Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2193.
Zaterdag 22 Mei 1886.
26e Jaargang^
PUB I.ICAT IE.
Di ®BD)I
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIfiN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
Kit blad verschijnt Dinsdas- en Vrijdagavond bij den uitgever P. Jl. V A Si O E 8 A SI E te Ter Neuzen.
Bij deze courant belioort een bijvoegsel.
De Burgemeester en Wethouders van ZAAM
SLAG doen te weten, dat door hen met intrekking
van hun besluit van 7 dezer is bepaald, dat de
verkiezing voor een lid van den gemeenteraad,
ter vervanging van wijlen den heer L. AN
DIXIIOORN, die in 1887 moest aftreden, zal
plaats hebben op Dinsdag den 83ten Juni 1886,
en de herstemming, zoo noodig, op Dinsdag' den
ggsten dier maand.
Zaamslag, den 19 Mei 1886.
M. v. KERKVOORT, L°. Voorzitter.
E. II. WORTMAN, Secretaris.
JPolitieli Overzictit.
De Duitsche bondsraad heeft in zijne laatste zitting
kennis genomen van de oflicieele verklaringen der
Engelsche en Duitsche regeering, betreffeude de
begrenzing van het gebied der beide landen in de
Stille Zuidzee. Het nieuwe ontwerp eeuer suikerwet
is aangenomen en met algemeene stemmen de beide
ontwerpen, betreffeude de brandewijn—belasting,
waarbij echter de Zuid—Duitsche Staten zich van
stemming onthielden. Bij het Pruisische Huis is
het verslag ingekomen van de commissie, die belast
was met het onderzoek naar de belangrijkheid van
het te graven kanaal, dat den Rijn bij Dortmund
met de Eems en zoo met de Noordzee zal verbinden.
De commissie was zeer voor de uitvoering, wegens
het groote belang voor Duitschland in het algemeen
en voor Pruisen in het bijzonder. Onder de bij
het plan betrokken handels- en volksbelangen werd
aangevoerd, dat eene onafhankelijke Noordzeehaven,
welke in verbinding staat met den Rijn, groote voor-
deelen zal opleveren en de baten zal trekkeii, die
thans de Nederlandsche en Belgische havens genieten.
In Engeland schijnt men niet gerust te zijn over
de woelingen in Ierland, daar een voorraad van twee
millioen patronen en eene hoeveelheid oorlogs—
materieel van Woolwich naar Dublin gezonden is.
Wat Parnell en de Ieren zullen zeggen als de
Iersche wetten verworpen worden aan welker ver-
werping niemand meer twijfelt Salisbury heeft
bij eene bijeenkomst van Anti-Home-Rulers het
verkieslijke aangetoond om bij eene eventuecle
ontbinding van het Parlement zulke afgevaardigden
te stemmen, die aan de handhaving der unie den
voorrang boven alle andere vraagstukken geven.
Op Chamberlain valt voor Gladstone ook niets meer
te liopen. llij, de eenigste met wien de premier
kon onderhandelen, begint gaandeweg hooger eischen
FEUILLETON.
Naar liet Fransch,
A.. THEURIET.
2)
Zij beschreef aan Martelot de keuken van
hare grootmoeder, die in een dorp van de l'Argonne
gewoond hadjuist wist zij de plaats aan te wijzen,
waar de klok stond tusschen het bed en een klein
tafeltje, vlak over den grooten schoorsteen, die zoo
groot was, dat als men even onder den mantel
naar boven zag, men de blauwe lucht aanschouw-
de. Vervolgens kwam haar grootmoeder aan de
beurt, klein, levendig, handig gewoon met een
gewichtig gelaat de lieden tot hun plicht te bren-
gen, die der oude klok niet den noodigen eerbied
bewezen.
,/Zelve wond zij haar op," zeide Mevrouw Noir-
tin, met een verteederd oog naar de lange noten-
houten kast turende; „niemand dan zij mocht er
aan komen. Iederen Zaterdag trok zij hare schoe-
nen uit, ging op een stoel staan, wreef het inge-
legde werk, poetste het koper op, onderzocht het
inwendige, en dit alles met de deftigheid en bijna
godsdienstige voorzorg van een priester, die den
tabernakel opent, waar de heilige vazen verborgen zijn.
Mijn grootvader was jaloersch op de klok; hij
•b beweerde, dat mijn grootmoeder meer van de klok
dan van hem hield.
te stellen, en stuurt zijn boot hoe langer hoe meer
in Gladstone's vaarwater.
