Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Trijlas ien 24 a 31 Ducemlier aanstaanie.
No. 2251.
Zaterdag 11 December 1886.
26e Jaargang.
BEKENDMAKING.
Binnenland.
De geschiedenis van de kleinste.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter NeuzCn f 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,82£.
Men abonneert zieb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADYERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
Hit blad verscliijnt Dinsdat- en Vrijdagavoud bij den nitgever P. Jl. VAN D E S A N E te Ter Nenzen.
Burgemeester en Wethouders van AXEL, doen
te weten dat door het iuvallen van den le Kerst-
dag op 25 December 1886 en den Nieuwjaarsdag,
1 Januari 1887, de GRAANJIARKT alhier zal
gehouden worden op
Axel, den 11 December 1886.
QUARLES VAN UP FORD,
Burgemeester.
J. v. D. SCHOONAKKER,
Secretaris.
I'olitieli Overzicht,
De nieuwe zaakgelastigde van Servie heeft de
Bulgaarsche regeeriug verzekerd van de vriend-
schappelijke betrekking wederzijds; de drie gedele-
geerden zijn op reis en zullen achtereenvolgens
Weenen, Berlijn, St. Petersburg, Parijs, Louden,
Rome en Konstantinopel bezoeken en de Porte
heeft aan de mogendheden eene circulaire gezonden,
waarin de Bulgaarsche kwestie op zeer verzoenen-
den toon wordt besproken en de candidatuur van
den vorst van Mingrelie dringend aanbevolen. In
Rusland vertelt men echter dat noch hij, noch zijne
familie den troon begeert. Te Konstantinopel is
eene circulaire uit St. Petersburg ontvangen van
dezen inhoud „Generaal Kaulbars heeft geconsta-
teerd, dat de gevoelens van het Bulgaarsche volk
volkomen vijandig zijn aan de avontuners, die thans
het gezag in handen hebben. ten slotte zegt
de regeeriug, dat zij hoopt, door vreedzame midde-
len tot een oplossing te geraken. Op wat Kaulbars
verzekert, geeft de lombard geen cent en misschien
de Sultan ook niet, al had hij er een.
De Duitsche rijkskanselier blijft in zijn schuil-
hoek, zelfs nu in den Rijksdag de noten kraken.
De minister van oorlog liet niets afdingen op zijn
eisch en speculeerde op de groote sterkte van het
Fransche leger en op den oorlogszuchtigen geest
dier natie.
Het orgaan van den Rijks-kanselier zegt, dat
men, in Frankrijk tegen 1887 gereed hoopt te zijn
met voltooiing van het materieel, dat men voor
een Europeeschen oorlog noodig heeft. leder be-
grijpt, waarvoor dit loos gerucht moet dienen. Von
Moltke betreurde het, op zijn manier, dat een goed
deel van de iukomsten des rijks moest worden
besteed om de veiligheid naar buiten te verzekeren.
Gansch Europa is tot de tanden toe gewapend, zei
de grijze veldmaarschalk, alsof Duitschland zelf
niet ten voorbeeld stolid. Ten slotte verklaarde
de maarschalk, dat een weigering van het door de
regeeriug gevraagde den Rijksdag wellicht verant-
woordelijk zou maketi voor al de ellende van
eene vijandelijke invasie. Het grof geschut is
FJBXJILLETON.
De tijd verliepwel scheen het der moeder niet
toe dat hij vleugels had, maar hij verliep toch.
De kleine Theodora wandelde reeds vlug naar de
school en hield zich voor wonderschoon in de afge-
legde kleederen der ,/grooten". Zij was een onver-
schillig, vroolijk, altoos tevreden kind.
„Hemel, wat zulk een nestdotje toch verwend
wordt zuchtten de zusters, als moeder trachtte
Doortje te vrijwaren voor den overvloed van allerlei
kleine bezigheden en bezorgingen, welke men van
verschillende zijden op haar nog wilde laden. Het
was toch haar kind en kon het immers niet helpen
dat het er nu eenmaal was. Doortje had de groote
bruine oogen van haar vader en daardoor reeds
lang het eerst weerstrevende hart der moeder voor
zich gewonnen. Zij scheen zich buitendien in alles
te kunnen schikken.
Als w ij dat eens gedaan hadden, mijn hemel
wat zouden wij brommen gehad hebben meenden
de zusters, als het nestdotje iets verkeerds had
verricht„maar zulk een nestpopje wordt niet licht
een haar gedeerd Ja, ja, de kleinsten hebben het
maar goed op de wereld 1"
Moeder begint oud te worden," fluisteren zij
elkaar toe, ,/zij is veel te toegevend voor de kleine.
door de regeering waarlijk niet gespaard En
nu heeft de man uit Friedrichsruhe nog geen
kruit verschoten.
