Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
A AN BESTED IN 6.
Jaar-, Faardea- bb \leemarkt
No. 2332.
Woensdag 21 September 1887.
27e Jaar^ang,
Maandag, 26 dezer,
aanbesteden:
TE HULST,
op Maandag den 3 October 1887 (3e Kerinisdag),
VERKOCHT.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post:
Nedcrlaiul f 1,10. Yoor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
par, tot veel verminderden prijs.
Olt bind vergchljUt IHmtdag- cu Vrijjd.lffnvond bij den nltgcver P. J. v A M U E S A N I» E te Ter Neuzen.
Burgemeester en Wetbouders van TER NEUZEN
zullen op
's morgens 10 uur,
in plants van den volgeiiden dag's morgens 11
uur, op het gemeenteraadhuis, in het openbaar,
bij eukele iuschrijving,
Het leggen van een grindbaan,
ter lengte van ongeveer 300 meters,
op het gehucht Sluiskil.
De voorwaarden liggen ter inzage op de geraeente-
secretarie, zoomede in de lierberg van Van Sele
te Sluiskil.
Inlicbtingen zijn te bekomen bij den gemeente-
bouwmeester.
Ter Neuzen, 18 September 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
aanvang des voormiddags om 10 uur, met uitlo-
ving van 9 verschillende I* It E 51 I E IV voor
aangebracht Vee.
De Burgemeester van Hulst,
CII". PIERSSENS.
Jr*olitieli Overzicht.
ltuslaud heeft van ziju balanceerpolitiek schade
gebad, aangezien Duitschland zich geen oogenblik t
uit het veld heeft laten slaan door de scbijnbare
vriendschap met zijn erfvijand Frankrijk, maar in-
tegendeel zijn politiek in Ruslands schade heeft
gewijzigd.
Dat de Hongaarsche bladen erg verbeten op
Ruslaud ziju, weet ieder. De Hongaar wil een
koniDkrijk op deu weg van Rusland naar Konstan-
tinopel, en hij zou het oogenblik zegenen, waariu
al de mogendheden samengingen om den Ooster-
schen rustverstoorder tot machteloosheid te doemen.
II et spreekt van zelf, dat de Czaar zeer verstoord
zal zijn, als het waar is, dat Kaluocky aan de
gezanten te Weenen heeft verzekerd dat de Oos-
lenrijk-Hongaarsche regeering nooit eene gewapende
tusschenkomst tegen den Prins van Coburg zou
toelaten.
FEUILLETON.
9)
De schoone slotbewoonster was evenwel niet
geheel alleen. Een paar weken na haar komst had
een onbekend heer men meende een adjudant
van den Prins een tweede jonge dame op bet
slot gebrachtvermoedelijk eene bloedverwante.
't Was eigenlijk nog slechts een goed ontwikkeld
kind dat evenwel eene schoone vrouw beloofde te
worden. Zij werd niet als een gevangene behandeld,
giug vrij in en uit het slot en deed dikwijls inkoopen
in de stad. Nimmer sprak ook zij evenwel een
woord over de slotbewoonster.
De beide dames waren op den avond van ons
verhaal in een der rijk doch sinaakvol gemeubelde
torenkamers. De oudste was een slanke schoon
gevormde vrouw wier eenmaal here gestalte, thans
ziektbaar geknakt was. Een treurig waas lag over
baar fijn besneden gezicht, doch dit verhoogde
nog haar interessant uiterlijk. De jongste, eveneens
fraai gevormd, bad levendige trekken en sprekende
oogen haar geheele wezen teekende geestkracht.
Zenuwacbtig liep de oudste dame de kamer op
en neer, terwijl haar jongere zuster schijnbaar
acbteloos op eeu sofa lag en haar gadesloeg.
1 Is vijf minuten over zevenen, Sabine."
,/Dan kan hij over een half uur hier wezen."
In Duitschland scheurt men groote oogen op
over de blufferige taal van generaal Bre'art en
van den maire van Villefrauche als depute bij de
proef, door de Fransche regeering met de mobili-
satie van het 17de legerkorps genomen. De eerste
zeiWij kennen ouze krachlFrankrijk kent
baar thans ook, en ik heb hieraan slechts een paar
woorden toe te voegeuwij zij n gereed, en wij
wachtenDe tweede dronk een glas op het
Fransche leger dat //de vergelding zal en moet
aanbrengen." //Goddank, de oogen zijn ons open-
gegaau: wij waagden het op vergelding te hopen,
thans verwachten wij haar met ongeduld Zulke
dikke woorden klinken over de Vogesen heen, van
den Rijn tot de Memel en van den Beierschen
Alp tot het strand der Oostzee, waar Wilhelm
zich thans bevindt.
