Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2087.
Zaterdag 16 Mei 1885.
25e Jaargang.
Buitenland.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nedcrland 1,10. "Voor Belgie f 1,40. Yoor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busbouders.
ADVERTENT!^:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Uit bind vePMcliijint Dinitdat- en Vrljdng.ivond bij den niteever P. J. VAN DE SANDE te Ter Neuzen.
F»olitieli Overzicht.
De Pendjeh-kwestie begint langzamerhand op
den achtergrond te treden en plaats te inaken
voor eene nieuwe bespreking van het Herat-
vraagstuk. De Engelsche politici zijn uiterst
bezorgd, dat Gladstone, uu hij de periode der
concession heeft geopend, ook zal toegeven, dat
Herat veilig in handen van den Czaar kan ko-
men, zouder dat Engeland zich dit beboeft aan
te trekken. Twee Engelsche officieren, uit het
gevolg van Sir Peter Lumsden, hebben zich,
zoo het heet op uitnoodiging van den gouver-
neur van Herat, naar deze plaats begeven.
"Wat zij daar moeten uitvoeren is niet bekend,
maar als de Rtissische regeering in deze zending
iets meer wil zien, dan een gewoon beleefdheids-
bezoek of eene poging tot uitbreiding van
land- en volkenkennis, zal het haar niet mosilijk
vallen, in dezen onvoorzichtigen tocht eene aan-
leiding te vinden, tot nieuwe verwikkelingeu,
en eene welkome gelegenheid om de defiuitieve
regeling der grens—kwestie op de lange baan
te schuiven. In Petersburg zegt men, dat het
bezetten van Herat slechts een wandel tocht is
en dat de Emir volstrekt geen belang stelt in
het bezit van het betwiste gebied, maar dit in-
tegendeel gaarne kwijt wil zijn. Moge het den En-
gelschen premier gelukkendehartstochten van Albions
zonen tot bedaren te brengen, want de Rus
schrikt niet voor het rinkelen van hun sabel,
waardoor al weder millioenen zijn verspild. En
wat heeft de Luipaard met al dat spectakel ver-
kregen Komt de vrede tot stand, dan heeft Rusland
verkregen wat het wilde en zelfs iets meer, want de Beer
krijgt ook de Pendjeh oase in zijn klauw en
John Bull heeft zijn prestige een knak gegeven.
Het staat vast dat Ruslands banier binnen kort
centraal-Azie overschaduwt, al blaft en gromt
John Bull nog zoo luid, ja al bijt hij van nijdigheid,
en ook de Hymalaya-keten. De opstandelingen in
Kaschgar hebben de Chineezeu terug gedrongen
en den Czaar het grondgebied aangeboden, zoodra
hun wapeneu en ainuuitie worden verstrekt. Dat
Rusland. hoe happig ook op uitzetting der grenzen
naar die zijde, niet openlijk op de hand der
revolutie-inakers zich gaat verklaren, is zeker om
een vredebreuk met het Hemelsche Rijk te voor-
komen, even zoo zeker als dat Engeland in de
schulp kruipt nu de Beer zijn klauwen heeft
laten zien, anders zou Hassan .Fehmi Pacha niet
onverrichter zake van Louden naar Konstantinopel
zijn teruggekeerd.
Elk schijnt belust te zijn op een stuk van het
voor prijs verklaarde Afrika. Nu, er kan een stuk
afgesneden worden, zoo, dat er ook nog een stuk
overblijft, want het wereldeel is nagenoeg driemaal
zoo groot als Europa. Aan de Congo alleen leeft
alles „briiderslich zusammen," zoolaDg het duurt.
F EUILLETQ N.
7) Het geheim der YVoudhut.
De regen viel nog steeds met on vermin derde
kracht en de storm huilde nog door de boomen,
maar het onweder was voorbijgetrokken en alleen
in de verte weerlichtte het nog. Niet ver van den
vermoeiden wandelaar echter scheen inderdaad het
doffe licht van een olielarnp door het lage venster
van een kleine, armoedige hut.
Erwin gunde zich slechts een korte rust, toen
ging hij naar het huisje, welks aanblik hem on-
beschrijfelijk gelukkig maakte. Zoo mag een ter
dood veroordeelde te moede zijn, als hem aan de
trap van het schavot nog het woord „geuade" toege-
roepen wordt. Zonder aarzelen klopte hij aan de
deur, die van binnen gesloten was.
Het duurde geruimen tijd, eer hij binnen leven
hoorde; eindelijk vernam hij zware slepende schreden
en het geknars van verscheiden grendels. Zonder-
lingDeze eenzame woudhut scheen tegen in-
brekers beschut te zijn, alsof er een schat in
bewaard werd. Een oude vrouw opende de deur
een weinig en lichtte den jongeling met de lamp
in het gelaat. Toen zij den jongen man bemerkte
teekende zich op haar geel gerimpeld gelaat de
uitdrukking van schrik en angst.
