Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Gedepoteerie Staten m Zeelaui
EE\E ST. MCOLUSVEIlTELUMi
No. 214?.
Zaterdag 12 December 1885.
25e Jaargaiig.
Binnenland
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$.
Man abonneert zicb bij alle Boekhaudelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busbouders.
ADVEBTENTllN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsmimte berekenii.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
bind verachijnt Uliittday en Vrlplasntonil blji n uli.e»er
V l»E 8 A N l> E te Ter Keazen.
maken bekoud dat, ter vol loeniiig aan art. 1 van
het Algemeen reglement, voor de polders of water-
schappen, eene aanvraag om vergunning tot bedijking
van schorren enz. ter oppervlakte van ruim 100
hectare, onder de gemeente Ter Neuzen, met bestek
en teekeningen, benevens het ambtsbericht van
den lloofdingenieur van den Provincialen waterstaat,
gedurende drie weken, en wel van 12 dezer tot
en met 2 Januari aanstaamle, zullen zijn neder-
gelegd in het gemeentehuis van Ter Neuzen, ter
iuzage van beluughebbende besturen en personen.
Deze zijn bevoegd, binnen veertien dagen na
dien tijd, hunne bezwaren tegen de voorgenomen
bedijkiiig bij Gedeputeerde Staten schriftelijk in
te dienen.
Middelburg, 4 December 1885.
De Gedeputeerde Staten voornoemd,
DE BRAUW, Voorzitter.
E. FOKKER, Griffier.
Welke dingen kuunen nu eerstdaags geschieden?
Er zijn donderkoppen aan de lucht, die in't oosten
en in 't zuiden en in 't westen zich vertoouen.
Khevenhiiller heeft gezegd dat de Bulgaren bij verder
voortrukken wel eens Oosteiirijksche uniformen
konden ontmoettenJohn Bull staat Alexander
achter den rug en zou gaarue de vereeniging van
Oust—Ruinelie met Bulgarije zien, om Rusland
zooveel mogelijk tegen te werken. De Czaar wil
onderscheideue havens aan de Zwarte Zee verbeteren,
de Azofzee met de Kaspische verbinden en de
Oostzee met de. Zwarte. Rivieren worden onder-
zocht om de geschiktste verbindingen door kanalen
te verkrijgen, alles met het doel, zegt men, om
de grenzen des rijks uit te breiden, waartoe het
grondgebied van den zieken man en dat zijner
vazals moet dienen. En of nu een Engelsch Premier
Salisbury beet of Gladstone, het doet er met toe
maaT zoodra de beer ziju klauw uitstrckt naar de
halve maan, al is zij in haar laatste kwartier, staat
de luipaard op zijn achterste pooten.
Ook in Berlijn is men niet erg gesteld op de
verurooting van bet grondgebied van den Oosterschen
despoot, en te zijner tijd zal zeker iemmid zicb wel
laten geldeu. Thans worden hem de hanlen te
veel gebonden door de Duitsche vertegenwoordigin
in den Rijksdag en de Socialisterij.
Doch het oog van den Duitscher is niet gesloten
voor de koloniale politiek. Met het opperhoofd
der Somali—stammen is een tractaat gesloten door
de Oust—Afrikaansche maatschappij, die haar het
monopolie verzekert van den handel op de geheele
kust van de grenzen van Zanzibar tot Ras—Ulula,
het gebied van voornoemd opperhootd. lets voor
de Britten om te knarsetanden. Ze merken het
wel, al zitten ze ook over de ooren in de verkiezineen,
die voor de liberalen thans wat meevallen. Zet
men de gekozen conservaheveb eifde Home-Rulers
op de eene weegschaal en de liberalen op de
andere dan slingert de balans met elke verkiezing.
Men kan nu evenwel zien, dat er geen 357
liberalen zullen zittiug nemen, zooals in 1880
Er zullen nu 674 leden in het Parleinent komen.
In Frankrijk kibbelen de Ministers. Naar in
een particulier telegram aan de Independance gemeld
wordt, ziju in den Franschen Ministerraad persoon-
lijke geschillen uitgebarsten. De heer De Freycinet
en vele zijner collega's betreurden het zeer, dat
admiraal Galiber en generaal Campenon, Ministers
van marine en oorlog, met vooruit aan admiraal
Duperre en generaal Briere de l'Isle haddeu doen
weten, hoever hunne onthullingeu voor de Tongkin—
commissie gaan mochten. Men zou dan niet het
gevaar geloopen hebben, dat admiraal Duperre,
die nog in actieven dienst is, zoo krachtig de
daden der Regeering had gegispt. Admiraal Galiber
en generaal Campenon hebben deze opmerkingen
zeer kwalijk genomen, vooral generaal Campenon,
die beschuldigd wordt de zaak—Herbinger met een
politiek doel gesmoord te hebben. Beiilen dreigden
met ontslag. De heer Brisson hoopt hen dezen
stap te doen uitstellen tot na het aannemen dtr
Tongkin-credieten.
