Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Jaar-, Paarden- en Veemarkt
No. 2230.
Woensdag 29 September 1886.
26e Jaargang.
0NDER DE SNEEUff 0NTL0KEN.
Binnenland.
TE HULST,
op Maandag den 4 October 1886 (3e Kermisdag),
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zicb bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENT!^:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Ilit blad vepitchijnt Dinsdag> en Vrijdagavoud bij dcu uitgerer P. Jl. VAN DE S A N D E te Ter Neuzen.
aanvang des voormiddags 10 uur, met uitloving
van 9 verschillende P RElIlEN voor aan-
gebracbt Vee.
De Burgemeester van Hulst,
CH«. PIERSSENS.
JPolitiel* Overzicht,
Er zitten zware donderwolken aan den Ooste-
lijken hemel. Wie gedaclit heeft, dat met het
afscheid van Alexander van Battenberg de Bul-
gaarsche zaak in het reine was door een anderen
Alexander te Sofia neer te zetten, heeft misgezien.
De Bulgaren zijn van den Oldenburger niet ge-
diend en al mag de adspirant de Hoven afreizen
om voor zijn eigen promotie werkzaam te zijn,
en de weerzin der Bulgaren, en zijn verwantschap
met zeker Hof, en daarom ook het tractaat van
Berlijn, zullen hem in den weg staan. De Rus-
sische organen varen geweldig uit tegen het ant-
woord der Sobranja op de openingsrede van het
regentschap, wiens dagen misschien geteld zijn
zij noemen het antwoord eene onbeschaamde dwaas-
heid en betoogen de noodzakelijkheid van de af-
zetting van dit regentschap.
Hadden de Britten de handen maar wat ruimer,
ze zouden meer op hun poot spelen. Vooreerst
hebben ze de handen vol aan de Ieren. Parnell
heeft voorgesteld de tweede lezing van het bewuste
wetsontwerphij zeide o. a. dat de aanneming
dezer wetsvoordracht betere vruchten zou dragen
voor de orde, dan het zenden van een aantal
generaals. Gladstone, van zijne reis uit de Beiersche
Hooglanden teruggekeerd, verklaarde dat hij voor
de lezing zou stemmen, omdat het ontwerp een
natuurlijk gevolg was van het door de regeering
aangekondigd onderzoek, of de prijsverlaging in-
vloed heeft op de pacht. De regeering heeft daar-
door toegegeven, dat de pacht te hoog is en hulp
toegezegd. Aan de arme pachters moest tot dien
tijd verlichting worden verstrekt. Te Belfast hebben
alweder wanordelijkheden plaats gehad, zoodat
troepen derwaarts zijn gezonden.
In de tweede plaats zijn de Engelschen niet
gerust over de benoeming van De Freycinet's ver-
trouwden raadsman, Jules Herbette, tot gezant te
Berlijn. Volgens de Figaro geldt de zending voor-
namelijk Egypte. „Zal Europa dulden," vraagt
het blad /,dat door een slinkschen streek het kolo-
niaal bezit van Engeland op deze wijze met een
land van vijf millioen zielen wordt vergroot P De
gezant heeft last gekregen om onderhandelingen
te openen die tot ontruiming van Egypte door
FEUILLETON.
16)
Naar Clementine Ilelm.
*Ook nu, dacht hij met diepe neerslachtigheid,
zal het niets anders zijn dan dit. Laat toch de
hoop varen, arm hart
Maar neen, daar klonk het weder Dezelfde
toon, maar sterker dan vroeger. En waren dat ook
geen stemmen die hij hoorde Stemmen van
menschen, die zijn graf naderden En nu, nu
trilde en sidderde het dak van de hut, als wilde
het ineen storten en hem op het oogenblik zijner
bevrijding verplettereu Met een luid angstgeschrei
sprong hij op, schudde verbijstering en zwakheid
van zich af en greep in dolle angst naar zijn bijl.
Met alle kracht hieuw hij op den ijsmuur, die hem
omringde, en luid en vertwijfelend riep hij om hulp.
Nog een slag, en het licht stroomde oogverblindend
in het duistere graf, dat den eenzamen alpenherder
bevatte. De ijsmuur wankelde, en verblind door
het binnenstroomende daglicht, bedekte Christiaan
zijn aangezicht. Maar een luide jubelkreet drong
naar binnen.
//Christiaan Hij leeftO, God in den Hemel,
wees gedankt 1" klonk het den geredde tegen en
twee armen werden om hem heen geslagen.
