Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
AANBESTEDING
No. 2292.
Woensdag 4 Mei 1887.
27e Jaargang,
S C H U I T E K IJ.
vtrirootiii JerJarajs Mppiie.
KITTY'S imiTSGEIIEIll,
aan te besteden
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32^.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Dit bind verachijnt Dinsdag- en Vrijdagavond bij den aitgever P. X. VAN D E 8 A N D E te Ter Neuzen.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
TER NEUZEN herinneren belanghebbendendat
zij zich ter iuschrijviii<>' voor de schutterij moeten
vervoegen op de gemeente-seeretarie, tusschen 14
dezer en 1 Juui a. s. en dat zij, die in gebreke
blijven dit te doen, ambtshalve ingeschreven, zonder
lotiug ingelijfd, en bovendien tot geldboete moeten
verwezen worden.
Ter Neuzen, 2 Mei 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
PHILIPPINE, zullen op Maandug den 23 Mei
1887, des namiddags ten drie uren, trachten
Het VERGROOTEN der Haven
van de gemeente met bijlevering
der benoodigde materialen.
Aanwijzing zal geschieden op Woensdag 18
Mei 1887, des namiddags 3 ure. c
Gedrukte bestekken zijn ad f 1,verkrijgbaar
bij den gemeente—secretaris.
Philippine, 27 April 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. B. D'HOOGE, Burgemeester.
L. N. STUBBfl, Secretaris.
JPolitieli Overzicht.
Naar luide van de jongste berichten heeft het
Hooggerechtshof te Leipzig bewijzen gevonden van
Schnaebele's schuld. Wij ontleenen daaraan het
volgende. In Februari zijn gearresteerd de bandels-
ageut Tobias Klein te Straatsburg en de fabrikant
Martin Schrebert te Schiltigheim, beschuldigd van
landverraad, wegens openbaring van plaunen voor
vestingbouw aan de Franschen. Kleiu werd in het
bezit gevonden van drie brieven, in welke inlichtingen
werden gevraagd over de verdedigingswerken van
Straatsburg, en uit welke bleek, dat de schrijver
dier brieven reeds dergelijke inlichtingen uit Metz
had ontvangen. Na eerst geloochend te hebben
bekende deze beschuldigde, toen men hem een brief
van zijne hand voorleide, dat hij door een Franschen
ambtenaar van politie te Parijs, Kirschauer, ge-
FEUILLETON.
NAAR HET DUITSCH.
Kitty's liefdegeschiedenis begon in het huisje van
roode baksteenen, dat in het zuidelijk gedeelte van
de stad Albani aan den oever der rivier bij de
weiden gelegen is. Uit de vensters der bovenste
verdieping heeft men een zeer ruim uitzicht op den
Hudson en het verafgelegen Katskillgebergte.
Kitty had na eene zeer oppervlakkige kennismaking
haar hart weggeschonken aan een jongmensch met
wien zij nauwelijks een paar woorden had gewisseld.
De zaak droeg zich volgender wijze toe.
Zij en hare moeder, die weduwe was, hadden, ter
gemoetkoming in haar liuishuur, eenigen heeren
kost en inwoning aangeboden. Dit is nooit zonder
gevaar voor het vrouwelijk geslacht, vooral in eene
groote en lichtzinnige stad. Dit bleek spoedig genoeg,
want de schoone Kitty liet zich dadelijk bekoren,
door den tweeden beerdie kamers bij haar
huurde. Het was een Franschman, met een knap
uiterlijk, doukere lokken, blauwe oogen en blozende
wangen. Hij telde 23 en Kitty was pas 16 jaar.
Zij was een getrouwe lezeres van het New-Yorker
weekblad en verlangde vurig naar een ,/held."
Monsieur Leclerc had zijne kamer nog geen drie
durende 1879 en 1880 was belast met het spion-
neeren te Mainz en te Straatsburg. Later corres-
pondeerde hij met den overste Vincent te Parijs
en zond de brieven met inlichtingen aan zekeren
Picard te Nancy. Daarua werd hij door Schnaebele
uitgenoodigd tot eene conference te Pagny. Deze
had hem gelast zijne brieven te zenden aan Kenzig
te Pont-h-Mousson, en dit was later geregeld ge-
schied. De bij Klein gevonden brieven waren van
Schnaebele afkomstig, daarom had de rechter van
instructie last gegeven om Schnaebele in handen
te krijgen, en hem, zoodra hij zich op Duitsch
grondgebied vertoonde, op te lichten en naar Metz
te brengen. Vandaar de arrestatie op 20 April.