In de Fransche kolonie Algiers zijn hevige aard-
schokken gevoeld, te Mascara, te Elidah en te
Medeah zijn verscheidene huizen inaestort. Van
het dorp Moila zijn drie vierden der huizen inge-
valleu en van het dorp Sila het grootste gedeelte
der woningen.
Rampen van anderen aard zijn het afbranden
van den Duitscheu schouw'ourg te Moskou tijdeus de
voorstelling het sluiten der weverijen te Genua,
waardoor 8000 arbeiders zonder werk zijn en onge-
regeldheden dreigen en een aauslag op het leven
des Sultans, waarvan het volgende wordt medege-
deeld Abdoel HamiJ begaf zich na het morgen-
gebed in gezelschap van drie adjudanten naar de
tuinen van Yildiz Kiosk. Daar schoot een der
Mooren op hem toe en trachtte hem met een scherpen
dolk te verwonden. Hij doorboorde echter alleen
den rokskraag van den vorst en werd door diens
begeleiders gegrepen en op staauden voet afgemaakt.
Be Sultan, ofschoon ongedeerd, trekt zich de zaak
sterk aan.
Uit Alrika's zuidpunt bericht men, dat de
vijaudelijkheden tusschen de Transvaal en Massouw
voortduren. De Boereu hebben eene groote leger-
inacht in het v Id, waarbij zich vele burgers hebben
aangesloten. Generaal Joubert zal waarschijrilijk
de inboorlingen zonder veel vorm van proces be-
handelen zij hebben geweigerd belasting te betalen
en nog op audere wijze ziju gezag te kort gedaan.
Carrington's politie patrouilleert op de grens van
Bechuanaland.
Ook de Soedaneezen spelen op bun poot, zoolat
versterking van het Egvptische leger noodzakehjk
is geworden. Het neemt niet weg, de donderbui
den oostelijken hemel dreigen het meest.
Mocht het zwaard in de schede blijvenEr is
ellende genoeg onder de zon.
De Minister van binnenlandsche zaken heeft
aan de commissarissen des Kouings de volgende
aanschrijving gericht
Naar aauleiding eener klacht van de Maatschappij
tot bevordering der geneeskunde over gebrekkige
gelegenheid tot verpleging vau zieken in verschil-
lende gemeenten des rijks, wensch ik na te gaan,
wat op dit gebied in elke gemeente bestaut, en
daarvau een overzicht samen te stellen.
Ik heb alzoo de eer U.H.E.G. te verzoeken, de
gemeeutebesturen in uwe provincie aan te schrijven,
mij door uwe tusscheukomst in deu loop der maand
Januari a. s. eene opgaaf te doen toekomen van
de in hunne gemeente aauwezige ziexen-inrichtingen,
met vermelding
1. of de iurichtingen staan onder het bestuur
der gemeente, der provincie, des rijks of van bizon-
dere personen of besturen van zedelijke lichamen
2. of de iurichtingen zijn bestemd tot opiieining
vau lijders :.an ziekteu in het algemeen, of slechts
tot opneming van lijders van bepaalde ziekten
3. of de iurichtingen uitsluitend zijn bestemd
voor a. eene sekse, b. eene bepaalde godsdieustige
geziate, c. een leeftijd, bijv. kinderen en
4. van het aantal bedden in iedere inrichting
umwezig.
Uit Bordeaux is bericht ontvangen van de behou
den aankomst van het stoomschip Holland, van Rot
terdam derwaarts vertrokken met o. a. een twintigtal
Nederlanders, die daar werkzaam zullen zijn aan
de uitdieping van de Garonne. Dit werk, van
grooten omvang en langen duur, is aangenomen
dour onze landgenooten de heeren Figee, Bouterse
en Voordendag.
Eerstdaags zullen een paar baggermolens den
moeilijken tocht derwaarts ondernemen.
Men leest in de Hamburger Borsen-Halle
Het bericht dat de Belgische regeering tot de
regeering van het Duitsche ryk een vertoog heeft
gericht over de keuze van Antwerpen als aauleg-
haven voor de Duitscbe postbooten is weder eene
bijdrage tot de verkeerde voorstelling, dat de
keuze dezer haven uitsluitend de zaak is van de
Rijksregeering.
Deze opvatting is in tegenspraak met de letter
vau het tusschen den Rijkskanselier en den Nord-
deutsche Lloyd gesloten contract. De Lloyd draaut
eene haven voor en den kanselier komt het reclit
van bekrachtiging harer keuze toe.