In Spanje heerscht vreugde over de geboorte van
een prins, zoodat het land weder een troonsopvolger
van mannelijk oir bezit. Yoor Spanje is het gelukkig,
dat de mannelijke linie van het regeereud huis
niet uitsterft, want de proeven in het Iberische
schiereiland met de republiek genomen, zijn verre
van gunstig uitgevallen.
In Bulgarije gaat het den Battenberger ook
nog niet naar den zin. Zankof, de bekende
Russische agitator in Bulgarije, heeft eene vergade-
ring van zijne partijgenooten bijeengeroepen te
Roetschuck en zal hen uitnoodigen om daar hunne
adhaesie te schenken aan de volgende verklaring
„Met het oog op den tegenwoordigen ondragelijken
en gevaarlijken toestand des lands en op de tot
nu toe door de natie zonder eenig goed gevolg
gebrachte offers, hebben wij het volgende besloten
Vooreerst keuren wij de houding af van de tegen-
woordige Regeering, die door hare met de volks
belangen strijdige politiek en door hare onwettige
handelingen de constitutie en alle wetten des lands
schendt, de geheiligde banden tusschen ons en
onzen beschermer en bevrijderRuslandheeft
verbroken, bondgenootschappen met onze erfvijanden
heeft gesloten, en op die wijze het lot, ja zelfs
het bestaan der natie aan het grootste gevaar heeft
bloot gesteld. In de tweede plaats verzoeken wij
Zijne Hoogheid den Vorst, aan het bovenstaande
zijne aandacht te wijden, en zoo spoedig mogelijk
de noodige maatregelen te nemen, om de gevaren,
die ons vaderland bedreigen, af te wenden en
opnieuw de liefde en de bescherming van Rusland
te verwerven voor Bulgarije, dat door Rusland is
geschapen en bevrijd." Zankof is en blijft een
gevaarlijk man voor de rust van den nieuweu Staat
en een handlanger van den Czaar.
De werkstaking in Decazeville loopt nog niet
ten einde. De arbeiders hebben het voorstel van
Lauer aangenomen maar de compagnie heeft
geweigerd. Zij schijnt te willen wachten tot de
arbeiders, door den honger gedwongen, zich aan
haar overgeven. Beter ware het, dat men aan
deze arme ongelukkigen en hongerlijders eene kleine
concessie had gedaan, en hun het bewijs van eene
ver.Voenende gezindheid had gegeven.
Ook in Amerika is ieder nog niet aan den
arbeid, zelfs hebben 27000 kleermakers in Chicago
den arbeid gestaakt. De ridders van de naald
blijven gewoonlijk niet achter bij dergelijke op-
stootjesonder de 70, die wegens gepleegde
wanordelijkheden in Duitschland moeten terecht
staan, zijn niet minder dan 34 tailleurs. Zeker
geleerde heeft beweerd, dat hun zittend bedrijf en
;/Wel zeker Ja welantwoordde grootmoeder
dan op guitigen toon, „ik heb last genoeg met je
gehad Als mijn goede moeder geweten had,
wat mij in mijn trouwen wachtte, zouden noch de
klok noch'ik hier gekomen zijn."
„Ja, ja, zoo praat je altijd, beste Marianne
hernam grootvader dan goedhartig en lachte stil-
lekens, zoodat de mond hem bijna tot de ooren
openging,/Maar indertijd, toen je nog naar
boven klomt om door het zoldervenster te zien of
ik van 't land terugkwam, hield je toen ook niets
van me
„Wil je wel zwijgen, dat is niet waaren de
kleine vrouw haalde dan de schouders op, zeggende
„houd je maar stilik heb je alleen getrouwd om
te beletten dat je soldaat moest worden in het
leger van den eersten Keizer. Je moogt me wel
een mooie kaars offeren want je zaagt er erg tegen
op om uit te trekken
„Ik, ikriep grootvader dan uit, terwijl hij zich
oprichtte als een haan op zijn sporen. „Ik, bang
Heb ik dan niet geheel alleen „de aftocht van de
Honderd dagen" in l'Argonue gesteund
„Ik weet niet," ging mevrouw Noirtin voort,
„wat mijn grootvader verstond door zijn steun bij den
aftocht van de uHonderd dagen." Hij wist er zelf
niet te veel van, daar hij den geheelen duur van
den inval van 1815 in 't bosch had doorgebracht.
Deze kibbelarijen, die dikwijls herhaald werden en
waarin hij plezier had, werden gewoonlijk afgebroken
door het slaan van de klok, die het uur van het
middagmaal of avondeten aankondigende, waaraan de
held der Honderd dagen" groote eer bewees.
het eeuwig oralaag zien aauleiding geeft tot zwart-
galligheid, de moeder der ontevredenheid en bedil-
zucht. De waarschijnlijkheid der bewering bestaat,
maar de waarheid dient nog bewezen.