Het gansche Ministerie de Frejcinet heeft bij
den president der Fransche Republiek een verzoek
om outslag ingediend, dat noode door Grevy zal
worden aangenomen. Het geduld was teneinde,
nadat hij eerst nog had toegelaten, dat het budget
van zijn Minister van financien tot onherkenbaar
wordens toe gehavend werd, en de Tonkin-kredieten
en den gezantschapspost bij het Vatikaan met
eene zeer kleine meerderheid zag aangenomen.
Overigens werden de begrootingeu zeer besnoeid
en het amendement tot opheffing der onderprefecturen
aangenomen. Dit was te veel, na al het voorge-
vallene en het Ministerie vroeg collectief ontslag.
De Frevcinet zeide, dat hij door de houding der
Kamer zijn prestige te veel verzwakt achtte, om
met goed gevolg tegenover het buitenland en in
Tonkin en Madagascar op te treden. De radicalen
zeggen, het zoo erg niet bedoeld te hebben, maar
't geval ligt er. Het jaar spoedt ten einde en het
grootste deel der begrooting moet nog worden
afgehandeld.
Uit Engeland is het bericht gekomen, dat men
op dit oogenblik niet in discussie kan treden over
het vaststellen van een tijdstip voor de ontruiming
van Egypte en elk voorstel moet verwerpen be-
treffende de onzijdig verklaring van het Suez-kanaal,
waardoor op eenigerlei wijze de gemeenschap met
Indie, hetzij door het kanaal, hetzij over de land-
engte, zou belemmerd worden. Bij de mogendheden
heeft Frankrijk, inzake de Egyptische kwestie, niet
veel steun gevonden, waarom John Bull meer op
zijn poot speelt. In Ierland heeft hij het nog
erg te kwaad. Te Cork hebben ernstige onlusten
plaats gehad, ten gevolge van de verschijning der
politie bij eene op den openbaren weg gehouden
meeting. Het volk begroette de politie met een
hagelbui van steenen; de mannen der wet gingen,
in strijd met de uitdrukkelijke bevelen des bur-
gemeesters, over tot een aauval met de bajonet,
waarbij burgers werden verwoud. Eerst tegen rnid-
dernacht slaagde de politie, die zelve een groot
aantal gewonden telde, er in de straten te doen
ontruimen. Deze gebeurtenissen wekken ook agitatie
in Amerika. De president der Irish national League
heeft eene circulaire doen verschijnen, waarin hij
herinnert aan de gegeveu beloften en de leden op-
roept om deze te houden, speciaal wat het fonds
tot ondersteuning der uit huis en hof gezette
pachters betreft. Of het geld wel zoo ruim zal
vloeien, sedert men vaak ondervonden heeft, hoe er
met de kas gehandeld wordt bij dat soort veree-
nigingen, dat mag betwijfeld worden. Van dyna-
mieters en moonlighters verwachtte men niet veel
goeds, ook niet voor de Iersche pachters, die op
te hooge huren zijn gezet.
't Is een waar geluk, dat wij er zijn om haar te
kunnen helpen in de opvoeding van het kind."
En zij hielpen alle vijf, ieder op zijne wijze.
Moeder verwonderde zich in stilte, dat het boompje,
waaraan zoovele onkundige leerlingshanden knut-
selden, sneden en bogen, geen akelig ding werd,
maar gezond en goedgevormd opgroeide.
Anna trouwdetoen kwam Alida aan de beurt,
en eindelijk Klaartje. Dora moest op hare kindertjes
passen, als de levenslustige, jonge vrouwen naar
gezellige kringen gingen. Men komt niet voor
niets zoo vroegtijdig tot de waardigheid van tante
;/Wat hebt gij het toch goed, nestdotje, dat gij
zoo warm in het oude nestje bij moeder kunt
zitten, als achter een dikken muur, waar geen ruwe
wind u bereiken kan zuchtten de jonge vrouwen,
als allerlei kleine, maar toch niet geheel rozenroode
wolkjes aan hun echtelijken hemel zich voordeden,
of als de golven harer eigene huishoudingen on-
stuimig waren. #Ja, ja, de jongsten hebben het
groote lot getrokken
Broeder Max was in zijn tijd een vroolijke
student geweest en had in zijn studentenkleeding
op al zijne zusters een grooten indruk gemaakt
maar later was hij, na vele, vele jaren studie, bij
het examen gedropen. Dat is niets ongewoons en
is menigeen te beurt gevallen, maar hier wiep het
al zeer donkere schaduwen in het buitendien niet
zeer zonnige leven eener weduwe. Max wendde
zich, toen alle koorden verbroken waren, tot den
Omtrent de stranding van het stoomschip
„Rival" wordt uit Haamstede (eiland Schouwen)
het volgende gemeld
Dinsdag jl. werd van den vuurtoren te Wester-
scliouwen opgemerkt, dat een schip in nood verkeerde
hetwelk later gebleken is te zijn het Duitsche
stoomschip //Rival."
