Aigemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
m
No. 2457.
Zaterdag 1 December 1888.
28® Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,— Eranco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amenka 1,32*.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
bushouders.
ADVEBTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
DIt bind verwchljnt Diuadag- cn Vrljdngavond bij den nltgever P. J. YAW l> E S A M P E te Ter Menzen.
JPolitieli Overzicht
I)e militaire toestanden in Italie laten veel te
wenschen over volgens zekeren militairen schrijver,
zoodat Italie geen oorlog voeren kan. Wij wen
schen dat geen enkele mogeudheid oorlog voeren
kan Infanterie en cavalerie en genie, alles is
even gebrekkig volgens dien schrijver, terwijl er
nog bij gevoegd wordt, dat de voornaamste zee-
steden weerloos zijn, de scbepen niet gereed ot
slechts op het papier aanwezig, de kanonnen zonder
affuiten, de artillerie zonder paarden en de spoor-
wegen slechts van enkel spoor voorzien. Wij hebben
voor de mobilisatie 12 dagen noodig voor 't geen
Erankrijk in 12 uren klaar heeftwij weten noch
hoe ons materieel werkt, noch hoe de concentratie
onzer troepen uitvaltonze greDS is van San Remo
tot Ventimiglia weerloos, langs de Alpen staat geen
enkel kanonde Eranschen daarentegen hebben
alles zoo goed mogelijk in orde ggbracht, zij kunnen
de Alpen omtrekken, zoover zij willen en zullen
onzerzijds slechts zwakken tegenstaud ontmoeten
dat geeft men voor om aan te toonen hoe noodig
het is een hoog cijfer te stelleu op het oorlogs-
budget.
De oude ijzervreter vergaat bijna van zenuwpijn,
terwijl de jicht hem nooit met rust laat. loch
werkt hij door en heeft dezer dagen den Heiligen
Vader weer een pluimpje op den mijter gezet, door
de verzekering te geven, dat Duitschland den door
kardinaal Lavagerie gepredikten kruistocht tegen
de slavernij krachtig zal ondersteunen.
't Meeste geschrijf in de Duitsche bladen is over
's Keizers troonrede, zoo vredelievend die is, terwijl
alles wat tot het gebied van oorlog behoort wordt
vergroot en versterkt en vermeerderd. In de po
litick schiet men met spek en verkoopl men kool.
De Duitsch-vrijzinnigen zullen in den Rijksdag
komen met eene resolutie, waarin de regeering
wordt uitgenoodigd om met een ontwerp te komen
over bescherming der arbeiders, nu het hunne ver
worpen is. Dat is uitnemend te noemen.
Te Parijs is eene groote Boulaugistische soiree
gehouden. De politie had strenge maatregelen
genomen, veertig arrestatien hebben plaats gehad.
Boulanger voerde weer een groot woord en brengt
veel verwarring en onrust teweeg. Het zou wellicht
beter zijn, dat men zoo'n raddraaier opsloot en
ouschadelijk maakte, dan de onwetende slachtoffers
zijner booze praktijken. Men zal 1 zeker ook
doen, zoodra de gelegenheid zich aanbiedt. Numa
Gilly heeft al processen te wachten; drie heeren
van de begrootingscommissie hebben eene vervolging
tegen hem ingesteldwaarvoor aan de Kamer
vergunning zal worden gevraagd. Andrieux wil
niet pleiten, maar daagt Gilly uit om bewijs te
leveren. Wat al praatjes er in omloop zijn, daar
is het eind van weg. Ook de beruchte schoonzoon,
de koopman in orden en linten, komt weer ter
FETJIEEETON.
16)
Ja, lieve dame, zeide Hugonet, wiens tong weer
los begon te worden, dat is niet uwe zaak, maar
de onze. De vriend zal zijne tranen weerhouden
en de arts zijn plicht tot het einde toe vervullen."
Bevende nam hij eene pen, schreef, onderteekende
en reikte het papier aan Landregarde. Deze aar-
zelde. De korte scene tusschen de twee artsen
scheen de weduwe eene eeuwigheid toe. Hugonet
keek angstig en vragende naar Landregarde, die
bleek en onbeweeglijk stond en den valschen ge-
leerde vast en toornig in de oogen zag. Mevrouw
De Fairieres scheen zich te willen verwijderen,
keerde echter aan de deur weer terug en vroeg
aan Landregarde: „Waarop wacht gij, mijnheer?"
Gabrielle, die alles scheen te raden, hield haar
treurig gelaat op en met eenen smartelijken blik
scheen zij den jongen man te willen zeggen»Ik
versta u; doch wat wilt, wat kunt ge nu doen?
