Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
inschrijvraj w is schatterij
No. 2188.
Woensdag 5 Mei 1886.
26e Jaargang.
DE STEEN VAN TIBERIUS.
AVMHSll.DliV
Binnenland.
ABONNEMENT:
het rioleeren en dernpen, met bij-
levering der noodige rnalerialen,
van het nog opene gedeelte der
gemeentewaterleiding nabij de
Westschutkolk aldaar.
FEUILLKTO N
-
TER VEI/iEVSCRE (OIRAYT
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,324-
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busbouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
Hit folsid verHchijnt Diimdas- en Vrijdflsavond bij dcu uitaever P. J. VAN l> E 8 A N D E te Ter Neuzen.
Burgemeester en Wetbouders van
w TER NEUZEN zullen op Doiiderdag
6 Mei a. S., 's morgens 11 ure, ten geineente-
huize, in het openbaar, bij enkele inschrijving,
Bestek en voorwaarden liggen ter inzage op de
gemeen te—secreta rie.
Nadere inlichtifgen kunnen worden verkregen bij
den gemeen te- bo u w meester
Ter Neuzen, 30 April 1886.
Burgemeester en Wetbouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIE EE At AN, Secntaria.
Burgemeester en Wetbouders van 1ER NEUZEN
herinneren belangbebbendeu dut z j zich ter
moeten vervoegen op de gemeente—secretarie, tus-
scben 14 dezer en 1 Juni a. s. en dat zij, die in
gebreke blijven tlifc te doen ami tshalve inge-
sclireven, zonder luting iiuelijfd en boveudien tot
geldboete moeten verwezen worden.
Tor Neuzen, 4 Mei 1886.
Burgemeester en Wetbouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
I'ol i tit'li Overzicht.
Wonderlijk verloop! De dikke Czaar, die nog
wat in Livadia vertoeft, kwanswijs omdat er een
niepw pantserschip te Sebastopol zal afloopen, en
daar dineert met den Turkscben afgevaardigde, houdt
er eene soort van conferentie op eigen houtje opna.
En dat de dikke despoot nog wat in de Krim blijtt,
maakt men op uit bet bericht dat de lijfarts van
Von Bismarck eerst in het laatst van Mei te Ft
Petersburg zal nrriveeren ora den dikken monarch
het groeien te belelten en liein eenige kilo's lichter
te maken door de kuur, die de Duitsche patient
van den lijlarts ook met goed gevolg beeft onder-
gaan. Uit Parijs wordt gemeld, dat het antwoord
van de Gneksche regeering op het ultimatum der
mogendhedeu zegt, dat Griekenlaud, zich refereerende
aan de nota van 26 April, die verzonden was voor
dat de collectieve nota der mogendhedeu door bet
Peinzend volgde ik hem, omdat ik nog in twijfel
stond, of ik nog maar niet zou omkeeren om
Weuzel mijn ontmoeting mee te deelen. Omdat
ik ecliter de overtuiging koesterde, dat er geenerlei
gevaar kon dreigen, bande ik ook alle bedenkingen
zoo goed mogelijk uit mijn hoofd, zoodat ik naar
Rome terugreed, waar ik mij echter trots al mijn
bestrijding aanhoudend bleef inbeelden, dat er in
Albano iets oi.verwachts, iets kwaads en trenrigs
voor mijn vriend broeide. Deze gedachte kwelde,
en verontrustte mij ten slotte zoover, dat ik eenige
dagen later in een liclit huurrijtuig weer naar
Albano reed, waar ik tegen den nvoiul voor bet
logeraent van Wen'.el afstapte. Hij was uit met
de dames maar de waard kon mij niet zeggen,
welke ricliting het gezelschap had ingeslagen.
Daarom kon ik tot hull terugkeer ook ni -ts anders
doen dan in lift vuile stadje rondslenteren.
Dicht bij het meer van Albano stond een
Capucijnerklooster. De kerkdeur stond er open,
wat mij deed biinentreden. Llet avondduister
legerde reeds in alle liocken van het Godshuis
maar op bet altaar brandden tal van kanrse", welke
vdoor offeraars gebraclit waren. I)e kaarsvlamnien
flikkerden rood in de sehemering, terwijl er bier
Kabinet was ontvangen, meende hieraan de volgende
oplieldeiingen te moeten toevoegen Daar Grieken-
land zijtte instemming had betuigd met den raad
door Frankrijk gegeven, en wel in de bovenge-
noemde nota en voor de overhandigiug der collectieve
nota, beeft het, door deze adbaesie, de plechtige
verzekering gegeven, dat het zich schikken zal
naar den wensch der mogendhedeu, en den vrede
niet zal verstoren, en dat het zijne tegenwoordige
troepeninacht niet onder de wapenen zal houden.
