledene bekleedde gedurende vele jaren de
betrekking van referendaris bij het Dept. van
Buitenl. Zaken, uit welke betrekking hij eervol
werd ontslagen met den titel van minister-resident
daarna vertegenwoordigde hij geruimen tijd de
dat was zeer natuurlijk, vond de dokter, want niet
alleen werd het lichaam van den ongelukkige door
hevige wondkoorts geschokt, maar hij had ook veel
geleden door een zwaren slag op de hersenpan, die
eene hersenschudding had veroorzaakt.
Sahine, de jonge pleegzuster, verzorgde den
ongelukkige met opofferende toewijding. Bij haar
overheden stond zij bekend als een voorbeeld van
plichtsbetrachting, maar in dit geval werd haar
plichtgevoel nog versterkt door toeneiging jegens
den jongen vreemdeling. Zij wist zelve niet, welk ge-
voel het eigenlijk was, dat in haar hart toenam
zij meende, dat het niets anders was dan medelijden
met een ongelukkigen natuurgenoot.
Ook de directeur stelde veel belang in den jonkman.
Bij hem was dit zeker medelijden, doch als dokter
kwam daar nog bij, dat hij bijna nieuwsgierig de
teekenen der ziekte volgde en trachtle na te gaan,
hoe de krachten van den lijder met den dood
worstelden, om, zoo het kon, het leven te rekken.
Tot iederen prijs wenschte de oude dokter den
ongelukkige in het leven te behouden, ware het
alleen om het afschuwelijke van den laagliartigen
moordaanslag en de hoop, dat de dader na de
herstelling eerder zou kunnen ontdekt worden.
Of hij dan echter zou kunneu spreken, was eene
groote vraag en als de man werkelijk genas, zouden
daartoe toch nog maanden moeten verloopen. Om
al het mogelijke te doen, had de directeur verordend,
dat Sabine haar krachten uitsluitend zou wijden
provincie Gelderland in de Eerste Kamer, alwaar
hij om zijn karakter en verdiensten hoog- gewaar-
deerd werd.
Na het optreden van het tegenwoordig Kabinet
tot voorzitter van ons Hooger Huis benoemd deed
de heer Schirnmelpenninck zich door een onpartijdige
leiding kennen.
Herhaalde malen werd de overledene geroepen
om bij gewichtige aangelegenheden de Vereenigde
vergadering der beide Kamers te presideeren.
Ook viel den heer Schirnmelpenninck de hooge
vereering te beurt om als een van de vier leden
van den Raad van Voogdij over II. K. H. prinses
Wilhelmina te worden benoemd.
Omtrent de viering van den Prinsessedag te
Apeldoorn wordt gemeld, dat tijdens de aanbieding
van de bloemenmand op het plein voor het paleis
en de toespraak van den burgemeester de feest-
vreugde een oogenblik verstoord werd, doordat terwijl
de Koningin en de Prinses op het bordes voor de
vestibule stondenplotseling het groote zonne-
scherm naar omlaag viel. De zware houten rol,
daaraan verbondenging strijkelings langs de
Koningin, zoodat deze en de Prinses ouder het zeil
kwamen.
Onmiddellijk schoten velen toe om het zeil te
verwijderen, en het bleek toen dat H. M. licht
aan de lip gewoud was en overigens beiden met
den schrik vrij kwamen.
Alles ging verder geregeld voort.
Terstond na het bezoek aan het paleis togen de
kinderen naar het feestterrein, alwaar onmiddellijk
de vliegerwedstrijd een aanvang nam. Ruim honderd
kinderen namen hieraan deel. Velerhande soorten
vliegers, de een al grilliger dan de ander, waren
hier aan het wedijveren. Terstond na den afloop
werden de prijzen op het feestterrein aan de geluk-
kige winners uitgereikt.
Te ruim elf uren werd een aanvang gemaakt
met de harddraverij der paarden onder den man.
Hierop volgde de hardrijderij voor hitten, inge-
spannen voor dogcarts, groentenkarren, enz. waaraau
in 't geheel door circa 20 personen werd deelgeno-
men. Eene hardrijderij van hitten en ponny's, enz.
bestuurd door dames, besloot dit deel van het feest.
Vier jonge dames namen hieraan deel.
Middelerwijl vermaakten de kinderen zich op
het feestterrein met draaimolens en versnaperingen
en toog een gedeelte der menschenmassa reeds naar
het paleis, waar de muziek der Harraonie weder
eenige stukken ten beste gaf tijdens de vulling
van den grooten luchtballon, genaamd Prinses
V ilhelmina." Om 3 uur 's namiddags ging deze
ballon op.
Circa 2 ure reed H. M. de Koningin met de
Prinses door het alom met vlaggen versierde dorp
en naar het feestterrein, overal met geestdrift door
de duizenden, die op de been waren, begroet.
aan de verzorging van dezen kranke, iets wat
volkomen met hare wenschen overeenkwam. Zij
wijde zich geheel aan dezen zieke en liet zich slechts
aflossen, als haar lichaam volstrekt eenige uren
rust noodig had.
Zij woonde in het ziekenhuis zelf, ofschoon
haar vader in de oude stad in een eigen huisje
woonde. Sabine stond niet in goede verstand-
houding met haar vader, een oud zeeman, die een
groot deel van het jaar op zee was. Zij voelde
bijna afschuw voor de ruwe, gemeene levenswijze
van den man, die hare moeder reeds vroegtijdig
had doodgekweld, en grootendeels daarom had zij
de betrekking van ziekenverpleegster aangenomen.
Zij behoefde van het ziekbed slechts eenige schreden
te doen, om haar kamertje te bereiken en verzocht
de pleegzuster, die haar afloste, met nadruk haar
te roepen, als er eenige onrustbarende verandering
in den toestand kwam.
Zij was dus bijna voortdurend nabij den jonk
man en ontbrak stellig nooit als Arthur White
den zieke kwam bezoeken. Zonder zelf te weten
waarom, gevoelde zij een onoverwiunelijken afkeer
van dezen man. De Amerikaan scheen daar echter
niets van te bemerken, integendeel richtte hij bij
elk bezoek en hij kwam vrij dikwijls warme
dankbetuigingen tot de jonge pleegzuster en be-
tuigde haar telkens zijn genoegen over de goede
verzorging en de hoop op herstel van zijn vriend.
Op roerenden toon verzocht hij haar, ook voor
TER \EIZE\S('HE (0HIH\T
NAAR HET DUITSCH DOOR