Tot nu toe schijnt de maatschappij nog geen
positief voorstel te hebben gedaan. Het is echter
niet onwaarscbijnlijk dat Autwerpen zal worden
gekozen omdat de Belgische regeering zich bereid
heeft verklaard de postbooten vrij te stellen van
alle haven—, loods- en andere kosten.
Een dergelijk aanbod betreffende Vlissmgen is
nog niet gedaan.
De Minister van waterstaat, handel en nijver-
heid heeft Willem Vermeulen, eigenaar van het
zeilvaartuig genaamd Taunetje Maatje, uitgenoodigd
zijne woonplaats op te geven aan het departement
van w., h. en n., ten eiude aan hem te kunnen
uitreiken eene ordonnantie van betaling, groot /2,1b.
De officier van Justitie te Assen verzoekt
opsporiug, aanhouding en bericht van W illein Carl
Dittraer, 23 jaren, lang 1,73 meter, kleur bleek,
aangezicht ovaal, voorhoofd gewoon, mond klein,
neus en kin spits, oogen bruin, haar en wenkbrauwen
donkerblond en krullend, met scheiding in het
midden gekleed met blauwen kiel, karsaaien broek
en pet, grijzen hemdrok en bottiues.
Hij is ter zake van crimineelen diefstal veroor-
deeld en in den avond van Dec. jl., uit de gevan-
genis te Assen outvlucht.
Bij zijne ontvluchting was hij niet voorzien van
geld. Hij zal vermoedelijk trachten zich op de
een of andere wijze geld te verschaffen, ten einde
naar Noord-Amerika weg te komen. Het is niet
onwaarschijnlijk dat hij zich als kok of matroos
zal laten aaumonsteren.
Van Terschelling schrijft men:
De telegraaf bracht Maandag weer de grootste
verslagenheid op dit eiland te weeg, door het
treurig bericht, dat door het vergaan van de
stoomboot Hecla twee hoofden van talrijke gezin-
uen den dood in de golven hadden gevonden.
Men begrijpt hoe de toestand is, ook wijl beide
zeelieden een inferieure betrekking aan boord be-
kleedden.
Onlangs vervoegde zich bij een brugwachter
aan het Oranje-kanaal een persoon, die beweerde
gepensionneerd Indisch militair te zijn en tegen
betaling bij den brugwachter kost en inwoning
wilde genieten. Deze stemde hierin toe. Toen,
naar het zeggen van den commensaal, de eerste
betaaldag van het pensioen was aaugebroken, reisden
beiden naar Groningen, nadat vooraf voor een be-
hoorlijke kleeding van den gepensionneerde was
gezorgd, waarvan de kosten door den brugwachter
werden voorgeschoten, terwijl tevens enkele klee-
dingstukken werden verstrekt op afrekening.
Te Groningen verzocht de oplichter (want dat
bleek hij te zijn) zijn kostbaas, zoolang in een
schaftkelder op hem te wachten, tot hij zijn pen
sioen bij den betnalmeester had ontvangen. Ook
aan dat verzoek gaf de lichtgeloovige brugwachter
FKUILLETON.
i)
door
W. F. SEURKEY FLOD.
Het was een vinnig koude avond. Een dikke
mist hing loodzwaar in de straten en omhulde
als een spookachtig weefsel alles wat zich daar
vourtbewoog. De eerste sneeuw was dien middag
gevallen, als het ware om den heilige, die dien
avond zijn geheimziiiiiigen ommegang hield in
alle plaatsen waar vriendelijke en onvriendelijke,
gelukkige en ongelukkige menschen woonden
een zacht en gemakkelijk pad te verschaffen
misschien met het oog op zijn verbazenden ouderdom
en ziju talrijk gevolg.
Hoe het zij, deze uitstekende grijsaard (die mij
in mijn jeugd altijd deed denken aan een soort
van toren van Babel, tot den top volgepakt met
de uieuwste voortbreiigselen der negentiende eeuw)
was ook ons oud Amsterdam biunengetrokken,
met ijskegels aan zijn eeuwenouden grijzen baard
Wat een weer! Wat een weer!" raerkte
Jan Rutters opterwijl eene rilling door zijn
mager lichnam liep. Dat lichaam werd door een
havannakleurig zomerjasje en een versleten broek
met groene ruitjes en veel te korte pijpen, zeer
onvoldoende tegen de nijpende koude beschermd.
