Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2288.
Woensda^ 20 April 1887.
27e Jaargang,
Still
m ti^ii ii mm
Binnenland.
■S
5
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. "Voor Belgie 1,40. Yoor Amerika 1,82$.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busbouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kac zich abonneeren tot bet plaatsen van 500 regels en meer per
ja&r, tot veel verminderden prijs.
IDlt bind verscliijnt Uinstdns- en Vrijdng-nvond bij den uitgcver P. JI. V A SI E S> A Rt E> E te Ter Sircreu.
folitieli Overzicht,
Uit Rusland wordt medegedeeld, dat er weder
een aanslag op den Czaar heeft plaats gehad en
op zijne gemalin tevens. Op den wandelweg
arresleerden de agenten een jongen man en eerie
jonge vrouw, die een bom bij zich hadden. Eenige
minuten na de arrestatie reden de vorstelijke
personen langs den weg. De nihilisten die op
13 Maart den aanslag pleegden staan te recht.
De regeering heeft alle draden van het complot
in handen, tengevolge van de inlichtingen, door
het zoontje van de vroedvrouw, in wier huis de
samenzweerders bijeenkwamen, verstrekt. Bovendien
zit die ongelukkige ,/Czaar aller Russen" nog in
de knijp tusscben Katkoff en Von Giers. Men
verhaalt nu, dat Katkolf gedreigd heeft de uitgave
van zijn blad te zullen staken, indieu men zijne
vaderlandsliefde niet beter waardeerde. Von Giers
wordt verkeerd ingelicht omtrent de Bulgaarsche
toestanden, zegt bij, en de Duitsche consul-generaal
Von Thielmann wordt voorgesteld als vijandig
geziud jegens Rusland. Naar aanleiding van een
en ander zou nu Von Giers aan den Russischen
gezant te Konstantinopel andere instruction in
de Bulgaarsche kwestie hebben gegeven, waa^door
de onderhandelingen met de Porte zijn hervat.
Als het waar is, dat Katkoff naar Parijs gaat, dan
behoeft niemand te denken, dat hij daar veel goeds
zal stichten, en dat bezoek zal in Duitschland
argwaan verwekken, te meer nu bij komt mede-
deeleudat hij in correspondentie staat met den
Franschen consul te Roestschoek, die hem inlich
tingen omtrent de Bulgaarsche toestanden verstrekt.
De Fransche bladen bespreken gewoonlijk ook
de Bulgaarsche kwestie op eene voor de regeering
vijandige wijze. De Engelschen worden beschuldigd
van den Battenberger te blijven patrouiseeren
waardoor de oplossiug wordt vertraagd. Rusland
zou anders nu geneigd zijn naast den Mingrelier
als candidaten voor den betwisten troon te stellen
den Vorst van Oldenburg en den Prins van
Leuchtenberg, tegen welke laatsten de Bulgaren
geen bezwaar zouden hebben. Wezenlijk wordt
ook gemeld, dat de Sultan heeft afgezien van het
zenden eener circulaire over de Bulgaarsche zaken
aan de groote mogendheden, waarin zij zouden
worden uitgenoodigd te zamen een einde te
makeu aan den tegenwoordigen toestand. Die
arme SultanAller droevigste gevolgen onder-
vindt de man van die troebelen. 't Geld is weer
op en alle pogingen om de loonen der ambtenaren
uit te betalen blijven vruchteloos, terwijl de buiten-
laudsche wapenleveranciers hunne leveringen staken.
Rusland en Engeland beiden zullen op dien gelde-
loozen toestand van den Zieken Man gaan speculeeren.
De Spanjaarden schijnen hun part ook te willen
hebben van Afrika. Thans zijn ze de Franschen
te slim af geweest door een wig te schuiven tusschen
FEUILLBTON.
5)
,/God zij geloofd!" tluisterde de kapitein, met
de .handen om de trossen gevouwen, en het volgende
oogenblik voegde hij er geheel bedaard bij,/Scherp
bakboord met het roer!" De tros werd van de
Taxilus los gemaakt en de manschappen zwaaiden
met de petten. Carlos was vooruit gegaan en keek
over boordhet schip lag goed.
Hoe veel water in het schip?" klonk de vraag
naar beneden.
^Zes-en-twintig centimeter."
ffStop de machine!"
Voor den boeg werd nu een nieuw en sterk mars-
zeil aangebracht, dat het water moest beletten door
het lek naar binnen te dringeu.
De mannen keken elkander aan.
z/Dat's goed bedacht!" zei een van hen zacht.
De auderen knikten en in hunne gedachten zagen
zij de blanke zilveren dollars reeds gliusteren.
