Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Ee Wonisrdokter ei zijn pzii
No. 2235.
Zaterdag 16 October 1886.
26e Jaargang.
Binnenland.
Voor
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Eranco per post:
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
I»it blad verscliijnt Dinsdaj. en Vrljdngavond bij den nitgever P. J. V A SI 1> E 8 A N D E te Ter Nenzen.
folitieli Overzieht.
In Weenen gelooft men, dat de hoogste kringen
te St. Petersburg in groote verlegenheid verkeeren
over den eerstvolgenden stap, die in de Oostersche
kwestie zal moeten worden gedaan. Nadat Rusland
zich aan de geheele wereld in zijn waar karakter
heeft geopenbaard, door de lage middelen, tot
welke het de toevlucht heeft genomen om Vorst
Alexander te verwijderen, kan het nu geen candidaat
vinden in de plaats van den verdreven Vorst.
Prins Waldamar van Denemarken, de broeder der
Czarina, ten wiens behoeve de geheele intrigue
was opgezet, zegt de Standard, komt, evenals
andere vroeger genoemde vorstelijke persoonlijk-
heden, reeds niet meer in aanmerkingwant de
Czaar wautrouwt iederen Vorst, die meer of min
invloedrijke buitenlandsche familie-betrekkingen
heeft, terwijl de echt-Russische candidaten, zooals
deVorst van Oldenburg en de Vorst van Leuchtenberg,
beschouwd worden als niet opgewassen tegen de
taak, om Vorst Alexander te doen vergeten en
Rusland's prestige en invloed in Bulgarije te
herstellen. Wat het resultaat zou zijn, als een
Russisch generaal op den Bulgaarschen troon werd
geplaatst, kan men afleiden uit de geschiedenis
der zending van Kaulbars. 't Valt den Czaar bij
den dag tegen
Bij den Ziehen Man schijnen Erankrijk en Rus-
land zich bevriend te willen maken om Engeland
te pikeeren. De Eransche vice-ad miraal De Mar-
quessac is door den Sultan met buitengewone eer-
bewijzen ontvangen, zeer in tegenstelling met de
tamelijk koele orxtvangst, die onlangs den Hertog
van Connaught en Prins George van Wales
te beurt viel, terwijl de gezanten van de Porte,
te St. Petersburg en te Parijs, te Konstantinopel
aangekomen, in last hebben, Abdoel Hamid aan
te raden, van Engeland de ontruiming van Egypte
te eischen. Juist een kolfje naar de hand van
Rusland om de aandacht van de Oostersche kwes
tie af te leiden en John Bull in het nauw te
zetten.
Alsof de verkoeling tusschen de beide mogend-
heden aan weerszijden van het kanaal zich al
onder de visschers laat gevoelen, dat zou men
opmaken uit een vechtpartij op zee tusschen
Engelsche en Pransche visschers, die elkander
beschuldigden van het ontvreemden en bescha-
digen der netten. De laatsten verloren den slag,
helaasHelaas Jawe zouden gaarne zien,
dat aan de verregaanrle brutaliteit van die En-
gelschen een einde werd gemaakt, ook voor onze
visschersvloot zou dat te wenschen zijn. Zouden
onze oorlogsschepen, die nog drijven kunnen en
vaster liggen als wijlen ,/de Adder," daar geen
beter dienst kunnen doen, dan kruitschieten in
het Tesselsche gat en op de Zuiderzee
De reis van Lord Randolph Churchill is nog
FEUILLETON.
NOVELLE DOOR
MATHILDE.
(Verkort.)
5)
Zij schold op alle dokters en verklaarde haar
handen in onschuld te wasschen, want het was
toch haar schoonzuster, die alles te bestellen had
en als zij maar voort mocht blijven gaan met haar
behandeling, dan zou de afzetting onnoodig blijken
en haar man zijn beide voeten kunnen behouden.
Dit was haar niet uit het hoofd te praten, zelfs
toen de arme man met goed succes de pijnlijke
bewerking onderstaan had en allengs genasdikwijls
vroeg Hendrik zich zelf af hoe zijn Elora wel
oordeelen zou over zulk een blinde vereerster haars
vaders.
Telkens echter wanneer hij den man tegenkwam
met zijn kruk onder den arm en zijn eenen voet,
dan overviel hem een smartelijke gewaarwording,
iets als een gevoel van schuld tegenover het
slachtoffer der Eloresta.
VI.