,/Wilt gij mij voor dezen nacht een onderkomen
en een stuk brood geven?" vroeg Erwin.
Eerstdaags zal men gewaar worden hoe de inrichting
van den Congo-staat zal zijn. Men zegt dat er
drie Ministers zullen worden benoemd, een voor
Binnenlandsche Zaken, een voor Financien en een
voor Buitenlandsche Zaken. Leopold moet het
weten. Wenschelijk is 't, dat het den goeden Vorst
daar beter naar den zin moge gaan dan in zijn
eigen land, waar met kracht wordt gewerkt om de
ontwikkeling van het opkomend geslacht tegen te
houden. Weer zijn zes lagere scholen opgeheven
en vervangen door bijzondere, welke bediend zullen
worden door 15 nieuwe onderwijzers, van wie slechts
een een diploma volgens de wet bezit. Ook in
de Kamer heerscht niet de gewenschte eendracht,
gelijk in alle Kamers, Huizen, Parlementen, Senaten
en wat dies meer zij. Tot vise president werd
benoemd De la Forge, met 146 tegen 129 stemmen.
De Engelschen zouden een spoorlijn trekken dwars
door Afrika om rust en beschaving te brengen
onder de zonen van Cham. HmBravo I Wat
gebeurt echter P Zij trekken zich terug, 't geen
door de Soedaneezen als een smadelijke vlucht
wordt geacht. Van 't heele program, waarin van
herstel van orde en rust sprake was, is geen letter
uitgevoerd. De spoorweg, die de beschaving in
de binnenlauden van Atrika zou brengen, komt er
niet, wat er van is zal door de Soedaneezen gebruikt
worden de dwarsleggers zijn voedsel voor hunne
wachtvuren en de rails worden omgesmeed tot speren
en zwaardeu, om zich daarmede de zegeningen
van het lijf te houden, die de Europeanen hun
mochten willen brengen.
De bevolking des rijks bedroeg op 1 Januari
1885 4,278,272 zielen, zijnde 2,117,513 m. en
2,160,759 v., hetgeen een vermeerdering is van
53,207 z. (26,663 m. en 26,544 v.) in verge-
lijking met bet vorige jaar. Geboren werden in
1884 76,262 m., 72,116 v., totaal 148,378 z.,
terwijl stierven 48,505 m., 45,802 v., totaal
94,307 personeu, zoodat het gunstig verschil
bedraagt 27,757 m., 26,314 v., totaal 54,071.
Het aantal personen, die zich gedurende 1884
in de gemeenten van het rijk vestigden, bedroeg
141,743 m., 135,658 v, totaal 277,401 personen,
terwijl vertrokken 142,837 m., 135,428 v., totaal
278,265 personen.
Wij vernemen, dat het wetsontwerp betrekke-
lijk de toekenning van een subsidie van 4 ton,
voor den stoomtramweg van Breskens naar Mal-
deghem, in de afdeelingen der Tweede Kamer
zeer ongunstig is ontvangen. Zijn wij wel ingelicht,
dan was het afkeurend oordeel vrij eenparig. D.
Het in de maand Juni aanstaande te houden
onderzoek der in Zeeland zich beviudende verlof-
„Neen 1" antwoordde de oude kort, terwijl zij
hem een vijandigen blik toewierp en een beweging
maakte, om de deur weer in het slot te werpen.
Maar de student was haar voor en zijn krach-
tige arm verhinderde dit plan.
Maar het is mij onmogelijk, in dit vreeselijke
weer verder te komen," verzekerde de jongeling.
„Ik ben tot op mijn huid nat, ben verdwaald en
deze streek is mij volkomen oubekend. Ik verlang
niets als een plaatsje bij de kachei, om mijn
verstijfde leden te kunnen verwarmen.
De oude zweeg; zij scheen te overleggen. Nog-
maals hief zij de lamp omhoog, zoodat het flikkerende
licht op het gelaat van den jongeling viel. Vor-
schend en vol argwaan rustteu de stekende grijze
oogen op diens gelaat. Eindelijk liet zij de hand
met het licht zinken, zoodat de weg vrij werd;
zonder aarzelen trad Erwin binnen.