De vreemde matroos, die als wacht op de My-
kerinus gebleven was, trad op den kapitein toe en
salueerde. Tot dus ver had hij geen hand uitge-
stoken.
z/Waar gaat u heen, kapitein vroeg'hij beleefd.
//Naar Montevideo."
//Wil u inij bij Punta Arenas aan land zetten
Marokko en de Fransche nederzettingen aan den
Senegal. De geheele kuststreek van Kaap Blanco
tot Kaap Mogador is gesteld onder opperheerschappij
van Spanje, en niet alleen de kuststreek maar ook
al het land tot op 150 mijlen van de kustlijn.
In ous vorig nommer deelden wij iets mede
van het conflict met Haiti. Nu, dat muisje kan
een staart krijgen. Men wete, dat het kabinet
van St. James door zijn gezant te Porteau-Prince,
den eisch heeft gesteld, dat de republiek haar het
eiland Tortuga zou afstaan, of een millioen dollars
schadeloosstelling zou betalen. De kwestie komt
hierop neer. Op het genoemde eiland, ten noor-
den van Haiti gelegen, hebben zich Engelschen
gevestigd en zich daar landerijen toegeeigend. De
republiek bezet.te daarop het eiland, zonder aan de
nieuwe grondbezitters sc'nadevergoeding toe te ken-
nen, en wel omdat de daar wonende Engelschen
bij onlusteu op Haiti herhaaldelijk tegen de repu
bliek hadden partij getrokken. De gezant
handhaaft echter de aanspraken zijner landslieden
en bedreigde de regeering van Haiti met een bom-
bardement van de havens, indien zijn eischen niet
biimen vijf dagen werden ingewdligden of-
schoon die vijf dagen al lang verstreken zijn, het
bombardement heett nog niet plaats gehad, hoewel
Haiti niet heeft toegegeven. En waarom niet?
In de Nieuwe wereld bestaat een //leer van Monroe,"
die geen eukel president durft verloochenen. Zij
luidt: //Amerika duldt niet eenige inmenging van
eene Europeesche mogendheid in zuiver Amerikaan-
sche aangelegenheden." Dientengevolge zijn twee
schepen van de Amerikaausche marine naar de wate-
ren van Haiti gezonden, teneinde krachtig te pro-
testeeren tegen elk misbruik van macht van de
zijde van Engeland. En ziedaar de staart van 't
muisje. John Bull zal nu wel een toontje lager
zingen.
Aan den anderen kant van ons wereldrond is
John gelukkiger geweest. De Koning van Korea
heeft tot zijn eersten minister benoemd een luite-
nant van een Enge.lsche kanonneerboot, gestationeerd
in de Chineesche wateren. Vroeger bekleedde een
Duitscher, Von Mollendorf deze betrekking. Met
deze promotie zal men in St. Petersburg evenmin
in zijn schik zijn als in Parijs, men zag het
Britsche licht in't oosten liever tanen.
H.H. M.M. de Koning en de Koningin woon-
den eergistermorgen onder gehoor van Ds. Adriani
de godsdienstoefening bij in de Nieuwe Kerk.
De voorganger had tot tekst gekozen het laatste
gedeelte van Johs. 20 vers 19 Vrede zij ulieden."
De kerk was, zoo mogelijk, voller dan ooit bij
een bezoek des Konings. Geruimen tijd voor het
uitgaan der kerk stond het Prinsesje aan het
Carlos zag hem aan.
z/Ben je bang om te verdrinken?"
z/Neen, maar ik wilde gaartie naar mijn kapitein."
z/Hij is te Valparaiso."
»Ja maar hij komt terug en vindt hij zijn schip
niet, dan gaat hij verder. Dan kan ik hem ver-
tellen, hoe ailes gegaan is.''
z/'tls eigenlijk dom van mij, als ik aan uw
wensch voldoe, maar het zij zooik ben geen
zeeroover. Ik berg het schip voor de assurautie.
Wie het eerst komt, het eerst maalt Maar stop-
pen doe ik niet. Ga aan boord van de Taxilus
en neem de sloep. Dan kunt ge afzetten waar en
wanneer ge wilt."
De man salueerde wederom.
z/Verrainder het vuur op de Taxilus en houdtje
in ons kielzog!" riep Carlos. //Wie weet waar het
goed voor zijn kan," dacht hij. //Full speed, voor
uit!" commandeerde hij naar de machinekamer.
De gestrande Mykerinus had de terugreis aanvaard.