Als het dan zoo is en ik kan het maar even
hetwijfelen dan kunt ge het toch niet meer ver-
anderen. Uwe ontdekking kan slechts opzien baren
en op ons huis eene eeuwigdurende schande af-
werpen. Geef toe en onderteeken; God zal de
schuldigen straffeu." Toen nam Landregarde de
pen uit de bevende handen van Hugonet en on-
sprake. Zelfs weet men op zoogenaamde goede
gronden, mede te deelen, dat tegen 2 December
een »coup d'etat" zal plaats hebben, dat een aantal
personen, waaronder de lawaai-maker, zullen worden
gearresteerd, en dat in de gevangenissen te Melun
en Clairvaux cellen in gereedheid worden gebracht
tegen den genoemden datum. Maar in gansch
Parijs is er niemand meer, die geloof aan het
gerucht slaat. Meer beschouwt men een en auder
als reclame van de Boulangisten. Al de toestanden
te zamen genomen, moet men wel tot de conclusie
komen, dat het hoog tijd wordt den sterken arm
eens te doen voelen, om aan allerlei geruchten een
einde te maken en de woelgeesten wat op te bergen.
't Zou heilzaam wezen voor Frankrijk en het
Fransche volk
Ilet laatste nieuws van eenig aanbelang vatten
wij in deze woorden samen
De Oostenrijkscbe Minister van Oorlog heeft
de verklaring afgelegd, dat eene belangrijke ver-
meerdering van het leger noodzakelijk is geworden,
vooral de land weer dient herzien te worden.
Zijn college in Italie houdt zich in den minister-
raad bezig met de bespreking, waar de 120 millioen
van daan moet komen, die hij meer noodig heeft
voor militaire uitgaven.
Boulanger ging vertellen met veel bombarie,
dat hij een man des vredes was, maar dat hij den
vrede wil bewaren door Frankrijk's leger sterk te
makenFerry was een man, die soldaten, schepen
en geld in Tonkin ging verkwisten aan den Czaar
liet de suaak een telegram zenden, waarin hem
geluk gewenscht werd met het ontkomen aan de
spoorwegramp. Natuurlijk om de Franschen voor
zich in te nernen, nl. de revanchemannen, die van
Rusland heil wachten tot koeling van hun wraak
op Duitschland. Inmiddels wordt een nieuw boek
aangekondigd met onwederlegbare bewijzen van de
politieke valschheid van den Duitschen Rijkskanse-
lier. Ook alweer speculatie
In de gisteren gehouden zitting der Tweede Kamer
heeft de heer Schepel verlof gekregen tot het doen
eener interpellate over het verbod van invoer van
rundvee in Duitschland.
De heer Van Baar gaf zijn inst.emming te ken-
nen met 's ministers geziudheid tot bevordering
van het Christendom in Indie.
De minister beleed opnieuw zijn gevoelens hier-
omtrent. Herziening van art. 122 Regeeringsregle-
meut omtrent de veranderde verhouding der Indische
Kerk en den Staat zou hij overwegen. Hij achtte
onze bevordering van het Christendom gegrond op
de heilige alliantie van 1815, waartoe Koning
Willem I toetrad.
De heer Van der Kaaij protesteerde tegen der-
derteekende. In den loop van den dag werden
toebereidselen voor de begrafenis gemaakt en om
drie uur mcldde men het bezoek van den genees-
heer ter lijkschouwing. De bediende voerde hem
in de sterfknmer. Op zijne vraag naar mevrouw
De Fairieres werd hem geantwoord, dat ze zich
in hare kamer opgesloten had en veel te bedroefd
was om te verscbijnen.
Aan dergelijke toevallen gewoon, drong de dokter
er niet verder op aan en bezichtigde het lijk, even
het doek oplichtende, dat het dekte. Het ver-
wrongen en zwartblauwe gelaat van den doode
wekte zijne bewondering op.
HDeze heer moet veel geleden hebben?" vroeg hij.
,,0 ja, mijnheer, antwoordde de meid; zijn kermen
was verschrikkelijk om aan te hooren. Bij elke
ademhaling zou men gezegd hebben, dat hij den
geest gaf."
De arts hief nogmaals het doek op en ontdekte
iets, wat hem deed nadenken. Weifelend begon
hij het attest in te vullen.
„De namen der doktoren, die uwen heer behan-
deld hebben?" vroeg hij.
De meid noemde ze.
,/De recepten?"
Ze legde ze hem voor met de schriftelijke ver
klaring van Hugonet over het overlijden. De arts
las ze, wierp nog eenen blik op het lijk, trok
de schouders op en schreef door. 1 loofdschuddenc
verliet hij de kamer.
gelijke uitlatingen als ongepast van de regeeringstafel.
