Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch- Vlaanderen.
Woensdag 23 November 1887.
Binnenland.
S3 §03^^
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zicb bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40 Voor elke regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zicb abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
nil bind verscbljnt Uinsdax- en Vrijdagavond bij den nitgever P. J. V A M E S A M E te Ter Kenzen.
folitieU Overzicht.
Uit het Oosten koraen weinig berichten tot
De gewezen Bulgaarscbe minister-president
Radoslavoff wil Bulgarije verlateu en zich naar
het westen begeven, terwijl het hoofd der Russische
oppositie, Zankoff, naar Moskou gaat. Nu, de
Bulgaren kunnen hem missen. Moge hij zijn rol
afgespeeld hebben, dan is hij zonder eer van de
planken geraakt. Een andere vreemdelinge komt
eerstdaags binnen de Bulgaarsche grenzen, namelijk
Vorstin Clementine van Coburg, de moeder van
Ferdinand I. Voorzeker een goede ruiling Verder
in 't Oosten echter komen weer wolken aan den
horizon. De Moscovitische gezant Nelidof begird
zich te Constantinopel te roeren en zoekt den
Sultan over te halen Oost-Rumelie te bezetten
doch de groote Heer heeft er nog geen ooren naar,
hoewel Nelidof Rusland's hulp belooft, ingeval
Oostenrijk zich zou verzetten. Men wildat
enkele leden van den Ministerraad het oor al
ietwat laten hangen naar de voorspiegelingen van
den Russischen gezant, die voorgeeft Oost-Rumelie
weer bij Turkije te willen voegen. Jt Zou wat
moois zijn. De Russen zouden die landstreek
weer binnen de Turksche grenzen brengen, na die
er eerst afgescheurd te bebben.
De Czaar is met gevolg te Berlijn aangekomen,
door prins Wilhelm ontvangen en geleid naar de
Russische ambassade, waar de Keizer hun een be-
zoek bracht. Later heeft de Czaar zich naar het
paleis des keizers begeven. Wegens den ziekelijken
toestand van den Kroonprins zal de gala-voorste ling
in de opera op verzoek van den Czaar met plants
hebben. Czaar en Czarina zagen er goed uit
Dit feit brengt wat afwisseling in de berichten
uit Duitschland, die thans bijna alleen betrekking
hebben op den toestand van den Kroonprins.
Wij lezen dienaangaaude nu, dat een geelachtige,
slijmerige stof uit 's Prinsen keel gevloeid, naar
prof Virchow is opgezonden tot nader onderzoek.
Wilhelm heeft den' Paus bij diens jubileum een
bisschopsmijter gezonden als bewijs van vnendschap.
Bij den Bondsraad is een wetsontwerp ingediend
ter ondersteuning van verzwakte en oude werklieden.
Het bepaalt in hoofdzaak het volgendeverplichte
verzekering is voorgeschreven voor alle arbeiders,
hunne helpers, gezellen, leerlingen of dienstboden,
verder voor alle handelsbedienden, privaat-beambten
en apothekersbedienden met een jaarlijksch inkomen
beneden 2000 Mark, zoomede voor de scheepsbe-
manning van Duitsche zeeschepen. Jaarlijks zal de
uitkeering, aan de invaliden 150 tot 250 mark
bedragen," de uitkeering aan de ouden van dagen
120 mark en vervalt zoodra iuvaliditeits-onder-
steuning genoten wordt. Eerstgenoemde uitkeering
vangt aan bij duurzame en volledige onmacht om
te werken tengevolge van ziekte, doch aanspraak op
de voile rechten heeft men eerst na in elk kalender-
jaar voor minstens 300 dagen te hebben bijgedragen
de laatstgenoemde begint na dertig jaren bijdrage
of na 7Ojarigen ouderdom. Vrouwelijke personen
ontvangen twee derden van genoemde uitkeeringen.
De kosten worden bestreden door het rijk, door
de arbeidgevers en door de arbeiders elk voor
een derde. Het bestuur over het fonds wordt
gevoerd door staatsambtenaren. Dat dit ontwerp
met zeer veel atteutie zal worden behandeld in
de Bondsvergadering en dat het ook de aandacht van
het buitenland zal trekken, dat mag men in onzen
veel bewogen tijd als zeker aannemen.
De bewegingen in Londen zijn nog niet ten einde
en daarom heeft de regeering uitgebreide voorzorgs-
maatregelen genomen tegen een te houden meeting.
Gladstone heeft de houding der politie bij de
ongeregeldbeden geroemd, in tegenstelling van het
oordeel der radicale club. Verder achtte hij de wet
niet duidelijk ten opzichte van het al of niet
geoorloofde van vergadering houden op Trafalgar-
Square, maar meende, dat het de plicht van alle
burgers was, zich te onthouden van verzet tegen de
maatregelen van de uitvoerende macht, zoolang de
rechterlijke macht in de kwestie der wettigheid
geen beslissing had genomen.