Uit Arolsen bericht men het volgende omtrent
de aankomst aldaar van ons Koninklijk gezin, dat
Zaterdag derwaarts vertrokken is.
De Vorst van Waldeck was den Koning en de
Koningin tot aan Schersede tegemoet gereisd. De
straten der stad waren met Waldecksche, Neder
landsche en Duitsche vlaggen versierd, en bij de
vele ruikers, welke de Koninklijke gasten op hunne
reis, van de grens af, hadden ontvangen, werden
nog, op den tocht door de stad, een aantal bloemen
in hun rijtuig geworpen, en met vriendelijken dank
aangenomen.
De Commissaris des Konings in Zeeland heeft
bepaald dat het in de maand Juni aanstaande te
houden onderzoek der in de provincie zich bevin-
dende verlofgangers van de militie te land, om
het even uit welke provincie zij afkomstig zijn,
met inachtneming van het bij Provinciaal blad
n°. 13 van 1880 medegedeelde, betreffen zal hen,
die voor 1 April jl. in het genot van onbepaald
verlof zijn gesteld, onverschillig tot welke lichting
zij behooren. Het onderzoek zal plaats hebben in
de gemeenten en op de dagen en uren als hier-
onder zijn aaugewezen.
H u 1 s t. Zaterdag 5 Juni, des voormiddags te
10 uren, voor de verlofgangers uit Boschkapelle,
Clinge, Graauw, Hengstdijk, Hontenisse, Hulst,
Ossenisse, St. Jansteen en Stoppeldijk.
Axel. Maandag 7 Juni, des voormiddags te
10 uren, voor die uit Axel, Hoek, Koewacht,
Overslag, Philippine, Sas van Gent, Ter Neuzen,
Westdorpe, Zaamslag en Zuiddorpe.
IJ z e n d ij k e. Woensdag 9 Juni, des voor
middags te 10 uren, voor die uit Breskens, Bier-
vliet, Groede, Hoofdplaat, Nieuwvliet, Schoondijke,
Waterlandkerkje en IJzendijke.
Sluis. Vrijdag 11 Juni, des voormiddags te
10 uren, voor die uit Aardenburg, Cadzand, Eede,
Oostburg, Retranchement, St. Kruis, Sluis en
Zuidzande.
De onder-stationschef De Vries, te Leeuwarden,
heeft het stads-ziekenhuis aldaar, na een verblijf
van bijna 6 maanden, volkomen hersteld verlaten,
voorzien van twee kunstbeenen en een kunst—
rechterarm, in het gebruik waarvan hij zich ge-
ruimen tijd heeft geoefend. Zooals men weet,
werden hem in den avond van den 27 Nov. jl.
Mijn beste ouders hieldeu innig veel van elkaar,
zij zijn zeer oud geworden en zes maanden na
elkander gestorven en de klok heeft voor beiden
nog het laatste uur gestagen. Na hun dood wilde
ik niet, dat de klok in vreemde handen zou komen
en heb haar doen hier brengen.
Misschien vindt u mij kinderachtig, mijnheer
Martelot, maar als ik de klok terugzie en haar heb
hooren slaan, als toen ik nog vijftien jaar was,
komen mij de tranen in de oogen. Dan komt mij
mijne eerste jeegd voor den geest. Dan is 't mij
of ik mijn goede ouders naast elkaar zie zitten
tegenover de klok, onder den schoorsteenmantel,
waar ik mij naast hen, op een tabouret gezeten,
verwarmde."
Mevrouw Noirtin zucbtte en Evonyme Martelot
voelde plotseling, dat zijn oogen vochtig werden.
Hij snoot gauw den neus en zeide
„Ja, elkaar liefhebben, dat is toch maar het
rechte
Tegelijkertijd hief hij bescbroomd de oogen op
en keek ter sluiks naar de lieve gestalte van mevrouw
Noirtin, wier bruine oogappels schitterden van een
helderen glans. Hij bekeek in stilte de zwarte
haren, zedig langs de slapen gekamd, en naar
achter in een dikke vlecht in den nek vallende.
Zijne lippen gingen open als om een zeer moeilijken
volzin uit te spreken doch terstond drukte hij ze
weer op elkaar. Hij zuchtte op zijn beurt, trok zijne
handschoenen aan en wenschte der weduwe goeden
nacht.
