Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. AANBESTEDING Tenrootint ier torn te PMlippe. No. 2291. Zaterdag 30 April 1887. 27e Jaargang. ii® SCHQOLBEHOBFTEN aan te besteden Binnenland. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32$. Men abonneert zich bij alle Boekhandclaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel ^verminderden prijs. Itit bind verMchijjnt Ulnsdaf en Vrijdajjavond bij den nitgever P. J. V A Si I> E 8 A Si D E te Ter Sieuzen. Burgemeester en Wethouders der gemeente HONTENISSE, zullen op Zaterdag den 14 Mei 1887, des namiddags 3 ure, bij enkele inschrij- ving, in 2 perceelen aantoesteden: de levering van Schoolbehoeften voor de openbare lagere Scholen in die gemeente, voor 1887. Bestek en voorwaarden van aanbesteding zullen, tegen betaling van J 0,25, van af den 4 Mei e. k. verkrijgbaar zijn ter gemeente—secretarie. Hontenisse, 30 April 1887. Burgemeester en Wethouders voornoemd, COLLOT D'ESCURY, Burgemeester. P. J. VAN BRABAND, Secretaris. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van PHILIPPINE, zullen op Maandag den 23 Mei 1887, des namiddags ten drie uren, trachten Het VERGROOTEN der Haven van de gemeente met bijlevering der benoodigde materialen. Aanwijzing zal geschiedeu op Woensdag 18 Mei 1887, des namiddags 3 ure. Gedrukte bestekken zijn ad f 1,verkrijgbaar bij den gemeente-secretaris. Philippine, 27 April 1887. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. B. D'HOOGE, Burgemeester. L. N. STUBBfi, Secretaris. JPolitieb. Overzicht, Wat zal de Schnaebele kwestie baren P We weten het niet, maar wenschelijk is het, dat men zoowel te Parijs als te Berlijn van zins zij, de zaak in der minne op te lossen. Begint men nota's te wisselen, dan zullen de gemoederen geprikkeld worden, zoo hevig, dat er slechts een klein stootje noodig is, om de bom te doen springen, en deze kleine zdfck loopt uit op een verdelgingsoorlog. Wij dachten ook al eens zou deze arrestatie ook dieust moeteD doen, om het hooge cijfer van de door de FEUILLETON. De kapitein was niet alleen niet dood, maar het koudvuur was uit de wond verwijderd eu.deze begon te genezen. i,0 tante, lieve tante riep hij blijde uit. >Is u hier? Ik wilde u juist schrijven." Tante Sigorel hoorde ternauwernood wat hij zeide. Zij dacht aan de doodkist, de prachtige doodkist Niettemin omhelsde zij haar neef zoo hartelijk mogelijk. Zij ontdeed zich van haar shawl, zette haar rouwhoed af en haalde een muts voor den dag. Geheel onder den indruk zijner dankbaarheid, riep de kapitein gedurig uit „Wat is het toch lief van u, dat gij gekomen zijt!" Een oogenblik later vroeg hij z/Gij zijt toch hoop ik, niet van plan terstond te vertrekken z/Ik zal bij u blijven totdat gij weder op de been zijt, Frans," werd hem geantwoord. z/Hebt gij een koffer bij u P Is hij onderweg. Zal ik hem door Boiron laten afhalen z/Neen, dank u, hij zal hier bezorgd worden." aGoed. Gij blijft natuurlijk hier logeeren. Duitsche regeering gevraagde leening er door te halen De diplomaten drijven soms een wonder- lijk spel. Zulke incidenten geven aanleiding tot geruchten, die den eerlijken Makelaar welkom zijn. Hij vraagt nu 200 millioen voor militaire credieten, waaronder 90 millioen voor strategisc'ne spoorwegen, terwijl den Rijksdag wordt voorgelegd eene belas- ting op suiker en gedistilleerd. Dat zijn groote vraagstukken, waarover de stemming onzeker is en nu kan zoo'n incident aan de Fransche grens uitnemend dienst doen. De oorlogschatting neemt alles langer in beslag. In Italie volgt men het voorbeeld van Bismarck ook al. Het kabinet