De Italiaansche Kamer is geopend. De Koning
achtte zijn land sterk en veilig door de bondge-
nootschappen. Herzieuing van wetten omtrent het
strafstelsel werd beloofd, versterking van de vloot
noodzakelijk geacht en de middelen om in een en
ander te voorzien waren voldoende. De rede van
den vorst werd met bijval ontvangen.
Het verleenen van het gevraagde verlof tot
vervolging van den heer Wilson door de Fransche
Kamer, heeft den politieken toestand in Frankrijk
niet verbeterd.
Op de heftigste wijze wordt president Grevy
steeds van alle kanten aangevallen. De Figaro
herinnert aan de aftreding van maarschalk Mac-
Mahon, die, toen het volk hem moe was, terstond
aftrad en de Justice herhaalt met klem haar eisch
president Grevy moet aftreden. Daarom verlangt
bet blad van den heer Clemenceau, dat de Kamer
terstond een eind make aan de verwarring en des
noods den president tot aftreding dwinge, door het
Ministerie-Rouvier ten val te brengen, want in dit
geval zal het den president niet gelukken een nieuw
kabinet bijeen te krijgen.
Intusschen blijft de heer Grevy bij zijn voor-
nemen niet af te treden. Blijkbaar wil de president
eerst den uitslag van het onderzoek afwachten. De
rechter van instructie haast zich zooveel mogelijk,
zoodat de stukken in de zaak Wilson misschien
reeds Dinsdag den rechters kunnen worden
voorgelegd.
Zaterdagmorgen om 2^ uur is te 's Graven-
hage overleden O. baron Van Wassenaer van Cat-
wyck, sedert 1866 lid der Tweede Kamer voor
Leiden, vroeger opper-ceremoniemeester en laatstelijk
opper-stalmeester van Z. M. den Koning.
De heer Van Wassenaer was opgeleid voor het
leger en is eenige jaren officier bij de genie ge-
weest. In de Tweede Kamer trad hij dikwijls op
als woordvoerder der anti-revolutionaire partij. Hij
was echter geen bekrompen partijman; daarvoor
was hij te goedhartig en vriendelijk. Menig nuttig
en vaderlandsch werk werd door hem gesteund
zoo is hij lid geweest van het Barer.tscomite en
heeft hij steeds geijverd voor betere huisvesting
van het leger.
Bij het Ministerie van Oorlog is een plan
in bewerking om in plaatsen, waar geen garnizoen
ligt, aan jongelieden van 1720 jaar, die scholen
of andere inrichtingen van onderwijs bezoeken, de
gelegenheid te geven zich in den wapenhandel te
oefenen, om hen zoodoende in de gelegenheid te
stellen te deelen in de gunstige voorwaarden voor
milicieus, welke kort na hunne indiensttreding een
zekeren graad van geoefendheid hebben bekomen.
Door eene uitgebreide regeling dezer aangelegenheid
wil men trachten in de toekomst de noodige reserve-
officieren en reserve-kader te verkrijgen.
Naar wij vernemen, bestaat het plan om ook
in Limburg en Zeeland een afzonderlijken provin-
cialen katholieken kiezersbond op te richten. Zooals
men weet, zijn in die provincien de meeste der
kiesvereenigingen niet tot den algemeenen bond
toegetreden.
De tot commies der posterijen 4e klasse
benoemde surnumerair J. M. van den Driessen
Mareeuw zal zijne functien uitoefenen ten postkan-
tore te Rozendaal.
Sedert den 20 dezer worden de van Engeland
komende en de naar Engeland bestemde mails te
Vlissingen door de Duitsche postadministratie
die twee ambtenaren aldaar gestationneerd heeft
en, wanneer noodig, nog meer zal stationneeren,
van de Nederlandsche overgenomen of aan deze
overgegeven. Tot nu toe geschiedde, sedert 1 Juli,
de overgave te Boxtel. De met Engelsche stoom
schepen via Engeland komende Noord-Amerikaansche
mail voor Noord-Duitschland, sorns wel 200 zakken,
wordt thans ook over Vlissingen geleid.
Het Journal de Bruxelles verklaart waarom
het porto voor drukwerken en dagbladen, die uit
Belgie naar Ned.-Indie verzonden worden, verdubbeld
is geworden. De Belgische Regeering zag er zich
toe genoopt door het tekort, dat voor de Belgische
posterij voortvloeide uit de vele toezendingen van
Nederlandsche uitgevers, die den weg over Ant
werpen namen, omdat het porto in hun eigen land
zooveel hooger was (P Thans bestaat er gelijkheid
van port voor de beide landen naar de Ned.-Indische
bezittingen.
