argang. 1349 -12 Msi - 1839. 12 Ml 12 MET f- ---» Nil. Hollandlaat den Lofzang rijzfn Tot waar uw verste grenzen stnanl Lijud moet ge uw tronwen llondsgml prijxen, Die u, na zooveel gnnstliewijzen. Deez' schoone Heilzon op deed gaan. Ah een Hoofd van 't Huisgezin Jubel viert, wat dng van zegen Treedt ge dan zijn feestkring in, Liefde en bljfdschap lanht u tegen I Toeh nog hcerlijker de dag, Ah heel 't Volk, nit aller woning. Op het Jaarfeest Zqnct Kroning In dien eenen Heer en Honing Aller Vader zeegnen mag! Gegroet, gegroet, gij goudene zonne, glansend meesterstuk van den grooten Werkmau. Uwe stralenbusselen glijden als een onmetelijke toover- roede over het laudschap en al wat zij aanraken ontvangt leven en glans. Licht- en vreugdebrengster Gij spreidt uwe guldene vleugels uit, en over woud en veld, over berf en dal ontwaakt een nieuw leven. Ja waarlijk leven na den dood De ganscke natuur herleeft. Zij ontwaakt met nieuwe kracht en tooit de aarde met de schoonste kleuren, terwijl zij in 'thart des menschen vreugde brengt en vroolijkheid, de sombere nevelen verdrijft en moed stort in 't hart en hoop in den blik. Gegroet, heerlijke Meimaand. Gij zijt de feest- maand bij uitnemendheidde uitverkoorne van liefde en poezie. We weten 't wel. Reeds lang verbeurdet ge den goeden naam, die u altijd toekwam gij waart soms zoo arm aan zonneschijn en rijk aan ruwe vlagen gij kondt bij wijlen November zijn. Maar thans Tharis wekt gij vreugde, dubbele vreugde en blijdschap in de harteu. Bloemengeur en vogelen- zangen maken 't harte vrij en blij en bij den juichtoou, die allerwege weeiklinkt, ruisch in alle stilte een danktoon aan Hem, die alleen wonderen doet. Nieuw leven, zoele lentelucht, duizeuden gevlerkte toonkunstenaars alles, alles roept ons toe met luid en jubelend feestgeschal#IIet gelaat des aardrijks is vernieuwd." Iloor, hoe de nachtegaal zijn gorgel ontsluit en in zilvergalm Gods grootheid zingt. Zie, hoe de leeuwerik hoog, altijd hooger opstijgt, als wilde hij zijn dankende stem nader doen klinken bij den troon des Eeuwigen Overalallerwege, in de hutten der armen, zoowel als in de' paleizen der rijken en grooten der aarde is vreugde en blijdschap. Welk eene tegenstelling bij den tijd, die achter ons ligt Toen alles doodsch, dor en naar! Ledige velden, bosschen, die uitgeslorv'en scherren wateren, die in boeien en kluisters waren geslagen. nu alles heerlijk, vruchtbaar en groen apes in 6en woord alles is herboren. Welk een schoone tijd oin feest te vierenwelk een geschikt oogenblik om 't hart lucht te geven in dank en jubeltouen. Zooals 'tis m de Natuur, zoo ook gaat het in het leven der menschen, des avonds vernacht het geween en des morgens is er gejuich Volk van NederlandWat lange en bange dagen hebt ge niet doorleefd, den blik gericht naar 't Vorstelijk Loo, waar ge lijdeu en dulden zaagt. Daar lag een krachtige grijsaard op den rand van het graf. De krachten namen af, het leven vlood, de oogen waren dof, het verstand beneveld. De schepter, die Hem heilig was, werd hem u.t de hand geslagen en 't ergste werd gevreesd. Volk van Nederland, hoe hebt ge gestaard naar die plek in angstige spanning. Uw Koning was krank tot stervens toe. En daar zaagt ge op 't Koninklijk lustslot een sombere ziekenkamer en daarin een jonge vrouwe, die de harten harer onderdanen won door de liefde en de opoffering, waarmede zij uw Koning, uw Willem III, verpleegde. Zij was de zon, die den Hoogen lijder verkwikle door haar warmte, zij was de Engel, die tooude in den edelsten zin des woords vrouw te zijn. Volk van Nederland, hoe hebt ge die vorstin bewonderd en welk een ruiine plaats hebt ge haar gegund in uw hartGe zult Ivoningin Emma niet vergeten, want liare liefde heeft haar naam met onuitwischbare letteren in uw geheugen gegrift. Eu daar zaagt ge nog meer op het vorstelijk slot Een kind, dat vaders oogappel was en de hoop van Nederland een kind dat in sombere oogen- blikken de wolk wist te verdrijven van 's vorsten voor hoofd en in liefde en toewijding met de moeder wedij verde. Volk van Nederland Met geestdrift staart ge op dat kind aan wie eenmaal de teugels van 't bewind over 't dierbaar vaderland zullen worden in handen gegeven, en dat in haar jeugd reeds heeft leeren bidden om t behoud van den laatsten telg uit het dierbaar Oranjehuis. En nn een Goddank Wrocht de Lente wonderen in de Natuur, ook op 't vorstelijk Loo geschiedde wat niemand durfde hopen Onze Koning herstelde en uit voile borst klinke thans de bede Leve de Koning Leve de Koningin Leve Prinses Wilhelmina! 12 Mei! Schooner dag heeft de Nederlandsche natie nooit beleefd, te meer omdat er alle reden was om te veronder.