Depretis-Crispi heeft, toen het zich voorstelde aan de vertegenwoordiging bijna nergens anders over gesproken, dan over de hoogere eischen van de departementen voor marine en oorlog. Evenals de collega's in andere landen verklaarde ook Depretis, dat hij niets liever verlangde dan het behoud van den vrede, waarvoor krachtige oorlogstoerustingen den waarborg opleverden. Zoo gaat men zich vreedzaam ruineeren. Groote legers op den voet van oorlog, strategische spoorlijnen naast andere voor particulier gebruik, kanonnen en ramtorens, daarvoor kan de burgerij betalen, dat zijn de zuigtoestellen, die de beurzen tot op den bodem leegpomgen. De Franschen hadden beter gedaan met de soldaten te gebruiken voor deu aauleg van een spoorweg door Algiers van het Oosten tot het Westen, waardoor een belangrijke handelsweg is geopend zelfs dwars door de granietmuren, die de provincien Algerie en Con- stantine scheiden. Dat deed ook een Probas, een Romeinsch Keizer uit de derde eeuw, toen hij de moerassen en raeren door zijne soldaten liet droog maken, om er de wegen door te leggen. Dat stuk geschiedenis mocht Drepretis of Grispi wel eens door een vertegenwoordiger van hen, die de lasten moeten dragenonder den neus worden geduwd. Dit jaar moeten de oorlogsopcenten op de grondbelasting in Italie worden afgeschaft. Nn, het zal er wel naar lijken afschaffen van belastingen is geheel uit de mode, dat komt nergens meer voor. Als men bovendien in aanmerking neemt, dat het voor de boeren en arbeiders in Italie niet te ruim sopt, dat zij van mals moeten leven, die de oorzaak is van eene zeer gevreesde en algemeen verspreide ziekte de pellagra, dan zal niemand den philantroop en den econoom ongelijk geven, als zij klagen over den duren koop der uitbreiding van verdedigingskracht tegen zulk een prijs. Den rijken hindert het niet zooveel Uit het Oosten komt niet veel belangrijks. De Czaar is niet gerust en vertoont zich niet in het openbaar, daarom is hij op nieuw naar Gatschina vertrokken, toen men te St. Petersburg weer een aantal personen verdacht van moorddadige aanslagen, arresteerde. Ook zit de Czaar aller Russen nog Ik heb een aardig kamertje voor onverwachte gasten." //Toen een half uur later, een kruier met de doodkist aan de deur verscheen, werd het gevaarte naar de kleine logeerkamer gesleept en daar tegen den muur gezet. Drie weken gingen voorbij. Tante Sigorel was en bleef bij haar neef. Zij zorgde voor zijn kleine huishouding en hielp hem waar hij hulp behoefde. ,/Tante/' zeide hij op zekeren dag, ,/gij moet u hier niet altijd opsluiten. Waarom gaat gij niet eens uit. Er zijn hier vele bezienswaardige gebouwen de kerk, het kasteel en het arsenaal, en bovendien is er een fraai standbeeld van Gutenberg." z/Stilantwoordde de oude vrouw„om al die dingen geef ik niets. Ik blijf veel liever te huis." Ondanks haar rustig, vreedzaam leven, was er iets dat haar als een looden wicht op het hart lag, en dat was de tegenwoordigheid van de doodkist. Wat zou zij met dat voorwerp beginnen Hoe zou zij het kwijt raken Iederen avond bleven, voor dat zij in haar bed stapte, hare blikken aan de roode kist vastgenageld, die er bij het twijfelaehtige flikkerlicht der kaars akeliger uitzag dan ooiten wanneer zij des morgens ontwaakte, grijnsde vdor alles de griezelige lijkkist haar aan. Intusschen was het been van den kapitein in altijd tusschen Von Giers en Katkoff in de knijp. Uit St. Petersburg meldt men, dat Alexander nu weer ontevreden is over de houding van Von Giers. Afgesproken was dat Katkoff, op verlangen van den Czaar, Von Giers zijne verontschuldigingen