Een lage doffe kamer ontviug hem en het geheele
aanzien had niets behaaglijks. Een groote hond
kwam knorrend van onder de tafel en moest door
schoppen van de vrouw tot rust worden gebracht;
eenige zwakke, armoedige meubelen, die waarschijn-
lijk nog ouder waren dan de eigenares, stonden
in het rond en alleen de groote kachei, waarin
een vroolijk vuur knetterde, scheen den doornaitcn
wandelaar het eenigste aangename in deze ellendigp
hut te zijn. Zonder aarzelen trok hij zijn jas ui
en hing dien over een stoel, dien hij zoo dickf
mogelijk bij de kachei zette, terwijl de oude\
gangers van de militie te land, om het even uit
welke provincie zij afkomstig zijn, zal betreffen
hen, die voor 1 April jongstleden in het genot
van onbepaald verlof zijn gesteld, onverschillig tot
welke lichting zij behooren. Het onderzoek zal
plaats hebben in de gemeenten en op de dagen
en uren, als volgt
Te Hulst 6 Juni voor verlofgangers uit Bosch-
kapelle, Clinge, Graauw, Hengstdijk, Hontenisse,
Hulst, Ossenisse, St. Jansteen en Stoppeldijk.
Te Axel 8 Juni voor verlofgangers uit Axel,
Hoek, Koewacht, Overslag, Philippine, Sas van
Gent, Ter Neuzen, Westdorpe, Zaamslag en Zuid-
dorpe.
Te IJzendijke 10 Juni voor verlofgangers uit
Breskens, Biervliet, Groede, Hoofdplaat, Nieuwvliet,
Schoondijke, Waterlandkerkje en IJzendijke.
Te Sluis 12 Juni voor verlofgangers uit Aarden-
burg, Cadzand, Eede, Oostburg, Retranchement,
Sluis, St. Kruis en Zuidzande.
De kantonrechter te Middelburg deed Dinsdag
uitspraak in eene vervolging die in den tegen-
woordigen tijd wel de aandacht verdient. Het
gold een overtreding der Zondagswet. 8 personen
hadden zich schuldig gemaakt aan het zonder
noodzakelijkheid verrichten van openbaren arbeid
op een Godsdienstigen feestdag, welke door de
kerkgenootschappen van den Christel. Godsdienst
dezer landen algemeen wordt erkend en gevierd."
Overeenkomstig het requisitor van het O. M.
veroordeelde de kantonrechter elk tot vijf cent
boete, subs. 1 dag gevangenisstraf benevens in de
kosten.
Tegen den onderwijzer te Katwijk, die voor
de rechtbank in den Haag terecht stond, wegens
het slaan van een lOjarigen scholier, tengevolge
waarvan deze zou zijn overleden, is eene celstraf
van 6 maanden en f 100 boete geeischt. Uit
spraak op aanstaanden Maandag.
Het slaan zelve is door den beschuldigde erkend,
maar volgens verklaring der deskundigen is niet
bewezen, dat de dood, die den 1 April, een 3tal
weken na het plegen van het feit, volgde, aan
die klappen is toe te schrijven. Het bleek, dat
het hoofd der school, onder wiens leiding de
beklaagde 6 jaren werkzaam was geweest en bij
wien hij ook zijne opleiding tot onderwijzer had
genoteninsgelijks het slaan als tuchtmiddel
gebruikte.
In het Nieuwsbl. v. d. Boekh. deelt de
uitgever Zalsman te Kampen mede, dat bij de in-
voering der plakzegelwet de postdirecteur eischte,
dat hij voor zijne rekening de kwitantie van een
plakzegel zou voorzien, als de directeur afrekende
voor ter inning bezorgde kwitantien. Hij weigerde
dit plakzegel te betalen, omdat niet hij, maar de
directeur een kwitantie verlangde.
vrouw op een bank ging zitten en het spinnenwiel
ijverig liet snorren.
Ilet ontging den jongen man niet, dat zij hem
van tijd tot tijd met een zonderlingen blik aankeek,
het hoofd langzaam heen en weer schudde en
onverstaanbare woorden prevelde, zoodat hij in het
geheel niet op zijn gemak was. Hij wist niet,
waar hij was en wat het zonderlinge gedrag van
de oude vrouw moest beduiden. Daarbij maakte
zij niet de miuste toebereidselen, om hem een
stuk brood aan te bieden, zoodat Erwin eindelijk
door den honger geplaagd, moedig werd en haar
vroeg, of zij niets te eten in liuis had.
Een heftig hoofdschudden was het antwoord,
en zelfs toen Erwin een blank zilverstuk op de
tafel legde, bleef zij bij die ontkennende beweging.
Plotseling vernam men een zacht kloppen aan
het venster, en nu herinnerde Erwin zich dat de
oude terstond de deur weer achter hem had ge-
grendeld en den sleutel bij zich had gestoken.
Het kloppen herhaalde zich en de oude schoof
eindelijk het spinnenwiel op zijde, stond langzaam
op en strompelde naar de deur, terwijl zij de lamp
van de tafel nam en haar gast in het duister liet.