Derhalve zal de regeering overgaan tot de geleide-
lijke inkrimping der legersterkte, binnen de tijd-
ruimte, die door de voorzichtigheid onvermijdelijk
wordt gemaakt. De Koniuklijke regeering vleit
zich met de hoop, dat tengevolge van deze op-
helderingen de collectieve nota van 26 April ais
overbodig za, w<>r len beschouwd.
De Griekscbe Minister van oorlog beeft intnsschen
zijn ontslag genomen, omdat hij zicb niet kon
vereenigen met de houding zijner ainbtgenooten
geduremle de afwezigheid ter inspectie van het leger,
aan de Thessalische grens. Misschien liebben we
hier weer te denken aan zoo'n politieke kunstgreep
o.n op een fatsoenlijke wijze uit het gedrang te
komen.
In Frankrijk begint bet anti-semiiisme a la
Stocker zich te vertegenwoordiiren door Eduard
Drumont. Voorul de familie Rothschild rnoet het
ontgelden. Hij b weert dat de Joilen Frankrijk
veroverd en tot de aanbidding van het, gouden k-lt
bekeerd hebbeti De liooge katholieke adel gaat
om met de groute Joodsclie bankieis, G.unbetta
wordt een Jood genoemd, Mac-Mahoirw,is een wei k-
tuig en speelbal der Joden zoowel als die van
gelieel Europa. Het is een christelijk werk de
Joden te verdelgen. Zoo slaat Drumont door
Hoewel zijn boek ve 1 opgang mnakt, toch zal het
misschien spoedig der vergetelheid zijn prijsgegeven
wegens al den onzin, dien het bevat en den anti-
huinanen geest, waarin bet geschreven is Frankrijk
levert altijd onzinniglieden op, thans lezen we
weer van een djnamiet—aanslag op de woning van
een inijiiwerker, die den arbeid bad her vat. Ge-
lukkig, dat de ondernemer van de scbanddaad
in hechtenis is genomen
De flnancieele moeielijkheden, wanrin de Koning
van Beieren zich nog steeds bevindt, zijn nog niet
opgelnst, hoewel de particuliere bankier van Keizer
Wilbelm in de zaken omroert. De neus in an-
dersinans zaken te steken, daar is de Rijkskauselier
bij, maar hij laat noode toe, dat een ander hem
op de viagers ziet. Daarom is ook verboden aan
eenig officier van eene vreeinde natie om de krijgs-
raanoeuvres in den Elzas bij te wonen. Dat men
hier voor „vreemde natie" evengoed Frankrijk in
de plaats kon schuiven, vat ieder. Achter ge-
waaude vrees voor een revanche—oorlog en de
vriendschap met Leo XIII schuilen groote planneu
en daar een donkere gestalte bewegeloos knielde.
Het was een aaniokkelijk tafereel, zoodat ik plaats
nam om eens voor goed te genieten. Na eenige
minuten bemerkte ik niet ver van mijn plants
een jonge, vrouwelijke gedaante in vrome zielsver-
rukking. Zij had heur hinden op haar knieen
gevouwen, en zij staarde met hooggeheveu hoofd,
met wijdgeopeude, fjnkelende oogeu naar de flik
kerende kaarsen op het altaar, alsof zij danr een
visioen had. Haar gelaatsuitdrukking was zoo
zonUerling, dat ik eerst na eenige oogenblikken in
de vrome biddende Helena Dorpinghaus herkende.
Onwillekeurig zocliten mijn oogen toen haar
gezel en haar gezellin; doch tnevrouw Dorpinghaus
en Wenzel kon ik maar niet gezien krijgen.
Waarom was Helena zoo alleen in de kerk P
Misschien wachtte zij hier op de anderen misschien
was Wenzel naar het terras gegaan van den
kloosterl niii, tot welken dames geen tocgang hebben,
omdat hij van dat terras den ondergang van de
zon eens wilde beschouwen. Ik stond op, en ik
stapte door den omgang van de kerk, waarna ik
de jonge dame van den anderen kant naderde,
waarbij ik met voordnclit, eenig gedruisch inaakte.
Zij draaide toen haar hoofd naar mij om, on zij
kev k mij aan maar zij was zoover weg met haar
gedachten, dat ze mij niet. eens herkende. Maar
eindelijk stond ij toch 1-ingzaatn op, waarna ze mij
ook bij mijn liaam noeinde. Ik groette haar
vriendelijb; maar zij staarde mij huogst ernstig
die er met behulp van zeker ceutrum door moeten,
voordat twee groote mannen in Berlijn ad patres
zijn gegaan.