zou aaubieden en zijn leedwezen betuigen over de al te scherpe uitdrukkingen, en toen de groote Katkoff aanbelde bij den Minister van binnenlandsche zaken, liet deze „niet te huis" geven. Was 't niet vreeslijk. Met John Bull haspelt Alexander nog over de grenzen in Afghanistan, zonder iets te vorderen. De lui zijn het zoo na eens, dat ze beide het gansche land van den dikken Emir willen hebbeu. De tweede lezing der Iersche landwet is in het Hoogerhuis zonder stemming aangenomen. In den loop van het tweedaagsch debat verklaarde Salisbury, dat de regeering de aanneming der landwet en de wet tot beteugeling der misdaden in Ierland als onafscheidelijk met elkaar verbonden beschouwde, en wanneer daarvoor geen meerderheid zou te ver- krijgen zijn, dan ja, wat dan? Wel dan zou de regeering dit als een votum van wautrouwen beschouwen, natuurlijk. Uit het Balkanland komt ook weinig tot ons. De prefect van Boergas ontving van de autoriteiten te Hirkilisse het bericht, dat zich aan de grens eene bende van 400 man ophield; volgens een tweede bericht was in den nacht de reeks van schildwachten die de stad omgeeft, door een voor de stad liggend schip gealarmeerd. Toen zij vuur gaven, kwam een deel van de bezetting uit de stad; de nationale vereeniging riep de vrijwilligers onder de wapensom de gevangenissen werden dubbele posten geplaatst en 's nachts door de stad gepatrouilleerd. Het schip verwijderde zich toen weder; men zond het eenige schepen ter vervolging na, en deze kwamen terug met de inlichting dat het schip eenen Griek van Sisopolis behoorde en niels verdachts had. De Grieksche en Turksche bewoners der stad hadden zich dieu nacht niet vertoond. De Russische onruststokers schijnen tegenwoordig niet veel werk van hun ambt te maken in het Balkanschiereiland. Toch is de geschiedenis niet ten einde. HH. MM. de Koning en de Koningin, die den 16 der volgende maand Het Loo zullen verlaten om zich naar de badplaats Wildungen te begeven, zullen op Hun reis derwaarts ook een bezoek brengen aan den Vader van H. M. de Koningin, Z. D. H. den Vorst van Waldeck-Pyrmont. De onderwijzer van H. K. H. Prinses Wilhel- mina, de beer Gedaking, die thans op Het Loo is, zal de reis naar Wildungen medemaken. zooverre hersteld, dat de dokter hem toestond een paar malen daags een oogenblik door de kamer te loopen. Van liev'erlede strekten die wandelingen zich uit, totdat hij op zekeren dag kwam kijken hoe zijne oude tante haar kamertje had ingericht. ,/Miju God, tante, wat is dat riep hij verbijsterd uit, toen hij, de kamer binnentredende, de groote doodkist tegen den muur zag staan. ,/Wat kunt u daarin bewaren Tante werd bloedrood. /,Het moeten japonnen zijn," ging hij schertsend voort//japonnen, waarmede hij hier te Mainz denkt te schitteren." Tante raakte van haar stuk. „0, lieve tanteging de kapitein op ver- wijtenden toon voort, ik wist niet dat u zoo ijdel waart." En hij stootte met zijn kruk tegen de kist, die een hoi geluid gaf. z/Hoor eens, Frans," begon de oude vrouw met bevende stem, terwijl een paar groote tranen haar langs de wangen rolden, z/Wat scheelt u, tante?" z/Niets. Ik dacht ik z/Wat dacht u, tante?" z/Ik dacht na dien brief dat" z/Wat Zij bewaarde nog een seconde het stilzwijgen en barstte toen uit z/Welnu, ik verbeeldde mij, dat gij het onpleizierig fn den Militaire Gids zal, weldra een belang rijke bijdrage verschijnen betreffende de inrichting onzer levende strijdkrachten. De schrijver geeft daarin het ontwerp eener leger- organisatie met uitgewerkte- begrooting. Volgens die regeling zou er een veldleger en een bezettings- leger