Evengenoemd schip, gezagvoerder Heeckt, en
bemand met 12 koppen, was des morgens te half
zes ure gestrand op het zoogenaamde „Nieuw
Onmiddellijk werd hiervan per telephoou
bericht gezonden aan den burgemeester van Haam
stede, den heer M. Bolle Azn., agent der Z.—H.
reddingsmaatschappij, die onverwijld bevel gaf de
reddingsboot „Prinses Wilhelmina" van wege
evengenoemde maatschappij, gestationeerd te Burgh-
sluis, in zee te brengen. Hoe ook alle krachten
door den schipper en de bemanning werden aan-
gewend, hoe zij ook, met ware doodsverachting,
het schip zochten te naderen om de schipbreuke-
lingen te redden, die in de masten hunne toevlucht
hadden genomen, terwijl de zee telkens over het
schip heenbrak, het mocht hun niet gelukken.
De sterke zuidweste wind, de opgezweepte golven
dreven den spot met menschelijke krachten en
noodzaakten den schipper onverrichter zake terug
te keeren, evenwel met het vaste plan om het des
nachts, begunstigd door maanlicht en in de hoop,
dat de storm dan ook wat bedaard zoude wezen,
het andermaal te beproeven.
Dat zou evenwel niet meer noodig zijn, want
de kapitein besloot te 4 uren met eigen boot het
wrak te verlaten en te trachten den vasten wal
te bereiken. Na meer dan 6 uren op zee gezwalkt
te hebben in eenen toestand, die zich beter laat
denken dan beschrijven, was men zoo gelukkig,
te circa half elf, Burghsluis te bereiken. Yan
daar werd spoedig de tocht naar Haamstede on-
dernomen, alwaar de schipbreukelingen op de
meest hartelijke wijze werden geherbergd. Zoo veel
mogelijk werden hun droge kleederen verschaft
en na den inwendingen mensch verwarmd en
versterkt te hebben, was de slaap een welkome
bode, die de ongelukkigen, althans voor eene wijle,
den uitgestanen angst en de ellende deed ver-
geten.
Het stoomschip behoort aan de heeren Paulsen
en Soer te Kiel en had eene gemengde lading
van vlas en lijnzaad. Bevracht te Riga, was
het bestemd naar Gent. Nog steeds buldert de
zuidwestewind en viert zijn woede bot aan het schip,
dat onherroepelijk totaal zal zijn verloren.
Uit Amsterdam wordt gemeld
In het Paleis voor Yolksvlijt was het eergisteren
avond feest. Dr. Mezger was daar de weldoende
gastheer van een 1200-tal scboolkinderen, wier
handelsstand, en de moeder gaf, in vertrouwen op
zijn schrander hoofd, hem geld boven hare krachten,
om hem in de residentie te vestigen.
Paul had schulden gemaakt, welke door de kleine
besparingen van het zusje, die zij hem goedwillig
tot dekkiug afstond, niet konden gedelgd worden.
Hij verzeilde op bijpaden, en ten langen leste was
men blijde dat hij besloot om zijn geluk, hetwelk
hem naar zijn oordeel in het vaderland ontweek,
in Australia te zoeken.
Doortje had al de zorgen en den zwaren kommer
gewillig met haar moeder gedeeld. Maar dit
vroegtijdig mededragen, deze al te vroege blik op
de dwalingen en onvolkomenheden des levens en
der menschen had zich als een rijp op de lentebladen
harer jeugd vastgehecht, en daarbij was moeder
sukkelend geworden. Het licht harer oogen week
allengskens en eindelijk werd zij geheel blind.
Dora was haar onvermoeide verpleegster, en hier-
mede gingen de schoonste jaren haars levens
voorbij.
Eens zij was toen pas negentien jaren
had haar hart een zwaren strijd gestreden. Een
verre neef, een knappe jonge man, had haar op in
T oog vallende wijze onderscheiden. Zij gevoelde,
dat hij haar beminde en zij beminde hem weder
met al de kracht van haar nog onbewogen, jeugdig
hart. Duizendmaal zeide zij tot zichzelve, dat haar
plaats bij de hulpelooze moeder was, dat zij geen
twee heeren kon dienenen duizendmaal toch
ouders tot eene der alhier bestaande werkliedenver-
eenigingen behooren.
De Paleiszaal leverde een verrassend gezicht op.