Schnaebele ontkende eerst alle schuld en beweerde
op Fransch grondgebied gearresteerd te zijn. Later
erkende hij, zich te hebben kunnen vergissen.
Ook erkende hij de drie brieven geschreven te
hebben. Intusschen is Schnaebele uit de gevan-
genis ontslagen en veilig en wel te Parijs, waar
men hem een zetel in den Senaat voorbereidt.
Een gelijk geval heeft aan Duitschlands oostelijke
grens plaats gehad. Een Russische schildwacht
trachtte een Duitscher te arresteeren die over de
grenzen stak. Er ontstond eene worsteling en de
soldaat schoot zijn geweer in de lucht af, om den
post te waarschuwen. Voordat deze aangekomen
wasschoten eenige Duitschers toe die hun
landsman bevrijdden en den Rus het geweer
ontnamen. »Een ongeluk komt nooit alleen,"
sprak Jochum, en brak hals en been. Een mooi
zaakje voor Katkoff
De Duitsche Rijksdag grijnst tegen 250 millioen
mark aan, die opnieuw voor het leger geeischt
worden, waardoor de uitgaaf voor 18871888 op
675 millioen wordt gebracht. Brrr Maar,'t kan
niet zuiniger, zegt de minister van oorlog, en de
regeering is elk oogenblik bereid dat aan te toonen,
en dat is immers zoo royaal als 't maar kan.
Ook is volgens den minister van oorlog het ver-
mogen des volks om zulk eene belasting op te
brengen niet uitgeput. HmEene mooie redeneering
en motiveering Tegen den alvermogenden Rijks-
kanselier heeft de //Berliner Volkszeitung" eene
strafactie ingesteld, daar hij in de rede, op 30
Januari in den Rijksdag gehouden, bij het bespreken
van de houding der Duitsche pers in de Bulgaarsche
kwestie, het blad heeft beleedigd. De ambtenaar
van het openbaar ministerie van het Landgericht
verklaarde zich onbevoegd om van de zaak kennis
te nemen, daar vorst Bisraark als generaal aan de
militaire rechtbank onderworpen wasdaarentegen
beweert het blad, dat Bismarck niet als generaal
te beschouwen is, omdat hij van zijn kiesrecht
gebruik maakt. Mocht dit bezwaarschrift worden
afgewpzen, dan zal het blad zich tot de militaire
rechtbank wenden.
In Rusland schijnt het juk nog te zacht. De
dagen betrokken of het meisje aanbad hem reeds
in stilte. Des nachts droomde zij van hem en des
daags was hij haar geen oogenblik uit de gedachte;
hare fraaie kastanjebruine oogen rustten op hem,
wanneer hij kwam of ging, als ware er buiten
hem niemand op de wereld.
De zaak hegon werkelijk een ernstig aanzien te
krijgen. Zonder den minsten grond ging Kitty voort,
de wenschen van haar hart haar hoop zou te veel
gezegd zijn te voeden. Zij was terughoudeud en
in zichzelve gekeerd. Zij kwam ofschoon de
dagen verliepen volstrekt niet op vertrouwelijken
voet met haar held en hij schonk haar niet meer dan
de gewone opmerkzaamheid. Door hare droomerijen
werd Kitty nog schuwer en fijngevoeliger van aard,
waardoor zij de zoozeer gewenschte kennismaking
eerder vertraagde dan bevorderde. In hare jeugdige
onervarenheid zag zij nergens een uitkomstsoms
kwam de onbezonuen en wanhopige gedachte bij haar
op, om aan haar held een brief te schrijven, waarin
zij hem verzocht hare zijne oplettendheid en zijn
medelijden te schenken, of, zoo hem dit onmogelijk
was dan het huis te verlaten. Zij had zelfs te
middernacht eens een dergelijk epistel opgesteld
het zal wel niet heel mooi gesteld zijn geweest. Toch
had haar vrouwelijk gevoel haar ter elide ure nog
gedrougen den brief maar te verbranden, in plaats
van dien op zijn kamer te leggen, zooals eerst haar
plan was geweest.