In Italie is men van hooger hand druk bezig
den volke te verkondigen, dat de Kamerontbinding
hoogst noodzakelijk was, en alle middelen worden
aangewend om eene flinke meerJerheid voor De-
pretis terug te krijgen.
In Engeland heeft men plan om het Home—
Rule-ontwerp een half jaar te laten rusten. waarna
de tweede lezing zal geschieden. Gewone voorbode
van ontwerpen, die uooit tot wet worden
Buiteu Europa is het oog thans het meest gericht
op de landen aan de Tranenpoort. Het lot der
Italiaansche expeditie in Harrar is bekend, slechts
een solduat ontsuapte aan de slaehting, om de
jobstijdmg over te brengen. Zeer zeker zullen de
italianen wraak nemeii over het gebeurde. Reeds
lieelt het Kabinet zich tot de Engelsche regeering
gewend, met de vraag, wat deze voorneineus is te
doen. Het zou wel wensehelijk zijn den bloed-
dorsligen Afrikaanschen despoot onschadelijk te
maken maar hoe hem in handen te krijgen, de
woest n is zoo groot en de hemel in Afrika zoo
ver uitgespaimen. Wat het lot van dien tweeden
Maluli zou zijn Wij zouden deu Chineeschen
Keizer het voimis laten vellen, die dezer dagen
een letterkundige, wegens een geschrift vau zijne
hand veroordeeld om gevierendeeld te worden,
begenadigde door hem gratie te verleenen, in zoover
nameiijk, dat hij alleen maar out hoofd zal worden.
De oiigelukkige had zich aan majesteits-schennis
sehuldig geniankt, door in een wetenschappelijk
werk de namen van eenige overleden Chineesche
Keizers te verinelden. Dit is een vergrijp, dat de
schuldige en zijne kinderen met den dood moeten
bekoopen. Zoo gaat het in't Morgenland.
Till. MM bezochien Zondagochtend de Nieuwe
Kerk te An aterdam, waar Ds. De Graaf de dienst
waarnam. De predikant sprak naar aanleiding van
den tekst Johannes 21 vers 16 „Hebt gij mij
lief?"
Ten paleize teruggekeerd gaf de Koning
herhnaldelijk aan den burgemeester zijne instemming
met het gesprokene te kennen.
Behalve de gewone gasten van den Koning zat
Zondag Ds. De Graaf mede aan de koniuklijke
tafel aan.
FI. M. de Koningin en H. K. II. prinses
Wilhelmina bezochten des middags het genootschap
„Natura Artis Magistra," waarheen zij zich, als
naar gewoonte in rijtuigen met vier paarden,
jockeys en voorrijder begaven.
Een dichte menigte had zich langs den weg
aan, alsof haar gedachten hoog boven alle aardsche
beleefdheidsvormen verheven waren.
/f Maar, lieve juffrouw waarom zit gij zoo alleen
in deze eenzame donkere kerk
„God heb ik om liclit gebeden I" luidde haar
antwoord.
„En waarscliijnlijk heeft Hij het u geschonken."
,/Ja
Nu ging zij met mij naar de kerkdeur. Zij vroeg
mij toen „Zjudt ge mij ook thuis willed brengen?"
Ik bood haar een arm en ik voerde haar door
het portaal. Op het plein voor de kerk bleef zij
echter weer staan, terwijl zij plotseling tamelijk
zenuwachtig vroeg ,,Ge zijt itnmers een boezem-
vriend van mijnheer Wenzel
„Dat zoudt gij heinzelf moeten vragen," luidde
mijn antwoord „Maar ik hoop, dat hij me tocli
als zoodanig zal beschouwen
„Och ging zij voort, ,,dati moest ge mij toch
eens ztggen, of bij een teleurstelling, een pijnlijke
teleurstelling zou kunnen verdragen
Zij scheen mij door haar toon, en door baar
gebaren tot een bevestigend antwoord te willen
dwingen. Haar blikken liingen vol stounne,
dringende smeekbedeu aan mijn mond en aan mijn
oogen.
Neen antwoorrlde ik, na eenig overleg zeer
bepaald. „Dat nooit
Zij loosde een zeer zwaren zuoht, terwijl wij
onzen weg voortzetteuden. Vol gedachten bleef
verzameld welke de vorstelijke personen met
geestdrift toejuichte.