In zijn studien trachtte Hendrik Stijnen ver-
getelheid te zoeken voor de hinderlijke gedachten,
met een nevel van geheimzinnigheid bedekt. Door
de schemering heen zien wij wel de zending van
Rusland en Erankrijk bij den Sultan en nu kan
men al licht bevroeden, dat de Lord den eerlijken
makelaar te Varzin onder den arm wil uemen,
om eenige zaakjes in het Nijlland voor hem op
te redderen tegen ruil van eenig land met wat
Afrikanen er op, daar in Afrika's zuidspitsmaar
met zekerheid kan dit niet worden gezegd, al
is de groote politieker niet at'keerig van handel
in Afrikanen. Dat de Lord een onderhoud met
den Rijkskanselier ten doel heeft, dat is zeker.
Wie reist naar Rome zonder de St. Pieterskerk
te zien
Uit Afrika kreeg Engeland deze goede tijding,
dat een bevriende stam in Soedan, na eenen hevigen
strijd, stormenderhand zich van Tamai had meester
gemaakt en dat de rebellen twee houderd man
hadden verloren. Tamai was Osman-Digma's oude
en sterke veste en wat twee Engelsche expedition,
met groote opofi'ering van geld en bloed niet ver-
mochten te doen, is thaus tot stand gebracht door
den bevrienden stam.
Van meer belang is evenwel de mededeeling van
de Daily News, die meldt, dat de commissie uit
het Engelsche Kabinet, belast met het ontwerpen
van wetsvoorstellen tot regeling van de Iersche
kwestie, een plan heeft samengesteld, dat de goed-
keuring van Chamberlain en Hartington heeft ver-
worven. De basis van dezen maatregel is de
vorming van nationale raden in elk der vier
provincien van Ierland. Het hoofdonderscheid
tusschen dit plan en dat van Gladstone is dus
het wegvallen van het wetgevend lichaam te Dublin.
In andere opzichten zal het voldoen aan de hoogste
eischen van de ,/Home Rulers," dat het plaatselijke
lichamen belast met het bestuur der Iersche zaken,
dat thans te Westminster wordt gevoerd.
De hertog van Sevilla is na zijn manifest aan
het Spaansche volk over de grenzeu gezet. De
man is in zijne politieke overtuiging niet heel vast,
want eerst was hij Carlist, daarna Alphonist, onder
het regentschap deed hij eene dwaze poging om
den paleiswacht over te halen zich ten gunste van
Isabella te verklaren, deze Koningin echter haastte
zich hem te desavoueeren, en nu is hij republikein
geworden. Sagasta heeft een nieuw Ministerie
klaar gekregen en Luitenant Peralta is overleden
aan de wonden, die hem bij den jongsten militairen
opstand door zijn eigen soldaten werden toegebracht,
ziedaar het voornaamste nieuws uit het Pyreneesche
schiereiland.
Door den Minister van Binnenlandsche zaken
is aan de geneeskundige inspecteurs en adj.-inspec-
teurs eene opgave verzocht van alle zich op 1
die hem steeds vervolgdenhet was of hij nu
telkens en telkens weer iets nieuws moest zien of
hooren, dat zijn wantrouwen in het woudermiddel
aan het wankelen kon brengen.
Aan een steunsel klampte hij zich met de
wanhopende kracht van een schipbreukeling vast
hij geloofde nog steeds aan de eerlijkheid en goede
trouw van zijn weldoenerals het waar was dat
door de Eloresta's de wereld bedrogen werd, dan
was Dr. Woude de eerste bedrogene.
Intusschen trachtte hij vrede met zijn eigen
geweten te vinden, door het vaste voornemen te
maken, zoodra hij als dokter Woude's opvolger
gevestigd was, zich van de Floresta's los te maken
en in geen geval dien handel voort te zetten.
Gaarne stelde hij zich voor dat hij Flora's vader
overtuigde van het dwaze, dat in een algemeen
geneesmiddel gelegen wasen geen twijfel meer,
dacht hij, zoodra de dokter het inziet, zal hij niets
met de fabricatie der geheimmiddelen willen te
doen hebbenik zal practiseeren als elk gewoon
geneesheer.
Maar er waren ook oogenblikken, waarop Hendrik
niet zoo zeker was van den goeden uitslag zijner
pogingen en zich voor de onaangename vraag
geplaatst voelde
*Een van beide is waar, of dokter Woude is
een hoogst middelmatig geneesheer en lichtgeloovig
mensch, die aan de onfeilbaarheid van zijn eigen
medicament gelooft, of hij weet dat zijn Eloresta
Oct. jl. in hunne provincie bevindende geneeskun-
digen. Men brengt die aanvrage in verband met
het voornemen der regeering om, daar waar noodig,
door het toekennen van subsidie in het gebrek
aan geneeskundige hulp te voorzien, waarvoor op
de Staatsbegrooting voor 1887 reeds gelden zijn
uitgetrokken.