Kitty ging op een Zondagschool en verzuimde
minister van Binnenlandsche zaken heeft verklaard,
dat de afschaffing der lijfeigenschap eene groote
misdaad is geweest. De humane politiek van
Alexander II is den man een gruwel en omdat
het slavenjuk den boeren moeilijk weer kan wor
den opgelegd, wil hij hen athankelijk maken van
eene nieuwe, speciaal voor dit doel in te stellen
klasse van ambtenaren. Zoo'n ambtenaar moet dau
elken boer kunnen veroordeelen tot eene geldboete
van hoogstens vijf roebels of gevangenisstraf van
hoogstens eene week, hij beslist, zonder aan de
bepalingen van het burgerlijk wet'ooek gebonden
te zijn, over alle geschillen tusschen fabrijeanten en
werklieden, tusschen grondbezitters en boeren, en
hij is bevoegd om bij zulke conflicten geldboeten
van 300 roebels en gevangenisstraffen tot drie
maanden op te leggen. Als vereischten om voor
deze betrekking benoembaar te zijn, worden geener-
lei bijzondere kundigheden gesteld, wel moeteu
die ambtenaren van adel zijn en tot de klasse der
grondbezitters behooren. Mooi zou 't wezen, zoo
al de leden van den rijksraad het ontwerp afstem-
den en dat Tolstoi, zoo heet dat middeleeuwsch
voorwerp, zijn portefeuille neerlei. Maar dan kan
de Czaar het ontwerp toch nog kracht van wet
geven, want zoo kan het in Rusland, doch wij
willen voorloopig Alexander III er te goed voor
houden zoo iets barbaarsch te durven bestaan.
In Engeland heeft men het nog altijd druk over
den brief van Parnell. De Times blijft de echt-
heid volhouden en daagt den leider der Iersche
nationalisten uit tot het instellen eener rechtsver-
volging. Wat Parnell doen zal?
11. M. de Koningin heeft aan ieder der 17
inspecteurs van politie, die tijdens het jongste ver-
blijf der Koninklijke familie in de hoofdstad buiten-
gewonen dienst hadden, een fraaie gouden doekspeld
met diaraantjes en met de letters W. en E.
ineengestrengeldgedekt door een kroondoen
uitreiken, als herinnering.
Na een zeer werkzaam leven is te Groede
overleden de heer M. Mazure, een man die ruim
34 jaar de belangen der gemeente als burgemeester
behartigde.
Geruimen tijd was de overledene tevens lid van
de Provinciale Staten van Zeeland, later werd hij
gekozen tot lid van de Gedeputeerde Staten en bij
Kon. besluit van 20 Juli 1857 werd hij benoemd
tot dijkgraaf van den polder Groede en Baenst."
Een zestigjarig man, van diefstal beschuldigd,
stond voor de rechtbank te Leeuwarden terecht.
De beschuldigde weigerde den raadsman te zien
en te spreken die ambtshalve als verdediger hem
was toegewezen. Deze was daarom van oordeel, dat
zelden de godsdienstoefeuing in de kleine steenen
kerk aan den hoek bij te wonen. Men had haar te
degelijk opgevoed en de stem van haar geweten sprak
te luide, dan dat zij er in ernst aan had kunnen
denken zich in den Hudson te verdrinken maar
zij geraakte toch in een zielstoestand dat de wensch
om spoedig een engel in den hemel te worden zeer
sterk bij haar werd. Ook valt het geenszins te
loochenen, dat, op een zekeren Zondag namiddag,
toen men den heer Leclerc met eene dame zag
wandelenKitty zeer lang aan den oever der
rivier stond en ouafgewend den blik op het diepe
water gevestigd hield. Dit eu geheel haar gejaaga
voorkomen was ook aan andere meuschen opgevallen.
Hare moeder had echter niet het minste vermoeden
van de oorzaak dat geheim was Kitty alleen
bekend.
Intusschen ging de heer Leclerc alle dagen naar
zijn bureau in de stad, verscheen geregeld aan tafel
en verheugde zich in een uitmuntenden eetlust.
Vermoedde hij dan volstrekt niets van de machtige
betoovering, die hij uitoefende?
Nu verandert het tooneel van de handeling.
Korten tijd nadat het bovengemelde voorgevallen
was, bevond Kitty zich op zekeren morgen in de
gerechtszaal van het stadhuiszij zat onder de
getuigen en was nog geheel verward door al de nieuwe
indrukken, welke haar overstelpten.
zijne taak geeindigd was. Het openbaar Ministerie
was van eene andere meening: hij moest den man ver-
dedigen, ondanks diens weigering om verdedigd te
w orden. De rechtbank, aan wier beslissing de
kwestie werd onderworpen, deelde die zienswijze en
de advocaat moest dus pleiten.