Het was een bovenmenschelijk werk een reuzen-
werk, het schip behouden over te brengen. Er
bestond slechts eene mogelijkheid; zoo snel mogelijk
te varen. Trof men ruw weder, dan was de
Mykerinus verloren. Het schip was er op gebouwd
veertien mijlen per wacht te makeu en maakte er
nu slechts tien. Het volk bij de machine af te
lossen daar was bijna niet aan te denken. Evenals
het drink water aan de smachtende karavaan, zoo
ook moest de slaap bij uren aan de uitgeputte
raa'm van het zijbalkon de terugkomst van vader
en moeder af te wachten.
Te half twee verlieten de Koning en Koningin
het paleis weder in een open landauer met vier
paarden, en reden langs de Heerengracht naar
Artis" waar Hunne Majesteiten verwelkomd werden
door het bestuur. Evenals altijd verdrong men
zich in de paden en lanen, en stond eene dichte
menigte in de Plantage gesch'aard; evenals altijd
viel er wanorde op te merken.
Omstreeks half drie vertrokken Hunne Maje
steiten, met het voornemen om een bezoek te
brengen aan de Muiderpoort en omstreken, en
van daar naar de eilanden te gaan, waar, indien
er gelegenheid voor zou bestaan, zooveel mogelijk
aan de hoeken van strateu en bij versieringen
stil zou worden gehouden; vervolgens langs de
Prins—Hendrikkade naar en onder den boog van
de brood— en banketbakkers, en voorts naar den
Jordaan, waar bczocht zou worden de school tot
verbreiding der waarheid in de Elandstraat.
Onnoodig te zeggen dat H.H. M.M. overal
uitbundig toegejuicht werden.
Ds. Adriani dineerde ten paleize, terwijl tevens
tot de genoodigden behoorden de hertog van
Saksen-Meiningen, Jhr. C. Hartsen, Mr. M. H.
Insinger en de kamerheeren in buitengewonen
dienst.
De Koninklijke familie heeft gister-ochtend te
9,30 de hoofdstad verlaten en is per Oosterspoor
naar het Loo vertrokken, tot op het perron door
den burgemeester en den Commissaris des Konings
uitgeleid, terwijl vele militaire en civielen autoriteiten
reeds vroeg ten paleize verschenen om den afscheids-
groet aan de Hooge bezoekers te brengen.
Z. M. deed den burgemeester de gewone gift
van f 2000 voor de algemeene armen ter hand
stellen met verzoek aan de burgerij van Amsterdam
Z. M. innigen dank te betuigen voor de vele
ondubbelzinnige blijken van gehechtheid aan Zijn
Huis aan den dag gelegd.
't Was Donderdagavond te Amsterdam weer
hetzelfde lieve leventje als dat van de vorigen.
Overal in de stad waren de illuminatien weer
ontstoken, die door den wind den vorigen avond,
helaas, waren gespaard gebleven. Het woelde en
krioelde weer door de straten; goed georganiseerde
gecostumeerde optochten met aanvoerders te paard,
met schilden en banieren, verhoogden wederom
de feestvreugde.
Tegen 9 uren stroomden duizenden en nog
eens duizenden naar IJ en Amstel, waar vuurwerk
werd ontstoken. Op den Amstel werden 12, op
het IJ 14 groote stukken afgestoken.
Toen de laatste zwermpot door de lucht knetterde,
ging de onafzienbare menschenmassa nog lang niet
naar huis, maar bewoog zich als een niet al te
zee naar de stadliefst het centrum
woelige
manschappen worden toegemeten, en zij moesten
door bedreigingen worden gewekt. De kapitein
en Jenkins losten elkander om het andere uur af
en zij gingen aan den arbeid bij de machine of
het roer met de revolver in de hand. Maar zou
de doodsangst de afgematheid kunnen overwinnen?
Bovendien steeg het water in het ruim en het
was in elk geval slechts een kwestie van tijd, of
de golven zouden wegspoelen, wat het verstand
en de kracht der menschen tot bescherming
hadden aangehracht. Hoe sterk de pompen ook
werkten, het zoute water drong al meer en meer
naar binnen.
Het was de avond van den tweeden dag. De
Mykerinus bevond zich reeds lang in open zee.
Hij, die niet door den nood werd wakker gehouden,
lag in den diepen slaap, die op uitputting volgt.
De roergangers staarden als droomend op het
kompas en hielden werktuigelijk het rad vast.
De kapitein stapte zwijgend op de commandobrug
heen en weer. Onderzoekend gleed zijn blik langs
den horizon. Eensklaps week elk spoor van
vermoeidheid uit zijne trekken daar ginds in
het zuiden kwam een stoomschip opzetten, men
kon duidelijk den rook zien. Als een voorgevoel
werd het hem ingegeven, dat dit de kapitein van
de Mykerinus was, die nu zijn schip zocht en door
de mededeeling van den matroos geleid, hem
nazette. Met een sprong was hij van de com
mandobrug af. Hij stormde de kajuit van Jenkins
daarvan, om in de kotftehuizen de stof uit den
mond te verdrijven. En het was laat in den nacht
voor de stad in ruste was.