Het voornemen om eene kookschool te's Gra-
venhage op te richten zal thans werkelijk verwe-
zenlijkt worden. Het bestuur, uit dames en heeren
samengesteld, van deze eerste Nederlandsche kook
school, heeft zich geconstitueerd en de statuten der
vereeniging zullen weldra in druk verschijnen.
Een telegram van Reuters bureau meldt het
volgende uit Rome:
Aan kardinaal Jacobini is opgedragen naar's Gra-
venhage te vertrekken met voorstellen ten aanzien
van het weder aanknoopen der diplomatieke be-
trekkingen tusschen Nederland en den Heiligen
Stoel. Men acht den goeden uitslag van deze
zending verzekerd.
Bij de legatie van den Heiligen Stoel te's Gra-
venhage was echter, tot gisterenmiddag althans,
nog niets bekend van eene aanstaande komst
aldaar van kardinaal Jacobini, aangekondigd in
verband met onderhandelingen tot herstel van de
diplomatieke vertegenwoordiging van Nederland
bij den Paus.
Zelfs hield men het aan de Nunciatuur voor
hoogst onwaarschijnlijk, dat de Staats-Secretaris
na zijne jongste ziekte, eene reis zou ondernemen
in dezen tijd van het jaar en naar dit vochtige
land. Men was er haast zeker van dat de ge-
zondheidstoestand van den kardinaal zijn overkomst,
voor zoover men wist, niet zou toelaten.
Eergisterenmiddag is door zekere mej. S.,
te Breda, een kind ontvreemd van den hotelhouder
P., die gescheiden leeft van zijne huisvrouw. De
ontvoerster heeft het kind persoonlijk naar Rot
terdam gebracht, om het onder de hoede der
moeder te stellen. Van deze ontvoering is dadelijk
kennis gegeven aan de Rijkspolitie, door wier
tusschenkomst het kind reeds weder aan den vader
is teruggegeven.
Omtrent de gratie verleend aan mevrouw de
weduwe Bulkley verneemt de Haagsche Ct., van
geloofwaardige zijde, de volgende curieuse bizon-
derheden
Het ontslag van den verderen straftijd van mevr.
Bulkley is geheel alleen van Z. M. den Koning
uitgegaan. Toen Z. M. onlangs op zeer toevallige
wijze door iemand uit 's Konings onmiddellijke
omgeving er op attent gemaakt werd op het bekende
stuk in de Zutfensche courant, waarin mevrouw
Bulkley's treurige toestand werd beschreven, ont-
gloeide Z. M. in verontwaardiging over de onkunde
waarin Z. M. gelaten was. Z. M. gevoelde diep
geen andere kracht heeft dan die, welke zij aan
de eenvoudigheid der menschen dankt."
Maar als het zoo was, dan zou de chirugijn gelijk
hebben, dan was zijn hooggeschatte weldoener niets
dan een schurk, erger dan menig dief en moordenaar,
die wetens en willens misbruik maakte van de
kwalen der menschheid en ze verergerde in plaats
van ze te verlichten, dan was zijn geld en dus
ook dat van Elora, misdadig verdiend, dan kleefde
er de zonde van de leugen aan, en hij was bestemd
om die leugen te doen voortdurendan zou hij
ook geld moeten slaan uit de ellenden zijner
medemenschen, en dat tegen beter weten in. Zoover
durfde Hendrik nauwelijks doordenken het koud
zweet brak hem uit, als hij bedacht hoe de
dankbaarheid hem aan de ketens had gelegd en zijn
geheele toekomst eigenlijk aan zijn weldoener
behoorde.
Tevergeefs trachtte hij zijn geweten te sussen,
de zaak van den besten kant te bezienzijn
rechtschapen gemoed en helder verstand kwamen
onophoudelijk in opstand en hij begreep, dat hij
op den duur zoo niet zou kunnen leven.
De zomervacantie brak aan en hij keerde weer
naar Loonveld terug, doch lang zoo vroolijk niet
meer als de vorige jarenzijn tweestrijd bleef voort
duren en hoe zijn hart ook van blijdschap klopte
bij de gedachte aan het wederzien zijner Flora, toch
was die vreugde niet onvermengd als hij dacht
tot welken prijs hem haar hand zou worden toege-
medelijden met mevrouw Bulkley en wilde, zoolang
het in zijne macht stond, haren dood voorkomeu.