In de grootste orde hiervoor zorgden de be-
stuursleden der vereeniging bewogen de kleinen,
na verschillende nummers van het programma, zich
door de ruime zaal, waar een flink orkest populaire
stukken uitvoerde en waartoe natuurlijk het Sinter-
klaas-reportoire behoorde. Nadat eerst het dwergen-
theater vertooDd was, werd eene #Chineesche schim"
gegevenwaarna de kinderdrom in optocht naar
de zijzalen werd geleid, om hier op guile wijze
onthaald te worden op versnaperingen, om daarna
elk met een aardig en nultig geschenk naar huis
te worden gezonden.
Het feest liep in de beste orde af, dank zij de
goede zorgen der regelings-commissie.
H. K. H. Prinses Wilhelmina heeft, naar
men uit Apeldoorn aan het Utr. Dbl. meldt, vier
paardjes, Shetland's ras, gekregen van Z. M. Zij
zijn nog niet zoo groot als een ezel, hebben groote
koppen en lange haren. Zij zijn buitengewoon mak
en door een lOjarig meisje gedresseerd. Denkelijk
komen nog 2 dergelijke paardjes.
Was tot voor korten tijd Zuid-Beveland arm
aan gemeenschapsgelegenheden, thans begint daarin
een ommekeer te komen, zoodat men over eenige
jaren die schoone streek rijk aan reisgelegenheden
zal kunnen noemen. Yerseke wordt thans met het
station Kruiningen door een stoomtram verbonden
en tot zoodanige verbinding van Wemeldinge met
het station Ylake is concessie aangevraagd. Gaat
dit plan door, dan zouden ook Schouwen en Dui-
veland, thans nog erg ge'isoleerd, op een gemak-
kelijke wijze gemeenschap met den spoorweg kunnen
verkrijgeu.
In den voormiddag van 8 Dee. jl. is te
Stavenisse (Zeeland) aan den Zeedijk aangespoeld
het lijk van een man, oud naar gissing ruim 40
jaren, lengle ongeveer 1,7 meter, haar donkerbruin
met grijs, voile baard met snor, kleur donkerbruin,
sterk gespierd, het signalement kon niet verder
worden opgenomen, vermits het aangezicht geheel
was iugedrukt en de schedel gedeeltelijk verpletterd
kleeding jas, broek en vest van bruin geruite stof,
jas en vest met zwart satijnen voering en in de
kraag van den jas een lapje gestikt met de woorden
z/J. Delbecq Co., Gaud," wit caoutchouc halsboord,
met het inschrift ,/Lewit -S. Hyatt 42," rood met
zwart gestreepte jas, bruin geruit linnen hemd,
wit katoenen geweven onderbroek, sokken aan het
boveneinde van gele wol en de voeten aangebreid
met rood en zwart gespikkelde wol.
In een der zakken zijn bevonden 5 Neder-
landsche centen, eenige draadnagels, 2 koperen
houtschroefjes, een stalen drevei gemerkt Y en
een kwitantie, dd. 18 Nov. jl., van betaald na-
vengeld op het kanaal van Ter Neuzen door F.
betrapte zij zich op de onvoorzichtige gedachte,
dat er zeker wel een middel kon gevonden worden
om plicht en liefde te vereenigen. Zij geloofde
en minde en hoopte. Maar op eens keerde het
voorwerp harer stille neiging zich van haar af
eeusklaps en zonder verklaarbare reden, en had de
stad verlatenen zij bleef achter om over het
onopgeloste raadsel na te denken en den droom
harer jeugd, den eenigen schoonen, met stille tranen
grafwaarts te dragen.
Thans lag dat alles ver achter haar. Zij was
inmiddels zevenentwintig jaar oud geworden. Op
haar geboortedag had een koffiebezoek der familie
bij haar moeder plaats. Theodora schonk in
verzor jde de blinde moeder, de neefjes en nichtjes
en oefende rechts en links hare plichten als zuster
en tante uit. Later, toen de kinderen zich in den
tuin vermaakten, zat men huiselijk met het haak-
werk om de ronde tafel. De zusters wisten allerlei
nieuwsdaar had een verloving plaats gehad in
den kring van bekenden, waarover veel gesproken
werdeen reeds min of meer bejaard meisje was
tot een huwelijk gekomen en deed onverwachts
nog een recht goede partij.
„Wat is daar nu eigenlijk verwonderlijks in
zeide Alida, „gij weet toch dat men beweert, dat
er nauwelijks een oud meisje is, dat nooit in haar
leven kans heeft gehad aan den man te komen."
„0, dat is een bewering, welke ik kan logen-
straffen," riep Dora lachende uit, ^zooals gij mij
TER NEIIZENSCHE OI RUT