Op een zekeren avond in de maand Mei
nadat de herinneringen aan de klok opnieuw het
tengevolge van het struikelen over de rails, door
een locomotief de beide beenen en de rechterarm
afgereden, en deze lichaamsleelen zijn later afgezet
door Dr. Ph. Kooperberg, onder wiens behandeling
ook zijn volledig herstel plaats had. De heer De
ries is benoemd tot chef van het station Idaard—
Roordahuizum.
Een vreeselijke misdaad is te Smilde gepleegd,
in de nabijheid der Venesluis op de grens der gem.
Diever. Daar woont Teunis Doom, wiens gezin,
behalve de vader zelf, uit zijne beide dochters be-
stond. De beide meisjes, klein van gestalte, waren
gebrekkig.
De vader en de oudste dochter gingen naar de
jaarmarkt te DwingelooAaltje, oud 35 jaar paste
op 't huis. Omstreeks een uur of half twee schijnt
ze nog bezoek van een buurvrouw te hebben gehad,
met wie ze waarschijnlijk nog koffie heeft gedronken.
Omstreeks half vijf kwam een klein buurmeisje,
om Aaltje een stukje koek te brengen, en zij vond
haar badende in 't bloed in het wagenschuurtje
liggen. Zij was vermoordHet kabinet was
ontsloten, een kastje eveneens, en de waarde aan
goud en zilver verdwenen. Het schijnt, dat de
moordenaar haar in't achterhuis heeft weten te praten
en haar daar met een suijdend werktuig heeft ter
dood gebracht. Het lijk vertoonde vele en groote
wonden; in eene diepe wonde in den hals bleek
de slagader doorgesneden. De vermoorde was een
vlijtig en oppassend meisje.
Met innig medelijden beschouwden al de aanwe-
zigen den grijzen vader, die overstelpt van smart
bij zijne tehuiskomst bet bloedig lijk aanschouwde,
en eveneens de oudste dochter, die hare liefheb-
bende zuster vermoord vond, en iu hare radelooze
droefheid niet wist wat zij deed.
Niemand der aanwezigen kon zich herinneren
dat in deze gemeente ooit zulk een brutale misdaad
op klaarlickten dag gepleegd is.
Opmerkelijk is het dat de kettinghond, die aan
den voet van het kabinet vast lag en nog al kwaad-
aardig is, de misdaad niet heeft verhinderd. Men
moet zich daarover temeer verwonderen, omdat de
misdadiger toch waarschijnlijk na het plegen van
den moord den diefstal heeft begaan.
De huizen staan in die buurt niet dicht bij
elkander, en de bewoners zijn gewoon de jaarmarkt
te Dwingeloo te bezoeken.
Uit de secretaire zijn gestolen de volgende voor-
werpen1 zilveren oorijzer met gouden stiften,
gemerkt A D in geklopte letters; 1 paar gouden
platen, paar gouden kroontjes, 1 gouden hals-
slot en een zakboekje met Iederen omslag, donker
bruin van kleur, waarin eenige kwitantien en
aanteekeningen.
gesprek hadden gaande gehouden, zei mevrouw
Noirtin eensklaps
„Zeg me toch eens, mijnheer Martelot.Gij,
die zulk een bedaard, geschikt en gezellig man zijt.
hoe komt het toch, dat ge er nimmer aan hebt
gedacht te trouwen Martelot was eerst een
weinig onthutst, en antwoordde blozende
„Mijn hemel, ik heb er wel aan gedacht; maar
toen was ik te jong en te arm. Nu is het geen
tijd er meer voor."
ffWaarom
Omdat ik te oud ben."
//Op veertigjarigen leeftijd oud Weet ge wel,
dat het niet erg galant is tegenover mij, die al
vijfendertig tel
Martelot werd rood als bloed en hij wierp een
blik naar zijn ondervraagster, waarin duidelijk een
verzoek om verontschuldiging stond te lezen. En
terwijl hij een onvoltooiden zin stamelde, dacht hij,
in zich zelf natuurlijk, dat mevrouw Noirtin er voor
heur leeftijd nog jong uitzag. De lente had de
wangen een blosje geschonken, een doorschijnenden
tint gegeven, en de oogen nog meer doen schitteren:
de haren krulden een weinig eu een klein boquetje
viooltjes, in het keurslijf gestoken, deed er de
rondheid nog meer van in het oog springen.
Echter," ging Martelot met neergeslagen oogen
voort, „ik geloof niet, dat ik ooit een vrouw ten
huwelijk zou durven vragenik ben te
bedeesd."
Ja ge zijt vreeselijk verlegen," mompelde de
weduwe. Na een oogenblik stilte vatte zij haar
werk weer op.
TER \EIZEVSI HE (OIHWT
VAN