Be persoon, aan wieu dat lichaam behoorde
hield in de linkerhand een ouden bonten zak-
doek waarmede hij onophoudelijk zijn neus
snoot, en in de rechter een bundel strooibiljetten,
waarmede hij echter geenszins strooide, ofschoon
het strooiavond was, maar die hij (als waren het
de bladen van een scheurkalender voor een jaar
met een paar duizend dagen) stuk voor stuk aan
de voorbijgangers uitreikte.
Jan Rutters stond te verkleumen op het trottoir
in de K Jverstraat, vlak tegenover een rijk verlic'iten
winkel waar de genius van het seizoen scheen
bespot te worden door een ontzaglijke menigte
winterkleedingstukkeu van allerlei naam, hoedanig-
heid en waarde, welke met een zekere verachting
sche.ien neder te zien en het havannakleurige
zomerjasje van Jan Rutters.
»Wel, wel, wat zou kleine Jan daar een schik
in hebben," zei Rutters die zag hoe zijn voorraad
stroooibiljetten steeds verminderde, met een blik
naar dezelfde winkelkast en tot deze opmerking
gedrongen door een eigenaardige vertooning. Daar
dreef, als het ware voor het voetlicht, een gondi-1
met roodfluweelen tentdakbestuurd door een
goudeher met een zwart gezicht, welke gondel
vermoedelijk daareven zonder ongevalleu van een
waterval naar benoden was gekomen, en waarin
i demand auders zat dan de goede oude heilige die
de oorzaak is van het schrijven dezer vertelling,
in vol ornaat, met een deftig wassen gezicht naar
de voorbijgangers starende en te verbaasd, naar
het scheen, om zijn roeitochtje dwars door de
spiegelruiten voort te zetten.
vHoe maken ze het zoo?" vroeg Jan Rutters
zicb vol verbaziug af.
,,Wat zou kleine Jan daarvan opkijken! Wel,
wel, hoe is het mogelijk En kleine Dientje en
Piet. Ze zouden hun oogen uit het hoofd kijken.'
Zonder over het al of niet bewijsbare vau deze
gewaagde stelling te denkenbeschouwde Jan
Rutters twee mannen, die hem voorbijgiugen en
eene zware kist torschende, als 't ware in den
menschenstroom versmolten.
i/Ik gaf wat, als ik eens even in die kist mocht
kijken," vervulgde Rutters. Wat kan er in zitten
Waar zouden ze die heenbrengen Naar een
rijken heer? Naar een rijke dame? Woonplaats
waar? Heerengracht of Keizersgracht„Van
wien komt dat, kruier?" *Ik weet het niet. Mag
het niet zeggen." De kist uitgepakt. Een andere
kist er in en weer een kist, nog een kist, niets
dan kisteu. Eindelijk een sigarenkistjeeen hoop
stroo, goed voor eon poppenbedje; een heel klein
doosje; een vodje papier. Wat zit er in? Een
goud ringetje met een vlokje haar voor de rijke
dame; een paar diamanten kuoopjes voor den rijken
heer. Ha, ha, is dat niet mooi bedacht.,J"
Dat was het werkelijk en Rutters kou dan ook
niet nalaten er om te lacheu. Maar die lach
maakte zulk een armelijke figuur op zijn verkleumd
en paarsch gelaat, dat het scheen alsof hij op zijn
wangen bevroor.
Rutters keek eens naar de strooibiljetten in zijn
hand en bevoud dat hij er nog slechts twee had.
Om tot het laatste zijn plicht te doen, strooide hij
ze niet in deu wind, om daarna spoedig zijn lijf
te bergen in den kleinen kelder, waariu hij woonde,
maar besloot ze aan twee waardige personages te
overhandigen, die hem van verschilleude richtingen
naderden. Het eerste was een kleine straatjongen
met een smerig gezicht en twee slimtne oogen,
die gretig naar het papier greep. Het audere was
een oud heer met grijs haar, een gezicht, dat met
perkament overtrokken scheen te zijn en een zeer
goedaardige uitdrukldng ad; met een hoed, voor
zien van een rouwband i i met een groen koord
tusschen de magere vingers, aan het einde waar
van een magere oude witte krulhond bevestigd
was. Zijn geheele persooulijkheid deed denken
aan iemand, die in de 18e eeuw gelcefd had, in
de 19e uit zijn graf was opgestaan en nu met
zijn hond, die er uitzag als eeu geraamte, bedekt
met een laag witte wol, in de straten rond-
spookte.
Tot Rutters groote verbaziug zei de oude heer
met h t perkamenten gezicht, toeu hij hem zijn
laatste blad aanbood„Neen, merci. Dank je
wel!" maar onmiddellijk daarop kwamen de beenen
van genoemden heer in aanraking met het krul-
\F.l ZEVidE (01 RAM.
Bit
Politiek (Jverzicht.