Engeland moeten leiden, en de hernieuwing daarvan
moeten voorkomen door eene verklaring van alle
mogendheden, welke zich verplichten om de onaf-
hankelijkheid van Egypte en de suzereiniteit van
den Sultan te waarborgen." Engeland heeft, volgens
de Figaro, de maat volgemeten, door te eischen
dat de Fransche vlag op de Nieuwe Hebriden
omlaag zou worden gehaald. Engeland scnijnt te
vergeten, dat 500000 man en 500 torpedobooten
te Boulogne bijeengebracht, spoedig een einde zouden
maken aan zijne ongepaste grootspraak, daar Enge
land twintigmaal minder soldaten heeft dan Frankrijk
en men in twee firen het kanaal kan oversteken.
Een Fransche inval in Engeland zou in onzen tijd
niet meer op erustigen tegenstand stuiten. Laat
de vertegenwoordiger van Frankrijk te Berlijn
slechts de bedoelde overeenkomst sluiten en het
geisoleerde Engeland zal inzien, dat het continen-
tale Europa verlangt een einde te zien komen aan
de Engelsche rooftochten. Engeland doet afstand
van zijne ondernemingen in de Middellandsche zee,
zoo het niet binnen drie maanden eene ontzagwek-
kende FranschDuitsche coalitie tegenover zich
wil zien. Zoo draaft de Figaro door. Al ware
het blad door Katkoff omgekocht, het kon niet
beter in den geest van den Oosterschen despoot
geredigeerd worden. De Sultan wil thans niets
van Engeland weten en meent in den Russischeu
gezant een vertrouwd raadsman te zien. Arme
Sultan men stuurt u met een kluitje in 't riet.
Of Engeland nu dadelijk van plan is het Nijlland
te verlaten J'y suis et j'y restezei Mac
Mahon eens en John Bull zegt het ook.
De Koningin-regentes van Spanje is weder te
Madrid teruggekeerd. Een student, beschuldigd
van het lossen van een revolverschot op generaal
Velarde, is in hechtenis genomen. Tot dusverre
zijn 30 burgers en 191 soldaten ingerekend. Yer-
scheideue sergeanten, die in het bezit bevonden
werden van benoemiugsbrevetten tot kapitein door
Zorilla afgegeven, en eenige chefs der Zorilla-partij,
zijn in verschillende steden gearresteerd. Men wil
hebben, dat het oproer te Madrid niet anders is,
dan het werk van gewetenlooze beursspeculanten.
De voorzitter van de Cortes deelt ook dat gevoelen.
In Jauuari was reeds beproefd om een daling der
staatspapieren te weeg brengen, daarna zocht men
zijn slag te slaan na de aanneming van het Spaansch—
Engelsche handels-tractaat door het bewerken van
een opstand te Guipuzcoa en later te Corunna.
Ook in Barcelona was een opstand voorbereid, daar
zou de leuze zijn: //Leve Don Carlos!" De zaak
kwam echter uit, de gendarmerie maakte zich meester
van wapenen, amunitie en eenige Carlistische vaan-
dels. Toen ook deze pogiug mislukte, kochten zij
eenige soldaten te Madrid om. De opstand draagt
dus geen politiek karakter, ofschoon Zorilla de hand
in het spel heeft, volgens den president.
„Vader, mijn vader meer kon Christiaan niet
uitbrengen. Overweldigd door de snelle verwisseling
van doodsangst en redding, zonk hij krachteloos
en bewusteloos aan zijus vaders borst.
Weldra slaagde men er echter in hem door
opwekkende middelen weder bij te brengen en nu
verdrongen alien zich om den verloste geluk te
wenschen met den gelukkigen afloop van het werk
waartoe zij zelf zooveel hadden bijgedragen. Chris
tiaan stak ieder in sprakelooze vreugde de hand
toe en dankte hen met een beteekenisvollen blik.
Weldra sloeg hij echter zijn armen weder om den
lials van zijn vader en vroeg smeekend
vO vader, kunt ge mij vergeven wat ik u en
alien heb aangedaan Voortaan zal het anders
gaan, dat beloof ik u plechtig!"
,,'t Is goed, Christiaan, laat ons daarover zwijgen,
wij hadden beiden ongelijk," autwoordde Lukas
zacht en drukte zijn zoon aan zijn hart. ,/Matthes,"
vervolgde hij daarop, den ouden herder een wenk
gevende, ,/ga jij vooruit en vertel zijn moeder eens
gauw dat Christiaan behouden is gebleven
De oude Matthes knikte en gaf den anderen een
teeken om eveneens de hut te verlaten. Stil en
zonder gedruis volgde iedereen dezen wenk op en
weldra was de boer van de wilde beek met zijn
beide zoons alleen in de hut. Thans echter zag
Lukas onrustig om zich heen. Doch spoedig
herstelde hij zich, stond haastig op en ging naar
een donkeren hoek in de hut, waar men een
Bij besluit van 23 September heeft Z. M.