In „Artis" werden de Koningin en de Kroon-
prinses ontvangen door de commissie van bestuur
van „Artis." H. M. was in een lie itkleurig
zomertoilet, eveuals de kleine Prinses. De leden
van ,Artis" waren in grooten getale opgekomen
en het oude, ergerbjke gedrang bleef niet achterwege,
toen de vorstelijke gasten de verschillende inrich-
tingen van het Genootschap bezochten.
Bij het vertrekken ontvingen de Koningin en
de Prinses een fraaien boquet, die voor het Prinsesje
was versierd met een klein colibritje.
De hofstoet reed toen langs de Sarphatieslraat,
Gosteinde, Hemonystraat, Jan van der Hey.lenstraat,
Amsteldijk, (in de hoop deu wimpeltooht daar te
zien, die echter nog niet terug wi.s) Westeinde,
lleguliersgracht, Keizersgracht, naar het Paleis terug.
Voorbij het Amstel-Hdtel gaande, stond de Koningin
van Zweden op het balkon en groette hartelijk
hare familie.
1111. MM. hebben Maand.ig tienduizenden een
onuitsprekelijk genoegen gedaan, het Prinsesje den
volke te vertoouen. Men verlangde hartelijk haar
te zien en haar te begroeten, en op den langen
weg door de stad was het een voortdurende
juichkreet.
Het Koninklijk gezin is gisteren te 9,30 uren
van Amsterdam in ar het Loo vertrokken met een
deel der Hofhouding, terwijl de overige naar 'sGra-
venhage teruykeerden.
Z. M. den Koning stelde den burgemeester f 2000
ter hand voor de algemeeue armen, en verzocht
voorts aan de burgerij HDs. groote ingenomenheid
kenbaar te willen maken voor de blijken van ge-
liechtheid aan zijn Vorstelijk Huis, ook bij dit be-
zoek aan de hoofdstad weder ondubbelziunig aan
den dag gelegd.
De loop van de Ministerieeie crisis wordt
door den Haagschen kronieksckrijver van de N.
Gron. Ct. aldus verhaald
Nadat de Koning tot de overtuiging was ge-
komen, dat het door hem begeerde Kabinet-Schim-
melpennick niet was te krijgen en dat noch de
liberalen, noch de anti—revolutionairen van de
gauche bereid waren de taak van het Ministerie—
Heemskerk voort te zetten, gaf hij aan djn Premier
te kennen, dat hij het tegen woordig Kabinet wenschte
te behouden Daarop uitte de beer Heemskerk
het verlangen, dat althans officieel zou blijken
van den onwi} der rechterzijde om het bestuur van
's lands zaken te aanvaarden, en daartoe werd aan
Mr. jE. Baron Mackay, als eerste onderteekenaar
van het ultimatum-amenderaent op art 191, de
opdracbt aangeboden tot vorming van een Kabinet,
onder de mite, dat de taak van dit Ministerie zou
zij u de aanhangige Grondwetsherziening zonder
verwijl ten einde te brengen. Men kon natuurlijk
zij stom aan mijn zijde voortstappen.
In het logeraent vernam ik na een vluchtige
begroeting van Wenzel, en van zijn zuster, dat
zij dien namiddag met huu drieen waren gaan
wandelendoch dat Helena toen al spoedig over
vermoi idheid had geklaagd, waarna zij maar weer
alleen was omgekeerd. „Wanneer ik onderweg
misschien al te moede zou worden," had zij toen
gezegd, „zal ik in een nabijzijnde kerk maar wat
gaan zitten rusten."
Men was hoogst verbaasd gewcest, toen men
haar bij de terugkomst niet in het logement had
gevonden doch men haalde weer veel ruiiner adem,
nu ik de vermiste weer thuis had gebraclit.
Het was Wenzel en mevrouw Ddrpinghaus ook
niet ontgaan, dat het jonge ineisje sinds renigen
tijd in een zonderlinge stemming verkeerde, Wenzel
was dien avoud meestal peinzend, Helena zat
bedaard te naaien zij voerde heur naald, en zij
trok heur naald zoo bedaard en zoo z»'ker, alsof
er geen zenuwachtigbeid op aarde bestond. Wij
avondmaalilen reclit. onpleizierig, en daarom ging
ik later ook nog met alle genoegen met Wenzel
een sigaar in den tuin rooken.
Mijn arme vriend was bepaald niet gelukkisc,
wat ik duidelijk genoeg kon zien, zoodat ik ook
bijna geen hoop koesterde, dat ik uit zijn mond
iets zou hooren aangaande de reden van de verau-
dering in Helena's wezen. Wel zocht ik eenige
malen aan ons onderhoud een wending te geven,