De heer Schaepman vond ze ook minder ge
wenscht met het oog op de positie der Katholicken
in Nederland.
De heer Lohman zag er meer een persoonlijke
overtuiging in dan een leiddraad van het bestuur.
De Minister verklaarde niemand in zijn belijdenis
te hebben willen kwetsen. Het recht van bestaan
der Ned. Herv. kerk heeft hij niet ontkend en
lij bedoelde alleen, dat waarheden der heilige
alliantie voor alle Christenen bindend zijn. Aan de
Katholieken bracht hij hulde voor hun godsdienstzin.
De Zwolsche Ct. schrijft
Over de longziekte," waar Nederland, dank zij
de circulaire van eenige Duitsche autoriteiten
rlotseling weder mede bedeeld is hebben wij heden
het volgende vernomen.
Een stuk vee, door een Duitscher in de omstreken
van Zutfen, Brummen of Warnsveld gekocht
volgens de Zutf. Ct. vermoedelijk te Leesten of
Almen zou, naar Laer bij Munster vervoerd,
daar ziek zijn geworden en gestorven zijn aan
longziekte." Tengevolge daarvan werden de maat
regelen, voorgeschreven bij besmettelijke veeziekte,
uitgevaardigd tegen de bovengenoende plaatsen enz.
Naar men ons uit Zutfen meldt, is noch aldaar,
noch te Warnsveld, noch te Brummen iets vernomen
van longziekte, terwijl het bewuste stuk vee
gesteld dat de ziekte werkelijk door den Duitschen
veearts met juistheid is aangegeven in ieder
geval gezond aan de grens is gebracht, want een
gezondheidsattest was noodig toen het van hier in
Duitschland werd toegelaten. Hoe dit zij, het is
te verwachten dat onze regeering alles in het werk
zal stellen om in dezen de waarheid wereldkundig
te maken.
De Staatscourant bevat het Koninklijk besluit
waarbij is bepaald, dat voor de frankeering van
brieven en andere stukken postzegels zullen worden
ingevoerd, respectievelijk ter waarde van 7*, 22*
en 100 cents.
De gemelde zegels zullen, te rekenen van 15
December a. s., voor het publiek verkrijgbaar zijn.
De infanterie krijgt een nieuwe uitrusting,
in hoofdzaak overeenstemmende met die, welke in
den afgeloopen zomer in beproeving geweest is.
Bij het nieuwe ledergoed, dat veel overeenkomst
heeft met het tegenwoordige Duitsche en Oosten-
rijksche, is de door den soldaat te dragen last veel
gelijkmatiger verdeeld, en elke druk op de borst
vermeden.
Te Hoorn zijn de sociaal-democraten begonnen
het Leger des Heils met gewelddadige middelen te
bestrijden. Zondagavond hebben zij daarmede een
aanvang gemaakt.
Eene joelende, tierende menigte, voorzien van
het roode vaandel, drong de zaal binnen, waar het
Catharina was het niet ontgaan, dat deze man,
wiens zaak het was niet alleen den dood, maar ook den
aard der ziekte te constateeren, zijn plicht niet
naar behooren vervulde. Hij had wel getwijfeld,
maar deiusde terug voor de groote verantwoording,
die op hem zoude rusten, wanneer hij het eerst
zijne stem tegen deze aigemeen geachte familie
verhief. Hij legde zich neer bij de verklaring van
Hugonet, den huisarts en een der meest beroemde
mannen uit de provincie.
Den volgenden dag had de lijkdienst en de
begrafenis plaats. Mevr. De Fairieres vergezelde
haren overleden gemaal naar zijne laatste rustplaats
en gaf lucht aan hare droefheid op eene wijze,
die ieder verwonderde.
De afgestorvene werd door velen oprecht bewcend,
Men herdacht den tijd van zijnen werkkring als
advokaat en nog meer dien, toen hij rechter was.
Een ieder kende zijne edele en schoone hoedanig-
heden, zijne gerechtigheid en zijne belanglooze
menschenliefde, die uit alle zijne handelingen sprak
De lijkstoet was prachtig.
De heer De Fairieres had in den laatsten tijd geene
betrekking meer bekleed en zijn dood maakte geene
leemte in het openbaar leven der stad. Daarom
dacht men, dat hij spoedig door het volk zou ver-
geten zijn. Maar niet aldus: een maand later
leefde hij op ieders lippen, de geheele stad sprak
van hem.