De Minister van Marine brengt ter kennis
van zeevarenden, dat op de Wester—Schelde, tusschen
de roode ton no. 3 en de zwarte ton no. 4, is
gelegd eene zwarte ton, gemerkt 3 A, in 81 d. M.
water en de peilingende zuidkant van een bosch
van Everingen tegen de punt van Ellewoutsdijk
de toren van 's Heer Arendskerke eene spaakslengte
in den westkant van een bosch.
De voedingscommissie van het garnizoen te
Middelburg is geheel geslaagd met hare plannen
betreffende bet bouwen van eene slachterij voor het
garnizoen. Vanwege het Ministerie vau Oorlog is
alles goedgekeurd. Men is nu begonnen op het
terrein met de werkzaamheden voor den bouw.
Voor ongeveer 600 man (het garnizoen te Middel
burg en Vlissingen met het depot van discipline
aldaar) is er gerekend vleesch noodig te zijn, zoodat
het jaarlijks te slachten aantal runderen op onge
veer 250 is geschat.
Door den gemeenteraad van Tholen is besloten
een nieuw toreuuurwerk en carillon aan te schaffen.
Het uurwerk te leveren door den heer Volcke te
's Hage en het carillon door den heer J. F. Klein te
Middelburg.
Door den heer D. Sloovers, te Winkel, is
een toestel uitgevonden, dat den naam draagt van
„Veeredder." Door dit werktuig kunnen in een
oogenblik al de koeien of paarden, bij brand of
watersnood, worden losgemaakt. Men behoeft daartoe
slecbts even te drukken op een buiten de stal
aangebracht toestel, om in geval van nood het vee
te redden. Voor een stal van 20 koeien of paarden
bedragen de kosten ongeveer f 100. De proeven,
door de afdeeling Waard en Groet der Holl.
Maatscbappij van Landbouw te Nieuwe Niedorp,
in tegenwoordigheid van ongeveer 40 landbouwers
gehouden, slaagden uitstekend.
De rechtbank te 's Hage sprak gisteren den
heer J. A. de Bergh vrij van de hem ten laste
gelegde poging tot doodslag. Bij dit vonnis werd
niet alleen beslist, dat het bewijs voor het ten
laste gelegde niet was geleverd, maar dat bovendien
door verschillende aanwijzingen en vooral door de
onder eede afgelegde verklaring van den inspecteur
Benz van den Bergh, dat bekl., volgens de door get.
opgenomen plaats waar de kogel was beland, de
revolver bij het afschieten, onmogelijk op de deur
kon hebben gericht, werd bevestigd dat de opgaven
van bekl, waarbij hij ontkende op de politie-agenten
te hebben aangelegd, of een van hen te hebben
willen dooden, de voile waarheid bevatten. De door
de verdediger Mr. Simons vooropgestelde meening
ten opzicbte van de nietigheid der dagvaarding,
werd door de rechtbank niet gedeeld.
FBUILLBTON.
7>j OVELLE,
Hoewel zijn woorden mij bitter pijn deden, liet lk
hem rustig voortgaan; toen hij zweeg verklaarde
it en ik kon het met een gerust geweten
zeggen dat hij zich aan het verkeerde adres had
ge"wend en ik nooit of te nimmer iemand tot
echtgenoot zou kiezen dien ik geen hart vol liefde
kon toebrengen dat hij mij zoo onverschillig was
als het zand op den weg, waarmede ik niets anders
te maken had dan dat het mij moest dragen als ik
er over heen liep. Dit waren ook harde woorden,
maar hij had er aanleiding toe gegeven, en al
waren zij eigenlijk koren op zijn molen, toch wekten
zij zijn toorn. Hij noemde mij een onnoozel boerenkind
en zeide dat ik, als ik hem wilde trouwen, even
schoon moest zijn als Bella Norse in de stad, een
echte dame. Van die Bella Norse wist niemand
iets af, men wist niet vanwaar zij kwam en
waarvan zij leefdedat zij een tooneelmadam was
kon ieder op 't eerste gezicht aan haar bespeuren.
Daarom antwoordde ik John dat ik te veel eerbied
voor mijzelf had om een vergelijking toe te laten
tusschen mij en zulk een schepsel en dat hij, wat
mij betrof, met Bella Norse mocht trouwen. Daarop
keerde ik hem den rug toe en ging, opgefrischt
en vrij wat kalmer dan ik geweest was, naar huis.