De oude Keizer en ziju gemalin zijn te Stettin
met onbeschrijfelijke geesdrift ontvangen en Von
Bismarck zit thans weder te Friedriclisruhe, waar
graaf Kaluocky, de Oostenrijksche Minister van
buitenlandsche zaken, wordt verwacht, en waarheen
de Russische diplomaten hunne oogen richteu. Een
der meest beroemde veldheeren uit den Fransch-
Duitschen oorlog, generaal Von Werder, is intus-
schen de eeuwige rust ingegaan. Zijn laatste
levensdagen bracht de held door in zijne bezittingen
in Pommeren.
Met Engeland zal men geen ruzie over het
incident op de Samoa-eilanden krijgen, daar de
regeering de verzekering heeft gegeven, dat de
buitenlandsche betrekkingen dier eilanden, in het
bizonder met de drie mogendheden die verdragen
gesloten hebben, Duitschland, Engeland en de
Vereenigde Staten van Noord-Amerikadoor
Duitschlands handelingen niet aangeroerd wor
den. Sir James Fergussou stelde bet Lagerhuis
hierdoor gerust, alsmede door de verzekering,
dat den Britschen consul aldaar gelast is eene
strenge onzijdigheid in aclit te nemen. De zitting
van het Britsche Parlement wordt in den loop
dezer week gesloten. De regeering is glansrijk
door de interpellatie over de ergerlijke voorvallen
te Mitchellstown weggekomen, met 228 tegen 87
stemmen werd hare houding goedgekeurd, niet-
tegenstaande de oppositie van de beste redenaars,
Gladstone, Harcourt en Labouchere. Men moet
hier echter in aaumerking nemen, dat ongeveer de
helft der leden afwezig was. De stemming der
natie wordt er voor het Kabinet niet beter op,
dat is te zien uit de laatste verkiezingen en zij
zal nog ongunstiger worden nu de nieuwe wetten
tegen de Iersche bevolking in toepassing moeten
worden gebracht. Zeer in het voordeel der Home-
rule—mannen is het feit, dat geueraal Sir Redvers
Buller, met buitengewone volraacht naar het graaf-
schap Kerry gezonden, om daar met geweld van
wapenen de aansprakeu der groudeigenaars kracht
z/Waarom kon hij niet vroeger komen
z/Dat zou zeer onvoorzichtig geweest ziju."
z/Kondt ge aan hem merken of hij er naar verlangde
mij weer te zien, Sabine
„Och, dat heb ik je immers reeds verteld,
Lize."
De oudste zuster hervatte hare wandeling door
het vertrek, doch bleef weldra weer voor Sabine
staan.
z/Zoudt ge nog langer in dit huis kumien hlijven,
Sabine Ik kan het maar niet van mij afzetten,
dat het geen liefde meer, maar slechts medelijden
is, wat hij thans nog voor mij gevoelt."
z/Geloof me Lize, hij bemint je nog innig."
z/Ge moet hem dikwijls over mij spreken, Sabine,
en trachten zijn liefde voor mij aan te kweeken."
z/Maar Lize, kunt ge nu den oogenblik gelooven,
dat dit noodig is. Ge weet niet welke moeite en
opofferiugen het hem kost u weer te zien. Zou
hij zich die getroosten wanneer hij u niet innig
lief had
O God als hij wist wat het ook mij kostte."
#Gij zijt beiden ongelukkig, Lize."
z/Doch ik alleen ben er oorzaak vau."
,/Zeg dat niet Lize, gij hebt u niets te verwijten."
z/Wie anders is de schuldige
Driftig had het jongste meisje bij deze vraag
het hoofd opgeheven spoedig boog zij het weer
en sprak zacht//Kinderen mogen niet als aanklagers
van hunne ouders optreden."
bij te zetten, zijne betrekking heeft neergelegd,
omdat hij de pachters te arm vond om het van
hen gevorderde te betalen en hen daarom met rust
liet. Uit zulke gevalletjes spint de partij zijde.