Hij deed dit op de volgende eenvoudige, korte
wijze. Na den eisch van den substituut-officier
van justitie, strekkende tot vier maanden gevangenis
straf, zeide de verdediger, dat het feit, naar" hem
voorkwam, zoo wettig als overtuigend be wezen is,
en hij niets in het belang van bekl. heeft te
ze£?8en- I leiter liet het dus aan de beslissing der
rechtbank over.
Op die wijze had, naar de Arnh. Ct. opmerkt,
ieder zijn zinhet openbaar Ministerie en de
rechtbank, die den rechtsgeleerden bijstand vorderden
de advocaat die niet verdedigde, en de beschuldigde
die niet verdedigd wilde worden.
A a een te Middelburg gehouden examen zijn
tot roeiers der dranken benoemd de kommiezen
I. O. Eversdijk te Axel, L. Manneke te Philippine,
A. W. Sorber en P. C. v. d. Bos, beiden te
RapenburgH. v. d. Kamp en J. P. Manni, beiden
te Walsoorden en W. C. v. d. Putte te Eede.
Het Nieuwsbl. v. Ned. doet nader uitkomen,
dat het treurig familiedrama te Amsterdam een
zwaar verwijl vormt voor hen, door wier onverschil-
ligheid zegt het blad de pensioensregeling
zoo lang hangende is gebleveu.
De in 1882 overleden echtgenoot en vader der
slachtoifers, de heer Lieveloo, had nl. als ambtenaar
bij de f 2000 in het Pensioenfonds bijgedragen,
waarvan noch hij, noch zijn weduwe ooit een cent
heeft genoten. Toen hij stierf, bleef zijn gezin in
armoede achter. Dat de man al wat hem met
zijn bescheiden inkomeu mogelijk was, had gedaan
om de toekomst van ziju gezin minder duister te
doen ziju, blijkt uit het feit, dat hij een der eerste
deelnemers was in de particuliere Ondersteunings-
vereeniging, die de ambtenaren der Rijkstelegraaf
zelven hebben opgericht, maar die natuurlijk slechts
op kleine schaal kan werken. Daaruit ontving
de weduwe eerst 700 en verder een kleine
jaarlijksche uitkeering. Had de Staat zijn ambtenaar
niet verplicht, aan het Pensioenfonds bij te dragen,
dan had de heer Lieveloo voor hetzelfde bedrag
dat hij thans in dat fonds stortte, bij een parti
culiere levensverzekering— maatschappij voor zijne
vrouw 4 a 5000 gulden kunnen formeeren, zegt
het Nbl.
In de op 1 Mei gehouden vergadering van leden
der Kiesvereeniging Yolksonderwijs, te Oostburg,
werd op voorstel van het bestuur besloten een
request te zenden aan de Tweede Kamer der Staten-
Generaal, met verzoek om ingeval de enkelvoudige
kiesdistricten worden ingevoerd, uithoofde van de
Het was eene zitting van de jury. De rechter
van het arrondissement en twee bijzitters vormden
"het gerechtshof. Aan het einde der hooge en lange
zaal verdrong zich eene onrustige menigte. De
gerechtsdienaars en een sterk hek hielden het
woelende volk in bedwang en de wijde ruimte voor
de bank der getuigen vrij. Deze open ruimte
was bestemd voor de advocaten, de gezworenen en
de getuigen. Kitty zag daar niets dan manuen.
De procureur-generaal nam het openbaar ministerie
waar.
Het was tien uur in den morgen. Onze heldiu
verkreeg al spoedig den indruk, alsof de rechter
en de advocaten elkander vrij ruw en onbeleefd
behandelden.
,/Mijuheer de procureur," zeide de rechter, ,/gij
hadt deze zaak reeds moeten gereed hebben, en gij
moest het hof niet laten wachten dit is nu reeds
de derde morgen, dat wij niet voort kunnen."
z/De rechtbank heeft niet het recht mij te bevelen,"
antwoordde de procureur-generaal driftig. /;Ik
veroorloof mij u te doen opmerken, dat ik niet
door het hof aangesteld ben. De lieden uit dit
district hebben mij gekozen en aan hen alleen ben
ik verantwoording schuldig voor de vervulling van
mijn arnbt."
z/Ook al goed, maak u maar niet driftig," zeide
de voorzitter van het hof met koele kortheid en
beleedigende onverschilligheid, terwijl hij de hand
over zijn langen, witten baard streek.
TER HEIZEIWSCI!^ (01 RUT