Maar als wij beiden dachten dat de zaak daarmede
haar beslag had, vergisten wij ons. Onze ouders
hadden hun plan te goed overlegd om het zoo op
eens los te laten. Zelfs het feit, dat John en ik
elkander zooveel mogelijk uit den weg liepen,
scheen hen weinig bekommering te baren. Komt
tijd, komt raad, dachten zij, en dat John met Bella
Norse niet als dochter in huis zou brengen, daar
zou de oude Winslow wel voor zorgen. Maar ook
die zorg was gemakkelijk te dragen, want een hall
dozijn maanden later was Bella Norse op zekeren
dag verdwenen, zonder haar rekeningen, en haar
kosthuis betaald te hebben en John, die men steeds
bij haar zag en die menig dollar voor haar ver-
spild had, mocht nog de voldoening smaken dat
men hem bovenbien uitlachte. Ik vermoed in
tusschen dat de oude Winslow haar heimelijk, door
het aanbod van eenige honderden dollars, over-
haalde heen te gaan, het echter aan John over-
latende de rekeningen te betalen. Dat de jonge
man op deze wijze, door de zoogenaamde dame, ten
spot van de menschen was geworden, hinderde
hem genoeg."
„Er verliepen maanden," aldus vervolgde de wed.
Watson het verhaal, dat zij haar zoon deed; „de
mooie dame was vergeten, John Winslow verkeerde
weder op denzelfden voet als vroeger in ons huis en
ik zou wel de laatste geweest zijn om hem aan
zijn dwaasheid te herinneren. Onze vaders schenen
daarentegen hun oude plannen te hebben opgege-
ven, want er werd geen enkel woord meer over
gesproken. Zooveel te meer verraste het mij, dat
John er op zekeren dag zelf over begon. Hij noemde
zich zelf blind en waanzinnig, omdat hij zich door
een glad vel had laten om den tuin leiden, blind
en waanzinnig, dat hij ooit de oogen naar een ander
dan mij n persoon had opgeslagenkortom hij smeek-
te vergiftenis voor elk onvriendelijk en onaange-
naam woord, dat ik van hem gehad mocht hebben
en eindigde met mij in alle vormen ten huwelijk
te vragen.
Voor dien tijd had ik echter uw vader reeds
leeren kennen. Eerst was deze timmerman geweest
en toen diende hij op een naburige boerderij als
knecht en daar wij terstond veel van elkander waren
gaan houden, had ik op zijn aanhoudend aandringen
toegestemd en beloofd zijn vrouw te zullen worden.
Uit vrees voor mijn vader had ik echter de voor-
waarde gesteld, dat ons engagement een diep ge-
heim tusschen ons beiden blijven zou. Gaarne
stemde hij daarin toe en hij hield zijn belofte ook,
want hij was het niet alleen een knap en flink man,
maar ook zoo trouw als goud.
Weder staarde Kornelie Watson nevens zich in
het gras en haar door de zon gebruind gelaat ver-
kreeg daarbij nog donkerder tint, terwijl haar strakke
trekken onder den iudruk harer heriuneringen als
het ware eenigszins verzacht werden. Het was dui
delijk dat het beeld van den overledene, zooals zij
dit haar zoon poogde te schetsen, haar voor den
geest zweefde, prijkend in den voile glans der jeugd
en zooals hij was toen hij het eerst haar maagde-
lijk hart won. Eerst na eenige oogenblikken zag
zij weder op. Een weemoedige lach zweefde om
haar lippen toen zij opmerkte hoe Dick haar met
eerbiedige verwachting aanstaarde.
„Niet waar Dick," ving zij weder aan, „zoo iets
klinkt vreemd van de lippen eener oude vrouw;
maar ik hoop dat gij op uw ouden dag met het-
zelfde genoegen aan uw jongelingsliefde zult kunnen
terugdenken als ik het onwillekeurig deed. Ja,
knaap, gij hadt uw vader eens moeten zien toen hij
nauwlijks zes en twintig jaar was. Gij en uw
broeders zijt wel recht en flink van lijf en leden,
maar hij was veel forscher en grooter dan gijlieden.
Ja, hij was een man och, dat behoort alles tot
het verledene, dat is alles weg!" en droef klonk
haar stem; «rwij zijn samen jong geweest en wer
den samen oud tot dat hij eindelijk van mijne zijde
werd weggerukt doch ik zou u het verhaal doen,"
ging zij voort, zich snel weder vermannend, „waar
was ik ook gebleven? Nu ja, Dick al had ik toen
uw vader nog niet leeren kennen, zou ik toen John
Winslow toch niet genomen hebben. Want wel
beschouwd was het een beleediging dat hij, na het-
geen er met Bella Norse geschied was, mij zulk
een voorstel durfde doen. Dat zeide ik hem duide-
lijd, ofschoon niet op vijandige wijze, en ik voegde
TER NE11ZE1SCHE (01RA\T.
ODS. 0