bepaald dat de colleges van regenten over de huizen
van bewaring, buiten de arrondissements-hoofd-
plaatsen gevestigd, en over de passantenhuizen
zullen bestaan uit drie ledenen benoemd tot lid
van het college van regenten over het huis van
bewaring te Ter Neuzen Mr. H. M. G. Klop-
penburg, kantonrechter, J. A. van Boven, burge
meester en Dr. H. B. van Nes, med. doctor, alien
te Ter Neuzen Oostburg Mr. F. J. Hennequin,
kantonrechter, I. van Houte, burgemeester en L.
Theri Mz., gemeente-secretaris, alien te Oostburg;
Tholen Mr. J. H. L. van Buren, kanton
rechter, C. J. de Yulder van Noorden, burgemeester
en Dr. J. van der Burght, med. doctor, alien
te Tholen.
Het voorzitterschap van elk dier colleges is
opgedragen aan het lid in genoemd besluit van elk
college het eerst genoemd.
Yolgens een bij het Departement van Buiten-
landsche zaken te Berlijn ontvangen bericht van het
Keizerlijk consulaat-generaal te Rotterdam, heeft
de politie aldaar de toezegging gedaan, zorg te zullen
dragen dat Duitsche meisjes, die verblijf houden
in openbare slechtbefaamde huizen en den wensch
te kennen geven, die te verlaten, daartoe in de
gelegenheid gesteld worden en dan alles kunnen
medenemen wat zij hadden meegebracht. Wegens
schuldenwelke op haar rekening geschreven
mochten zijn; zullen zij niet vervolgd kunnen
worden. Yolgens door den consul ingewonnen
inlichtingen, wordt aan de Nederlandsch-Pruisische
grenzen, inzonderheid uit de Rijnprovincie, door
verhuurkantoren en allerlei slecht befaamd volk
op groote schaal een schandelijke handel in Duitsche
meisjes gedreven. De ongelukkigen, die in de
val geloopen zijn, behoeven nu slechts de hulp
der Nederlandsche politie in te roepen, welke haar
terstond verleend zal worden.
De N. R. Ct. herinnert, dat't de Nederlandsche
Regeering is geweest, die voor eenige jaren langs
diplomatieken weg beproefd heeft, aan den handel
in blanke slavinnen doorinternationalesamenwerking
den kop in te drukken, maar dat het menschlievend
pogen van den Minister Modderman toen afstuitte
op Duitschlands onverschilligheid.
Zaterdag werd te Delft het standbeeld van
Hugo de Groot onthuld. Enkele bizonderheden
uit het veelbewogen leven van het/Delfts Orakel"
mogen hier eene plaats vinden.
Geboren te Delft den 10 April van het jaar 1583,
uit het huweiijk van Jan de Groot en Alida van
Overschie, beide afstammelingen van aanzienlijke
geslachten, viel hem een uitstekende opvoeding ten
deel, die zulke goede vruchten droeg, dat hij reeds
gestalte zag die zich angstig zocht te verbergen.
Het was Suzi.
Als de eerste van alien had zij tot het laatst toe
onvermoeid medegewerkt, telkens weder door doods
angst voortgedreven als haar krachten haar dreig-
den te begeven. Het was haar arm geweest die
de laatste hinderpaal had weggenomen, den laatsten
sneeuwmuur doorstoken en den begravene de eerste
stralen van het daglicht weder had doeu toestroo-
men. Zij had het eerst Christiaan's hulpgeroep
gehoord en met de jubelkreet: //Hij leeft!" had
zij naar hem toe willen Snellen, toen plotselinge
vrees haar voet verlamde en zij zich op eens
bedwong om zich te verbergen onder alien die nu
voorwaarts drongen.
z/Als hij je eens verachten mocht en niets meer
van je weten wilde had zij plotseling gedacht
met doodelijken schrik. Sidderend van angst en
van pijnigend harteleed was zij naar den donkersten
hoek der hut gevlucht toen zij eindelijk met de
mannen mede naar binnen gedrongen was.
//Christiaan," sprak thans Hutter en bracht het
weerstrevende meisje tot zijn zoon, //hier is nog
iemand die je welkom heeten wil. Yergeef het arme,
brave kind, zij heeft veel om je geleden.