Vol verwachting zat Erwin in de donkere kamer,
en bij elke beweging die hij maakte, vernam hij
een dof geknor onder de tafel. Buiten woedde
de storm om het huis, gierde voorbij de kleine
vensters en huilde zijn afschuwelijke melodien in
den schoorsteen, zoodat het klonk, alsof de heksen
De directeur schreef over deze kwestie naar den
Haag en het gevolg was, dat de heer Z. en anderen
verschoond bleven het plakzegel te betalen.
Met Maart 11. kwam te Kampen een nieuwe
postdirecteur en deze eischte weder het plakzegel.
De heer Z. weigerde en thans autwoordt de Mi
nister, dat het plakzegel door hem moet betaald
worden. Nu vraagt de heer Z.,/hoe kan dit?"
daar alle door hem gedurende twee jaar geteekende
kwitantien zonder plakzegel zijn goedgekeurd. Wat
in Februari nog goed was, deugt niet meer in
Maart. Wie begrijpt dit van onzen Minister?
Een schipper te Dordrecht zag eergisteren-
middag een kind in de Wolwevershaven vallen en
sprong zonder zich te bedenken in het water, ten
einde het te redden. De man werd echter bijna
liet slachtoffer van zijn edelmoedige daad, want of
hij niet goed zwemmen kon, of dat de last hem
te zwaar werd, hij verkeerde reeds in zinkenden
staat, toen de noodige hulp verleend werd, en men
het genoegen mocht smaken redder en drenkeling
behouden op het droog te zien.
Tot geen gering afgrijzen van alle weldenkenden,
kan men in eene weide onder Reenen, thans een
koe met zeer bebloeden kop en zonder horens zien.
De eigenaar heeft de laatsten met geweld afge-
slagen, om het dier, nadat de wonden zijn geheeld,
voor jong te kunnen verkoopen. Naar men ver-
neemt, is ter zake dezer verregaande mishandeiing
tegen den dader proces—verbaal opgemaakt.
De echtgenoote van Jules Sandeau, den
schrijver van /Mademoiselle de la Seigliere," is
na eene langdurige ziekte te Parijs overleden.
Sedert den dood van haar zoon, die marine—officier
was en waarvan men groote verwachtingen koes-
terde, was zij sukkelende en kwam niet weder op
haar verhaal.
De geschiedenis van haar huwelijk met den
dichter is zeer romantischSandeau had zich, door
allerlei omstandigheden die hem zeer ter neder
drukten, daartoe gebracht, op eene eenzame villa
in de Vendee teruggetrokken, om zich daar onge-
stoord aan de voltooiing van het werk Marianne"
te kunnen wijden.
Op zekeren dag werd hij door een angstig
gegil om hulp in zijn arbeid opgeschrikt; hij
snelde naar buiten en kwam juist nog in tijds om
zich voor een woedenden stier te werpen die op
een schoon, jong meisje los stormde. Sandeau
had een menschenleven gered en ook thans bleek,
gelijk zoo vaak het geval is, dat de dankbaarheid
vruchtbare aarde voor het bloempje der liefde is
korten tijd na het gebeurde werd mejuffrouw Poirier
de echtgenoote van den dichter.
daarin haar sabbat vierden. Duidelijk vernam hij
nu, dat de zware grendels werden weggeschoven
en de groote sleutel in het slot werd gedraaid en
dat er stemmen klonken. Het hart klopte hoorbaar
in zijn borst.
Eindelijk werd de kamerdeur geopend, maar niet
een wilde, woeste woudbewoner, zooals Erwin had
verwacht, trad binnen, maar een jong meisje, dicht
in een druipnatten doek gehuld. Toen zij den
vreemdeling zag, bleef zij een oogenblik als vast-
geworteld op den drempel staan, terwijl de hond
verdrietig van onder de tafel kroop en door een
zwak staartgekwispel zijn vreugde toonde. Een
krachtige stoot van de oude, die het meisje den
weg versperde, scheen haar weer tot bezinning te
brengensnel liep zij Erwin voorbij in de aangren-
zende kamer, den student in het voorbijgaan zacht
goeden avond wenschend, De oude vrouw volgde
haar, maar liet de lamp op de tafel staan.
Het was den jongen man alsof hij droomde,
want hoe vluchtig ook de ontmoeting met het
meisje was geweest, was het toch voor hem voldoende
om te zien, dat zij buitengewoon schoon was.
Hij had moeite, om haar niet voor een liefelijke
geestverschijning te houden; maar de zachte fluis-
terende tonen, die uit het zijvertrek duidelijk,
hoewel onverstaanbaar, tot hem doordrongen, gaven
hem de werkelijkheid weer terug. Hoe kwam
deze engel in de verdachte hut? In welke betrekking
stond dit bekoorlijke meisje tot de oude vrouw
TER SEIIZENSCHE CRURAI\IT
