Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Streraing passage bruggen.
IIESTKATIUB.
No. 2209.
Zaterdag 17 Juli 1886.
26e Jaargang,
AANBESTEDEN
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzeu 1,Pranco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,324.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot bet plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
nit
bind verschijnt niusdng- en Vpijdnjjavoud bij den uitgcver P. J. V A IV p W A X k te Tcr It'eny.en.
Voor de uitvoering van berstellingen zal de
passage zijn gestremd
a. over de bruggen buiten de Axelsclie poort
van 23 Juli tot en met 31 Augustus a. S.,
b. over de brug op den westbeer van 15 tot
en met 17 Augustus a. s., en
c. over de brug op den oostbeer van 18 tot
en met 31 Augustus a. s.
De brug naast den zuidbeer met aansluitenden
bedekten 'weg blijft voorzien in de behoeften van
bet verkeer, betrokken bij de bruggen, bedoeld
onder a.
Ter Neuzen, 16 Juli 1886.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Burgemeester en Wetbouders van TER NEUZEN
zullen Dinsdag, 27 dezer, 'smorgens 11 ure, op
bet gemeenteraadhuis, in het openbaar, bij enkele
iuscbrijving,
het bestraten met klinkers van den
weg, van af de bestrating in den
toegangsweg naar het spoorweg-
station tot aan die bij den zuid
beer.
Bestek en voorwaarden liggen, van af Diusdag
20 te voren, op de gemeente-secretarie ter inzage.
Nadere inlicbtingen kunnen worden verkregen
bij den gemeente—bouwmeester.
Ter Neuzen, 16 Juli 1886.
Burgemeester en Wetbouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
JPolitieli Overzicht.
Den professor in de politiek gaat het tegenwoordig
niet voordeelig, elkeu dag worden de kansen vooi
den /Grand Old Man" geringer. De conservatieveu
alleen zijn op dit oogenblik reeds sterker dan de
drie andere partijen, liberate dissidenten, Glad-
stonianen en Parnellisten, te zamen. 1 erandert
de verbouding niet, en daarop scbijnt kans te bestaan,
dan is Gladstone met zijn Home-Rule" voor de
haaien. De Premier beeft zich in drie zaken ver-
gist. In de eerste plaats beeft hij zicb van zijn
persoonlijken invloed en van bet prestige, dat zijn
uaam nog steeds orageeft, een te hoogen dunk
gemaakt, zooals blijkt uit den afval van velen, uit
de onthouding van een nog grooter aantal zijner
geestverwanten. In de tweede plaats heefthijden
invloed van de Ierscbe stemmeu op de resultaten
der verkiezingen in Eugeland over scbatbierbij
is bij waarschijulijk bet slaebtoffer geweest eener
scbeeve voorstelling van Parnellistische zijde. In
de derde plaats is bij teleurgesteld in zijne ver-
wacbting, dat de beweging ten zijnen gunste, die
zicb in November en December des vorigen jaars
ouder de plattelandskiezers openbaarde, zicb nog
kracbtiger zou doen bemerken. Het tegendeel is
gescbied. De dankbaarheid voor het verkregen
stemrecht heeft den boerenstand niet belet, de lersche
kwestie van een eigenaardig, maar zeer verklaar-
baar standpunt te bescbouwen. Of Ierland een
parlement krijgt, dat kan de boerenarbeiders weinig
scbelen. Maar men heeft bun aan bet verstand
gebracbt, dat vHome—Rule" de grondbezitters en
het kapitaal uit Ierland zou verdrijven, dat bet
laud nog veel armer zou worden dan thans, en dat
gansche zwermen van Ierscbe arbeiders voor een
spotprijs huune diensten in Engeland zoudeu komen
aanbieden. De Engelscbe arbeider, dien het gezwets
der Tories over de eenbeid des rijks koel laat, en
die sterk twijfelt aan de /three acres and a cow"
van Jesse Collings en Chamberlain, is op die
concurrence alles behalve gesteld en onthoud di s
zijne stem aan de candidaten van den //Grand
Old Man."
vVan zijn vrienden moet men het hebben," kan
de Premier ook in een ander opzicht zeggen.