-tellen, dat op dien stond het rouwkleed haar somber tooisel zou zijn. Veertig jaar heeft onze geliefde vorst Nederland o-eregeerd, en in nig dankbaar gevoelt ieder hart zich gestemd bij de gedachte aan al het goede, dat onder Zijn bestuur is tot stand gekomen. De gelukkige dag is eiudelijk aangebroken en het volk, gloeiende vau liefde voor het doorluchte stamhuis, gedachtig aan al hetgeen, 't welk het aan Oranje te danken heeft, is even als de natuur in feestgewaad en de blijde tonen, die overal worden gehoord en de jubelkreten, die allerwege weerklinken, zijn de tolk van diep gevoel, warme hulde, innige gehechtheid. Is het wonder, dat ons thans alles voor den geest komt, wat Nederland was en is door en met Oranje? Bevreemdt het ons, dat thans eerst en aller- meest de gedachte ons doordringt, dat Nederland en Oranje een zijn? Ja, een in willen, een in handelen. We herinneren ons den eersten Willem van Oranje, die het vaderland een vrij en onafhanke- lijk bestaan verzekerde, die goed en bloed, alles veil had voor de vrijheid van't dierbaar vaderland. We herinneren ons de bloedige gevechten bij Heiligerlee, de Mookerheide, waar, in het hachelijkste kamp, het bloed vloeide van hen die de sieraden waren vau 'i Oranjehuis. We denken aan een Maurits, die't bevrijdings- werk voortzette, aan een Prederik Hendnk, die t vrijheidsgebouw voltooide en wiens eeuw de gouden eeuw der Republiek heette. En we vergeten de schim niet van een Stad- houder als Wille n III, die de balans van't Staat- kundig eveuwicht vau Europa in handen hield, en oppermachtig, bij 't zinken der schaie, den evenaar greep en zijn standpunt herstelde. En telkens als Nederland meende het zonder Oranje te kunnen stellen, dan kastijdde ons de roede des drijvers, dan drukte het juk ons loodzwaar op de schouders, dan waren we slaven. Dan, dan riep men om een Oranje en 't was of dan alles veranderde en omkeerde. De roede werd afgeweerd, het juk weggeworpen, de ketenen verbroken en weer juichten we, als nu op dezen schoonen dag. ORANJE BOVEN Vlecht bloemen en groen tot kransen, laat de driekleur wapperen en de Oranjevaan zich ontplooien in de heerlijke lentelucht, want Nederland viert feest, een feest, dat harten dankbaar steral, een feest, dat den jubelkreet ontlokt LEVE DE KONING Ja, leve Willem III, de Vorst, die regeert over een vrij land en over een volk, dat met de hechtste banden aan hem en zijn doorluclitig geslacht is verbonden letters er per l arbeider zes ;en pond tabak itvingen ieder C H. Prinses soon werd ter en, parkwach- k 5 flesschen rden eergister- e boerderij in krentenbrood, n ouden heer rinses Wilhel- erende kinde- g en konden hunnen kin- ngezetene uit e blijven, eene eftigeu plaats. 3t //Nieuws" 10 een villa .et voldoening dat hij deze erlaten. haar vertrek teld, daar zij jf onderviudt. ihotel gemas- me patienten regel om de ;e vertrekken le vorstin in hare dochter, lelijk verblijf- l ad res aan nheid van het 12 Mei geweest als d te noemen, m staan, alien inavond. Hj de Prinses do Ds. llattink ming besloten treeks 2 uur Geen enkele e bezoeksters aats-Courant aren op ver- den door vele ■graafkantoor rafist bediend ds het ware haar steunen ;elukkig ma- en elkander ragen, helpen n overvloedig hoe die ook *den uit het luwelijk ver- stad eene naar eens in aasten luister van het huis de toekomst ret vooral bij i nauwkeurig idigheden te zelden slecht me verlatene, deze wereld, Bwonder, want niet alleen de godsvrucht, maar ook de zoo menschelijke nieuwsgierigheid had velen, vooral vrouwen, naar het bescheiden kerkgebouw gedreven, om daar een ongewoon schouwspel bij te wonen. In de nabijheid van het altaar had een zeven- geen voorkeur hunne keuze vestigden op jongedochters uit dit huis, omdat zij overtuigd zijn van uwe uit- muntende opvoeding, van uwe braafheid en dege- lijkheid. Met groote gerustheid heelt de directie u aanbevolen, omdat zij durlt verwachten, dat gij trouwe echtgenooten, goede huisvrouwen zult worden. ocu cccucic nis ucgeiijK.e tenting. Z/1J Zijn aan edele planten gelijk, docli misschien te zwak in de stormen der wereld, daar zij dezen vreemd zijn gebleven in haar stil en kalm ge- meenschappelijk ouderliuis. Weest haar daarom tot steun in alle omstandigheden des levens en van het lot. Met bange vreeze treden zij in zeker ider van het vonueuugsuuis aiscueia van naar pieegkindereu, gaf ze vermaningen, wenschte haar geluk met haar intrede in de wereld, die zij tot nog toe slechts van verre hadden gezien en smeekte den Hemel, dat de huwelijken gelukkig mochten uitvallen. Met roerende woorden sprak de grijze priester de pas sehuwde mannen toe en hield hen de

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1889 | | pagina 1