Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
wi§ veMAiranRn.
No. 2206.
YVoensdag 1 Juli 1886.
26e Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Eranco per post:
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82^.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
nit bind vcrschijiit Ulnsdas. en Vrljdagavond blj den uitgcver P. J. VAN D E S A N D E te Ter Nenzcn.
l*olitiel£ Overzicht.
Aan de Afrikaansche kust, in de ricliting naar
het groote Madagascar, ligt een eilanden-groep, de
Comeren geuaamdnu, deze groep hebben de
Eranschen niet „bevlagplant", maar ingerekend en
van deze annexatie op behoorlijke wijze kennis
gegeven aan John Bull, die het tegenwoordig met
de verkiezing te druk heeft om de oogen naar
buiten te slaan. Of 't zoo stil zal afloopen, dat
moet de tijd nog leeren. Van de verkiezingen
gesproken, hoe ze zullen uitvallen Niemand kan
dat nog met zekerheid zeggen. Te New-Castle heeft
John Morlej het woord gevoerd en hij verklaarde,
dat het tegenwoordige Lagerhuis volkomen onge-
schikt was, om de bizonderheden van het bestuur
van lerland te regelen. Lord Hartington stond te
Paisley in de katheder, zich beklagende dat de
Iersche Protestanten door de regeering werden ver-
onachtzaamd. Parnell, die te Plymouth optrad,
ontkende, dat de meerderheid der Iersche Protes
tanten bevreesd was voor den Paus of voor de
Iersche Katholieken, daar zij zeer wel wisten, dat
zij door hunne landgenooten volkomen billijk en
rechtvaardig zouden worden be'nandeld. Gladstone
heeft Lord Rosebery aangewezen als den toekomstigen
leider der liberale partij. Heeft de Premier het
dus te weten, dan kan Chamberlain zijn matten
oprollen. Heel Engeland is in rep en roer, van
't Kanaal tot Calcdonie en van de Noordzee tot
de Galway-bay. Dat Chamberlain al reeds gekozen
is te Birmingham is niet de schuld van Gladstone.
Gaat het in den laatsten tijd den //grand old
mann" niet naar den zin, collega Bismarck is
eveninin tevreden. Zoo'n unanierae afstemming
van het brandewijnswetje is voor den Rijkskanse-
lier om kogels te worden. Potstausend, sacrament,
tonnenwetter wat meent zoo'n Rijksdag wel. Maar
't ligt er toe. Van voren af aan, heer Von Bis
marck, machtige Fenix Zeker is met de sluiting
van den Rijksdag de kwestie van eene brandewijns-
belasting met voor goed van de agenda verdwenen.
Geld moet er komen, niet alleen tot dekking van
tekorten, maar ook tot verhooging van het
budget van oorlog. Windhorst staat er op, eerst
de nieuwe begrooting van oorlog te zien, alvorens
te bewilligen in meerdere belastingheffing, die zoo
tegen den wil des volks is. Of de fijnst geslepen
politicus, dien de wereld kent, er geeu mouw aan-
passen zal, dat durven wij niet te beweren. Door
de Berlijnsehe rechtbank is dezer dagen behandeld
de zaak van den schrijnwerker Berndt en den
schiijver Christensen, die beschuldigd waren den
bekenden agent der geheime politie, lining Mahlow,
te hebben belasterd en beleedigd. Men zal zich
herinneren, dat de afgevaardigde Singer in den
Rijksdag over de houding van dezen politieagent
mededeelingen had gedaan, die Mahlow als spion
voorstelden. Tegen den afgevaardigde kon men,
FEUILLETON.
Naar het Duitsch van
Karl Wartenburg.
Beiden woonden onder het
nestje onder den gevel,
een in
dak. De
een nestje onder den gevel, de andere m een
zolderkamertje. De eerste was een kleine zwaluw,
die eerst in Augustus onder de vleugels der ouden
te voorschijn was gekomenhaar oudere zusters
en broeders dartelden reeds in de warme lucht,
toen zij nog op den rand der dakgoot zat, en
angstig en nieuwsgierig naar beneden tuurde.
De wind streek reeds over de stoppelvelden, toen
zij voor het eerst uitvloog, maar al heel spoedig
doodmoe naar het nestje terugkeerde.
De ouden brachten haar vliegjes en mugjes, zoo
veel zij maar begeerde. Zij wisten het wel, dat zij
veel en krachtig voedsel moest hebben, wilde zij
in den herfst de lange reis naar Afrika volbrengen.
Maar bij zulke achterblijvertjes helpt vaak de beste
kost niets.