Terwijl de man, die tegenover de llussisehe regee-
ring steeds de welwillendheid in eigen persoon is
geweest, de handen vol beeft met de Ierscbe kwestie
(en hier krijgen we den tweeden boofdschotel der
hedendaagsche Europeescbe politiek) verklaart de
Rus, dat hij zicb niet langer gebouden acht door
art. 59 van het Berlijner tractaat. De Russische
regeering tracbt hare handelwijze te recbtvaardigen
door de bewering, dat in de opheffing van de vrij-
haven Batoem geen schending ligt van het tractaat,
aaugezien art. 59 niet is bet resultaat eener tusschen
de mogendheden gesloten overeenkomst, maar eene
geheel vrijwillig door Rusland afgegeven verklaring.
Na de afschaffing van bet transito—verkeer biedt
deze haven aan de mogendheden geen voordeel
aan voor den ruil van goederen tusschen Europa
en Perzie. Von Giers, de slimme kwant, heeft
zicb vooraf tot de hoven van Berlijn en Weenen
gewend en kennis gegeven van zijn plan en nu
zwijgt men daar als molten. De Times geeft er
ook iets over, maar doet water in zijn wijn. Het
blad erkent, dat de zaak niet belangrijk genoeg is
om tot een ernstigen strijd aanleiding te geven,
maar dat men tocb rekeuing dient te houden met
bet feit, dat Rusland Engeland rechtstreeks beeft
uitgedaagd. Engeland zal dus zijn polities hier-
naar moeten inrichten en zicb niet langer verplicht
behoeven te rekenen om den „status quo ante
ten opzicbte der Dardauellen te handhaven. Ook
de hierop betrekking hebbende bepaliugen zijn tbans
tot eene doode letter geworden. Engeland kan het
voorbeeld van Rusland volgen en zijne volkomen
vrijheid van handelen bernemen.
Keizer Wilhelm reist van Ems naar Munchen
om den Prins—regent een bezoek te brengen, zeker
zeer tegen den zin der ultramontanen, die bet door
den regent zoo hoog geroemd Ministerie niet mogen
lucbten of zien. Misschien neemt de grijze Keizer
ook eens een kijkje in de Beierscbe sloten van den
voormaligen vorst, want daarop is trek.
Binnen Parijs stierf dezer dagen een zeer gezien
geestelijke, geeerbiedigd door de regeering, door
het Vatikaan en door bet volk. 't Was Mgr.
Guibert, kardinaal-aartsbisschop van Parijs. 's Mans
goeden zin bleek duidelijk uit de laatste woorden,
die hij voor zijn sterven tot den graaf van Parijs
richtte en aldus luidden ^Men heeft veel ge-
sproken over eene cbristelijke monarchie en deze
uitdrukkelijk aanbevolen als de noodzakelijke for-
mule der politiek, welke de vertegenwoordiger van
bet koningscbap zou moeten aannemen. W elnu,
die formule is slecbts een valstrik en eene dwaas-
heid. Het is niet de taak der Prinseu een chris-
telijk Erankrijk te vorraen; het is de taak van
ons, dienaren van bet Evangelie, en als wij er in
geslaagd zijn, zal het den vorst, die dan den troon
bekleedt, gemakkelijk vallen de natie op christe-
lijke wijze te regeeren. Dit is ieders afzonderlijke
zending en de natuurlijke orde der dingen, maar,
ik 'herhaal het, reeds vooruit als conditio sine qua
non, de formule van christelijke monarchie te willen
vaststellen is eene dwaasheid en een valstrik
Waren de predikers meer van dien geest in plaats
van politieke wervers met het ,/verdeel en heersch"
tot wachtwoord.
Op de gebruikelijke wijze is W oensdag te een
uur de vereenigde zittiug der Staten-Generaal ge-
opend.
Nadat Z. M. op den troon bad plaats genomen,
sprak bij het volgende:
vMijne heeren!
Met genoegen bevind ik mij weder te midden
van de vertegenwoordigers van mijn volk.
Het is u bekend welk verschil van meening
tusschen mijne regeering en een deel van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal aanleiding gat' tot de
ontbinding van deze. Ik mag verwachten dat de
afeebroken arbeid thans zal worden hervat.
Mijne betrekkingen met andere mogendheden
zijn zeer vriendschappelijkhet is mij aangenaam
te kunnen verrnelden dat de kustvaart tussch6,.?TlJ1"
havens van Duitschland weder voor de Neder-
landsche vlag is opengesteld.
De gunstige afloop van de conversie van een
deel der nationale scbuld strekte tot bevestiging
van 's lands crediet.