zijn van ongeveer 90,000 man, en zouden de jaarlijksche uitgaven ruim 20 millioen bedragen. Het militie—contingent zou op 11,000 man Jsjaars bepaald blijven, zoodat in dit opzicht de last op de bevolking niet zou verzwaard worden. Maar de diensttijd wordt op tien jaren gesteld, waarbij gedurende de laatste helft de verplichtingen op een minimum worden gebracht, terwijl dan tevens de schutterplicht vervalt. Met betrekking tot het in den Amstel bij De Omval gevonden lijk meldt De Amst. nog het volgende Mevrouw de wed. L. schijnt in behoeftige om- standigheden verkeerd te hebben. Zooals bekend is, zorgt de Nederlandsche Staat niet voor de weduwen en weezen der ambtenaren bij de Rijks- telegraaf. De eenige bron wellicht, die baar ten dienste stond, was een jaarlijksche toelage van f 176,96 uit het fonds der Vereeniging van ambte naren bij de Nederlandsche Rijkstelegraaf tot gel- delijke uitkeering bij overlijden. Gewend aan maat- schappelijken welstand, heeft zij met haar kind den dood gezocht, toen de armoede haar meer en meer aangrijnsde. Aan de N. R. Ct. wordt nog medegedeeld, dat een onderzoek omtrent het gezin Janssen, waar het rneisje besteed was, aan het licht bracht dat zij het daar zeer goed had. De moeder lokte het dochtertje laatstelijk het huis uit, voorgevende haren zieken zoon, te Utrecht in garnizoen te willen bezoeken. De politie te 's Hage is in kennis gesteld van een behendige gauwdievenstreek, waarvan de dader intusschen met een weinig medewerking van het publiek niet lang oubekend kan blijven. Een ingezetene, mijnheer X., had zijn bediende last gegeven een schilderij af te halen aan zeker adres, dat hij den man op een brief je had meege- geven omdat de bediende doofstom is. De bediende loopt en zoekt en zoekt en loopt, maar kan het adres niet vinden. Van zijn verlegenheid maakt een individu, wien hij het briefje liet lezen om zich aldus den weg gewezen te zien, gebruik om den doofstommen /,Mercurius" een anderen weg uit te sturen en zelf zich naar het juiste adres, dat hij op het briefje gelezen had, te begeven, en het schil derij namens mijnheer X. te vragen. Niets kwaads vermoedende, overhandigde men den persoon het schilderij, en toen eenige oogenblikken later de z/doofstomme bode" eindelijk aan het juiste adres was aangeland, werd de oplichting ontdekt, maar te laat. zoudt vinden hier begraven te worden en daarom had ik een kist medegenomen. z/Een doodkist?" w Ja." yWerkelijk //Ja." De kapitein barstte in lachen uit. z,Ha, ha, haDit vind ik kostelijk. Ha, ha, ha En aangestoken door zijne vroolijkheid, glimlachte de oude vrouw door hare tranen heen. z/Vindt gij het slecht van mij vroeg zij. Brans Coste drukte de oude vrouw aan zijn hart. //Gij zijt een lieve, brave tante," sprak hij, Maar wat moeten wij met die kist aanvangen vDaar ik haar voor u had medegebracht, neef, kunt gij er mede doen wat gij wilt." Kort daarna keerde tante naar Nancy terug. Daar de doodkist den kapitein niet hinderde, liet hij haar staan waar zij stond. Een paar dagen na het vertrek zijuer tante schreef hij haar, om haar te melden dat hij ge heel hersteld was en weder mocht uitgaan. Op dien brief kreeg hij geen antwoord. Den eersten Februari echter, kwam Boiron met een epistel naar boven loopen. „Tante lag ziek te bed. Zij had koude gevat op de terugreis en leed aan bronchitis." ,/Ik vertrek terstond naar Nancy," zeide de kapitein tot Boiron. Dienzelfden avond nog maakte hij zich reisvaardig, betaalde zijn huur, liet het TER HElIZEflSCHE COURMT (SlO T.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1887 | | pagina 1