De badgasten en toeristen dalen van de bergen
van Zwitserland naar de hooge vlakte af en be-
volken nog eeuige dagen de hotels der groote steden,
terwijl de arme teringlijders hunne winterkwartieren
te Davos, Andermatt en Engadin weer opzoeken. De
stroom van vreemdelingen is dit jaar bijzonder
groot geweest, vooral het aantal waaghalzen, die de
kale rotstoppen beklommen, was groot en daardoor
ook het aantal slachtoffers. Vele hoopvolle en
bloeiende levens zijn vernietigd, 't geen meerendeels
is te wijten aan die onzinnige tochten, zondergids
ondernomen, ondanks alle waarschuwingen van de
Alpeuclub in woord en schrift. Met de iuzameling
van liefdegiften, ten behoeve van de slachtoffers
tengevolge der verzinkingen te Zug, gaat het uit-
nemeud, zoowel binnen— als buitenslands. Dat ook
de Nederlander zich niet onbetuigd late; de broe-
derlijke zin der Helvetiers is zoo menigmaal gebleken
na de rampen, die het water ons bracht.
HH. MM. de Koning en de Koningin zijn
Vrijdag met de Kroonprinses Wilhelmina van
Soestdijk per Hollandschen trein van 2 u. 50 m.
in de Ilofstad teruggekeerd.
Op het oogenblik dat het vorstelijk gezin den
salonwagen verliet, ging er een luid hoera uit de
op bet perron geschaarde menigte op, welke toe-
juichingen Z. M. met een haudgroet beantwoordde.
Z. M. de Koning zag er bijzonder welvarend uit,
hetgeen zichtbaar een blijden indruk maakte na de
gerucliten, die in den laatsten tijd meermalen in
omloop waren. Alleen moet Z. M. in de laatste dagen
in lichten graad aan aaugezichtspijn geleden hebben.
Aan het spoorweggebouw bevonden zich ter
verwelkoming de Groothertog van Saksen—Weimar
en de Prinses, zijne dochter.
Onder de autoriteiteu, ter begroeting aauwezig,
bevonden zich de Grootmeester van het Huis
Hunner Majesteiten, graaf Schimmelpenninck de
adjudant-generaal Jhr. Verspijck de Commissaris
des Konings, Mr. Fookde generaal—majoor,
waarn.-gouverneur der residentie, Jhr. Klerck, bij
wien zich nog gevoegd hadden de vice-admiraal
Jhr. De Casembroot en de Hofprediker Dr. Van
Koetsveld.
Toen IIH. MM. met het Prinsesje in een
gereedstaande gesloten berliner plaats namen,
begroette de menigte, die zich op bet stationsplein
verdrong, de Koninklijke familie met hare hoera's.
De Koninklijke koets begaf zich paleiswaarts
langs den van het station tot het Noordeinde met
honderden belangstellenden bezaaiden weg.
z/Neen, Sabine," kernam haar zuster. //Ik spreek
onze moeder vrij, zij heeft geen schuld. Mijn
ijdelheid, mijn zucht tot behagen, ziedaar de oorzaak
van mijn ellende, mijn naamloos leed." Daarna
begon zij weer haar gejaagden loop door het vertrek,
doch ook nu weer keerde zij spoedig tot haar
zuster terug, zette zich naast haar op de sofa en
trok haar tot zich.
//Zoo aanstonds, Sabine, neem ik voor eeuwig
afscheid van mijn geluk, mijn leven. Doch nog
eenmaal moest ik hem weerzien, nog eenmaal spreken.
Laat ik u thans vertellen, wat daarna nimmer meer
over mijn lippen zal komen. Ik was een kind
van uw jaren en wist nog niet wat liefde was.
Gij weet het thans door uwe ongelukkige zuster.
Docli verder. In het jaar 1815 keerde het zegevierend
leger uit Frankrijk terug. Een escadron dragonders
kwam in ons dorpje in kwartier en, daar vader het
mooiste huis bewoonde, kregen wij een ritmeester
bij ons. Hij was vergezeld van den jongsten luilenant
van zijn escadron, die even voor het dorp ongesteld
was geworden. Zoo lang mogelijk was hij te paard
gebleven, doch eindelijk ineengezakt, waarna een
paar dragonders hem verder droegen, en bij ons
binnen brachten. Het escadrons vervolgde den
anderen morgen zijn marsch, doch de zieke officier
moest achterblijven daar hij van uur tot uur zwakker
was geworden. Alleen volkomen rust kon hem
het leven doen behouden. Vijf weken bleef hij bij
ons. Moeder en ik verpleegden hem, doch daar
De Groothertog en zijne dochter volgden in
open rijtuig en lieten zich mede naar het paleis
brengen tot het afleggen van een bezoek aan
HH. MM.