Al vroeg echter was het Vrijdag voor velen
weder reveille, want de aubade der 4500 kindereu,
onder begeleiding van 5 fanfarenkorpsen, had de
belangstelling van duizenden in niet geringe mate
opgewekten die verwaehting werd nog verre
overtroffen.
In de grootste orde hadden de kleinen de
Nieuwe Kerk kunnen bereiken, en van daar was
de toegang naar den Dam, door een lage doch
stevige schutting, gemakkelijk gemaakt, zoodat er
van gedrang geen sprake kon zijn. Te 9 uren
was voor het Paleis de fine fleur van stad en land
samen, waaronder zeer vele leden der Tweede Kamer
en van den Gemeenteraad.
HH. MM. de Koning en de Koningin verschenen
met het Prinsesje precies ten 9 uren, met een
pracht—exemplaar van de feestgidswaarin de
feestliederen zijn opgenomen, in de hand, aan het
gewone vertrek des Konings naar de Damzijde,
toen de verdienstelijke Brandts Buys de verhevenheid
beklom, van waar hij de duizenden kinderen en
5 orchesten zou dirigeeren. Een korte roffel van
20 tamboers spoorde tot aandacht even aan. Daar
zwaait de stat' van den bekwamen dirigent en
daar weerklinken uit duizend keelen de eerste
tonen van de Nederlandsche vlag//Daar wuift
ge weer zoo vrij en blij
En het was alsof de zon behagen had in der
kinderen jubelen en gezang. Nog even te voren
vielen enkele harde winterkorreltjes uit de lucht,
doch op het oogenblik dat het frissche geluid het
luchtruim indrong, brak de zon door't nevelachtig
gordijn en zette gloed en leven aan de indruk-
wekkende plechtigheid bij.
Hoe de vier coupletten gezongen werden, met
welk een juistheid de attaque plaats had, daarover
zullen de muziekkenners van beroep ongetwijfeld
alien eenstemmig in lof zijn. Er was" duchtig
gerepeteerdtot Dinsdag toe, zelfs in de open
lucht achter het museummaar die repetition
hadden dan ook effect.
Dat de Koninklijke familie in het gezang behagen
had, daarvan kunnen de duizenden getuigen, die,
op de daken en op den Dam gezeten, zagen hoe
11. M. de Koningin de woorden aan de kleine
Wilhelmina voorzeide.
Het Marsch-lied, eveneens van den dirigent,
ietwat zwaarder dan het Vlaggelied, liep mede
uitmuntend van stapel, maar de groote menigte
op den Dam en Z. M. de Koning binnen in het
Paleis raakten alien opgetogen toen ten slotte het
YV ilhelmus" weerklonk waarbij de menigte
eerbiedig het hoofd ontblootte en Z. M. zelfs met
de hand de maat sloeg. Doch evenals aan alle
lofzangen een einde komt, zoo kwam ook een
binnen. Deze lag als dood, behalve dat hij
geweldig snorkte. Carlos nam een pot vol water
eu goot den inhoud over zijn aangezicht uit. De
slapende schrikte eensklaps op; Carlos schudde hem,
tot hij geheel wakker werd.
»Naar de machine, Jenkins," riep hij, ,/men
vervolgt ons!"
Nu was Jenkins helder wakker.
vMaakt dat ge naar beneden komtvervolg-
de de kapitein. wNu staan ons vier uitwegeti
open in de lucht springen, het schip laten
volloopen, aan boord geklampt worden, of hen
ontloopenhet laatste wilde ik het liefst, maar
dit is het onwaarschijnlijkst. Alles wat er aan
olie, terpentijn, petroleum eu spiritus in het schip
is, moet op het vuur geworpen worden haast u
en rnaak alles gereed. De machine is nieuw en
houdt het wel uit. Manometer en veutiel bestaan
voor ons niet meer. Weg was hij en vatte op de
commandobrug den besten kijker. ,/Juist," mom-
pelde hij, //ik herken reeds den schoorsteen met
de roode en witte strepenhet is de Lola van
Valparaiso; ze maakt elf mijlen in het uur; ze
moet dadelijk na ons bij kaap Froward aangekomeu
zijn wij zijn op het juiste oogenblik weggekomen.
Nu moeten wij twaalf mijlen inaken!"~ Hij trad
op de spreekbuis toe en riep: //stook wat hij kunt
Hij is het."
(Slot volgt.)
i
TER UI/IVSHIK COHANT
mmm