Behalve de wetsontwerpen betreffende de grond -
wet en andere, die in de vorige zitting aanhangig
waren, zullen nog enkele spoedvereischende aan u
worden voorgelegd.
Mogen uwe werkzaamlieden, onder Gods zegen,
tot heil van het vaderland strekken.
Ik verklaar de buitengewone zitting der Staten-
Generaal te zijn geopend."
De plechtigheid had, ondanks het ongunstige
weer, evenals anders in de Septembermaand, een
talrijke menigte, zoo van stadgenooten als van
vreemdelingen, op de been gebracbt, die Z. M.
ook ditmaal, zooals steeds, de blijken van bartelijke
verknochtheid wilden geven. Aan levendige en
geestdriftvolle toejuicbingen ontbrak bet ook nu
niet. H. M de Koningin had, met II. K. H.
Priuses Wilhelmina, voor een der open veusters
van het Koninklijk Paleis plaats genomen om bet
vertrek en de terugkomst van den stoet te aan-
schouwen. De Kroonprinses wuifde Z. M. ber-
haaldelijk toe. De plechtigheid is overigens geheel
volgens programma afgeloopen.
Een zekere J. L., vroeger hofmeester op een
der stooraschepen der maatschappij /Nederland,"
werd ongeveer 2 jaar geleden plotseling vermist,
en men vermoedde dat hij verdronken was. Wer-
kelijk werd kort daarop een lijk opgeviscbt, dat
door den scboonvader en eenige vrienden voor dat
van J. L., werd berkend, zoodat zijne vrouw en
hare twee kinderen niet anders meenden dan dat
man en vader door een noodlottig toeval het leven
had verloren. Laatstleden Zoudag bracht echter
J. L. in levende lijve, gezond maar arm en haveloos
gekleed een bezoek aan de Javaanscbe bedieuden
der Suezbooten en werd bij ook door verschillende
personen aan de Handelskade te Amsterdam gezien
en door alien herkend, en door een hunner toe-
gesproken. Intusschen is zijne vrouw in het bezit
van de acte van zijn overlijden en volgens de wet
niet verplicht deil verrezen echtgenoot weder met
liefde te ontvangen. Zeker een zeldzaam geval
Maandagnacht werd bij de weduwe II. Driedijk
even buiten Heinkenszaud iubraak gedaan, en wel
door een dronken persoon, die aan den achterkaut
van de woning een raampje bad ingeslagen en
zicb daardoor bad weten binnen te dringen. De
kluekmoedige 84jarige weduwe, die te bed lag en
onraad hoorde, sprong uit bet bed en begaf zich,
gewapend met een ilinken stok, naar de zooge-
FEUILLETON.
wachter voort! Uit de rotswanden dringt gedempt
het noodsignaal der locornotief tot hem door, korte,
snel op elkaar volgende tonen.
Te laat
En bewusteloos zinkt de man ineen.
(Slo t.)
De van angst half waanzinnige man omklemt naif
bezwijkend de ijzeren lantaarnpaal bij den wissel.
In zijn boofd klopt bet als met een hamerzijn
borst beweegt zich krampacbtig; hij voelt hoe zijn
borst wordt vaneen gerukthij zegt bij zichzelt
dat zijn kind binnen weinige oogenblikken verloren
is. Hij spant al zijn krachten in om een hulpkreet
te uiten, maar slechts een gesmoord steunen ont-
worstelt zicb aan zijn keel. Och, al riep hij nog
zoo bard, als met donderende stem om hulp, wat
zou bet baten Wie zou bet booren Wie helpen
Van boven af, van de bergen af wordt reeds een dof
rollend gedreun vernomen, het is de uaderende trein,
die de echo der rotseu opwekt. Thans moet hij
op de plek zijn, waar bet kind zich bevindt, dat
waarschijnlijk radeloos is door de verblindendelichten
der locornotief, in de war gebracbt door bet ratelen
en steunen van den aanstormenden trein, dat tien-
voudig tusschen de rotswanden weerklinkt.
Als waanzinnig steekt Milduer de handen uit, als
wilde bij bet kind voor bet ijzeren monster terug-
trekken, dat over bet lichaam van den knaap wil
heenrollen, en twee, drie schredeu wankelt de baan-
De kleine Karel was moedig voortgeloopen. De
woorden van zijn weenenden vader trilden hem in
zijn ooren en in zijn hart en dreven hem altoos
weder tot vernieuwd luopen aan. Maar zijne zwakke
krachten begonnen hem allengs te begeveu. De
kleine borst hijgde hevig en vaak tuimelde bij als
dronken van den smallen weg af. Tocb trachtte
hij zich weder op de been te houden.