De krachten der kleine zwaluw namen niet toe
en hare gevederde makkers wiegden zich des avonds
nog lioog in de lucht onder de wolken, die door
de ondergaande zou met purper en goud werden
overgoten, als zij reeds moe en afgemat op de
wegens het in den Rijksdag gesprokene, geen proces
beginnen, doch wel tegen zijn zegslieden Berndt
en Christensen. Deze laatsten herhaalden voor de
rechtbank hunne bewering, dat Mahlow had aange-
zet tot majesteitsschennis en dynamiet-aanslagen.
De rechtbaDk sprak evenwel dezen vrij en vonnisde
de beide andereu tot zes maanden gevangenisstraf.
Singer wordt krachtens de socialisten-wet uit Berlijn
gezet. Singer is een verinogend man en hoofd
eener groote handelszaak in damesraantels, welke
aan honderden personen, zoowel mannen als vrouwen,
werk verschaft. Zoodra de Rijksdag weder geopend
wordt kan Singer echter ongehinderd weder in
Berlijn verschijnen, als afgevaardigde, zonder dat
de politie er iets aan kan doen. Hij zelf zal dus
van den tegen hem genomen maatregel weinig last
hebben.
De Kamers van Koophandel van Rijnland, West-
falen en Saksen zijn de gasten van de Hanzestad
Bremen en van den Noord-Duitschen Lloyd, bij
de opening van de eerste gesubsidieerde overzeesche
stoomvaartlijn. Het gaat er feestelijk toe.
In Zuid-Duitschland komt men tot rust voor
een tijd. Het Beiersche Kabinet is tamelijk on-
geschonden uit het laatste Kamerdebat te voor
schijn gekomen, maar zit niet te vast in den zadel.
In Juli '87 komen de verkiezingen, die naar men
verwacht in clericalen geest zullen uitvallen. Toch
blijft een reactionnair regime mnchteloos tegenover
het Rijk, en daarenboven is en blijft het Heerenliuis
gematigd liberaal tegenover den clericalen Landdag.
Met nihilisten-vervolging gaat men voort in
het Russische rijk. Dezer dagen is zekere Degajeif,
de moordenaar van het hoofd der geheime politie
van Soudeikin, in Oostenrijk gevat en onmiddellijk
naar St. Petersburg getransporteerd, waar hij na-
tuurlijk //in den aap" gelogeerd is. Hij had zelf
vroeger bij de politie gedieud en een aantal nihilisten
doen vatten, zelfs was hij gedurende twee jaren
een intiem vriend van zijn slachtoffer geweest en
die tijd kwam hem uitnemend te stade om de ni
hilisten op de hoogte te houden met al de gehei-
men en bewegingen der politie Na den moord
was op zijn hoofd eene premie van 25000 francs
gezet. De booswicht vluchtte toen eerst naar
Parijs en later naar de Vereenigde Staten. Hij
zal nu zeker niet lang meer in het land der le-
venden zijn, op goede kans zou men liever de
graaf van Parijs zijn, dan Degajeif.
Yolgens den residentie-briefschrijver van het
Z. D., heeft de kuur, die de Minister van Bin-
nenlandsche Zaken te Aken heeft ondergaan, de
rheumatische pijnen nog niet geheel doen wijken.
,/Misschien was een langduriger verblijf in de bad-
plaats wenschelijker geweest, doch deheer Heemskerk
dakgoot zat en met begeerige bhkken de vroolijk
sjilpende zwaluwen navolgde.
De lotgenoot van de kleine zwaluw woonde in
het zolderkamertje. Het was een klein meisje van
10 jaar, zij heette Elsje. Zij zag er teer en kwijnend
uit met haar inager gezichtje en bleeke wangetjes.
Zij had grootte, donkere oogen, maar deze blikten
treurig en moe in het rond, veel matter nog dan
de kleine zwarte kralen oogjes van de zwaluw.
De kleine zwaluw en het meisje kenden elkander
en waren bestje maatjes. De zwaluwen zijn schuwe
vogels, zoolang zij de menschen niet kennen, in wier
nabijheid zij hun nestje hebben gebouwd, maar zij
worden spoedig vertrouwelijker, zoodra zij bespeuren,
dat zij niets meer te vreezen hebben.
Iederen morgen, wanneer Elsje aan het venst.er
trad, begroette het volgeltje haar met een vroolijk
getjilp. Dan helderde Elsje's treurig gezichtje
plotseling op en een glimlach speelde vaak om hare
dunne lipjes. Maar wanneer het meisje heel in de
verte aan de overzijde der straat in een huis, dat
wel een kazerne geleek, het bleeke en bekommerde
gelaat van eene jonge vrouw aan een venster op de
derde verdieping bespeurde, dan straalden hare groote
donkere oogen. De vrouw knikte vriendelijk en wierp
het meisje kushandjes toe. Een zachte bios kleurde
dan voor een oogenblik de bleeke wangetjes en zij
drukte vol zalige blijdschap de handjes tegen haar
kloppend hart.