//Suzi hier?" stamelde Christiaan en klemde zich
krampachtig aan zijn broeder Jozef vast. //Wat
wil die nog van mij?"
i/O Christiaan, vergeef me, vergeef me!" suikte
Suzi en viel neder van smart, terwijl zij de knieen
op zijn 8e jaar Latijnsche elegien vervaardigde en
op zijn 13e jaar in staat was de lessen aan de
Leidsche Hoogeschool in de Wijsbegeerte, Godge-
leerdheid en de Rechten te volgen. Op 15jarigen
leeftijd vergezelde hij Holland's advocaat Johan van
Oldenbarneveld naar Frankrijk, waar de jeugdige
meester in de rechten van Hendrik IV een gouden
keten ontving, welk vorstelijk geschenk alleen aan
uitmuntende geleerden werd vereerd.
In het vaderlaud teruggekeerd hield hij welspre-
kende pleidooien en zag zich op 30jarigen leeftijd
tot de eervolle betrekking van pensionaris der stad
Rotterdam geroepen.
Reeds hadden verscheidene historische en rechts-
geleerde werken van hem het licht gezien, waarvan
wij hier vermelden de ,/Historie der Nederlandsche
oorlogen" en ,/de Vrije Zee", welke laatste ver-
handeling oorzaak werd, dat hij naar Engeland
gezonden werd om geschillen, tusschen laatstgenoemd
Rijk en Holland over de vaart en den handel op
Indie uit den weg te ruimen.
Intusschen hadden zich in het vaderland staat-
kundige en godsdiensttwisten ontwikkeld en had
men de partijen van Remonstranten en contra-
Remonstranten. De Groot was even als Oldenbar
neveld de meening der Arminianen of Remonstranten
toegedaan en werd in hechtenis genomen, en den
18 Mei 1619 veroordeeld tot eeuwigdurende
gevangenisstraf en verbeurdverklaring van al zijn
goederen. Hij werd schuldig verklaard, omdat hij
naar het oordeel zijner rechters „de zaken van
den godsdienst in Holland niet alleen beroerd,
maar ook schadelijke raadslagen ten nadeele van
denzelven, en van de rust der kerke en des lands,
door heimelijke en openbare geschriften en rede-
voeringen gegeveu had."
Het slot te Loevestein werd hem als gevangenis
aangewezen.
Op Loevestein wijdde hij zich ijvrig aan de studie,
schreef wijsgeerige verhandelingeuboeken over
godsdienst en volkenrecht en ontving ook van
geleerde vrienden geregeld een aantal wetenschap-
pelijke werken, hem in een groote kist toegezonden.
Die kist werd, gelijk algemeen bekend is, het
middel tot zijne ontvluchting.
Veilig uit de kist te Gorkum gekomen, begaf
hij zich als metselaar vermomd naar Waalwijk en
later naar Antwerpen, van waar goede vrienden het
hem mogelijk maakten Parijs te bereiken.
Hier werd hij zeer welwillend ontvangen, en
hem door Lodewijk XIII een jaargeld van 3000
livres toegekend.
Te Parijs had hij omgang met vele beroeinde
mannen, daar schreef hij ook ter zijner verdediging
een //Apologie," die hem van de zijde der Staten
een vogelvrijverklaring op den hals haalde.
Te verwonderen is het alzoo niet, dat toen De
Groot door liefde tot zijn geboortegroud gedreven
van den jongeling omklemde. //Ik heb slecht met
je gehandeld en ik ben de oorzaak van al wat er
gebeurd is. Maar om Gods wil, stoot me niet van
je af in je toorn, Christiaan, ik zou het niet kunnen
verdragen. Ik ben bijna van verdriet en angst
gestorven en dat alleen om uwentwil."
//Suzi, wat zeg je daar?" sprak Christiaan sid
derend en zag het meisje angstig in de betraande
oogen, die thans met de innigste liefde op hem
gericht waren.
z/Dat ik je liefheb, Christiaan, je altijd heb lief
gehad en nooit iemand anders, maar dat ik alleen
te trotsch was om te doen wat je van me ver-
langdetsnikte Suzi. //Maar nu is dat alles voorbij,
nu zal ik wel deemoedig en onderworpen zijn en
ja dienen en gehoorzamen uit oprechte, ware liefde.
Ik smeek je alleen, me niet van je af te stnoten,
want dan zou ik sterven."
Als om hulp smeekend stak zij haar armen naar
Christiaan uit en met een kreet van zalige ver-
rukking klemde deze het meisje daarop vast aan
zijn borst.
YIH.
In het Fuscherdal werden kort daarna toebereid-
selen gemaakt voor een dubbele bruilolt. De beide
zoons van den rijken boer aan de wilde beek zouden
op denzelfden dag in het huweiijk treden en het
geheele dal was op het feest genoodigd. Oud en
jong nam dan ook het levendigste aandeel aan de
tgi \ETZiiscBi miuvi
(S L O T.)