Onmiddellijk beval Z. M. om aan den Minister
van Justitie te telegrapheeren, dat Z. M. het
ontslag van mevrouw Bulkley wilde teekenen. Toen
de Minister den advocaat van mevrouw Bulkley
bij zich ontbood, moet Z. Exc. zijne mindere
ingenomenheid met dit besluit van Z. M. den
Koning zelfs op zeer duidelijke wijze, door zich min
heusch en kiesch over mevrouw Bulkley uit te
laten, hebben te kennen gegeven.
Alvorens mevrouw Bulkley echter uit de gevan-
genis te Rotterdam werd ontslagen, werd haar
een op zegel geschreven stuk voorgelegd, waarbij
zij de belofte aflegde nimmer weder te Apeldoorn
te zullen komen. Mevrouw Bulkley werd mede-
gedeeld, dat, wilde zij hare vrijheid hernemen, zij
deze verklariug moest onderteekenen. De onder-
teekening had plaats in tegenwoordigheid van enkele
getuigen.
Aan dit stuk scheen Z. Exc. de Minister van
Justitie bizondere waarde te hechten. Hij stelde
er althans de uitvoering van Zr. Ms. uitdrukkelijk
te kennen gegeven wil twee dagen om uit, zoodat
een tweede telegram namens Z. M. den Koning
noodig was.
In hoeverre de Minister, die de verantwoorde-
lijkheid draagt, bevoegd is een dergelijk stuk te
doen teekenen onder die omstandigheden, laten
wij in het midden.
Vreemd echter komt het ons voor, dat het be
kende request aan Z. M. den Koning, door vele
belangstellenden in het lot van mevrouw Bulkley
onderteekend, niet onder de oogen van Z. M. ge
bracht schijnt te zijn.
Voor de betrekking van hoofd machinist van het
stoomgemaal Prins Alexander" aan het Kralingsche
Yeer, waaraan eene jaarwedde van f 840 'a jaars
met genot van vrije wouing, vuur en licht is ver-
bonden, hebben zich niet minder dan 160 solli-
citanten aangemeld.
Voor 1 November zal de benoeming plaats
hebben.
Een hartverscheurende ramp had in den voor-
middag van Maandag den 11 October op het Wad
plaats. Yijf arbeiders uit de gemeente Warffum,
nl. F. Postema, J. Kluin, Chr. de Haan, J. Bos
en G. v. d. Ploeg, benevens een zoon van eerstge-
noemde, hadden zich naar de Noordpolderzijl be-
geven, van waar de voogd van het eiland Rottumer-
oog hen met een flinke boot zou komen afhalen.
Wegens de wilde buien, die er woeien, had de
voogd zijn vertrek van het eiland uitgesteld, het-
geen de arbeiders deed denken, dat hij niet meer
zou komen, waarom zij, steunende op de ervaring
van E. Postema, die tallooze maleu over het Wad
was gekomen, besloten zelve de reis te ondernemen.
Met een boot kleiner dan die, waarmede de voogd
zegd. Zoodra was hij echter niet weer onder in
vloed van den dokter of zijn gewetensbezwaren ver-
zwaktenhij kon het geloof noch aan de hooge kunde,
noch aan de eerlijkheid van zijn weldoener opgeven.
Den tantes viel zijn veranderd uitzicht op; hij
was mager en bleek geworden, vonden zij, en
rieden hem aan de Floresta's te beproeven; zelfs
verzocht Brigitte den dokter zijn invloed te ge-
bruiken om den eigenzinnigen neef daartoe over
te halen.
De dokter zag Hendrik over de tafel aan en
glimlachte; die glimlach sneed zijn beschermeling
door de ziel en vervolgde hem nacht en dag.
u Wel, zeker, 's morgens, 's middags, 'savonds,
twee pillen," zeide hij schertsend.
Van dat oogenblik kende Stijnen geen rusthij
voelde nu duidelijk dat hij in dien twijfel niet
langer leven kon, dat hij tot elken prijs zekerheid
moest hebben over de goede of kwade trouw van
den dokter.
Hij wist dat het eenige middel daartoe zou
wezen de pillen scheikundig te onderzoeken, maar
toch schrikte hij er voor terug dit middel aan te
weuden, dat de waarheid hem onherroepelijk zeker
voor oogen zou stellen.
Geschikter vond hij het, de patienten na te gaan,
met hen te praten, de zoogenaamde genezenen naar
hun ziekte en herstel te ondervragen en daaruit
zich een meening over de Eloresta te vormen.
Helaas! niets kwam hem in zijn vertrouwen
TER \EIZEVSCHE (OIRAVT
■r i
O