De jonge, bleeke vrouw was de moeder van Elsje
is niet gewoon te veel op zijn persoonlijke wen-
schen te letten. De zaken roepen hem naar den
Haag terusr, en voor die noodzakelijkheid moeten
bij hem alle andere consideration wijken.
Gelukkiger dan zijn Minister van Binueulandsche
Zaken was Z. M. de Koning. Het verblijf in
Wildungen heeft uitstekend op de gezondheid van
den Koning gewerkt. De ongunstige verschijnselen
welke in de jongste weken voor zijn vertrek naar
Duitschland, zich bij hem voordeden, zijn geheel
geweken."
Door de vertegenwoordigers van Engeland,
Duitschland, Erankrijk, Belgie en Nederland, die
onder voorzitterschap van Mr. E. N. Rahusen, drie
weken lang te 's Gravenhage bijeen waren om de
drankverkoop op de Noordzee te regelen, zijn zeer
belangrijke besluiten genomen. Het verkoopen van
sterken drank, en ook het koopen er van op zee
is verboden en zal gestraft worden. Het verkoopen
aan visschers, die met visch, zeilen, touwwerk of
iets hun schip toebehoorende den sterken drank
betalen, wordt bijzonder gestreng gestrafd. De
verkoop van andere artikelen als sterke drank is
enkel geoorloofd op zee aan schepen die daartoe
vergunning wordt ingetrokken zoodra meer sterken
drank dan een kleine hoeveelheid aan boord ge-
zonden wordt.
De kruisers der verschillende mogendheden zullen
als politie op zee de wet doen eerbiedigen. Over-
treders der wet staan in hun eigen land terecht.
De Tijd bevat een mededeeling van de plannen
van het Nederl. Hoofdeomite ter viering van het
gouden Priesterfeest van Z H. Paus Leo XIII.
Deze plannen zijn:
1°. Aan den Paus op zijn gouden jubileum
een feestgift aan te bieden in geld.
2°. Het katholieke Nederland zoo luisterrijk
mogelijk te doen vertegenwoordigen op de beraamde
tentoonstelling in het Vaticaan. Naar deze ten-
toonstelling zullen de katholieken van geheel de
wereld zenden voortbrengselen van hun kunst en
hun nijverheid, den Paus ten geschenke, voor-
namelijk voorwerpen bestemd tot den H. Dienst,
die Z. H. in staat zullen stellen om te voorzien
in de veelvuldige behoeften der missien en andere
hulpbehoevende kerken en godsdienstig instellingen.
3°. Een album saam te stellen van de katho
lieke vereeuigingen en inrichtingen, gewijd aan
godsdienst, liefdadigheid, wetenschap, kunst enz.,
hetwelk Z. H. zal worden aangeboden als een ge-
tuigenis van de ontwikkeling en den bloei van
het katholieke leven in ons vaderland.
4°. Een bedevaart naar Rome te organiseeren,
welke aan Z. H. de Paus de gevoelens van de
Nederlandsche katholieken vertolken zal, onder
geleide van een of meer leden van het Nederlandsch
Episcopaat.
en zij zagen elkander zoo zelden, hoogstens een paar
maal per week en dan nog sleehts over de daken heen.
De kleine zwaluw tuurde bij zulk eene gelegenheid
nieuwsgierig naar het meisje. Het was, als wist zij
dat die twee bij elkander hoorden en toch gescheiden
leefden, en hare kleine zwarte oogjes keken vragend
de kleine meid aan.
Maar de zwaluw zou haar antwoord niet begrepen
hebben, want onder de zwaluwen gaat het anders
toe, dan onder het wonderlijke en soms onbegrijpelijke
geslacht der menschen.
De kleine zwaluw en het kleine meisje hadden
toch een ding gemeen. Zij waren beide ter
ongelegener tijd in de wereld gekomen. De kleine
zwaluw te laat, het kleine meisje te vroeg.
Maar de kleine vogel had een zorgend ouderpaar
dat het hem aan niets liet ontbrekenhet meisje
bezat sleehts een wanhopige moeder, die alleen
achter bleef, toen de nietswaardige, wien zij hand en
hart had geschonken, haar verliet.De jonge vrouw
vond echter in de liefde tot haar kind de kracht om
te arbeidenzij werkte van 's morgens vroeg tot
's avonds laat en won tamelijk wel den kost voor haar
beiden.
Zoo verliepen een paar jaar toen een jong, vlijtig
schrijnwerker naar de hand van Elsje's moeder dong.
Zij wees hem af, maar toen hij bleef aanhouden en
haar plechtig beloofde de kleine Elsje als zijn eigen
kind te beschouwen, toen gaf zij hem eindelijk haar
jawoord en werd zijne vrouw.