De vereenigde zitting der beide kamers van de
Staten-Generaal is gisteren door Z. M. den Koning
geopend.
Na zich op de gebruikelijke wijze naar het Bin-
neuhof te hebben begeven, waar Z. M. door eene
commissie ontvangen en binnen de vergaderzaal
geleid werd, plaatste de koning zich op den troon
en sprak de volgende rede uit
z/Mijne heeren,
Met genoegen bevind ik mij te midden der ver-
tegenwoordigers van het Nederlandsche volk, dat
in den loop van dit jaar duidelijke blijken heeft
gegeven van zijne verknochtheid aan mij en mijn huis.
De weisontwerpen tot bekrachtiging der veran-
deringen in de grondwet, die in de voorgaande
zitting zijn goedgekeurd, zullen u worden aange-
boden. Ik hoop en vertrouw dat op dien belang-
rijken arbeid in deze zitting het zegel zal worden
gedrukt.
Mijne betrekkingen met alle mogendheden zijn
zeer bevredigend.
De zee- en landmacht, zoowel hier te lande als
in de overzeesche bezittingen, geven mij reden van
tevredenheid.
Voor maatregelen in het belang van het land-
bouwonderwijs en van de zeevaart zal uwe goedkeu-
ring worden ingeroepen.
De toestand van 's lands hnancien is voldoende
geene vlottende schuld is in omloop gebracht en
voor het volgende jaar behoeft geen buitengewone
belasting te worden vastgesteld.
Mogen uwe werkzaamheden, onder Gods omnis-
baren zegen, strekken tot welzijn van het vaderland.
Ik verklaar de zitting van de Staten-Generaal
te zijn geopend."
Toen het Koninklijk rijtuig gisteren middag
den stationsweg te 's Gravenhage passeerde, ver-
oorloofde een socialist zich eenen hoogst oneerbie-
digen uitroep. Toevallig stond een ambtenaar van
politie in zijne nabijheid, die hem terstond ver-
wijderde. Hierover ontstond eene woordenwisseling,
die een volksoploop veroorzaakte. De socialist
vluchtte nu in een poortje en Hep, daar de menigte
eene dreigende houding tegenover hem aannam,
de bescherming der politie in, onder wier geleide
hij zich naar Walhalla begaf. Het volk wierp
den man op weg daarheen met allerlei voorwerpen
die voor de hand la^en.
De rechtbank te 's Hertogenbosch heeft H.
v. N., vroeger hoofd der openbare school te Casteren,
in Noord-Brabant, veroordeeld tot 3 jaren cellulaire
gevangenisstraf, terzake van het plegen van onzede-
lijke handelingen.
moeder zich veel met de huishouding moest bemoeien,
werd de verzorging bijna geheel aan mij overgelaten.
Ik las hem voor en hij vertelde mij van de
veldtochten welke hij had medegemaakt en hoe hij
de wonden gekregen had, die door mijne zorg reeds
bijna genezen waren. O Sabine, dat was zoo'n
gelukkige tijdonmerkbaar sloop de liefde ons
hart binnen. Na zijne genezing moest hij zijn
regiment naar de Russische grenzen volgen en
bleef ik alleen achter. Ohoe leeg was 't toen
in mijn hart en toch hoe zalig in het bewustzijn
dat hij mij lief had.
Vier jaren verliepen dat ik taal noch teeken
van hem ontving. Toch bleef ik vast op hem
vertrouweu, want 't was als fluisterde mij steeds
een stem toe: hij heeft u niet vergeten en zal u
ook nimmer vergeten. En mijn vertrouwen werd
niet beschaamd, want hij keerde terug en kort
daarna waren wij verloofd en de gelukkigste men-
schen op aarde. Gij herinnert T u zeker nog
wel, Sabine, want ge waart de dagelijksche getuige
van ons geluk. Met trouwen raoesten wij nog
wachten. Vader was gestorven en in den rouwtijd
konden we geen bruiloft vierendaarbij kon moeder
toen niet voor mijn uitzet zorgen, want vader had
maar juist genoeg nagelaten dat we fatsoenlijk
konden leven. Wij kunden evenwel wachten, want
we waren beiden nog jong; Hubert was toen
even twintig, ik achttieu jaren. Doch ons geluk
duurde niet lang. Ik was met moeder naar de
OURAIVT