Wat was er gebeurd? Wie kon er belang in
eger des Heils gewoon is godsdienstoefening te
houdeu, en maakte het er zoo bont dat de bijeen-
romst gestaakt moest worden en enkele heilsolda-
ten hunne klachten bij den burgemeester hebben
gebracht. 's Avonds bewoog zich de bende, bestaande
uit leden der z. g. #Zwarte Bende," der Visschers-
bende" en der „Klapbeurs" langs de hoofdstraten
der stad met de roode banier en onder het voort-
durend uitgalmen van socialistische liederen, #Weg
met de heilsoldaten, leve Nieuwenhuisenz.
Zij trok naar Berkhout, een dorp ten westen van
loom gelegen, waar het Leger des Heils ook wel
bijeenkomsten houdt. Daar werden evenwel geen
leilsoldaten gevonden en de sociaal-democraten
coelden hun lust tot vernielen bij een herbergier,
terwijl zij bij een ander de tapkast leegdronken.
Na deze heldendaden verricht te hebben, gingeu
ze weer naar Hoorn terug.
Maandag begon het lieve leven weder. Troepen
opgeschoten kwajongens trokken door de stad en
sloegen hier en daar ruiten in, terwijl het her-
haaldelijk tot vechtpartijen met de leden van het
Leger des Heils kwam. Wel trad de politie
irachtig op en wist zij enkele der belhamels te
arresteeren, maar haar aantal was te klein, dan dat
zij de benden uiteen kon jagen. De burgemeester
riep ten slotte daarom de hulp in van den bataljons-
commandant, die door twee compagnieen infanterie
de hoofdstraten deed afzetten. Toen het volk zich
evenwel toch niet verwijderde, maakten de soldaten
eenige charges, waarbij echter niemand gewond
werd. Een hevig onweer met hagelslag en stortregen
droeg er verder toe bij, aan den oploop een einde
te maken. De troepen waren geconsigneerd en de
gemeenteraad is in buitengewone vergadering saaEa
ger oepen.
Dinsdag is kalm voorbijgegaan, zoodat van de
troepen, die in de kazerne geconsigneerd waren,
geen gebruik behoefde gemaakt te worden.
Woensdag was Hoorn rustig als voorheen. De
sociaal-democratische aanvoerders schenen evenwel
niet tevreden te zijnzij willen blijkbaar trachten
het vuurtje weder aan te wakkeren, want des
avonds zou „burger" Van der Stad als spreker
optredeu en men vreesde dat zich, na afloop der
vergadering, weder benden zouden vormen, die de
rust van de stad zouden trachten te verstoren.
Droogmaking der Zuiderzee!
Het bestuur der Zuiderzee-vereeniging heeft zich
tot de Tweede Kamer gewend met het verzoek, op
de staatsbegrooting voor 1889 een som van 10,000
te brengen als eerste termijn van een over drie
jaren te verdeelen subsidie van f 30,000 voor het
door de Vereeniging in te stellen onderzoek. De
aanvankelijke begrooting der kosten van dit onderzoek
gaf een bedrag aan van /T25,000, doch verschillende
omstandigheden hebben het bestuur in staat gesteld
dit bedrag tot f 100,000 te verminderen, zonder
stellen boosaardige geruchten over een versch ge-
sloton graf uit te strooien en hoe ontstonden deze
geruchten Hoe hadden ze zich zoo snel verspreid
Dat was een geheim, dat niemand navorschte.
Die, welke het betrof, hadden moeite genoeg om
het onheil, dat van verre dreigde, verwijderd te
houden, zonder zich om den verspreider er van
te bekommeren.
Te vergeefs trokken de verstandige, welbekende
burgers de schouders op. De heer De Fairieres
was aan de gevolgen eener ingewikkelde maagziekte
gestorven. Dr. Hugonet en een arts uit Parijs had
den hem behandeld. Er had een consult van vijf
geneesheeren plaats gehad, maar alien waren de
meening van Hugonet toegedaan, wiens karakter,
kennis en goede naam alle verdenking ophief.
De familie van den overledene stond te hoog in
de algemeene achting, om maar de minste kwade
vermoedens te gedoogen.
Zoo dachten de aanzienlijken en voornamen der
stad, maar de geruchten, die er in de stad om-
liepen, wonnen steeds meer veld.
Alles diende tot voedsel aan deze kwade geruchten.
De jouge, vreemde, in den nacht geroepen arts, de
overmatige droefheid der weduwe, de zichtbare
verlegenheid van Dr. Hugonet, als men deze zaak
aanraakte, eenige toevallige gezegden der dienst-
boden, het koel en toornig gelaat van mevrouw,
die ijverzuchtig was op hare stiefdochter, hare
trotschheid, hare ijdelheid, hare overdreven uitgaven
TER NEIMSCHE (111 A NT