Tegen Zondag 4 Juli was een bijeenkomst
van socialisten opgeroepen in het Volkspark te
Amsterdam, waar Domela Nieuwenhuis als spreker
zou optredeu. Die aanvoerder zou, volgens aan-
kondiging in Recht voor Allen, met den trein van
half tien aanko nen en werd door een aantal per
sonen opgewacht. De politie zorgde, niet zonder
moeite, o. a. in Heerenstraat en Tuinstraat, dat
de rust niet verstoord werd.
In het Volkspark was D. N. aan het woord,
toen buiten de zaal een ontzettend feit plants had,
waaromtrent wij het volgende vernemen.
Op den commissaris van politie, den heer Stork,
werd een even lafhartige als boosaardige moord-
aanslag gepleegd. Toen deze ambtenaar het, terrein
van het Volkspark betrad, losle de socialist Geel,
achter een boom te voorschijn komende, a bout
portant op hem een schot, uit een met zes schoten
geladen revolver, onder het geroep//zal je ons
ig langer trotseeren?" Gelukkig zag de heer
Stork den toeleg, zoodat hij nog tijdig het hoofd
kon afwenden en de kogel hem voorbij het oor
suorde. Onverwijld schoten de inspecteur Doorenbos
en de rechercheurs Harms, Wagenaar en Panhorst,
benevens twee rechercheurs van het hoofdbureau,
Van der Bult en Van der Loo, toe, om Geel te
beletten verder te vuren, waarop hij naar het
bureau aan de Oude Brug werd gebracht. Dit
geschiedde echter niet dan onder verzet van een
deel der menigte, welke op het terrein aanwezig
was. Met krachtige hand werd toen het geheele
terrein en het daarvoor liggend pleintje door de
politie schoongeveegd, waarbij eenige arrestatien
plaats vouden en eenige personen gewoud geraakten,
o. a. de colporteur van Recht voor Allen, Kramer.
Deze bekwam een belangrijke verwonding aan het
hoofd en werd op last van den commissaris Stork
dadelijk naar het Binnengasthuis vervoerd.
Het gepeupel poogde toen weder het Volkspark
binnen te dringen, door een gedeelte der schutting
af te breken, welke dit terrein omsluit. Toen ook
dit door de politie werd belet, wierp men met
steenen, welke voor de hand lagen.
Door dit rumoer ontstond in de zaal, waar
Domela Nieuwenhuis zijn gewone theorieen predikte,
een ware paniek. De honderden hoorders en
hoorderessen zochten links en rechts een uitweg
en, waar zij dien niet vonden, werden de ruiteu
stuk geslagen. Niet dan met veel moeite gelukte
het den president de orde te herstellen, waarna
Domela Nieuwenhuis zijne rede kon vervolgen.
Aan het einde daarvan werd door een bestuurderesse
van de //socialistische vrouwenvereeniging," aan
Domela Nieuwenhuis, „haar patroon," een roode
banier, versierd met bijl en phrygische muts, en
een rood gekleurde lauwerkrans overhnndigd.
Ook bij het vertrek van D. N., die zich te
3.25 u. naar Rotterdam begaf, waakte de politie
Nauwelijks waren zij echter een half jaar geliuwd
of het kleine meisje was den jongen echtgenoot een
doom in het oog. Het kind was hem overal in
den weg, hetzij het stil in een hoekje met een paar
stukjes bout zat te spelen of hare moeder omarmde
of achter den kachel voor vader wegkroop. Ze mocht
nooit mede aan tafel eten, zij kreeg haar deel op
een trapje naast de schaafbank.
Wat moeder en kind ook deden, altoos regende
het scheldwoorden op den bengel, zooals hij de kleine
noemde; de beide echtgenooten kregen dan woorden
en eindelijk weende zich de arme moeder de oogen
rood Dit werd nog slimmer toen er een jaar na
het huwelijk een klein meisje werd geboreu. De
schrijnwerkersbaas was in de wolken met zijn kind,
maar nu kon hij //de bengel" nog minder uitstaan.
Het kind kreeg dagelijks slaag, en wilde de
moeder het beschermen, dan werd de zaak nog
erger. Dan had zij haar eigen kind liever, dan het
zijne. Hij wilde het niet weten en zeide het ook
niet, maar alleen de jaloerschheid jegens haar eersten
man vervulde zijn hart met wrevel en bitterheid.
Daar trof hem een slag, dien hij meende niet te
zullen overleven Z ij n kind stierf, eer het nog
uit het pak kwam zijn kind was dood En de
bengel leefde!
Nu kwam de hel in huis. De moeder werd zoo
overbluft, dat ze niet eens meer de kleine Elsje durfde
omhelzen. Eens had haar man haar daarbij verrast en
een stuk hout naar moeder en kind geslingerd.
TER \EI7.E\SCHE (01RWT.