,/Moeder sterft!" Die vreeselijke woorden klon-
ken voortdurend in zijn oor. Hij hoorde ze als
in klokkengelui, dat slechts in zijn verbeelding be-
stond en door den buitengewoon versnelden bloeds-
omloop teweeg werd gebracbt. //Moeder sterft
Voort, voort maar!"
Thans naderde Karel den nauwen pas der baan
tusschen de hemelhooge, dicht opeengedrongen rots
wanden. Daar heerschte reeds diepe duisternis,
maar bet kleine moedige ventje vreesde niet. Hulp
voor zijn moeder, troost voor zijn vader, zie, dat
weerde alle vrees van hem af.
De zon bad met voile kracbt den geheelen dag
in den hollen weg geschenen, de rotswanden ademden
sterke warmte uit en de luclit tusschen deze was
zoo zwoel en afmattend, dat de scbreden van den
knaap al langzamer, al kleiner werdeu.
Zijn licbamelijke kracbt verlamde. Hij voelde
een branden en kloppen in zijn boofd, hij stiet in
de duisternis met de kleine voeten tegen de uit-
stekende einden der dwarsleggers, nog een kleine
onverwachte struikeling en bet brooze lichaampje
valt op den grond neder. Zijn boofd slaat tegen
den rand der stalen sporen en bewusteloos blijft
hij liggen, in zijn rechterhand nog steeds bet
papier vasthoudeud, als een talisman, maar zonder
liehaamskracht, zonder eenige euergie van den wil.
Hij verneemt nog het trillen der luclit, een nade-
rend suizen en dreunen, hij voelt den grond schud-
den en ziet de lichten van den aansnellenden trein,
maar dan is het met hem gedaan.
De kroonprins is op reis ora de troepen te in-
specteerenop de spoorlijnen en in de garnizoens-
plaatsen, welke hij moet doortrekken, is alles in
voile beweging, door bet treffen der noodige voor-
bereidingsmaatregelen. Des te onaangenamer is bet,
dat plotseling alle beschikkingen moeten veranderd
worden, ouidat op een der spoorbanen, ten gevolge
eener wolkbreuk, een brug in slechten toestand is
geraakt. Nu moet de prins een kleinen omweg
langs een zijlinie maken.
De verordende extra-trein brengt den toekomstigen
vorst des lands op het bergspoor, waaraan onze
kleine geschiedenis speelt. Op de locornotief, wier
lantaarus ver vooruit in de duukere rotsravijn het
licht werpen, staat de knapste machinist der baan.
Een tweede jongere machinist fungeert thans bij
uitzondering als stoker en, volgens bet voorschrift
bij bet reizen van hooge personages, bevindt zich
de machinemeester der gebeele baan tot oppertoe-
zicht ook op de locornotief.
Dreunend snort de sneltrein met zijne weinige
waggons door het donkere ravijn. De drie beambten
doen bun best om uauwkeurig bet waterstandglas,
den regulator, den ventilator, de optische signalen
en de eigenaardigheden der baan waar te neinen.
Zoo even werpt de stoker in den vuurgloed onder
den ketel versche steenkolen. Het uit den ge-
opendeu oven stralende licht overgiet de drie manner,
met een bloedrooden gloed.
Eensklaps geeft de machinist een kreet en wijst
door het ronde geopende waarnemingsraam naar
voren in de duisternis. Hij springt naar den
ventilator, waardoor de locornotief aan het fluiten
gebracht wordtgillende, korte tonen stoot zij uit.
De opperinachinist, voor zich uitziende, geeft ook
een kreet en ziet bij het licht der lantaarns een
kind op de dwarsleggers liggen. Hij werpt den
regulator om en snijdt hierdoor den damp af. De
stoker heeft het remtoestel aangeschroefd en op het
noodsiguaal trekken al de conducteurs met alle
krachten de reinmen aan, zoodat de vonken van
de remklossen vliegen.
Doch wat verroag al die krachtsinspanning tegen
over de duizeude centenaars zware kracht, welke
TER \EIZE\S( HE COIIRANT.
D
